K2r
Wie puzzelt ei* meei
het gesprek van de dag
zonder kringen f
inwrijven laten drogen afborstelen
Chef of sous-chef, dat was
de directeur gelijk
Film-experiment
mèt de jeugd
Oplossing Kerstprijsvraag
Samenzweerders
Liefde
ZATERDAG 10 JANUARI 1959
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 11
Wie schrikt er nog van een vlek? Etensvlekken,
vet, teer, smeer, olie, vruchten, wijn, gras, lip
stick, parfum, stempelinkt
elke vlek in een wip verdwenen met
verwijdert vlekken E_
Royale tube f. 1.95
LAHNEMANN Laren (N.H.) Postbus 18
Imp. van Polycolor - K2r - Placencubex-Margrec Astor - Mouson - Blendax
(Advertentie)
KRUISWOORDPUZZEL VAN DEZE
WEEK.
Horizontaal: 1. plaats in Friesland,
6. stad in Frankrijk, 11. krijtgebergte
op Kreta, 12. welriekende gomhars,
14. maand van het jaar, 15. scheikun
dig element (afk.), 16. rangtelwoord,
18. voornaamw., 19 heilige taal der
Boeddhisten, 20. plaats, plek, 22.
wijze, 25. Spaanse haven in Marokko
tegenover Gibraltar, 27. zijtak Donau,
28. voorzetsel, 30. meisjesnaam, 31.
voegwoord, 32. een der apostelen, 35.
inhoudsmaat (afk.), 37. gebod, 38. be
kende afkorting, 39. de Griekse letter
p, 40. vragend voornaamw., 41. voor
zetsel, 42. bijwoord, 45. scheikundig
element (afk.), 46. Bretonse en daar
na oud-Franse zang, 48. cilindervor
mig voorwerp, 49. hond, 51. grappen
maker, 53. stad in Italië bij Carrara,
55. vreemde munt, 57. zeeroof, 58.
voorzetsel, 60. vlakte gronds, 62. deel
v. h. jaar (afk.), 63. plechtige gelofte,
65. gekeerd naar, 66. meisjesnaam,
67. verhaal, 68. stad in China.
Verticaal: 1. componist, schoonva
der van Richard Wagner, 2. gem. in
Gelderl., 3. familielid, 4. muggenlar-
ve, 5. bergtop in Zwitserland, 6. ri
vier in Italië, 7. wijnsoort, 8. emeri
tus (afk.), 9. zelfkant, 10. stad in Ita
lië, 13. muzieknoot, 16. myth, figuur
vrouw van Balder, 17. eenmaal, 19.
kookvat, 21. tegenstelling van dik, 23.
stadje aan de Weser bij Kassei, 24.
honigbij, 26. bekend Rom. geschied
schrijver, 28. giftslangetje, 29. ko
ninkrijk in het midden van de Himar
laya, 31. Europeaan, 33. nieuw (Gr.),
34. bijrivier van de Rhöne uit de
Jura, 36. vrouw van Jacob, 42. leem
te, 43. katachtig roofdier, 44. koren,
47. bekend dier, 50. boom, 51. rund,
52. eiland van Griekenland, 53. zijtak
Loire, 54. Aswoensdag, 56. oorlogs
god, 57. soort vink, 59. ontkenning
(spreektaal), 61. rijksgrond (afk.), 62.
onbep. voornaamw., 64. inhoudsmaat
(afk.), 66. munt in China.
Twee prijzen van vijf gulden wor
den verloot onder hen die een juiste
oplossing inzenden aan de PUZZEL
REDACTIE van dit blad. Hun inzen
dingen moeten daartoe binnen zijn
voor donderdagochtend twaalf uur.
OPLOSSING VORIGE WEEK
Horizontaal: 2. niks, 6. dier, 10 al,
12. laurier, 14. ha, 15. lap, 17. aleer,
18. Dan, 19. Amram, 21. staat,
naar, 24. Est, 26. Anio, 27. artis,
agave, 31. pegel, 34. la, 35. de, 36.
v.e., 37. os, 38. Niers, 41. Arkel, 44.
stele, 47. rede, 50. alm, 51. ogen, 53.
etude, 55. Reitz, 56. ges, 57. draai, 60.
