II.V.S. - O.H.C.
Inhaalprogramma voor de
KNVB-clubs vastgesteld
Atletieksport ving haar deel van stijgende
sportbelangsteliing niet op
OVERPEINZING
IK EN MIJN BIDPRENTJE
't Hoorntje
Qe&taCen
ZATERDAG 15 FEBRUARI 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 3
Roodenburg-Celeritas laatste
kans voor de Leidenaars?
HET PROGRAMMA voor de voetbal
lers is morgen wat de KNVB
betreft niet zo groot, omdat eerst
de achterstallige wedstrijden wegge
werkt moeten worden, hetgeen trouwens
voor de Ere-divisie nog niet op één
tondag kan geschieden, want drie clubs
«in zelfs twee wedstrijden achter. Bij
de drie voor morgen vastgestelde wed
strijden zijn meer de lager- dan de
hoogstgeplaatsten betrokken. BW, BI
Wit en Amsterdam strijden tegen de
laatste plaatsen, terwijl DOS haar twee
de plaats tegen Amsterdam moet ver
dedigen. We achten de Utrechtenaren
overigens daartoe wel in staat.
In de Tweede Divisie A krijgt ZFC
bezoek van Dosko en als we het goed
zien» monen we, dat de Zaankanters zich
niet opnieuw zullen laten overrompe
len gelijk zondag jl. door EBOH, zodat
de voorsprong op Wilhelmina behouden
kan blijven. UVS heeft een kans op de
zege tegen DHC, tenminste indien de
Blauw witten de tegenstander niet on-
derschatten. UVS is sedert weken op de
goede weg. Dat begon op 15 december
met het gelijke spel tegen Wilhelmina.
Sindsdien werden vier overwinningen
behaald met een score van 11—1. Zon
dag ji- tegen De Valk heeft de zege der
Leidenaars echter aan een zijden draad
gehangen en het verloop van deze wed
strijd bewees wel, dat men niet moet
denken, dat een overwinning al binnen
is vóór het eindsignaal geklonken heeft
UVS is op de goede weg, schreven we.
De ploeg heeft het in eigen hand hier
op verder te gaan
OOK VOOR DE AMATEURS werd
een inhaalprogramma vastgesteld,
waarbij enkele belangrijke. In 2A aller
eerst Blauw Zwart—LFC met een over
winningskans voor de Leidenaars. maar
zij dienen er rekening mee te houden,
dat de Wassenaarders nog steeds in üe-
gradatiegevaar verkeren. Of Lugdunum
nog een kans heeft de laatste plaats te
verlaten, hangt in de eerste plaats af
van de wedstrijd tegen Vriendenschaar,
morgen in Culemborg. RKAVV gaat op
bezoek bij DCV in Krimpen met min
stens een kans op gelijk spel.
ZONDAG 2.30 UUR
(Advertentie)
Leidse Voetbalbond
Strijd om de leiding
duurt voort
IN HET PROGRAMMA voor morgen
heeft leider DOSR het ogenschijn
lijk gemakkelijker dan haar concurrent
Altior. De Veenders krijgen nL bezoek
van St. Bernardus, welke club de laat
ste tijd danig heeft teleurgesteld. Dat
betekent evenwel allerminst, dat DOSR
niet behoeft op te passen voor een
mogelijke uitschieter van de Rijndijk
bewoners, maar het wil ons toch voor
komen. dat Altior het in haar thuis
wedstrijd tegen het bezoekende Rijp-
wetering heel wat lastiger zal hebben.
Ondanks deze beide clubs reeds over
de helft van het programma zijn, is
dit de eerste ontmoeting tussen deze
clubs in dit seizoen. Rouwkoop zal zich
wel weten te herstellen van de zondag
geleden nederlaag, zodat de Weteringse
Boys niet veel kans hebben. Alphense
BoysOranje Groen tenslotte ontmoe
ten elkaar in Alphen en aangezien de
Rijnbewoners wel eens meer voor ver
rassingen hebben gezorgd, lijkt ons iets
dergelijks ook morgen niet onmogelijk.
