Het sprekende testament
ijzeren kist
ZATERDAG 29 MAART 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
VII.
ZO GINGEN NU DE DAGEN aan
boord van het schip voorbij: over
dag hard werken en 's avonds wat mu
ziek maken en zingen, maar nog steeds
hoopte Wim dat hij nu echt iets van
Amerika zou mogen zien. Nu was er
nog weinig meer dan water en lucht
te zien en de reis was dan ook wel een
tonig. Het weer was ook heel rustig,
zodat er van grote golven of zeeziekte
geen sprake was. Toch gebeurde er nog
iets bijzonders. Er werd namelijk op
een ochtend van de brug gemeld, dat
er een ijsberg in aantocht was. Dat was
nu wel geen prettig bericht, want een
Ijsberg kan heel gevaarlijk zijn. 't Zijn
echt bergen van ijs, die uit de pool
streken van het ijs zijn losgeraakt en
nu als een losse, geweldig grote berg
in de oceaan ronddrijven. Die bergen
zijn ontzettend groot. Er steekt slechts
een tiende deel van de hoogte boven
het water, dus er zit negentiende onder
water. Een boot die met het grote ijs-
monster in aanraking komt, wordt meest
als verloren beschouwd. Wim kon zich
nog goed herinneren hoe er eens een
groot passagiersschip met volle kracht
op een ijsberg botste. Er was juist een
groot feest op die boot. Niemand had
er iets van gemerkt, tot er, door de
aanvaring, opeens een groot gat in de
scheepswand geslagen werd en het wa
ter naar binnen kolkte. Het duurde dan
ook maar een paar minuten of het grote
oceaanschip verdween in de diepte, alle
mensen met zich meezuigend. Daaraan
stond Wim te denken toen hij ip de
verte, door een kijker die hij van de
bootsman even gekregen had, de berg
zag naderen, 't Leek eigenlijk nog hele
maal niet op een berg, 't was alleen
maar een punt, die boven het water
uitstak.
„We hebben geluk, dat het helder
wees is, je begrijpt dat het met een
dichte mist heel gevaarlijk is", zei de
bootsman en Wim knikte begrijpend en
huiverde toch wel even bij de gedachte
dat er in hun boot misschien ook een
gat geslagen had kunnen worden. Nu
stonden ze allemaal te kijken, hoe het
schip er veilig op een afstand langs
voer.
Opgelucht haalde hij eens diep adem,
toen het gevaarlijke ding voorbij was.
Zo zoetjes aan werden voorbereidin
gen getroffen voor een landing in Ame
rika. De kust kwam al in zicht. Wim
mocht weer even de kijker gebruiken
en toen ontdekte hij al de geweldig
hoge gebouwen die langs de kade ge
bouwd waren. Er kwamen nu drukke
dagen. De ruimen moesten leeg en weer
nieuwe lading ingenomen worden. De
bootsman fluisterde Wim eens in 't oor,
dat hij hem misschien 's avonds een paar
uurtjes mee de wal op zou nemen, als
het werk flink zou vlotten.
Onverwacht kwam er pech. De tweede
stuurman, die zijn bevelen aan de ar
beiders stond te geven, hoe ze de rui
men moesten vullen, kreeg, doordat er
een kabel brak, een grote kist op zijn
voet. Dat gaf oponthoud. Met grote
moeite werd de kist weer opgehesen
en toen bleek dat de voet verbrijzeld
was. Er werd een dokter getelefoneerd
die een onderzoek instelde en overbren
ging naar het ziekenhuis beval. Daar
werd de voet in het gips gezet en voor-
lopig moest die stuurman in het zieken
huis blijven. Er was geen plaatsvervan
ger, zodat iedereen het weer drukker
kreeg. Niemand mocht.de wal op. Zo
dra het schip geladen was, werd de
terugtocht aanvaard en in zijn hart diep
teleurgesteld, begon Wim weer te schu
ren en te grondverven. Wat duurde het
toch lang. eer zelfs een klein gedeelte
van het schip, alles een grondige verf-
beurt gehad had. Eigenlijk was een boot
nooit klaar, want als je het voorschip
gedaan had, kon je weer aan het achter
schip beginnen.
