Nederlandse Oranje-elf bleef zonder allure, doch bedwong de ijverige Belgen foch (2-3) Belgisch voetbal in dieptepunt, maar Ned. elftal zonder aanval De honderdste overwinning MAANDAG 29 SEPTEMBER 1958 DE LEIDSE COURANT PAGINA 7 Het Nederlands elftal heeft gister middag in het grijsgrauwe Deurne- stadion bij Antwerpen zijn honderd ste overwinning behaald. Maar wér kelijke vreugde over de 32 score tegen de Belgen kon men na afloop nauwelijks bij spelers en officials be speuren. En daarvoor was reden. Want slechts zelden in de 53 jaren van interlandvoetba!'werden schame le prestaties van elf oranje-spelers zó onevenredig hoog gehonoreerd, zelden ook speelde de natio nale ploeg zó deprimeerend, zonder allure, zonder de glans van ook maar één flonkerende combinatie De wedstrijd van gistedmiddag deed voortdurend, herinneren aan de tries te jaren vóór de „staatsgreep" in de KNVB de jaren voor de invoering van het semi-professionalisme. Met dit verschil, dat de Nederlandse ploeg toen regelmatig nederlagen leed in de derby's der Lage Landen, nu zijn het overwinningen, omdat ook het spel der Belgen kennelijk een dieptepunt heeft bereikt. Maar een zege op een dergelijke basis kan geen voldoening schenken, vooral niet wanneer ook het eigen spel triest- zwak is. De Belgische formatie was geen ploeg, geen eenheid zij was de resultante van elf ijverige spe lers; méér niet. En helaas trof zij het Nederlands elftal een gelijkwaar dige tegenstander. Het is dan ook in Deurne een rom melig duel geworden, een duel zon der tempo, zonder taktische hoogte punten, maar integendeel met vele mislukte trappen. De weg naar „be ter voetbal" is lang, langer dan men vier jaar geleden had gehoopt na enkele schijn-succesen, behaald dank zij het talent en de routine van enkele in het buitenlandse profvoet bal geharde spelers, is dit gistermid dag ontstellend duidelijk geworden. Triest was het duel vooral voor de bekwame bondscoach, Elek Schwartz, die nu de oude garde langzamer hand „uitsterft", Wilkes weer naar het buitenland is vertrokken en Abe Lenstra een paar dagen op non-ac tief was geweest door een onwillig spiertje juist-in de strijd tegen deze zwakke Belgen een doorbraak naar verjonging wilde forceren. Schwartz zal zich in de komende dagen wel heel ernstig bezinnen voor hij zich weer aan een dergelijk experiment waagt. De verjonging is namelijk een volslagen mislukking geworden. Enmoest dat eigenlijk ook worden. De jeugd bezit (nog) niet het ta lent van de routiniers, de jonge spe lers konden zich niet aan elkaar op trekken, zij probeerden slechts met veel ijver het gebrek aan rijpheid in het spel te camoufleren, onder de steun van het raffinement der oude ren, die met een simpele voetbewe ging of lichaamswending kansen kon den scheppen; kansen, waarop zij zich gretig zouden kunnen werpen. Nederland bezit op het ogenblik weinig talentvolle voorhoedespelers, of juister: talentvolle binnenspelers. De bondscoach weet dat na de teleur stellende oefenwedstrijden maar al te goed en daarom heeft hij ge poogd de lacunes in de voorhoede op te vullen door bekwame kanthalves (Van Wissen en Kruiver) in de aan val op te stellen. Van Wissen en Kruiver hebben hun mogelijkheden als schakelspelers duidelijk aange toond met Wilkes en Lenstra naast zich maar.... een schakelspeler is nog geen voorhoede-speler, zeker niet in het moderne voetbal. Een voudig omdat de instelling van een halfspeler op het spel nu eenmaal anders is dan die van een speler, die een combinatie