HARRY MORGAN...
Burgemeester op de schommel
SPORT
Alles werkte mee: een mooi
landschap bij mooi weer
Tweede Kamer
op vacantie
amfra&&adeu% aan de miendóehap,
Komt naar Europa om
4 sportlieden uit te zoeken
Oude man
levend verbrand
5)e Jliefde van
11 JULI 1958
Ut LfclUo^.
INTERREGIONALE WEDSTRIJDEN
VOOR R.K. VERENIGINGEN IN DE
LEIDSE HOUT
Zondagmiddag om 12 uur valt h«t eer
ste startschot voor de door de Bataven
Reorganiseerde, traditionele, jaarlijkse
grote interregionale wedstrijden voor
R.K. verenigingen, waaronder, eveneen6
traditie getrouw Holland (Haarlem) en
Estafette (Amsterdam) het grootste aan
tal deelnemers tellen. Op de 2e plaats
volgen de verenigingen als L.D.A. (Den
Haag), Hermes (Utrecht), en D.E.M. (Be
verwijk). Alhoewel er A. en B. nummers
zijn valt het accent toch op de C. en D
klassen, en het zullen juist deze klas
sen zijn, die deze wedsrijden uitermate
interressant maken. Immers verschillen
de A. en B. klassers „proberen" het op
een ander nummer, en moeten daarin twaalfde keer herhaald jnoei worden,
soms in nieuwelingen hun meerdere ken
nen. Zo start bijvoorbeeld Kortekaas van
Holland (Haarlem), oorspronkelijk 5000
m. A man, op de 400 m. D. en R. Jan
sen van Thor, Roosendaal op de 800 m.
D. Bij de dames blijkt vooral de 80 m.
hordenloop grote aantrekkingskracht te
hebben, niet alleen J. Duin van DEM
komt op die nummer uit, maar ook
Hooghiemstra van L.D.A. en mej. de
Boer van S. L. (Wassenaar). Bij de
Bataven zal het vinnige loopstertje E.
Kagie voor het eerst op de 200 m. uit
komen, en gaat de in de laatste tijd sue-
Derde dag van de „Laura"
De oudste en
de jongste
De derde dag van de elfde Laura is
ten einde. Tegelijkertijd zijn de Lauria-
ncn getreden aan de vooravond van de
laatste dag. Als dit verslagje onder de
ogen van onze lezers zal zijn gekomen,
zal de elfde Laura weer tot het verleden
behoren. Dan zal het bestuur de balans
weer opmaken en zoals het zich nu 1M
aanzien zal de conclusie wel deze zijn:
het ls weer een pracht rijwielsporteve
nement geworden, dat beslist ook voor de
Aetherklanken
HILVERSUM I. 402 M.
7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.23
Gram. 3.00 Nws. 8.18 Gram. 9.05 Gym.
v. d. vrouw. 9.15 Gram. (9.359.40
Waterst.). VPRO: 10.00 Tijdelijk uit
geschakeld, caus. 10.05 Morgenwij
ding. VARA: 10.20 Voor de vrouw
11.00 Orgelspel. 11.20 Buitenl. week-
overz. 11.35 Pianorecital. 12.00 Amus.
muz. 12.30 Land- en tuinb. meded.
12.33 Gram. 12.55 Sport. 13.00 Nws.
13.15 VARA-Varia. 13.20 Lichte muz.
13.45 Sportpraatje. 14.00 Swingmuz.
14.25 Voor de Jeugd. 15.00 Koorzang.
15.15 Boekbespr. 15.35 Orar. ork. en
solist. 16.25 Problemen rondom het
bejaarden vraagstuk, cous. 16.40 Gram.
16.55 Vakantietips. 17.30 Weekjourn.
18.00 Nws. en comm. 18.20 Lichte
muz. 18.45 Regeringsuitz.: Atlantisch
allerlei: Een en ander over de 15 lan
den, aangesloten bij het Atlantisch
Pact. 19.00 Artistieke staalkaart. VP
RO: 19.30 Passepartout, caus. 19.40
Gesproken portret. 19.55 Deze week,
caus. VARA: 20.00 Nws. 20.05 Gevar.
muz. 20.35 Promenade ork. en solist.