De strijd om de leiding in de 2e
klasse is al bijna even groot als in
Afdeling I en de verwachting is ge
wettigd, dat de beslissing hier wel zal
vallen in de wedstrijd SJZKRV. Zo
ver zijn we echter nog niet en we kij
ken eerst naar de resultaten van mor
gen. Daarbij heeft KRV rust en speelt
SJZ haar achterstallige wedstrijd tegen
hekkesluiter VVOA. De club in Zoeter-
woude zal zich de overwinning zeker
niet laten ontgaan, want meer verlies-
punten mag zij niet lijden om haar
kans op een mogelijk kampioenschap
niet geheel te verspelen. De rest van
de wedstrijden gaat verder eigenlijk al
leen om een plaats in de middenmoot,
die ditmaal wel zeer groot is, want er
zijn niet minder dan zeven clubs bij
betrokken. Toch moet VNL nog op
passen, want zij heeft weliswaar vijf
punten meer dan VVOA, doch deze club
heeft twee wedstrijden minder gespeeld.
Er is dus nog van alles mogelijk. VNL
ontvangt UDO uit Oegstgeest, MMO
gaat op bezoek bij Unitas en Leidse
BoysVNA geeft de thuisclub een kans
met de bezoekers gelijk te komen.
Alphia ontvangt Archipel, leider van
3A, Alphen moet op bezoek bij VVP.
Voor de eerste dus verlies, voor de
tweede een kans op winst. Roodenburg
ontvangt de leider van 3B, Celeritas.
Als de Leidenaars deze wedstrijd win
nen, blijft er een redelijke kans op het
kampioenschap.
Lisse is er tenslotte het best komen
voor te staan in 4A, met een behoor
lijke kans op het afdelingskampioen
schap. Die kan verstevigd worden door
een overwinning op Teylingen.
HONGAARS PROTEST TEGEN
FIFA-BESLUIT
Het besluit van het dagelijks bestuur
van de Fifa om de schorsingen van een
aantal naar het buitenland gevluchte
Hongaarse spelers te verkorten, heeft
aanleiding gegeven tot felle kritiek in
Hongaarse voetbalkringen. De voorzit
ter van de Hongaarse voetbalbond, San-
dor Barcs, noemde de beslissing „vol
komen onreglementair" en kondigde aan
een protest te zullen indienen, zodra zijn
organisatie van de Fifa de officiële stuk
ken heeft ontvangen. „De Fifa heeft
niet het recht een beslissing van de
Hongaarse bond te herroepen", aldus
Barcs.
De kwestie zal waarschijnlijk worden
behandeld op het congres van de Fifa,
dat in juni a.s. te Stockholm wordt ge
houden.
IJSHOCKEY
KREFELD ZEGEVIERDE OVER HET
HOKIJ-TEAM
Het Hokij-team is gisteravond tegen
Krefeld uitgekomen en heeft een 95
nederlaag geleden. Het was de laatste
wedstrijd, die voor het tournooi om de
Cunningham-beker gold. De nederlaag
is voornamelijk te wijten aan het feit,
dat de ploeg niet voltallig was. Ed Zu-
kiwsky miste in Den Haag de trein en
doelman Oliver had veel hinder van
een opgelopen blessure. Dell St. John
sifcide weliswaar alles in het werk om
een nederlaag te voorkomen, doch hij
slaagde er niet in. De doelpuntenmaker
voor het Hokij-team waren Buis (2x),
Klein, Hogervorst en Dell St. John De
tussenstanden waren 24 02 J3
WELPENNEN
PETER POST BEHIELD DE
„ARMBAND"
Gisteravond is in het uitverkochte
sportpaleis de Antwerpse Zesdaagse-1958
begonnen. Er startten 12 équipes elk
van drie renners.
Vóór deze start werd nog de finale-
rit om de befaamde „armband" de
trofee voor achtervolgingsduels ge
houden.
Peter Post. de Nederlandse achtervol
gingskampioen, heeft ook in zijn finale-
rit een voortreffelijke prestatie verricht.
Na in voorgaande duels achtereenvol
gens van Nino de Rossi (Italië). Erwin
Schweizer (Zwitserland), „Rupske" Lau-
wers (België) en opnieuw Schweizer te
hebben gewonnen, versloeg hij ditmaal
de Fransman Albert Bouvet tweede
in de strijd om het wereldkampioen
schap achter Roger Rivière in de
zeer goede tijd van 6 minuten en 16
seconden over de 5 km. Post kwam
daardoor definitief in het bezit van de
trofee.
