c IN DE KRANTENTUIN
De Zonnige
OVERPEINZING
ZATERDAG 27 SEPTEMBER 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
weer een paar dagen vol kunnen hou
den.
Op de 3e oktober schreeuwde een
jongen, die op de stadsmuren liep, dat
de Spanjaarden verdwenen waren, want
het water was tot de stad doorgedron
gen. De blijdschap in de stad was on
beschrijfelijk en dat werd nog erger,
toen er boten met haring en wittebrood
de Vliet op kwamen varen. Er waren
mensen, die niet konden wachten en die
j zwommen naar de boten toe om alvast
I wat eten te pakken te krijgen.
Er was ook blijdschap bij Klaas thuis.
Nu zou zijn zusje weer gauw helemaal
beter worden. Wat was hij blij, dat hij
toen de duifjes had achtergehouden, ze
waren de redding van zijn zusje ge
worden
INDIANENVEREN
WILD-WESTVERHAAL
De bende van hel
Inscriptiongebergte
NEEF JAN
DE KAPITEIN VAN DE BOOT liet
hem de boeken brengen waar Jan
om gevraagd had en dat waren bijna
allemaal Wild-Westboeken. Nu hij
straf niet uit de hut mocht, verslond
hij het ene boek na het andere en in
zijn jongensbrein bleven de wildste fan-
tasiën hangen. In zijn dromen liep hij
met geweren en kocht van zijn zakgeld
pistolen. Hij leefde met de Indianen in
kampen, kortom hij beleefde de wildste
gebeurtenissen en hoopte dat hij in
Amerika een gröot avontuur zou mee
maken. Voorlopig bestond daarvoor geen
kans, want vooreerst stond hij onder
toezicht van een strenge tante en ten
tweede zou hij hard en flink moeten
aanpakken op die nieuwe school, waai
vanzelfsprekend alle lessen in het Ame
rikaans gegeven werden.
„We zijn over een paar uur in d<
haven van Amerika en nu geeft de ka
pitein verlof om weer vrij op het schip
rond te lopen. Maar denk er
kalmpjes aan, anders loopt het weer
mis", met deze woorden kwam vader
de hut binnen en Jan klapte onmiddel
lijk het boek dicht, waarin hij zat te
lezen.
„Kunnen we de huizen al zien?" wou
Jan weten.
„Ga zelf kijken", raadde vader aan.
Met drie treden gelijk klom Jan de
trap op, zó blij was hij weer vrij te
zijn. Aan dek stonden veel reizigers
met kijkers de wal af te speuren. Zo
met het blote oog was niet veel te zien.
Van de reis zelf had Jan niet veel ple
zier gehad. Eerst zeeziek en toen op-
reizigers hadden de koffers al klaar
staan en daar bedacht hij opeens, dat
hij z'n vader wel een* handje zou kun
nen helpen met het inpakken.
„Al wat gezieh van Amerika?" vrqeg
vader.
„Niks, niemendal. Ik kom u even
helpen".
De toiletspullen waren gauw bij el
kaar gepakt en samen sjorden ze de
koffers naar de gang. waar de matrozen
ze verder op het dek zouden brengen.
„Vader ik zie al huizen", riep Jan
opgetogen.
Het waren de hoge handelsgebouwen,
die langs de kade stonden. In Neder
land had hij wel hoge flats gezien, maar
wat hij hier zag, maakte hem gewoon
stil, zó hoog. Hij begon de verdiepingen
te tellen, maar raakte telkens in de war.
Bij de douane waren ze gauw klaar.
Mijnheer Dekkers liet de koffers in de
garderobe van het station bezorgen en
nam Jan mee naar het station. Hier
kwam hij ogen en oren tekort. Met een
roltrap gingen ze eerst naar beneden
om door een viadukt, onder de drukke
verkeersweg, weer op een roltrap naar
boven te komen.
„Dat is wat anders dan Amsterdam
hè", genoot vader.. „Kijk eens 24 per
rons en nu maar goed kijken, welke
wij moeten hebben".
Ze bleven een hele dag in New York,
alvorens in de trein te stappen, die naar
de streek ging waar tante Suze woon
de. Deze woonde namelijk aan de west
kust van Noord-Amerika. In New York
nam vader de bus. En wat voor een
bus. Twee hoog en op de bovenste ver
dieping kon je over het verkeer heen
kijken. Natuurlijk gingen ze boven zit
ten. De straten leken heel nauw, maar
dat kwam omdat de gebouwen zo ont
zettend hoog waren. Bij een halte vlak
bij een warenhuis, stapten ze uit en hier
legt vader aan Jan de wonderbaarlijkste
dingen zien. Op de speelgoedafdeling
kwam Jan niet uitgekeken. Hij mocht
van zijn vader wat uitzoeken en koos
toen een pistool, net een echte, maar
hij ging met klappertjes.
