CATECHISMUS
Dordtse recherche
„knipte" zware jongen
5 DECEMBER IN
VALKENBURG:
De Kleine
Paradijsparade
Machinist reed dóór
ZATERDAG 6 DECEMBER 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 3
Generaals hebben óók een hart
Deze foto uit Khartoem toont luitenant-generaal Ibrahim Abboud, het
nieuwe staatshoofd in de Soedan en leider van de kortgeleden uitgevoerde
en zonder bloedvergieten verlopen staatsgreep in dat land. Hij heeft hier
zijn jongste zoontje, de driejarige Hatem, op de arm.
MOEDER EN DOCHTER
VERMIST
Sinds zaterdag 29 november jl.
wordt de 21-jarige Dirkje Volmer,,
echtgenote van Cornelis Heij, wo
nend Rietveld 212 te Delft, vermist.
Zij heeft op die datum met haar vier
jarig dochtertje Antonia haar wo
ning verlaten en sindsdien is er niets
meer van hen vernomen. Het signa
lement van de moeder luidt: lang
1.65 m., lichtblond krullend haar,
blauwgrijze ogen, regelmatig gelaat.
Zij mist twee tanden uit de voorzijde
van het bovengebit. Zij was gekleed
in donkerblauw mantelpak en daar
over een blauwe regenjas en droeg
rode schoenen.
Het signalement van het kind luidt:
zeer lichtblond haar, gekleed in een
bruin rokje met dito bloesje, waar
over een grijs jasje met een v/itte
capuchon. Groen vestje, witte sok
ken, bruine schoenen en rode hand
schoentjes.
Namens de echtgenoot verzoekt de
commissaris van politie te Delft be
kend te worden gemaakt met de ver
blijfplaats van moeder en kind.
neemt vaker...
Zwaardemaker
binnengekregen in plaats van een
hoestdrankje.
Terwijl haar ouders druk bezig
waren in hun banketbakkerszaak
aan de Utrechtsestraat, wilde het
meisje een slokje nemen van haar
hoestdrankje. Ze pakte een verkeerd
flesje en, schrikkend van de vieze
smaak spuwde ze het onmiddellijk
weer uit. Desondanks had ze toch
van levensgevaarlijke vocht binnen
gekregen en de gevolgen bleven niet
lang uit.
botten-surprise
Werklieden, die een kelder moes
ten uitdiepen bij verbouwingswerk
zaamheden in een Valkenburgse ca
fetaria, zijn gestoten op een verzame
ling schedels en beenderen, die teza
men een twaalftal menselijke ge
raamten bleken te vormen.
De beenderen lagen kris-kras door
elkaar, hetgeen het vermoeden heeft
gewekt dat hier stoffelijke resten zijn
gevonden van belegeraars van het
oude kasteel Valkenburg. De eetgele
genheid ligt namelijk aan de voet
van de westelijke hoektoren van de
burcht.
Het bolwerk werd op 5 december
1672 voor de laatste maal belegerd en
toen verwoest. Indien de vermoedens
juist zijn heeft Valkenburg waar-
Rechercheurs van de Dordtse poli- schünlijk precies na 286 jaar in
tie hebben in de St. Nicolaasdrukte op de vorm van een lugubere surprise
't HOORNTJE
WAT ONS GISTERAVOND heeft
beheerst is vannacht en vanoch
tend tot een obsessie in ons uitge
groeid. De gedichten hebben onze af
keer van kunstmatige poëzie nog ver
der doen toenemen; de pantoffels wa
ren wel warm, maar de tenen voel
den zich beperkt in hun bewegingen,
zodat wij tegen wil en dank weer
onder de nazorg van het St. Nicolaas- j
feest komen te vallen: het ruilen.
Nu die obsessie. Om half acht op
het heerlijk avondje nttigden wij het
hoofddeksel van een abnormaal gro
te speculaaspop. Dit was de eerste
hap zoetigheid. De hele avond heb
ben wij verder blindelings onze ge
zondheid geschaad met andere de
len van poppen,
brokken letters
melk en puur
en taai-taaider-
dan-ooit, wegge
spoeld met warme,
gekruide en stimu
lerende Bisschop.
