„Cronyck van het Licht" was
een leest voor het oog
Kerdenkingsspel van
Leidse Lichtfabrieken
De K.R.O.-revue
ANDERS DAN ANDERS
bezocht Leiden
Leidse veiling huldigde
vijf jubilarissen
^Gastspelers" acteerden op
S*F«L/s „Schaapjesavond"
WOENSDAG 12 FEBRUARI 1958
i»" l.blUsfc COURANT
PAGINA 5
Wij doen die moedige dames en
heren van de Leidse Lichtfabrieken,
die gisteravond in de Leidse Schouw
burg tot kwart over elf op, onder of
naast het toneel hebben gestaan zeker
niet te veel eer aan als wij spreken
van „een feest voor het oog".
Aankleding, decors, verlichting en
speciale effecten waren van dien
aard, dat de toeschouwers ongetwij
feld terug konden zien op een ge
slaagde avond. Over de inhoud van
het stuk waren wij iets minder ent
housiast; dat wil zeggen, het leek wel
eens alsof de handeling verzandde in
een teveel aan tekst en commentaar
van zaken, die in het geheel geen
commentaar nodig hebben, omdat een
revue nu eenmaal bijna alles toelaat.
Revue is de verbeelding van een serie
dromen, de raarste gedachtenspron.
gen en de meest halsbrekende spron
gen in de tijd zijn geoorloofd, men
heeft waarachtig geen verantwoor
ding te geven van een vaart in de tijd
met een zeppelin en het heeft geen
toelichting nodig, wanneer het reis
gezelschap eens niet geheel compleet
op het toneel staat. Dit zijn echter
kleine opmerkingen, die aan de
waarde van dit spel van het licht
niets afdoen. Het gaat er met een
revue zonder meer om dat 't publiek
(het verwende publiek van televisie
en film), zich amuseert, en dat is
zeker het geval geweest.
Het kon ook niet missen. De per
soneelsvereniging S.L.F. heeft kosten
noch moeite voor deze opvoering ge-
Hoewel goede wijn geen krans be
hoeft, achten wij het een gelukkig
initiatief van de KJLO. om een eigen
cabaret-revue een tournée door het
land te laten maken. Wat is per slot
van. rekening de waarde van een half ^ig liedje. Natuurlijk zochten com-
miljoen leden, wanneer die de om-p0nist en dichter naar klanken en
roepvereniging alleen kennen „van beelden, die voor de hand lagen. Dit
En er is hard, zeer hard gewerkt.
Indien wij punten van waardering
moesten geven zou ons hoogste cijfer
zeker gaan, naar de lieden die de
liederen hebben getoonzet en ge-
beschaafde, aardige liedjes die op het
toneel en door het voortreffelijke
koortje onder het toneel werden ge
arrangeerd. Het, waren werkelijk
zongen. De revue in het algemeen
was trouwens op haar sterkst in deze
gedeelten, want als de dichter van
de liederen was de maker van dit
lichtspel op terrein, waar hij zich
kennelijk thuis voelde. Het lied
„Ons Leiden", tophit van deze op
voering, was een schoon specimen
van een „comercial" die het doet,
een goed in het gehoor liggend, .pret-
horen zeggen"?
Om de hechte band tussen leden en
vereniging te bewaren en te verster
ken, moet de laatste zich van tijd tot
tijd eens laten zien, zodat de luiste
raars nader kennis kunnen maken
met artisten, wier stemmen ze soms
voor de radio horen.
In samenwerking met de Nederland
se Reisvereniging voor Katholieken
trad gisteravond in de Stadsgehoor
zaal te Leiden het KJR.O.-cabaretge
zelschap van Gerard Walden en Ber
ry Kievits op met de revue „Anders
dan Anders".
De belangstelling voor dit optre
den was overweldigend.Een avond-
is geen verwijt, in een revue heeft
men muziek en taal, die gemakkelijk
aanspreekt nodig.
De heer Van Woudenberg,
voorziter van de personeels
vereniging opende de avond met
een welkomstwoord, waarin hij
nogmaals uit de doeken deed,
welk werk verzet moest worden
om tot de opvoering van dit
grootse jubileumspel te komen.
Hij wees er op, dat er voor de
opvoering van dinsdag, woens
dag, vrijdag en zaterdag nog
plaatsen beschikbaar zijn.
