Vonr-ilonscbe vondsten
mm
weeckelykse CRonycke
Duizend évacués komen
zondag in Rotterdam aan
Harderwijk biedt
repatriërenden
woonruimte aan
Concurrentie zal
toenemen; geen
reden tot paniek
IVOROL Elke tand een Sneeuwwitje
«We hebben gezellig geleefd,
ondanks slechte jaren"
Scooterrijder
ernstig gewond
Nieuw overleg
over 5de mei
't Hoorntje
ZATERDAG 18 JANUARI 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 8
Per „Corfu"
en „Sioajak"
Met Nederlandse evacué's uit Indo
nesië wordt zondag omstreeks 12.30
uur het ss „Corfur" van de rederij
P. and O. aan de Lloydkade te Rot
terdam verwacht.
Alvorens naar de thuishaven Lon
den te varen, brengt dit schip hier
9 mannen, 33 vrouwen en 74 kinde
ren, die eerst van Indonesië naar
Singapore evacueerden en later van
daar met de „Corfu" naar Nederland
reisden.
Er bevinden zich verschillende ge
zinnen van employé's van de HVA
(Handelsvereniging Amsterdam) en
de „Internatio" aan boord. De ont
scheping zal terstond na aankomst
plaats hebben.
Enkele uren later, n.l. omstreeks
18 uur, wordt het ms „Sibajak" van
de Kon. Rotterdamsche Lloyd, het
eerste Nederlandse schip met een
groot transport evacué's daar ver
wacht. De administratieve behande
ling der passagiers vindt diezelfde
avond nog plaats. Vrije passagiers
kunnen dan ook debarkeren, de ove
rigen ontschepen de volgende dag.
Van de 834 passageiers, onder wie
Het college van b. en w. van Har
derwijk heeft in overleg met de ge
meentelijke huisvestingscommissie en
de centrale woningstichting besloten
25 eensgezinswoningen voor gerepa-
trieerden beschikbaar te stellen. Van
de in aanbouw zijnde 139 woningwet
woningen volgens de Oostenrijkse
element systeembouw, kunnen de
eerste 6, behoudens in geval van
strenge vorst, uiterlijk klaar zijn op
17 februari.
Verder volgt iedere week een groep
van zes huizen. De hoekhuizen moe
ten 15.per week aan huur op
brengen en de ingebouwde woningen
13.per week. De sociale werksters
van de dienst van sociale zaken zul
len zich met de financiële aangele
genheden en dergelijke bezighouden.
De dames van de plaatselijke afdeling
van de C.C.K.P. en de vrouwelijke
vrijwillige hulpverlening zullen de
nodige bijstand verlenen.
Wat lezers schrijven
HET STRUCTUURPLAN
LEIDEN, 17 januari
Met het structuurplan voor de
Leidse agglomeratie loopt het nog
niet naar wens. De gemeenten Lei
den, Leiderdorp, Oegstgeest, Voor
schoten, Warmond en Zoeterwoude
willen samenwerken en hebben zich
op een plan verenigd, maar er komt
over-en-weer ontevredenheid.
Bij Leiden is er reden tot teleur
stelling, omdat het een plan op bre
der basis dan het overeengekomene
op het oog heeft; bij de andere ge
meenten is er reden tot teleurstel
ling, omdat Leiden ondanks de
overeenkomst toch aan zijn brede
basisplan vasthoudt.
Afgezien van de waarschijnlijkheid,
Of dit grote plan ooit verwezenlijkt
zal worden, blijft het het goed recht
van de gemeente Leiden of enige
andere gemeente een breder plan
voor te staan dan het overeengeko
mene.
Als de overeenkomst is getroffen
en vier van de betrokken gemeen
teraden reeds hebben zich daar niet
tegen verzet kan men geen smal
ler plan meer gaan nastreven, zon
der de overeenkomst te schenden.