District Zuid Holland der KNAU
verloor 400 leden
„Ondanks het feit, dat het aantal
sportbeoefenaren in Nederland nog
steeds stijgende is, moeten wij tot onze
spijt constateren, dat het District Zuid-
Holland der K.N.A.U., haar deel van
deze stijging niet heeft weten op te
vangen. Het blijkt, dat de teamsporten
meer in trek zijn dan de mooie atletiek
sport, waarin men slechts door zeer
harde training resultaten kan bereiken.
Juist-de jeugd ziet op tegen het brengen
van offers. Het verlies van 400 leden
in de laatste twee jaar is hoofdzakelijk
terug te vinden bij de jongens en meis
jes. Het is daarom, dat wij de ontwik
keling in ons district over het afgelopen
jaar zeker niet gunstig mogen noemen.
Er zullen middelen gevonden moeten
worden om deze teruggang op te hef
fen".
Dit zijn de sombere woorden van de
voorzitter van het district Zuid-Holland
der K.N.A.U., de heer E. Mekes Jr.. aan
de vooravond van de jaarlijkse alge
mene vergadering, die dit jaar in Leiden
zal worden gehouden en wel op zater
dag 1 maart in café-restaurant „Het
Gulden Vlies".
In de plaatselijke afdelingen is de
ledenstand nogal gewijzigd. Den Haag,
eens Nederlands grootste atletiekstad,
moest de eerste plaats afstaan aan P.c i-
terdam, dat tevens de twee grootste
atletiekclubs bezit, nl. Pro Patria en
D.O.S., ieder met 175 leden. De leden
aantallen in de verschillende plaatsen
zijn resp. Rotterdam 1105, Den Haag
1047, Gouda 435, Leiden 369 en Dor
drecht 298.
De afdeling Leiden, die vorig jaar een
ledenaantal van 375 had, vertoont dus
een vrij constante „vorm". Een nieuwe
vereniging werd hier opgericht namelijk
„Sios" in Wassenaar. Holland is, zoals
dat al vele jaren het geval was, de
grootste vereniging (107), gevolgd door
W.I.K. met 79 en de Bataven met 67
leden.
Op voordracht van* het district Zuid-
Holland werd de heer H. C. Heyneman
ook in Leiden een zeer bekende
figuur die vorig jaar als voorzitter
van de afdeling aftrad en ook als secre
taris-penningmeester van het district
bedankte, tot lid van verdienste der
K.N.A.U. benoemd.
Ondanks al het pessimisme waren er
het vorige jaar toch ook nog toppres
taties. Kees Koch verbeterde het natio
nale record discuswerpen en Meindert
Blankenstein liep de beide records op
de 800 en 1000 meter omver. Zeer veel
wedstrijden werden georganiseerd, nl.
pl.m.' 100. Hiervan nam Leiden met een
totaal van 18 een behoorlijk gedeelte
voor haar rekening.
Het peil van de atletiek daalde. Dit
blijkt uit het gering aantal promoties
bij de dames en heren, dat een derde
bedroeg van dat in 1956 nl. 65 tegen
188 en 197 tegen 489.
Uit de afdeling Leiden kwamen twee
atleten voort, die zich wisten in te
schrijven in de districtsrecordlijsten nl.
het A-meisje Mia van der Stoel (WIK)
die de speer 34.8 m. wierp en de Hol
land-atleet Albert van der Linden (in
middels naar WIK overgegaan), die zo-
wej het 25 km. als het uurrecord (te
vens nationaal record) op zijn naam
heeft staan.
SCHAATSENRIJDEN
DAVID JENKINS PROLONGEERDE
ZIJN TITEL
In het Palais des Sport te Parijs weer
klonk gisteravond een daverend applaus
toen de 22-jarige Amerikaanse student
David Jenkins met een buiging voor het
publiek zijn Kuer had beëindigd. On
danks het feit, dat hij voor het vrije
rijden als eerste op het ijs was ver
schenen, was hij erin geslaagd zijn felle
concurrent en landgenoot Tim Brown
in het eindklassement van de eerste
plaats te verdringen. Na de zes ver
plichte figuren had Tim Brown een
waardevolle voorsprong van 17,4 pun
ten op de titelhouder. Deze werd even
wel teniet gedaan.