Ook aan deze dag kwam een einde.
Ze gingen weer naar het station en stap
ten in de nachttrein, waar vader al
plaatsen besteld had en de koffers al
in het bagagenet stonden. Doodmoe van
het winkelen, sliepen ze alle twee al
gauw in, ondanks het ratelen van de
wielen.
Met een grote bel werden de reizigers
wakker gemaakt om in de restauratie
wagen te gaan ontbijten. Vader en Jan
waren lekker uitgerust. Na zich gekleed
en gewassen te hebben, waren ze een
van de eersten aan het ontbijt. Ze zoch
ten een plaatsje aan het raam en keken
over de eindeloze grasvlakten, de
prairies.
„Hier leven de mustangs, of wilde
paarden, die door de cowboys met lasso's
gevangen worden", legde vader uit.
Jan probeerde een paard te ontdek
ken, maar hij zag niets.
„Ze blijven wel uit de buurt van de
spoorbaan. Die dieren zijn toch zo
schrikachtig".
„Zijn hier ook bisons?"
„Ja, hier en daar nog enkele dieren.
Ze leven in kudden, maar worden steeds
zeldzamer".
De trein stoof door het eentonige
landschap heen. Af en toe was er een
halte om wat post af te geven en dan
ging het in een geweldig tempo weer
verder. De nacht kwam weer en de
reizigers sliepen, terwijl de machinist
waakte.
(Wordt vervolgd).
Correspondentie
MET DE RONDVAART
Ria en Tineke waren naar de stad
gegaan om boodschappen te doen. Toen
ze terugkwamen liepen ze langs de rond
vaartboot. Opeens kwam Ria op een leuk
idee. Ze zei: „Zullen we vanmiddag met
Ze gingen naar het plaatskaartenhokje.
„Meneer, hoe duur is de rondvaart?"
„75 cent voor kinderen tot 10 jaar".
„En wanneer vertrekt die?"
„Om elk uur", antwoordde die meneer.
Ze gingen weg en onderweg vroeg
Ria: „Zouden we wel mogen?"
„Welja kind", zei Tineke. „We zeuren
gewoon een beetje".
In een blijde stemming kwamen ze
thuis. Tneke vroeg het aan haar moe
der. „Ja hoor", zei ze. „Als je maar
voorzichtig bent".
Tineke rende zo hard ze kon naar
Ria.
„Ik mag, ik mag!" juichte ze, maar
Ria wist het nog niet. Ze ging het vra
gen. Eerst zei moeder niets, maar toen
ging Ria zeuren en Tineke hielp een
beetje mee.
„Vooruit dan maar, het is de laatste
vakantiedag".
Ria was erg blij. Ze ging afspreken,
hoe laat ze zouden gaan. Ze kregen wat
snoepjes mee. Precies om 2 uur was
Ria bij Tineke, want ze zouden met de
boot van 3 uur gaan.
Tineke liet haar pap staan, zo'n haast
had ze. Zei zei haar moeder goeden
dag en ze gingen weg. Om 10 over half
drie waren ze bij de boot, dus nog tijd
genoeg. Ze kochten alvast kaartjes en
gingen de boot in. Ze gingen achteraan
zitten, dat vonden ze veel leuker. Toen
de boot bijna vol was. kwam de man
die de boot zou besturen. Hij deelde
blaadjes uit, waar alles opstond in ver
schillende talen. Toen gingen ze varen.
Ze kwamen ook langs de markt. Daar
staken ze haar hand in het water en
probeerden een appel te pakken. Tineke
had er al vier. Ze gingen onder ver
schillende bruggen door en probeerden
dan of ze met de hand aan de brug
konden komen. Soms ging dat wel en
soms ook niet.
„Ik voel druppels", zei Ria opeens.
Ja, het was zo. Ze deden gauw hun
regenjassen aan.
„We zijn net op tijd", zei Tineke,
want de bui brak los. Nu zaten ze vlak
tegen elkaar in de stromende regen. Ge
lukkig duurde de bui maar kort en
daarna kwam het zonnetje weer. Na een
uur varen waren ze weer terug.
