Wees welkom heer inbreker!
Mevr. „Bijna-Doorsnee" is
smaak-dictator van Amerika
ZATERDAG 5 APRIL 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
Jltentenöoek aan petitie toont hoe
anuwitandity de mettien d,omi dpi
De telefoon roept op het politiebureau in Amsterdam.
Iemand heeft met zenuwachtige vingers vijf maal acht gedraaid, de in
specteur neemt de hoorn in de hand en hij hoort een opgewonden stem:
„Politie! Mijn hele huis is leeggehaald!"
Er volgt een opgewonden relaas en terwijl „5 x 8" met vaardige hand de
voornaamste gegevens noteert, denkt hij hoe onverstandig de mensen kun
nen zijn. Steeds weer komen de leden van het mijn-is-dijn-gilde op het
zelfde spek af; het lijkt wel of de mensen het sportief vinden de inbrekers
een redelijke kans te geven. Steeds weer maken zij dezelfde fouten, die de
insluipers de kans geven op hun gemak een huis te doorzoeken.
Het wordt bijna eentonig, als men op het politiebureau te Amsterdam
een opsomming hoort van de misdrijven die in een week zijn gepleegd en
die door een onhandigheid veroorzaakt werden.
tegen het raam staan en het liefst
vergeten zij daarbij het raam te slui
ten.
Een bordje „welkom" zou niet mis
staan op de deuren van de lieden die
voor het gemak met het oog op de
kinderen een touwtje uit de brie
venbus laten hangen, dat door de in
sluiper door slechts één handgebaar
beantwoord behoeft te worden.
Andere optimisten leggen de sleu
tel onder de vloermat, maar zij ver
geten, dat dit een plaats is, die aan
de aandacht van de onverlaten niet
ontsnapt. De pers dankt veel be
richtjes aan de slordigheid van auto-,
motor-, bromfiets- of fiets-bezitters,
die het teveel moeite vinden om hun
voertuig even op slot te zetten. In
Amsterdam verdwijnen tientallen
fietsen per week, maar wist u dat in
Leiden in een maand tijds ook tien
tallen vehikels ongewenst van eige
naar veranderen alléén door gemak
zucht van hun bezitters?
Op het dak
De hoofdcommissaris van de Am
sterdamse politie geeft de raad om
kostbare voorwerpen zoals dure film
camera's, maar op het dak van de
auto te leggen, inplaats van onbe-,
heerd in de wagen. Dan blijven ten-
Leg voorwerpen van waarde liever
op het dak in plaats van zichtbaar en
onbeheerd in de wagen. Het spaart
u een ruit.
I Bakker, deze week 1
geen brood
Die eentonigheid wenste de hoofd
inspecteur van het politiebureau te
Amsterdam te doorbreken en daar
om verzamelde hij vele stommitei
ten, die de mensen in de loop der
jaren hebben uitgehaald en 'bun
delde deze in „Het prentenboek van
de politie". Als men daarin bladert
krijgt men wel eens het gevoel, dat
hoofdcommissaris H. J. van der Mo
len, sprookjes heeft iamengelezen.
Men denkt: zo kinderlijk zijn de
mensen toch niet meer, zo onnozel,
maar de geschiedenis leert anders.
Schuine kaarten
Er was een meneer, die in de
krant adverteerde, dat hij, na ont
vangst van één gulden „zes schui
ne kaarten" zou sturen.
Tientallen dienden bij de politie
een klacht in, dat zij zes schuin af
geknipte kaarten hadden ontvan
gen.
Bedrog!, schreeuwden zij, maar
het was een bedrog, dat zij aan zich
zelf te wijten hadden.
Wat denkt u van de familie, die
een briefje op het raam plakt:
„Bakker deze week geen brood!"
Misschien heeft u het zelf ook
wel eens gedaan, en wellicht is
dat goed afgelopen, maar heeft
u er wel eens over nagedacht,
dat u hier een baken in zee
plaatst voor de insluipers, die
aan de hand van zo'n bordje, ze
ker weten, dat zij bij hun winst
gevende arbeid in uw huis niet
gestoord zullen worden.
