Leidse Courant | 1958 | 1 maart 1958 | pagina 6

Perrongeluk

Perron
Verwachting

OFFER

Woonark aan de wandel te Voorschoten

Wat heeft katholiek Leiden
op 't gebied van jeugdwerk

Dokter Kortmann 25 jaar docent
aan r.k. Vakschool voor meisjes

Leerling-zetters en -drukkers
ontvingen diploma

I I

ZATERDAG 1 MAART 1958

DE LEIDSE COURANT

PAGINA 4

KOM BOVEN

Op ons perron staat géén
bordje: verboden toegang.
Geen artikel 461 van het wet
boek van strafrecht is hier
van toepassing. Treedt dus
allen binnen. Het is slechts
nodig, dat u de pen ter hand
neemt uw ontboezemingén aan
het papier toevertrouwt en
zendt aan de redactie van
„Perron Verwachting".

p.a. De Leidse Courant,
Papengracht 32,

Leiden.

De taak van de
kath.jeugdraad

Begin van het jaar: tijd voor in
ventarisatie. De winkelier wil
weten, wat hij hééft vóór hij
overgaat tot het opbouwen van
een balans.

Ook wij willen inventariseren.

Het perronpersoneel (afgekort
PP) wil eens zien, wat er in
Leiden op het gebied van het
jeugdwerk gedaan of niet ge
daan wordt.

We zijn daarom naar de heer Th.
Scholten gestapt, voorzitter van
de Katholieke Jeugdraad, die ons
vertelde wat de Jeugdraad doet
en welke perspectieven het
jeugdwerk in Leiden biedt.
Een sigaar, een kopje koffie, een
neutraal praatje over het bar en
boze weer en dan komen aarze
lend de zinnen waarin de voor
zitter de Jeugdraad zo duidelijk
mogelijk wil definiëren.

De Katholieke Jeugdraad (zegt hij)
is niet alléén een overkoepelend
orgaan van de bestaande organi
saties in jeugdland.

Hij wil v,ok méér dan alleen maar
voor de gemeentelijke subsidie
zorg dragen, al vertegenwoordigt
hij de katholieke jeugd in de
Leidse Jeugd Actie, zijn belang
rijkste taak bestaat wel hierin,
dat hij, omdat hij verantwoorde
lijk is voor de gehele Katholieke
jeugd, steeds de ogen open houdt
voor nieuwe vormen van jeugd
werk, die opkomen.

Hij helpt daarbij, neemt initia
tieven, zonder zich rechtstreeks
met het eigenlijke jeugdwerk te
bemoeien.

Wat dunkt u van de medewer
king in Leiden?

Medewerking is onontbeerlijk van
de zijde van de bestaande jeugd
verenigingen. De leiders dienen
zich natuurlijk op de eerste
plaats te geven aan het werk in
hun eigen groepering, maar
daarmede kunnen zij niet vol

staan, zij dragfn verantwoorde
lijkheid ten opzichte van het
jeugdwerk in zijn geheel.
Er moet samenwerking zijn. De
ze mag niet worden ondermijnd
door onderlinge naijver, wan
trouwen of dwaze superioriteits
gevoelens.

Zijn die er dan in Leiden?

Af en toe zie je er een symp
toom van. De heer Scholten zegt
het voorzichtig, en met een wee
moedige glimlach:

't Is zo menselijk.

Hij vervolgt: belangrijk is voor de
leiders en leidsters een voortge
zette training en vooral een har
monische vorming in de leidsters
en leiders zélf. De leiding is
veelal te jong en niet voldoende
uitgegroeid tot het geven van
leiding. Wellicht is dat de reden
van het dilettantisme, dat men
nog veel ziet.

Wat is daaraan te doen?

De cursussen van de LJA kun
nen van zeer veel nut zijn. De
katholieken nemen daaraan ech
ter naar mijn mening niet vol
doende deel. Vanzelfsprekend
vormen de cursussen op zichzelf
nog niet de goede leider. De
goede leider heeft het leiderschap
van nature. Hij heeft de cursus
en het contact met medeleiders
echter dringend nodig. En daar
om zijn de bijeenkomsten van
leidsters en leiders in eigen ver
band of in groter verband in
K.J.R. of L.J.A. of in het trai
ningscentrum „Kopse Hof' be
langrijk.