„We hebben toch een leuke middag
gehad", von Ria, toen ze weer op straat
stonden.
OP KAMP
Maandag 4 augustus gingen we op
kamp met de kabouters. We gingen naar
de bossen in Maarn. Onderweg was het
reuze leuk. Toen we daar kwamen moes
ten we eerst onze strozak vullen en toen
onze kleren opbergen. Het eten was lek
ker. Daarna gingen we rusten, 's Mid
dags na het rusten gingen we de bossen
in. Wat sliepen we die nacht heerlijk.
Ik was voor het eerst op kamp en ik
vond het fijn,
's Woensdags was het bezoekdag. On
der het eten kwam er een auto aan,
waar de aalmoezenier in zat. Mijn moe
der en nog meer mensen zaten er in.
Achter in de koffer zat Jeneke, want
ze kon er niet meer in. Later kwam er
nog veel meer bezoek.
Donderdags zagen we in de bossen
twee konijntjes, die elkaar achterna za
ten. Toen ze ons zagen, sprongen ze weg.
Zaterdags gingen we weer weg. Jam
mer was dat, ik had nog wel een week
willen blijven.
Om drie uur waren we thuis. Ik had
het erg naar mijn zin gehad.
Renee van Dam (Katwijk aan Zee).
Dat heb je knapjes opgelost Renee. Wat
leuk postpapier heb je.
hè. dat je
cent. Door
je de"«op-
Dicky Dijkstra (Lelden). Ook goed
naar de dassen gekeken. Toch moest
je goed opletten, hè.
Wim v. Marwijk (Zoeterwoude). Ja
Wim, jij en je broertje mogen zeker
met ons mee doen. Wat leuk hè,
mama Oom Toon zo goed kent.
je gebabbel in de brief heb j>
lossing van het dassenraadsel vergeten
op te schrijven. Volgende keer niet zo
verstrooid zijn Wim. Groetjes aan alle
maal, ook van Oom Toon.
Johan v. Zuylen (Noordwijk-Binnen)
De nummers van de dassen klopten pre
cies. Dag Johan.
Nog goede oplossingen van: Harry v
Haastert (Zoetermeer)Gré v. Nierop
(Zoeterwoude), Herman Vreeburg (Lel
den), Marijke Egberts (Nieuwveen), Ria
Spiegeler (Voorschoten), Johnny v. Put
ten (Warmond), Emmy v. d. Berg
(Noordwijk-Binnen). Fleke Versluys
(Warmond), Fleke Zwetsloot (Leiden),
Adri Verhij (Alphen). (Lia had het
fout).
Volgende week weer verder.
Dag allemaal!
TANTE JO en OOM TOON.
DE GEHEIMZINNIGE KNOOP
Neem een stuk touw, maakt een ge
wone platte knoop (plaatje 1 en 2)
niet te veel aantrekken. Neem het eind,
dat geheel rechts ligt en doe dat door
de onderste lus (plaatje 3) en dan door
de bovenste lus. Nu moet de hele knoop
eruit zien als plaatje 4. Nu trek je aan
de beide uiteinden, om de knoop aan
te trekken. Probeer het eens en dan
zullen jullie eens wat zien.
RONDOM HET BELEG VAN LEIDEN
Het was in de nacht van 25 op 26
april 1574, dat de Spanjaarden de muren
van de stad Leiden omsingelden. De
Leidenaars hadden verzuimd om levens
middelen in te slaan en nu was het
doel van de Spanjaarden om de stad
te laten uithongeren.
Aan het hoofd van het stadsbestuur
stond burgemeester Pieter van der
Werff.
Weldra deed de honger zich voelen
en het leed verergerde nog toen ook
binnen Leiden de pest uitbrak. De rege
ring van de stad liet al het aanwezige
voedsel opvorderen om het te rantsoe
neren onder de bevolking. De schapen
en varkens zelfs katten en honden moes
ten worden opgegeven.
Nu woonde er op het Rapenburg, in
een klein huisje, een jongen, Klaas, die
achter op een platje duiven hield en
groot was dan ook zijn droefheid, toen
Klaas zijn duiven af moest geven. Door
een slimmigheid wist hij twee duiven
verborgen t© houden. In een oude kooi
had hij ze in een kast verstopt.
De belegering duurde voort, het werd
30 juli en nog steeds was er geen voed
sel aangevoerd. De mensen aten de bla
deren van de bomen en wat nog erger
was. ratten en muizen.
