LAURENTIUS - Wxite>c&pa>ct tand %)e Slaafy Verordening op overnachten schaadt de goedwillenden niet een der meest vereerde martelaren ZATERDAG 9 AUGUSTUS 1958 DE LE1DSE COURANT PAGINA 11 Twee burgemeesters van belangrijke watersportcentra hebben ons com mentaar geleverd op de gemeentelijke verordening op het overnachten ln vaartuigen, die onlangs door hun raadsleden is bekrachtigd. Het zijn jhr mr L. M. E. von Fisenne van Warmond en de heer E. J. M. Kolfschoten van Alkemade. Belde gemeenten beslaan het overgrote deel van Braassemer- en Kagerplassengebled. Belden warén eensluidend tot de conclusie gekomen, dat er iets gedaan moest worden om de bonafide water sport te beschermen, want wat er de laatste jaren In De Kaag gebeurde kon niet door de beugel. een verordening opgesteld, die soepel is, de bonafide watersport op geen enkele Wijze in de weg staat, maar die van toepassing is op de lieden, die fout willen. De verordening heeft op de eerste plaats een preventieve wer king, zo verklaarden ons beide bur gemeesters. Zij trokken ook in deze kwestie één lijn, beider gemeentera den hebben ook bijna dezelfde veror dening aangenomen. Wij geven hierbij de tekst: „Het is verboden, dat aan boord van een vaartuig overnach ten personen voor zover zij ieder niet van gelijke sekse zijn en die niet tot één gezin behoren. Gunstige reacties op raadsbesluit Beide burgemeesters voalden hun verantwoording, want het dorp De Kaag behoort (met Roelof arendsveen, Oude Wetering, Nieuwe Wetering, Rijpwetering en Oud-Ade) tot de ge meente Alkemade, de plas echter is grotendeeds gebied van Warmond. Boten, die vóór het dorp De Kaag aan een steiger liggen, zijn op Warmonds grondgebied. Beide burgemeesters zijn enthousiaste watersportliefhebbers. Wie zou het niet zijn, wonend temid den van zovéél Hollandse pracht' Maar beiden hebben-ook argwanend de ontwikkeling op de Kagerplassen eh met namen in het Kaagdorp gade geslagen, en mét hen veel bonafide watersporters, die De Kaag zagen ver anderen van een gezellig zeilerscen trum tot vermaakcentrum voor jon gelui, die ontsnapt aan de controle van een georganiseerde maatschappij, m'eenden hier de bloemetjes buiten te kunnen zetten. De watersport is een vrije sport en daar hebben velen mis bruik van gemaakt. „Het dorp De Kaag werd een „rock 'n roll-cen trum", zegt ons bu-gemeester Kolf schoten en de meeste exploitanten lieten het zo, op commerciële over wegingen. Langdurig overleg tussen burge meester en exploitanten is voorafge gaan. Jammer genoeg werden de mo tieven van de burgemeester, die kost wat het kost wilde voorkomen, dat Dé Kaag bij de echte watersporters een slechte reputatie zou krijgen,, niet direct begrepen. Maar thans is het sluitingsuur van de café's in het dorp tot twaalf uur teruggebracht en de middernachte lijke rust is teruggekeerd. Dit neemt niet weg, dat het gemeentebestuur gaarne ontheffing wil verlenen voor bruiloften en partijen. Men hoeft niet direct bezwaren in te brengen tegen „rock 'n roll" maar wel tegen het feit, dat de jongelui in hét nachtelijk uur het dorp introk- kèn, de rust verstoorden, voorbijgan gers molesteerden en eigendommen vernielden. Misstanden, Op het overnachten in de boten be stónd geen deugdelijke controle, hoe wel er steeds duidelijke aanwijzingen waren, dat (onder meer) minderjari gen van hun vrijheid misbruik maak ten. Maar dat kon men ondernemen, zolang er geen verordening was, die men als een stok achter de deur kon hanteren? Daarom hebben de ge meentebesturen van beide gemeenten dien de verordening wordt naar de geest en niet naar de letter toegepast. De aandacht van de politie richt zich bijvoorbeeld niet op twee echt paren, die samen op vacantie zijn in