Nieuw ziekenhuis Houtkwartier
Leiden een groots project
Opgravingen
belangrijke
in Drente
vondsten
legden
bloot
Legervoorlichtingsdienst weet
van vier doden niet veel goeds
Kosten zijn begroot op
twaalf miljoen gulden
Angstige inbreker door 'n
agent in de rug geschoten
Het kath, ziekenhuis in de
maatschappelijke evolutie
ZATERDAG 7 JUNI 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 8
GISTEREN de
aanbesteding van
het Diaconessenhuis
heeft plaats gevon
den, vinden wij ge
negenheid nog eens
iets over dit grootse
project te schrijven.
De bouw geschiedt
naar een ontwerp
van het Architec
tenbureau Ir. B. J.
K. Cramer en Ir. J.
E. Kruisheer, op
welk ontwerp de
vereiste Rijksgoed
keuring in januari
1957 werd verkre
gen. Bij het ont
werp, datvoorziet
in de bouw van een
naar de eisen des
tijds ingericht zie
kenhuis is terwille
van de rust voor de
verpleegden ge
streefd naar 'n vol
komen afscheiding
tussen de „behan-
delingsruimten' (po
liklinieken, opera
tiekamers, verloska
mers, laboratoria,
etc.) en het „ver
pleeghuis". Voor het
verticale verkeer
tussen de verdiepin
gen van de in hoog
bouw opgetrokken
complexen is in de
verbindingsvleugel tussen het be
handelingsgebouw en het verpleeg
huis een centraal liften- en trappen
huis geprojecteerd, dat in tegenstel
ling met het in het verleden veelal
gevolgde pavillioensysteem een snel
le en efficiënte verbinding waar
borgt.
Dat de arbeid in het diaconessen-1 Het ziekenhuis heeft een inhoud
huis „diaconia" in evangelische zin van ca. 71.000 m3, waarvoor ruim
is, wordt tot uitdrukking gebracht 9000 m3 beton moet worden gestort
door de boven de hoofdingang en I en het zal rusten op 647 betonnen
voor het front van het ziekenhuis heipalen met een totale lengte van
gelegen kapel; het geestelijk cen
trum waarin alle groepen, dit zijn
zij die helpen en zij die geholpen
worden, hun Heer ontmoeten,
De begane grond van het zieken
huis wordt grotendeels in beslag
genomen door dienstruimten, zoals
magazijnen, linnenkamers, keukens,
werkplaatsen en zalen voor weten
schappelijke vergaderingen, oplei
dingscursussen, congressen, etc. Ook
is hier een stemmig mortuarium met
aangrenzend een kleine kapel voor
het houden van uitvaartdiensten.
Gelijkvloers, in de rechtervleugel
van het behandelingsgebouw, be
vinden zich nog enige poliklinieken
en de aparte toegang daartoe. Te
vens zullen via een in de verbin
dingsvleugel geprojecteerde ingang
de opnamen van patiënten centraal
geregeld worden.
Van het behandelingsgebouw en
de verbindingsvleugel worden de le
en 2e verdieping in beslag genomen
door poliklinieken, de röntgenafde-
ling, de afdeling voor fysische the
rapie en de apotheek. De directie
en administratie zetelen op de le
verdieping van de linkervleugel,
waar zich ook de Bestuurskamer be
vindt. De 3e verdieping is geheel
gereserveerd voor de operatie-afde
ling. Naast operatiekamers voor
verschillende doeleinden en ont-
waakkamers bevinden zich hier ver-
bandkamers en de centrale sterili
satieruimte. Tenslotte worden op de
4e verdieping van de verbindings
vleugel de verlos- en couveuseka
mers aangetroffen.
Het verpleeg- of beddenhuis,
waarvan de patiëntenvertrekken op
het Zuiden liggen, beslaat boven de
parterre 5 verdiepingen. De ver-
pleeglagen van de le tot en met de
3e verdieping zijn per verpleeglaag
onderverdeeld in 2 verpleegeenhe-
den, elk bevattend kamers voor 6,
4 en 2 patiënten, isoleerkamers en
dienstvertrekken. In principe zal
aan elk specialisme een aparte ver-
pleegeenheid worden toegewezen.
