%hdemmd-
Het sprekende testament
In de Krantentuin
X.AJ.-manitest voor
eenheid in de wereld
Scholier door
brug beknelt
Het
geheim
van de
ijzeren kist
ZATERDAG 22 MAART 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA o
De internationale Katholieke Ar
beiders Jeugd richt dezer dagen een
manifest aan alle jonge arbeiders en
Arbeidsters over de gehele wereld. De
inhoud van het manifest werd vastge
legd op de eerste wereldraad van de
KAJ, jl. zomer in Rome gehouden.
Het zal over de gehele wereld wor
den verspreid in alle talen.
In het manifest wordt een vurig
beroep gedaan op alle jongeren om
zich boven alle verdeeldheid uit te
verenigen in een gezamenlijk zoeken
naar een oplossing voor de meest
dringende problemen in een geest
van eendracht en samenwerking.
Het wil „het verlangen naar ernstig
zoeken wakker roepen, zowel bij de
topfiguren als bij de jongsten en
minstontwikkelden, die vooral de
slachtoffers zullen worden van ver
deeldheid en oorlog", aldus het ma
nifest.
DODELIJK ONGELUK IN
MAC HI N ER ABRI E K
Gistermiddag om half drie is in een
machinefabriek aan de Lijmbeek-
straat een dodelijk ongeluk gebeurd.
De 61-jarige arbeider M. F. had het
ongeluk met zijn mouw gegrepen te
worden door een snel draaiende spil
van een kotterbank. Hij werd mee
getrokken, en daarbij zo ernstig ge
wond, dat hij nog tijdens zijn vervoer
naar het binnenziekenhuis overleed.
Hij was gehuwd.
Gistermorgen is te Leeuwarden de
13-jarige scholier P. Poortinga uit
Leeuwarden, bekneld geraakt tussen
de brugleuning van de Eerste Kanaal-
brug en een op de wal staande lan
taarnpaal. Met een paar makkers wa9
de knaap de reeds draaiende brug, die
door de burgwachter was afgesloten
opgelopen. Toen hij van een van de
jongens een duw kreeg, kwam hij te
vallen met het gevolg dat hij bekneld
raakte. De jongen werd levensgevaar
lijk gewond per ambulance naar het
diaconessenhuis overgebracht, waar
hij onder chirurgische behandeling is
gesteld. In zijn toestand is tot dus
verre geen verandering gekomen.
Aetherklanken
ZONDAG.
TELEVISIEPROGRAMMA
NTS: Relais v. d. Duitse TV: 20.J
HILVERSUM I. 402 M.
8.00 VARA. 12.00 AVRO. 17.00 VARA.
18.30 VPRO. 19.00 IKOR. 20.00—24.00
AVRO.
VARA: 8.00 Nws. 8.18 Vooi het
platteland. 8.30 Gevar. progr. 9.46
Geestelijk leven, causerie. 10.00
Strijkork. en solist 10.30 Boekbespr.
10.40 Muzikale caus. 11.20 Cabaret.
AVRO: 12.00 Lichte muz. 12.30 Sport-
spiegel. 12.35 Orgel en zang. 12.55
Een opdracht aan het Nederlandse
volk, caus. 13.00 Nws. en S.O.S.-ber,
13.07 De toestand in de wereld, caus.
13.17 Meded. of gram. 13.20 Gevar.
prog. v. d. sold. 14.00 Boekbespr..
14.20 Kamerork., koor en sol. 14.50
Toneelbeschouwing. 15.06 Pianoreci
tal. 15.35 De Joodse godsdienst door
de eeuwen, caus. 15.55 Gram. 16.00
Dansmuz. 16.30 Sportrevue. VARA:
17.00 Zigeunerork. 17.30. Voor de
jeugd. 17.50 Nws., sportuitsl. en sport-
journ. VPRO: 18.30 Kórte kerkdienst.
IKOR: 19.00 Voor de jeugd. 19.30 De
open deur, vragenbeantwoording.
AVRO: 20.00 Nws. 20.05 Koorzang en
sol. met ork. 20.45 Commt ci, comme
ga, stemming beelden uit het Franse
leven. 21.00 Lichte muz. 21.20 Hol
lands allerlei. 21.40 Voordr. 21.55
Lichte muz. 22.15 Act 22.30 Gram.