N.O.I., 61. en, 62. poesaka, 64. Ne,
65. Rome, 66. Naab.
Verticaal: 1. Malang, 3. i.l. 4. kaam,
5. sul, 6. die, 7. Iers, 8. er, 9. kanton,
11. lama, 13. Reest, 14. haai, 16. Praag,
18 Dante, 20 ar, 22. Ta, 24. ere, 25.
tip, 27. avers, 28. Sèvre, 29. aan, 30
adé, 32. gek, 33. lol, 39. Indus, 40. sta,
41. alm, 42. Elgin, 43. pregel, 45. El-
zas, 46. inzien, 48. eten, 49. ed, 51.
o.e., 52. Eton, 54. Edom, 55 Rika, 58.
ree, 59. aan, 62. Po, 63. Aa.
Mevrouw J. P. Cambier, Utrechtse
Jaaigpad 17 te Leiden en B. J. Hoo-
genboom, Zuidweg 29 in Rijpwete-
ring zijn de winnaars van de twee
prijzen, die wij zoals te doen ge
bruikelijk de vorige week hebben
uitgeloofd.
Het geldscheepje zal dezer dagen
bij hen aanleggen.
I Advertentie)
Raad van Beroep
dacht er anders over
De centrale raad van beroep te
Utrecht heeft een chef van de bewa
kingsdienst van de Haagse duinwa
terleiding, in het gelijk gesteld met
een protest tegen zijn degradatie tot
sous-chef.
De betrokkene was bij de centrale
raad in beroep gegaan van de beslis
sing van het gemeentelijk scheidsge
recht, dat zijn bezwaar tegen een be
slissing van t en w. tot aanstelling
van een souschef der bewakingsdienst
niet deelde. Dit besluit op zichzelf
bleek achteraf ook inderdaad niet
aanvechtbaar, wat door de centrale
raad van beroep werd bevestigd. De
ze raad verwierp dan ook eveneens
het beroep inzake het besluit van b.
en w., maar tevens verklaarde de
raad de beslissing, die de directeur
van de Haagse duinwaterleiding naar
aanleiding van het besluit van b. en
w. inzake de functie van de heer S.
had genomen, nietig.
De directeur had in de zomer van
1957, na het verschijnen van het be
sluit van b. en w. tot „benoeming van
een sous-chef" voor de bewakings
dienst sollicitanten voor de functie
van „chef van de duinbewaking" op
geroepen. Voor de toenmalige chef,
de 62-jarige oud-politieman die deze
functie reeds 13 jaar bekleedde, be
tekende dit een slag uit heldere he
mel. Hij had al die tijd nimmer se
rieuze aanmerkingen op zijn werk
gekregen. Toen hij na aldus zijn
eigen „baan" in de krant geadver
teerd te hebben gezien zich bij de
toenmalige directeur over deze be
handeling beklaagde, kreeg hij te ho
ren dat de zaak al in kannen en krui
ken was. Er zou inderdaad met goed
vinden van b. en w. een nieuwe chef
van de duinbewaking komen, terwijl
de ex-poMtiemam in de drie jaar die
hem nog in gemeentedienst restten,
maar genoegen zou moeten nemen
met de positie van sous-chef. Betrok
kene, die met deze degradatie geen
genoegen wenste te nemen, ging in
beroep bij 't gemeentelijk scheidsge
recht tegen de beslissing van b. en
w. waarop de directeur zich beriep.
Eerst bij de behandeling voor dit
gerecht bleek dat b. en w. van Den
Haag op 28 juni 1957 de directeur van
de waterleiding gemachtigd hadden
om„een sous-chef van de duin
bewaking aan te stellen". De direc
teur die al voordat de toestemming
van b. en w. gegeven was een daar-
„Als hef aan Jou ligt"
Over het algemeen is men bij het
voorlichtingsbureau van de voedings
raad en de stichting „Ned. Onderwijs-
film" voldaan over een filmisch ex
periment, dat onder de titel „als het
aan Jou ligt" mede onder het kriti
sche oog van de opgroeiende jeugd
tot stand is gekomen.
Voorzichtig tastend is men een weg
gegaan, die moest leiden tot een film,
waarin de jeugd boven de twaalf
jaar op even ongedwongen als door
dringende manier de weg moest wor
den gewezen naar een gezonde ma
nier van opgroeien en leven. De in
gewikkelde apparaturen van juke
box en industrie worden ter inleiding
vergeleken met de veel ingenieuser
„machine" van het lichaam en de
eisen, die daaraan in werk, studie,
sport, spel en plezier tot rock 'n roll
toe, worden gesteld. Ook de moeilijk
heden, die de opgroeiende jeugd li
chamelijk ondervindt worden kies.
doch duidelijk behandeld. Zo ziet
men het leven van boreling tot vol
wassen jong mens toe en worden de
bouwstoffen, brandstoffen en be
schermende stoffen, die daarvoor via
de maaltijden worden aangeroerd,
behandeld.