Vol vertrouwen in eigen capaciteiten
startte David Jenkins. De inhoud van
zijn Kuer was moeilijk. Hij zag er even
wel niet tegenop en met het grootste
gemak voerde hij de. moeilijke spron
gen op sublieme wijze uit. Driedubbele
Axel-Paulsens, dubbele Ritbergers, ein
digend in zitpirouettes, volgden elkaar
snel op. Met veel élan en vaart gleed
de wereldkampioen over de ijsvlakte en
geboeid volgden de 12.000 toeschouwers
zijn verrichtingen. Even enthousiast als
het publiek waren de juryleden. Een
van hen was er zelfs van overtuigd,
dat niemand deze prestatie zou verbe
teren, neen, zelfs niet zou evenaren.
Hij kende Jenkins het maximum aantal
punten (een zes) toe en de overige leden
van de jury beloonden zijn prestatie met
cijfers rond de 5,8 punten.
Doch niet alleen hij bracht de toe
schouwers tot grote geestdrift. Het was
de 17-jarige Canadees Donald Jackson,
wiens rijden voor juryleden en toe
schouwers een openbaring was. Jack
sons Kuer was levendig. „Een aanstaand
kampioen", was de mening van vele
insiders.
Het eindklassement luidden: 1. David
Jenkins (V.S.) 1745,52 pnt.; 2. Tim
Brown (V.S.) 1684,81 pnt.; 3. Alain Gi-
letti (Fr.) 1683.16 pnt.; 4. Donald Jack
son (Canada) 1650,45 pnt.; 5. Karol Di-
vin (Tsjechosl.) 1637,40 pnt.; 6. Alain
Calmat (Fr.) 1621,84 pnt.
DAMMEN
OM HET PERS. KAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND
Gisteravond zijn te Utrecht enkele
partijen gespeeld voor de tiende ronde
van het tournooi om het persoonlijk
kampioenschap van Nederland. De re
sultaten waren: Van Dijk—Van der Sluis
11, HuismanEdink 1l, Roozenburg
speelde reeds donderdagavond zijn par
tij tegen De Vries. Hij won deze.
Waarom? Moeder: „Fred,, zo
even lagen er twee appels op het
buffet. Waar is de tweede gebleven?
Ja, kijk maar, nu ligt er maar één.
Hoe komt dat?
Fred: „Omdat ik de „eerste" niet
heb gezien, mama".
Economie. „Pa, wat is een debi
teur?"
„Iemand, die een ander geld schul
dig is".
„En een crediteur?"
„Dat is iemand, die denkt, dat hij
dat geld krijgen zal".
Zaken. „Kunnen we voor geld
en goede woorden twee bedden voor
deze nacht krijgen?"
„Voor geld is er nog een vrij. Dat
voor goede woorden is bezet".
Tragisch. „De kerel, die daar
loopt, heeft m'n huiselijk geluk ver
stoord".
„Zo. hoe dan?"
„Wel, die is met ons dienstmeisje
getrouwd en sindsdien kookt mijn
vrouw zelf...."
De moderne kunst! Op een ten
toonstelling van allermodernste kunst
werd een schilderij aangetroffen van
de soort, die, als je ze ondersteboven
houdt, net precies even duidelijk zijn,
als van opzij gezien. Twee kunste
naars van de oude stempel staan er
voor, en de een uit hoorbaar zyn
verontwaardiging over zo iets.
„Hoe kunnen ze toch zo'n ding hier
ophangen!" mort hij, waarop de an
dere even hoorbaar tot hem zegt:
„Wel, dat hebben ze gedaan, om
dat ze de schilder zelf niet te pakken
konden krijgen!"
Teken des tijds. „Wat heb je
iegenlijk: een gemeubileerde of een
ongemeubileerde woning?"