Wij hebben nu gesproken over
de jeugd, die in de bestaande
groeperingen verenigd is, ma?r
hoe denkt u over de buitenstaan
ders, de niet-geïnteresseerde
jeugd?

Laat hen insiders worden; laat
ieder die er geschikt voor is nu
eens 5 a 7 jaar van zyn leven
aan jeugdwerk doen.
Belangstelling alleen is wel mooi,
maar het helpt zo weinig

Natuurlijk komt in dit verband de

vraag aan bod wat het nut is van
de jeugdbeweging. Kan je de
jeugd die zich meer en meer
afzijdig houdt voorhouden:
het is nodig dat jij lid van een

jeugdbeweging bent, omdat

De heer Scholten ziet het belang
van de jeugdvereniging op de
eerste plaats in de omgang van
leeftijdgenoten.

Het is nuttig voor de uitgroei
van het karakter. Straks zullen
zij ook samen in de maatschappij
het werk moeten doen, zij bete
kenen de toekomst. Natuurlijk
bestaat er contact op de scholen,
maar het is de vraag of dit niet
te vluchtig is, en of het daarnaast
niet nodig is, dat jongeren sa
men praten, samen spelen, spor
ten en samen zich in hun proble
men verdiepen. De studenten
van de universiteit hebben naast
hun studie toch ook contact in
de corpora, disputen en vereni
gingen.

Wat vindt u van de moderne
jeugd?

Er wordt van de jeugd veel
kwaad gezegd tegenwoordig. Is
dat allemaal wel billijk? Is het
niet zo, dat men meer verwacht
van de jeugd, dan men zelf kan
opbrengen. Van de jeugd ver
wachten we schijnbaar een per
fectionisme, dat de volwassen
wereld niet kan opbrengen.

De jeugd mag en moet haar eigen
jeugd beleven, eigen ontspan
ning zoeken, daarop heeft zij
recht.

De jongeren hebben echter de
plicht en het recht de beste
kant van hun persoonlijkheid
vóór te draaien.

Zij moeten zichzelf kunnen zijn
en dat kunnen zij het best met
hun jaargenoten.

De heer Scholten vergelijkt het
karakter met een goudmijn, die
ontgonnen moet worden, voor zij
van grote waarde is.
De Katholieke Jeugdraad wil hen
bij deze ontginning gaarne ten
dienste staan.

De Hofweg te Voorschoten is gis
termiddag. getuige geweest van een
staaltje van (noodgedwongen) vin
dingrijkheid, slepersbeleid en brute
kracht. Een circa 15 ton wegende
woonark werd, met inboedel en al,
uit het water gehaald en over een
afstand van 170 meter langs de weg
vervoerd.

De sleeppartij was noodzakelijk ge
worden omdat de vergunning van de
eigenares, haar ark te meren langs
de Hofweg, door de gemeente was
ingetrokken. Genoemde vergunnin
gen worden alleen uitgegeven, wan
neer de eigenaar van het water geen

Bij de foto: De woonschuit, nog
slechts „bemand" door drie katten,
wordt uit het slootje getild.

bezwaar maakt tegen de aanwezig
heid van de boot Die bezwaren wa
ren er niet, toen de heer Beringer in
1951 zijn ark begon te bouwen, op
gesloten tussen een dam en 'n brugje.
Toen hij het vorig jaar overleed had
Lzijn echtgenote van de eigenaar van
het water de mondelinge verzekering
gekregen, dat de ark mocht blijven
liggen. Inmiddels wijzigde zioh echter
de situatie en wilde de „landheer"