Een en ander ge
volgd door nieuwe
ronden van speculaas, borstplaat en
suikerbeesten. Ver over twaalven be
klommen wij ons bed met een oranje
marsepeinen wortel en een begin van
maagkramp.
De nacht was zeer onrustig. Van
het St. Nicolaasgebeuren was niets
overgebleven. De zwarte pieten had
den plaats gemaakt voor regimenten
taaipoppen in oud-Hollands cos-
tuum, gedegen vrijers en vrijsters,
die karren vol suikerbieten aan
sleepten, waardoor wij, ondanks onze
ellende, een inzicht kregen in de re
cordprestaties van onze Nederlandse
suikerfabrieken dit jaar. Om vier uur
in de vroege morgen veroordeelden
het Damrak te Amsterdam een koop
je gesnapt. Ze slaagden er in, de da
der aan te houden van de inbraak,
die de vorige week gepleegd werd in
bet filiaal van V. D. te Dordrecht,
waarbij bontmantels en sieraden ver
dwenen ter waarde van tien mille.
De arrestant is een zesentwintig
jarige jongeman, die enige tijd gele
den ontsnapte uit de Rekkense in
richtingen te Eibergen. Verdachte,
afkomstig uit Hendrik Ido Ambacht,
heeft reeds driemaal eerder ingebro
ken in dezelfde zaak.
Toen hü enkele dagen geleden met
zijn vriend betrapt werd bij het ver
voeren van de buit, zag hij kans, te
ontsnappen. De vriend en ook diens
vrouw verdacht van heling
werden gearresteerd. Het grootste
deel van de buit is inmiddels spoor
loos. Het drietal zal de volgende
week voor de Officier van Justitie te
Dordrecht worden geleid.
Kind dronk vergif
voor hoestdrankje
In het ziekenhuis te IJsselstein is
gistermiddag een 7-jarig meisje in
zorgwekkende toestand opgenomen,
nadat het een slok zwaar vergif had
de resten gevonden van een histo
rische slag.
Het is echter ook niet uitgesloten
dat hier overblijfselen zijn aangetrof
fen van een vroeger kerkhof, omdat
in de onmiddellijke omgeving eeuwen
geleden een gasthuis heeft gestaan.
BEZWAREN
TEGEN BOMENROOIEN
Talrijke bezwaren zyin geopperd
tegen de wijziging reglement van po
litie voor de polders en waterschap-
Den in Zeeland over het verbod om de
binnendijken te beplanten of te her-
beplanten.
Gedeputeerde Staten van Zeeland
hebben voorgesteld het reglement zo
danig te wijzigen, dat de eerste bin
nendijken niet meer mogen worden
beplant.
In particuliere kringen wordt de
maatregel een zware klap genoemd.
De Frederikapolder te Rilland Bath,
bijvoorbeeld, zal 12000 bomen moe
ten kwijtraken. In totaal zouden ruim
100.000 bomen moeten worden ge
rooid.
12 Polders hebben hiertegen reeds
geprotesteerd in de afdelinigsvergade-
ringen van de staten zijn vele bezwa
ren aangevoerd.
St. Nicolaasfeest van
scholieren verstoord
Agenten grepen naar
gummiknuppel
Gisterochtend is het St. Nicolaas
feest, dat leerlingen en leraren van
het Amsterdams Lyceum zouden vie
ren, verstoord door het optreden van
twee agenten, die de gummiknup
pel trokken omdat zij van mening
waren, dat de jeugd, die buiten de
school op de Goedheiligman stond te
wachten, het verkeer verstoorde.
Een politiepatrouille op de fiets,
twee man sterk, kwam bij de school
aan, waar de leerlingen onder toe
zicht van enkele leraren -- bij het
spelen van een schoolbandje op het
dak van de school de komst van
de Sint verbeidden. De agenten som
meerden de jongelui van de straat
af te gaan, omdat zij het verkeer zou
den verstoren, daarbij trokken zij de
gummistok en kwamen op de scho
lieren af.