Op de 4e verdieping vormt de ver-
pleegeenheid in de rechtervleugel
de kraamafdeling, die aansluit op
de verloskamers in de verbindings
vleugel. In de linkervleugel van
deze verdieping en in de 5e ver
pleeglaag zijn de klassekamers. De
structuur van het gehele beddenhuis
is zodanig, dat practische aanpas
sing aan uiteenlopende situaties op
eenvoudige wijze te verwezenlijken
is.
Het Zusterhuis, dat links van de
hoofdingang zal verrijzen met de
lengte-as in de richting Noord-Zuid,
biedt huisvesting en dagverblijf aan
ca. 250 leden van het verplegend
en huishoudelijk personeel. Gelijk
vloers zijn de eetzaal, de huiska
mer, de woning van de Chef van de
Technische Dienst, alsmede een
fietsenbewaarplaats. De apartemen-
tcn voor de Besturend Zuster, de
inwonend assistent en de Hoofd
verpleegsters bevinden zich op de
le verdieping; de le verpleegsters,
de verpleegsters en het huishoude
lijk personeel vinden huisvesting
op de 2e tot en met de 8e verdie-
ping.
De centrale verwarming en de
warmwaterinstallaties worden ge
voed vanuit het ^ich in de kelder
van de verbindingsvileugel bevin
dende ketelhuis, waarin 2 voor olie-
stook en 2 voor kolenstook inge
richte ketels met een totale capaci
teit van 3.600.000 kgcal. per urn-
worden geplaatst. Als bijzonderheid
zy nog vermeld, dat op de patiënten
kamers en de operatiekamers het
systeem van stralingswarmte zal
worden toegepast. Voor eventuele
noodverlichting wordt een diesel-
agregaat opgesteld. Voorts wordt
het ziekenhuis van een radio-instal
latie voorzien, die iedere bedlege
rige patiënt in de gelegenheid stelt
de in de kapel te houden diensten
en verdere uitzendingen uit de huis
kamer mede te beleven.
9.000 kub. meter
beton gestort
Het ziekenhuis, dat in zijn nieuwe
opzet plaats zal bieden aan 306
patiënten, is zodanig van construc
tie, dat voor een verlenging van de
vleugels de capaciteit tot het dubbe
le kan worden opgevoerd indien de
bevolkingsaanwas van Leiden en de
hiervoren genoemde gemeenten
zulks noodzakelijk zal maken.
rond 9 km. De bouw geschiedt in
2 étappen. De le étappe omvat het
aanbrengen van de paalfundering
en de oprichting van het betonske-
let. De inschrijving op de aanbeste
ding van deze werken is zojuist ge
sloten. De 2e étappe onwat de af
bouw en inrichting. De duur van de
bouw wordt getaxeerd op 4 jaar.
De kosten, inclusief de inrichting,
zijn begroot op ca. 12.000.000.
De financiering geschiedt middels
bij institutionele beleggers aan te
gane lange termijn credieten, waar
van de richtige betaling van aflos
sing en rente door de reeds genoem
de gemeenten gegarandeerd wordt.
Zo zal in 1897 door een kleine
schare begonnen werk naar hopen
in 1962 worden voortgezet in dit
nieuwe ziekenhuis, dat zal voldoen
aan alle eisen, die de moderne zie
kenverpleging stelt.
PRONONCE
voor Uw LINNENUITZET
Leiden
Breestraat 65
Tel. 21800
Oegstgeesl
Geversstraat 41
Tel 23917
WH BETEKENEN DE NI AMEN VAN
DE DAGEN?
