c IN DE KRANTENTUIN
Het sprekende testament
iTWiMmMakm.
geheim
van de
ijzeren
kist
ZATERDAG 19 APRIL 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
dagen, dan zou
loge-
IX
Toen Wim na een half jaar hard wer
ken en studeren het diploma van „kok"
in zijn zak had, verlangde hij alweer
naar de zee en daarom ging hij er zo
vlug mogelijk op uit om een baan op
de een of andere boot te krijgen wai
hem wonderwel gauw lukte. Hij kon
zelfs kiezen tussen twee boten, die alle
twee een kok nodig hadden. Het ene
schip was groot en nog betrekkelijk
nieuw, met een grote bemanning aan
boord en dat betekende dus voor hem
hard werken ofschoon hij hier hulp had
van een koksmaatje. Het andere schip
was van een ouderwets model en veel
kleiner, weinig mensen aan boord en
het werk veel eenvoudiger. Hij nam nog
niet dadelijk een beslissing, maar vroeg
een dag om -na te denken. Nu miste hij
zijn vroegere bootsman, die hem altijd
niet raad en daad bijgestaan had en
hem over de eerste moeilijkheden had
heengeholpen. Ook miste hij zijn trou
we vriend Gerrit, die altijd met een
pretje klaar stond als de stemming in
ae nut wat somber begon te worden.
Onze Wim liep dus op die avond langs
de haven te pie'.eren over de keus: een
groot of een klein schip, 't Was heus
nog niet zo eenvoudig.
„Jö, wat loop jij met een doodbidders
gezicht rond", hoorde hij opeens naast
zich roepen.
Verschrikt keek Wim op en keek in
het lachende gez.cht van Gerrit.
„As je me nou!" riep Wim verwon
derd en blij.
„Moeilijkheden Wim? Kom laten we
aan de overkant een glaasje bier gaan
cirmken, dan vertel je me je wedtrva-
ren".
„Eerst vertellen of je geslaagd bent",
begon Gerrit.
„Ja en goed ook en nou jij vertellen,
hoe je hier aan de wal komt", vroeg
Wim op zijn beurt.
„O man, dat is een hele geschiedenis.
Eigenlijk loop ik al een week hier te
lanterfanten. Ik wou wei eens van schip
veranderen en nu loop ik alsmaar te
zoeken naar een geschikte plaats".
„Konden we maar samen gaan zei
Wim gretig.
„Dat zou niet gek zijn".
„Ben jij ook op die grote boot ge
weest, die ginds in de haven ligt?"
„Nou en of. Een prachtschip! Maar
alle plaatsen waren al bezet".
„Behalve dan de kok, want ik kan
daar komen".
„En doe je het? Ja zeker. Modern man,
als geen ander".
„Ach ik weet het nog niet. Morgen
moet ik me melden als ik er toe besluit.
Maar ben jij al op die kleine schuit
weest, hier tegenover?"
„Mij niet gezien. Zó'n oud geval. Bij
't minste stootje slaat de bak lek".
„Nou zó erg is 't nu ook weer niet.
Ze hebben er ook een kok nodig. Wie
weet zitten ze nog te wachten op een
matroos, nou en dan is 't voor elkaar.
Dan zijn we weer samen. Kom drink
leeg )e glas, dan gaan we er dadelijk
op af".
Ofschoon Gerrit niet veel zin i:i üie
oude boot had, liet hij zich bepraten
nadat ze betaald hadden stapten ze er
regelrecht op af. De kapitein was een
heel geschikte baas en ontving hen heel
vriendelijk. Wim begon eerst uit te
gen dat hij al een poos met zijn vriend
Gerrit gevaren had.
De kapitein monterde geheel op. Hij
zat juist op een flinke matroos te wach
ten. Ach wie had er tegenwoordig zin
om op een oude schuit te gaan varen.
Die moderne boten waren heel wat
prettiger ingericht. Hij liet de beide
jongens de boot zien, van boven to; on
der en van voren tot achter, 't Viel al
lemaal best mee Een knus keukentje,
dat er helder uitzag. De hutten voor de
bemanning waren wel klein, maar alia,
je zou er niet stikken. Het lokte de jon
gens zó aan. dat ze meteen een beslui*
namen en aanmonsterden op die beo!
