De Veense toneelver. »St. Pancratius«
gaat gouden (eest vieren
Vermaard tot in wijde omstreken
visie op
televisie
Avicultura's 63ste Show
CATECHISMUS
I VOOR DENKENDE MENSEN
weeklyksee
cponycke
ZATERDAG 17 JANUARI 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 8
Reeds vóór de oprich
ting, van de toneelver
eniging „St. Pancratius"
waarvoor in de aanwe
zige bescheiden 24 febr.
1909 als datum vermeld
staat, genoot Roelof-
arendsveen al enkele
jaren grote bekendheid
om zijn toneelavonden.
Vooral de oudere inwo
ners, en wij bedoelen
dan de goede zeventi
gers, zullen zich die tijd
nog herinneren. Door
de Maria-congregatie
werd in die jaren in de
Vastenavondtijd dan 'n
Bijbels-treurspel opge
voerd, waarvoor tot
zelfs ver buiten Roelof-
arendsveen grote be
langstelling bestond. Op
het platteland kende
men toen nog geen to
neelverenigingen en ge
zien de grote faam van
deze bekende treursne-
len, was deze belang
stelling van buiten Roe-
lofarendsveen dan ook
te begrijpen, waardoor
achtereenvolgens 4 tot
5 avonden de zelfde
Pancratiuszaal, waarin
nu nog de toneelavon
den gegeven worden,
tot de laatste plaats was uitverkocht Dit was ook wel nodig om de grote
kosten var tonelen, costuums e.d., aan deze Vondel-treurspelen verbonden,
enigszins te kunnen dekken.
Een bekende naam bij de ouderen is ongetwijfeld nog schoolmeester
Hendrix, die de rij zangen van het 60 man tellende zangers- en knapenkoor
aan deze treurspelen verbonden, leidde. Doordat men echter in de wijde
omgeving ook zelf toneelverenigingen ging oprichten en ook het blijspel
de "belangstelling ging opeisen, bleek dat de financiële risico's aan deze
treurspelen te groot werden. Om echter Roelofarendsveen blijvend zijn
toneelavonden te kunnen geven, werden plannen geopperd om tot oprich
ting van een toneelclub te komen. En zoals gememoreerd, werd dan ook
op 24 febr. 1909 onder het pastoraat van W. S. H. Herscheit de toneelclub
„St. Pancratius" opgericht.
De eerste geestelijk adviseur-regis
seur oud-kapelaan J. M. Vermeulen,
thans pastoor te Delft en ere-lid van
„St. Pancratius".
en vertolkt werden. Bij dit jubileum
past ook een bescheiden woord van
hude aan de heer Th. Wesselman, die
40 jaar lid der vereniging is en te
vens bijna 25 jaar met grote ver
diensten de vereniging als regisseur
gediend heeft. Bijna 30 jaar lid was
oo k zijn broer Bert Wesselman z.g.
echter door een te vroegtijdige dood,
heeft hij de aardse viering van dit
gouden jubileum niet meer mogen
beleven. Zijn ongekend acteer-talent
zal echter nog vele jaren, vooral bij
zijn mede-collega's, in herinnering
blijven.
Veel zouden wij uit de geschiedenis
van deze gouden vereniging nog kun
nen weergeven. Met de wetenschap
desondanks toch onvolledig te blij
ven, zullen wij het hierbij laten. Wei-
kunnen wij er nog aan toevoegen, dat
niettegenstaande de concurrentie van
radio en vooral televisie, de sfeer
volle avonden van het Pancratiusto-
neel ter plaatse blijvend in een be
hoefte zullen voorzien.
Jubileumviering.
Dat ook het huidige bestuur objec
tief het Pancratiustoneel weet te die
nen, blijkt wel uit de viering van dit
gouden jubileum. Op vier achtereen
volgende avonden, te beginnen op
zondag 18 jan. a.s., zal de toneelver
eniging in de Pancratiuszaal haar tal
rijke donateurs en donatrices we-
WITTE
KRUIS
HELPT
ECHT! (t
Rugpijn... maar ook andere
plagende pijnen vaagt u
prompt weg met
WITTE KRUIS
tabletten, poeders, cachets!