Maar dat één van de samenwer
kende gemeenten niet nog verder
vooruit zou mogen zien in de toe
komst, lijkt ons een onverantwoorde
inperking van de gemeentelijke zelf
standigheid en van het gemeentelijk
beleid, vooropgesteld dat het brede
plan niet een ingrijpende wijziging,
maar een uitbreiding van de over
eenkomst beoogt en dat laatste is,
als we het plan goed begrepen heb
ben, hier het geval.
Wanneer het de eerlijke mening
van het Leids gemeentebestuur
d.w.z. de Raad is, dat de gesloten
overeenkomst zijns inziens te beperkt
is, maar dat het desondanks zijn deel
in het geven en nemen (waarop zulk
een compromis meestal neerkomt)
wil bijdragen, dan behoeft men geen
bewondering te hebben voor de Leid
se diplomatie, maar zal men de rond
borstigheid ervan moeten erkennen.
Het komt ons voor, dat deze eer
lijkheid van Leiden dat bovendien
annexatieplannen heeft ingediend,
waarvan het verloop ons onbekend
is het overleg méér moet bevor
deren dan achterbaksheid.
Dan zouden de omringende ge
meenten meer reden tot bezorgdheid
en gegriefdheid hebben, dan nu Lei
den open kaart speelt.
Het begin van het overleg is niet
prettig toegegeven maar het
zou heel wat minder prettig zijn,
wanneer Leiden plotseling zoete
broodjes ging bakken. Dan zou men
Leiden niet behoeven te vertrouwen
wegens zijn vriendelijkheid, terwijl
men het nu niet behoeft te vertrou
wen wegens z\jn ontevredenheid.
Het is bij zulk overleg altijd beter
te weten, wat men van elkaar weet
Leiden kent nu de ontstemming bij
de andere partners en de andere
partners kennen het standpunt van
Lelden.
Dit lijkt ons een gezonde basis om
het overleg voort te zetten.
VAN ROLLAND.
niet minder dan 323 kinderen beneden
de 12 jaar kwamen er bijna hon
derd reeds in Nieuw-Zeeland en
Australië aan boord. Onder de onge
veer 750 repatriërenden uit Indonesië
zijn er ruim 650, die zelf in Neder
land geen huisvesting hebben en
van overheidswege onderdak ge
bracht moeten worden.
In het extra hospitaal aan boord
worden ditmaal 72 chronische zieken
en invaliden vervoerd, voor wier
verzorging een speciaal team van
tien verpleegsters per vliegtuig naar
Fremantle reisde, om zich in deze
Australische haven op de „Sibajak"
in te schepen.
De medische leiding berust bij de
beide scheepsartsen, de doktoren C.
Hartog uit Rotterdam en A. P. van
Nimwegen van het Algemeen Zieken
huis te Woerden.
Gedurende de reis overleden twee
weduwen, resp 83 en 64 jaar oud. Ze
werden in zee begraven. Twaalf pas
sagiers zijn ouder dan 80 jaar.
Geheel zonder geleide voor de lange
reis naar Nederland, maar wel voor
zien van een passagebiljet en een kwi
tantie voor 125,— boordgeld, kwam
in Soerabaja aan boord een elfjarige
jongen met zijn achtjarig zusje. Een
van de verpleegsters heeft hen onder
haar speciale hoede genomen.
In Aden kwamen aan boord een
maatschappelijk werkster en een con
tactambtenaar, beiden van het mi
nisterie van maatschappelijk werk,
alsmede ds. W. van den Hoek. Laatst
genoemde behartigt samen met de
reeds in Australië aan bord gekomen
pater A. Verhoeven de geestelijke
verzorging der passagiers. Onder die
passagiers uit Indonesië bevindt zich
nog pater J. A. van Leengoed.
Ofschoon op de „Sibajak" bij ge
brek aan een geschikte ruimte daar
toe anders nooit huisdieren mogen
worden meegenomen, was de gezag
voerder thans gemachtigd zoveel hon
den en katten mee te nemen, als hij
mogelijk en verantwoord achtte.