Nu waren ze weer voorlopig samen,
twee vrienden en de kapite'n w.i
zijn schik, met twee van die flinke
knapen.
„Je doet net of je met je vinger het
hout door kan prikken", zei de kapi
tein lachend, toen hij zag dat Gerrit af
en toe eens probeerde of de wanden nog
stevig waren. „Neen, onze boot is no;
heel soliede en kan nog menig storrrp.u
meemaken".
Nadat de verschillende stukken gete
kend waren, namen onze vrienden af
scheid tot over twe<
het schip vertrekken.
„Jullie komen alvast maar hi-
ren, dan laat ik dat wel in orde
ken", riep de kapitein hen nog na.
Dat was fijn. Nu konden ze heerlijk
nog twee vrije dagen aan de wal door
brengen. De stad en de omstreken nog
eens goed bekijken en over het eten
hoefden ze geen zorg te hebben.
„We hebben het met onze nieuwe
baas best getroffen", vonden ze aile
twee.
Die twee dagen waren zo om Eer ze
het goed en wel wisten, was het uur
vertrek aangebroken en daarmee
ook hun nieuwe werkkring. Gerrit had
het .heel druk. Aan zo'n oude boot valt
veel op te knappen. Wim daarentegen
kon het werk makkelijk aan. De beman
ning was niet groot, het eten eenvoudig
en zodoende had hij veel meer vrije tijd
clan Gerrit, maar dan ging hij z'n vriend
altijd helpen. In de vrije avonduren als
het werk gedaan was, kwam Wim weer
met zijn mondharmonika op de prop
pen en dan werd menig liedje gezongen.
De machinist had een prachtige stem,
die machtig mooi over het water klonk.
De boot had geen vaste route. Ze vroe-
_jn naar alle mogelijke plaatsen en we
relddelen, zoals de lading aangaf. Dat
gaf ook veel afwisseling, maar niemand
had vrije tijd om het vaste land op te
gaan. Als de boot volgeladen was, dan
was het onmiddellijk vertrekken. De
stuurman stippelde de route uit en de
kapitein was overal te zien. zowel in de
machinekamer, in de keuken als op de
brug.
(wordt
volgd)
De kinderen vertellen
Trudi de Haas (Noordwijk):
EEN VERJAARDAG
Lig en
de hele kias naar ik legen Dora.
Netty Deckers (Leiden):
SNEEUWPRET
Els en Chris waren broer en zus. Het
was zaterdag.
„Ik wou dat het ging sneeuwen, we
hebben helemaal nog geen sneeuw
had".
..Misschien gebeurt het nog wel,
kunt nooit weten", zei moeder.
Toen gingen ze naar bed. De vol
gende morgen, deden ze de gordijnen
open en wat zagen ze: er lag sneeuw
..O. wat fijn. wat heerlijk!" riepen ze.
Ze gingen eerst naar de kerk en toen
ze gegeten hadden, pakten ze de slee en
gingen naar buiten. Ze speelden de hele
dag met de slee en zo was het die zon
dag een fijne dag geweest.
Joke de Vos (Noordwijk). Je verhaal
tje over het ijs, zet ik maar niet meer in
de krant. We zijn zó blij dat de kou voor
bij is, dat we nu maar liever aan het
voorjaar denken. Je postpapier is prach
tig.
Ria Zandvliet (Rijpwetering) Lees
het briefje van hierboven maar eens en
begin dan gauw aan een ander verhaal
tje, niet over de kou.
Mien Opdam (Oud-Ade). Leuk, dat
je weer meegedaan hebt.
Wim en i_,ies Valentyn (Ter Aar).
Juiiie hadden allebei de oplossingen
goed.
Gerry Duivenhoven (Warmond). Weer
een verhaaltje over Sneeuwpret. Omdat
net voor de eerste keer is, dat je een
verhaaltje instuurt, komt ht in de krant.