(Advertentie)
derom een bijzonder mooi toneelspel
'getiteld „Springvloed" in 3 bedrij
ven door George Bilan en J. B.
Priestley, voorzetten.
De officiële viering van die jubi
leum heeft plaats zondag 25 januari.
Des morgens te 10 uur wordt in de
parochiekerk „St. Petrus Banden" de
plechtige Hoogmis voor levenden en
overleden leden opgedragen. Om 12
uur volgt in de Pancratiuszaal de
feestelijke receptie, waarna de vie
ring met een intieme samenkomst
voor de leden wordt besloten.
In een keurige, feestelijk verzorg
de programmagids, waarin o^.a. ook
vermeld het gevormde ere-comité
wordt door burgemeester E. J. M.
Kolfschoten in een voorwoord grote
waardering en bewondering uitge
sproken voor de prestaties der gouden
toneelvereniging. Aansluitend hier
op zullen bij de viering van dit ju
bileum ongetwijfeld velen aan deze
waardering op geëigende wijze een
gelukwens willen toevoegen.
HET EERSTE BESTUUR
Het eerste bestuur bestond uit Th.
v d. Zwet Cz., voorzitter, Jac. van
Berkel, secr., B. v. d. Meer Corsz.
penningm., Th. Dobbe, toneelmeester
en P. Loos Hz., costuummeester. Als
eerste geestelijk adviseur werd be
noemd de toenmalige kapelaan J. M.
Vermeulen, die thans nog pastoor is
te Assendelft, en hier 15 aug. 1958
zijn gouden priesterfeest in goede ge
zondheid heeft mogen vieren.
Evenals bij de Vondel-spelen fun
geerde deze eerste jaren de geestelijk
adviseur ook als regisseiir der ver
eniging. Maar niet alle kapelaans
bleken over de goede eigenschappen
hiervoor te beschikken, zodat in la
tere jaren ook anderen deze taak'op
zich namen. Bij zijn afscheid als gees
telijk adviseur werd aan de toenma
lige kapelaan J. M. Verhoeven het
ere-lidmaatschap aangeboden.
Van deze oprichters hopen ook
thans nog dit gouden jubileum mede
te vieren de heer Jac. van Berkel,
die voor zijn vele verdienten voor de
vereniging voornamelijk ook voor
het grote aantal jaren dat hij de
taak van regisseur vervulde even
eens het ere-lidmaatschap verwierf,
en vervolgens de oud-costuummees-
ter P. Loos, die op 8 juni 1913 even
eens benoemd werd tot ere-lid en
als laatste ere-lid der in leven zijnde
oprichters de eerste penningmeester
der vereniging de heer B. v. d. Meer
Corsz.
In de annalen, die wij hierover op
sloegen, constateerden wij, dat het
met de penningen van de penning
meester, evenals ook in de tegen
woordige jaren niet zo rooskleurig
gesteld was, want in 1911 ontbraken
de middelen om een tekort van
16.14'/e te kunnen aanvullen.
Een onvergetelijke figuur uit deze
je cultuur en een prettige avond te
bezorgen, hebben zij haar onmisbaar
heid in de plaatselijke samenleving
overtuigend bewezen.
Begonnen met uitsluitend heren-
bezettinf, hebben zij zich aan de ge
wijzigde tijdsomstandigheden weten
aan te passen, door tijdig over te
schakelen op het gemengd-toneel.
Met het brengen van een veelzijdig
programma, waarin blijspel en klucht
afgewisseld werden door het meer
dramatische, mogen wij ook noemen
de Brabantse volksspelen, en herin
neren wij^ ons Uit de laatste jaren het
zWare stuk van „Maria Gbretti"
alsmede het grote succes bij de op
voering van „Jozef in Dothan".