één schip. Het gaat Om de groep, die de watersport gebruikt als dekmantel voor laakbare praktijken. De bestaan de Verordeningen, die beperkt bleven tot „schennis van de openbare eer baarheid", schoten hierin ten ene male tekort. Het is dan ook onbegrij pelijk, dat er toch nog mensen waren, wien deze „bedilzucht" van beide ge meenten niet aanstond. Gelukkig staat hier een reeks van reacties te genover van rondborstige waterspor ters, die het initiatief (want het wa' zowat èen landelijke primeur) met de duimen omhoog begroetten. Burgemeester Kolfschoten vertelde, dat hij opgebeld werd door een arts in Den Haag, die zijn kinderen, zei lers in 'hart en nieren en vaste klan ten van De Kaag, hierover gepolst had. De kinderen gaven toe dat de sfeer in 't Kaagdorp ongezond was, en dat slechts sterke, jonge benen, de weelde van de vrijheid konden ver dragen, want de goede werd dikwijls door het slechte voorbeeld van de kwaden aangestoken Ook de burgemeester van andere watersportcentra, politie-autoriteiten, I w besturen van watersportverenigingen Dit verbod" is niet van toepas- reageerden in gunstige zin. Zó gun- sing op overnachten (a.) door een echtpaar met een of meer niet tot hun gezin behorende minderjarigen, die geacht mogen worden tijdelijk aan hun zorgen te zijn toevertrouwd; (b.) op voogden en verzorgers voor zo veel het betreft de aan hun zor gen toevertrouwde mihderjari- gen. Het verbod is evenmin van toepassing op schepen voor open baar vervoer, vrachtschepen en woonschepen." Soepel. U ziet het: 't is een soepele veror dening. Men heeft over de uitzonde ringen goed nagedacht, de mogelijk heid van logé's aan boord van een schip niet willen uitsluiten. Fietelijk blijft er geen kwade kans meer over, 'die goedwillenden zou beletten zich aan de vreugde van de watersport over te geven. B. en w. immers zijn onmiddellijk bereid aan kennelijk goed-willenden ontheffing van de verordeing te verlenen. En boven- stig zelfs, dat een begin is gemaakt om in alle centra tot een gelijksoor tige verordening te komen. En hier moet het naar toe. naar een landelijke verordening, die het onmogelijk maakt, dat knapen, die in De Kaag op de vingers getikt worden, koers zetten naar de Westpias om hier hun praktijken ongestraft voort te zetten. De Kaag is thans gesaneerd. In het dorp zijn vöor de café-exploitanten beperkende bepalingen van kracht geworden, die de nachtelijke uitspat tingen voorkomen en het is wel aar dig te besluiten met de opmerking tot een politieman van een jeugdige Kaag-gast, die als een van de groot ste belhamels faam genoot: „het is rustig geworden in De Kaag, maar eigenlijk is het zo véél gezelliger". Beide burgemeesters verdienen mét hun raden een pluim voor dit initia tief, dat de schoonste en allervrijste der sporten voor De Kaag geréd maar niet gerémd heeft. DE KLEINE Miereneters Apeldoorn keert grondwoeker met wijziging van kampeer ver bed Tientallen mensen uit de grote ste den in het westen van ons land zijn de dupe geworden van de woeker- practijken van eigenaren van gron den op de Veluwe. Deze adverteerden -s zomers valt er door- in de grotere bladen met „Uw eigen gaans in Nederland „hier perceeltje bosgrond op de Veluwe" en i en daar een buitje", dat „Goede geldbelegging met Speculatie- j het verblijf in de open- ve mogelijkheden". Die ntogelijkhe lucht, zoneter buitenboord den hebben de adverteerders vóór a- j nioior of waterkerende les, zelf uitgebuit. Maar daaraan heeft j wlnterkleding tot de 'ï.a« u.rIrnS8!"hl* een kleine wijziging In haar kam- L,ra vaJt cl. ook |l!er en peer verordehlhg, een einde gemaakt [laar een slraai;jL. 70nnc I schijn of de muggen; dan- De grondbezitters, die met hun bos- send tussen de