SNEEUWPRET
Het was allang winter en het had nog
steeas n.et gesneeuwd. We keken elke
morgen al naar buiten en toen op een
keer, jawel hoor: het had gesneeuwd.
We gingen vlug eten en toen we klaar
waren vond moeder het goed, dat we
naar buiten gingen.
„We gaan een glijbaan maken", zei
wat, ik vraag aan moeder of we van
middag naar het park gaan".
„Goed, dan kom ik bij je", zei Lien.
„Mam, gaan we vanmiddag naar het
park", vroeg Marjan toen ze thuis
kwam.
.Ja. goed. ga dan vlug Mieke en
Wiesje halen".
Na het eten pakte moeder een fles
limonade, sinaasappels en nog veel meer
in. De kleine Marcel werd uit de box
gehaald en in de wagen gezet.
„Kijk eens, ik heb brood voor de
eendjes meegenomen", zei moeder toen
ze in het park waren.
„Ha, ha!" riepen wt allemaal.
Die middag speelden we fijn krijger
tje. wekruipertje en toer we naar huis
gingen kregen we allemaal een ijsje.
Thuisgekomen hielpen we gauw tafel
dekken en toen vlug eten. We waren
moe gespeeld en sliepen weldra als
ZE FLUITEN NAAR ELKAAR
de kerk gaan. Ik kleedde me vlug aan
en liep gauw naar de kerk. Thuis waren
anemaal naar de kerk gegaan en
aaarom gingen we ook allemaal iegelijk
eten. 't Was*'echt gezellig, net zonaag.
Ik Lep na het eten nog wat te teuten
maar mijn moeder zei: „ivmd schiet toch
op, je komt vast te laat".
Maar ik was wel op tijd hoor! Ik zat
net toen de bel ging. De zuster had een
oranjestrikje op en de klas was ver
sierd. Dat vonden we natuurlijk alle
maal leuk. Die morgen hadden we net
als anders gewoon rekenen, taal en le
zen maar 's middags hadden we voorle
zen, omdat de prinses jarig was en daar
na vrij tekenen, wat ook altijd fijn is.
's Avonds mocht ik nog een tijd opblij
ven en toen was de dag weer voorbij.
Mien van Rijn (Stompwijk). Voor ik
aan je verhaaltje begin nog even dit:
je mag meedoen tot je 14 jaar bent ge
weest, dus nog alle tijd hé.
UIT WANDELEN
De kinderen van Veen zouden zater
dag gaan wandelen, dat had ader ten-
m.nste beloofd, als het mooi weer zou
zijn. Eindelijk was het zaterdag en ge
lukkig mooi weer.
„Wie gaat er mee?" vroeg vader
's middags.
Nu ze wilden wel allemaal mee, maar
dat ging niet.
„Ik zou zeggen Sjaan, Greetje en Ma-
rietje mogen vandaag mee", zei vader.
Die waren blij natuurlijk. Ze pakten
gauw alles in, kleeddèn zich aan en ver
trokken.
De familie van Veen woonde in Ede,
midden in de stad. Ze woonden vlak bij
do Veluwe, maar voor ze in de bossen
waren moesten ze wel* een hall uur lo
pen. Toen ze in het bos waren gingen
ze eerst rusten, de boterhammen eten
en de limonade drinken. Het was heer
lijk.
Na een tijdje
pad op.
„Kijk eens. een eekhoorn! riep Sjaan
opeer.J.
„Waar?" riep Greetje.
„Kind, stil toch!", zei Sjaan zachtjes,
„anders gaat hij weg".
„Hè wat jammer, hij is al weg zei
Marictje.
Ze liepen de hele middag te dwalen
tot vader zei: „Het is al zes> la*en
we maar naar huis gaan".
Ze vonden het wel jammer. Onderweg
zagen ze weer een eekhoorn.
„Misschien is dat dezelfde wel", dacht
Marietje. Ze moesten nog een hele tijd
lopen, eer ze aan de stad waren en toen
ze thuis kwamen was het al acht uur.
Een heleboel moesten ze nog vertellen
en het was half 10. eer ze op bed lagen.