Het spel, dat David le Feber in vele
lang heeft de boordevolle zaal genoten nachtelijke uren op papier heeft ge-
van muziek en dans, grollen en grap
pen. De leiders van een bepaald ge
zelschap geven nu eenmaal altijd een
bepaalde „kleur" aan hun troep en
het verschil met voorgaande tour-
née's o.Lv. het duo WaldenKievits
was daardoor niet evident. We me
nen niet, dat het minder was van
gehalte maar evenmin méér het
was als altijd een gezellige rijstebrij
berg van klank en kleur, van vaart
en rhytme. Het was (eveneens als
altijd) méér show dan cabaret. Al
leen was de moppentrommel gevuld
met „verse aanvoer". Niet gespeend
van alle zelf-critiek, hebben de artis
ten doelbewust dat „wat anders dan
anders" vóór de pauze gezocht in een
enkel optreden van alle medewer
kenden in een bloemlezing van oude
successen.
Grote vrolijkheid veroorzaakten de
sketches, die bijna alle variaties wa
ren op bekende thema's, waarvan
echter de verrassende afloop steeds
het bewijs leverde van een grote ar
tisticiteit van de cabaretleiding (Ge
rard Walden). „Carnaval in Vene-
tie" en „Ca c'est Paris" waren mu
sical-shownummers, die echt in de
sfeer van het reizen lagen. Men on
derging er wel iets van de Franse en
Italiaanse Impressies, die men op reis
opdoet. Willen we ook het optreden
vermelden van de violist Arthur el
Roberto, die zijn muzikale parkieten
liet medewerken aan de vertolking
van het virtuoze stuk „Gipsy's Car
naval".
Ook de onbreekbare Rile Brothers
oogstten grote bijval met hun clow
neske gooi- en smijt- maar vooral val
partijen.
zet begint in Leiden. Vier schattige
jongedames in de flatteuze kleding
van het begin van deze eeuw, ver
gezeld van vier charmante heren be
spreken het laatste nieuwtje: de elec.
triciteit. „Atomos" komt op, 'n merk
waardig heerschap, die de kinderen
van de twintigste eeuw meeneemt op
een terugreis door de eeuwen. De
leuke Beierse kapel, (personeelsleden
j van de Lichtfabrieken) gaf aan deze
scene de pittige noot. Het gezelschap
krijgt eerst een ontmoeting met
Electra, die hen leidt naar „de dans
der sterren", een geslaagd ballet, dat
vooral aan waarde won door de fan
tastische fluorescerende belichting.
Het ballet werd uitgevoerd door leer
lingen van de balletschool Corrie de
Wekker, die ook de choreografie
verzorgde. Hierna heeft de schrijver
van de gelegenheid gebruik gemaakt
wat illustraties van de geschiedenis
te geven, teruggerekend tot het begin
van de jaartelling. De scène „Bij de
Batavieren" was interessant, goed
van decor en aankleding, maar paste
misschien niet zo <*oea in dit spel.
Te weinig nadruk werd gelegd op de
betekenis van het licht in deze tijd.
Het was immers de kroniek van het
licht Na het optreden van de nood-
lotszusters, die de kaars in de aan
dacht plaatsten, komen we in contact
met de Germanen, die Germaanse
rechtspraak plegen.
Hier geeft de schrijver er blijk van
zoals dat ook in andere scènes het
geval is, dat hij goed thuis is in de
geschiedenis.
Gevangen Romeinen trekken daar.
na af goede costuums van de heermustangs snuiven, en van de einde-
Joop Koevoets! Het gezelschap onder i loze pampa's. Het was een stuk,
leiding van Atomos ontmoet een waarin voortdurend het zweepgeklap,
Na de pauze lag het zwaartepunt speelman, (goede stem), die in de het schieten van pistolen en andere
wel op een serie sketches, waar buurt van „Die Leythe" rondzwerft, uitingen van het ontstuimige .Zuid-
tussen als voortreffelijk entr'acte een men komt in aanraking met de Leidse amerikaanse temperament klonken,
optreden plaats vond van Frances jaarmarkt, via een herberg. Die jaar- met geen ander gevolg dat ook de
Capy. Na een massale finale, ge- markt blonk vooral uit door de kleu- nuchtere Hollanders, die in het stuk
titeld „Wij vieren feest, spontaanrige aankleding, de leuke opbouw voorkomen, tenslotte met wandel-
was een langdurige ovatie de welver- van de scène en het prachtige décor, stokken op tafel sloegen, om hun
diende beloning voor een zeer gezel-1 De speelman zingt het aardige lied argumenten kracht bij te zetten. Het
lige avond. van Wiezowa", waarna een dans- waren geen diepzinnige dialogen, die
Kabellegging in 1907 op het Schouw
burgtoneel.
deleeuwse klucht „Nu Noch" op.