AANKOMST „SIBAJAK" OP
TELEVISIE.
De Nederlandse Televisie Stichting
hoopt zondagavond 19 januari een
rechtstreekse reportage te geven
van de aankomst van het eerste Ne
derlandse schip met évacue's uit In
donesië, de „Sibajak" van de Konink
lijke Rotterdamse Lloyd.
Wanneer de „Sibajak" op de voor
ziene tijd in Rotterdam arriveert zal
deze uitzending aanvangen te 19.15
uur. Mocht het schip op het laatste
deel van de reis nog vertraging op
lopen, dan zal zondag a.s. na de ra
dio-nieuwsuitzending van 13.00 uur
worden medegedeeld hoe laat de re
portage in dat geval zal aanvangen.
Midden- en Kleinbedrijf
De voorzitter van de Raad voor het
Midden- en Kleinbedrijf, mr. dr. A.
Schrijvers, meent dat de economische
toestanden en de situatie op de ar
beidsmarkt nergens reden geven tot
paniek en stelde -Ie vraag of wij niet
te doen hebben met een terugkeer
naar normale verhoudingen. Dit geldt
ook, zei hij, voor het midden- en
kleinbedrijf. Het staat vast, dat de
omzetten in de eerste maanden daar
zeker niet zullen stijgen.
De concurrentie zal zich gaan ver
scherpen en in sommige branches
woedt, zei hij, reeds een duidelijke
strijd om de nog aanwezige vraag, zij
het dan dat incidentele factoren daar
voor mede verantwoordelijk kunnen
worden gesteld. Er zal scherp inge
kocht moeten worden en sterk gelet
moeten worden op prijs en kwaliteit.
Verlaag de kosten, maar ook de prij
zen, ried de voorzitter de midden
stand aan en verhoog de produktivi-
teit met alle daartoe aanwezige mo
gelijkheden. Dit heeft mr Schrijvers
in een besloten vergadering meege
deeld.
De familie Post-Zoetemelk:
Gouden bruiloft
te Hoogmade
Wanneer iemand de deur achter
zich open laat, heet men hem in de
kerk geboren te zijn. Vele deuren
blijven open maar slechts in een heel
bijzonder geval Is de dader werkelijk
binnen de muren van een Godshuis
ter wereld gekomen. Zo'n „bijzonder
geval" is nu de heer J. J. Post in
Hoogmade, die op dinsdag, 21 januari
zfjn gouden bruiloft gaat vieren.
Toen wij, na enig zoeken naar de
Oude Kerkweg, aan zijn adres arri
veerden, vonden wij de deur open. In
dubbele betekenis: we genoten een
gastvrije ontvangst, die het gesprek al
dadelijk deed vlotten.
De bruidegom vertélde ons, dat hij
75 jaar geleden geboren was in de
Oude Kerk. We moesten direct den
ken aan de naam van het smalle
paadje, dat naar het langgerekte huis
leidde maar we konden nergens een
kerk ontwaren of iets dat daar op
leek.
De heer Post onze nieuwsgierig
heid ziende vertelde dat het huis,
waarin thans vier gezinnen zijn on
dergebracht, gebouwd is binnen de
muren van een oude kerk, van welks
bestaan hij niet het juiste meer weet.
Ziekte en tegenslag.
Mevrouw C. PostZoetemelk is
ook op Hoogmade geboren. Ze is nu
72 jaar en nog altijd vitaal, evenals
haar man. Het echtpaar werd geze
gend met dertien kinderen, waarvan
er nog negen in leven zijn. Er zfjn 45
kleinkinderen, waarover mevrouw
Post zegt: „Ik- ken ze allemaal bij
name en ze komen ook allemaal op de
bruiloft".
Voordat ze trouwde was mevrouw
Post verschillende jaren werkzaam
als dienstbode op boerderijen in Lei
derdorp en Hoogmade en toen ze
eenmaal getrouwd was. was haar
enige interesse haar gezin, waarvoor
ze altijd helemaal geleefd heeft en dat
veel met ziekte te kampen heeft ge
had.