„Dat kan ik nooit zeggen, vóórdat
ik thuis ben; die afbetalingsmagazij
nen zun er tegenwoordig ontzettend
gauw bij, als je een termijn niet op
tijd betaalt".
De hoofdzaak. Twee studenten
vrienden, die volkomen platzak zijn,
komen een wederzijdse vriend tegen,
die ze in lange tijd niet gezien heb
ben, en hebben een vertrouwelijk on
derhoud met deze op straat, dat ech
ter blijkbaar volkomen nutteloos
blijkt. Ze lopen door en zeggen een
poos geen woord. Dan merkt de ene
luchtig op: „Je kunt met die kerel
eigenlijk nooit eens goed spreken, hij
heeft zo iets geslotens over zich, vind
je ook niet?"
„Ja, vooral zyn portemonnaie!"
Verkeerd begrepen. Hij (aarze
lend): „Loekie, ik heb sinds enige
tijd iets op mijn lippen en...."
Zij: „Ik weet het, Paul, maar waar
om scheer je het er niet af? 't Staat
je helemaal niet mooi!"
De familieverhoudingen. Rech
ter: „Waarom is u eigenlijk gaan
drinken?"
Fuifnummer: „Door familieverhou
dingen, Edelachtbare".
Rechter: „Ongelukkig getrouwd?"
Fuifnummers: „Neen! M'n drie
broers hebben een herberg!"
(VOOR DE ZONDAG)
ls ik dood ben, krijg ik een bidprentje voor „de ziel van zaliger".
Volgens de gewoonte zal achter-op het plaatje mijn lof verkon
digd worden in zulke vrome bewoordingen, dat men er verbaasd
over zal zijn, indien niet onmiddellijk een proces tot zaligverklaring
in Rome aanhangig wordt gemaakt.
Zo gaat dat met bidprentjes.
Mocht u ooit mijn bidprentje in handen krijgen met een lofzang
op mijn edelaardigheid, geloof er dan maar niets, niets en niets van.
En mocht gij het al slikken, omdat schijn bedriegt en ik toch wel
hele reeksen yiooie stukjes heb geschreven en zondags trouw naar
de kerk ga O. L. Heer laat zichdoor die schijn niet bedotten.
Nu weten wy wel, hoe dat met bidprentjes gaat. Ze worden door
anderen opgesteld en aangezien sommige mensen zo voorbeeldig ge
leefd hebben (voor het oog der mensen) dat hun levenswandel een
complimentje verdraagt (niet verdient), wil men het voor anderen
nou ja, die en die niet weglaten.
De liturgie van de Vastentijd biedt stof te over voor achterschrif
ten op bidprentjes, die de overledenen niet ophemelen vóór ze in de
hemel zijn en meer in overeenstemming blijven met de Uitvaartmis
en de begrafenis-plechtigheden, welke zich in het tegendeel van per-
soons-verheerlijking te buiten gaan.
„Ontferm U over mij, Heer. ontferm U over mij, want op U heeft
mijn ziel vertrouwd" (Mis van Aswoensdag) of andere citaten.
Overigens vinden wy bidprentjes zeer aanbevelenswaardig. Je
denkt nog eens aan die en die op christelijke wijze en ik hoop, dat,
als u mijn bidprentje ooit in handen krygt, ge niet zult vergeten
hetzelfde te doen. Al zou de koster of wie dan ook my nog zo'n ge
tuigschrift met tienen en negens meegeven daarop Kan geen
mens slagen, zonder zich te hebben overgeleverd aan Gods barm
hartige rechtvaardigheid.
NEDERLAND wordt amateuristisch.
Dit is een de laatste tijd steeds
veelvuldiger gehoorde klacht. Sinds
het Nederlandse voetbal de amateur-
status vaarwel zegde en met een te-
„Moet het voor uw man of voor uw
zoon zijn?"
„En dan heeft een van onze luiste
raars gevraagd, hoe men het vlugst
een tunnel kan bouwen
Het verkeerde woord gebruikt
Jan komt zijn vriend tegen, die een
gezwollen lip heeft en met 't overige
deel van zijn hoofd in een zwachtel
loopt.
„Gut, man, wat zie jij er uit? Wat
heb je gedaan?" vraagt hij aan zijn
vriend.