21.15 Interpol, klankb. 21.50 Socialis
tisch comm. 22.05 Cabaret. 22.35
Gram. 23.00 Nws. 23.15 Gram. 23.30
24.00 Ballroom ork.
HILVERSUM n 298 M.
7.00—1.30 KRO.
KRO: 7.00 Nws. 7.15 Koorconc. 7.45
Morgengebed en lit. kal. 8100 Nws.
8.15 Gram. 8.50 Voor de huisvrouw.
10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram.
10.30 Ben je zestig? 11.00 Voor de zie
ken. 11.45 Gram. 12.00 Middagklok
noodklok. 12.03 Gram. 12.30 Land- en
tulnb.meded. 12.33 Gram. 12.55 Zon
newijzer. 13.00 Nws. en kath. nws.
13.20 Gram. 13.30 Dansmuz. 14.00
Voor de jeugd. 14.20 Gram. 14.40
Kron. v. letteren en kunsten. 15.06
De schoonheid v. h. Gregoriaans. Tus
sen 15.35 en 17.30 Tour de France.
15.35 Voor de jeugd. 16.25 Fanfare-
ork. 10.45 Vocaal ens. 17.05 Boekbe
spreking. 17.15 Lichte muz. 17.30 De
Springplank. 17.45 Gram. 18.00 Jour
nalistiek overz. 18.10 Gram. 18.15 Van
het Binnenhof. „8.25 Strijkork. 18.45
Vragenbeantw. 19.00 Nws. 19.10 Tour
de France. 19.25 Filharm. ork. en so
list. 20.15 Lichtbaken. 20.30 Nationaal
Maria Congres. 20.50 Luchtmachtka
pel. 21.25 Gram. 21.55 Tour de France.
22.05 Lichte muz. 22.35 Gram. 23.00
Nws. 23.15 Nws in Esperanto. 23.22
Gram. 23.301.30 Nachtwake voor de
Zwijgende Kerk en Plechtige Nacht
mis volgens de Slavisch-Byzantijnse
ritus.
TELEVISIEPROGRAMMA.
VPRO: 17.00 Voor de kinderen.
NTS: 20.00 Journ. en weersoverz.
KRO: 20.20 Vragenspel. 20.50 Op zoek
naar een draak, filmrep. 21.20 Dan is
dat zo in orde, TV-spel m. muz.
In Hazerswoude werd de speeltuin
„Groenestein" geopend. Burgemeester
L. J. den Hollander schommelde met
een van de ingezetenen het nieuwe
oentrum van jeugdvermaak in.
Justitie onderzoekt
„Renate Leonhardt''
In de aanklacht tegen de heer P.
Visser te Wormerveer, ter zake van
oplichting, diefstal en valsheid in
geschrifte, welke aanklacht werd in
gediend door aandeelhouders Van de
Coöp. Bergingsvereniging „Renate
Leonhardt" heeft de Officier van
Justitie te Alkmaar vooralsnog geen
aanleiding gevonden om de goudzoe
ker uit Wijde Wormer te laten ar
resteren.
De Officier heeft echter laten we
ten, dat hij naar aanleiding van de
hele gang van zaken in de voorna
melijk door Piet Visser geleide coö
f>eratie een die]
aten instellen.
De Tweede Kamer is gistermiddag
op reces gegaan tot de derde dinsdag
van september. De voorzitter, dr Kor-
tenhorst, zei in zijn gebruikelijke re
cesrede, dat de samenloop van ver
gaderingen van nationale en inter
nationale parlementen tot grote moei
lijkheden kan leiden. Tussen de grif
fiers van deze parlementen is reeds
overleg gepleegd om zo mogelijk pe
rioden te vinden, waarin de boven
nationale parlementen bijeen kunnen
komen zonder de nationale parle
menten veel te hinderen.