Ook de bruidegom is nooit van
huis geweest. Nadat hij getrouwd
India schenkt 400
Sanskrit boeken
aan Leids instituut
De ambassadeur van India, de heer
John A. Thivy, heeft het voornemen
op zaterdag 25 januari a.s., des mor
gens om 11 uur, namens zijn regering
een geschenk van 400 Sanskrit boe
ken aan het Instituut Kern officieel
aan te bieden.
Het betreft hier een bltfk van er
kentelijkheid van de regering van In
dia jegens die Nederlandse geleerden,
die zich op dit gebied van studie ver
dienstelijk hebben gemaakt, en het
bedoelt een belangrijke bijdrage te
leveren om deze studie te helpen be
vorderen.
De boekwerken zullen worden op
genomen in de verzameling Sanskrit-
werken in de bibliotheek van het In
stituut Kern.
was heeft hij vijf jaar lang aan de
voorkant van het huis gewoond. Om
practische redenen kwam hij met zijn
vader de hoofdbewoner van het
pand overeen, dat hij een van de
andere woningen zou betrekken Het
besluit was in twee minuten genomen:
de verhuizing duurde wel wat langer.
Zijn leven lang was de heer Post
tuinder. Hij had een tuin van één
hectare in de richting van Rijpwete-
ring maar er kwam veel tegenslag,
zodat het grote gezin soms nauwelijks
eten had. Met name in de crisistijd na
1930 heeft de familie Post rake klap
pen moeten incasseren.
Muziek.
In zijn vrije tijd was de bruidegom
een verdienstelijk muzikant. Hij blies
de tenor-hoorn en richtte mede een
half jaar na zijn .ïuwelijk de har
monie „Heerlijkheid Hoogmade" op,
welke harmonie sinds enig jaren het
karakter van een fanfare heeft gekre
gen. 15 Jaar lang was hij lid van de
muziekvereniging. Toen waren lang
zamerhand al zijn vrienden verdwe
nen en nam ook hij afscheid van
„zijn" vereniging. Ook is de heer
Post drie jaar lang voorzitter geweest
van de Hoogmadese feestcommissie,
waarvoor hij gedurende 25 tot 30 jaar
actief werkzaam is geweest. Een paar
jaar is hij voorts baancommissaris
geweest voor de IJsvereniging maar
die functie was hem te koud en hij
verdween weer. Liever leest hij wat,
zittend in de gezellig-warme huiska
mer.
Terugziend op de periode die door
hun gouden huwelijk wordt afgeslo
ten, zeggen de heer en mevrouw Post:
„We hebben gezellig geleefd, maar
wanneer we het over konden doen
dan dat toch liever niet. De tijden
zijn beter dan vroeger. We hebben
slechte jaren gehad en wat is nu
mooier, dan rustig van een goede
oude dag te genieten?"
We zijn het volmondig met bruid
en bruidegom eens en willen hopen,
dat ze in hun verwachtingen over de
toekomst niet teleurgesteld worden.
HAZERSW0UDE (Gr.)
Vanmorgen omstreeks kwart over
zeven is, enkele honderden meters
voorbij de Gemeeneweg, de heer J.
v. d. Bregge uit Alphen aan den Rijn
met zijn scooter door het gladde weg
dek geslipt, juist 3p het moment dat
uit de richting Leiden een auto van
de PTT passeerde. De scooter botste
tegen de auto op waarbij de heer v.
d. B. zeer ongelukkig terecht kwam.
Dokter H. A. Blaauwendraad uit Kou
dekerk was reeds spoedig ter plaatse
en oordeelde vervoer naar het Acade
misch Ziekenhuis te Leiden noodzake
lijk. Naar het zich liet aanzien had
de man een ernstige schedelbasisfrac-
tuur opgelopen zodat zijn toestand le
vensgevaarlijk was.