„Dat komt jongen, omdat het zee
water en de zoute dampen zo'n ver
nielende werking op de verf hebben",
legde de bootsman uit, toen Wim het
bijltje er bij neer wou leggen en liever,
veel liever, de kok wat wilde gaan
helpen.
„Zou je liever kok, dan matroos zijn?"
„Ik geloof het wel bootsman".
„Nou, dan moet je een poos naar de
kookschool gaan, een cursus volgen en
dan een diploma halen".
„Jakkie, weer naar school", riep Wim,
die zich al veel te groot voor een school
voelde.
„Niks te jakkieën. Als jij zin hebt
om kok te worden, dan moet je dat
doen. Daar zitten allemaal jongens van
jouw leeftijd. Denk er nog maar eens
over na".
De bootsman regelde het nu zo, dat
Wim halve dagen als hulp voor de kok
mocht werken en werkelijk hij kreeg
er plezier in. En toen de boot weer de
haven bereikt had. ging hij zich voor
een cursus opgeven. Hier ook weer
pech. De cursus was al vol en de vol
gende zou pas over een half jaar be
ginnen. Doch Wim treurde daar niet om.
De bootsman was in zijn schik. Hij
miste Wim niet graag en weer werd hij
voor halve dagen in de keuken ge
plaatst. Achteraf gezien was het maar
goed dat alles zo gelopen was. In dat
halve jaar kon Wim nog eens goed
sparen, want in de tijd dat hij de kook
school zou bezoeken, verdiende hij veel
minder.
Als hij over geld dacht, voelde hij
eens stilletjes naar zijn beurs, waar het
briefje van vijf en twintig gulden, van
vader, nog netjes opgeborgen zat. Ook
piekerde hij er wel eens over, hoe zijn
broers het wel zouden maken. In zijn
hart hoopte hij, dat hij een goede kans
zou krijgen om de schat uit de ijzeren
kist te krijgen. Na vijf jaren zou hij
met het „diploma van kok" op zak.
zeker een plaats zien te krijgen als kok
op een heel grote boot en dan veel
geld verdienen. Wie weet waren zijn
broers nog maar gewone knechten op
een boerderij waar ze langs gelopen
waren. Enfin, hij moest nog vijf jaar
geduld hebben ^en in die tijd zou er
nog heel wat kunnen gebeuren.
(Wordt vervolgd).
Correspondentie
Corrie van Diemen (Woubrugge). Je
bent welkom Corrie als ons nieuw nicht
je. Leuk dat je de eerste keer al een
verhaaltje instuurde. Laat het de andere
kinderen obk maar eens horen.
VERDWAALD
Jan moest naar school, maar hij had
geen zin. Onderweg dacht hij dat hij
•toch veel liever naar het bos ging in
plaats van naar school. Hij zou dan zor
gen op gewone tijd thuis te zijn, dan zou
het net zijn of hij uit school kwam. Hij
stapte dus het bos in en liep het ene
pad in, het andere uit. 't Was mooi en
prettig in het bos. Er waren mooie bloe
men, vogeltjes en nog veel meer din
gen. Op 't laatst begon Jan echter ang
stig te worden. Hij wist de weg niet
meer en was verdwaald. Het begon al
donker te worden en nog steeds liep hij
maar te zoeken. Thuis waren ze ook on
gerust geworden, vooral toen zijn moe
der van de andere kinderen hoorde, dat
hij die middag niet naar school was ge
weest. Op 't laatst waren zijn ouders zo
ongerust, dat ze de politie opbelden. Nu
gingen ze allemaal zoeken, de politie en
ook zijn vader èn moeder. Eindelijk
vonden ze hem gelukkig en toen moest
hij vertellen, hoe het zo gebeurd was.
Wim van Denzen (N.w.hout). Een
pluim Wim voor het keurige schrijven.
Hennie v. Haastert (Zoetermeer)Al
heeft het ook lang geduurd, nu krijg je
toch een antwoordje in de krant. Het
is zeker wel een aardig gezicht om die
witte muizen te zien ronddartelen. Ik
heb wel eens een kooi gezien waarin
een trapje en een molentje stond, waar
in de muisjes speelden. Misschien kun
je wel eens een verhaaltje vertellen over
dat gedoe van die muizen, dustot
ziens Hennie.