moet afwerken. Van Wissen en Kruiver konden de Bel gische achterhoede niet bedreigen, hun tempo was te laag, de rush naar het doel ontbrak en bovendien mis ten zij het vermogen om met een handige beweging een aanval een ver rassende wending te geven. Hun spel is te statisch en daarmee komt men aan de spits van de aanval niet 1 ver. De opstelling van Van Wissen en Kruiver in de voorhoede, gepaard aan het falen van Tonnie van Ier Linden als linksbinnen (een voortreffelijke clubspeler, geen international), was een misgreep van Schwartz, een mis- 1 greep, die tevens de vleugelspelers Moulijn en Van der Kuil veroordeel de .Steeds zochten beiden tevergeefs naar een mede-speler in het Centrum van de Belgische defensie naar wie zij de passes resultaat van acties langs de lijn zouden kunnen rich ten. Het gebrek aan stootkracht be gon Piet van der Kuil in de tweede helft kennelijk te vervelen, hij ging zwerven over de gehele breedte van het veld en had tenslotte nog de vol doening, dat hij de basis legde voor een der Nederlandse doelpunten. Van der Kuil beste aanvaller met Jan Klaassens. Van der Kuil was dan ook (wéér) onze beste aanvaller, al scoorde hij geen doelpunt loste hij geen gevaarlijk schot en was zijn spel kwalitatief aanmerkelijk zwakker dan in voor gaande duels. In tegenstelling tot Coen Moulijn, die zich in de tweede helft bijna met gretigheid neerlegde bij de scherpe bewaking van rechts achter Devogelaere, toonde hij name lijk initiatief. Hij probeerde van de onsamenhangende combinaties al thans nog iets te maken en dat was al heel wat. Neen, het gevaar moest niet komen van onze voorhoedespelers, al her stelden Van der Linden en Kruiver zich in de slotfase enigermate. Neder land had gelukkig echter een andere speler, die het spel vaak en vol drei ging naar de Belgische helft ver plaatste: linkshalf Jan Klaassens De Venlonaar, de vaak-gesmade, heeft in Deurne een van zijn bester inter landwedstrijden gespeeld, voortdu rend actief, voortdurend stuwend en voortduwend attent voor zijn verde digende taak. Hij dekte met de steun van de vooral defensief spelende Jan Notermans, het middenveld bekwaam af en gaf meermalen zijn voorhoede spelers het goede voorbeeld door har de schoten te lossen, die het uiterste van doelman Van der Stappen veeg den. Jan Klaassens was in feite deenige „aanvaller".... Goed en betrouwbaar speelden ook aanvoerder Van der Hart en Roel Wiersma, terwijl de Utrechter Kraay (nog niet helemaal „trefzeker" in het afbreken van de combinaties) zich redelijk aanpaste. Véél moeite hadden zij overigens niet met de Belgische aanval, waarin alleen middenvoor Stockmans bewegelijk erf gemak kelijk schietend voortdurend de aardacht voor zich opeiste Naarmate de strijd vorderde werden ook de han delingen van rechtsbuiten Piters en linkshalf Houf dreigender, maar erg verontrustend waren zij toch ook weer niet. De Munck maakte één fout, in de tweede helft bij een .chot van Houf. De trag'ek van een doel man is, dat een dergelijke fout een doelpunt kost. Zo geschiedde: Piters bemachtigde de terugspringende bal en scoorde. Daarna ging hij melodra matisch op de grond liggen, wijzend op de voet waarmee hij voor ue tref fer zorgde.... een huppelde kort daarop weer lustigmee. Een klein comediantje, deze Piters, maar de Belgen houden daar nu eenmaal van. Nederlanders konden terugvechten. Bij al dit negatieve toonde het Ne derlands elftal gelukkig over een eigenschap te beschikken, die de vaak sneller startende en beter