Pastoor J. B. Oudijk, die morgen
als pastoor van Hazerswoude wordt
geïnstalleerd, diende v. d. B. uit voor
zorg het H. Oliesel toe.
Minister Drees:
Negen in dit verband representatief
te achten organisaties zijn door de
minister van Algemene Zaken uitge
nodigd voor een nieuwe bespreking
over de viering van de vijfde mei. Dit
heeft dr Drees meegedeeld in zijn
antwoord aan de commissie van rap
porteurs uit de Tweede Kamer inza
ke de begroting 1958 voor het depar
tement van Algemene Zaken.
De minister komt in zijn antwoord
ook terug op de in het voorlopig ver
slag gemaakte opmerkingen over het
ambtskostuum voor ministers. Tot
afschaffing van het dragen van
ambtskostuum behalve door de
minister van buitenlandse zaken en
door de minister van binnenlandse
zaken als hij inplaats van de Ko
ningin de Staten-Generaal sluit
is na de oorlog overgegaan als ge
volg van de moeilijkheid destijds
dergelijke kostuums te laten maken.
Minister Drees betwijfelt echter of
in de tegenwoordige tijd het dragen
van ambtskostuums door ministers
nog wel als gewenst moet worden
beschouwd en voorts wijst hij op de
praktische moeilijkheid, dat een der--
gelijk gewaad niet bestaat voor
vrouwelijke ministers en staatssecre
tarissen. Een besluit tot vaststelling
daarvan, zo voegt de minister hier
aan toe, zou natuurlijk alsnog wel
kunnen worden genomen.
W ereldtentoonste lling
Op de begroting 1958 is voor de
Nederlandse inzending naar de we
reldtentoonstelling te Brussel niet
meer dan anderhalf miljoen gulden
uitgetrokken, omdat men dan, met
de reeds in voorafgaande jaren uit
gegeven gelden voor dit doel, bin
nen de 7,5 miljoen gulden blijft, die
werden geraamd. De grootste uit
gaven vielen trouwens in 1957 en
als mocht blijken, dat er van het voor
1957 uitgetrokken bedrag nog iets
resteert, dan kan dat overschot als
nog voor 1958 worden gebruikt.
Overigens is de opzet van de Ne
derlandse inzending vereenvoudigd,
om in ieder geval binnen de 7,5 mil
joen, die waren geraamd, te blijven.
VAKANTIESPREIDING.
Volgens reeds thans bij het bureau
vakantiespreiding binnengekomen
opgaven zullen in 1958 definitief
ruim 2.000 lagere scholen, d.i. circa
28 van het totaal, hun zomervakan
tie op 12 juli doen ingaan en ruim
20 op 19 juli.
Dit betekent dat ongeveer de helft
van het aantal gezinnen dat op lagere
scholen gaande kinderen heeft, die
kinderen niet van school zal behoe
ven thuis te houden als zij voor de
drukste weken (aanvang 26 juli) in
gezinsverband met vakantie wil gaan.
EEN DODE EN EEN GEWONDE
NA AANRIJDING.
Op de (vorige maand omgelegd)
rijks weg nr 1 van Muiden naar Naar-
den is gisteravond laat een verkeers
ongeluk gebeurd, dat de 53-jarige
heer W. Schols uit Naarden het le
ven heeft gekost.
De heer van A. uit Hilversum reed
met zijn auto afkomstig uit een mi
litaire dump, waaraan een tweede
dump waigen met een ketting was
vastgemaakt in de richting Amster
dam.
Een paar honderd meter voor het
nieuwe viaduct bij de Hakkelaars-
brug schijnt de gesleepte wagen te
veel naar het midden van de weg te
zijn gekomen, juist op het ogenblik
dat uit de richting Amsterdam de
heer Schols naderde. Met zijn wagen
vloog hij tegen de gesleepte auto op.
