CLICK
Jonge KAJ-arbeiders
keerden uit
Afrika in Nederland terug
nsx wsas sSSSrSS^
HUN MISSIE IS GOED
VOLBRACHT
Twee Leidenaars en één
Noordwijker onder hen
Regen in Leiden, overgoot verdriet en
plezier met hetzelfde sop
Arie van Wetten was favoriet in
Bevrijdings-wielerwedstrijd
HUIBERS
Communie-Geschen' en
DINSDAG 6 MEI 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
Twee jaA- geleden hebben we hen uitgeleide gedaan: de twee Leidse Ka-
jotters, die als handwerkslieden in de missie gingen werken, gisteren heb
ben we hen op Schiphol weer verwelkomd.
Het vliegtuig van de Raptim kwam ronkend boven het veld, het landde,
drie bisschoppen, paters, nonnetjes en broeders stapten uit en dan kwamen
de zes Kajotters, die in Tanganyika hebben gewerkt, twee van hen zijn
uit Leiden: Frans Habraken en Wouter Lagerberg, een uit Noordwijk: Piet
de Ridder en op dit moment overstemde het gejuich van tientallen familie
leden en vrienden op de uitwuifgalerij het geronk der motoren. Uit Leiden
en Noordwijk maar ook uit Tilburg waren de belangstellenden met bussen
gekomen om deze jongens die als eersten klaar stonden om hun leuze
„helpt" metterdaad toe te passen, te verwelkomen.
Kerngezond op
Schiphol
Frans, Wouter en Piet stapten op
gewekt en kerngezond uit het vlieg
tuig. Van de gangway af al zwaai
den zij naar de familieleden, die el
kaar in gejuich trachtten te over
stemmen.
„We hebben het prima gehad", zei
den zei. Het was de eerste zin die wij
van een kort interview mochten no
teren. Zij wilden immers gauw naar
hun eigen familie, naar vader, moeder
of het meisje, dat twee jaar lang al
leen maar lieve Frans, lieve Wouter
of lieve Jan had kunnen zeggen in
de vele brieven, die van hartje Ne
derland naar hartje Afrika gingen.
De jongens zagen er patent uit.
Gebruind door de zon, gespierd van
het werken en tevreden over het
werk dat zij hebben kunnen doen.
Zij zijn ook maar één keer ziek ge
weest alle zes: malaria.
Bij de douane hebben we ruimer
tijd gekregen van gedachten te wisse
len, maar ook hier was het moeilijk
een geregeld gesprekje op te zetten,
want de opgewonden familieleden
bonkten onophoudelijk tegen de ra
men, die de douane-ruimte van die
van de „afhalers" scheidt.
Post, contact met 't vaderland.
De blonde Wouter Lagerberg wond
er geen doekjes om, dat hij een moei
lijke tijd heeft gehad. Twee jaar is
zeer lang en eerlijk gezegd: de stad
biedt de jongelui zovéél ontspanning,
die zij in de tropen hebben moeten
missen. Daarom was de briefwisse
ling zo .belangrijk. Wouter heeft 350
brieven verzonden en ongeveer een
zelfde aantal terug ontvangen. Post,
post en nog eens post, dat was het
waar de jongens dicht bij de evenaar
het meest naar verlangden. De brie
ven maakten voor hen het verblijf
ver van huis zo veel gemakkelijker.
De leider van dit groepje Kajotters,
dat te Ufipa in Tanganyika voor de
missie een seminarie en een paters-
huis heeft gebouwd, veogde zich hier
in het gesprek: „Schrijft u toch voor
al van hoeveel belang de brieven
zijn voor de jongelui, die in de mis
sie gaan werken". Het getal brieven,
dat van Leiden naar Upifa is gegaan
bewijst dit.
Apostolaat.
Een belangrijke vraag brandde ons
op de lippen, maar ook de bagage
vroeg de aandacht van de jongelui.
Eindelijk kregen wij tijd het vraag
stuk van het apostolisch werk van de
hebben als arbeiders zeer nuttig werk
gedaan, wat is er echter terecht ge
komen van hun neventaak: contact
te zoeken met de jeugdige inlanders
en op hun mentaliteit een gunstige
invloed uit te oefenen?
Frans Habraken, Wouter Lagerberg
en later ook de leider van de groep
Jan Maas hebben weinig tijd nodig
gehad om hun antwoord te formule
ren: als team hebben zij géén aposto
lisch werk kunnen doen. Jan Maas
voegt hier als oudste en voorzichtig
ste aan toe: „Dit geldt voor ons deel
van Afrika, ik weet natuurlijk niet
of het in andere delen van Afrika
niet beter zal gaan."