bomen, en heidegronden door de geldende wespen, die op een boter- verordeningen maar weinig kunnen J hammetje met jam uit zijn beginnen hadden een gaatje ontdekt, en mieren, die met horder Er was namelijk vastgesteld, dat het tegelijk op zoek gaan naai kampeerverbod dat in Apeldoorn voedsel, torpederen van van kracht 1, niet geldt voor he. i 'Jfaaadc picS kamperen op eigen terrein. De elge-1 Vooral de ver. naren zagen de „speculatiemogehik- j knoeie„ met hun bran- heden" en adverteerden. Vele stads-dende zuurproductie de mensen kwamen er voor een voorde-1 eetlust van menigeen du lig lijkende woekerprijs grond kopen, j buiten zijn broodje wil De normale prijs bedraagt ongeveer gebruiken, 15 ct. per m2 maar er werden prijzen Maar cc zijn ook schep- gemaakt tot twee gulden. 1 selen bij wie de eetlusi Zo werd bos- en heidegrond ver- 1 wordt opgewekt bij het snipperd en om dat te voorkomen i $jen van mieren alleen al - intro-1 Dat zijn heel vreemde miereneters, waaraan alles vreemd is van proporties. Deze be woners van de tropische Zuid-Amerikaanse savan nen vallen op door de lan ge snuit, waarin halver wege. nauwelijks door een verdikking tc onderschei den, de kop is opgenomen v U' gezet, als orgaan om anden te imponeren. De poten vai do reuzen- miereneter lopen Uit in 'r paar vlijmscherpe» haak vormige klauwen, waar mee het dier in zijn dage lijks onderhoud moét Voor zien. doch die hem vérhln- ëën deren, zich snel te ver- plaatse::. Van zijrt Blaar- de maag wordt het voor zijn leven krioelende oil* ucdiertje or twee benigi pinten fijngewreven. De voorpoten, die ta melijk zwaar zijn, zijn uit gerust met krachtige klau wen. die hij gebruikt om de onneembare termieten- vestingen te ontmantelen Een klein gaatje - ecu IWCIII boiiijc heeft de miereneter dan 3teenhBrde vestingmurct .,ok al niet veel gemak cv is vow„,.„ae om er de lan- daafbm houdt hij het dln| plakkende long in te als.een parasol krampaeh- L|oeü doordringen, tig op zijn rug, evenalsJnJ Doorgaans ts de mieren» renmen, waar het dier dol op is. De mieren eter is een schemer- ei nachtdier en hoeWel hij 'ich in de dierentuinen wel min of meer Bah het dagleven heeft aangepast kan men hem daar toch ook vaak aantreffen in een hoek vair zijn verblijf tin de vrije natuur in ben On diep hol of zomaar t- lor het hoge BavanncngfaS warmpjes toegedekt rtiel -ijn lange staart. liereneter behoor: tot de groep van de „land- zijn zeer vreedzaam dier. dat zien gemakke lijk laat leiden doch een enkele keer. in een hoek gedreven, richt zich op en slaat toe met zijn Ste vige voorklauwen. Het is moeilijk om een miereneter in oen dieren tuin te houden. BIJ de ta- mandun lukt dat door gaans maar enkele maan den. Bij de dwergmieren- iii tlft helemaal niet Do laatste twee soorten boombewoners. De grepen. Tientallen menseri, die zich j eerst hebben laten afzetten zullen nu met hun caravan, lent of zomerhuis je moeten verdwijnen. Op voorstel van b. en w. van Apel doorn is de kampeerverordening nu zo gewijzigd, dat het kampeerverbod voortaan slechts dan niet zal gelden, als het betrokken terrein hoort bij een woning, die eveneens aan de I Daarin flonkeren een paar rechthebbende van de grond behoort, i kleine grappige oogjes En daarmee zullen dan de grondver-lichaam, dat mei kopen waardeloos zijn en hoopt men 1 "begrip van de kop on een welig tierende woekerhandel in hang^— alleen wa grond de kop in te hebben gedrukt.,,ordi5n _'een nog lange re staart, die waarschijn lijk uitsluitend gebruikt wordt als deken en mis schien ook. rechtovereind arme" dieren. En zelfs pri mitieve zoogdier nog hiaat' een prover figuur want het heeft geen enkek tand. Zijn kaken zijn aaneen gegroeid tot een hol', pij] van