Inde 3e eeuw werden
de namen van onze da-
qenalgemeen gebnjik
DRIJFJACHT IN DEN HAAG
„Gevlucht" na vier
waarschuwingsschoten
In de afgelopen nacht heeft in de
Cylinderstraat te Den Haag een
schietpartij plaatsgevonden, waarbij
een inbreker, een 26-jarige loswerk-
man, die kort tevoren aan de Rijs-
wijkseweg met een 30-jarige zeeman
een kleine inbraak had gepleegd, in
het onderlijf getroffen werd en
zwaar gewond in een ziekenhuis
moest worden opgenomen
Om half twee zag een loodgieter
in de Eliasstraat, hoe twee mannen
een raam van een slagerij aan de
Rijswijkseweg openschoven en er-~
door naar binnen klommen Hij bel
de de politie, die bij aankomst aan
de slagerij slechts kon vaststellen,
dat de twee uit de kassa een bedrag
Het biologisch archeologisch insti
tuut der Rijksuniversiteit te Gronin
gen heeft te Anlo in Drente opgra
vingen verricht Onder leiding van
prof. dr. H. Th. Waterbolk. Een ter
rein van ruim een ha werd blootge
legd. Aangetoond werd, dat zich op
dit terrein minstens drie verschillen
de culturen bevinden die op zichzelf
niets met elkaar te maken hebben,
nl. een nederzetting hunebeddencul-
tuur, een grafveld-bekercultuur en
een grafveld-bronstijd.
Voorts bevatte het terrein nog drie
lage heuveltjes, wellicht grafheuvels.
Naar van de zijde van het instituut
is medegedeeld, hebben de resulta
ten de hooggespannen verwachtingen
nog verre overtroffen. De rijkdom
aan pre-historica van het terrein is
ujj zonder groot.
De nederzet ving hune beddencultuur
dateert van ongeveer 2500 jaar voor
Christus en heeft een grootte van on
geveer een halve ha, omheind door
palissaden met een ingang.
Wat de graf veld-ibekereul tuur (om
streeks 2200 tot 1800 voor Ohr.) be
treft werden in de hoek van het ter
rein buiten de omheining van de ne
derzetting tot nu toe zeker drie vlak-
graven gevonden, waarvan twee met
een paalkrans.
Tot het grafveld-bronstijd (onge
veer 900600 jr v. Chr.) behoren o.a.
drie lage heuveltjes, die al vóór het
onderzoek opvielen. De graven lig
gen zowel binnen als buiten de om
heining van de nederzetting hunebed-
dencultuur. De as van de verbrande
doden werd, al dan niet in urnen ver
pakt, in een kuil in de grond geplaatst
en door een laag 'heuveltje overdekt.
Het grafveld is vooral van belang,
omdat het vroeger ophoudt dan de
andere urnenvelden. De gevonden
urnen typen zullen vermoedelijk ook
in andere urnenvelden tot de vroeg
ste behoren, hetgeen van belang is
voor een nadere studie van deze pe
riode. Onder de overige vondsten op
het terrein moet speciaal genoemd
v/orden een schrabber van de Ham
burger cultuur (rendierjagers), onge
veer 13.000 v. Ohr. blijkbaar toeval
lig verloren, want meer vondsten van
deze cultuur zijn niet voor de dag
gekomen.
NEDERLANDSE BEDEVAART
NAAR PARAY-LE-MONIAL
Tussen de namen Londen, Parijs,
Brussel, Zwitserland en de Rivièra,
waar men voor zijn jaarlijkse vakan
tie per „Zon-expresse" naar toe kan
reizen en last but not least: Lour-
des, waar dit jaar de grote bedevaar
ten naar toe trekken neemt de
naam Paray-le-Monial een beschei
den en onopvallende plaats in.
Maar voor hen, die niet alleen hun
lichaam, maar ook hun ziel van deze
vakantie willen laten meegenieten,
kan de jaarlijkse bedevaart naar
Paray-le-Monial een prachtige uit
komst betekenen.