Zo nodig zal een dergelijk overleg
ook tussen de voorzitter» worden ge
pleegd.
Dr Kortenhorst gaf een uitvoerig
overzicht van de werkzaamheden van
de Kamer. Hij maakte speciaal gewag
van het werk van de commissie mi
litair aankoopbeleid onder leiding van
In vele opzichten is de elfde Laura ge
slaagd. Het weer was uitzonderlijk mooi.
Terecht mogen wij hiermede beginnen.
Het is immers zo dat het weer altijd nog
de beste organisator is van uitstapjes,
vacanties e.d.
De elfde Laura kenmerkte zich vooral
ook door een ongevennard mooi par
cours. Daarvoor hebben vrijwel alle deel
nemers lof. Het gaat dus niet op dat
men in de randstad Holland in het or-
ganiseren van mooie wandel- en rUwlel-
cesvolle Gerda Kraan nu eens haar 1 tochten J^edi^m^boen! zoas eens
dacht schenken aan het verspringen. Het
complete juniorenkorps van de orga
niserende vereniging zal aan de start
verschijnen, waarbij Jan Brandt, Nie-
kerk, Guus Zandbergen en Bernard Vork
wel tot de uitblinkers zullen behoren.
POSTDUIVEN
Fondclub Lelden en Omstreken.
Wedvlucht met oude duiven vanaf St.
Vincent. In concours 64 duiven, gelost
te 13.45 uur met z.w. wind. Ie duif za
terdag 13.03.43 uur. Afstand plm. 1045
km. Uitslag: J. Tijsterman 1, 8; H. Mar
tens 2; Hoek-de Vries 3: J. Verkade 4;
S. Siera 5; J. Passchier en zn 6; J. Ro-
zler 7; J. Plug 9; M. Jongeleen 10, 11.
het K.V.P.-Kamerlid Koersen. Het
gewicht van het in te stellen onder
zoek gaat het onderwerp zelf, hoe
ven. aldus de heer Kortenhorst.
belangrijk dit ook moge zijn, te bo-
Door de instelling van de commissie
werd voldaan aan een reeds eerder
1n algemene zin geuite wens van de
Kamer om dieper door te dringen in
zwartgallige van natuur het zich
liet ontvallen om er maar mee te zeggen,
dat een dergelijke vierdaagse hier geen
schijn van kans heeft een lang leven te
hebben.
Men is hier niet spoedig uitgekeken op
al het moois van de natuur. Het zal aan
de spitsvondigheid van het bestuur ge
legen zijn om telkenjaVe toch iets nieuws
in het parcours in te schakelen. Boven
dien is het mooie toch wel dubbel en
dwars waard om nogeens en nogeens
gezien te worden. Leest men niet vaak
een mooi boek meerdere malen? En ont
dekt men er dan niet Iedere keer tussen
de regels weer iets anders wat mooi
is en dat bij een vorige keer over het
hoofd is gezien? Is het ook niet zo met
een mooie film, een goed toneelstuk
Neem een voortreffelijk concert of hoor
spel van de radio?
WU twijfelen er trouwens niet aan of
het actieve bestuur zal ook een volgen
de maal er weer in slagen de aandacht
van de deelnemers op een ander moois
te vestigen.
Mogen de Laurianen hun waardering
jegens dit bestuur kunnen uiten door een
klein beetje meer deelname. Ongetwij
feld zal men daardoor ook de zorgen
verhogen maar in financieel opzicht an
derzijds weer verlagen. Eer, klein ge
zelschap kan het knus en gezellig heb-
- zeiBi-iiap «v«*« "ti jw.uo &-*-•
de details ran het beleid der rege-1 ben> maar (g anderzijds niet even waar:
ring. Dr Kortenhorst sprak dan ook hoe meer zielen temeer vreugde? De
de verwachting uit, dat bü voorko-knusheid die kenmerkend kan zijn voor
mende gelegenheden opnieuw naar i een klein gezelschap kan immers toch
dit geduchte controlemiddel zal wor- 1 J u,!1 "rr,or""
den gegrepen.