Ze sliepen vlug van die heerlijke bui
tenlucht.
gen ze een bos-
„Goed, maar dan gaan we om hall
vier een sneeuwpop maken".
Toen we een poos gegleden hadden,
riep moeder ons, want we moesten naar
school. Om half vier holden we naar
huis We gingen nu een sneeuwpop ma
ken, want dat had ik beloofd. Ik maakte
de kop en Dora de romp. Toen dat klaar
was, deden we twee stukjes steenkool
in zijn hoofd, dat waren de ogen en een
winterpeen was zijn neus. Juist was hij
klaar toen papa thuis kwam en die
heeft nog mee sneeuwballen gegooid.
Daarna moesten we binnen komep om
te eten en moesten we naar bed."
Van Elly, Paula en Ans Bakker (Voor
hout) kreeg ik gezellige briefjes, boven
dien stuurde Ans:
STOUTE ELIZABETH
Er was eens een klein meisje van 5
jaar. Ze heette Elizabeth en ze lustte
graag suiker. Als moeder weg was, ging
ze naar de keuken en nam stilletjes een
lepeltje suiker. Moeder wist dat en wou
haar eens foppen. Toen het kind weg
was, pakte moeder gauw de zoutpot en
deed het zout in de suikerpot. Moeder
ging toen achter de deur staan. Daar
kwam Elizabeth, ze liep naar de suiker
pot en nam een volle schep.
„Bah, hoe, bah", riep ze.
Daar kwam moeder uit haar schuil
plaats, ze lachte en riep: „Loontje komt
om zijn boontje".
Dat was een goede les. ze heeft nooit
meer van de suiker gesnoept.
Marcel
d. Vlugt (Lisse):
EEN FIJNE MIDDAG
Het was een avond in november.
„Morgen ben ik jarig", dacht ik; „wat
zal ik voor mijn verjaardag krijgen".
Toen ik zo aan het denken was hoorde
ik: „Bidden en naar bed".
„Ja, moe", riep ik en toen lag ik gauw
op bed. Maar ik kon haast met in slaap
komen.
Om zeven uur, de volgende morgen,
mocht ik opstaan. Ik eerst naar de kerk.
Toen ik thuis kwam stond er een spik
splinternieuwe fiets. Wat was ik blij
Van mijn zusje kreeg ik een reep, van
een vriendje een gulden en van mijn
tante een zaklantaarn.
Het was een heerlijke dag gefeest.
Gerda Borst (Voorhout):
NAAR HET PARK
De school ging uit. Roepende en Joe-
lende kinderen holden het plein op.
Lien en Marjan liepen samen.
„Wat zullen we vanmiddag gaan
doen?"
„O, dat weet ik nog niet. Weet je
TIENJARIGE JONGEN DOOR
AUTO OVERREDEN.
De 10-jarige Willem Beekman is
gistermorgen omstreeks negen uur
in de Zeilstraat te Amsterdam door
een passerende tankauto aangereden.
Hij kwam met zijn fiets ten val en
kreeg het rechterachterwiel van de
wagen over zijn hoofd. Hij was op
I slag dood.
De jongen reed naast twee fietsers
toen de auto hem inhaalde. Hij is
vermoedelijk gaan slingeren waardoor
een padaal van zijn fiets waarschijn
lijk door het voorspatbord van de
auto is geraakt.
AUTO TEGEN ROOM
BESTUURDER GEDOOD.
Te Huis ter Heide (Fr.) is gister
middag in een scherpe bocht van de
weg een personenauto, bestuurd door
de heer J. van 't Sant, vertegen
woordiger te Groningen, tegen een
langs de weg staande boom gebotst
en totaal vernield. De bestuurder
werd daarbij op slag gedood. De heer
Van 't Sant was gisteren juist 50
jaar geworden.
Een van de Canarische Eilanden heet
Gomera. Er zijn bergen en dalen
grote rotsachtige gebieden en nog heden
ten dage is het erg moeilijk er te reizen.
De Gomeranen spreken een Spaans dia-
lekt. Maar ze kunnen ook met elkaar
praten, door middel van een fluittaal,
die Silbo genoemd wordt.