Marijke Hageman (Voorhout). Hier
is je verhaaltje Marijke.
NAAR HET BOS
Kleine Jan verveelde zich, hij had
niets te 'doen. Opeens riep zijn moeder
hem. „Jan, ga je mee naar het bos?"
Dat vond Jan fijn. Het bos was heel
groot, je kon er makkelijk in verdwa
len. Maar Jan was met moeder, dus dat
zou niet gebeuren.
„Mag Fikkie ook mee?" vroeg Jantje.
„Best, maar dan moet je hem aan het
riempje houden", zei moeder.
Moeder nam een paar snoepjes en
koekjes mee. Het was wel een eindje
lonen maar na een half uur waren ze er.
Toen ze een poos gewandeld hadden
kreeg Jan honger. Moeder wist een
tentje waar ze brood verkochten.
„Jan, wacht jij hier even, dan ga ik
broodjes halen" en weg was moeder.
Fikkie begon erg te trekken, hij wou
los lopen. Jan dacht, hij zal heus niet
weglopen en hij maakte het riempje los.
Daar ging Fikkie: hij holde en holde
Jan liep zo hard hij kon er achteraan
Ondertussen was moeder terug met de
broodjes en nu zag ze Jan niet meer
staan. Na lang zoeken vond ze hem hij
gend en puffend. Toen Jan alles verteld
had. vond moeder dat hij heel onge
hoorzaam geweest was. maar hij heeft
het nooit meer gedaan, f
André Hilgersom (Stompwijk) vertelt
over:
NAAR DE SPEELTUIN
Het was erg warm. Jan en Piet waren
in de tuin aan het spelen.
„Jan en Piet komen jullie eens hier!"
riep moeder. „Hebben jullie zin om
naar de speeltuin te gaan?"
„Jaaaa", riepen ze allebei tegelijk.
„Goed, gaan jullie je dan gauw op
knappen".
Ze gingen vlug naar boven om zich te
verkleden. Na vijf minuten waren ze
klaar. Ze gingen naar de schuur, pakten
de fietsen en pompten de banden op.
Daarna gingen ze op weg naar de speel
tuin. Ze hadden nog geen kwartier ge
fietst of daar knapte een band. Gelukkig
waren ze vlak bij een fietsenmaker en
die maakte de band. Na een kwartiertje
reden ze weer verder. Na een half uur
waren ze bij de speeltuin. De hele mid
dag speelden ze daar. Ook dronken ze
nog een glaasje limonade. Het was een
heerlijke middag geweest.
Josina Volgering (Langeraar). Fijn dat
je het zo rettig vindt o de huishoud
school. Je leert er dan ook allerlei nut
tige dingen, die later goed te pas komen.
Je moeder vindt het zeker ook wel heer
lijk, dat je haar nu helpen kan. Je ver
haaltje krijgt ook vandaag een beurt.
HET VROUWTJE VAN STAVOREN
In het Hanzestadje Stavoren woonde
heel lang geleden een rijke vrouw; ze
was weauwe en ze was erg trots. Ze
woonde in een prachtig huis waar een
stoep van goud voor stond.
Op zekere dag riep ze een kapitein,
van één van de vele boten, die ze bezat,
zij zich en zei: „Nu wil ik iets heel kost
baars hebben, zó kostbaar, als geen mens
bezit".
De kapitein beloofde haar iets prach
tigs mee te brengen en trok de vol
gende dag weg met zijn boot. Hij was
al op enige plaatsen geweest, maar hij
kon nergens slagen. Zo waren ze weer
in een plaats aangekomen waar hij
prachtig graan zag staan.