23.00 Nws. 23.15—24.00 Verleden en
heden.
HILVERSUM II. 298 M.
8.00 KRO. 9.30 NCRV. 10.00 CON
VENT VAN KERKEN. 11.30 NCRV.
12.15 KRO. 17.00 IKOR. 19.00 NCRV.
19.45—24.00 KRO.
KRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram. 8.25
Hoogmis. NCRV: 9.30 Nws. en water
standen. 9.45 Gram. CONVENT DER
KERKEN: 10.00 Geref. kerkdienst.
NCRV: 11.30 Gewijde muz. 11.45
Gram. 11.55 Gewijde muz. KRO: 12.15
'Gram. 12.20 Apologie. 12.40 Instr. Oc
tet. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en
kath. nws. 13.10 De wadders, hoorsp.
13.30 Lichte muz. 13.45 Boekbespr.
14.00 Pianorecital. 14.25 Radio Phil-
harm. ork. 15.15 Kamermuz. 15.45
Muz. caus. 16.10 Sport. 18.30 Vespers.
IKOR: 17.00 Jeugdienst. 18.00 Kan de
Hervormde Kerk anders dan Volks
kerk zijn? klankb. 18.40 Catechisatie
voor varenden. NCRV: 19.00 Nws. uit
de kerken. 19.05 Samenzang. 19.25
Tot ziens in Jeruzalem, gesprek. KRO
19.45 Nws. 20.00 Gram. 20.30 Act.
20.45 De gewone man. 20.50 Cabaret.
21.20 U bent toch ook van de partij?,
caus. 2L30 Als je nog vrij bent, hoor
spel. 22.05 Lichte muz. 22.35 Uit het
Boek der Boeken. 22.45 Avondgebed
en liturg, kal. 23.00 Nws. 23.15 Gram.
23.3024.00 Laatste rondje.
MAANE^AG.
TELEVISIEPROGRAMMA.
VARA: 20.30 Israël, filmdocumen-
laire. 21.00 Redding bij Latrabjarg,
filmdocumentaire. 21.50 Filmprogr.
HILVERSUM X. 402 M.
7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20—24.00
VARA.
VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20
Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 9.00 Voor
de vrouw. (9.359.40 Waterst.). VP
RO: 10.00 Voor de oude dag, caus.
10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20
Kamermuz. 10.50 Gram. 11.00 Dans
muz. 11.30 Gram. 12.00 Pianoduo.
12.15 Politiekapel. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Voor het platte
land. 12.38 Politiekapel (verv.). 13.00
Nws. 13.15 Voor de Middenstand.
13.20 Lichte muz. 13.45 Voor de vrouw
14.00 Fluit en claveciir.be!. 14.25 Das
Dreimadelhaus, operette (gr.) 15.30
Zestig minuten voor boven de zestig.
16.30 Gram. 17.00 Volksliedjes en
-dansen. 17.15 Lichte muz. 17.50 Mil.
comm. 18,00 Nws. en comm. 18.20
Lichte muz. 18.45 Clavecimbelrecital
19.05 Parlementair overz. 19.20 De
muziek-kiosk. 19.45 P.egeringsuitz.:
Studeren en student zijn. 1. Van
schoollokaal naar collegezaal, door R.
v. d. Mast, adviseur voor studenten-
aangelegenheden te Delft. 20.00 Nws.
20.05 De Familie Doorsnee. 20.35 Het
belang van de Statenverkiezingen
voor het politieke leven in ons land,
caus. 20.50 Dansmuz. 21.25 Plantaar
dig en mineraal, competitie. 22.05 Ra-
diofilharm. ork. 22.45 Gram. 1
Nws. 23.15 Gram. 23.3524.00 Rose
Marie, operette (verkorte uitvoering
(gram.).
HILVERSUM H. 298 M.
7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nws. en SOS-ber. 7.10
Gewijde muz. 7.50 Een woord voor de
dag. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Sport
uitslagen. 8.25 Gram. 9.00 Voor de
zieken. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Raak
de roos. 10.15 Gram. 10.30 Theologi
sche etherleergang. 11.15 Gram. 11.35
Gevar. progr. 12.25 Voor boer en
tuinder. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Hobokwart. 12.55 Vacantieru-
briek. 13.00 Nws. 13.15 Lichte muz.