„Hm", zegt de man met de gezwol
len lip, zo goed en kwaad als hij kan,
„ik heb tegen Kees, die ken je wel,
die vuurvreter, het verkeerde woord
gebruikt!"
„Nou, dan hoeft hij je toch niet zo
verschrikkelijk af te rammelen? Wat
zei je tegen hem?"
„Wel", zei de vriend, „ik wou eens
deftig wezen tegen hem, en ik zei:
„Kees, jongen, pas op. want ik heb
u gade geslagenNou, en toen
dacht hij, dat ik zijn vrouw bedoelde,
en die een opstopper verkocht had,
en voor ik het wist, had ik er een
paar te pakken.,.."
Het sprookje. Kleine Jan ligt in
zijn bedje en kan niet slapen. Hij
woelt en woelt, en telkens dreint hij.
Het is al heel laat, als moeder nog
eens komt kijken, en merkt dat Jan
tje nog niet slaapt
„Wat is dat nou?" zegt ze: „Jantje
slaap je nog niet?"
„Nee. moeder', dreint Jantje: „zou
u me niet een sprookje willen ver
tellen?.
Moeder kijkt eens op de klok, en
zegt dan: „Wacht maar even, Jantje,
dadelijk komt je vader thuis, en di»
zal ons dan wel een sprookje ver
tellen!"
der gebaar het professionalisme om
helsde, zeggen sommigen. Bij het eer
ste vernemen ervan brachten wij ons
gezicht tot een zekere ongelovige ver
baasdheid, doch wat later zijn wy
gaan nadenken wat nogal moeilijk
gaat en tenslotte moesten wij mét
onze zegslieden tot de conclusie ko
men, dat er inderdaad iets aan de
Hollandse degelijkheid schort. En wat
schort er dan wel, zult u vragen. Er
schort veel, beste lezer, meer dan ons
lief is.
Woningen, welke vóór de oorlog
een levensduur gegarandeerd kregen
van een eeuw of
langer, mogen in
onze tijd blij zijn
en woningen
kunnen blij zijn,
dat verzekeren wij
u als ze na een
paar jaar nog geen
scheuren verto
nen. Wij kennen een eenvoudig echt
paar, dat, toen het een jaar lang een
nieuw huis had bewoond en bevon
den had, dat de muren nog niet lek
ten en zo goed als geen vochtplek-
ken vertoonden, de vlag uitstak en
een beetje poeha ging maken om de
buren aan de overkant, die dweilen
tekort kwamen, de ogen uit te steken;
die twee mensen konden niet meer
tegen de luxe op.
De zich vervolmakende mechanisa
tie komt de doe-maar-aan-mens daar
bij ruimschoots tegemoet. Je ziet een
machine rijden over een strook zand
grond en waar het ding voorbij is ligt
een straat, compleet met stenen
maar je moet niet vragen hoe. Struc
tuurplannen schieten als sneeuwklok
jes uit de grond en verspreiden hun
bekoorlijkheden weldadig tot in de
gemeenteraden, waarna de structuur
verdwijnt en het plan blijft. Alles
wat tot stand komt tegenwoordig is
synthetisch; ook onze bloedeigen be
stedingsbeperking is het product van
verwachtingen en vergissingen. Voor
minister Mansholt hadden wij een
hoge troon klaar staan, nu zit hij par
terre. Een andere minister, excellen
tie Suurhoff, werd als zuurkool in de
veiling genomen. De werkloosheid is
niet verontrustend, maar de cijfers
dienen op de voet gevolgd te worden
(als men ze vrij heeft gegeven dan
toch zeker). Zelfs op het gladde ter
rein van de misdaad wordt nog slechts
sporadisch vakwerk geleverd, de
meeste roofovervallen mislukken
smadelijk.
Alleen de categorie verduisterin
gen kent een tijdperk van grote bloei
en telt een aantal deskundige autori
teiten onder haar beoefenaren, maar
kunnen deze zich wel handhaven te
midden van al het dilettantisme? Wij
vrezen van niet en zo dooft ook dit
lichtpuntje uit. De Nederlander is te
ongeduldig geworden en dat komt de
soliditeit niet ten goede. Vooruit, wij
gaan maar weer verder met overleg
gen en vergaderen en ons opwinden
over het vraagstuk bij welke organi
satie wij feitelijk net best aangesloten
kunnen zyn. Wij nebben voor het
overige niets aan ons hoofd en waar
om zouden we ook zorgen maken?