Vele avonden heeft het St. Pan
cratiustoneel volle zalen weten te
trekken door de loffelijke wijze
waarop deze stukken ingestudeerd
(Van onze t. v.-imedewerker)
Rustig amusement. Het jongste
amusements-programma van de
NCRV heeft zich gekenmerkt door
een aangename en rustige sfeer. Iet
wat tè rustig vonden we het optreden
van Peter v. Campen in de film
rubriek. Wat gezegd en vertoond
werd, was stellig de moeite waard,
maar de wijze van presentatie was
ook nu te statisch. Levendig waren
de korte reportages en interviews
van Jelle de Vries, omkleed door
frisse muziekje. En de jiddische-
liederen van Chanah Milner kwamen
vlot in de huiskamer over. De kol
der met filmstroken en muziekfrag
menten van Dick v. Bommel hebben
ook deze keer ons hart gestolen. Men
staat er versteld van, hoe deze $onge
bevai ruim 3200 inzendingen
Sfeervolle expositie geopend door Commissaris der Koningin
Het is nog nimmer anders geweest:
Avicultura is de laatste grote show
van het tentoonstellingsseizoen, dus
komen daar telkens de beste van de
elders bekroonde dieren. De 63ste
show van Avicultura, die gister
avond door de Commissaris der Ko
ningin in Zuid-Holland, mr. J.
Klaasesz is geopend in de zalen van
de Haagse Dierentuin, maakte daar
op geen uitzondering.
We behoeven de verschillende
keurmeesters, die gisteren de hele
Een onvergeienjKe iiguur uh mm d b zijn geweest om de méer
eerste toneeljaren is ongetwijfeld ook da* 3200edierJen |p kwaUteit te beoor-
die vooralcjejen| maar. even te vragen over het
nog Leen Hoogenboom,
uitblonk in de zware tegenrollen in
de treurspelen.
,St. Pancratius" is onmisbaar
geworden.
Na dit eerste begin heeft de to
neelvereniging ook haar moeilijke
jaren gehad. Maar met het mooie
doel voor ogen om door haar toneeil-
spel niet alleen zichzelf een aange
name vrijetijdsbesteding te bezorgen,
maar vooral de ingezetenen een stuk-
Pefer Stuyvesant en
Van Rensselaar in duel
Peter Stuyvesant en zijn tijdgenoot
Van Rensselaar zullen als sigaret
in vrijwel hetzelfde pakje mogen
rondgaan. Het is bij sigaretten, zoals
bij mensen, eerder de naam dan de
kleding, die de kwaliteit bepaalt. Deze
beslissing heeft ook de president van
de Amsterdamse rechtbank genomen
in een kort geding, dat door de fa
brikanten van de Peter Stuyvesant-
sigaretten aanhangig was gemaakt.
De naam is voor een sigarettenmerk
beslissend en niet de verpakking.
Aan de hand van talrijke merken,
was hem aangetoond, dat „sigaret-
tenfabrikanten met vrijmoedigheid
verpakkingselementen aan elkaar
ontlenen".
De Stuyvesant-fabriek was de vo
rige week een kort geding begonnen
op grond van het feit, dat de verpak
king van de Van Rensselaarsigaret-
ten verdacht veel op die van haar
Zii eiste een verbod van deze ver
pakking omdat die haar merk afbreuk
zou doen. De president heeft deze eis
nu afgewezen: hoogstwaarschijnlijk
zijn tal van reclamedeskundigen het
hiermee wel niet helemaal eens.
Voorts is er een zeer belangrijke in
zending Wyandotte krielen (120).
Maar ook de Japanse Krielen (71),
Antwerpse Baardkrielen (45), Se
bright Krielen (44), Java Krielen
(35), Engelse Vechtkrielen (36) en
Leghorn Krielen (25) mogen er zijn.
Op deze show is voorts het Zijde
hoen in de patrijskleurslag te zien.
De Nederlandse duivenliefhebbers
hebben op de. slotshow voor 1100
sierduiven gezorgd. Zodoende doet
deze afdeling niet onder voor de
kortgeleden gehouden bondsshow.
Opvallend is, dat de grote aantallen
dit keer niet zozeer in de kropper-
rassen zitten. Dit neemt echter niet
weg, dat de Holle Kropper Club met
130 dieren dik tevreden mag zijn. De
Hollandse kroppers vallen met 60
nummers iets tegen, maar hier maakt
de kwaliteit vel veel goed. De Nor
wich Kroppers zijn met 50 dieren
vertegenwoordigd en de Engelse
Dwergen en Brunners ieder met rond
30. Als we nu verder zien in welke
rassen de grootste aantallen voorko
men, dan is het eerst het Oudholland
se Meeuwtje aan de beurt; dit heeft
het tot 112 exemplaren gebracht
De afdeling Konijnen is op -de
laatste Avicultura 1 tentoonstellingen
steeds van bescheiden omvang ge
weest. Maar de kwaliteit is steeds op
vallend goed. Dit is geen wonder.