Er ontstond meteen verwarring on
der de schooljeugd. Sommigen be
gonnen te gillen, anderen joelden
naar de op hen afkomende agenten
en er waren er die met een toestel
foto's trachtten te maken van de or
debewaarders. Enkele van deze foto
toestellen werden door de agenten in
beslag genomen en pas teruggegeven
toen de films vernietigd waren.
De rector van het lyceum heeft ge
protesteerd tegen dit optreden bij de
hoofdcommisssaris van de Amster
damse politie. De leraren waren er
van overtuigd, dat de leerlingen het
verkeer niet stoorden op het moment,
dat de agenten op hen afkwamen.
,,Wat heb ik nu aan
m'n trein hangen?"
Een ontsporing, die gistermorgen
rond zes uur heeft plaats gevonden
op de spoorlijn HarlingenLeeuwar
den, nabij Franeker, heeft enorme ra
vage aangericht omdat de machinist
niets merkte en met de ontspoorde
trein enkele kilometers doorreed.
Doordat een wisselwachter de wis
sel te vroeg omgooide, vlogen de
laatste drie wagens van een goede
rentrein uit de rails. Een koppeling
brak, waardoor de twee laatste wa
gens langs de lijn achterbleven maar
de derde sukkelde voort. Tenslotte
braken de wielen af, waardoor het
chassis van de wagen op rails en biel
zen beukte. De ontspoorde wagen
zwierde over de baan, een spoor van
vernieling achterlatend. Ook een per
sonentrein, die uit Harlingen onder
weg wa6 naar Leeuwarden kreeg
het verlaten van Franeker een klap
van de meehobbelende wagon en
werd beschadigd. Pas halverwege het
traject Franeker—Harlingen bemerk
te de machinist, wat er gaande was
en zette hij zijn machine stop. De
verbindingen moesten bijna de gehele
dag door bussen onderhouden wor
den.
BOERDERIJBRANDEN.
Gistermiddag is de grote boerderij
m de heer G. Jansingh te Nieuw -
Scheemda door een brand groten
deels verwoest. Met veel moeite wist
de Scheemder brandweer, die om
streeks drie uur gealarmeerd werd,
het woongedeelte te behouden. Op
het moment dat de brand uitbrak
was niemand aanwezig, zodat over de
oorzaak nog niets bekend is.
De eigenaar, die op het land was,
ontdekte de brand en wist de veesta
pel, zes koeien en twee paarden, nog
in veiligheid te brengen.
Te Horsten (gemeente Onstwedde)
is gisteravond tegen zes uur een he
vige brand uitgebroken in een hooi
schuur van de heer T. Fischer. De ge
hele kapschuur met hooi en stro plus
enige landbouwwerktuigen zijn in de
vlammen opgegaan.
Ook hier is de oorzaak van de
band nog onbekend.
De Lvan Luiaard
en van Lanoline
Niemand schijnt te we
ten, waar het vandaan
kwam. Plotseling was het
er: Lanoline, het wonder
middel, dat als basis ge
bruikt wordt voor luxe
toiletzeep, dag- en nacht
crèmes, brillantine, lip
penstift en duizend en één
andere Sinterklaascadeau
tjes. De beschaving gaat
nog Iedere dag verder en
mogen we de reclame
geleven ze is niet com
pleet zonder lanoline. Het
moet toch wel een knap
pe kop geweest zijn, die
dat wondermiddeltje heeft
uitgevonden.
(Of het beter is voor de door het gebrek aan lano-
huid dan enig ander vet line overdekt met een
is een vraag: teveel is na- laag algen, die hem één
tuurlijk nooit goed).