ongeveer 35 cm leng te, waarin een lange tong van wel 50 cir ligt opge borgen, 'e door het plak kende speeksel het aan- rcuzcnmlereneter wordt In leven gehouden. Men kan niet genoeg mieren aandragen om er de miereneter zijn maul mee te laten doen en daar om voedt men ze met een m I van eieren, melk en geschraapt vlees maar helemaal voldoet dat niet. Ook toevoeging van mie- renzuur en van chltine waarvan de miereneter be- Onder IJsselmonde is gisteravond een vrachtauto, die moest uitwijken voor een tegemoet komende autobus, van de dijk afgereden eri heeft in zijn vaart een 61-jarige ijzerwerker, die van zijn fiets was afgestapt, gegrepen en gedood. Het ongeluk gebeurde doordat de vrachtauto bij het uitwij ken met een van de voorwielen in een kuil terecht kwam, waardoor de chauffeur de macht over het stuur verloor. Na de wielrijder aangereden te hebben kwam de vrachtauto tegen een muurtje tot stilstand. Het voer tuig werd zwaar beschadigd. heeft gekregen var langrijke hoeveelheden naar binnenkrijgt heb ben het ideaal niet 1 un- nen benaderen De geleer den en dietvntulnbezltterr blijven echter zoeken en ze hebben de hoöp» dat er nog ooit ecirs oen oplos sing voor het vraagstuk gevonden wordt. levende vliegenvan- ber. een soort plakkerige wurm. Helemaal vooraan wordt die lange buis afgesloten door een heel klein mum melmondje. De mierén- eter kauwt zijn voedsel niet: hij slikt het in en in Amsterdamse auto rover in Den Haag ontmaskerd Op aanwijzing van een autover huurder in Den Haag, heeft de cen trale recherche te Amsterdam in sa menwerking met de Haagse politie gisteren in Amsterdam*west een zeer berucht auto-verduisteraar gearres teerd. De verduisteraar kwam bij de Ha genaar om een wagen te huren. Zoas dat te doen gebruikelijk is, vroeg de verhuurder de man zijn rij bewijs om daaruit de naam over te nemen. Hij zag daarbij, dat de naam vals was en hij zei dat tegen de aspi rant-huurder. Diens reactie was: „Als het niet echt is, verscheur het dan maar" en hij ging er meteen vandoor. De autoverhuurder ging met de ver valste papieren naar de politie. Onder de kwartslamp lukte het, de uitge wiste naam weer zichtbaar te maken. De Amsterdammer werd gearres teerd en opgesloten in het hoofdbu reau van politie te Amsterdam. Het rijbewijs, dat de Amsterdam mer de Haagse verhuurder had ge toond, had op naam gestaan van mej. D. uit Amsterdam, de tegenwoordige echtgenote van de vervalser. Hij be kende, te Amsterdam twee auto's te 'hebben verduisterd en ook te Den Haag een poging te hebben willen on dernemen bij de garagehouder, die hem te slim af was. WEER TOMATEN NAAR BELGlë. Op 31 mei j.l. werd de export van Nederlandse tomaten naar België stopgezet wegens de prijsontwikke ling voor dit produkt op de Belgische markt. Gedurende de afgelopen twee maanden, toen er grote tomatenaan- voeren in ons land waren, mochten deze niet naar België worden geëx porteerd. Thans is dat veranderd, want met ingang van 8 augustus mo gen weer Nederlandse tomaten in België worden ingevoerd. Het betreft de sorteringen a, b en c. Op de tomatenveilingen zijn de laatste dagen de prijzen van de toma ten opgelopen, onder invloed van iets afnemend aanbod en toegenomen vraag. Voor de goede kwaliteiten wordt weer 50 tot 60 cent per k.g. be taald. 