B. en W. van Leiden wensen vast
te houden aan Merenplan
Minister Drees over de
wandaden in Indonesië
Uitbreiding van
de Navo?
Scherp
„Kom
ns aan
Voetbalpool K.N*V.B. is
geen hazardspel
Aldus beslist de Hoge Raad
Nog steeds overleg met Warmond
DINSDAG 17 DECEMBER 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 2
Nauwlettende aandacht van het
Westen vereist
Stilzwijgen is
toestemmen
Minister-president dr. W. Drees
heeft de regeringsleiders van de Na-
vo-landen gistermiddag in Parijs in
een verbitterde rede gewezen op de
chaos in Indonesië en op de „nog
nooit in de geschiedenis voorgekomen
plunderdaden" die in dat land wor
den bedreven. Dr. Drees, die sprak
tijdens de eerste plenaire zitting van
de Navo-topconferentie, wees erop
dat de Indonesische regering een
nieuwe standaard van internationaal
gedrag invoert en dat het duidelijk is
waarom landen, d« als Indonesië
handelen, de volledige steun van Rus
sische en Chinese communisten heb
ben. „De in Indonesië toegepaste me
thoden van „onder toezicht stellen"
of „nationaliseren" van Nederlandse
bedrijven, zijn gewoon vormen van
ingeslagneming op aanstichting van
en dikwijls uitgevoerd door commu
nistische organisaties."
Dr. Drees zei het te betreuren, dat
in de afgelopen paar jaar en maan
den bepaalde openbare verklaringen
in het Westen zijn afgelegd, die de
Indonesische regering de indruk moe
ten hebben gegeven, dat haar revolu
tionaire en onwettige methode welis
waar met enige bezorgdheid moet
worden opgevat, doch geen ernstige
kritiek ontmoet. Dergelijke verkla
ringen konden alleen maar de radica
le elementen in Indonesië aanmoedi
gen en de constructieve elementen al
leen maar ontmoedigen.
UNO deed niets.
Dr. Drees had tevoren in herinnê-
ring gebracht, dat in 1949 onderhan
delingen waren gevoerd onder auspi
ciën van de V.N., die een commissie
(de V.N.-commissie voor Indonesië)
hadden opgericht. Die commissie heeft
een belangrijk aandeel gehad in het
ontwerpen van verdragen die in de
loop van datzelfde jaar tussen Neder
land en Indonesië werden gesloten.
Nadrukkelijk was overeengekomen,
dat de commissie toezicht zou houden
op de uitvoering van die verdragen.
Binnen een paar maanden echter be
gon de republiek Indonesië de over
eenkomsten te saboteren. Dit vond in
1956 zijn hoogtepunt in de opzegging
van de overeenkomsten. De politieke
regeling die men moeizaam had be
reikt, werd door Indonesië opzijge
schoven, financiële en economische
verplichtingen opgezegd.
Men kan vragen, aldus dr Drees,
wat de V.N. en hun commissie die de
Indonesische kwestie altijd op hun
agenda hadden' gehouden, hebben ge
daan. Het antwoord is „niets". Het
verbreken van internationale verdra
gen, aangegaan onder toezicht van de
V.N., baarde nauwelijks opzien.
De kwestie Nieuw-Guinea, zo ver
volgde de Nederlandse premier, is
één van de gevallen die de afgelopen
paar jaar door de Indonesische rege-
President Manuel Prado van Peru
heeft in een toespraak tijdens een mi
litaire plechtigheid het verzoek tot de
Navo gericht de landen van Latijns-
Amerika te laten deelnemen aan de
verdediging van de vrije wereld tegen
het communisme.
Het inter-Amerikaanse stelsel en
de Navo moesten nauwer gaan sa
menwerken. Men zou kunnen begin
nen met het uitwisselen van inlich
tingen, opdat men op de hoogte zou
komen van eikaars problemen en ge
zamenlijk een oplossing zou kunnen
zoeken.
Uit goede bron ve-neemt AFP, dat
een grote meerderheid der Latijns-
Amerikaanse landen het hierin met
de president van Peru eens is.