We zeiden, dat alle zoog
dieren hun huid conser
veren met lanoline maar
daarop kennen we één
maken met de tak, waar
aan hij hangt. De haren
van '.ijn roodbruine huic'
zijn zo ingeplant, dat ze
van de buik naar de rur
uitzondering: het is de lopen: de luiaard hangt
Luiaard, die in de Zuid- immers altijd. Algen en
I VOOR DENKENDE MENSEN I
III.
Na in de eerste les het Goddelijk Zijn in zijn eeuwige majesteit te heb
ben bewonderd en in de tweede les Ermee in een nauw contact als van
mens tot mens te zijn getreden, in de persoon van Jezus, kunnen we thans
de vraag stellen:
Waarom heeft Jezus zich vrijwillig ten aanschouwe van de mensheid tot
het diepst bereikbare punt laten vernederen?
Om, zoals een oud Nederlands Kerstliedje zingt, de hoogmoed der
wereld te beschamen. De hoovaardij is de erfzonde van het aardse
mensdom. Ofschoon de vrije mens slechts een maaksel is, heeft hij
altijd de neiging die vrijheid te misbruiken door, zoals in het Para-
dijsverhaal in de kern van het appel-eten staat uitgedrukt: „aan God
gelijk te willen zijn".
Daar draait eigenlijk de gehele wereldgeschiedenis om en daar
om draait ze telkens verkeerd. In Gods beschouwingswijze is de ge
hele boom van het menselijk geslacht besmeurd door de majesteits
schennis, gepleegd aan de wortel, door het eerste menselijk paar.
Deze smet van menselijke hoogmoed is uitgewist door goddelijke
nederigheid, toen Jezus met zijn bloed de aarde reinigde.
Zijn er geen aanwijzingen, dat over de gehele aarde door het voortschrij
den der natuurlijke evolutie mensen ontstonden, zodat er geen sprake is van
twee stamvaders?
Het is veel te vroeg daarover met zekerheid iets te kunnen zeg
gen. De mogelijkheid blijft open, dat er gewild onder hogere leidinge
een ontwikkeling tot het mens-zijn heeft plaats gehad, tot op men
sen enigermate gelijkende, en daarna uitgestorven rassen. De mens
werd echter pas mens, toen hij verheven werd tot „Gods beeld en ge
lijkenis". Deze verheffing boven de natuur aan eén menselijk paar
gegeven is de goddelijke kroon op de evolutie. Men doet het wel
voorkomen, of er slechts een gradueel verschil is tussen dieren en
mensen, en lichamelijk is dat ook zo. De onoverbrugbare kloof tus
sen dier en mens is echter zijn verheffing in de hogere orde van een
onsterfelijke bezieling in een sterfelijk lichaam. Indien men als „bui
tenstaander" deze aarde kon beschouwen, zou men gemakkelijker
inzien, dat de mens een zeer bijzonder verschijnsel is, dat gedeelte
lijk tot de natuur behoort en gedeeltelijk er-boven gaat. Wanneer
sommige genootschappen het bestaan van God of de onsterfelijkheid
der menselijke ziel ontkennen, erkennen zij daarmede toch de men
selijke verheffing door God, want zij ontkennen begrippen, welke
zij niet zouden kennen indien aan de mens niet een hoger vonkje
dan natuurlijke kennis was gegeven.
Indien we aannemen, dat de mens een wezen van hoger orde is, waarom ls
hij dan vaak zo slecht en „ten kwade geneigd".
In Goethe's Faust zou Mephisto zeggen: „Hij noemt het verstand
en gebruikt het alleen nog dierlijker dan enig dier te zijnl" De mo
gelijkheid tot goed en kwaad doen is een eigenschap van de men
selijke verheffing, namelijk zijn vrije wil. God heeft die verheffing
bewerkt, omdat Hij vrije deelgenoten wenste In Zijn scheppng. Vol
gens de christelijke openbaring zijn niet alleen de mensen tot dat
deelgenootschap opgeroepen, maai ook een ontelbare schare van on
zichtbare onsterfelijke'wezens, engelen genaamd, en misschien nog
vele andere mogelijkheden, waarvan wij niets weten. Nu is de
christelijke opvatting deze, dat de Godheid de deelgenoten in Zijn
glorie de vrije keuze laat: Hem dienen óf zichzelf dienen. Van de
onzichtbare schepping is geopenbaard, dat velen zich in hoogmoed
afkeerden van God en terstond werd wat in hen licht was duister
nis wat in hen goed was kwaad, wat liefde was haat. Zij werden duivels
Ook het eerste mensenpaar koos de verleiding van de hoogmoed (zo
als reeds eerder betoogd) door ongehoorzaamheid. En terstond wer
den zij prijsgegeven aan hun eigengereidheid, het zelf te willen doen.