2700 JAAR GELEDEN GESTORVEN V7ANNAOHT is het zeventien eeuwen geleden, dat Laurentius op een rooster werd verbrand. Hij is een van de meest beroemde marte laren die de Kerk vereert. Iedere gelovige heeft trouwens ook over hem gehoord, al is het maar het ver haal over de spotternijen met zijn beulen; tot wie hij zeide: „Nu kunt gij mij omkeren, mijn lichaam is aan deze zijde genoeg geroosterd". Enige tijd daarna riep hij: „Nu ben ik ge noeg gebraden, gij kunt thans van mij eten". Toch is dit niet de reden waarom zijn verering een heel bij zondere vorm aannam. LAURENTIUS was een leerling van paus Sixtus II (257258), die hem om zijn voortreffelijke hoedanigheden onder het getal van de zeven Ro meinse diakens opnam en tot aarts diaken benoemde. Als zodanig had Laurentius de onmiddellijke dienst aan het altaar wanneer de paus het heilig Offer opdroeg. Ook had hij het beheer over de kerkelijke goederen, het archief en de verzorging van ar men, weduwen en wezen. Keizer Valerianus (253260) had op zekere dag een vervolgingsedict uitgevaardigd met het bevel bisschop pen, priesters en diakens te doden. Toen de paus het heilig Misoffer op droeg in de catacombe van Pretexta- werden veroordeeld om op de plaats waar zij gegrepen waren, te worden onthoofd. Twee andere diakens, Felicissinus en Agapitus, werden dezelfde dag op andere plaatsen omgebracht. De handelwijze van Valerianus is des te meer opvallend omdat hij de christenen aanvankelijk goed gezind was. De oorzaak Van deze ommekeer ligt in het feit, dat er financiële moeilijkheden waren ontstaan. Hij wilde dus niet in de eerste plaats de christelijke godsdienst uitroeien, maar zich van de goederen der chris tenen meester maken. Dit verklaart waarom Laurentius nog even werd gespaard. De stadhouder eiste van hem dat hij de kerkelijke bezittingen zou uitleveren. Laurentius vroeg twee dagen uitstel om deze bij elkaar te brengen. Dit verzoek werd toege staan. Inmiddels bracht hij de armen en zieken, die hij met geld ondersteund had, naar het huis van Hippolytus en leidde hen vandaar naar de rech ter met de woorden: Hier zijn de schatten van de Kerk. Daarna werd de heldhaftige diaken veroordeeld om op de viminnaalse heuvel op een rooster te worden verbrand. De aartsdiaken kende alle christe- tus en de christenen toesprak, dron-nen van Rome en geheel Rome ken- gen de gerechtsdienaars de onder grondse begraafplaats binnen en gre pen de paus met zijn diakens om hen voor de stadsprefect te leiden. Lau rentius, die op dat moment niet aan wezig was, had inmiddels van de overval gehoord en haastte zich naai de catacombe om nog eenmaal paus Sixtus te zien. Onderweg ontmoetten zij elkaar. De heilige Ambrosius ver haalt ons het ontrokend onderhoud tussen beiden: „Vader, waar gaat gij heen zon der uw zoon? Priester, waar gaat gij naar toe zonder uw diaken? Gij hebt overigens nooit het heilig Offer zonder uw diaken gevierd! Waardoor heb ik mij uw ongenoe gen op de hals gehaald? Of hebt gij mij ontrouw in mijn ambt ge vonden? Beproef mij opnieuw en overtuig u of gij een onwaardige in dienst van de Kerk hebt geko zen. Tot nu toe hebt gij de uitde ling van het heilig Bloed des He ren aan mij toevertrouwd". Paus Sixtus beantwoordde deze liefdesklacht met de voorspelling: „Mijn zoon, ik verlaat u niet: u wacht een zwaardere strijd voor het geloof aan Christus. De Heer spaart mij omdat ik een zwakke grijsaard ben, maar voor u is een heerlijke overwinning weggelegd. Houd op met wenen, want reeds na drie dagen zult gij mij volgen." Na deze troostrijke woorden spoor de de paus Laurentius aan, de hem toevertrouwde kerkelijke schatten onder de armen te verdelen. De paus en vier ven zijn diakens, Jannarius, Magnus, Vincentius en Stephanus, de zonder twijfel ook zijn aartsdia ken, de weldoener van de behoefti- gen. Daarom kozen zij Laurentius als derde patroon van Rome en bleven zij hem trouw. Zijn lichaam werd bij gezet op de begraafplaats van Cyria- cus aan de via Tiburtina, ten oosten van Rome, waar tegenwoordig de be roemde Laurentius-basiliek buiten de oude stadsmuren staat. Reeds spoedig na zijn dood ontwik kelde zich een