Hierdoor kunnen de geitenhoeders op
de bergen met de mensen in het dal
.praten'Een goede „Silbadorzo
noemt men de mensen die de Silbotaal
beheersen, kan mededelingen doen aan
iemand, die op 4 km afstand luistert.
De kinderen leren de Silbotaal zonder
grote moeilijkheden, tegelijk met hun
moedertaai. In werkelijkheid is het al
leen maar Spaans, dat in fluittonen
overgedragen kan worden, zeggen de
onderzoekers. Hij is dus geen taal, die
alleen maar uit tekens bestaat, zoals
het morse-alphabet. Spaans is er bij
zonder voor geschikt, vooral het Spaan
se dialekt, dat de Gomeranen spreken.
Ze proberen heel eenvoudig te articu
leren de woorden uit te spreken, ter
wijl ze tegelijkertijd fluiten. Daardoor
beantwoordt het verschil in toonhoogte
aan de klanken, waaruit het woord sa
mengesteld is. Gomera wordt langza
merhand ontgonnen en gekultiveerd en
het loont de moeite niet meer. grote
geitenkudden te houden. Daaruit volgt
dat er ook geen hoeders meer nodig
zijn. Zo zijn met de hoeders ook het
Silbo verdwenen. Overigens is Gomera
niet de enige plaats, waar de bevolking
een fluittaal heeft. Zowel in Mexico als
hier en daar in Afrika zijn er volkeren
die elkaar toefluiten, als ze elkaar op
grote afstand iets mee willen delen.
HET LIJKT ZO EENVOUDIG. MAAR.
Aetherklanken
TELEVISIEPROGRAMMA.
NTS: Eurovisie: 15.00—15.45 We
reldtentoonstelling te Brussel. NTS:
Eurovisie: 20.0521 50 Johann Strauss
programma.
HILVERSUM I. 402 M.
8.00 KRO. 9.30 NCRV. 10.00 Convent
van Kerken. 11.30 NCRV. 12.15 KRO.
17.00 IKOR. 19.00 NCRV. 19.45—24.00
KRO.
KRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram. 8.25
Plechtige Hoogmis. NCRV: 9.30 Nws.
9.45 Gram. Convent van Kerken:
10.00 Chr. geref. kerkdienst. NCRV:
11.30 Gram. 11.45 idem. KRO: 12.15
Gram. 12.20 Apologie. 12.40 Instr. oc
tet. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en
kath. nws. 13.10 De Wadders, hoorsp.
m. muz. 13.30 Lichte muz. 13.45 Boek
bespreking. 14.00 Viool en piano. 14.35
Vliegende Hollander. 14.45 Prome-
nade-ork. en soliste. 15.20 Strijkkwin
tet. 15.45 Muz. caus, 16.10 Sport. 16.30
Vespers. IKOR: 17.00 Openingsdienst
v. d. kerk v. h. Prot. Paviljoen op de
Wereldtentoonstelling, te Brussel
17.40 Protestantse kerken op de Expo
1958, klankb. 18.00 Het geladen schip.
Probeer eens, of je enkel maar vijf
minuten lang heel stil op de grond kan
staan, met een blinddoek voor de ogen.
Niets aanraken. Het ls onmogelijk.
Weet je wat ook niet kan. Ga gewoon
op een §toel zitten en probeer dan eens
of je op kunt staan, zonder je lichaam
naar voren te brengen en zonder je
voeten onder de stoel te schuiven. Pro
beer ook eens lets van de vloer op te
ook vast ertegen aandrukt. Je duikelt
naar vorén.
Een lucifer met één hand doorbre
ken is erg gemakkelijk, maar niet. als
je de lucifer dwars over de nagel
je middelvinger legt en de uiteinden
onder je ring- en middelvinger. Pro
beer het maar eens.
MEN IS NOOIT TE OUD OM TE
LEREN
Ofschoon we het gemakkelijkst leren,
als we kinderen zijn, kan men zich er
mee troosten, dat men verder leren
kan, tot men zeer oud is, alleen je
moet willen. Sokrates, de beroemde
wijsgeer, begon pas op hoge leeftijd
verschilende instrumenten te bespelen.