„Dat moest ik maar meenemen
dacht hij en hij liet zijn boot boordevol
met het prachtige graan vullen en daar- In Tibet gebeurt het soms, dat een
na gingen ze t. de terugweg. Onderweg Lama (dat is een monnik of Priester)
had de kapitein veel plezier omdat hij J naar een vreemd klooster trekt. Daar
nu toch eindelijk iets moois gevonden 1 zegt hij de andere Lama's noch hoe hij
had. Vol vreugde liet hij bij aankomst I heet, noch waar hij vandaan komt, hij
zijn schat aan de vrouw zien, maar ze zegt alleen, dat hij „de donkerte in wil
werd zó kwaad dat ze zei: „Zo, is dat gaan".
het kostbaarste wat je kon vinden? De Lama's van het klooster leiden
Gooi alles in zee". daarop hun „gast" naar een nabij gele-
De arme mensen stonden hunkerend gen grot, daar gaat hij naar binnen en
langs de kant te kijken. Ze dachten: blijft daar tot zijn dood in. De grot
„had ik het maar".
Een arme grijsaard kwam langs. Hij
zei tegen de woedende vrouw: „Ér zal
een tijd komen, dat je om een korreltje
graan zal bedelen". Daarop werd de
vrouw helemaal boos. Ze nam een gou
den ring van haar vinger, gooide hem
in zee en riep: „Eer geeft deze zee de
ring terug, dat ik vrouwe van Stavoren
tot armoe kom".
Het gewone leven ging weer door.
Ze was nog steeds trots en aan de woor
den van de grijsaard dacht ze niet meer.
Op een dag zat ze in de huiskamer
toen de dienstbode kwam binnenstormen
met een ring in de hand. De vrouw
werd bleek van schrik en pakte de ring
aan. Ze deed de ring aan haar vinger
net of er niets gebeurd was.
De volgende dag kwam het al uit, wat
de grijsaard voorspeld had. Het huis
brandde geheel uit. Binnen een paar
uur lag het huis met al de kostbaarhe
den in as. De schepen konden niet meer
in de haven komen, want van die graan
korrels waren hoge planten gegroeid.
Nu werd het zo, dat ze als een arm oud
zal zal ik die lelijke kies van jou wel
eens trekken".
De kies was er zó uit. Het was nog
geen twee minuten werk.
De tandarts wees naar een heel an
dere deur dan waar ze gekomen was.
Ze stond ineens buiten.
„Door die deur zijn natuurlijk die me
neer en dat jongetje ook gegaan, want
ik heb ze helemaal niet gezien", dacht
Miesje.
Vlug liep ze naar huis. De pijn was
helemaal over.
„Ben je nu al terug?" vroeg moeder.
„Je bent pas een half uur wegegweest".
„Ja, moeder, wat gauw is het ge
beurd hè!"
Vader kwam even later thuis en toen
vertelde ze alles.
Annemieke de Groot (Bodegraven). Is
je vader alweer wat beter? Dat ver
haaltje heb je zeker op school gehoord.
DE GERMANEN
Theban zuchtte eens heel diep. Hij
was moe. Hij had meegewerkt met de
slaven om bomen te kappen en te vel
len, want ze gingen een vlot maken. De
bodem was niet vruchtbaar meer voor
de gerst en het vlas, dus moesten ze
naar een andere plaats gaan verhuizen.
Theban rustte even en ging toen met
zijn broer Herman zwemmen. Theban
dook en.kwam niet meer boven.
Herman schrok ontzettend, maar hij
bleef toch nog even wachten. Kijk daar
kwam Theban aan de andere zijde van
de rivier weer lachend boven. Er was
gelukkig niets gebeurd.
Gerard Mom (Leiderdorp). Doe maar
dikwijls met ons mee Gerard.
Hans Atnmerlaan (Hazerswoude) heeft
een klein verhaaltje over:
Dag kinders, volgende week weer
verder.
TANTE JO en OOM TOON.
REGENWEER
Jan en Gerard zaten zich te vervelen.
Ze konden niet buiten spelen want alles
was even nat en vies. Moeder zei: „Blij
ven jullie maar fijn binnen spelen, maar
niet met de bal. Ik moet even naar de
stad".
Moeder ging weg. De jongens pakten
toch de bal en gingen in de kamer voet
ballen. Daar vloog de bal tegen een
mooie vaas. Ze schrokken er van. Alles
kapot
Moeder kwam thuis en vroeg: „Wie
heeft dat gedaan?"
„Ik moeder", zei Jan.