Iedereen weet, dat in het Dierentuin
gebouw slechts een beperkt aantal
konijnen kan worden tentoongesteld.
Daarom zendt de liefhebber alleen
zijn allerbeste dieren naar Avicultu-
ra's tentoonstelling. En als men dan
weet, dat er alleen het beste van het
beste te zien zal zijn, dan is een col
lectie van 200 dieren niet eens gering.
Toegekende prijzen.
De volgende prijzen zijn o.m. toe
gekend: medaille van H.M. de Konin
gin aan de heer J. P. Heins te Apel
doorn voor de fraaiste Oud-Hollandse
meeuw, zilveren medaille Prins Bern-
hard voor de fraaiste Plymouth Rock
Kriel aan de heer J. van den Berg te
I Zuidwolde, zilveren medaille van de
gehalte, om te vernemen, dat hier
het puikje van het puikje aanwezig
is en aangezien er ook tal van lief
hebbers uit Leiden en omgeving heb
ben ingezonden, zijn we er vast van
overtuigd, dat velen vanavond of
morgen een bezoek aan de tentoon
stelling zullen brengen.
De expositie ziet er wat opbouw
betreft weer daverend uit. Met veel
bomen en groen is het geheel smaak
vol gearrangeerd en door de nauwe
samenwerking met het Dierenpark
Wassenaar en de Haagse Kanariever
eniging „Luscinea" zijn zeer bijzon
dere dingen tot stand gebracht, zodat
het geheel zeker het aanzien waard
is. Als men de grote tentoonstellings
zaal binnentreedt, ziet mei al dade
lijk, dat er sfeer heerst. Die indriik
krijgt men bij het zien van de keu
rig verzorgde volières met vogels van
diverse pluimage, maar de grote in
druk van het tentoongestelde wordt
nog verstevigd als men de fraaie in
zendingen grote en kleine hoenders,
duiven, konijnen, hamsters, muizen,
en wat er al meer moge geëxposeerd
zijn, ziet.
De hoender- en dwerghoenderras
sen met 500 exemplaren zijn weer
sterk vertegenwoordigd. Van de Ne
derlandse hoenderrassen prijken 150
diere in de kooien. In de sector der
grote hoenders vallen voorts in het
bijzonder op de Plymouth Rocks (70),
Wyandottes (65), de Rhode Island
Reds (82) en de mooie inzending
zware rassen.
De dwerghoenders zijn met 800 Commissaris der Konmgin in Z.H.
exemplaren aanwezig. De Nederland- aan G. G. Westendorp, voor de fraai-
se krielen vormen met 220 stuks ste der Ned. Hoenderrasssen, zilveren
een mooie collectie. Hierin ztfn de medaille voor het fraaiste konijn van
grootste aantallen in de Hollandse
krielen (78) en Sabelpootkrielen (62).
De grootste klassen (26 jonge hen
nen, 21 jonge hanen) vindt men in
de Plymouth Rock krielen, die een
totaal-aantal van 77 te zien geven.
de minister van Landbouw aan de
heer O. Vermeulen te Bunnik.
De heer J. L. Post kwam met de
fraaiste Norwich Kropper en verwierf
daarvoor de zilveren medaille van de
burgemeester van 's-Gravenhage.
kracht de zotste combinaties op ac
tuele gebeurtenissen weet aan te
trekken.
Komende programma's. Heden,
zaterdag, komt de VARA terug met
het altijd boeiende vraag- en ant-
woórdspel van Theo Eerdmans. Er
staan verder avonturen van Dorus,
alias Tom Manders, op 't programma
Willen ze op de beeldbuis succes heb
ben, dan zal er iets beters uit de bus
^moeten komen dan de vorige keer.