Voor mensen, die het in Lourdes
te druk vinden, of die opzien tegen
de lange vermoeiende reis, of voor
wie de kosten van een Lourdesbede-
vaart met name dit jaar te hoog
zouden liggen, is deze reis een ideale
combinatie van bedevaart en ont
spanning.
In Paray-le-Monial, dat diep in
Frankrijk ligt, is in de 17e eeuw
het H. Hart verschenen aan Mar-
garetha Maria en de heiligdommen
en heilige plaatsen, die aan deze be-
Vanmorgen is na een langdurige langrijke verschijningen herinneren,
ziekte, te zijnen huize in Hilversum
overleden, de bekende Ome Jan van
Zutphen.
Jan van Zutphen, die diamantbe
werker van zijn vak was, heeft in de
beginperiode van de organisaties een
belangrijke rol gespeeld.
Zijn grootste bekendheid heeft hij
echter verkregen met zijn werk voor
de TBC-bestrijding. Door zijn werk
als bestuurslid in de vakorganisaties
kwam hij veelvudig in aanraking
met deze volksziekte. Op zijn initia
tief werd het legendarische „Kope
ren stelenfonds" opgericht. Geduren
de een lange reeks van jaren was hij
voorzitter van dit fonds en later ere
voorzitter.
zijn gaaf en in hun oorspronkelijke
sfeer van rust en wijding bewaard
gebleven. In de reis is o.m. ook op
genomen een bezoek aan Nevers,
waar men bij het ongeschonden
lichaam van de H. Bernadette een
stukje Lourdes vindt, dat op velen,
die daar gebeden hebben, een nog
diepere indruk gemaakt heeft dan
Lourdes zelf.
Deze Nederlandse bedevaart naar
Paray-le-Monial, niet ver van Lyon,
wordt gemaakt per autocar, met
nachtverblijf in uitstekende hotels.
Voor uitvoerige inlichtingen kan
men zich wenden tot Pater Reneé
Molenkamp s.s.c.c., Seminarieweg 26,
Nieuw-Ginneken, post Bavel.
„Eigen schuld" dekt
grove nalatigheden
Ouders en verwanten van de vier
militairen, die veertien dagen gele
den, tijdens de „Operatie Gammel"
op de Oude Rijn nabij Babberich zijn
verdronken willen eerherstel voor de
overledenen. De Legervoorlichtings
dienst heeft namelijk een lezing ge
geven van het gebeurde, waarin de
oorzaak van het verschrikkelijke ge
beuren werd afgewenteld op de
„eigen schuld" van de jongens. „De
jongens zijn, toen zij van het werk
terugkeerden naar het op de oever
gelegen bivak in een overmoedige
stemming met de boot gaan schomme
len".
Inmiddels is wel vastgesteld dat dit
niet het geval is geweest. Leiding en
veiligheidsmaatregelen schoten schro
melijk te kort.
De soldaten bijna allen dienst
plichtigen behoorden tot 't 41ste
geniebataljon uit Nunspeet. Ze waren
werkzaam aan de noodbrug over de
Oude Rijn tussen Babberich en
Aerdt, die ter plaatse 150 meter
breed is.
Getuigenverklaring.
Omstreeks zes uur staken 22 man
de 4 meter diepe rivier over in een
boot, die slechts 12 volledig bewa
pende militairen en een bemanning
van drie koppen mag vervoeren.
Misschien had de boot het gewicht
van de 22 mensen wel kunnen dragen
maar ze hadden te weinig ruimte om
zich veilig te bewegen en de minste
beweging zou het vaartuig, dat nog
maar een paar centimeter boven het
wateroppervlak uitstak, noodlottig
worden. Ongeveer in het midden van
de Rijnarm is toen een van de mili
tairen over boord gevallen.
Er werden hem reddende handen
toegestoken maar dat veroorzaakte
zoveel beweging in het kleine bootje,
dat er gedrang ontstond. De boot hel
de, liep vol en zonk.