POTLOOD en GEEST
-- -*■ - - Volgens Robert Allen van de „New
16;,scir^mfnuTleuI "lu Vork Post" zou de leider van de com-
munistische party x» de Sowjet-Unie,
Kroestsjef, pogingen doen om een
No. 531. Horizontaal: 1. bekend dorp
in België aan de Lesse, 3. priem, 5.
nauw, 7. muzieknoot, 9. familielid, 10.
krijgsmacht, 11. pers. voornaamwoord,
12. voorzetsel, 14. openine ener fuik,
Verticaal: 1. hardbevroren plek in
de aarde, 2. afkorting van neon, 3.
landbouwwerktuig, 4. groente, 6. tel
woord, 8. zwemvogel, 9. voor, 11.
boom, 13. speelgoed, 14. voorzetsel, 15.
volksnaam voor de kauw.
Oplossing morgenavond.
Oplossing No. 530. Horizontaal: 1.
abces, 6. dak, 7. nel, 8. een, 9. ara, 10.
lemma.
Verticaal: 2. bekende, 3. eenzaam,
4. adder, 5. slaap.
ring als voorwendsel werden gebruikt
voor de zogenaamde onmogelijkheid
voor normale betrekkingen met Ne
derland. De huidige toestand is er
één, die de nauwlettendste aandacht
van de gehele westelijke wereld ver
eist.
Bij monde van minister-president
dr W. Drees heeft de Nederlandse re
gering op de Navoconferentie te Pa
rijs meegedeeld, dat zij bereid is de
aanleg van basissen voor geleide
kernprojectielen in ons land toe
te staan, indien de militaire leiders
van de Navo dit noodzakelijk achten
voor de verdediging van de vrije we
reld.
SOLIDARITEIT GEVRAAGD.
Een Nederlandse deelnemer aan de
Navoconferentie heeft gezegd, dat dr.
Drees de Navo-landen heeft verzocht
hun solidariteit met de Nederlanders
te tonen en te weigeren de plaats van
Nederland in Indonesië in te nemen.
Dit was evenwel „met opzet wegge
laten" uit de mededeling aan de pers
over de rede. Volgens de zegsman
had dr Drees het duidelijk gemaakt,
dat Nederland wenst, dat zijn Navo-
bondgenoten geen uitgebreide han
delsrelaties met Indonesië aangaan.
De dictatuur
der fotografen
Een Amerikaanse persfotograaf
heeft zijn verbaasde Europese colle
ga's gisteren in Parys getoond op wel
ke voet de pers in de Ver. Staten met
president Eisenhower omgaat.
Eisenhower en de Britse premier
Macmillan hadden voor de persfoto
grafen geposeerd toen Bill Allen, een
fotograaf van Associated Press die
uit Washington naar Parijs was ge
komen, bemerkte dat de schuif van
zijn platencassette was blijven steken
en dat zijn foto dus mislukt was.
„Mr. President, mr. president, er
is iets verkeerd gegaan", riep hij de
president na. Eisenhower keerde zich
om, lachte en vroeg: „Wat is er ge
beurd. Bill, is die camera in die paar
dagen dat je hier bent al versleten?"
„Nee, mijnheer", zei Bill, „maar ik
moet mijn foto overmaken". 1
De president leidde de Britse pré
mier teruig de zaal in en onder de
verbaasde blikken van de Europese
fotografen werd de foto opnieuw ge
maakt.
De Europese fotografen kenden
waarschijnlijk de opmerking niet die
Eisenhower onlangs in Washington
maakte: „De enige dictators die wij
in Amerika hebben, zijn de persfoto
grafen".
De territoriale
wateren van Indonesië
De Britse regering zal zich sterk
verzetten tegen het besluit van de
Indonesische regering om alle wate
ren rondom en tussen de Indonesi
sche eilanden tot Indonesische „ter
ritoriale wateren" te verklaren.