Maar uit erbarming voor zijn nietig schepseltje, de mens, zijn va
derlijk troetelkind, heeft Gods Voorzienigheid het niet tot een
totale breuk laten komen. De mens mocht op zijn eigen pad nog zo
zeer ten kwade neigen en ontaarden, God had het beste met hem
voor. Hoe zwaar Gods oneindige rechtvaardigheid echter de hoog
moed en ongehoorzaamheid aanrekent, blijkt uit do totale verne
dering en totale gehoorzaamheid van Jezus. Het is Jezus, God èn
mens beiden, die de mensheid verzoende met God en deze los
prijs voor ons eeuwig heil was geen lichte!
Gaat dientengevolge de gehele mensheid een gelukkige eeuwigheid In?
Jezus is gestorven voor alle mensen vóór en na Hem. Aange
zien Hij de losprijs heeft gegeven, is Hem de keuze, wie tot deelge
noot van Gods glorie worden toegelaten en in welke mate. Hem ken
nende mogen wij aannemen, dat deze keuze zeer ruim zal zijn en al
len omvat, die „van goeden wil' zijn. Maar mensen, die bewust God
haten, begeren niet eens in Gods liefde te worden
kiezen zelf de verwerping.
opgenomen en
Pastoor J. Th. v. Galen f
In het rusthuis St.-Augustinus te
Alkmaar is gistermorgen in de ouder
dom van 71 jaar overleden de zeer-
eerwaarde heer J. Th. van Galen,
emeritus pastoor van de parochie van
O. L. Vrouw Onbevlekt Ontvangen
te Overveen.
Pastoor Van Galen was 24 decem
ber 1880 in Amsterdam geboren en
werd op 15 augustus 1913 priester ge
wijd. Daarna werd hij benoemd tot
kapelaan in Heilo (1913), Oegstgeest
(1915) en Amsterdam, H. Maria Mag-
dalena (1918). In 1928 volgde daarop
zijn benoeming tot centraal pres'es
van de St.-Jozephgezellen vereniging
in Nederland en rector van de St.-
Hubertuskapel te Amsterdam. In 1934
werd hij pastoor van de parochie van
de H. Martha te Den Haag en op 25
augustus 1947 van Overveen. Verle-
heldsredenen eervol ontslag. Daarna
nam hij zjjn intrek in het Alkmaaria
rusthuis.
WIJDINGEN BIJ DE PATERS
MONTFORTANEN.
Op zondag 14 december a.s. zal
Mgr. Dr J. Theunissen, S.M.M., Apos
tolisch Vicaris van Blantyre, in d«
kloosterkapel van de Paters Mont-
fortanen te Oirschot de volgende H.H.
Wijdingen toedienen: tonsuur aan de
fraters J. de Beider en Chr. Machte-
linckx van de Sociëteit der Montfor-
tanen; Vier mindere orden aan d«
frater J. Martens van de Sociëteit der
Montfortanen; H.Subdiaconaat aan da
fraters J. Schnuck, G. Tesser, A. Mer-
tens, H. Drove, G. Boogmans, A. van
der Hulst, J. Keulers, G. Hochsten-
bach, J. Zimmerman, J. Dirkx, J. Bos,
H. Awouters, R. van Liedekerke. F.
de Beider, W. Jenniskens en J. Aretf
den jaar 2 juni kreeg hij om gezond- van de Sociëteit der Montfortanen.