Goed wordt hierna het Duitse stu
dentenlied „Krambambuli" gezongen.
De studenten gaan naar Oud-Poel
geest, waar zij door Rococo-dames en
-heren een prachtig menuet zien uit
voeren. Hier blonk de kleding van
Koevoets wel bijzonder uit en eigen
lijk was het jammer, dat slechts een
gedeelte van de prdchtige costuums
was te zien door het „zwarte licht".
Hard gelachen werd er om „Het
Oudenliedenhuis" dat 19e eeuwse
toestanden laat herleven. Het was
geestig en de verrassing met de mu
zieknoten was een vondst. Hier wordt
een andere „schlager" uit deze revue
gezongen, het publiek zong luidkeels
mee
Als ik jou ga bezingen,
mijn oude Sleutelstad,
denk ik aan vele dingen
die ik in jou bezat.
Via de straatmuziek 'met een her
nieuwd pittig optreden van de Beier
se blazers, wordt het publiek gecon
fronteerd met de eerste kabelleg
ging bij Hoogstraat te Leiden. Het
lied van de kabelleggers „Nou nóg
een ruk! met nóg een pluk" was ori
gineel in tekst en muziek. Het best
van de gehele revue vonden wij het
lied van de atomen. De slotscène is
massaal, men besluit met een lofzang
op het jubilerend bedrijf.
Als wij tenslotte pluimen uitdelen
willen wij steken op de hoeden van
de musici Louis van Wijngaarden
(die dirigent was) en John Mostaert.
Het orkest de fluitist ontbrak
viel ons een weinig tegen. De viool
muziek was wat beverig, maar dat
K. Cebol koninklijk
onoerscheioen
In plaats van de gebruikelijke
groenten en wat dies meer zij aan
vruchten der aarde was de grote neer-
7.ethai van de Coöp. Groenien-, Fruit
en Bloemenveiling Leiden en Omstre
ken G. A. gistermiddag gevuld met
een zeer groot aantal personen, die
tegenwoordig waren bij de huldiging
van een vijxtal jubilarissen. Dit wa
ren de heren L. Snoeker en L. Ver
haar, die 25 jaar bestuurslid van de
veilingvereniging zijn, K. Cebol, de
betaalmeester die 40 jaar aan de vei
ling is verbonden, en P. J. Leyendek-
ker en D. Knotter, die resp. 40 en 25
jaar in de emballageafdeiing werk
zaam zijn, en die met hun echtgeno
ten en verdere familieleden een ere
plaats hadden ingenomen.
Onder de vele aanwezigen bevon
den zich o.m. de burgemeester van
Leiden, jhr. mr F. H. van Kinschot,
wethouder A. J. Jongeleen en vele
vertegenwoordigers van tuinbouw-
kringen. Het openingswoord werd ge
sproken door de heer B. van Vliet
voorzitter van de veilingvereniging,
die allen welkom heette en zich ver
volgens richtte tot ieder van de jubi
larissen afzonderlijk. Zich tot de heer
Verhaar wendend zeide spr. altijd
bewondering te hebben gehad voor
wordt ongetwijfeld beter als de plan- j he* grote optimisme waarmede de
Een pluimheer Verhaar zich door alle weder-
feest volgt. Het is in deze tijd, dat
het lied van „Ons Leiden" op de merking
proppen komt. Het ballet voert de deed voor de heer Crama, die de to-
kenkoorts is uitgewoed,
ook voor het gemengd personeelskoor,
het dubbelmannenkwartet „Inter
Nos" en het kleinkoor „Leonardi",
waarvan de leden zonder wijfeling
de liederen zongen. Een grote pluim
voor de heer David le Feber, die een
Titanen-werk moest verrichten en
dit alle belemmeringen in aan
genomen voortreffelijk
Herderinnedans uit op muziek uit
„Mignon" van F Baumfelder, waarna
de gilden een kans krijgen. Vermake
lijk is het hierbij ook een gildebroe-
der te zien met een schild, waarop
de bliksemschicht als symbool van de
electriciteit staat afgebeeld. In het
gildehuis krijgt de „commedia dell'
Arte" een kans. De Rederijkerska
mer improviseert op het woord ap
pelepap en voert daarbij de mid-
neel-regie verzorgde, voor de costu
mier de heer Joop Koevoets, voor de
décor-ontwerper de heer C. van
Steen wijk, voor de heer D. B. Derk-
sen, die zorg droeg voor de prachtige
verlichting, voor al die anderen
we kunnen hen niet allemaal noe
mendie aan dit succes meewerk
ten.