over het water beschikken. Dies
moest de ark het veld ruimen. Er
kwam een bijzonder staaltje van
vindingrijkheid kijken, om het drij
vende huis 18 x 4.25 meter zo
hoog mogelijk voor de wal te krij
gen. Daarvoor heeft de heer Tijssen,
van de scheepswerf Tijssen te Leiden
van stalen platen een dam wand ge
slagen in de sloot, waarin hij vervol
gens het waterpeil met twee pompen
ongeveer dertig duim verhoogde.
Met veel geduld en kracht heeft men
vervolgens van lange balken een
glijbaan onder de kiel van het schip
gebouwd en rukje voor rukje het
leek soms wel een springprocessie
trok een zware kraan van de firma
Blankespoor het vaartuig tegen de
helling. Laat in de middag stond de
ark pas op de kade. Het verdere
transport, waarmee men vanmorgen
kon beginnen, ging, hoewel niet „ge
smeerd", tóch op rolletjes. Het ligt
in de bedoeling, dat het scheepje
eerst op de werf te Leiden wat wordt
opgekalefaterd, waarna het zeer
waarschijnlijk in Leidschendam lig
plaats zal kiezen.

Huldiging in internaat
aan het Noordeinde

Vanmorgen is dokter H. M. J. W. J.
Kortmann in het internaat gehul
digd, omdat hij 25 jaar als docent aan
de r.-k. vakschool voor meisjes aan
het Galgewater verbonden is. Na een
H. Mis die werd opgedragen door pa
ter C. Kauling O.S.C. werd de jubi
laris, die vergezeld was van zijn
vrouw, in een feestelijke ontbijtzaal
met een welkomstlied ontvangen.

De directrice van de vakschool, mej.
M. A. A. Schreurs, sprak aan het be
gin van de maaltijd een woord van
welkom, waarin zij de hoop uitsprak,
dat dokter Kortmann goede herinne
ringen aan deze feestelijke huldiging
zal bewaren. Zij dankte de jubilaris
voor het vele, dat hij gedaan heeft
en ook mevr. Kortmann, die als een
soort „levend lesrooster" voor haar
druk-bezette echtgenoot optrad,
bracht zij dank. Zij verwelkomde de
bestuursleden de heren F. A. M.
Gründemann, A. van Dijk en mr. H.
F. A. Geise, zij betreurde het dat de

Leidse Universiteit

Geslaagd voor het doctoraal exa
men Geneeskunde II mej. N. Ben-
sink te Voorburg, mevr. J. A. L. Kan-
douWarouw te Leiden en de heren
J. de Boer te Den Haag. M. van Door-
ninck Te Deventer, H. N. B. M. Kem-
me te Rijswijk, F. van Peer te Delft
en G. Schoemaker te Bilthoven;
idem voor het Semi-arts-examen mej.
P. J. M. Kruijf te Den Haag, en de
heren C. A. Donker te Rotterdam, F.
C. M. T. Palmen te Wassenaar, H.
van Rees te Vugt en A. A. de Zeeuw
te 's-Gravendeel; idem voor het Arts
examen de heren R. W. Cobbs (USA),
E. J. M. Crabbendam te Oegstgeest,
J. A. Eulderink te Enschede en J. C.
de Knegt te Oegstgeest; idem voor
het Doctoraal examen Ned. Recht de
heren A. L. N. van Ingen te Den
Haag en C. J. van Schaardenburg te
Rotterdam; idem voor het candidaatsr
examen Psychologie de heer P. W
J. M. Kooien t Rotterdam; idem voor
het Doctoraal examen Psychologie
de heer W. H. Otto te Leiden,

voorziter van het bestuur, pastoor
Lohuis wegens ziekte verhinderd was
deze huldiging bij te wonen. Een
woord van welkom richtte zij ook tot
de leerkrachten die mede aan dit
ontbijt aanzaten.

Na het ontbijt richtte mr. H. F. A.
Geise namens het bestuur woorden
van waardering en gelukwensen aan
het adres van dokter Kortmann en hij
overhandigde hem een stoffelijk
blijk van waardering.

Het woord werd nog gevoerd door
mej. Gemma Hensels, die namens de,

De foto laat het moment zien,
waarop mr. Geise dokter Kortmann
feliciteert. Links mevr. Kortman,
rechts mej. Schreurs.