student aan de 2 eeuwen
oude door Nederlanders ge
stichte Rutgers-universlteit te
New Brunswick (New Jer
sey) ls weer eens naar Ne
derland gekomen om van ons
land uit een speurtocht te
beginnen naar vier jonge
mannen, zo in de leeftijd van
20 tot 30 jaar, die hij 31
juli mee naar Amerika wil
nemen. Harry Morgan is een
goede bekende van ons land,
hij spreekt zelfs een paar
zinnen Nederlands. In 1953
vertoefde hij tijdens de over
stromingsramp ln Zeeland en
daar heeft hij goede vrien
den wonen. Zelfs opa Kip
(106) in Dreischor telt hij
onder zijn goede bekenden.
In die jaren was Morgan ser
geant bij de gronddienst van
de Amerikaanse luchtmacht.
Bij hem rijpte toen het denk
beeld om elk jaar een aantal
jonge mensen, die geen wel
gestelde ouders hebben en
dus nooit in de gelegenheid
zijn een bezoek aan de Ver
enigde Staten te brengen, uit
te nodigen voor een langdu
rige tournee om kennis te
maken met de Amerikaanse
burger en door uitwisseling
van gedachten een betere
verstandhouding te bevorde
ren tussen de volkeren.
dit denkbeeld en in decem
ber van dat jaar bracht hij
Doortje Jongsma uit Amster
dam en Izak Geelhoed uit
Dreischor naar de andere
kant van de oceaan, waarbij
de kosten werden goedge
maakt door een fonds, dat
door enkele Amerikaanse in
dustriëlen tezamen was ge
bracht. Het vorig jaar ging
hij van de gedachte uit om
aandelen van 1 dollar per
stuk uit te zetten teneinde
zijn basis te verbreden en
elke Amerikaan in de gele
genheid te stellen het plan
mee te helpen verwezenlij
ken. Op die wijze kreeg hij
20 tot 30 jaar. Professionals
in de sport vallen er uit de
aard der zaak buiten. Zij
moeten goed Engels kunnen
spreken, want ln Amerika
komen zij voor de televisie,
de radio en verder moeten
zij lezingen houden. Studen
ten zijn uitgesloten. Immers
Morgan zoekt types, die men
zou kunnen kwalificeren on
der de titel „de gewone man
van de straat". Deze Ameri
kaan speurt dus' naar een
voudige Jonge mensen, die op
andere wijze nooit in de ge
legenheid zullen komen een
tournee van zes weken door
Amerika te maken om land
2500 dollar bijeen en een
Oostenrijkse typiste, een
Deense handelsman, een
Duitse ingenieur en een
transportarbeider uit Frank
rijk maakten met de K.L.M.
een vlucht over de oceaan.
Dit jaar heeft Harry Morgan
3000 dollar bijeen kunnen
brengen en nu is hij naar
Europa gekomen om 4 sport
lieden aan te trekken (alle
mannen) jn de leeftijd van
en mensen te leren kennen.
Morgan voelt er veel voor
een voetballer uit Nederland
mee te nemen, een atleet uit
Zweden, een gymnast uit de vriendschap" ln beginsel
volgens Zwitserland (Genève)
en tenslotte Nederland, waar
hij op 23 Juli arriveert. Op
31 juli vertrekt het viertal
uitverkorenen per K.L.M.
toestel naar New York, waar
de grote trektocht van 8000
mijl, van de oost- naar de
westkust, van het noorden
naar het zuiden, zal begin
nen. De gehele tournee wordt
per auto gemaakt.
In vier steden, Greenwich
(Connecticut), Dayton (Ohio),
Kansas City (Missouri) en
Selina8 (Californië) zal men
wat langer blijven. De tour
nee zal zes weken duren. De
vier jonge sportlieden zullen
bij Amerikaanse families,
wier financiële draagkracht
uiteenloopt, worden onderge
bracht.