Cato.... de Romeinse staatsman, die
zijn speeches altijd met de zin: „overi
gens ben ik van mening, dat Karthogo
verwoest moet worden" beëindigde,
was ouder dan 80 jaar, toen hij Grieks
begon te leren en de Griekse geschied-
schrijver Plutarch was niet veel jonger
rapen als je van te voren eerst recht toen hij zich met Latijn ging bezighou- Kamerork. 22.45 Sport. 22.50 Gram.
tegen de muur gaat staan en je hielen den. 23.00 Nws. 23.1524.00 Gram.
18.30 Rep. 18.40 God met ons. NCRV:
19.00 Nws. uit de kerken. 19.05 Sa
menzang. 19.25 Tot ziens in Jeruza
lem, gesprek. KRO: 19.45 Nws. 20.00
Bonjour Caroline, blijspel m. muz.
20.30 Act. 20.45 De gewone man. 20.50
Chansons. 21.20 U bent toch'ook van
de party?, caus. 21.30 Des konings
welbehagen, hoorsp. 22.30 Gram. 22.35
Uit het Boek' der Boeken. 22.45
Avondgebed en lit. kal. 23.00 Nws.
23.15—24.00 Lichte muz.
HILVERSUM II. 298 m.
8.00 VARA. 12.00 AVRO. 17.00 VARA.
18.30 VPRO. 19.00 IKOR. 20.00—24.00
AVRO.
VARA: 8.00 Nws. 8.18 Voor het
platteland. 8.30 Weer of geen weer.
9.45 Geestelijk leven, caus. 10.00
Strijkork. 10.30 Boekbespr. 10.40 Het
puik van zoete kelen. 11.20 Cabaret.
AVRO: 12.00 Theaterirk. en soliste.
12.30 Sportspiegel. 12.35 Gram. 12.55
Een opdracht aan het Nederlandse
Volk, caus. 13.00 Nws. en SOS-ber.
13.07 Buitenl. overz. 13.17 Meded. of
gram. 13.20 Even bijdraaien. 14.00
Boekbespr. 14.20 Radiophilh.ork. en
soliste. 15.45 Toneelbeschouwing.
16.00 Lichte muz. 16.30 Sportrevue.
VARA: 17.00 Zigeunerork. 17.30 Voor
de jeugd. 17.50 Nws. en sportuital. en
-journ. VPRO: 18.30 Tien jaar Israël,
causerieën met muzikale omlijsting.
IKOR: 19.00 Voor de jeugd. 19.30 De
open deur. AVRO: ".0.00 Nws. 20.05
Lichte muz. 20.35 „De Engelsteeg",
hoorspel. 21.10 Promenade ork. en so
list. 21.40 Act. 21.55 Strijkork. 22.10
Israël, eeuwen oud, tien jaar jong,
caus. 22.30 Zang en gitaar. 23.00 Nws.
23.15—24.00 Verleden en heden.
MAANDAG.
TELEVISIEPROGRAMMA.
VARA: 20.30 Gevaarlijk Paradijs,
filmdocumentaire. 21.00 Anders dan
anderen, TV-biografie.
HILVERSUM I. 402 M.
7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nws. en SOS-ber. 7.10
Gewijde muz. 7.50 Een woord voor de
1.00 Nws. 8.15 Sportuitslagen.
8.25 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30
Voor de vrouw. 9.35 Waterst. 9.40
Raak de roos. 10.20 Gram. 10.30 Theo
logische etherleergang. 11.15 Gram.
1 Gevar. progr. 12.25 Voor boer
tuinder. 12.30 Land- en tuinb.-
meded. 12.33 Gram. 12-50 Vakantie
rubriek. 13.00 Nws. 13.15 Amus. muz.
13.40 Gram. 14.05 Schoolradio. 14.25
Gram. 14.45 Voor de vrouw. 15.15
Gram. 15.35 Kamerork. en solist.
16.00 Bijbellezing. 16.30 Pianorecital.
17.00 Voor de kleuters. 17.15 Voor de
jeugd. 17.30 Gram. 17.40 Beursber.