Een zegsman van het Britse mi
nisterie van buitenlandse zaken ver
klaarde, dat de tekst van de Indo
nesische verklaring nog niet ontvan
gen was, maar nu reeds kon hij zeg
gen, dat de Britse regering geen aan
leiding ziet om haar van oudsher
gevoerde politiek voor de vrijheid
der zeeën op te geven.
De regeringen van Noorwegen,
Zweden en Denemarken hebben een
beroep gedaan op de Indonesische
regering om zich in het conflict met
Nederland te matigen en blijk te
geven van de wil om de veiligheid
van de Nederlandse onderdanen te
handhaven. De drie regeringen heb
ben uiting gegeven aan hun grote
bezorgdheid over de behandeling van
de Nederlandse onderdanen in
laatste paar weken.
Ook de regering van Malakka
heeft in Djakarta aangedrongen op
gematigdheid.
HATTA DOET NIET MEE
Dr. Moh. Hatta heeft vandaag ge
weigerd wederom vice-president te
worden. De commissie van negen,
die tot taak heeft de meningsver
schillen tussen Soekarno en Hatta
uit de weg te ruimen, heeft het par
lement meegedeeld dat Hatta liever
ambteloos burger blijft, maar bereid
is als adviseur van de president op
te treden.
Kroestsjef:
„MOEILIJKHEDEN" OP AMBON
De legerwoordvoerder in Djakar
ta heeft medegedeeld, dat op Ambon
in Oost-Indonesië „moeilijkheden"
zijn uitgebroken. Bijzonderheden
zijn echter nog niet beschikbaar.
De K.P.M.-schepen
Het Indonesische ministerie van
De Hoge Raad oordeelt de voet
balpool, georganiseerd op de uitsla
gen van de Koninklijke Voetbalbond,
geen hazardspel en dus wat dit be
treft niet in strijd met de wet.
De heer L. B., secretaris-penning
meester van de KNVB, die als orga-
Scheepvaart heeft gelast dat alle inlnisator aansprakelijk werd gesteld,
Indonesische havens liggende schepenWas op grond van hazardspel ver
van de KPM gelost moeten worden.volgd, doch werd door de rechtbank
In Djakarta wordt dit opgevat als te 's-Gravenhage vrijgesproken. De
rechtbank achtte wel loterij, doch
een aanwijzing dat zij in de naaste
toekomst niet zullen uitvaren.
De Indonesische regering heeft ver
klaard dat zij wacht of het hoofd
kantoor van de K.P.M. het overne
men door de regering van d£ zich
in Indonesië bevindende eigendom
geen hazardspel aanwezig.
De Hoge Raad heeft dit vonnis in
stand gelaten: In deze zaak had de
proOUreur-generaal cassatie aange
tekend, in het belang der wet, welk
beroep de Hoge Raad heden heeft
men van de maatschappij zal aan- verworpen.
vaarden. Indien de KPM bereid isI>e Hoge Raad overweegt in deze
om „samen te werken", zal het mi-, zaak nog onder meer:
nisterie afvaartvergunning verstrek
ken voor de schepen van de KPM die
in de Indonesische havens vast lig
gen.
Het onafhankelijke blad Indonesia
Raya berichtte gisteren dat Pekalon-
gan op Midden-Java door hongers
nood bedreigd wordt.
Geen Japanse schepen.
De Japanse regering heeft de be-j
richten uit Djakarta tegengespro- I
ken, als zouden er binnen enkele we-'
ken Japanse schepen in Indonesië
aankomen.
De Japanse minister van buiten
landse zaken Fuyiama heeft maandag
op een persconferentie gezegd, dat
Japan zal weigeren schepen aan In
donesië te lenen.
De. officier van justitie heeft nog
gesteld, dat de in casu opgestelde
gelegenheid geheel valt ónder de bij
de totalisatorwet gegeven omschrij
ving van „totalisator" en dat uit het
feit, dat art. 3 dier wet het wedden
bij een totalisator, welke wordt ge
organiseerd met vergunning van de
betrokken ministers, uitdrukkelijk
niet beschouwt als hazardspel, volgt,
dat het wedden bij een niet geauto
riseerde totalisator wel is hazard
spel. Uit deze stelling aldus de
Hoge Raad behoeft echter niet te
velgen, dat de door de KNVB of door
verdachte opengestelde gelegenheid
niet zou zijn een loterij en de zin der
loterijwet.