(Foto: „De Leidse Courant").

leerlingen een boek overhandigde,
dokter C. R. Zjjerveld, die als col
lega in dubbele zin (als arts en do
cent) een geestige gelukwens uit
sprak, twee oud-leerlingen mej. W.
Pley en mej. W. Thomassen, die nu
de jongste collega's van dokter Kort
mann zijn en die de hobbies van de
jubilaris in dichtvorm bezongen en
de directrice, mej. Schreurs.

Dokter Kortmann sprak aan het
eind van deze bijeenkomst een har
telijk dankwoord.

Gisteravond vond in café-restau
rant „Het Gulden Vlies" te Leiden
de diploma-uitreiking plaats aan
jonggezelzetters en -drukkers, welke
uitreiking in handen was van de
district opleidingscommissie in het
boek- en rasterdiepdrukkersbedrijf
Leiden, de D.O.C. De voorzitter van
de commissie, de heer P. Merkelijn,
heette allen, vooral de ouders, leer
lingen, leermeesters en leraren, van
harte welkom. Spr. benadrukte het
feit, dat deze 4-jarige opleiding te
kort is om een volledig vakmanschap
op te doen. Er is een vaste wil voor
nodig om verder te komen en dan
gaat het nog maar langzaam.

Er zijn mogelijkheden in overvloed
om verder te komen en de kennis
uit te breiden. Hij spoorde de jonge
lui aan lid te worden van een stu
dieclub, waardoor dikwijls veel leer
zaams wordt opgestoken. Ook de
ouders hebben een taak t.o.v. van
hun jongen. Door hun belangstelling
te tonen kunnen zij morele steun
geven en het enthousiasme stimule
ren; en aan enthousiaste jonge men
sen hebben wij vandaag grote be
hoefte, aldus de heer Merkelijn. De
leermeester heeft een mooie taak,
doch er is veel tact en pedagogisch
inzicht bij nodig. Zij hebben dikwijls
de leerlingen met hun jarenlange
ervaring tot het einddoel gebracht;
het diploma. Spr. bracht hen daar
voor dan ook welgemeende dank.
Dank werd eveneens gebracht aan
de secretaris van de commissie, de

heer J. J. Sjardin, voor zijn nooit af
latende werkzaamheden in deze com
missie.

Nadat de gediplomeerden waren
gelukgewenst werd overgegaan tot
het uitreiken van de brevetten.
Hierna kwamen enige sprekers woor
den van gelukwensen overbrengen
namens bonden en een opleidings
instituut. Het waren de heren N.
Langezaal, namens de Alg. NederL
Grafische Bond H. van Dissel, leraar
aan de Haagse Ambachtsschool, C.
Stokkermans, van de Nederl. Katho
lieke Grafische Bond, H. J. Choudron
namens de Christ. Grafische Bond,
H. Buis, van de federatie Boekdruk
kerspatroons en S. L. Hoogenboom,
controleur bij de vereniging tot Be
vordering Vakopleiding. Na een slot
woord van de voorzitter bleef men
nog enige tijd bij muziek en koffie
bijeen.

De diploma's werden aan de vol
gende leerlingen uitgereikt.

Jonggezel-zetters: G. S. Schoeman
H. J. Buis, F. Bink, W. Koet, W. Kra
mer, Th. H. v. Oort, A. Bey, allen te
Leiden. K. v. Vliet (Abbenes), P. J.
G. de Boer (Zoeterwoude), C. Th. de
Vroomen (Warmond), Th. J. Bakker
(Voorhout).

Jonggezel-drukkers: H. J. Hollinga
J. A. M. Juffermans, beiden te Lei
den.

Diepdruk-tekenaar: J. A. J. Mank
(Leiden).

GEVEILDE PERCELEN

Ten overstaan van Notaris J. C.
van Eek te Leiden. Het woon- en
winkelhuis aan het Utrechtse Jaag
pad 56a, in bod 6.000.koper: J.
de Bolster tie Leiden q.q. voor: 6.001,

IK ben vast geen edelmoedige ziel.