com binerende Belgen beslist niet hadden: de Nederlandse ploeg kon terugvech ten na een deprimerend moment. De Belgen werden verontrust, toen hal verwege de eerste helft eindelijk af keurend gefluit van de zich bekocht voelende toeschouwers weerklonk, Nederland bleef kalm, toen om België nam tweemaal de leiding en verloor toch. Hier ziet men het eerste Belgische doelpunt. D« 32 zege op België is niet zo maar een overwinning: het is een jubileum-zege, de honderd ste in de ruim 53 jaar dat het Nederlandse elftal officiële lan- denwedstrijden speelt. Sedert 30 april 1905de wed strijdenreeks van het nationale elftal begon toen, ook in Ant werpen, en ook met een zege heeft het Oranje-team 234 wed strijden gespeeld. Hiervan wer den er 100 gewonnen, 42 maal speelde de ploeg gelijk en 92 ke ren ging de winst naar de tegen stander. De spelers van het Ne derlandse elftal scoorden 549 doelpunten; 515 maal moest een keeper van de nationale ploeg de bal uit het doel halen. Tegen de Belgen werden 87 wedstrijden gespeeld. Nederland won van die lange reeks 42 ont moetingen, seelde er 18 gelijk en verloor er 27. De Rode Dui vels scoorden 170 doelpunten en kregen er 214 tegen. De laatste keer, dat België in Deurne van Nederland won was in 1954 toen op 24 oktober de Nederlandse amateurs met 43 verloren. De acht wedstrijden, die sedert de invoering van het betaald voetbal werden gespeeld tegen onze zuiderburen geven een wel heel gunstige balans voor het Oranje-team. Van de 3 wedstrijden werden er 6 gewon nen en 2 gelijkgespeeld. De deel cijfers zijn 2311. precies te zijn: na 38 minuten de eerste kreet om „Abe" uit de rijen der 65.000 naar het speelveld werd geschreeuwd. De Rode Duivels had den geen verweer meer bij de ach terstand, Nederland wél. Al dient hieraan te worden toegevoegd, dat de Oranje-truien beslist niet over ge brek aan geluk hadden te klagen. Scheidsrechter Zsolt, geen overtui gende arbiter, hielp Nederland de eerste keer. De Hongaar reageerde onmiddellijk toen Pietje van der Kuil protesterend de armen omhoog stak nadat spil Storme onbewust !met het bovenlichaam met harde schot van Klaassens had gekeerd en gaf een strafschop, die Cor van der Hart tot doelpunt „promoveerde". Zsolt heeft later kennelijk spijt gehad over zijn ongerechtvaardigde beslissing, want tot diep in de tweede helft heeft hij gezocht naar een analoog geval in het Nederlands strafschopgebied. Dat kwam bij een reglementaire „sliding tackle" van Cor van der Hart, na 30 minuten. Maar vóór het zover was, had Ne derland zich kunnen herstellen, was er in de zwakke, aarzelende strijd evenwicht gekomen. Nederland was niet overdonderd, dank zij Zsolt. En gelukkig had de „correctie" van de Hongaar een kwartier voor tijd even min een nadelig effect, omdat Storme nu op zijn beurt bestraffer in plaats van bestrafte de bal vér naast het doel van de naar de ver keerde kant uitgevallen De Munck schoot. Het publiek, dat langzamer hand met geestdrift de Belgische spelers was gaan beschimpen, was onthust, maar floot niet afkeurend naar de volkomen gedeprimeerde spil, die van spijt en wanhoop gras- polleltjes uit het terrein begon te ruk ken. Hij was immers de enige Vla ming in het „Waalse" elftalmaar juist deze Vlaming, die een bekwame spilpartij had gespeeld, werd dóór zijn falend schot de oorzaak van de Belgische nederlaag. Want het Neder landse team kwam na dit „geschenk" eindelijk tot een licht veldoverwicht, dat tenslotte in het doelpunt van Kruiver resulteerde. De