Hoogtepunten in 't AVRO-pro,gram-
ma van maandag lijken ons het b'ii-
tenlands overzicht van mr. G. Hilter-
mah, de Meridiaan, deze keer geheel
aan de ruimtevaart gewijd en voor
belangstellenden in het genre: een
nieuwe aflevering van de Perry
Como-show. De film van a.s. dinsdag
is in de KRO-gids ingeleid en ook op
haar morele waarde getoetst. Voor
volwassenen en de rijpere jeugd is
„Tranen over Johannesburg" aanbe
volen, omdat het vraagstuk van dt
rassentegenstelling er 'aan de orde
komt.
Beschouwing over de sport. A.s.
maandag zal men in een directe uit
zending uit Utrecht de sportman van
het jaar te zien krijgen. Dat brengt
ons er toe, iets te zegeren over de
sport-programma's die KRO en AVRO
plegen te brengen. Beide -ijn geheel
verschillend. Jan Cottaar bij de KRO
bigdt een uitzending van de nog na
gloeiende actualiteit van de laatste
zondag, 't Sportoanorama van Siebe
v. d. Zee bij de AVRO heeft een
meer beschouwend karakter. Om in
kranten-termen te spreken: de KRO
bréngt een süortkrant, de AVRO een
sportijdschrift. Men behoeft waarlijk
geen sportmaniak te zijn om van
béide presentaties iets op te steken,
KRO nieuwigheden. Zaterdag
24 januari zal de KRO een Ameri
kaans getinte show brengen, ter ver
vanging van de quiz waar Jan Blaa-
ser mee is opgehouden. Woensdag
4 februari volgt 'n toneelspel „Yester
day's ennemy", waarin de bekende
acteur Ko v. Dijk een japanse majoor
zal spelen. Dit stuk is kort geleden
door de t. v.-sectie van de BBC met
succes opgevoerd. Binnenkort zullen
er filmopnamen van worden ge
maakt, o.m. in de jungle van Birma,
waar Japanse tegenover Engelse offi
cieren op terugtocht koeien te staan.
Markelo. Wij vernemen, dat
dinsdag 27 januari de t. v.-zender van
Markelo officieel in de lucht komt
en dat er dan inplaat- van film een
reportage over het gebeuren zal
worden uitgezonden. Allengs worden
nu ook de „randgebieden" bij een
betere t. v.-spreiding betrokken.
„Alfred Hitchcock presents.
Zaterdag 24 januari presenteert de
KRO de eerste aflevering van een
door Alfred Hitchcock geproduceerde
serie televisiefilms. Ii totaal zullen
gëclürënde dit jaai, 13 afleveringen
worden uitgezonden, liet betreft hiei''
thrillers, elk een half uur lang, die
onder het motto „Alfred Hitchcock
presents...." op het beeldscherm
zullen verschijnen. De serie wordt
reeds enkele jaren met enorm succes
door televisie-stations in Amerika,
Engeland, Frankrijk, Zweden, Italië,
Duitsland en België uitgezonden. De
films zijn alle onder supervisie van
Alfred Hitchcock vervaardigd.
VIII.
In de vorige les werd wat dieper ingegaan op de centrale ere-dienst van
de Katholieke Kerk. Dit dagelijks offer van brood en wijn is ogenschijnlijk
een natuur-offer, in wezen echter een goddelijk offèr. Dit is het karakter
van de gehele Kerk. Dit karakter van de Kerk kan geredelijk aanleiding
geven tot deze vraag:
Waarom zijn er zoveel zwarte bladzijden in de geschiedenis der Katholieke
Kerk zoals de Inquisitie, het treurig verval in verschillende tijdperken en
de vele misbruiken?
Men kan zich terecht ergeren over vele misbruiken in de Kerk,
zoals ieder zich terecht kan ergeren over zijn eigen gebreken!
De Kerk is wel in wezen: de Heer zelve voortlevend en lerarend in
de wereldgeschiedenis, maar sociaal gezien is zij een gemeenschap
(een toevluchtsoord) van zwakke mensen, behept met al de onheb
belijkheden van de gestruikelde menselijke natuur.