De prins van Oranje kwam de stad
te hulp door de dijken van de grote
rivieren door te steken, waardoor het
water tot voor de muren van de stad
Leiden zou moeten lopen, maar dat vlot
te in het begin niet erg, want de Span
jaarden waren overal op hun post.
Soms dachten de inwoners van de
stad, dat ze het niet meer vol konden
houden en ze vroegen de burgemeester
de stad maar liever over te geven. Doch
Pieter van der Werff zei: „Liever geef
ik jullie mijn arm te eten, dan de stad
overgeven. Snijdt het maar aan stuk
ken".
Het zusje van Klaas was in die dagen
ook ernstig ziek. Al dagen had moeder
bij het kind gewaakt: „We zullen onze
Liesbet niet lang meer hebben", snik
te ze.
„Hadden we toch maar eten voor
haar", huilde ook Klaas en toen dacht
hij dadelijk aan zijn duifjes. Zonder zich
te bedenken liep hij naar boven, haalde
ze uit de kooi en bracht ze aan moeder.
„Hier moeder, slacht u ze maar en
braadt ze voor Liesbet
Dat was een uitkomst, moeder maakte
de diertjes klaar en kookte er ook een
beetje soep van. De kleine Liesbet knap
te er van op. Ze zou het nu tenminste
O O
n i s t Daniël B o o n e
Als je nu 'n keer heel vlug Indiaan
tje wil spelen, dan kan je zelf vlug een
kleurige Indianentooi maken van een
papierzak, die je met kleurpotloden
kleurt. De zak moet om je hoofd pas
sen, als je hem al een kok opzet. Strijk
de zak mooi glad en vouw ze dan zig
zag. Teken nu zoals op .plaatje 1 een
halve veer, de andere helft komt dus
straks aan de andere kant tevoorschijn.
Nu knijp je precies volgens de geteken
de lijn alle lagen door. Als je het pa
pier nu weer uitvouwt, heb je de veren
al. Je hoeft ze nu alleen nog maar te
kleuren.
VANG DE VOGEL
WITTE T
KRUIS
Rugpijnmaar ook andere
plagende pijnen vaagc u
prompt weg met
WITTE KRUIS
tabletten, poeders, cachets!
Hier is een leuk stukje speelgoed.
Trek het kooitje en de vogel op een
stuk hard tekenpapier. Trek de lijnen
stevig na en vouw de tekening dubbel
op de stippellijn. Boor aan beide kan
ten een gat door de twee lagen en trek
een draad garen of katoenen draad door
de gaatjes. Als je de draden nu aan
trekt en tussen de vnigers draait, dan
begint de tekening te draaien en steeds
sneller. Als je de juiste snelheid be
reikt hebt, komt plotseling het vogeltje
in het kooitje te zitten. Probeer het
(72)
'fa spelen, hé?bom tot Vier m ml'Je met.
het niet mhwx!fr
13. Zo gauw Daniël Boone de ko
lonie bereikt had, gaf hij zijn mensen
bevel de palisaden te repareren en zich
op een aanval van de Indianen voor te
bereiden. Maar er waren veel te weinig
mensen, die de kolonie zouden kunnen
verdedigen. Daarom werden er boden
uitgestuurd naar andere kolonies aan de
oever van de rivier. Boone vroeg zoveel
mannen als ze in iedere plaats mij
konden. De mannen stroomden hu van
heinde en ver aan om het fort Boones-
borough te helpen verdedigen. Nog lang
bleef alles rustig. Maar uiteindelijk
kwamen tocb de Indianen met een witte
wapenstilstandsvlag voorop.
14. Boone kwam met een paar
vrienden voor de palisaden. Het opper
hoofd liet een pantervelop de grond
leggen en nodigde de wijzen uit zich
neer te zetten en met hen over de vrede
te onderhandelen. Het opperhoofd eiste I
kort en goed, dat Boonesborough zich I
zonder strijd over zou geven. Boone
weigerde dit en toen deden de rood
huiden net of -ze de mannen de hand
wilde drukken ten afscheid. Maar nau
welijks hadden ze de hand vast of ze
grepen ze stevig beet en trokken de
mannen mee naar hun eigen kamp.
(Wordt vervolgd).
Aetherklanken
ZONDAG.
HILVERSUM I, 402 M.
8.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.30 IKOR,
12.00 AVRO. 17.00 VPRO, 17.30
VARA. 20.00—24.00 AVRO.