17.45 Regeringsuitz.. De B.B. van bin
nen en van buiten. De stichting be
vordering besche.ming bevolking
vraagt de aandacht van de Nederl.
noodwacht. 18.00 Orgelspel. 18.30
Sport. 18.40 Eng. les. 19.00 Nws. en
weerpraatje. 19.10 Op de man af, caus.
19.15 Schoolzang. 19.35 Volk en Staat,
caus. 19.50 Gram. 20.00 Radiokrant.
20.20 Lichte muz. 20.50 Ratelslangen
in Uithuizerveen, hoorsp. 21.30 Gram.
21.50 Koperens. 22.05 Boekbespr.
22.20 Strijktrio. 22.45 Avondoverden
king. 23.00 Nws. 23.15 Gram. 23.40
24.00 Evangelisatie-uitz. in de Hon
gaarse taal.
HILVERSUM II. 298 M.
VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20
Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 9.00 Voor
de vrouw. VPRO: 10.00 Voor de oude
dag. 10.05 Morgenwijding. VARA:
10.20 Pianokwint. 10.45 Weense muz.
11.40 Gram. 12.00 Lichte muz. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor het
platteland. 12.38 Lichte muz. 13.00
Nws. 13.15 Voor de Middenstand.
13.20 Pianotrio. 13.45 Voor de vrouw.
14.00 Alt en piano. 14.25 De klucht v.
Lobbe, hoorsp. 15.30 Zestig minuten
voor boven de zestig. 16.30 Gram.
17.00 Nederlandse volksdansen en
-liedjes. 17.20 Dansmuz. 17.50 Mil.
comm. 18.00 Nws. en comm. 18.20 Or
gel, harp, viool en zang. 18.50 Open
baar kunstbezit. 19.00 Gram. 19.05
Pari. overz. 19.20 Muziek-kiosk. 19.45
Regeringsuitz.: Serie: Studenten en
student zijn. II Voorbereidingen
noodzakelijk, door R. van der Mast,
adviseur voor studentenaangelegen
heden in Delft. 20.00 Nws. 20.05 De
Familie Doorsnee, hoorsp. 20.45 Oude
en nieuwe dansen. 21.20 Plantaardig
mineraal. 22.00 Pol. caus. 22.15
ALBERT SCHWEITZER
17. Toen Albert nog op de dorpsschool
zat, zag hij voor de eerste keer in zijn
leven een fiets. Hij had al vaak genoeg
gehoord, dat de koetsiers zich erover
beklaagden, dat ze soms op de straat
weg idiote mensen tegenkwamen, die op
wielen kwamen aanrijden en hun paar
den lieten schrikken, zodat die af en
toe op hol sloegen. Op een morgen, on
der het vrij kwartier, hoorden de kin
deren, dat er een fietser in het dorps
café zat. Ze liepen er allemaal naar toe
om het wonder te zien en toen ze aan
kwamen bewonderden ze met vele vol
wassenen het hoge wiel, dat voor het
café stond.
18, Ze verheugden er zich al op om
de fietser te tien en toen ze tamelijk
lang gewacht hadden, kwam hij dan ook
Ze waren van plan hard te gaan lachen.
Maar hij ging met overleg op zijn fiets
zitten en reed heel snel het dorp uit.
Later kwamen de halfhoge fietsen, die
kangeroe's genoemd werden en later
kwamen de fietsen met 2 gelijke wie
len. In het begin werden de
de fietsen met 2 gelijke wielen uitge
lachen. omdat ze niet genoeg moed had
den om op het hoge wiel te rijden. Al-
bert verlangde vurig ook zo'n fiets te
hebben. Hij moest lang sparen, voor
hij er een kon kopen en hij verdiende
het geld, doordat hij andere leerlingen,
die in de school niet meekonden, met
dp rekenvakken hielp. Toondertijd
vond men het niot erg netjes, als de
zoon van een dominéé op een fiets
reed, maar gelukkig zette dominéé
Schweitzer zich over dat vooroordeel
heen en Albert kon dus rustig fietsen.
(49)