De hoofdcommissaris vraagt zich
af of het nu werkelijk zo'n zonde is
in huis licht te laten branden, dat
men van buitenaf kan zien, als u
's avonds op stap gaat. Maar als een
insluiper dan maar liever uw woning
voorbijloopt is dat ook zonde? Zo'n
klein lampje schrikt linke Lou af,
want hij is een vredelievend man, die
het liefst zijn wandaden in stilte en
zonder ruzie bedrijft. Kostbare sie
raden en veel contant geld in huis en
ment in elke transactie, dat u moet
waarschuwen. De hoofdcommissaris
geeft daarna nog een serie tips;
zwaai niet met veel geld in het open
baar. U maakt de oplettendheid van
zware jongens wakker; meisjes, wees
voorzichtig met de horizontale lift;
bindt de kinderen op het hart, dat
zij onder geen voorwendsel met wild
vreemden meegaan.
Chantage
Eén bladzijde wijdt hij aan de chan
tage. Het is een blanco bladzijde, die
de slachtoffers opwekt om met de
politie te komen praten. Justitie en
politie hebben héél wat meer belang
stelling voor de chanteurs dan voor
iemand die eens slipte. Wat te den
ken van het geval van de man, die
jarenlang door zijn eigen vrouw ge
chanteerd werd. Zij dreigde hem, dat
naar zijn vrouw zou lopen.
„Waaier" niet met veel geld in het
openbaar.
Een boodschap, die niet alleen de
bakker, maar ook insluipers bereikt
)OOOOOOOOOOOOOOOOOOOC»CXXXXXXIOOOOOOCOOOOOOCOC)OOCOOOOOOOOQOOOOOCXXXXX)OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOQOC
dan zélf niet thuis, is niet erg ver
standig. En in ieder geval niet in de
linnenkast, want daar zoekt Jan Gap
het zeker!
Bel de politie
„Woont mijnheer X hier?"
„Neen, nooit van gehoord".
Dank u.
Zo'n gesprek heeft u misschien ook
wel eens gevoerd met een onzicht
bare bezoeker beneden aan de deur.
De vraag is of uw voordeur nu wer
kelijk dicht' is. Of zou die onbekende
willen weten, of er iemand thuis is?
Toch maar even kijken. Ziet u iets
verdachts, bel direct de politie op.
De „welkomheters"
Zeer groot is de groep lieden, die
men de „welkomheters" zou kunnen
noemen. Zij zijn zo vriendelijk de
sleutel in het slot te laten steken en
dan de droom der schuldelozen te sla
pen. Zij worden door Rooie Wullem
hoogst aangeslagen, want zij behoe
ven niets anders te doen dan de sleu
tel om te draaien.
En er is nog een goede kans, dat
de verzekering u geen cent uitbe
taalt. want er zijn niet eens sporen
van braak.
Een andere categorie is die van de
laddervrienden. Zij laten als een
vriendelijke uitnodiging een trapleer
minste uw ruiten heel. Het is im
mers voor de man, die het juist ge
bruik van de bezittelijk voornaam
woorden niet kent, een klein kunstje
een ruitje in te slaan en de deur te
openen.
Oplichters
Aardige staaltjes van oplichters
techniek halen dikwijls sjieke jon
gens in deftige hotels uit, die een ju
welier met een monsterzending aan
de deur bestellen. Madame voor
wie de juwelen bestemd zijn is
zich op het moment van het bezoek
juist aan het kleden, de meneer van
de juwelen mag dus niet binnenko
men, «maar hij mag wel even wach
ten. Hij wacht tevergeefs, want de
deftige meneer is met de monstercol
lectie via een andere deur verdwe
nen. Transacties met goudstaven blij
ken ook zeer populair bij de oplich
ters en in al deze gevallen is het goed
het gezond verstand te gebruiken.
Blijf altijd persoonlijk aanwezig bij
voorwerpen van waarde, stel in uw
hersenpan een wekker af, die begint
te rinkelen zo gauw u de portefeuille
in de hand neemt. De stemmen van
de oplichters zijn fluweelzacht, zij
strelen uw ij delheid, zij verlammen
uw waakzaamheid, maar vergeet
niet, dat het hun altijd om uw geld
te doen is. Er blijft een kritiek mö-
Psycho-galvanometers noteren haar
reacties op reclame
Waarom koopt u het ene merk en
laat u het ander achter de win
kelramen liggen? Amerikaanse „mo
derne sprookjesvertellers" pijnigen
zich het hoofd over deze vraag, om
dat zij, als zij het antwoord weten,
de lijn voor een succesvolle reclame
campagne hebben uitgestippeld.