Voordat deze film „Als het aan Jou
ligt" naar scenario en onder regie
van Kees van Langeraad (thans bij
de NTS) in roulatie werd gebracht,
hebben de vele medewerkende des
kundigen voorstellingen voor diver
se groepen jongelui gehouden en om
kritiek gevraagd. En die is gekomen
ook, zodat nog enige scènes, zonder
de inhoud geweld aan te doen, kon
den worden gewijzigd. Zeer enthou
siast bleken de jonge toeschouwers
zowel over het gebruik van scènes
van een jazzfeest te Blokker als over
het eigenlijke gezondsheidsnieuws en
de pittige begeleidende muziek van
het kwintet van Pim Jacobs.
PRINS BERNHARD OPENDE
LABORATORIUM.
Met het ondertekenen van een or
der tot werkonderzoek voor een
nieuw preparaat heeft Prins Bern-
hard gistermiddag het centraal re
search laboratorium van de N.V. Ko
ninklijke Pharmaceutiche Fabrie
ken v.h. Brocades Stheeman en Phar
macia te Haarlem geopend. De prins
had in een korte toespraak medege
deeld grote belangstelling te hebben
voor researchwerk. In de afgelopen
5 jaar is daaraan meer gedaan dan
de eeuwen daaraan voorafgaande.
Daaruit blijkt wel het belang voor
het bedrijfsleven. Bij Brocades is
„research' nodig wegens de concur
rentie en om de positie op de ex
portmarkt te verbeteren. Zou men
met het researchwerk niet verder
gaan, dan zou men in velerlei op
zichten achterblijven, aldus prins
Bernhard.
Waar de klepel hing
Tijd is een vreemde zaak. Hij kondigt zichzelf aan door klokken en uur
werken, door telefoon en radio en mensen, die langs een spoorbaan werken,
weten hoe laat het is, als de trein passeert. De tijd is een meetbaar „niets",
dat elk ogenblik groeit in onze herinnering en dat alles doet veranderen,
langzaam of snel.
Wanneer men vrienden, buren, familie of kennissen het beste wenst bij
gelegenheid van de jaarwisseling, dan laat men gewoonlijk in het midden,
waaruit dat zal bestaan. Men denkt aan voorspoed en geluk, aan liefde en
gezelligheid, en aan alles wat hun zalig zal zijn.
Vaak kan men dat niet beïnvloeden, soms ook heeft men het zelf in de
hand. De kansen krijgt iedereen. Het is vaak een kwestie van de tijd af
wachten. Soms evenwel van bot geluk.
U zou daarom een symbool kunnen zien in
Hei armbandhorloge
dat werd uitgeloofd als hoofdprijs voor de Kerstprijsvraag, waarvan heden,
de eerste week van het nieuwe jaar de trekking wordt bekend gemaakt.
Het werd gewonnen door mevrouw J. STOUTENVAN DER VEER,
Leuvenstraat 13 (ongeluksgetal!) te Leiden.
Maar het geluk is toch zeker niet van tijd afhankelijk. Men moet zich
steeds voorbereiden op het Hiernamaals. Daarmee is men nooit klaar. Min
der symbolisch zijn dus de drie missaals, die door verloting werden toege
wezen aan:
Mej. G. M. W. MEES, Rusthof 6 te Noordwijkerhout, aan
N. VAN DER HAAR, Hoge Rijndijk 146 in Leiden en aan
Mevr. ZWAGERMAN, P. J. Blokstraat 7, eveneens te Lelden.
Van het verhevene naar het profane is minder dan één stap. Het mag u
daarom niet verwonderen, dat naast de missaals ook drie verzilverde siga
rettenkokers werden uitgeloofd.
Ze kwamen terecht bij:
W. J. MEIJER, Voorstraat 27 te Voorschoten,
bij JAC. TOUW Jr., woonark in de Aarkade te Ter Aar en
bij S. ZANDBERGEN, Haarlemmerstraatweg 12 te Oegstgeest.