De heer S. was vrijwel op slag
dood. Zijn naast hem zittende echt
genote is ernstig gewond naar het
Diaconessen-ziekenhuis te Naarden
overgebracht. De auto werd groten
deels vernield.
Een tragische bijzonderheid is, dat
de zoon van het slachtoffer even la
ter de plaats van het ongeluk pas
seerde. Hy zag de vernielde auto van
zijn vader en vernam direct
droeve nieiuws.
„Wy groeyen vast, in talt en last; en alle steeden claeghen,
Ay. 't Gae niet voort, steeds clinckt 't woord: 't En is niet meer te
draeghen".
Had Vaeder Vondel nogh geleefd, hy sou het vast so segghen
nu onse randstad Holland moet syn grensen gaen verlegghen.
Wy tellen niet meer duysenden, maer wel millioenen menschen.
Het wordt so argh dat wy niet meer en kunnen wat wy wenschen.
Er is geen schey van dorp en vleck, van groot' en clèyne steeden,
en met het oude platteland sal 't drae wel syn geleeden.
Den Haegh sey op een goeden dagh; Dat gaet so toch niet langher;
'k barst alderwegh myn grensen uyt. Nogh eeven, en ick hangh er,
geparst aen alle kant, als in een trem die oover vol is.
Meer ruymte komter myn wel toe, wylder sulx al te dol is.
Ick bouw maer eene saetelliet, in Wilsveen of daerneeven.
Ick sal, en och het raeckt myn niet of andere vlecken sneeven.
't Corset moet uyt, het klemt en pranght en druckt myn op de
maeghe;
komter niet drae veranderingh: 't en is niet meer te draeghen.
Maer toen quam Holland in groot last, met Holland oock ons Leyden.
Die naemen dat so gauw nogh niet en ginghen dat bestryden.
AU' dorp en vleck die schimpten maer op 't schrockerighe Haegh jen
(dat enckel aen sich selven dacht) en stelden meenigh vraeghjen.
Of 't so maer gingh, dat, groot en sterck, die dicke residentie
maer grabbelde en cnabbelde aen hunliên existentie.
In menigh vroedschap vloeckte men (naetuurlyck binnensmonds)
en riep er schande, moord en brand. Het eyghen stuckjen gronds
wierd angstiglyck behoed, bewaeckt, men eischt'en protesteerde
omdat een slockop als Den Haegh syn buurmans goed begheerde.
Maer Leyden satter niet by still' (daer woonen wyse mannen)
Het sey: Een Haeghs aglomeraet? Wy hebben eyghen plannen.
En is alsoo, naest 't Haeghse plan, het Leydse nu verscheenen.
Maer denckt niet dat daermeede is 't craeckeelen nu verdweenen.
De rusie? Och, die duurt wel voort, want yeder wil het syne;
wil 't liefste booven eyghen grond een eyghen son sien schynen.
Waerom, so vraeghe ick my af, dat eeuwighe laewaeyen?
Wy groeyen vast, in tal, eri last, of anders naer de haeyen.
als wy niet groeyden wasset mis met onse existentie.
Ick laet het vraegstuck oover maer aen eene Excellentie.
WILLEM VAN HORSTENDAEL.
Veertig jaar L.T.B. te
Leidschendam
Dezer dagen was het 40 jaar ge
leden dat pastoor L. Beijssens kwam
tot de pprichting van een Leidschen-
damse afdeling van de r.k. Land- en
Tuinbouw Bond. De voorbereidingen
waren gemaakt door de heer De
Ruiter uit Leiden, die voor dat doel
een spreekbeurt had gehouden voor
de tuinders van Leidschendam en
Voorburg. Het aantal leden, hoofd
zakelijk tuinders, bedroeg toen der
tig. Voorzitter was de heer L. C. de
Koning.