Ze moesten de vaas uit hun spaarpot
betalen.
wordt dichtgemetseld, zodat er geen
licht naar binnen kan. Lucht stroomt
door lange kanalen of pijpen de grot
binnen en zijn voedsel wordt hem op
schoppen of schoffels aan lange stokken
toegestoken. Als het eten op zekere dag
niet meer van de schoffel genomen
wordt, weten de monniken, dat de lama
ziek is. Komt het meerdere dagen ach
ter elkaar terug, zonder dat er van ge
geten is, dan openen ze de grot en ha
len de dode Lama eruit enTibet
heeft een nieuwe heilige. Men vertelt
over Lama's, die ongeveer 70 jaar in
hun vrijwillige gevangenis doorgebracht
hebben.
EEN VOORSTEL VOOR BABYSITTERS
Als jullie op een dag eens op kleine
kinderen moet passen, dan knutselen
jullie vlug een paar eenvoudige Jan
Klaassen-poppen van papieren zakken.
Tekent ogen, mond en haren op de zak
ken, knipt er één gat in, op de plaats
van de neus en één gat, waar de tong
gewoonlijk naar buiten komt. Je trekt
over elke hand een zak en doet er een
elastiekje om, laat een van de kleineren
je helpen. Nu steek je één vinger door
de neus en één vinger laat je af en toe
eens als tong te voorschijn komen. Nu
verstop je je bijvoorbeeld achter een
stoel en laat de poppen boven de stoel
uitsteken en nu laat je ze met elkaar
praten.
ZOVEEL WATER!
Ongeveer 2/3 van het menselijk li
chaam bestaat uitwater. Zelfs in
de spieren bevindt zich drievierde deel
water. De dieren, die het meeste water
bevatten zijn de kwallen. Hun lichaam
bestaat voor 99 uit water.
EEN PRIMA PAPIEREN RAKET
Er worden zoveel raketten de lucht in
geschoten, dat wy er nu ook een de
lucht in gaan schieten en niet zo'n ge
wone als jullie vroeger vouwden, maar
een veel betere.
Neem een stuk stevig tekenpapier
van 22 bij 28 cm. In het midden van de
kant, die 22 cm lang is plak je een «tuk
pleister of plakband van 6 cm (xie plaat-
Je 1). Nu vouw je de lange kanten dub
bel en legt het weer open en nu vouw
je de beide punten tot op de midden-
vouw (plantje 2). Laat zo liggen en nu
vouw je die gevouwen punt nog eens
tot aan de midden vouw. Het zit daar
dus vierdubbel (plaatje 3). Vouw de
voorste punt (met het plakband) zo om.
dat hij aan de onderkant van de raket
komt te liggen (plaatje 4).
Vouw de raket dubbel en buig de
vleugels aan iedere kant naar onderen.
Kijk maar naar hot plaatje, dan zie Je
het vanzelf wel. Nu heb je van boven
een gleuf en die werk je dicht met plak
band. Plak ook de punt met een stukje
plakband aan de romp vast. Alleen het
uiterste stukje B vrij laten Nu is de
*-aket klaar. Tep e<m elast'ekie om le
2 vingers en hakt het elastiekje in de
punt. aantrekken cn loslaten en dan
suist hij door de lucht. Als je een kat-
tepult neemt gaat hij nog sneller.
vrouwtje aan de kant om een handje
graan stond te bedelen.
Ali Janmaat (Ter Aar) heeft een leuk
verhaaltje gemaakt over:
BIJ DE TANDARTS
Miesje zat te eten. Ze had erge kies
pijn. Oei, daar kreeg ze weer zo n steek.
Haar beker melk viel om, maar moeder
werd er helemaal niet boos om. Ze zei
alleen maar: „Kind ga toch naar de
tandarts"
„Ja, nou hoor, daar heb ik helemaal
geen zin in".
„Kom, het duurt maar vyf minuten
en dan ben jij je kies kwijt en je hebt
geen pijn meer".
„Nou, dan ga ik morgen wel".
De volgende dag ging Miesje alleen
op stap. Ze had er niets geen zin in
maar de pijn was nog heel erg. Einde
lijk was ze bij de tandarts. Ze stapte
naar binnen. Er zat alleen maar een
meneer met een jongetje. Even later
kwam de tandarts. Miesje begon al te
beven van angst. Daar ging het belletje.