Drie boeken ten slotte, zullen de gezelligheid in huis zeker geen schade
berokkenen. Ze werden gewennen door
Mevrouw J. HEETWINKEL, Rijnsburgersingel 47 te Leiden,
Mevr. VERKLEI', Hoeve „Aurora", Rijndijk, Hazerswoude en
J. TH. VAN RUITEN, Plckéstraat 54 te Noordwijk.
De oplossing was als volgt:
Horizontaal: 1. Paris, 5. Montana, 12. gemak, 17. Polen, 18. Nederland, 20.
karaf, 22. Leek, 23. Delos, 24. bries, 26. tere, 27. Ulm, 28. roek, 29. toe, 31.
ozon, 33. nor. 34. vs, 35. tier, 36. poort, 38. enig, 40. Sm, 41. lans, 42. bergtop,
43. teen, 45. Edens, 49. trein, 51. rein, 52. M.O., 53. ar, 55. oost, 56. hoed, 58.
Loil, 60 anti, 61. lens, 62. sneu. 64. z.a., 65. it, 66. teen, 69. leest, 71. telle,
72. ferm, 74. Jericho, 80. huif, 81. m.s., 83. reet, 85. morel, 86. kern, 87. Be,
88. Ina, 90. kist, 92. den, 83. Erik, 94. als, 95. eend, 97. daarentegen, 100.
dvei, 101. lenig, 103. aai, 104, vee, 105. gemis, 106. kakkerlak, 107. barnsteen.
Verticaal: 1. Poels, 2. Alem, 3. rek, 4. in, 5. melk, 6. Odo, 7. nestor, 8. tr,
9. Albert, 10. nar, 11. Anio, 13. E.K., 14. mat, 15. aren, 16. karos, 17. pluvier,
18 Neer, 19. deze, 21. ferment, 23. does, 25.Sont. 28. rins, 30. oog, 32. niet,
35 Tannhauser, 36 p.e., 37. To, 39. Gerolstein, 41. lei, 44. neo, 46. Deurne,
47. zodiak, 48 Wallis. 50. Ismaël, 52. Metz, 54. roet, 57. on, 59. in, 62. slemiel,
63 Eef, 67. elf, 68 Nemesis, 70. trek, 71. Turk, 73. meid, 75. Em, 76. rode. 77.
Irene, 78. cent, 79. hl, 80. Hein, 82. Sneek, 84. tsaar, 86. kreen, 87. blein,
89. Anna, 91. ial, 93. Eger, 94. arme, 96. dik, 98. Ria, 99. Eva, 100. Dee,
102. G.K.. 105. G.T.
De wens luidde: „PRETTIGE FEESTDAGEN".
We hopen dat hij in vervulling is gegaan.
De vakman. Een van de eerste ter zal je misschien nog blij zijn,
en meest bekende kunsten van de dat je een korstje hebt om te etenl"
king i.p.v. de huidige te mogen aan
stellen. Het gemeentelijk scheidsge
recht heeft zich destijds alleen uit
gesproken over de formeel juiste be
slissingen van b. en w., maar niet
over de maatregelen van de directeur
van het duinwaterleidingbedrijf. De
raad van beroep heeft thans de be-
slissing van de directeur nietig ver
toe strekkende oproep had geplaatst, klaard, waarmee dt gedegradeerde
meende echter gerechtigd te zijn om I gelijk kreeg in zijn protest tegen zijn
een nieuwe chef van de duinbewa- degradatie.
„Ja moeder, daarom laat ik ze nu
juist liggen!"
De eerste noodzaak. Twee reizi
gers, die in hetzelfde hotel hadden
geslapen, liepen des morgens naar
het station. „Miserabele nacht ge
had", bromde de een. „Geen oog
dicht gedaan bijna niet gesla
pen!"
„Nou ja", meende de ander, „dat is
dan ook je egen schuld. Als je sla-
grote goochelaar Houdini was een
handvol naalden en een draad garen
in de mond steken, om daarna de
naalden weer uit te spuwen, maar
nu netjes aan de draad geregen. De
avond, dat hij voor het eerst die
kunst vertoonde, verzocht hij een
heer uit het publiek om op het to
neel te komen, teneinde eerst de
naalden en de draad te controleren
en dan te zien of er niet van tevo
ren een draad met naalden in zijn
mond verborgen was. Daartoe vroeg jpen wilt," moet je beginnen met je
hij: „Wat ziet u?" en opende de 0gen dicht te doen!"
mond. Het antwoord, kennelijk van
een tandarts luidde: „Cariës" (tand-
bedef)
Geraniums. Een meneertje, dat
blijkbaar erg in de put zat, kwam een
bloemenwinkel binnen en vroeg
naar drie potten geraniums.