13.45 Gram. 14.05 Schoolradio. 14.30
Alt en clavecimbel. 14.45 Voor de
vrouw. 15.15 Musette-muz. 15.35
Gram. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Ka
mermuziek. 17.00 Voor de, kleuters.
17.15 Voor de jeugd. 17.30 Gram. 17.40
Beursber. 17.45 Regeringsuitz.: Rijks
delen Overzee: Kinderbescherming in
Suriname, door mr M. de Groot, di
recteur van Sociale Zaken te Para
maribo. 18.00 Orgelconc. 18.30 Sport.
18.40 Engelse les. 19.00 Nws. en weer
bericht. 19.10 Op de man af. 19.15
Schoolzang. 19.35 Volk en Staat, caus.
19.50 Gram. 20.00 Radiokrant 20.20
Staatsiebezoek v. Koningin Elizabeth
en Prins Philip: Radio Filh. ork. 21.00
De leeuw en de eenhoorn, klankb.
met muz. 21.30 Gram. 21.40 De tijd
waarin wij leven, caus. 21.55 Gram.
22.00 Boekbespr. 22.15 Orgelconc.
22.45 Avondoverdenking. 23.00* Nws.
23.15—24.00 Gram.
VL
TOEN Win TERUG KWAM was zijn
maat G-errit al druk aan het schu
ren. Deze was het varen al lang gewend,
maar Wim moest nog steeds naar buiten
kijken, naar alles waar ze langs gingen.
Nu zagen ze voor zich liggen de grote
zee. De golven werden duidelijker en
ook het schip ging dobberende bewe
gingen maken. Ze moesten eerst door
de branding heen en daarna zou het
water wel rustiger worden, tenminste
als er geen wind op kwam steken. In
het begin vond Wim het deinen van
het schip wel leuk; net of je op een
schommel zat, beurtelings hoog en laag.
Toch kreeg hij na een poosje een mis
selijk gevoel op zijn maag en dat werd
steeds erger.
Gerrit keek hem al eens van terzijde
aan. 't Zou misschien Wel meevallen,
maar die wit-groene gelaatskleur beviel
hem toch niet.
,Jö, Wim, vo^l je je niet lekker? Leg
je sctauursteen maar even neer en ga
rustig zitten, dan gaat het wel over.
Dat is een beetje zeeziek. Ik had er in
't begin ook last van. Na een poos went
dat wel".
Maar het ging niet over. Wim kon
het niet meer uithouden, hij liep naar
de reling en daar ging de hele inhoud
van zijn maag het water in. Oei, wat
voelde hij zich ziek. 't Leek of hij niet
meer op zijn benen kon staan. Hij bleef
nog een poos staan sukkelen en viel
toen doodziek op een stoel neer. Zo
vond hem de bootsman.
„Wim, wat ga je doen? Kruip jU
maar een paar uren in je kooi. Ik zal
je wat geven, waarvan je gauw op
knapt".
En de bootsman nam de zieke jongen
mee, die op zijn benen liep te wag
gelen. De branding was vandaag nogal
hevig. Iedereen liep zich aan alles en
nog wat vast te houden.
Toen ze eenmaal door de branding
heen waren en de zee als een kalme,
glinsterende watervlakte voor hen lag,
werd ook het schip rustiger. Wim voel
de wel dat het deinen minder werd.
doch zijn maag was nog behoorlijk van
streek. Hij begon warempel spijt te
krijgen over wat hij begonnen was en
hij verlangde alweer naar de boerderij.
Een tik op zijn deur deed hem om
zien. De bootsman stond weer met een
glas medicijn in de deuropening.
„Al wat beter jongen?"
Wim knikte van nee.
„Kop op Wim. Dat heeft bijna ieder
een die voor de eerste keer vaart".
Wim dronk het glaasje leeg en wilde
toen uit zijn bed stappen, maar de
bootsman hield hem tegen.
„Biyf vanavond nog maar fijn in Je
kool. dan ben je morgenochtend weer
zo fris als een hoentje".