Frans Habraken betoogde zeer po-
Van rechts naar links op de foto:
Frans Habraken, Piet de Ridder en
Wouter Lagerberg. Geheel achter:
Jan van Leest, die binnenkort naar
Afrika terugkeert.
sitief, dat de mentaliteit van de in
landers van dien aard is, dat zij niet
voor verandering in aanmerking
komt. De inlanders zijn lui, zegt hij,
zij werken slechts als het noodzake
lijk is, en wij hebben hier geen ver- De betekenis van het woord ontgaat
betering in kunnen brengen. Een
handicap was het voor de jongelui,
dat de talen zo moeilijk te leren wa
ren. Hier ligt natuurlijk wel een
belangrijk facet van dit probleem. Als
men elkaar niet verstaat, begrijpt
men elkaar ook niet. Maar zelfs dat
in aanmerking genomende ge
aardheid van de inlanders is zo vol
komen anders, dat de jonge arbeiders
er in twee jaar tijd niet aan te pas
zijn gekomen.
Zeer ernstig is ook het gebrek aan
technische scholing van de inlandse
arbeiders. Wat zij kennen, hebben
zij van een broeders of een pater ge
leerd. Er zouden scholen moeten ko
men, die de jonge inlanders opleidt
tot geregeld werk.
Steenpers.
Niet alleen met de taal, maar ook
met het werk ondervonden de jonge
Kajotters moeilijkheden. Het mate
riaal werd zeer traag en ongeregeld
aangevoerd. De stenen moesten per
boot komen over een afstand van
900 mijlen.
Hoezeer de jongelui zich persoon
lijk deelgenoot hebben gemaakt van
de problemen In de missie, blijkt wel
uit het feit, dat zij nu in Nederland
een actie willen beginnen om het
geld voor een steenpers te verzame
len. Dan zou men in Ufipa vlug
ger op kunnen schieten, omdat
stenen ter plaatse gemaakt zouden
kunnen worden.
Op Schiphol was de Duitse pater
Hugo Kessel, die de jonge arbeiders
beloofd had het geld bij elkaar te
bedelen in Duitsland.
Verzameld.
Hij heeft inderdaad geld bij elkaar
gekregenhet is nog niet vol
doende en nu willen de Kajotters er
voor zorgen dat de rest er ook komt.
Vuur en spirit zitten er nog genoeg
in.
Hoe vermaakten jullie je daar
eigenlijk?
We kaartten, en we lazen. Veel
meer viel er uiteraard niet te doen.
Men vindt in Ufipa geen bioscoop
en men kan ook niet ongestraft al
léén de bossen intrekken om daar
eens de dierentuin zonder tralies te
gaan bekijken. Frans Habraken ver
telt dat hij in de jungle olifanten en
giraffen heeft gezien.
Maar er zijn daar in Ufipa méér
klaverjasjes gevallen, dan dat in Ne
derland het geval zou zijn, de jon
gelui moesten trachten zelf hun ont
spanning te verzorgen. Zij beschik
ten allen over een eigen kamer en zij
hadden een gemeenschappelijke
conversatiezaal.
„Hoe is het gesteld met het com
munisme in Ufipa?" vragen wij.
„De mensen weten niet wat com
munisme is", zegt Frans Habraken.
Dit wil zeggen: zij kennen niet de
achtergronden van het communisme.
hun, maar er is ondergrondse com
munistische activiteit in Tanganyika
en het land zou voor handige propa
gandisten een gemakkelijk te bewer
ken gebied zijn.
Hierna werden de jongelui meege
zogen met de stroom reizigers, die
zich naar smachtende familieleden
spoedde.
Een van hen: Jan van Leest uit
Tilburg werd door zijn lichtblonde
meisje Ria Weber uit Velsen opge
wacht.
Zij gaat met haar verloofde als
echtgenote binnen enige maanden
meeterug naar Tanganyika,
waar Jan van Leest op verzoek van
de bisschop een handelsonderneming
is begonnen, die goederen levert aan
de winkels van de inlanders. Hij heeft
al 700 klanten, de zaken gaan goed,
en hij verwacht er het beste in de
toekomst van. Een van hen keert te
rug, de anderen vinden in Nederland
weer het werk, dat voor hun handen
te vinden is. Frans en Wouter als
timmerlieden en B. de Ridder uit
Noordwijk als metselaar. Zy hebben
allen al weer een job in Nederland.
De jongens gaan nu eerste genieten
van de door de K.A.J. betaalde drie
weken vacantie.
Aalmoezenier M. de Jong van de
K.AJ. te Leiden assisteerde.
Met bussen gingen de jonge leken
missionarissen met familie en beken
den vervolgens naar de St. Hubertus-
kapel aan de Stadhouderskade waar
de nationaal aalmoezenier van de
Kajotters A. H. Huyboom een danklof
celebreerde en een dankwoord sprak.