Art. 3 lid 1 van de totalisatorwet
heeft uitsluitend betrekking op het
wedden bij harddraverijen en paar
denrennen.
De rechtbank vaststellende, dat bij
iedere „toto" prijzen zijn uitgeloofd
van voorhands onbepaalde grootte,
doch tot een totaal van 40 pet van
de opbrengst van iedere „toto", was
terecht van oordeel, dat aldus op
dit stuk is voldaan aan de wettelijk
Vóór honderd jaar
Uit de Leydsche Courant van
17 December 1857.
Leyden. Volgens den thans
verschenen Studenten-Almanak
voor 1858, bedraagt het getal der
bij onze Hoogeschool ingeschre
ven Studenten 597, als: in de
Wis- en Natuurkunde 14, Lette
ren 24, Geneeskunde 84, Regten
203, Godgeleerdheid 162. Het ge
tal der promotiën bedroeg in het
afgeloopen jaar 81.
omstrijving van loterij in art. 1 der
loterijwet.
VOETBALPOOL NATIONALE
CARITAS-VERENIGING.
In de zaak van de voetbalpool der
nationale Caritasvereniging werd de
organisator H. H. zowel door de kan
tonrechter te Heerlen als de recht
bank te Maastricht vrijgesproken van
de ten laste gelegde overtreding der
loterijwet.
De officier van justitie te Maas
tricht, geen zuivere vrijspraak aan
wezig achtende, kwam in cassatie,
doch de Hoge Raad heeft diens be
roep niet ontvankelijk verklaard
Dodelijk gewonde
haalde zelf hulp
Een staaltje van heldenmoed heeft
een veertienjarige jongen uit Geleen
geleverd ten koste van zijn eigen le
ven.
Onder Swartbroek, een gehucht na
bij Weert, kantelde een vrachtauto
met groenten. Bij het ongeval geraak
te de jongen onder de wagen en liep
levensgevaarlijke verwondingen op.
Niettemin slaagde hij erin; zichzelf
vrij te maken en, ziende, d^t de me
de-inzittende van de wagen, die ook
uit de cabine gevallen was, met een
beenfractiiur eh andere verwondin
gen op de weg, bleef liggen, begaf de
knaap zich op weg naar een nabij' ge
legen boerderij om hulp te halen. Hij
slaagde in zijn missie. Op weg naar
het ziekenhuis in Weert is hij echter
aan zijn verwondingen bezweken.
Ook de gewonde werd naar het zie
kenhuis in Weert overgebracht. De
chauffeur, afkomstig ui+ Tilburg,
bleef ongedeerd.
Rechtbank voor de vraag:
Knoeierij of
onnauwkeurigheid
De officier van justitie mr. J. Cor-
sten, heeft maandagmorgen ter zit
ting van de rechtbank te Maastricht
zes weken gevangenisstraf geelst te
gen twee agenten van politie te Heer.
len, P. E. en J. van E., terzake vals
heid in geschrifte. Verdachten zou
den n.l. in cijferlijsten van hun exa
mens geknoeid hebben om een zo
danig puntental te krijgen, dat ze
kans konden maken op de in 1956
geboden promotie tot hoofdagent.
De eerste verdachte zou ergens een
cijfer ingevuld hebben voor een exa
menvak, waarvoor hij geen examen
had gedaan, de tweede zou een cijfer
5 hebben weggeradeerd en vervan
gen door een 6 en daarna het totaal
puntencijfer van 83 op 84 verhoogd
hebben.
Beide verdachten ontkenden ech
ter ten stelligste zich aan deze ver
valsingen te hebben schuldig ge
maakt. De veranderingen en onnauw
keurigheden zouden dan door de
examen commissie zijn begaan.