Het ging niet gemakkelijk om de
tuinders, die toen georganiseerd wa
ren in de Hollandse Mij. van Land
bouw, van het goed recht van een
katholieke organisatie te overtuigen,
maar het toenmalig bestuur slaagde
er toch in de vereniging tot gestage
bloei te brengen. Thans telt de af
deling Leidschendam 125 leden.
Veel voor- en tegenspoed heeft de
afdeling meegemaakt wat de opvol
gende besturen veel zorgen heeft
bezorgd, maar met Gods hulp zijn
de moeilijkheden steeds tot oplossing
gebracht. Daarvoor heeft de jubile
rende vereniging in de morgen een
plechtig dankoffer in de parochie
kerk doen opdragen door de geeste
lijk adviseur van de afdeling, pastooi
J. F. van der Kolk, met assistentie
van de beide kapelaans F. J. Wüst
en A. H. Kester. Onder het mis
offer heeft pastoor v. d. Kolk een
toepasselijk woord gesproken. Spr.
drong er bij de leden op aan, steeds
het volste vertrouwen te hebben in
de organisatie.
In de middag werd in het paro-
het I chiehuis receptie gehouden. Een schat
van bloemen was het bewijs dat de
I L.T.B. een vereniging is, welke door
geheel de Leidschendamse bevolking
een goed hart wordt toegedragen. De
bloemstukken waren afkomstig o.a.
van de K.A.B. de Coöp. Inkoopver
eniging, de r.k. Middenstand, d<
L.T.J. en de L.T.M. de zusterorga
nisaties van Stompwijk en Voor
schoten, de plaatselijke C.L.T.B. en
de Holl. Mij. van Landbouw alsook
van de afdeling St. Deus Dedit.
Er waren vele sprekers, die hun
Delen van mammoet en leeuw
B\j het aanleggen van Rijksweg 4a j gelukwensen kwamen overbrengen
zijn vele miljoenen kubieke meters
zand nodig welke voor een groot ge
deelte opgezogen worden uit het
Braassemermeer. Op het ogenblik
wordt hier gepompt op een diepte
van meer dan 20 meter. Tegelijk met
het zand zijn verschillende versteen
de beenderen mee naar boven ge
komen. Zo heeft men onlangs een
en de heer C. J. van Bohemen, die
gedurende veertig jaar deel heeft
uitgemaakt van het bestuur, werd,
evenals de heer L. C. de Koning die
tot de oprichting van de afdeling in
belangrijke mate heeft bijgedragen,
door het hoofdbestuur met het ere
diploma begiftigd.
Na deze receptie welke enige uren
curieuze ontdekking gedaan. Men in beslag had genomen, had 's avonds
vond nl. tussen het zand de ver
steende overblijfselen van een mam
moet welke gewoonlijk slechts in
Siberië worden aangetroffen, waar
zij tussen het ijs goed geconserveerd
liggen. Een wellicht nog grotere bij
zonderheid was wel het vinden van
de kaak van een leeuw. Delen van
het skelet van een leeuw zijn tot nu
toe in Nederland maar op 4 plaatsen
gevonden.
Bij de zandwinning kwamen been
deren tevoorschijn van bijna een me
ter lengte en enkele tientallen kilo's
zwaar. De beenderen van de mam
moet zijn een deel van het dijbeen,
een schouderblad, een stuk van de
achterpoot en een kies van 20 cm.
lengte en 15 cm. hoog. Men verwacht
j in het algemeen bij het verder ef-
I fenen van het zand voor nog meer
verrassingen te komen.
MGR DR GEERDINCK,
PRESIDENT RUSENBURG
De aartsbisschop van Utrecht, mgr
dr B. J. Alfrink, heeft met ingang
van 1 februari a.s. op diens verzoek
op de meeste eervolle wijze ontslag
verleend om gezondheidsredenen aan
mgr. G. C. Hartmann als president
van het groot seminarie Rijsenburg
te Driebergen. Tot opvolger is be
noemd, mgr dr J. A. Geerdinck, die
officiaal van het aartsbisdom blijft.
een amusementsbijeenkomst plaats in
de grote zaal van het patronaat.