Enkelen slaagden er in, zwemmend
de resten te bereiken van de brug,
die in de oorlogsdagen door de Duit
sers werd opgeblazen. Anderen zwom
men naar de oever maar de metsten
waren de zwemkunst niet of onvol
doende meester en vochten met de
moed der wanhoop tegen de verdrin
king, die niet te ontlopen scheen.
De Amerikaanse „Korea-laarsjes"
liepen vol en hun zware kleding, die
hen toch al in de bewegingen belem
merde, zoog kilo's water op. Alom
dreven uitrustingstukken in het wa
ter.
Een palingvisser uit Aerdt, die juist
bezig was op de Rijntak zijn fuiken
uit te zetten, schoot zonder verwijl
te hulp: twee van hen wist hij het
leven te redden. Twee anderen, die
hij oppikte waren al verdronken.
Uit het bivak kwam ook hulp in de
vorm van een vlet met buitenboord
motor, dat op de drenkelingen af
voer. De militairen konden zich er
aan vastklampen en werden binnen
boord getrokken.
Leiding en initiatief.
Zonder dat hij appèl had laten
houden om te zien of er nog mensen
vermist werden, gaf op de oever een
van de officieren reeds bevel de uit
rustingsstukken, die in het water
lagen, te bergen.
Een van de geredde militairen riep
evenwel, dat hij zijn vriend miste.
Daarop wilde de palingsvisser op
nieuw het water op om de jongen te
zoeken. Een officier hield hem tegen
met de mededeling, „Burgers moeten
zich hier niet mee bemoeien". De pa
lingvisser ging toch en twee soldaten
gingen met hem mee.
Op de plaats van het ongeval tast
te hij de bodem af met zijn polsstok.
Zo vond hij nog twee van de overle
denen. De twee soldaten, die met hem
mee waren gegaan, doken langs de
polstok en haalden hun makkers bo
ven.
Op de wal heeft men, met hulp van
een rustend arts uit het plaatsje1
Herwen, nog geruime tijd getracht,
de levensgeesten van de vier ver
dronkene op te wekken maar
men had niet de beschikking #over
zuurstofapparaten. Voor een afdeling
militairen, die werkzaamheden ver
richt op het water, behoeft men zulk
een apparaat toch niet tot de over
bodige luxe te rekenen. Vooral niet,
wanneer er zoals bij het 41ste ba
taljon genietroepen, geen zwemvest
te vinden is. Het werk, dat gedaan
moest worden aan de noodbrug, be-,
hoorde niet tot het gemakkelijkste
en ongevaarlijkste. Een van de ver
dronkenen had zijn verloofde ge
zegd: „Als me wat gebeurt, dan
een ander had zijn moeder een brief
je aan de commandant willen laten
schrijven, hem niet aan het werk te
laten deelnemen en een derde maak
te op een „bandje" aan familie in
Canada melding van het „gevaarlijke
werk op de Oude Rijn".
Overmoed of afschuiven?
Er spreekt uit deze uitlatingen
een zekere angst voor de goede af
loop van het werk. Zouden dan deze
soldaten zich hebben schuldig ge
maakt aan „roekeloos gedrag" in een
„overmoedige stemming".
Een opperofficier is bij de vier rou
wende gezinnen op condoléancebe-
zoek geweest en hij heeft daar ge
zegd, dat er inderdaad fouten zijn ge
maakt.
Niettemin verklaart de Legervoof-
lichtingsdienst, dat het allemaal
„eigen schuld" is. Welke waarde te
hechten aan deze voorlichting, als
men de moeite in ogenschouw
neemt, die de legerautoriteiten, te
beginnen bij de commanant van het
bivak te Aerdt, genomen hebben om
de getuige van het gebeuren, het
zwijgen op te leggen en als
men daarbij beziet, hoe ze ver
volgens behandeld worden tegen alle
regels van het burgerlijk fatsoen in.