honderdste overwinning was een feit. Nederland had de reeks van successen tegen Bel gië, ingezet na de invoering van het betaalde voetbal in ons land, voort gezet. Maar de problemen voor bondscoach Elek Schwartz zullen door deze zege niet zijn opgelost In de kleedkamers In de Nederlandse kleedkamer heerste gematigde vreugde over de zo op het nippertje verkregen zege. En in die vreugde schemerde duide lijk de algemene mening door, dat de oranje-elf eigenlijk iets te veel had den gekregen. Cor van der Hart vond, dat een gelijk spel de krachtsverhouding be ter zou hebben weergegeven. Onze spil kon er nog niet over uit, dat Hanon het hem geleverd had de bal bij die vrije trap langs het muurtje te werken. „De Belgen hadden overi gens een voorhoede, waarin meer goede wil dan verband zet", aldus van der Hart. Ook Frans de Munck was van mening, dat Nederland een gelukkige overwinning had behaald. En dat als resultaat van een slechte interland. „Het was ook helemaal geen echte Holland-België. Het ging anders veel feller toe en het publiek was echt tam vandaag". De Belgische coach van den Stock, die tevreden was over de tactiek van zijn pupillen, maar minder gelukkig bleek te zijn met de onvoldoende sa menhang van de ploeg, bleek nog steeds een beetje boos over de straf schop Storme. „Dat was geen hands en dat was geen penalty" zei hij ge- argeld en zijn jongens stemden er gretig mee in. Storme was het natuurlijk in het geheel niet eens met de strafschop. „Ik kreeg de bal tegen mijn schouder en zonder dat ik me bewoog gleed hij langs mijn arm af". De beste Neder lander volgens de „Vlaamse reus" was Jan Klaassens. Aanvoerder Mathonet beklaagde zich over zoveel pech. Hij was tevre den over het spel van zijn ploeg en was er van overtuigd na wat meer met elkaar te. hebben gespeeld goede resultaten te kunnen bereiken. „De gevaarlijkste aanvaller van Oranje? Zonder twijfel Moulijn, al konden zijn medeaanvallars geen gebruik maken van zijn grote beweeglijk heid". België-Nederland (jeugd) 1-1 Een voetbalwedstrijd te Brugge tussen jeugdf earns van Nederland en België, samengesteld uit spelers van 18 tot 20 jaar, is geëindigd in een gelijk spel, 11. Het is een weinig sectaculaire wed strijd geworden. Vooral in de eerste helft waren de verdedigingen te sterk voor de aanvallers. De strijd ging gelijk op en het was dan ook verrassend, dat linksbinnen Marcus de Nederlanders in de 6e minuut al de leiding kon geven. Een goede pass van middenvoor Theunissen (Vites se) stelde de HVC-er in staat doel man Duquesne te passeren. De Belgische aanvalslinie was in de eerste helft zeer zwak, wat vooral veroorzaakt werd door het slechte spel van de beide binnenspelers. Toch was de balans bijna nog voor de rust in evenwicht gebracht. Het harde schot dat rechtsbuiten van Acker af vuurde was echter juist iets te hoog gericht en de bal sprong van de lat in het veld terug. Een geheel ander beeld bracht de tweede helft. Nu waren de aanvallen veelal uitgevoerd in een hoger tempo aanzienlijk gevaarlijker. In de 8e minuut was het opnieuw van Acker, die een hard schot loste. Wel kon doelman van Pelt het schot in eerste instantie keren, doch hij kreeg de bal niet volledig onder controle en via zijn lichaam belandde het leer in het Nederlandse doel (11). Verwoed hebben de beide teams daarna om het winnende doelpunt gestreden. Mede dank zij het goede wenk van de doellieden bleef die be slissende treffer uit en eindigde de wedstrijd in een gelijk spel, 11. Antwerpen-R'dam 