De Europeanen zullen in de
gelegenheid worden gesteld
alle problemen met de be
volking te bespreken, ook het
rassenvraagstuk, want Little
Rock staat eveneens op het
programma. Een bezoek aan
mevrouw Eleanor Roosevelt
en president Eisenhower
heeft deze „ambassadeur van
Goede samenwerking.
En als wij hier enkele factoren voer
het beter geslaagd zijn van de elfde
Laura, ln vergelijking tot haar voor
gangsters aangeven, dan mogen wij ze
ker niet onvermeld laten de samenwer
king tussen het bestuur van de Laura
en van de Wilhelmina Vereniging, een
samenwerking die tot gevolg heeft ge
had dat in ruime mate tegemoet gekomen
is aan veler wens om wat meer vertier
ontspanning en vermaak te mogen bele
ven na de ritten. In die behoefte is nu
voorzien, doordat de W.V., zoals eerder
is gemeld, haar zomerfeest in de Laura-
week houdt en dat zij dit vooral doet
door haar programa's nader tot de ge-
van muziek en pret.
Niet zo warm.
plaats de EHBO druk werk met het ver
helpen van zonnebrand. Men heelt het
niet wiskundig bijgehouden hoeveel ma
len de dames en heren Colonnisten heb
ben moeten ingrijpen, hetzij om te ge
nezen, hetzij om te voorkomen. Maar
het moet wel dicht bij de honderd keien
liggen, verzekerde men ons.
De technische servlcedienst van de fa.
Dusoswa te Leiden, had het daarentegen
minder druk gehad dan de voorgaonde
dag. Nu 29 reparaties. Zowel het genees
kundig team als het reparatie-team doen
al hun best. Daarvan kan men verze
kerd zijn. Maar het blijkt toch wel dien
stig om terloops even op te wijzen dat
men niet teveel hierop moet steunen. De
zelfwerkzaamheid van elk indiviruele
deelnemer en de collectieve hulpverle
ning aan elkaar blijven ook in de Laura
primair. Dan hebben deze hulpdiensten
de handen een beetje vrij om werkelijk
ernstige gevallen op te knappen.
Ofschoon er woensdagavond zes deel
nemers zich niet bijtijds hadden afge
meld, zijn allen donderdagmorgen ge
start. Het mooie weer inspireerde allen
tot een vroege start, want vóór half
acht waren vrijwel allemaal gestart.
De derde dag reed mei. in hoofdzaak
door het Utrechtse dreven. Deze rit is
gewoonlijk het mooiste parcours.
Een van de politiemannen van Alphen
aan den Rijn, de heer M, Fokker was niet
erg fortuinlijk. Eenmaal viel hij ter aar
de, en wel op zijn geboortegrond, in
Vleuten, doordat hij werd afgeleid
door een oude kennis die hij daar
ontmoette, in de gedaante van de dorps
postbode „Kees". De heer Fokker raakte
de fiets van zijn collega en lag weldra
languit op de weg. Dat wordt zo niet
beter op, verzuchtte hij. De postbode ad
viseerde hem er geen gewoonte van te
maken
Een volgende keer viel hij, doordat zijn
fietstas tussen de spaken bekneld raak
te. Met de verwondingen viel het wel
mee, maar er is een beetje schade opge
lopen. Tot driemaal is scheepsrecht
bracht hij het niet. Nog enkele andere
rijders deelden het lot van de heer Fok
ker, maar gelukkig allemaal zonder noe
menswaardig zich te hebben bezeerd.
Kersen verversen.
Tussen Montfoort en IJsselstein kon
men volop kersen „van de boom" eten.
Velen maakten hiervan gebruik. Het was
in deze omgeving dat inspecteur-korps
chef N. G. Groothuyse in tegenwoordig
heid van de referendaris ter gemeente
secretarie, de heer T. Constandse, een
bezoek aan zijn manschappen bracht en
ze van een welkome tractatie voorzag.