Ik voel me heel vaak een beetje
katterig, als ik dat woord „offer"
of „offertje" hoor of lees. Ik vind
het helemaal niet leuk om me
zelf op te offeren, prijs te geven,
of hoe je het ook noemen mag..
Ik verlang naar een beetje geluk.
Of is dat soms onchristelijk
Waarom betekent evangelie dan.
blijde boodschap en waarom zegt
Christus dan zoveel keer: zalig,

d.w.z.: gelukkig ben je, als je

Misschien vind je het raar,
maar ik denk, dat de Vader me
heeft gemaakt voor mijn geluk
en niet voor het verdriet. Denk
je, dat Hij er plezier in heeft,
wanneer ik edelmoedig Zijn goe
de gaven op aarde niet wil ge
nieten?

Zeg, wat denk je: zou de Vader
zonder meer blij geweest zijn met
de dood van Jezus?

ALS het nu eens zo was: Jezus
houdt zoveel van Zijn Vader, dat
Hij zich op een gegeven moment
vrij maakt van Zijn lichaam, dat
door ons tot zonde gemaakt
was. Als Hij nu eens de dood
stierf als een bevrijding van het

kwaad, waarmee Hij immers niet
bq Zijn Vader kan aankomen?
En als ik nu eens mijn porte-
monnaie leegschud, niet omdat
ik zo graag platzak loop, maar

omdat ik zoveel van haar houd
en de bloemen zijn nu eenmaal

duurNoem het een offer,

maar ik doe het met Diezier: wat
voor haar is, is voor mij.

Zo was het met Jezus: Hij kan
alleen maar thuis zijn bij Zijn
Vader. Hij stierf uit menselijk
verlangen naar geluk. Zijn Vader
is Zijn geluk.

IA, dat woord „offer". Het heeft zo
uitsluitend de klank van verza
king en van prijsgave. En dat
zouaen we pas onchristelijk
moeten noemen. Het moest veel
meer klinken naar overgave ?n
naar bevrijding De vleespotten
van Egypte achterlaten om in het
beloofde land te kunnen komen.

„My home is overzingt

de negerin Marian Andersen,
„mijn huis staat aan de over
kantIk weet het maar ik

zit nog zo vastgebakken aan de
erfzondig dwaze idee, dat ik zelf
mijn huis ben, mijn huis voor
mij alleen, voor niemand andeis,
voor God niet en voor jou niet.

BUONA SERA

Het moet heerlijk zijn elkaar goe
den avond te wensen in Napoli.
En de gevraagde nachtzoen zal
wel bij herhaling gegeven wor
den als de schone belofte van
een trouwring zo onmiddellijk
aan de bede vooraf gaat. ,3uona
Sera" dat is „Goeden avond".
Goede nacht. Alles wat je no
dig hebt om met de hemel op
aarde in te sluimeren wens ik je
van harte toe. Buona Sera, kiss
me good night.

Laat er dan van slapen niet veel
terecht gekomen zijn daar in het
door de maan beschenen Napels
van het liedje; een goede nacht is
het geworden want zij wist: „Hij
wenst me gelukkig" en hij
droomde: Morgen bezegelen wij
ons geluk.

Buona Sera. Goede nacht.

Hoe vaak wensen wij hier in
Leiden elkaar alle goeds toe in
onze groet. Goede morgen, goe
de middég. Goede nacht.
Ook na een vergadering waarin
het er een beetje warm aan toe
ging Buona Sera. Alle goeds
voor deze nacht.

Het moet heerlijk zijn elkaar
goeden avond te wensen in Lel
den. T. S.

Ik zal heel wat muurtjes omver
moeten halen en deuren open
moeten zettenIk zal waar
schijnlijk nog heel wat moeten
laten staan, voordat ik eerlijk een
dronk kan heffen „op Gods ge
zondheid". Ik zal dan heel wat
gelukkiger zijn, dan nu, want
mijn huis staat daar aan die over
kant: bij jou, en bij Hem...,

WIJ GAAN INVENTARISEREN