Twee vergelijkingen kunnen dit misschien verduidelijken:
1. De gemeenschap der katholieken kan met zin vergeleken wor
den met het Joodse volk. Dit was het uitverkoren volk van het Oud-
Verbond en het andere is het uitverkoren volk van het Nieuw Ver
bond. Wie de geschiedenis leest van het Joodse volk en het is een
zeer eerlijke geschiedenis vindt daarin het vallen en opstaan van
een goedwillend volk, dat zijn hoge roeping telkens vergat. En toch
was (en is) het het uitverkoren volk Gods en hééft het aan de we
reld een Verlosser geschonken, en aan de Kerk zijn gewijde boeken
en gezangen. Zo ook het uitverkoren volk van het Nieuw Verbond.
Ondanks al zijn fouten en narigheden en mislukkingen is het de uit-
verkoren gemeenschap van Christus. Daarom zal ieder katholiek de
Kerk beminnen, „zoals Christus zijn Kerk", maar het is goed en nut
tig critisch te staan tegenover de menselijke kant van deze instelling.
2. Ofschoon er alle zorg aan wordt besteed, zou het kunnen voorko
men, dat het brood, gebruikt bij het offer, vuil was en de wijn zuur;
kan het voorkomen, dat de offerende priester onwaardig is en de
omringende schare zit te dutten. Dat is alles weinig ideaal, maar
die onaangename bijkomstigheden veranderen volstrekt niets aan de
innerlijke heiligheid van het offer. Zo kan er ook veel in het leven
der Kerk vuil en zuur, onwaardig en dutterig zijn, maar dat veran
dert niets aan haar innerlijke heiligheid
Tegenover enkele donkere bladzijden staan echter zeer vele lichte.
De Kerk heeft, ook menselijk bezien, ontzaglijk veel goed gedaan
en zeer velen tot de navolging van Christus geleid.
Is het voqr de navolging van Christus nodig ongehuwd te blijven en zich
van de wereld af te zonderen in een klooster?
Dat is niet nodig, en, in het algemeen gezien, bepaald niet ge
wenst! Wel gewenst is, dat ieder christen zijn leven richt op Chris
tus, hem uit de evangeliën leert kennen en door gebed zijn hart tot
God verheft.
Wie het evangelie hoort of leest, zal daarin bemerken, dat de
eisen van Christus niet gering zijn, zodat men niet met alles, wat er
in de wereld te koop is, kan meedoen.
Voor wie „het vatten kan" (dat zijn zijn eigen woorden) heeft
Christus een hogere weg aangegeven, namelijk voor degenen, „die
zich onhuwbaar maken omwille van het Koninkrijk Gods", die al
hun aards bezit prijsgeven („Ga heen, verkoop al wat gij bezit en
kom en volg Mij") en zichzelf willen „verloochenen" door afstand te
doen van het beschikkingsrecht over zichzelf.
In zekere mate gelden deze eisen voor alle christenen, in bijzon
dere mate voor degenen, die het „vatten" kunnen. Vandaar de vele
instellingen voor mannen en vrouwen, die zich geheel wijden aan
het levensideaal en levenswerk van Christus. De Kerk is hierbij, door
de ervaring geleerd, regelend opgetreden.
Waarom, ais Christus zo eenvoudig leefde, worden de bisschoppen met zo
veel staatsie omringd en woont de Paus in weelderige paleizen?
Laten wij eens veronderstellen, dat de Paus afstand doet van zijn
paleizen en hofhouding, in een burgermanshuis zijn intrek neemt, in
de 2e klasse-trein op.reis gaat naar Nederland! Er zou niets verande
ren. Hij zou overal gehuldigd en ingehaald worden en met weldaden
overladen en het slot van het ,lied zou zijn, dat hij terugvluchtte in
het Vaticaan of in een ander paleis.
Het is de vraag of een paus van de tegenwoordige tijd een onge
riefelijk paleis zou bouwen als het Vaticaan (het is voor het grootste
deel openbaar museum), maar vroegere pausen, die tegelijkertijd
vorsten waren van de Kerkelijke Staat, en vooral in de 16e eeuw
wereldsgezind, hebben het nu eenmaal neergezet. Het pauselijk ver
blijf moet bovendien gelegenheid hebben voor kantoren, voor grote
ontvangstzalen en voor de ontvangst van staatshoofden met alle eer
aan hun hoge rang verschuldigd.