Dit voorbeeld was ook gevolgd door de
Commissaris van politie te Leiden, de
heer Deepwis. De belangstelling van de
superieuren was een welkome verrassing
Bij het vliegveld Soesterberg toonde men
veel interesse voor de demonstratie van
een' Amerikaanse straaljager.
Melk en wortelen.
Da Laurarijders tracteerden zichzelf
vele malen op melk en wortelen, om de
stemming en de moed erin te ho"den. De
vereniging „Woerden's Bloei" (WV)
houdt haar traditie ln ere, door de Lau
rianen op de terugreis in Woei den ook
nu eens ta onthalen op een verkwikken
de dronk.
Op vele aantrekkelijke punten vond
men een geanimeerd oponthoud om wat
aandacht te schenken aan enige beziens
waardigheden. Zo was het b.v. in IJssel
stein.
In Rhijnouwen wachtte de deelnemers
een aardige verrassing doordat de initia
tiefnemer van de Laura, de heer H. E. A.
Gastelaars in gezelschap van zijn echt
genote uit Doorn zich enige tijd met hen
te onderhouden.
De mobilofoon bewees ook deze dag
haar dienstbaarheid, toen een deelnemer
direct naar huis w»rd ontboden „wegens
ernstige toestand van moeder".
Zwitserland en een wielren
ner uit Italië. Maar vast staat
er niets, want de Jonge Ame
rikaanse student staat pas
aan het begin van zijn speur
tocht. Eerst komt Zweden
aan de beurt (Stockholm),
daarna Italië (Rome), ver-
reeds geregeld. Het sprookje,
dat Nederland in het buiten
land alleen maar bekendheid
geniet vanwege de klompen
en de windmolens, wordt, al
dus Morgan, meteen door 'n
dergelijke trip uit de wereld
geholpen.
Ondervonden velen de vorige dag wat
overlast van de verzengende zonnewarm
te, vandaag onderbraken enkele kleine
wolkjes de onbeperkte heerschappij van
de zonnestralen en er as een klein
briesje dat de temperatuur iets drage
lijker maakte. Vooral in de namiddag
was dit duidelijk merkbaar. Niettemin
had de Roode Kruis Colonne, die Dij
wijze van afwisseling gedurende de ri«
de dag de rijders heeft vergezeld
In Dode waard is de ruim 84-jari
ge A. van B. om het leven gekomen
toen hij door brand verrast werd
in de houten noodwoning, waarin
hij met zijn dochter verblijf hield.
De brand is waarschijnlijk ontstaan
door het omvallen van een petro
leumstel. Toen de brandweer ter
plaatse kwam was redding niet meer
mogelijk. Later werden de stoffelijke
resten van B. in de puinhopen aan
getroffen.
De oudste deelneemster.
Wij berichtten deze week, dat de oud
ste mannelijke mederijder was do 82-
jarige opa Berkouwer te Stolwijkersluis.
De oudste vrouwelijke deelnemer is me
vrouw Bij de Vate, (65), die overigens
haar hand niet voor omdraait om voor
de aanvang van de Laura uit Uedems-
vaart te komen fietsen en gewoonlijk
na afloop per fiets naar huls te keren.
De jong9te leeftijd van deelnemers is
vastgesteld op 14 jaar. In deze groep
doen heel wat dapper mee, zowel jon
gens als meisjes. Opa Berkhouwer uit
Stolwijkersluis (64) doet voor hen niet
onderl Hij bevindt zich nog monter in de
peloton
Gelegenheid tot ontspanning kon men
vinden in hotel „Centraal" waar in de
bovenzaal Siem de Koker uit Nieuwkoop
musiceerde op een Hammondorgel, de
avond werd aangeboden door Rijn en
Gouwe, en in de benedenzaal waar on
der musicalr leiding van Gé van Mild ge
danst werd.
De Wilhelmina Vereniging bood in de
Nutszaal des avonds drie cabaretbijeen
komsten aan, elk van ca. l>/2 uur tijds
duur, m.m.v. Willy Vervoort, „De Spel
brekers", Tonny Bakkenes en Tonny
Boucher.