Het bolwerk van de vrijheid wordt versterkt
Amerikaanse
leeft. Het is
zijn naam ontleent
ogenschijnlijke luiheid,
waarmee hij in de takker
van de bomen hangt. Er
zijn maar weinigen, die
hem hebben zien bewegen
Op de grond komt het diei
bijna niet vooruit en in c-c
bomen maakt hij een snel
heid van nog géén kilo
meter per uur. Maar dat
hoeft ook niet: Luiheid en
oerwouder wieren hangen soms in
dier. dat (kleine) strengen aan zijn
de rug.
„Het zal wel niet mee
vallen voor het beest, om
hangende de woning van
een bljeenzwerm te eten";
denkt u, of „Het ziet er
naar uit, dat het dier wel
ee-* het moede hoofd zal
laten hangen". Niets van
dat alles: hü houdt altijd
zijn kop op, daarvoor heeft
ledigheid zijn voor
luiaard niet hetzelfde. Hij
de hij van de Schepper een
Lanoline bestond al voor leeft van de nesten ho-
de beschaving en in de ning, was en larven
Het is hè' vet, dat in de
WÜ als president van een 'rêchtta^jl i a"e *°°5fer0e"
«"'°ndadntT voorz'ltershamer ,t mee te bcicher.
m de bibberende hand en een besui-1 mgn tegen de inwerking
kerpoederde pruik op het aan mi- van zoniicht en regen. Het takken. Komt hij in de
graine lijdende hoofd, directeuren en 1 geeft mens en dier me- buurt van een wespennest
voormannen van derzelver fabrieken de hun eigen geur, het-
naar evenredigheid van prestaties tot geen Inbrekers soms mo
ge vogeltjes niet. Uiterst
zorgvuldig verplaatst hij
zich, hangend aan zijr
vlijmscherpe. gekromde
klauwen, langs de boom-
onredelijk hoge gevangenisstraffen.
Vanmorgen offreerde ons een col
lega heel collegiaal een stuk pure let
ter. „Nog van gisteravond; ik heb
met vlijt gespaard voor de komende
dagen. Ik kan er ponden van op", zei
hij met een propagandsitsche onder
toon. Bah, de wereld gaat aan vlijt
ten onder.
gen ervaren, als ze dooi
een speurhond gegrepen
worden.
Het wolvet (laine
wol) wordt o.a. in grote vinden want
hoeveelheden gewonnen
speciale voorziening mee
gekregen. Alle zoogdieren
hebben - wen halswervels
Maar de luiaard heeft er
acht en zo kan hij toch
zijn kop waterpas houden
De zonderlinge leefwijze
van de luiaard is ook oor
zaak dat men hem bijna
nooit in een dierentuin
ziet: bij gebrek aan wes
pennesten zou men het
dier daar niet eens in le
ven kunnen houden. En
omdat d" huid van het
beestje tot zijn geluk
door het gebrek aan la-
BEO ui,, op n. na'1»» e" da.rdoor ook
dader. Die is niet te f"eu' m ,trek
is by de bontwerkers
hangen luiaards doorgaans
ook niet in de garderobe
dan kloven zijn dolkach
tige nagels met een ra-
zend-snelle slag de wes
penvesting. De bewoners
stormen naar buiten en
zwermen uit, op zoek nrai
naast het nest en wacht Men moet ze heus in de
het spreekt dus voor zich zijn kans af. Niemand ziel Zuid-Amerikaanse
EEK. dat het niet erg duur is hem want zijn vacht is wouden zoeken.
Aan de bouwcapaciteit in Berlijn is niet te merken, dat deze stad voor de zoveelste maal weer eens het
middelpunt is van een internationale politieke krisls. De foto toont de werkzaamheden voor de aanleg van een
nieuwe ondergrondse spoorlijn tussen Steglitz en Wed ding in de buurt van de bekende keizer Wilhelm her-
denkingskerk (achtergrond). Links een gedeelte van een pas voltooide wolkenkrabber bij de dierentuin.