3-3 De traditionele voetbalwedstrijd tussen de teams van Antwerpen en Rotterdam, zaterdag te Antwerpen gespeeld, heeft een gelijk spel (33) opgeleverd. Het is in het bijzonder na de rust een harde wedstrijd gewor den. Direct na de aftrap trokken de Rotterdammers ten aanval. In deze eerste fase van de strijd waren de attaques van de Nederlanders ge vaarlijk. Toch bleef het eerste doel punt uit tot de 12e minuut. Een goe de aanval was er de inleiding van. Met de voet kon doelman Gernaey de bal nog juist uit zijn doel houden, maar de scrimmage, die volgde lever de toch de eerste treffer voor de Rotterdammers op (01). Een tien tal minuten later zorgde rechtsbin nen Vliers voor de gelijkmaker. Het was opnieuw Vliers die in de 32e mi nuut een fout van ae verdediging af strafte en zijn ploeg de leiding gaf (21). Hoewel de Antwerpenaren tot de rust aanzienlijk sterker waren zagen zij geen kans de voorsprong te vergroten. Ook na de rust volgde een offen sief van de Belgen. Vliers verrichtte zijn hattrick na een scherpe pass van linksbuiten Maertens. Daarna hield de fors spelende Rot terdamse defensie stand. Vliers moest in de 13e minuut het veld verlaten na een botsing en toen werden de schaarse Rotterdamse aanvallen in eens gevaarlijker. Tony van Ede (Sparta) bracht uit een van die uit vallen in de 6e minuut voor het ein de de stand op 32. In de laatste minuut zorgde Schouten (Feyenoord) opnieuw na een uitval voor de gelijkmaker. (33). UITSLAGEN KON. NED. VOETBALBOND (Betaald) Tweede divisie B: Be QuickOl- denzaal 61; Enschedese BoysVe- locitas 00. Res. 2e Divisie B: Velox 2Fortu- na 2 01. Om de K.N.V.B.-beker Tussenronde (semi-profclubs): SW—DHC 0—3; NEC—AGO W 20; ONAVSV 41; Zwolse Boys- Rigtersbleek 20. Kuys, Lenstra en Rijvers (v.ljn.r.) gefotografeerd aan de lijn, tijdens het spelen van de volkliederen voor de aanvang van de voetbalwedstrijd Bel giëNederland te Deurne. Tussenronde (amateurclubs): PH Hengelo 24. (Amateurs) West II, tweede klasse A: HBS— HVV 1—0. Derde klasse A: VVPTYBB 1—3. Derde klasse B: GD AArchipel 33; WestlandiaVios 12 (o.p.v. Westlandia). Vierde klasse A: DOSRConcordia H 1—4. Vierde klasse D: Quick Steps Spoor wijk 51. Res. 2e klas A: LFC 2Quick 2 3—0; DHC 3—HBS 2 1—4; Schev. Holl. Sp. 3—HVV 2 5—0; VUC 2— VCS 2 5—4; Celeritas 2—RVC 2 2—1. Res. 3e klas A: Lugdunum 2Lisse 2 43; Roodenburg 2Alphen 2 4—1; ASC 2—WSB 2 4—0; Laak kwartier 2Schev. Holl. Sp. 4 65; UVS 3—LFC 3 4—1. Res. 3e klas B: DHL 2—HVV 3 2—1; Wassenaar 2—VUC 3 4—1; Ar chipel 2Laakkwartier 3 23; HBS 3Postduiven 2 22; Quick 3Wes terkwartier 2 14. DE ZATERDAGCOMPETITIE West II, 2e klas: Zwart Wit '28 Excelsior M 21; RVVHTer Leede 02; Quick Boys—ARC 40; Hoog vlietKozakken Boys 10; Spijke- nisse's-Gravenz. SV 31. 3e klas A: MonsterRijnsb. Boys 2—0; Woudrichem—CSVD 4—3; DOTO—VVGZ 1—2; Ornas-Zwalu wen 03; CapelleNoordwijk 24. 4e klas A: JAC—Schev. Holl. Sp. 33; Hoekse BoysKatwijk 51; Koudekerk—SVOW 3—2; Alphia— RAS 21; Die HagheDe Lier 30. 4e klas B: Sportlust—RCL 21; SVGT—DEVJO 4—2; GWS—Semper Altius 41; SV '35Oegstgeest 12; LeidenBodegraven 1—0. Res. 2e klas: NSW 2Rijnsb. Boys 2 33; Zwaluwen 2Zwart Wit '28 2 0—1; Quick Boys 2—DOTO 2 25; ARC 2Kozakken Boys 2 01. Res. 3e klas A: Semper Altius 2 Quick Boys 3 02; CSVD 2Ornas 2 7—2; Ter Leede 2—RCL 2 3—5; Schev. Holl. Sport 2Leiden 42; Rijnsb. Boys 3JAC 2 13. Cor v. d. Hart maakt het eerste Ne derlandse doelpunt uit een strafschop.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1958 | | pagina 7