Op diverse punten was er volop luna
park-vermaak.
„Ze zou me een prachtnon geweest
zijn", grinnikte haar vader. „Ze heeft
meer aanleg voor bruidje".
Manon bloosde en keek naar de
grond.
„Laat dat kind toch zei groot
moeder, en legde een benige hand
op Manon's arm. „Je hebt een leuke
hoed op", vervolgde ze tegen het
meisje. „Je ziet er schattig uit. Maar
ie bent dan ook een Labrette. Die
hebben altijd bekend gestaan om
hun mooie vrouwen en hun lelijke
mannen. Kom, ma belle, dan gaan
we naar je kamer. En, Jeanneton, sta
Manon niet zo aan te gapen, maax
denk aan je keuken. Ik ruik het al.
Je kuikens branden aan! Gauw! Rui
ken jullie het niet?"
Niemand rook er iets van, maax ze
knikten allemaal heftig van ja en de
dikke Jeanneton slofte terug naar
haar keuken.
„We hebben nog even iets te doen
zei haar vader, „maar we zien je
dadelijk wel aan tafel". Hij keek
door L. A. Cunningham
goedkeurend naar zijn dochter; men
kon zien dat hij wat trots op haar
was. Haar broer Ludovic, die altijd
wat verlegen en onhandig was ge
weest, lachte een beetje schaapachtig,
terwijl hij zijn vader volgde naar de
stallen. Al was de familie dan ook
rijk geworden in de loop der jaren,
de mannen schuwden niet het harde
werken zelf aan te pakken. Zij hiel
den er van, en ze toonden met 'trots
hun vereelte handen. Werken was
leven voor hen, het enige leven dat
zij begrepen en waardeerden.
„Louis, kwaje aap", schold Grand'-
mère Marthe, „breng de koffers van
Manon naar haar kamer, en schei
uit met die kat in haar oor te knij
pen. Dat stomme dier heeft geen rus
tig ogenblik met jol".
Grand'D ère Marthe nam de jon
gen meteen bij een oor en draaide
daar zo hard aan, dat de knaap het
uitschreeuwde en hij op zijn beurt
van de schrik de kat zo fel kneep
iat het arme dier vervaarlijk begon
i te krijsen.
Grand'mère Marthe en Manon gin
gen nu de krakende trap op, die
leidde naar de grote hal waar de
spinnewielen stonden en het weef
getouw, waarop Grand'mère Marthe
en Jeanneton nog altijd zelf het lin
nen weefden. Het kromgetrokken
hout van de vloer en van de balus
trade was gepolijst door het gebruik
van geslacht op geslacht, zelfs de
schaduwen hier waren oud.
„De goede Zusters van Rimouski
hebben je toch wel laten weven,
hè?", vroeg Grand'mère Marthe een
beetje achterdochtig. Ze liet haar
hand rusten op het grote wiel, dat
met zijn omwentelingen de jaren van
haar leven voorbij doen rollen.
„Zeker, Grand'mère. En zij hebben
ons de verfmethoden geleerd van de
mensen uit Quebec".
„Och, dat volk van Quebec!",
gromde de oude. „Die barbaren. Wat
zullen die nou beter kunnen dan
wij?"
„Er werd algemeen gezegd, dat de
Acadiërs alleen maar goed blauw en
groen kunnen verven. Een goede me
thode voor rood hebben wij niet".
„Zo! En waarom zouden we die no
dig hebben? Met ons bloed hebben
we genoeg rood laten zien. Vraag het
Lucien maar. Heeft hij je niet ver
teld van de grote geschiedenis van
ons geslacht? Hij zal de wereld de
waarheid laten, weten over de La-
brettes. Wat zullen dan al die leuge
naars staan te kijken, die verteld
hebben dat we alles te danken had
den aan onze opstandigheid! Ha! Een
beschaafd volk als het onze zou op
standig zijn, en lastig! Heeft Lucien
je er niet over gesproken?"