Mr. Corsten meende echter dit ver
weer naast zich te moeten leggen.
Hij beschouwde het, waar het hier
politiemannen betreft, als een ern
stig misdrijf en daarom luidde de
eis zes weken.
De verdediger mr. II. Sanders uit
Maastricht, 'betoogde dat in beide
gevallen de schuld van de verdach
ten geenszins bewezen is. Een recht
streeks bewijs, dat zijn clienten de
vervalsing hadden gepleegd, was er
niet. Hij achtte het aan ernstige twij
fel onderhevig, dat het maken van
fouten door de commissie of het exa-
r enbureau uitgesloten moest wor
den geacht zoals uit verklaringen in
het dossier moest blijken.
Mr. Sanders legde aan de recht
bank over een drietal cijferlijsten van
de examencommissie waaruit blijkt,
dat er soortgelijke fouten in de cij
ferlijsten waren gemaakt.
In deze lijsten had de examen
commissie optelfouten gemaakt, ver
beterd, geradeerd of op andere wij
ze geknoeid. Er was in het verleden
een candidaat geweest die reclameer- j
de omdat hij een cijfer had gekregen
voor een vak waarvoor hij geen exa.
men had gedaan. Als rectificatie'
B. en W. van Leiden houden nog steeds vast aan het Merenplan. Zo wordt
duidelijk in een nota, die zij aan de Leidse raad hebben gericht.
Op 19 november jl. besloot de Leidse raad b. en w. uit te nodigen een
zo duidelijk mogelijk overzicht te geven van de huidige stand van zaken
betreffende het merenplan.
zandwinning ingevolge de ontgron
dingsverordening Zuid-Holland en de
vaststelling van tal van maatregelen
op waterstaatkundig gebied ter uit
voering van de door Gedeputeerde
Staten aan de bedoelde ontheffing te
verbinden voorwaarden.
Nadat tal van besprekingen terzake
waren gevoerd ontvingen B. en W.
in augustus 1951 van Gedeputeerde
Staten een concept van de voorwaar
den.
Later kwam een nieuwe copcept-
overeenkomst met als interessant ge
zichtspunt o.m., dat de provincie be
reid was deel te nemen aan het zand
winningsproject.
De deelneming van de Rijkswater
staat kwam medio 1952 aan de orde.
Er ontstond een project van het
meer A1, groot 45.5 ha., dat de moV
gelijkheid van vergroting tot het.
meer A* gróót 65.9 ha., inhield. -
Deze meren, die wat de zandwin
ning betreft op de gunstigste plaats
in de Zwanburgerpolder liggen, bie
den een prachtige verruiming van
het recreatiegebied, welke voor de
talrijke liefhebbers van de watersport
en o.i. ook voor de gemeente War-
G.S. zijn afwijzend
B. en W. merken thans allereerst
op, dat zij niet in staat zijn mede te
delen „al hetgeen van de zijde van
Gedeputeerde Staten" is gedaan.
Strikt genomen zou alleen genoemd
College zelf in staat zijn op dit punt
volledige opheldering te verstrekken.
Op 28 juni 1950 nam de raad het
besluit: in beginsel akkoord te gaan
met de plannen voor het maken van
zandputten in daarvoor te verwer
ven gronden in de Zwanburgerpolder
en de Broek- en Sim entjespolder te
Warmond ten behoeve van de zand
winning voor de uitbreiding der ge
meente Leiden.
De voorbereiding betrof in de eer
ste plaats het verkrijgen van dé ver
eist^ ontheffing van het verbod tot
Dringende oproep van
H. Vader beantwoord
De direkteur van het nationaal bu
reau der Pauselijke Missiegenoot
schappen te Den Haag, mgr H. J. J.
van Hussen, deelt het volgende
mede:
„De wereldmissiedag", die op zon
dag 20 oktober werd gehouden, heeft
aan collectegelden, giften van par
ticulieren en bijdragen van kloos
ters, instituten en andere instellin
gen tot nu toe een bedrag van
743.782,82 opgebracht, dit is 76
procent méér dan het vorig jaar.