Maar ook voor alle eer aan zijn hoge rang verschuldigd. Men ver
gist zich, als men meent, dat Christus niet de eer voor zich opeiste,
hem als leraar verschuldigd. Bij de rijke Simeon maakte hij deze
over zijn nalatigheid een aanmerking. Men vergist zich als men
meent, dat b.v. de apostelen Petrus en Paulus onopgemerkt over
de straat wandelden. Zij werden overal waar zij kwamen geëerd.
Het is een behoefte van de christenheid de plaatsbekleder van
Christus te huldigen en de andere bisschoppen, die de opvolgers
van de apostelen zijn. Door de eeuwen heen heeft zich om hun per
soon een (lastig) ceremonieel ontwikkeld. Het zou wel wat minder
kunnen o.i., maar men moet ook rekening houden met de aard van
andere volkeren en met de historische eerbiedwaardigheid van een
overgeleverd ceremonieel. Het Nederlandse volk zou het niet waai'-
deren, als de Koningin iri een regenjas op de fiets het Parlement
kwam openen
Vergissing die geld
kan kosten
Een lokettiste bij de girodienst van
het hoofdpostkantoor te Haarlem
kwam dezer dagen tot de ontdekking,
dat zij f 990 tekort in kas had. Ver
moedelijk heeft zii bij het wisselen
een biljet van 1000 aangezien voor
een tientje.
Een uitgebreid inderzoek werd in
gesteld, maar had tot nu toe geen re
sultaat. Er wordt een ernstig beroep
gedaan op degene, die op deze on
rechtmatige yvijze in het bezit geko
men is, van de 990, om het geld te
rug te brengen of te storten. Anders
moet het meisje het ontbrekende geld
uit eigen portemonnaie bijbetalen..
Hier syn we dan nae weecken weer verscheenen;
veel muysenis aen't hoofd, de griep nogh in de beenen.
welaen, we gaen weer door of 't nix en is geweest:
j g frisch van de leever en geluckigh frisch van geest.
Veel isser thands oud nieuws, niet meer te cronyqueren,
dat segh ick liever om verwyten te paereeren.
Het spyt me voor de paeren die vyfftich jaer of meer
getrouwd, niet syn genoemd. Het spyt me noghmaels seer.
Maer achteraf wil ick myn hulde niet onthouwen,
kom weer als 't sestich is, daer kunt U op vertrouwen.
'k Hief in de geest het glas en songh het feestlied mee
oock voor de jubileerenden op een ghants and're stee.
Hun lint jen was verdiend, het cruysjen wél gegund;
draegh het met eere, mannen, solangh g't draeghen kunt
gy brugghewachters saêm of sangher op het choir,
'k heb wel aen U gedacht maer 't schryven gingh niet door.
Eén lintjen quam er deese weeck het riddertal vermeeren,
een arbeydsridder dan, by konincklyk begeeren,
waer in Voorschooten by Begeer de heer L. Spaanderman
het goud kreegh opgespeld. We koomen verder dan
in Leyden nogh terecht, waer 't oud-beroemde vierde
een reunië hield en vroolyck defileerde
voor 't I êydsch stadhuysbordes; terwyl er nae de snert
het feest nogh langh en luyd 's avonds wierd voortgeset.
En voor de rest: nix meer; alleen veel kledderstraeten
waerlanghs we moesten gaen en we by nae vergaeten
de lust in ons bestaen. En huyverend van kou
quam ons het leeven voor soo missclyck en grauw.
En als we nae een wyl hoopvol het raem uytkeecken
dan viel er weer soo'n sachte, wollen deecken.
Hoe dichterlyck en schoon lagh daer dan land en stad,
wat was de waereld ruygh, waeren de straeten glad.
welaen, we leeven nogh, en daerom niet gecanckerd,
we syn, soo goed als 't gingh, de weeck toch doorgespanckerd
spuyts haeghel, natte sneeuw, maer ach. ick ben toch bly:
't is morghen sondagh weer, die rotweeck is voorby.
WILLEM VAN HORSTENDAEL