De behulpzame palingvisser heeft
thuis bezoek gehad van de koninklij
ke marechaussee, die hem een ver
klaring kwam afnemen. Hij heeft
geen enkel woord van waardering ge
kregen voor zijn optreden, wel een
grote mond. „Burgers hebben zich
hiermee niet te bemoeien".
van 29 gulden aan wisselgeld had
den ontvreemd
Toen de dieven de politiejeep
hoorden, waren ze door de achter
deur ontvlucht Via tuinen en schut
tingen namen ze de wijk om zich
enige tientallen meters verderop te
verbergen in een banketbakkersbe
drijf
Een leger van politieagenten met
jeeps en Volkswagens en ook rij
wielpatrouilles zetten de buurt af
en hielden het verkeer aan. De voet
sporen in de tuinen werden zo ver
mogelijk gevolgd. Alles echter zon
der resultaat. De beide booswichten
leegden in de veiligheid van hun
voorlopig onderdak eerst de lade
van de kassa en gingen toen enige
tijd later de straat op. Na enige mi
nuten werden ze op de Rijswijkse
weg door een politiepatrouille ont
dekt en aangehouden.
Waarschuwing.
Een agent sommeerde hen, de
handen in de hoogte te steken maar
de mannen deden niets. Een van
hen, een geoefend vechter, gaf de
agent, toen hij dicht-genoeg naderbij
kwam, een harde slag in het gezicht.
Daarop maakten de twee zich uit de
voeten.
De agent was wel versuft maar
hij zette niettemin direct de achter
volging in. Na herhaald waarschu
wen schoot de agent vier maal in de
lucht. Nu vond de zeeman het wel
letjes en hij bleef stilstaan. Hij deed
zijn handen omhoog. Zijn metgezel
liep nog enige meters door en stel
de zich midden op de rijbaan op.
De politieman naderde met ge
trokken revolver en terwijl zijn col
lega's de zeeman fouilleerden, liep
hij op de loswerkman af en beval
hem, de handen omhoog te doen.
Vluchteling
De arrestant was over zijn zenu
wen, uit angst wist hij niet meer
wat hij doen moest en dus deed hij
niets en begon te huilen. Voor de
tweede maal gelastte de agent hem,
zijn handen omhoog te steken. De
man deed drie stappen opzij, het
geen de schijn gaf, alsof hij wilde
vluchten. Toen was het geduld van
de agent ten einde en hij vuurde
twee schoten. De kogels raakten de
„vluchteling" onder in de rug. De
man bleef weifelend staan, draaide
zich toen om en wankelde op de
hem naderende agenten af.
Die hadden niet gezien, dat de
man getroffen was en waren wel
enigszins verbaasd, de man kreu
nend aan hun voeten ineen te zien
zakken. Direct hebben de politie
mannen hun slachtoffer verbonden
en de man, die hem „in de benen
had willen raken" was zo attent
iets te drinken te halen voor de ge
wonde. Buurtbewoners dekten de
inbreker met dekens toe. Eerst een
half uur na het ongeluk bracht een
ambulance-auto hem naar een zie
kenhuis, waar hij onmiddellijk na
aankomst werd geopereerd.
Vereniging Katholieke ziekenhuizen 25 jaar
De vereniging van Katholieke ziekenhuizen, die momenteel ongeveer
110 ziekenhuizen en 6 sanatoria omvat, bestaat op 19 juni 25 jaar. Het jubi
leum zal echter in het najaar gevierd worden, als van donderdag 25 tot
zaterdag 27 september in de Vereniging te Nijmegen een landelijk congres
wordt gehouden. Daar komen een aantal actuele vraagstukken in behande
ling welke voornamelijk betrekking hebben op de verhouding van het
katholiek ziekenhuis tot de volgende verschijnselen: de medische verzor
ging, de sociale gezondheidszorg, de psychisch-hygiënische gezondheid, het
maatschappelijk werk, de overheid en de zielzorg.
tieve arbeidsovereenkomsten, over-
heidsplanning en medische specialis
men oefent een wezenlijke invloed
uit op de verhoudingen.