VARA: 8.00 Nieuws en postdui-
venber. 8.10 Weer of geen weer. 9.45
Geestelijk leven, caus. VPRO: 10.00
Voor de kinderen. IKOR. 10.30 Herv.
kerkdienst. 11.30 Vragenbeantw.
AVRO: 12.00 Mil. Kapel. 12.30 Sport-
spiegel. 12.35 Gram. 12.55 Reportage.
13.00 Nieuws en SOS-ber. 13.07. De
toestand in de wereld, caus. 13.17
Meded. of gram. 13.20 Even bij
draaien. 14.00 Boekbespr. 14.20 Ra
dio Philh.ork. en sol. 15.30 Theseus
en Ariadne, hoorsp. 15.55 Dansmuz.
16.30 Gram. 16.45 Sportrevue.. VPRO:
17.00 Gesprekken met luisteraars.
17.15 De menselijke dialoog en het
conflict der ideologieën, caus. VARA:
17.30 Voor de jeugd. 17.50 Nieuws,
sportuitsl. en sportjourn. 18.25 Ca
baret. 19.00 Diskussie. 19.30 Zigeu-
nerork. 19.55 Caus. AVRO: 20.00 Nws.
20.05 Lichte muz. 20.55 Causerieën
over poezen. 21.25 Cabaret. 21.55
Theaterork. en solist. 22.15 Act. 22.35
Gram. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 He
den en verladen.
HILVERSUM H, 298 M.
8.00 NCRV. 8.30 IKOR. 9.30 KRO.
17.00 Convent van kerken. 18.30
NCRV. 19.45—24.00 KRO.
NCRV: 8.00 Nieuws en weerber.
8.15 Gram. IKOR: 8.30 Morgengebed.
9.00 Gevar. progr. KRO: 9.30 Nws.
9.45 Gram. 10.05 Pianorecital 10.25
Pontificale Hoogmis. 12.15 Gram.
12.30 Instr. octet. 12.50 Gram. 12.55
Kath. nieuws. 13.00 Nieuws. 13.05
Democratisering van het hoger on
derwijs, caus. 13.10 Voor de jeugd.
13.30 Instr. trio. 13.45 Boekbespr.
14.00 Voor de kinderen. 14.30 Gram.
14.50 Int. Voetbalwedstr. België
Nederland. 16.50 Gram. Convent van
Kerken: 17.00 Chr. Gereformeerde
kerkd. NCRV: 18.30 Gewijde muz.
19.00 Nieuws uit de kerken. 19.05
Knapenkoor en sol. 19.30 De Mens
en ik. Gedoopte Adam, caus. KRO:
19.45 Nieuw. 20.00 Act. 10.15 Caba
ret. 20.45 Gram. 21.30 Lichte muz.
21.55 Het Katholiek Onderwijs, fo
rum. 22.25 Lichte muz. 22.45 Avond
gebed en lit. kal. 23.00 Nieuws. 23.15
24.00 Gram.
Televisieprogramma's.
IKOR: 11.30 Oud-Katholiek, wat is
dat?, gesprek. 11.50—13.00 Oud-Ka
tholieke Hoogmis.
N.T.S.: Gezamenlijk progr. v. AVRO,
KRO, VARA en VPRO.
20.30 Relais v. d. Vlaamse TV:
Salzburger marionettentheater. 21.30
22.45 Rep. uit Brussel v. h. Joe-
goslavisch balletgezelschap Kolo.
MAANDAG.
HILVERSUM I. 402 M.
7.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20
Gram. 8.00 Nws. 8.15 Gram. 9.10
Voor de vrouw. 9.15 Gram. 9.35 Wa
terstanden. 9.40 Morgenwijding. 10.00
Gram. 11.00 Idem. 11.45 Voordr. 12.00
Zang en piano. 12.30 Land- en tuinb.
mededelingen: 12.33 Voor het platte
land. 12.43 Ballroom-ork. 12.55 Rep.
13.00 Nws. 13.15 Meded. of gram.
13.20 Metropole ork. 13.55 Beursber.
14.00 Sopr. en piano. 14.30 Moderne
levensproblemen, caus. 14.45 Gram.
16.15 Gram. 16.45 De functie van het
Maatschappelijk werk voor enkeling
en samenleving, caus. 17.00 Voor de
kinderen. 17.15 Voor de padvinders
17.25 Voor de jeugd. 17.50 Mil. comm.
18.00 Nws. 18.15 Regeringsuitz.: Wat
is en hoe werkt het bureau van de
rijksinspecteur voor roerende monu
menten, door D. F. Lunsingh Scheur
leer. 18.50 Logboek München 1.938.