Tegenwoordig zitten bij de grootste
Amerikaanse reclame-maatschappijen
uitgeslapen lieden bij elkaar, die de
handel en wandel van de Doorsnee
familie op de voet volgen.
Wat zou vader 't liefst kopen? Heeft
hij zijn scheerzeep liever in het
blauw of in het rood verpakt? En wat
doet mevrouw Doorsnee? Strikt ge.
nomen bestaat mrs Average (mevr.
Doorsnee niet.) De Amerikanen noe
men haar mrs „Near Average":
„mevrouw-op-een-haar-na-Doorsnee".
Ruim vijfduizend marktonderzoekers
peilen in de Verenigde Staten dage.
lijks de openbare mening. In de stad
Columbus, een stad van bijna een
miljoen inwoners hebben zij hun me
vrouw „Bljna-Doorsnee" gevonden.
Honderden huisvrouwen van deze
stad sturen regelmatig naar de grote
instituten voor marktonderzoek te
Chicago vragenlijsten in, waarin zij
stipt aantekenen, wat zij deze maand
gekocht hebben. Honderden vrouwen
beantwoorden telefonisch of schrif
telijk de vragen die hen gesteld wer
den over de nieuwe verpakking van
home-permanent, van een plastic
schuimspaan, over 'n slagzin („Afge
sproken XYZ roken"), over slag.
creme, of over verpakte slagroom
taartjes.
Als de vrouwen het goed vinden
zal na verloop van enige maanden
het gehele land ermee bestookt wor
den, dan zal zelfs het uitspansel te
lezen geven tegen een azuren achter
grond, dat hoofdpijn vervaagt met
een ABC-tablet.
Spontane reacties.
Mevrouw Bij na-Doorsnee in Co
lumbia neemt tegen een geringe ver
goeding een audiometer in haar huis.
Dit is een apparaat, dat gedurende
een etmaal noteert naar welk (re
clame) station zij heeft geluisterd en
hoe lang zij naar een radioprogram
ma kon blijven horen. Dit alles wordt
op een stukje papier genoteerd, dat
in de kantoren van de sprookjesver.
tellers der reclame verder bewerkt
wordt. Het geldt als een stembiljet
in de volksstemming, die uit moet
maken naar welke programma's het
meest geluisterd wordt. En mevrouw.
Bijna-Doorsnee is zelfs niet verbaasd
als aan de polsen en bovenarm con
tacten van de psycho-galvanometer
worden bevestigd, die laten weten
hoe sterk zij bij het lezen van de
krant op bepaalde advertenties rea
geert.
Mooie film.
Er is nog een firma „Audience re.
search", die onderzoekt hoe haar oor
deel is over films, die nog niet in
de bioscopen gedraaid hebben. Men
wil nauwkeurige inlichtingen en
daarom geeft men haar bij de ingang
van de bioscoop een apparaat in de
hand, dat zij tijdens het vertonen van
die film moet gebruiken. Door een
hefboom naar beneden te drukken
kan zij bij bepaalde gedeelten van de
film laten weten of zij „zeer geïnte
resseerd", „middelmatig geïnteres
seerd", „matig geïnteresseerd" of
„niet geïnteresseerd" is geweest. De
reacties worden zonder mankeren op
een papieren rol binnen in het appa
raat genoteerd en op deze wijze ko
men de film-maatschappijen te weten
welke gedeelten uit de films moeten
worden weggelaten.
Miss „Near Average" is de smaak-
dictator van Amerika geworden, die
door de hoge pieten in de zaken
wereld gevreesd en slaafs nagevolgd
wordt. Haar woord is in de reclame
wet. Zij begint pas haar betekenis te
verliezen, als zy zich belangrijk be
gint te voelen, enig gevoel van ver
antwoordelijkheid en persoonlijk in
zicht begint te krijgen. Dan is het uit
met de vragenlijsten en bezoeken zy
is mrs „Average" af, omdat er iets
van persoonlijkheid in haar opbloeit.
Wees voorzichtig met mensen aan de deur.
Met een smoesje komen zij het huis binnen.
De „klassieke" sleutels-in-de-deur bij vergeet
achtige en dikwijls zeer vrijgevige lieden.
Het bordje „afwezig" trekt Inbrekers aan
de stroop vliegen.
Onder de mat heeft Jan Gap hem hem nog
eerder gevonden dan u.