Conclusie een herdenkingsspel, dat
de moeite van het aanzien waard is.
Première van
(,Het Nichtje"
Het was een zeer sympathieke
geste van het Toneelgezelschap „De
Gastspelers" (regie de heer J. Buis),
dat zij aan het bestuur van het Sint
Franciscus Liefdewerk te Leiden aan
boden, om de jaarlijkse zogenaamde
„Schaapjesavond", door het belange
loos opvoeren van een nieuw toneel
stuk luister bij te zetten.
Sinds onheugelijke tijden is een
der belangrijkste financiële pijlers,
waarop het zo moeizaam opgetrokken
febouw van de katholieke Socialê
eugdzorg voor jongens te Leiden
rust, de zg. Schaapjesactie. Dezé
actie omvat de gezamenlijke aankoop
door een groot aantal veehouders uit
de omgeving van Leiden van een
respectabele kudde lammetjes. In de
loop van het jaar neemt elk van de
boeren een of meerdere lammetjes
voor zijn rekening, door ze gratis te
laten weiden. Op het eind van het
jaar worden de schapen wederom
gezamenlijk verkocht voor rekening
van de Jeugdstichting. Meestal wordt
er dan wel enige winst behaald, als
er tenminste geen klad in de markt
is gekomen (zoals dit jaar het ge
val schijnt geweest te zijn).
Wat er van zij, het is duidelijk dat
het Sint Franciscuswerk oprecht
dankbaar is voor de telkenjare terug
kerende bereidwilligheid der boeren,
om ten behoeve der stichting de
schaapjes te weiden.
Een der middelen waardoor het
S.F.L. zijn dankbaarheid aan deze
weldoeners tracht te belonen is het
houden van de jaarlijkse zogenaamde
„Schaapjesavond", waarbij van al
deze veehouders de familieleden een
het meest de aandacht boeiden, maar
vooral de vlotheid van spel en de
actie der spelers, die het stuk deden
inslaan, en de avond tot een succes
maakten.
De inhoud
Een verstokte vrijgezel, in het ga
reel gehouden door een kordate huis
houdster, en in zijn pessimisme
slechts getroost door de flinke voor
uitzichten van zijn voor ingenieur
studerende pleegzoon, staat op het
punt bezoek te krijgen van zijn broer
uit Argentinië, die vergezeld van zijn
dochter en kamenierster, voor enige
tijd in het „oude Europa" vakantie
willen nemen. De oude vrijgezel
vloekt op alles, wat hij hier op zijn
levensweg ontmoet: de regering, de
ambtenarij, de democratie, zijn luie
huisknecht, zijn bazige huishoudster.
Heel Europa vindt hij maar rot, maar
hij dweept met Argentinië, waar
„mannen mannen zijn", waar je vrij
bent en gelukkig. Zijn nichtje An-
netje, die eerder aankomt, hoort van
deze dwaze vooroordelen en beraamt
met de huishoudster een plannetje
om hem van de „Amerika-vergoding"
af te helpen, en hem besef bij te
brengen, dat er in Europa ook nog
wel iets goeds te vinden is. Zij fopt
hem, zijn pleegzoon en zijn huis
knecht, door als Zuidamerikaanse
kermisklanten te springen en te dan
sen, met zwepen te knallen, lasso's
te werpen en te jiu-jitsuen. Annet
te's vader helpt haar nog een beetje
door met zijn alarmpistool te schie
ten. Natuurlijk kwam alles tot een
happy end. Het stuk vond een zeer
goede bezetting in de hoofdrollen,
vooral de familie Reizevoort (vader
waardigheden weet heen te slaan.