Het jongetje met z'n vader gingen een
andere kamer binnen.
„Bah", dacht Miesje, „straks ben ik
aan de beurt". Zo zat ze maar te piekeren
tot het belletje weer ging. Miesje stapte
naar de kamer en zei: „Dag tandarts
„Dag meisje, hoe heet je?"
„Ik heet Miesje".
„Ik
„Zo en wat moet er getrokken wor
den?"
„Een kies dokter".
„Ga maar eens zitten in die stoel, dan
ALBERT SCHWEITZER
Albert was geen vechtersbaas, maar
desondanks wilde hij af en toe wel eens
zijn krachten meten met een van de
sterke jongens van de school. Op een
dag vocht hij met een jongen, die Sjors
heette. Sjors was groter dan Albert en
ging voor zeer sterk door. Maar Albert
won. Toen hij Sjors op de grond had
en juist van zijn overwinning zat te ge
nieten, zei Sjors: „Ja als Je twae maal
de week soep met vlees krijgt, zo
als jij, dan kan je ook goéd vechten".
Albert stond op en ging treurig naar
huis. Wat de andere jongen daar zei,
stemde hem bedroefd. Want nu bleek,
dat Sjors en de andere jongens van het
dorp Albert niet voor een van hen hield.
In hun ogen was hij verwend, was hij
rijk, vonden ze, omdat zijn vader do
minee was. Maar Albert had maar één
wens, precies zo te zijn als de anderen
en in het vervolg hoorde hij steeds Sjors
stem, als thuis de soepterrien met de
soep op tafel gezet werd. Toen1 het win
ter werd, kreeg hij een capuchon, die
van een oude jas van z(jn vader ge
maakt was. Maar de andere Jongens
droegen die niet en daarom wilde Albert
er ook geen dragen. Iedere keer als hij
hem op moest zetten, kreeg hij een draai
om zijn oren. omdat hij niet wilde, maar
hij gaf niet toe. Hy deed de capuchon
niet aan.
Aetherklanken
HILVERSUM I. 402 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.30 IKOR.
12.00 AVRO. 17.00 VPRO. 17.30 VARA.
20.00—24.00 AVRO.
8.00 Nieuws. 8.18 Weer of geen
weer. 9.45 Geestelijk leven, caus. 10.00
Voor de jeugd. 10.30 Herv. kerk
dienst. 11.30 Vragenbeantw. 12.00
Matthauspassion, Bach. (13.3513.40
Nieuws. 13.5014.10 Boekbespr.).
16.15 Gram. 16.30 Sportrevue. 17.00
Caus. n.a.v. „Het Melkwoud". 17.15
Boekbespreking. 17.30 Voor de jeugd.
17.50 Nieuws, sportuislagen en sport-
journ. 18.30 Strijksextet. 19.00 Discus
sie. 19.30 Annemarieke, hoorspel met
muziek. 20.00 Nieuws. 20.05 Cabaret.
20.45 Honderd karaat, hoorspel. 21.20
Lichte muziek. 21.40 Journaal. 21.50
Amus. muziek. 22.30 Gram. 23.00
Nieuws. 23.1524.00 Met de Franse
- HILVERSUM II. 298 m.
8.00 NCRV. 9.30 KRO. 17.00 IKOR.
19.00 NCRV. 19.45—24.00 KRO.
8.00 Nieuws 8.15 Gram. 8.30 Mor
genwijding. 9.15 Orgel, viool en fluit.
9.30 Nieuws. 9.45 Gram. 9.55 Palm-
wijding, Palmprocessie en Plechtige
Hoogmis. 12.15 Radio Philharm. ork.
12.35 Amus. muziek. 12.55 Zonnewij
zer. 13.00 Nieuws en kath. nieuws.
13.10 De Wadders, hoorspel met muz.
13.30 Gram. 13.45 Boekbespreking.
14.00 Strijkkwintet. 14.40 Klankbeeld
over Friesland. 15.10 Brabants ork.
16.00 Sport. 16.30 Vespers. 17.00 Zang-
dienst. 17.45 De kerk aan het werk.