„Het spijt me", zei de bediende,
„maar we hebben op het ogenblik
geen geraniums. Mogen het mis
schien een paar mooie potten chry-
santjes zijn?"
„Nee meneer, nee!" stootte de man
uit. „Mijn vrouw is in het zieken
huis en ik moest de geraniums wa
ter geven tijdens haar afwezigheid!"
Gevat! „Pietje", zei moeder, „je
mag geen korstjes laten liggen. La-
Vriendschap. „Karei, zou je me
tot het einde van de maand vijf gul
den willen lenen?"
„Nee jongen, lenen verbreekt dik-
vijls de beste vriendschap en jouw
vriendschap is me meer waard dan
die vijf gulden!"
„Nou ja, als dat het geval is, maak
er dan een tientje van!"
Draderig! „Hoe vondje de jud-
ding vandaag, man? Die heb ik
klaargemaakt volgens het recept dat
die juffrouw op de radio vanmor
gen gaf!"
„Hm ik dacht ook al: het is
net of er een stuk antenne in zat..."
uit
8)
Die plotselinge lunch vandaag zou
veel aantrekkelijker geweest zijn als
de kleine Miss Barclay de enige gast
geweest was. Maar Ruth en Edna Lee
zouden hun uiterste best doen lief
tegen haar te zijn en beslag op haar
te leggen, nu ze spoedig een lid van
hun bijzondere kring zou zijn.
Glada beschuldigde zich zelf dik
wijls van een oncorrecte houding te
genover de vrouwen van haar
broers. Ze waren allebei heel aardig
maar een stuk ouder en hadden dus
de neiging verdraagzaam tegenover
de jongere schoonzuster te staan, die
er zulke vreemde begrippen op na
hield. Bailey Lee, bezitter van een
goedlopende autozaak, was twee en
dertig. Ruth was een jaar ouder en
zij waren de ouders van een manne
lijke tweeling. Trevor Lee was
negen en twintig en medevennoot
in een porceleinzaak. Hij en Edna
hadden een kind, een meisje.
Deze twee jonge vrouwen beant-
door Joseph Mc Cord
woordden geheel aan de idealen van
mevrouw Lee.
Toen Glada thuis kwam waren de
anderen er al. Ze begroette de gast
en de familieleden met al de bemin
nelijkheid, die ze veinzen kon, en
ging toen naar haar kamer om zich
wat op te frissen. Lichtelijk tot haar
verbazing verzocht Evelyn of ze haar
mocht vergezellen.
„Maar natuurlijk. Ga maar mee."
Glada greep de hand van het meis
je en legde ze op haar arm. Ze voel
de een plotselinge golf van warme
vriendschap voor het meisje. Masters
had gezegd, dat ze twintig was, maar
haar blonde krullen, diepblauwe
ogen en slanke, kleine gestalte'maak
ten het moeilijk zich voor te stellen,
dat ze van plan was binnenkort te
trouwen. Dat ze zou worden als Ruth
en Edna."
„Je kunt je niet voorstellen, Glada,
hoe erg ik er naar verlang je beter
te leren kennen, en hoe erg ik er
naar verlaog, dat je van me zult
houden. Zie je, ik heb nooit broers of
zusters gehad en ik heb er altijd naar
verlangd. En jouw leeftijd is dichter
bij de mijne dan die van een der an
deren. Ik geloof, dat ik jou het best
ken, omdat Master me zo veel van
je heeft verteld. Hij is dol op je. Wist
je dat?"
„O ja, dat geloof ik wel", gaf Glada
toe. „Ondanks het feit, dat ik vrese
lijk de baas over hem speelde, toen
we nog klein waren. Mijn andere
broers waren zo veel ouder, weet je.
Ze behandelden mij er ook naar en
ik gaf het door aan Master, maar
we zijn altijd vrij goede kameraden
geweest. We zijn er", zei ze, voor de
deur van haar kamer staan blijvende.
„Ik heb maar een minuut nodig. Ik
zal me niet verkleden, want ik moet
gauw weer aan het werk."
„Wat een verrukkelijke kamer",
riep Evelyn uit. „Ze ziet er net uit
als.... als jij, Glada. Ik weet niet
waarom, maar het is zo. Je moest
mijn kamer eens zien. Een dienst
meisje heeft de hele dag werk om
alles in orde te houden. Ik verontier
stel, dat ik die slordigheid zal moeten
verliezen, als ik een eigen thuis heb,
geloof je niet?"