Laten wij het maar bij de voetbal
competitie houden, die vindt wél
doorgang.ijs en weder dienende.
EEK.
goed
40
„Wat je maar wilt schatje" zei
madame De Spain, „ik zal je even
helpen".
Ze gingen samen naar haar slaap
kamer en pakten enige noodzakelijke
dingen in een klein valies. Clem
wachtte voor de deur.
„Klaar?" vroeg hij ongeduldig.
Hij pakte haar arm in een stevige
greep en zij gingen de trap af naar
beneden, waar Clem de buitendeur
opentrok. Een taxi met aangezette
motor stond te wachten. Sherry ver
moedde dat de chauffeur wel op de
hoogte zou zijn.
Er waren nog heel wat voetgan
gers op Madison Avenue en er was
een onafgebroken stroom verkeer in
beide richtingen.
Zü staken het trottoir over, map
ofschoon er tamelijk veel mensen in
de buurt waren, durfde Sherry niet
te schreeuwen. Ze was echter op haar
qui vive.
Clem opende het portier van de ta
xi en duwde Sherry naar binnen,
waarbij hy haar arm losliet. Een
ogenblik was zij alleen binnen en
buiten zijn bereik. Hij was lang en
moest zich bukken om binnen te ko
men, waarbij hij allebei zijn handen
nodig had. Sherry deed alsof zij
struikelde. En toen, terwijl zij zich
met één hand aan de leren zitting
vasthield, trapte zij kwaadaardig met
haar hoog hakje naar achteren.
Ze. had geluk. Haar hak trof Clem
precies op zijn knieschijf en 'n ogen
blik kromp hij ineen van pijn. Van
dat ogenblik maakte zij gebruik om
naar de deuAruk te grijpen en het
portier aan de andere kant open te
rukken. Clem wilde haar vastpakken,
maar door de pijn aan zijn knie kon
hy niet snel genoeg handelen en
voordat hij haar pakken kon, was
Sherry naar buiten geglipt en stortte
zij zich tussen het voorbijsnellende
verkeer.
Een auto passeerde haar rakelings
maar zij bereikte veilig het midden
van de straat, waar zy even hijgend
bleef staan. Zodra zij de kans schoon
zag rende zij naar het trottoir aan
de overzijde. Een paar chauffeurs
riepen haar een ruwe verwensing
toe, toen zij vlak voor hun wielen
sprong, maar zij kwam heelhuids
over en stond hijgend en duizelig
stil.
De taxi stond nog aan de overkant
Clem stond ernaast op straat. Mada
me De Spain op het trottoir. Ze sche
nen erg uit hun humeur te zijn. Sher
ry voelde zich wel gerechtigd tot
een klein, triomfantelijk gebaar en
zij wuifde vriendelyk naar de over
zijde. Toen streek ze haar kleren glad
en stapte snel weg. Ze was niet bang
meer, want ze wist dat ze veilig was.
Althans voorlopig.
„Dat is heel knap gedaan" zei ze
goedkeurend tot zichzelf. En een
beetje verschrikt voegde ze er aan
toe: „Lieve help, nu hebben ze myn
koffertje met nachtgoed."
Ze ging een helder verlicht cafe
taria binnen en belde het nummer
van Roger Newsome. Hy kwam zelf
aan de telefoon en ze zei: ,Jk ben
zo blij dat je thuis bent en ik ben
•practisch uitgehongerd. Kun jij het
nog betalen! En ik ben me dood ge
schrokken. Ik tril als een espenblad.
Hoor je m'n tanden niet klapperen?"
„Waar ben je en vanwaar die
schrik?"
„Kidnappers" zei ze, „en ze legde
hem uit waar ze was. „Ik blijf hier
wachten tot je komt."
„Waar heb je het over?" vroeg
Roger.
„Je moet me komen halen om te
eten en wel dadelijk. Er is iets ge
beurd en ik heb dringend geleide
nodig. Het is dodelijke ernst"
„Ik kom" zei hij en zij smaakte de
voldoening een zweem van bezorgd
heid in zijn stem te bespeuren.