Een nieuwe
ster aan
het Agfa camera-
firmament!
Daar kan ook een kind
mee fotograferen - één
druk op de ontspanner
en Uw foto is gemaakt
Voor landschapfoto's een
ingebouwde geelfilter. Grote
doorkükzoeker, automaatsluiter,
twee lichtsterkten, flitsaansluiting,
statiefschroef. Agfa Meniskuslens.
Kent U de tndere Agfa camera's 7
Vraag brochures aan Uw fotohandelaar
of bij de Agfa Amateur Serviced lenst.
Postbus 98, Arnhem.
AG-4-1*
(Advertentie).
Met deelneming staat een jongen toe
te zien hoe zijn makker het touw
ontwart, waarin zijn geheel door
weekte vlieger, eens zijn grote trots,
is verstrikt geraakt. De regen stak
wel een spaak in het wiel van de vlie
gerwedstrijden, die gisteren, op Be
vrijdingsdag door de Leidse Jeugd
Actie in de Leidse Hout werden ge
organiseerd.
Het hemelwater vermocht evenwel
niet de geestdrift te blussen van de
conden vóór op de kopgroep die aan- A. v. Wetten zich los van W. Vrees-
gevoerd werd door Van Duyn. In de' A"
15e ronde finishte Hendriks als eerste
bij de adspiranten. In het grote pe
loton waagde R. v. Riethoven een
uitlooppoging maar deze lukte niet.
In de 30e ronde moest de Engels
man Upton de strijd wegens te
grote achterstand staken, maar hij
snapte niet dat hij er uit moest en
lachte steeds tegen de jury.
In de 31 ronde ging Van Houwe-
lingen er vandoor en lag in de 33e
I ronde 13 seconden op v. Wetten en
I Vreeswijk achter. De Engelsman
Upton staakte eindelijk de strijd.
Op de één na laatste ronde maakte
wijk en ging als eerste over de fi
nish^. werd W. Vreeswijk op 8 sec.;
3. Van Houwelingen op 18 sec.; 4. v.
Duyn op 1 min en 5 sec; 5 de En
gelsman Bowen; 6. v. Gent; 7. Knot-
tert: 8. A. van 't Hoff; 9. Oldenburg;
10. Straver.
R. van Riethoven van de prijs
voor de beste nieuweling.
A. van Wetten geëscorteerd door
4 Engelsen, bracht de Bevrijdings
fakkel naar het Stadhuisplein om
daar het bevrijdingsvuur te ontste
ken.
Van rechts naar links: Arie van
Wetten, Wil Vreeswijk en de Engels
man Bowen.
bijna 2500 Leidse kinderen, die deel
namen aan de wandelspeurtocht. Een
groepje kinderen voor het hek, waar
achter de reeën dartelden, die ze tel
len moesten. Het was geen gemakke
lijke opgaaf!
(Foto's: „De Leidse Courant").
Haarlemmerstr 123 Leiden
In onze speciaalzaak van
religieuse artikelen vindt U
o.m. 'n uitgebreide keuze tn
Zie ook onze etalage en show
ruimte aan de Stille Mare
Spannende strijd
in de Leidse
Proiessorenwijk
werd gehouden is een groot succes
geworden. De wedstrijd werd geor
ganiseerd door de wielervereniging
„Swift" in samenwerking met het
Leiden Oxford-comité. Wielrenners
uit Oxford, Haarlem en Leiden de
den mee. Er was enorm veel publiek
op de been. Winnaar is geworden A.
v. Wetten met W. Vreeswijk op de
2e plaats. Een extra applaus voor
Van Houwelingen, die een pracht
wedstrijf heeft gereden.
Bij de adspiranten heeft Hendriks
uit Haarlem gewonnen. Er waren
veel premies beschikbaar gesteld.
Omstreeks 7 uur startten de 90
renners, waarvan de adspiranten 15
ronden (25 km.) en de junioren 35
ronden (70 km.) moesten rijden. In
de eerste ronde ging het peloton al
uit elkaar en Van Gent kreeg een
kleine voorsprong.
Voor de Engelsman Knigt was het
jammer, dat hij de strijd wegens een
valpartij moest staken.
A. van Houwelingen en W. Vrees
wijk wonnen in de eerste ronden al
vele premies. In de 5e ronde hadden
W. Vreeswijk en A. v. Wetten een
kleine voorsprong op het peloton. In
de zesde ronde was deze voorsprong
al gegroeid tot 21 seconden. Uit het
peloton, dat aangevoerd werd door
W. Knopperte ontsnapten 4 man,
waarin Van Houwelingen, Van Duyn,
J. van Wetten en de Engelsman Bo
wen zaten. In de 13e ronde waren
A. v. Wetten en W. Vreeswijk 46 se-