„Ik denk net wel", gaf Glada toe.
„Maar maak je er geen al te grote zor
gen over. Je hebt tijd genoeg om be
zadigder en ouder te worden. Moet
je vanmiddag werkelijk naar Kedron
terug?"
O ja. Ik ontdekte toevallig dat paps
vanochtend voor zaken hier moet
zijn en dus in iteerde ik me zelf
maar. Ik geloof, dat hij samen met
jouw vader ging lunchen.
„Werkelijk? Over hun kinderen
roddelen natuurlijk. jJs je kunt blij
ven, zal ik er wel voor zorgen, dat je
gauw genoegd weer thuis bent. Ik
zou je mee willen ntmen naar mijn
kippenfarm."
„Ik zou dolgraag willen, maar ik
moet terug", zei ze lachend. „Mijn
verloofde komt na het eten op bezoek
en ik mag hem niet teleurstellen."
„Dat zeker niet. Maar wil je gauw
weer es terugkomen. Wil je je wat
opfrissen voordat we naar beneden
gaan?"
„Nee, dank je, ik geloof, dat ik er
behoorlijk genoeg uitzie.
Evelyn onderbrak zich zelf en ren
de naar de schoorsteenmantel.
„O Glada, wat een enig portret
van Master! Dat heb ik nooit eerder
gezien. Wanneer /erd dat genomen?"
Glada draaide zich met een ge
amuseerd lachje om en zag haar toe
komstige schoonzuster gretig een in
gelijst portretje bekijl rn, dat ze in
de hand hie.d. Iets in die blauwe
ogen ontroerde Glada; ze trachtte
echter zo onverschillig mogelijk te
antwoorden.
„O, dat? Wel, bijna vier jaar gele
den. Vrij knappe jongen, hé"
„Vrij knap? O, hy is do mooiste
man, die ik ooit gezien neb. Op een
goede dag steel ik dit portret."
„Dat doe je niet want ik geef het
je cadeau. Ik kan er nog wel een
krijgen"
„Dat is lief van je....", ioen Eve
lyn haar gezicht naar haar toekeer
de om haar met een glimlach te be
danken, zag Glada tot haar verbazing
dat de blauwe ogen vol tranen ston
den.
„Ik weet, dat het ontzettend flauw
van me is, Glada, maar als er ooit
iets zou gebeurenals Master niet
meer van me hield.... ik zou ster
ven."
HOOFDSTUK III.
Er verliepen twee weken, zonder
dat Linn Stirling zijn beloofde bezoek
aan de familie Lee bracht.
Glada had haar hoofd vol met an
dere zorgen, meer zorgen dan ze ge
bruiken kon.
Cobb lag met een gebroken been
in het ziekenhuis en het zou een aar
dig tijdje duren, voordat hij weer op
de been was, zelfs nadat hij naar
huis vervoerd zou zijn.
Terwijl hij met de vrachtwagen van
de farm het terrein afreed, had de
jonge Jim Daniels geheel onverwacht
een draai genomen, te laat bemer
kende, dat Cobb vlak naast de auto
liep. De kleine man was omverge
gooid en een achterwiel was over zijn
been gegaan. Het was natuurlijk een
ongeluk, verzekerde Glada haar be
drijfsleider iedere keer weer, als ze
hem in het ziekenhuis bezocht, maar
Cobb liet zich niet zo gemakkelijk af
schepen. Jim had nooit zijn hoofd ge
bruikt. Als hij dan zo'n stommiteit
moest uithalen, waarom vachtte hij
dan niet totdat ze het drukke seizoen
achter de rug hadden? En hoe kon
Miss Glada nu alles alleen opknap
pen? Of tenminste zo goed als alles.
Ze beweerde dat alles prachtig
ging, dat de berouwvolle Jim haar
goed hielp, en dat Cobb zich nu maar
geen zorgen moest maken. Ze zei
maar niet, dat ze nog geen goede hulp
had kunnen vinden, dat ze veel van
het ruwe werk op de farm zelf deed,
en dat ze Irma van tijd tot tijd dwong
te helpen, en dikwijls na het avond
eten op de farm bleef, als het kan
toorwerk te veel dreigde achter te
raken. Ze zorgde er wel voor in de
familiekring niets van haar moeilijk
heden te laten merken, trachtende
de opmerkingen van haar moeder
over meisjes die zaken deden welge
mutst te beantwoorden, als haar
loomheid dit onderwerp onvermijde
lijk maakte.