Wim ging weer plat en sliep weldra
als een roos. Hij sliep zó vast. dat hij
zijn hutgenoten niet eens in bed hoorde
stappen. En werkelijk, de volgende mor
gen was alles oké. Hij trok blijmoedig
zijn werkpakje aan en ging Gerrit hel
pen bij het schuren. Ook moest hij als
jongmaatje af en toe d» kok helpen met
het afwassen van de vaat. het opruimen
van de tafels en het schillen van de
piepers, allemaal dingen waar hij geen
hekel aan had, omdat hl) thuis zijn moe
der ook altijd graag geholpen had.
Voor de kust van Engeland moesten
ze weer door de branding, maar door
het bijtijds innemen van een geneesmid
del had hij nu weinig last van zee
ziekte. Het duurde trouwens maar vijf
minuten en toen lagen ze al voor de
kade. Het bunkeren van de brandstof
fen begon al dadelijk ZO gauw het schip
stil lag. Het leek wel of de werklui er
op stonden te wachten en dat was ook
zo, want tevoren was doe.* de marconist
de tijd van aankomst geseind. Wat Wim
hier van de haven zag, was niet veel
moois. Alles zag zo zwart als roet en
wat hij van Engeland zag. was bitter
weinig. Dat had hij zich heel anders
voorgesteld. In de verte wat hoge ge
bouwen. kerktorens en havenbedrijven.
Dat was alles. Zodra het schip geladen
was. vertrokken ze weer. Eigenlijk was
het Wim tegengevallen. Hij had al veel
over Engeland gelezen en nu gingen ze
er met een razend tempo, voorbij. Als
dat altijd zo was. zou hij ook zeker niet
veel van Amerika zien.
Nog stond hij in gedachten verdiept,
toen Gerrit hem een flinke por gaf en
hem wenkte om mee naar het werkhok
te gaan. Het schip moest gedweild wor
den. want alles zat behoorlijk onder de
kolenstof.
De tocht over de Oceaan verliep rus
tig. De zee was kalm. Ieder had zijn
wera. Het dreigde zelfs eentonig te
worden om steeds maar water en lucht
te zien. 's Avonds In de vrije uren was
het wel gezellig. De bootsman kon pret
tig vertellen, maar een oude matroos
kon het nog veel mooier. Die verhalen
grensde aan het wonderbaarlijke, maar
als hij het wat al te ongelooflijk maakte,
dan kwam de bootsman er tussen en
maakte er een eind aan.
„Kom jongens, laten we eens wat gaan
zingen. We hebben Wim nog helemaal
niet gehoord. Jongen, laat je eens horen.
Misschien ken Je nog wat versjes van
de school".
Wim bloosde er van. Zingen was nu
juist zijn sterkste zijde niet. Toch wilde
htj zich niet laten uitlachen, alsof hij
een verlegen jongetje was. Wacht, daar
zou hij zich eens fijn uitredden. Beneden
in zijn kastje lag zijn mondharmorika
en daar kon hij zeer goed op spelen.
„Over een paar minuten ben ik terug",
zei hij lachend.
De bootsman keek hem lachend na.
stopte eens opnieuw zijn pijp en keel:
tevreden de kring rond. Hij had het
toch met die «niéuwe" best getroffen.
Daar was Wim alweer terug. Hij ging.
op de grond zitten, met zijn rug tegen
een bank, haalde zijn mondharmonika
voor de dag, poetste het ding, uit ge
woonte, op aan zijn broek en begon
een aardig bekend wijsje te spelen. Bij
de tweede regel zongen ze'allemaal al
mee en Wim moest tot het laatste
couplet blijven spelen. Die avond speel
de hij het ene versje na het andere. Ze
waren allemaal enthousiast over de
nieuwe aanwinst. De bootsman trakteer
de op een gevulde koek en het koks
maatje ging voor allemaal een extra
kop koffie halen. Ze bleven nog een
tijdje gezellig by elkaar tot het tijd
werd om de kooi op te zoeken, want
de volgende dag moest ér weer flink
gewerkt worden. Die avond stapte Wim
zonder heimwee in zijn bed. Hij zou
het best uithouden hier. Dat voelde hij
wel.
(Wordt vervolgd).
Correspondentie
„schrijfs" Nicky.
COrrie Dobben (Roelofarendsvcen)
vindt vandaag haar verhaaltje in de
krant.