Aangezien de kosten van voorbe
reiding en afwerking hoogstens 5
procent bedragen, is een bedrag van
ruim 700.000 gulden ter beschikking
van de missies in de onderontwik
kelde gebieden.
In 1139 van de 1*579 parochies in
ons land meldden zich 188.088 nieu
we leden voor de Pauselijke Missie
genootschappen namelijk 84966 voor
de Voortplanting van het Geloof,
49973 voor de H. Kindsheid en 55069
voor het St. Petrus Liefdewerk. Bo
vendien werden bij het SPL nog 24
priesterstudenten door particulieren
geadopteerd, 25 door parochies en 6
door instituten en onderwijsinstel
lingen. De belangstellenden wordt
medegedeeld, dat het gironummer
waarop zij nog van hun sympathie
en steun willen getuigen is: 8725 ten
name van de Pauselijke Missie-actie
te Den Haag.
JEUGDIGE ROVERSBENDE
GEPAKT.
Dezer dagen betrapte de Voorburg-
se politie op heterdaad een 17-jarige
timmerman, een 15-jarige timmer
mansleerling en een 16-jarige scho
lier, allen afkomstig uit Den Haag, bij
een inbraak in een bouwkeet. Het
bleek, dat men hier te doen had met
een roversbende, welke uit elf jon
gens bestond. De bende stond onder
leiding van de genoemde 15-jarige
timmermansleerling. De rest van dit
gezelschap werd daarop spoedig ge
arresteerd. De jongens hebben zich
van juni j.l. af tot op heden voort
durend aan allerlei delicten schuldig
gemaakt. Zo pleegden bij inbraken
in consumptietenten en fabrieken,
maakten de nodige goederen in wa
renhuizen buifc stalen tot vijftien
keer bromfietsen en pleegden chan
tage. Eenmaal beroofden zij een dron
ken man van zijn portefeuille, inhou
dende 31,een andere keer sta
len zij uit 't colbertjasje van iemand,
die in een kledingmagazijn aan het
passen was, 500,
De jongens zijn voor het meren
deel uit goede milieus afkomstig en
bezochten scholen voor voorberei
dend hoger onderwijs.
Min. Luns onderbrak zijn reis in Brussel
bezoek van het Britse koninklijke kreeg
paar en de kinderen aan de Sowjet-'
Unie te arrangeren.
Kroestsjef zou de Britse ambas
sadeur in Moskou over het bezoek
gepolst hebben en ook de Russische
ambassadeur in Londen over de mo
gelijkheid van een dergelijk bezoek
inlichtingen hebben laten inwinnen.
bleek'dat hij gezakt was, terwijl hij
in eerste instantie geslaagd moest
zijn. Mr. Sanders noemde meerdere Op weg van Nederland naar de grote Parijse N.A.V.O.-conferentie heeft
van deze frappante doch ergerlijkede Nederlandse minister van buitenlandse zaken, mr. J. M. A. H. Luns in
vergissingen. Nadat hij de bewijs- I het paleis van schone kunsten te Brussel geconfereerd met de heer Maurice
stukken aan de rechtbank ter beoor-1 Faure, de Franse staatssecretaris van buitenlandse zaken, en de heer Paul gelegener tijd dit plan zal kunnen
deling had voorgelegd, vroeg de ad-1 Henry Spaak, secretaris-generaal van de N.A.V.O. Op de foto ziet men mr worden uitgevoerd volgens de bedoe-
vocaat vrijspraak Luns (rechts) en de heer Spaak tijdens een onderhoud in de pauze van de i lingen, met in ieder geval de provin-
Uitspraak 28 december. I conferentie. I cie Zuid-Holland als partner.
mond een welkome aanwinst zal
betekenen.
Het Rijk echter heeft zand gewon
nen uit de Kalkpolder en toonde
later geen interesse meer voor het
zand uit het merenplan.