19.10 Muz. caus. 19.25 Pianotrio. 20.00
Nws. 20.05 Radioscoop. 23.00 Nws.
23.15 Koersen v. New York. 23.16
Act. 23.30—24.00 Gram.
voor de dag. 8.00 Nws. 8.15 Sport
uitslagen. 8.25 Gewijde muz. 9.00
Voor de zieken. 9.30 Gram. 9.40 Voor
de vrouw. 10.15 Theologische ether
leergang. 11.00 Gram. 11.50 Viool en
orgel. 12.25 Voor boer en tuinier.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33
Fanfare-ork. 12.48 Gram. of act. 13.00
Nws. 13.15 Instr. trio. 13.40 Gram.
14.05 Schoolradio. 14.35 Meisjeskoor.
14.55 Metropole ork. 15.25 Gram.
16.00 Bijbeloverdenking. 16.30 Strijk-
kwart. 17.00 Voor de kleuters. 17.15
Gram. 17.30 Idem. 17.40 Beursber.
17.45 Regeringsuitz.- Rijksdelen Over
zee: De veeteelt in Australisch- en
Nederlands Nieuw-Guinea, door prof.
dr P. Hoekstra. 18.00 Orgelspel. 18.30
Sport. 18.40 Rep. 19.00 Nws. en weer
berichten. 19.10 Nederlandse volks
liederen. 19.30 Radiokrant. 19.55 Op
de man af. 20.00 Gram. 20.30 De steen
aan het strand, hoorsp. 21.45 Gram.
22.00 Parlementair commentaar.
22.15 Pianorecital. 22.45 Avondover
denking. 23.00 Nws. 23.15—24.00 Vo
caal ens. en sol.
TELEVISIEPROGRAMMA'S.
KRO: 20.00 Journ. en weeroverz.
20.20 Sportgebeurtenissen. 20.40
Theater- en filmnws. 21.10 Parapsy
chologie in de praktijk. Daarna: epi
loog.
(VOOR ÜE ZONDAG)
DE SPOORLIJN LEIDEN-UTRECHT V.V.
Liet is niet de eerste maa., dat we de harp uit de knotwilg halen
om de lof te tokkelen van de spoorlijn LeidenUtrecht.
In onze, uws inziens wellicht 'kranke, verbeelding noemen we het
,,'t eeuwigheidslijntje".
Tussen wei en wolken, bij de voortbeweging van de trein telkens
wisselend, nooit veranderend, vervagen onze toch al wazige gedach
ten in dat stille niemandsland van een soort Nirwana, waarbij de
onbeperkte horizon de idee van ruimteloosheid en oneindigheid wekt
welke nu opeens zeer zakelijk bekeken! in feite ons bestaan
tot een eeuwigheidsavontuur maakt.
Voor een eveneens zeer zakelijke bijeenkomst waren we in
Utrecht geweest; Het aanbod van een van onze collega's, met zijn
auto mee te rijden, hadden we met een beleefd smoesje afgepoeierd.
Een retour LeidenUtrecht laten we ons niet ontglippen!
Het werd reeds avond en de lucht was zwanger van wolkendrei
ging als op een schilderij van het Laatste Oordeel.
De trein rende onverschrokken op de donkere einder af, welke in
de oceaan verzinkt en in die duisternis flitsten venijnige bliksem
schichten omlaag. De boerderijen langs de baan lagen neergedoken
als met ingehouden adem.
Maar in de opdringende duisternis en de verre, felle bliksems ont
waarden we een aan-en-uitgaand licht, het regelmatig weerkeren
de langzame knipogen van de vuurtoren te Scheveningen.
De engel uit de Openbaring gelijk stond dat wenkend licht ge
spreid op het land en op de zee, als een geruststellende oogopslag,
in dit hachelijk eeuwigheidsavontuur van het leven het Licht te
volgen, dat als een bemoediging en leid-ster door Gods goedheid
ontstoken is en gevoed wordt op de rots van Petrus. En het Licht
schijnt in de duisternis van deze onheils-zwangere wenteling van
tijd in eeuwigheid, de Roomse vuurtoren, die door noodweer heen
blijft wenken naar de wijde omarming van de hemelse haven.
Onze toch al wazige gedachten vervagen steeds buiten de dienst
regeling als we reizen van Leiden naar Utrecht, vice versa....