VAN EEN ARM JONGETJE
Roeltje woonde met zijn ouders in
een arm huisje op een eenzame plek
aan de buitenkant van de stad. Roeltje
was pas vijf jaar en heel erg zwak.
Op een avond, zo tegen zes uur, vroeg
zijn moeder of hij nog eens wat lucifers
wilde gaan verkopen, want ze hadden
geen geld voor de avondboterham. Roel
tje stribbelde wat tegen. Hij voelde zich
weer zo ziek.
„Je hebt maar te gaan en je komt
niet thuis voor alles verkocht is", zei
zijn vader boos.
Daar ging Roeltje heen, kleumend van
de kou. Telkens vroeg hij aan de voor
bijgangers of ze een doosje lucifers van
hem wilden kopen, maar de mensen
letten niet op het kleine ventje en lie
pen maar stevig door. Toen Roeltje van
de kou haast niet meer kon lopen, ging
hij op een stoep zitten. Om een beetje
warm te worden stak hij een lucifer
aan. Roeltje dommelde een beetje in.
Hij droomde van een heerlijk warme
kachel en daar zat hij bij. Toen hij
wakker werd voelde hij weer de kou.
,,Ik steek nog een lucifer aan", dacht
hij en weer had hij een mooie droom.
Toen hij weer wakker werd, stak hij
een heel doosje aan. Nu droomde hij
pas mooi. Hij zag zijn oma, die hem
mee nam naar de hemel, weg van de
aarde en de ellende.
De volgende morgen vond men het
jongetje doodziek, naast de afgebrande
lucifers. De vader en moeder werden
opgespoord en de vader kreeg een jaar
gevangenisstraf voor kindermishande
ling.
Nellie van Veldhuizen (Noordwijker-
houl). Jij bofte toch maar met dat ge
zelschapsspel te winnen. Speel Je er nog
dikwijls mee? Hier komt je verhaaltje:
ONGEHOORZAAM
Kitty en Connie gingen naar school.
Het was half negen, dus ze hadden nog
een half uur de tijd eer de school be
gon. Ze waren dikwijls zo vroeg en
haalden dan meestal kattekwaad uit.
Laatst was het zo erg, dat ze thuis
hadden moeten beloven, voortaan beter
op te passen.
Onderweg stonden ze voor een ban
ketwinkel.
„Willen we nog één keer die deur
opengooien?" vroeg Kitty.
„Ach nee", zei Connie. „We hebben
toch beloofd dat >ve 't niet meer zouden
doen?"
„Nog één keertje en dan nooit meer".
ALBERT SCHWEITZER
De ontmoeting met een man, die een
boek geschreven had. had een grote in
druk op de jonge Albert Schweitzer ge
maakt, maar kort daarna vond er nog
een andere gebeurtenis plaats, die het
sedertdien ook niet meer vergeten heeft.
Soms kwam er een jood. Moos ge
naamd. met zijn ezelskar door de straten
van Günsbach. Moos woonde in een na
burige stad, maar altijd, als hij in GQns-
bach opdook, liepen de straatjongens
joelend achter hem aan en riepen:
Moos. Moos. Op een dag deed Albert
ook meemaar de man schold niet
op de jongens.
Hij draaide zich alleen maar af en
toe om en glimlachte een beetje ver
legen en goedig. Dit glimlachje en het
feit, dat de man zweeg, ofschoon hij
getreiterd en geplaagd werd, maakte een
onuitwisbare indruk op Albert. Vanaf
deze dag groette hij Moos eerbiedig en
later, toen hij op het Gymnasium ging.
kwam hy altijd naar hem toe. als hy
hem zag en liep een stukje met hem
mee. „Deze man heeft me beter, dan vele
anderen, opgevoed", zei Albert Schweit
zer later. „Vandaag nog dwingt de ge
dachte aan dit geduldig glimlachen mij
ook tot geduld, als ik eigenlijk zin heb
woedend te worden.
(Wordt vervolgd).
„Nou. vooruit dan. Ik zal de deur
opengooien, dan moet jij daar gaan
staan",
Kitty gooide met een vaart de deur
open en rende weg. Connie kon niet
zo hard lopen en bleef een heel stuk
achter.