Overweldigend was ook nu weer
de belangstelling. Met de besturen
van de stands- en vakorganisaties
waren aanwezig alle geestelijken van
de beide parochies, burgemeester
Banning, wethouder Groenewegen,
de besturen van de christelijke en
de algemene bond. De heer Greuter
sprak het inleidend woord.
De avond werd verzorgd door een
gezelschap uit Amsterdam. Het was
een avond van aanhoudende vrolijk
heid, zodat de voorzitter van de
LTB, de heer P. A. van der Ham,
onder daverend applaus zijn waar
dering uitsprak voor de prestaties
van het cabaretgezelschap en allen
dank zegde voor hun belangstelling
en goede wensen voor de vereniging.
r\e uitverkoopwoede heeft ons ge-
grepen en wij zijn woedend op
onszelf, want wij kunnen het niet
meer laten. Wij hadden al een best
pak en een minder best pak, maar
nu hebben we er ook een stoffen om
hulsel bij, dat enkele kleine, zo goed
als-niet-te-constateren weef foutjes in
zich bergt. Hadden wij dit nodig?
Neen en nogmaals neen, wij beken
nen het met oprechte schaamte, maar
wij zijn nu eenmaal aan de uitver
koop verslaafd, welk verschijnsel on
verbrekelijk verbonden blijft met het
smijten van een paar losse guldens
over de railing.
Wat zoudt u zeggen van een was
handje voor 2 cent? Of 'n schroeven
draaier voor een stuiver? Het doet
er niet toe, of je er
ooit toe zal komen,
'n dergelijke draaier
te hanteren; om er
echter achteloos aan
voorbij te lopen
zou hemeltergend
zijn. Die dingen lig
gen gewoon sme
kend te roepen: Neem mij, neem mij,
met toneelmatige, lange uithalen.
En neem nu die drie drinkglazen
voor een dubbeltje. Goed, er zijn
stukjes uit, kwalijker nog: er zijn
soms happen uit en onze keukenkast
staat stampvol met dergelijk gooi- en
smijtwerk. Maar laat ze nu maar eens
staan? Dat doe je niet, de wroeging
over het niet toegeven aan zulk een
sterke drang zou trouwens teveel van
de zenuwen vergen.
Wij zijn zelfs zóver gekomen, dat
wij zinneloos 'n willekeurig koopjes
magazijn zijn binnengestapt, waar
wij onze weg baanden door stapels
pannen, lampekapjes en torens van
hoogopgestapeld, verruïneerd aarde
werk borden en kopjes welke er
uitzagen of ze zojuist uit Pompeï wa
ren aangevoerd, maar die ondanks
hun onooglijkheid grif werden ver
kocht. Wij hadden natuurlijk niets
nodig en ook niet op het oog, maar
wij móesten en zóuden wat hebben,
weshalve wij de eerst: de beste ver
koopster aanklampten, een jonge
dame met een hoogrood kleurtje en
over haar toeren heen en automa
tisch vroegen, of er nog iets voor een
prikkie viel mee te nemen. Het
meisje had hier niet van terug en
slaakte radeloos een kreetje, waarop
zij ijlings achter een pyramide van
fletse melkstelletjes verdween.
En zo houdt iedereen van deze
dolle tyd wel iets over zoals wij
een stijve nek, die wij in de Leidse
Haarlenpnerstraat opliepen omdat de
verlokkingen je daar van alle kanten
tegelijk toelachen en het geld blijft
aan het rollen. Voort gaan wij weer,
voort; een adempauze gunnen wij
ons niet en alles moet wijken voor
onze jacht naar bezittingen, welke
goedkoper zijn dan ze er uit zien. Wij
móeten onze appel en el kwijt.
Overigens zijn deze opruimingsweken
de enige tijd van het jaar (en het zijn
er in totaal nog al wat), dat wij ons
knollen voor citroenen laten verko
pen.
EEK.