cultus zoals maar wei nigen gehad hebben. Afgezien van de basiliek, welke boven zijn graf ver rees, werden spoedig nog zeven an dere kerken onder zijn bescherming gesteld, die ieder een herinnering uit zijn leven of zijn martelaarschap be waren. Zo vindt men de oven in de Sint Laurentius in Panisperna en het rooster waarop hij verbrand is in de Sint Laurentius in Lucina. De kerk boven zijn graf werd spoe dig aanzienlijk vergroot, terwijl in de loop der tijden rond deze basiliek een heel complex gebouwen kwam die met de cultus van Sint Lauren tius verband houden. Reeds onder paus Hilarius (461468) verrees er een klooster en twee badgelegenhe- den voor de pelgrims, verder een praetorium dat als pelgrimshuis of als pauselijk buitenverblijf moet hebben gediend en waarin twee bibliotheken een latijnse en een griekse, waren ondergebi acht. Dit laatste wellicht omdat Laurentius gold als de patroon van de. bibliotheken omdat hij eens de bewaarder was van de kerkelijke archieven. Dit blijkt ook uit een mo- i zaiek in het mausoleum van Galla Pacida te Ravenna waarop de bloed getuige vóór een rooster staat afge beeld met kruis en boek in de hand, terwijl aan de linkerkant een open boekenkast staat met de vier evan geliën. Ook de teksten van de eredienst dei- Kerk hebben vaak Laurentius tot ob ject. Dagelijks wordt zijn naam in de canon der mis genoemd alsook in het laatste gebed van de dankzegging na de Eucharistie-viering. Daarnaast staan er in ons missaal nog drie mis formulieren. Vanzelsprekend een voor 10 augustus, dan een voor 17 augustus, de thans vervallen octaafdag, alsook een voor de vigilie van zijn feest, 9 augustus. Dit laatste zegt zeer veel want behalve voor de apostelen is voor geen enkele andere bloedgetuige ooit een vigilie gehouden. Deze mis is dus een unicum in ons missaal en hoewel bij de jongste vernieuwing vele vigilies zijn vervallen, is die van 9 augustus gehandhaafd. En daar mo gen we blij om zijn omdat de tek sten voor dit misformulier kort na de dood van Lauxentius zijn opge steld en dus bijna 17 eeuwen onver anderd zijn gebleven. Op de feestdag zelf had men vroeger twee misfor muiieren, waarvan er een voor de vroege ochtend, de ander voor plechtige hoogmis werd gebruikt. De gebeden van de vroegere hoogmis gebruiken wij nog op 10 augustus, terwijl die van de voormalige „eerste' mis tot voor kort nagenoeg onveran derd voor de octaafdag bleven voort leven. Zowel op de vigiliedag als op het feest zelf eert de liturgie zowel de diaken der Kerk als de martelaar. Reeds in de introitus uiten wij op het Laurentiusfeest onze vreugde voor de beloning en de eer welke de marte laar ten deel viel. In de collecta wordt een toespeling gemaakt op het vuur dat Laurentius roosterde: wij vragen dat God het vuur van onze hartstochten moge blussen. Het epis tel gedenkt hem als diaken in de functie van de blijmoedige armmees- ter, terwijl het graduale hem als bloedgetuige herdenkt. Het is duide lijk dat wij dit vers in geestelijke zin moeten verstaan opdat het op onze lippen een gebed worde. Het Alleluia verhaalt het feit dat Laurentius door het kruisteken blinden deed zien, een wonder dat wij in niet authentie ke acten kunnen lezen, hetgeen niet wil zeggoen, dat alles slechts legende is want de geestelijke betekenis van de tekst blijft bestaan: door de pre diking nam hij de verblindheid dei- heidenen weg. Het evangelie belooft dat de trouwe dienaar onfeilbaar wordt beloond. De communio-zang neemt met een vers uit het evange lie de hoofdgedachte op, terwijl het slotgebed vraagt om vermeerdering van Gods verlossing in onze zielen. RISICO VAN HET VAK Journalisten in Ermelo gewond Tijdens een standwerkersparade die gisteravond op een