Daar kwam de bakker aan. greep
Connie en riep Kitty om terug te ko
men. De bakker nam ze alle twee mee
zijn winkel. Daar zagen ze een
grote barst in de ruit, omdat die tegen
een emmer was aangevallen. Ze moes
ten samen de ruit betalen.
Wim Langesla? (Rijnzaterwoude). Je
bedankbriefje voor de step die je ge-
hebt, komt ook in de krant.
Beste tante Jo en oom Toon,
Allereerst wil ik u hartelijk bedanken
voor de step, die ik zo maar gewonnen
heb. Hij rijdt erg lekker en ik vind
hem erg mooi. We hebben nog nooit
een step gehad en we wilden er altijd
zo graag een hebben, dus u begrijpt dat
we blij zijn. Daarom nog maar eens
honderdduizendmaal bedankt hoor. Ik
wil u ook vragen of ik voortaan mee
mag doen met de Krantentuin samen
met mijn zusje Corry, die alvast een
verhaaltje klaar heeft. Hier komt het:
DE STEP
Het was zaterdagmiddag. Er werd
gebeld. Ik ging naar de deur en zag
een meneer staan, die zei: „Ik kom van
de Leidse Courant, ben ik hier terecht
bij Langeslag?"
Ik zei: „Ja meneer", en dat was waar
ook. maar misschien weet mijn moe er
van. Ik riep mijn moe, die kwam er
al aan. Ze kon haar ogen niet geloven,
toen ze de step zag. De meneer zei, dat
Wim de step gewonnen had. We waren
natuurlijk erg blij en we hadden nooit
gedacht, dat ons broertje een step zou
winnen. Wim en Jos hebben nog een
hele tijd gestept. Jos is een klein broer
tje van me. Op de zolder is ruimte
genoeg en toen moesten ze naar bed
om de volgende dag weer te beginnen.
Thea v. d. Werff (Zoeterwoude). Je
had zeker al gedacht: „ik hoor maar
niets". De oplossing was prima.
Adrie Beuk (Leimuiden) heeft iets
te vertellen over:
TE LAAT OP SCHOOL
't Was half 9. Jaap lag nog op bed.
De wekker was allang afgelopen en
moeder had ook al een paar keer ge
roepen, maar Jaap sliep ongestoord
verder. Moeder werd het roepen moe
en ging naax boven. Eindelijk met veel
geschud werd hij wakker. Het was on-
derdehand al kwart voor nege"h gewor
den. Jaap kleedde zich vlug aan, waste
zich nog vlugger, ging toen naar be
neden, haalde een kam door zijn haren,
at terwijl een boterham en rende naar
school. Daar kwam hij te laat aan, de
deur was op slot. Jaap belde aan. Er
werd opengedaan en hij ging vlug
binnen. Zijn jas. tas en pet mikte hij
op de kapstok en ging de klas in. Hij
moest op school blijven. Om vier uur
gingen alle jongens naar huis, maar hij
moest honderd keer schrijven; Ik mag
niet lui zijn.
Eindelijk had hij ze af en «nocht naar
huis. Hij kwam nog net op tijd thuis
voor het eten. Hij kreeg maar heel wei
nig en moest vroeg naar bed. Dat was
zijn straf.
oplossingen
Rina van Dienien (Xieuw-Vennep)GIJs
van Diemen (idem), Adrie v. d. Lans
(Lisse), L. Hakkaart (Leiden), Beppie
Drie circusolifanten, Siam, Bombay en
Delhi brachten hun vakantie eens op
een boerderij in de staat New York
door. Toen ze in een vijvertje in de
nabijheid dronken, kwam er een paard
langs gegaloppeerd. Dat maakte zo'n ge
weldige indruk op de dikhuiden, dat ze
zich lostrokken. Ze waren buiten zich
zelf van schrik en vlogen het dichtst
bijzijnde bos in. De eigenaar, de domp
teur (temmer) meneer en mevrouw Vid-
bel, hun kinderen ook de grootouders
gingen onmiddellijk op zoek en nog voor
hek donker werd, hadden ze Delhi en
Bombay weer veilig en wel in de stal
gezet. Maar Siam was weg. Die ha^l
koers gezet naar de bergen en ofschoon
meneer en mevrouw Vidbel de hele
nacht zochten, konden ze hem nergens
vinden.