18.00 Het Geladen Schip. 18.30 De
Kerk aan het werk. 18.40 Catechisatie
voor varenden .19.00 Nieuws uit de
Kerken. 19.05 Vocaal ens. 19.25 Tot
ziens in Jeruzalem, gesprek. 19.45
Nieuws. 20.00 Gram. 20.00 Act. 20.45
De gewone man. 20.50 Cabaret. 21.20
U bent toch ook van de party?, caus.
21.30 Als je nog vrij bent, hoorspel.
22.00 Gram. 22.10 Lichte muziek
22.35 Uit het Boek der Boeken. 22.45
Avondgebed en lit. kal. 23.00 Nieuws.
23.15 Concertgebouworkest en solist.
23.45—24.00 Kamerkoor.
TELEVISIEPROGRAMMA
NTS: 11.00—11.45 Eurovisie: Palnj-
zondag-Gezinsdienst in Calne. 15.00
16.20 Interland hockeywedstrijd Bel
giëNederland.
MAANDAG
HILVERSUM I. 402 m.
7.00—24.00 AVRO.
7.00 Nieuws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 9.10 Voor de
vrouw. 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40
Morgenwijding. 10.00 Gram. 11.00 ld.
11.45 Voordr. 12.00 Lichte muziek.
12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33
Voor het platte land. 12.43 Lichte mu
ziek 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. of
gram. 13.20 Mctropole-orkest. 13.55
Beursberichten. 14.00 Voor de vrouw.
14.45 Blokfluit en clavecimbel. 15.10
Gram. 15.15 Van de hak op de tak,
caus. 15.30 Gr. 17.00 Voor de jeugd.
17.15 Voor de padvinders. 17.25 Sport.
mozaiek. 17.35 Voor de jeugd. 17.50
Mil. comm. 18.00 Nieuws. 18.15 Rege
ringsuitzending: Serie: een loopbaan
bij het onderwijs. V. Een echt vrou
welijke taak: huishoudlerares, door
vakschool voor meisjes te Leiden.
18.25 Amus. muz. 19.00 Instr. kwartet.
19.30 Muz. caus. 19.45 Accordeonmuz.
20.00 Nieuws. 20.05 De Radioecoop.
23.00 Nieuws. 23.15 Koersen v. New
York. 23.16 Act. of gram. 23 30—24.00
Frontloge.
HILVERSUM II. 298 m.
7.00—24.00 NCRV.
7.00 Nieuws en S.O.S.-berichten.
7.10 Gewijde muziek. 7.50 Een woord
voor de dag. 8.00 Nieuws en weerber.
9.35 Raak de roos. 10.15 Gram. 10.30
Theologische etherleergang. 11.15 Gr.
11.35 Gevar. progr. 12.25 Voor boer
en tuinder. 12.30 Land- en tuinbouw
meded. 12.33 Musettemuziek. 12.50
Vacantierubriek. 13.00 Nieuws. 13.15
Lichte muziek. 13.40 Gr. 14.05 School
radio. 14.35 Gram. 14.45 Voor de
vrouw. 15.15 Gram. 15.40 Vocaal ens.
16.00 Bijbellezing. 16.30 Clavecimbe1
en viola da gamba. 17.00 Voor dr
kleuters. 17.15 Voor de jeugd. 17..''O
Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Reec.
ringsuitzending: Rijksdelen overzee
Een merkwaardig boek over Curaceo
door Henk Donnert. 18 00 Orgelcon
cert. 18.30 Sport. 18.40 Eng. les. 19.0"
Nieuws. 19.10 Op de man af, caue
19.15 Schoolzang. 19.35 Volk en Staa*
caus. 19.50 Gram. 20.00 Radiokrart
20.20 Vocaal ens., Baeh-orkest cn sol
20.50 Zo ik niet had geloofd
hoorspel. 21.40 Pianoduo. 22.10 Boek
bespreking. 22.20 Amus. muz. 22s'
Avondoverdenking. 23.00 Nieuws
23.1524.00 Kamerorkest en solist.
TELEVISIEPROGRAMMA
NCRV: 20.30 Attentie. 21.00 Inter.
nationaal zwemfeest. 21.25 De Heren
mej. M. A. Busé, lerares aan de R. K. Rechters, eenakter. 21.50 Dagsluiting.