Ze haalde een klein spiegeltje te
voorschijn maar kon er zich nauwe
lijks in bekijken. Ze was regelrecht
van kantoor gekomen en had geen
kans gekregen zich te verkleden of
zich zelfs maar wat te wassen en
haar gezicht te verzorgen.
Ze kon niet stil zitten terwijl ze
wachtte, maar drentelde van de ene
vitrine van de cafetaria naar de an
dere. Niet omdat ze rusteloos was
maar omdat ze alleen goed kon na
denken als ze in beweging was. Hoe
vervelend was het, dacht ze, dat ze
zoveel dingen kon vermoeden of aan
voelen, zonder ook maar één ervan
te kunnen bewijzen. Ze kon zelfs
geen bewys geven voor wat haar een
mhmut of wat geleden in haar eigen
woning was overkomen. Haar „ja"
was evenveel waard als hun „neen".
Als z\j de politie bijvoorbeeld alles
vertelde wat er gezegd en gebeurd
was, dan kwam het op weinig anders
neer dan op een uitnodiging voor een
logeerpartijtje. Waarbij mijnheer
Cleim hoogstens een beetje onwelwil
lend was opgetreden. „Hij deed on
heilspellend" zei ze bij zichzelf maar
dat is iets abstrakts. Dat moet je
zelf ondervinden: een beschrijving
zegt niets." Misschien wilde Roger
Newsome haar nog niet eens geloven
en zou hy denken dat ze last van
haar zenuwen had of zoiets.
Na wat een hele poos leek, kwam
Roger binnen. Zijn gezicht stond
streng maar hij was kennelijk geïrri
teerd.
„Niet schoolmeesterachtig doen
alsjeblieft" zei ze. „Het is heel ern
stig en ik ben erg geschrokken."
„Ben je van plan me iederè keer
te roepen als je een muis ziet?" vroeg
hij, maar zijn toon was niet streng.
Schijnbaar nam hij maar een hou
ding aan.
„Kun je het permitteren me een
heel duur exotisch diner aan te bie
den?" vroeg zij. „Of de cafetaria?"
„Wat heb je het meest nodig?"
,,'t Exotisch diner" zei ze.
„Prima" zei hij, „wat je maar wilt
onder de drieëntwintig gulden."
.Want ik heb troost nodig" zei ze,
„en goed eten troost een mens."
„Om de hoek is een Frans restau
rant zei hij, „eerste klas eten en be
diening en geen muziek."
„O, crêpes Suzette. En petite mar-
mite. En eendvogel met oranjesaus.
En daarna babbelen."
„Je hebt het voor het zeggen" zei
hij. „Maar verwacht zoiets niet iedere
week. „Ik ben maar een assistent-in
koper."
„Maar zou je me wel iedere week
mee uit eten willen nemen?"
Hij keek twijfelachtig. ..Misschien
ga je mij vervelen" zei hij.
„Ik ben geen type dat gauw ver
veelt" zei ze beslist. „Integendeel,
aan mij raak je gehecht."
Zij liepen een paar straten en von
den onder een luifel de ingang van
het Franse restaurant. Sherry was
eenvoudig verrukt van het interieur,
van de kelner, de kok en het tafeltje
voor twee tegen de muur. waar zij
naast elkaar aan konden zitten.
„Gezellig een beetje keuvelen tot
het eten komt" zei ze.
Roger sloeg haar geamuseerd ga
de, met zoveel smaak viel zij op haar
eten aan. Zy had honger als een wolf
en zij genoot van de eerste tot de
laatste hap. «Zo beschikte over eln
verbazende eetlust en ze at met een
overgave, een betere zaak waardig.
Toen de crêpes Suzette verdwenen
waren, nestelde ze zich tevreden in
haar stoel en werd heel ernstig.
„Ik denk dat ze spontaan gehan
deld hebben" zei ze, „omdat mijnheer
Mixis ons gesprek afgeluisterd had."
„Wat heeft mijnheer Mixis afge
luisterd en wie is mynheer Mixis?"
(Wordt vervolgd)