De volgende morgen kwamen de bu
ren ook om aan de jacht deel te nemen.
De politie en de werklieden uit het bos
deden ook mee. Ja, zelfs avontuurlijke
schoolkinderen trokken door de bossen
en een hef schroef vliegtuig zweefde over
de kruinen van de boven. Er meldden
Wessendorp (idem), Albert van Wie-
ringen (Oude-Wetering). Rietje Hoogen-
boom (Roeiofarendsveen), Robbie Lan-
gerak (Alphei.). Tinie Sikking (War
mond). José v. d. Zwet (Roeiofarends
veen). Ada van Grieken (Warmond).
Maria de Haas (Katwijk), Ellie Berg
(Zoeterwoude), Freddie Kriek (Leiden).
Herman Kienjet (Leiden), Els Raaphorst
(Leiden), kinderen Verdegaal (Sassen-
heim), Fransje Bocxe (Ter Aar), Annie
de Wit (Alphen).
Dag kinders tot de volgende week.
TANTE JO en OOM TOON.
OOK PLANTEN HEBBEN KOORTS
Niet alleen mensen en dieren hebben
koorts, al ze ziek zijn. Dank zij zeer
fijne meetinstrumenten hebben weten
schapsmensen ontdekt, dat ook planten
een hogere temperatuur hebben als er
iets niet mee in orde is. Als bijv. ap-
half jaar lang koorts hebben
zich ook mensen, die zichzelf „jagers
op groot wild" noemden. Ze bestudeer
den de voetafdrukken van Siam en zei
den, dat Siam zeer zeker in westelijke
richting gelopen was. Meneer Vidbel
antwoordde, dat Siam dan zeker achter
stevoren gelopen had.... en toen sloeg
hij zeer beleefd, maar zeer beslist alle
hulp van de experts af.
Tijdens de jacht werd Siam verschei
dene keren vanuit de lucht en ook van
af de grond gezien. Een chauffeur kreeg
de grootste schok van z'n leven, toen
hij plotseling een kolos voor zich op
de weg. in het licht van zijn schijn
werpers, zag en een gezin, dat een
beetje terzijde van de weg woonde, werd
gewekt, doordat er iets aan de keuken
deur stond te schudden. Toen ze naar
bulten gingen om te kijken wat er aan
de hand was, stonden ze oog in oog
met Siam. Ze nodigden hem uit om mee
te on^ijten, maar hij draaide hen de
rug toe en stormde op het bos toe. Eens
kon meneer Vidbel zo dicht bij hem
komen, dat het hem lukte Siams poot
aan een boom vast te binden. Maar toen
alle jagers op Siam toeliepen, rukte hij
boom met wortel en al uit en vluchtte
weg. Meneer Vidbel speelde het nog
klaar hem aan z'n staart vast te hou
den, maar nadat Siam hem door struik
gewas en prikkeldraad gesleept had,
moest hij weer loslaten.
Toen Siam voor de tweede maal om
ringd werd. had hij blijkbaar genoeg
van zijn vrijheid. Hij klom al op de
grote transportwagen voor dieren en
begon onmiddellijk aan een maaltijd
hooi.
Siam was op zijn uitstapje verkouden
geworden, maar veel rust, grote hoe
veelheden peniciline en een paar glazen
vol whiskey jaagden de verkoudheid
op de vlucht.
DE TELEFOON WAS KAPOT
In Afrika werd de telefoonverbinding
tussen Nairobi, Mombassa en andere
steden enige jaren geleden steeds ver
broken. Het bleek dat giraffen zich aan
de telefoondraden stonden te krabben.
Pas toen men de telefoonpalen 3 meter
langer maakte, van 6 naar 9 meter, werd
de verbinding weer beter.
Toe vsder.blófnulatmlfa
nar binnen, wzt met dt
\kmkkm spelen!
luistert, mm vzderis met bepakt tek.en
zeker met eevartik 'Mar we!zenuw
ziek en behept met een speetioerhomplek
V komt zeker het kpsteet eens bekeken7
Wti.eh. jutfnm, eh tk zoo eventueel
li al de kinderen het pgr* loten zien. en
mshensrbmi
/Br zsi hetnowr die tatvr @re mar w#
voor onnozek spelenDé immer omm
tihoeeprnkbebien'