De Rijkswaterstaat en de Neder
landse Spoorwegen waren als part
ners in het merenplan ontvallen.
Toen de spoorwegwerken gereed
kwamen, hadden de Nederlandse
Spoorwegen geen belangstelling meer
voor het merenplan. Ook de Rijks
waterstaat heeft zich teruggetrokken,
zonder hiervan overigens ooit mede
deling te doen. Ook al vormt het
terugtrekken van de Rijkswaterstaat
op zichzelf geen financieel nadeel,
daar al het vrijkomende zand ge
bruikt kan worden voor Leiden en
omgeving, toch moeten B. en W. deze
gang van zaken betreuren, daar de
medewerking en het gezag van de
Rijkswaterstaat een belangrijke steun
hadden kunnen vormen zowel bij het
verkrijgen van de ontgrondingsont
heffing en van de eigendom der te
ontgronden percelen als bij de behan
deling van de in de toekomst te ver
wachten beroepszaken.
In 1952 was het contact niét het
gemeentebestuur van Warmond „vast
gelopen"; Iri 1954 hebben B. en W.
tegenover de raad hun bereidheid
uitgesproken om opnieuw met Burge
meester en Wethouders van War
mond in overleg te treden, doch zij
meenden; dat dit beter kon geschie
den, wanneer met de provincie over
eenstemming was bereikt, zulks in
verband met de beoogde samenwer
king in deze tussen de provincie en
de gemeente Leiden. Enige reactie
van de zijde van Gedeputeerde Sta
ten bleef echter uit.
Nadat in de loop van 1955 herhaal
de malen op afdoening was aange
drongen, ontving men een schrijven
van Gedeputeerde Staten d.d. 13 sep
tember 1955, waarbij het College
werd uitgenodigd tot een bespreking
ten Provinciehuize op 24 september
1955.
Vanwege Gedeputeerde Staten werd
op deze bespreking verklaard, dat de
provincie niet veel meer voor het
merenplan voelde, hetwelk men bo
vendien slechts als een Leids belang
zag. De vraag werd gesteld, of deze
zandwinning uit economisch oogpunt
voor de gemeente wel de meest aan
gewezen weg vormde. De Burge
meester en de Wethouder hebben
hierna het standpunt van het College
uiteengezet, waarbij in het bijzonder
de Burgemeester het ernstig betreur
de, dat de zienswijze van Gedepu
teerde Staten blijkbaar was veran
derd, daar juist voor de provincie
het recreatie-aspect van het meren
plan van het begin af de grote aan
trekkelijkheid had gevormd. Van de
zijde van de Provinciale Waterstaat
werd vervolgens gewezen op de
moeilijkheden van het bouwen op
boezempeil en de mogelijkheden van
het bouwen op polderpeiL
De slotconclusie van de bespreking
was deze, dat door B. en W. werd
verklaard, dat de gemeente Leiden
nog steeds het merenplan vast hield
en dat Gedeputeerde Staten zich na
der zouden beraden omtrent de be
wuste ontgrondingsontheffing.
Betreurd.
B. en W. betreuren het in hoge
mate, dat Gedeputeerde Staten ken
nelijk zo weinig oog hebben voor de
grote belangen, de financiële niet in
de laatste plaats, welke hier voor de
gemeente en voor wat 't recreatie-
aspect van het merenplan betreft niet
alleen voor de gemeente op het
spel staan.
Zij zijn echter van mening, dat de
zandwinning uit het merenplan een
essentiële bijdrage blijft betekenen
voor de oplossing van het zandvraag-
stuk.
Temeer omdat officieel bekend is,
dat een uitbreiding van het water
sportgebied in de nabijheid van Lei
den gewenst is.
Het College heeft in de afgelopen
maanden verschillende malen contact
gehad met het gemeentebestuur
(Burgemeester, Burgemeester en
Wethouders) van Warmond.
Het zal duidelijk zijn, aldus B. en
W., dat een uitspraak van Gedepu
teerde Staten nog steeds zeer urgent
Het College gaat er van uit, dat te