feestterrein is gehouden, zijn de Amsterdamse journalist Bussink en de 14-jarige H. Rutgers uit Apeldoorn gewond ge raakt toen plotseling kogels over het terrein floten. De jongen kon na be handeling in het ziekenhuis Salem naar huis gaan, doch de Amster dammer moest er langer blijven, aan gezien hij een kogel in het been heeft gekregen die operatief moet worden verwijderd. De kogels bleken afkomstig te zijn uit het gebouw van de schietvereni ging „Piet Cronjé", dichtbij het feest terrein, waar geoefend werd. De ko gels moesten worden opgevangen door een ijzeren plaat van anderhalve centimeter dikte. Deze bescherming die al sedert 1923 in gebruik is, bleek op een bepaalde plek zo dun te zijn geworden, dat de projektielen er doorheen gingen. Twee weken bosbessen Werkloze verliet zijn gezin Vrijdagavond heeft de Rijkspolitie te Wagenborgen een geheel versufte en uitgeputte landarbeider aangehou den. De man had een baard van twee weken. De politie was door de dorpe lingen al attent gemaakt op een ge heimzinnige man, die in Bergum en kele keren gesignaleerd was. Het was de landarbeider B. Hij had zijn vrouw en vier kinderen verlaten en niets van zich laten horen. Eind vorige maand raakte hij zijn werk kwijt, hij was zo in de put, dat hij besloot zijn gezin te verlaten. Zon der geld was hij naar de Beesterzwaag gefietst, hier had hij enkele nachten in de bossen geslapen. Hij voedde zich met bessen. In Drachten overnachtte hij in een leegstaand hok, ovex'dag reèd hij op de fiets door de bossen. De man is in het Academisch Zieken huis te Gi'oningen opgenomen, nadat hij eerét een stevige maaltijd gegeten had. „Ik heb het nagekeken. We hebben de chèque drie dagen geleden per lucht post naar uw bureau gestuurd." Antiek. Dit kasteel is nog net zo als honderd jaar geleden, er is niets aan veranderd." „Zo'n huisbaas heb ik ook!" Gerechtvaardigde vraag. Vader, die zijn zoon aan het voorbereiden is op de moeilijke jaren die er tussen jongen en man-zijn liggen: „In mijn dagen was dat heel anders, jongen. Tegenwoordig zie ik nooit meer een meisje blozen!" „Nee vader", meende de zoon en vervolgde: „Maar wat zeiden jullie dan wel tegen die meisjes, dat ze zo bloosden?" Prettig. Het echtpaar Jansen was 6 jaar getrouwd en mevrouw had als naar gewoonte een heerlijke taart ge bakken. „Willem, lieve", zei ze, „dit is ons zesde feest en daarom heb ik een vruchtentaart gebakken." Mijnheer Jansen legde zijn krant neer, zette zijn bril af en schraapte zijn keel voor een toepasselijk speechje. „Het is heel lief van je om daar aan te denken, Marie," zei hij. „Ik ik i heb op de vorige taarten altijd terug- Dis KOEN PIKET, gezien als als op mijlstenen in ons 1 leven." Sprekende gelijkenis. „Zeg Miep, Anneke zie verleden week dat ze zich had laten fotograferen. Zijn die foto's nog niet klaar? „Jawel." „Nou. lijken ze niet?." „Dat zal wel. Ze laat ze aan nie mand zien!" De invitatie. „Hallo Karei, ik zit in Suisse. Kom je honderd caramboles met me spelen?" „Nee kerel. Je weet 'toch dat ik in halve rouw ben. Cat gaat nu niet hoor!" „Nou laten we er dan vijftig ma ken!" Zegt het met bloemen. - „Prachtig meneer", zei de b'oemenhandelaar, ,,u wit het dus met bloemen zeggen? Wat denkt u van twee dozijn van de ze mooie, rode rozen?" „Maak er een halt dozijn van", meende de klant, „ik ben een men van weinig woorden." Al te haastig. Hij: „Wil je met mij Zij: „O, George, het is zo onver wacht! Geef mij wat tijd.." Hij (zijn zin vervolgend): „De vol gende dans doen?" Zij (haar zin vervolgend„Om op adem te komen; ik bon nog doodmoe van de laatste foxtx'ot". „Geef gas; misschien kalen we hem nog in."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1958 | | pagina 9