Het is niet allemaal even gemakkelijk
gegaan, gelet op de omstandigheid,
dat de jubilaris, evenals de andere
feestelingen van deze middag, in een
moeilijke tijd bij de veiling is geko
men. De heer Van Vliet bood hem
vervolgens een radiotoestel aan.
Ook bij de gelukwensen gesproken
tot de heer Snoeker releveerde spr.
lige plek te brengen. De heer Van
Vliet herinnerde voorts aan de voor
name plaats welke de heer Cebol
heeft ingenomen bij de uitbreiding
en modernesering van de veiling.
Hem werd een couvert met inhoud
overhandigd.
De heer Van Vliet vervolgde zijn
toespraak met het roemen van de
kwaliteiten van de heer Leyendek-
ker, die ook de moeilijkheden in een
prettige sfeer wist op te lossen en
dat gaat hem dan ook gemakkelijk
af, want hij beschikt over een uit
gebreide voorraad humor. Ook voor
deze jubilaris was een couvert be
stemd. De heer Knotter was de laat
ste feesteling die onder vuur werd
genomen. Voor hem was het een heel
bijzondere dag. Toen hij 25 jaar ge
leden op de veiling kwam had hij er
reeds 25 opzitten bij een werkkring
van een geheel andere branche en
om dan over te schakelen is bepaald
geen sinecure. Met veel optimisme
heeft hij zich aan zijn nieuwe werk
gegeven waardoor ook hij alle hin
derpalen uit de weg kon werken.
Voor een groot deel ook is dit te
danken aan zijn goede teamgeest. De
heer Van Vliet overhandigde ook de
heer Knotter een enveloppe met in
houd.
Jhr mr F. H. van Kinschot was de
volgende spreker. De burgemeester
wendde zich in het bijzonder tot de
heer Cebol en bracht hem namens
het gemeentebestuur gelukwensen
over. Wat betreft de werkzaamheden
van deze jubilaris zeide spr., dat de
bloei van Leiden ten nauwste samen
hangt met die bedrijven in de stad
welke zich in de loop der jaren heb
ben weten te consolideren en een
grote vlucht hebben genomen. Zo'n
bedrijf is de Leidse groenteveiling
met een omzet van maar liefst 11 mil
joen in het afgelopen jaar. Het was
de burgemeester een grote eer, de
.?^^are": beheer Snoeker heeft jubilaris te mogen mededelen, dat
altijd een bijzondere interesse ge
toond voor het financiële gedeelte
der vereniging, maar het is niet bij
interesse gebleven, hij wist immer
de volle schouders onder het werk
te zetten. Als stoffelijk blijk van
waardering mocht de heer Snoeker
een schilderstuk in ontvangst nemen.
De heer Cebol is een man, die altijd
heeft gesjouwd en gedaan. Als de
wind tegen was er wel eens gemop
perd, maar hy wist de boot van de
veiling ook steevast weer op een vei.
vraagt recht voor een
aangedaan onrecht.
Kiest A. v. Dijk No. I
bij de groslijststemming
Gemeenteraad.
het H. M. de Koningin had behaagd
hem te verlenen de ere-medaille in
goud behorend bij de Orde van Oran
je Nassau, welke onderscheiding de
heer Cebol door burgemeester Van
Kinschot opgespeld werd.
De heer J. J. Arbouw sprak na
mens het personeel. Hij belichtte uit
voerig de kwaliteiten van de jubila
rissen, van wie in de crisistijd, voor
al van de heer Cebol, bijzonder veel
werd geëist. Een aardig intermezzo
was het de hal binnenrijden van een
handkar waarop tussen hoog opgetas
te groente en fruit geschenken lagen
en welke werd voortgeduwd door
twee jongedames van de administra
tie; namens het personeel werd bo
vendien levende have aangeboden
voor het aquarium in het nieuwe kan
toor, De vissen waren wel niet aan
wezig, maar de gave werd gesymbo
liseerd door een (dode) zeebewoner
in kranten gewikkeld.