De religieuzen zijn niet meer de
goedkope werkkrachten, die zij in de
periode der zuivere liefdadigheid
waren; op hun beurt weigeren zij een
honorering op basis van persoonlijke
arbeidscontracten te aanvaarden.
De katholieke ziekenhuizen opge
nomen in een maatschappelijke
struktuur met onontkoombare eisen,
staan voor veel vraagstukken: de
tarieven, de concurrentie met de
overheidsziekenhuizen, de verhou
ding tot de fondsen, de opbouw der
medische specialismen, om niet te
spreken van de moeilijkheden en
reglementeringen voortvloeiend uit
prijsbeleid, investeringspolitiek en
verdeling van bouwvolumen
In 25 jaren heeft de Vereniging een
wilde evolutie doorgemaakt; zij is
nog slechts aan het begin. Reeds
groeperen zich rond haar de uit 16
leden bestaande Kath. Vereniging
van Inrichtingen voor geestelijk ge
stoorden en de Kath. Vereniging van
Verpleeghuizen, terwijl de nog apart
staande Vereniging van Bejaarden
huizen talrijke raakvlakken in de
problematiek vertoont.
Maar zo vertelde mgr. Sanders
de evolutie houdt niet stand bij de
grenzen. Gelijke instellingen en ver
enigingen in het buitenland ontmoe
ten gelijke vraagstukken.
Meer nog: de ziekenhuizen in de
missielanden kunnen het alleen niet
meer af en roepen de Europese en
Amerikaanse organisaties te hulp.
De kath. ziekenhuizen hebben zich
nu verbonden in een Internationale
Federatie, vast besloten mee te gaan
spreken in de vraagstukken der zie
kenverzorging elders ter wereld, zo
als die in internationaal verband
door de Wereld-Gezondheidsraad
worden Jjehandeld. Deze Federatie,
enkele jaren geleden in het leven ge
roepen en nog niet aangesloten bij
de O.I.C., congresseert voor de eerste
maal op 29 juli te Brussel.
Aantal religieuzen
loopt terug
Men moet er rekening mee houden,
dat binnen 10 jaar 't aantal religieu
zen in de kath. ziekenhuizen van
Nederland tot een derde van het hui
dige aantal teruggelopen zal zijn. Dit
dwingt ons er nu reeds alles op te
zetten, dat katholieke leken in staat
zullen zijn de verantwoor lelijkheden
op zich te nemen". Dit verklaarde
mgr. A. A. M. Sanders, secretaris van
de Ned. Vereniging van Kath. Zie
kenhuizen, in een onderhoud met
het K.N.P. naar aanleiding van het
zilveren jubileum. Mgr. Sanders
noemde deze verschuiving een van
de verschijnselen, die het beeld en
de functie van het katholiek zieken
huis in de laatste tijd wijzigen. De
teruggang in het aantal religieuzen
welke met zekerheid uit de leeftijds
opbouw der huidige generatie van
verplegende religieuzen kan worden
afgeleid, voegt zich bij het schrik
barend tekort aan leken verpleegsters,
dat blijkens een rapport van sep
tember 1956 onverminderd voort
duurt en waarvan de oorzaken mo
menteel worden onderzocht.
Nog moeilijker wordt de toekom
stige ontwikkeling der ziekenhuizen,
als men bedenkt, dat telkens wéér
besturen van congregaties moeten be
sluiten hun zusters terug te trekken,
terwijl het bijna niet mogelijk blijkt
voor de beschikbare verantwoor
delijke functies leken-verplegenden
te vinden. Het is niet altijd juist, dat
de leken bij religieuzen die kansen
niet krijgen, het is wel juist dat vele
leken bij religieuzen die kansenniet
krijgen, het is wel juist dat vele
leken de aan deze functies verbonden
verantwoordelijkheden niet willen
aanvaarden, verklaarde mgr. Sanders.
Ook de gewijzigde maatschappe
lijke functie van de ziekenhuizen met
hun onwrikbare en zakelijke relaties
tot ziekenfondsen, met hun eollee-