„Ja, dat heeft hij. Maarmaar
denkt u ook niet, Grand'mère, dat
we op het ogenblik niet meer zo al
die dingen moeten voelen, zoals Lu
cien het nog doet? Het is toch niet
reohtvaardig, mensen te haten voor
iets, wat hun bet-overgrootvaders
gedaan hebben
„Manon!"
Grand'mère Marthe draaide zich
ineens om en staarde diep in de hel
dere, donkere kijkers van haar klein
kind. „Ben jij een Labrette, die zo
spreekt? Ciel!" Zij stak een verdorde
hand in de hoogte, als een klauw.
„Welke hoop kan ons geslacht nog
koesteren, als de kindei en willen
vergeten wat de voorvaderen geleden
hebben? Jij bent de eerste van ons
bloed, die zulke woorden van ver
raad heeft durven uitspreken".
„U bent toch niet boos, Grand'mère
Marthe?"
De oude vrouw trok het figuurtje
dicht tegen zich aan en streek met
haar hand door de gitzwarte haren.
„Ik ben helemaal niet boos op je,
kindje, maar je moet oppassen met
wat je zegt Pierre, je vader, zou in
staat zijn je ervoor te verstoten! Je
hebt heel gevaarlijke ideeën, en het
gevolg zou warempel kunnen zijn,
dat je verliefd werd op een Engels
man". Ze lachte.
Maar plotseling voelde de oude
Marthe, hoe het meisje zich wat on
willig terugtrok. Zij hield Manon nu
op armlengte van zich af en keek
haar met doordringende, onderzoe
kende ogen aan.
„Dat ben je toch niet, Manon?"
„Ik ken geen enkele Engelsman",
lachte Manon. De man uit de trein
kon zij toch geen „kennis" van haar
noemen? Toch voelde zij wel, dat zü
maar liever niet verder hierop door
moest gaan. „Denkt u, dat zelfs een
Engelsman over de twaalf voet hoge
muren van St. Geneviève de Ri
mouski zou kunnen klimmen om ons
het hof te maken, onder de ogen van
de zusters".
Ook grootmoeder moest lachen/ Ze
zag nu de kleine Louis staan, die de
koffers van Manon boven had ge
bracht en hen nu met open mond
aankeek. Ze joeg hem naar beneden
en liet Manon alleen achter, om een
bad te nemen en van kleren te ver
wisselen Zelf ging ze naar beneden
om weer aan haar raam te gaan
zitten.
Buiten was de avond gevallen.
Bleke sterren glinsterden als zilve
ren bloempjes op een blauwe weide.
Daaronder lagen de polders in de
schemer; de trekvaarten leken zilve
ren linten die zich uitstrekten naar
de brede, lichtende baan van de
riyier.
„Het is volle maan straks", praatte
de oude dame voor zich heen. „Dat is
een avond voor de geesten van het
verleden. Als de uil krast en de dauw
vonkt op het gras langs de grote
dijk, zullen zij ronddwalen door het
land van Tantram ar. Zij zullen ko
men met de vloed van het zilveren
tij, en heengaan als 't eb wordt
Marcel Vaubin, wiens hoeve ten
Westen lag van het goed der Labret-
tes, kwam over na het avondeten.
Men stond juist van de lange, eiken
houten tafel op, en Grand'mère
Marthe, leunend op haar stok, wacht
te even, vóór zij in haar stoel ging
zitten, om van onder haar dikke witte
wenkbrauwen eerst naar Marcel en
daarna naar Manon te kijken.
Marcel was een echte bewoner van
deze grond. Hij had vierkante schou
ders en bewoog zich traag en be
dachtzaam, als de ossen die voor zijn
ploeg liepen. Hij was echter niet zo'n
werkezel als zijn buren. Want hii
hield er van, volbloed paarden tp
kweken en ze af te richten, en dronk
en speelde nog al. Al zijn vee had
een stamboom „alsof de melk
daarom beter zal smaken", schimpte
Pierre Labrette vaak.