Vervolgens was de beurt aan een
lange rij sprekers n.l. mr L. Niemöl.
ler uit Den Haag, namens het bestuur
Centraal bureau tuinbouwveilingen,
de heer Alb. 't Hart, Rotterdam,
voorz. van de Kring van Veilingen in
Zuid-Holland, de heer T. Borst, na
mens prov. commissie van veilingen
in Z. Holland, de voorzitter van de
Coöp. Boerenleenbank Leiden-Oegst-
geest, de heer P. J. Polderman, de
heer G. J. Sassen, namens de klein
handel; verder de heren Mosselman,
terreinhandel, A. van Staalduinen,
hoofdcontroleur van uitvoer controle
bureau voor tuinbouw, C. van Es,
voorzitter van de bond van direc
teuren en leiders van tuinbouwvei
lingen in Nederland, Joh. Verhave
uit Rijnöburg namens de grossiers,
v. d. Poel namens de fruittelers en
mevr. Arbouw namens de dames
van het kantoorpersoneel. Na de
dankwoorden van de vijf jubilaris
sen werd het slotwoord gesproken
door de oud- en erevoorzitter van de
Leidse veiling de heer C. van Vliet.
Hierna kregen de aanwezigen de ge
legenheid de jubilarissen de hand te
drukken. De middag werd besloten
Conchita, de kamenierster, bewees,
ondanks een weinig plankenkoorts
aan het begin, dat zij als jong begin
nende toneelspeelster, veel in haar
mars heeft. De pleegzoon was aan
vankelijk de timide, vreesachtige
technische student, maar ontpopte
zich later als een voortvarende ver
overaar. De huisknecht had naar
werd verteld in geen acht jaar
meer op de planken gestaan, maar
deze oogstte door zijn natuurlijk spel
en aartsluiheid de meeste lachsalvo's.
De huishoudster van de vrijgezel en
ook diens broer, leverden zeer na
tuurlijk spel.
Over het algemeen moet gezegd
worden, dat dit spel een klasse hoger
stond dan het traditionele amateur
toneel. Dit bleek ook al aan de mi
miek en de duidelijke articulatie, iets
waaraan de meeste amateur-toneel
spelers laboreren. Regisseur Buis
heeft succes van zijn avond gehad,
en deelde dan ook terecht in de hul- j t r?n<*Sang; ee" wapenschouw,
de, die door de voorzitter van het ef van. e* *?et uit
drukte, over het terrein met 7i"n yp'e
S.F.L. aan het gezelschap werd ge
bracht.
Onder de talrijke aanwezigen
merkten wij nog op de kapelaan J.
A. M. v. Adrichem, geestelijk advi
seur van de Gastspelers en de pater
Van Baerle O.F.M., van het Haar-
en dochter) waren in de persoon van
de vrijgezel en de onstuimige Annet-
feestavond wordt aangeboden enkele t te de dragers van de klucht. Ook lemse Franciscus Liefdewerk,
tractaties worden verstrekt, welke
feestavond zonder mankeren steeds
eindigt met een vrolijke en opge
wekte dans onder leiding van de be
kende dansleraar Evert Castelein.
Première
Dit jaar kon het Liefdewerk dank
baar gebruik maken van een aanbod
van „de Gastspelers" om de première
te mogen zien van de klucht „Het
nichtje uit Buenos-Aires". Het S.F.L.
heeft blijkbaar met het aanvaarden
van dit aanbod in de roos geschoten,
want de directeur-aalmoezenier R.
P. de Pont O.F.M. mocht aan het
begin van de avond een stampvolle
zaal verwelkomen, die waarschijnlijk
reeds door de titel van het stuk aan
gelokt, vol spanning naar het toneel
stuk uitkeek.
Het publiek is in zijn verwachting
niet beschaamd geworden, want de
„Gastspelers" hebben de première
laten zien van een klucht vol met
vaart, met temperament, doortrok
ken van de lucht, waarin wilde
gemoderniseerde en vernieuwde af
delingen.
Een aardig moment tiidens de huldi-
sing. Achter de kar met goede gaven
staan opeesteld v.I.n.r. de heren D.
KnoDer, P. J. T-evendeHrer. K. Ce-
bol Pia en Oerda van het kantoor,
en de heren L. Verhaar en L. Snoeker
