GELD koningen
FRITS DE GOEDE
WIEGEN
COMMODES
LEDIKANTJES
KINDERSTOELEN
en BOXEN
Overal waar mensen zijn, die van het goede der aarde genieten, daar is Rama.
Die kostelijke tafelmargarine hóórt bij het eten, bij goed eten. Dit is geen margarine
meer. dit is een delicatesse. Alleen Rama heeft deze kwaliteit, deze smaak. Ook U
zult van Rama houden. Ook U zult het prettig vinden, dat U nu Uw gezin en Uw
gasten het beste van het beste kunt voorzetten.
DONDERDAG 12 DECEMBER 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA
Auto. en scooterhoezen;
dekkledenreparatie en
luchtbeddenverhuur.
ZEILMAKERIJ
Janvossensteeg 37
Tel. 20607
fi/ESIOfr's
yO OMBOTt^r
KOEK.J
gram
Tijdelijk'
200 gram 85 ct.
Dikke amandel
speculaas-brokken
250 gr. 0.80
Lettereindjes
loo er 0.50
Banketstaven
0.70 - 1.40
Roomboter-Amandelq
staven 2.
Steenstraat 55
Donkersteeg 7
met LUNCHROOM
Haart.straat 53a
Herensin ge I 53
Hogewoerd 22
MIDZA MIDZA MIDZA
KNEGTELS
VERL0FR00D
daar kunt U mee pronken.
Waar fijnproevers zijn.
daar wordt het gedronken!
Per hele literƒ2.55
Per halve liter 1.30
Fa. L. A. Knegtel
Haarlemmerstraat 213
door
E Phillips Oppenhelm
HOOFDSTUK XHI
Een kennismaking
Hij hielp Virginia uit de auto en
voerde haar het bordes op voor het
grote huis in .Grosvenor Square."
„Je bent toch niet bang, lieveling?"
vroeg hij.
„Ik ben doodsbang", antwoordde
zij openhartig. Hij legde zijn hand
geruststellend op de hare.
„Dwaas kind!", zei hij. „Ik weet
zeker, dat je van mijn tante houden
zal."
De deur vloog voor hen open. Een
livreiknecht stond ter zijde om hen
voorbij te laten. Een oudere knecht
in eenvoudig zwart kwam snel naar
beneden uit een kleine dienstkamer.
„Ik hoop, dat uwe Genade wel is?"
zei hij.
„Uitstekend, dank je, Jameson
zei Mildmay. „Is mijn tante thuis?"
„Mevrouw is in de zitkamer, uwe
Genade", antwoordde de man met
een bijna onmerkbaren blik op Vir
ginia. „Zal ik u aandienen?"
„Is zij alleen?", vroeg Mildmay.
„Op 't ogenblik wel, uwe Genade"
antwoordde de man.
Guy voerde Virginia de hall door,
klopte op een deur en ging binnen.
Een lange grijze dame zat op een
sofa met een theeblad naast zich.
Zij was heel knap en leek verma
kelijk veel op Mildmay, wien zij
haar rechterhand toestak. Guy boog
er zich overheen en drukte er een
kus op.
„Lieve tante", zei hij, „kunt u een
schok verdragen?"
„Dat hangt er van af" antwoord
de zij een blik op Virginia werpend.
„Mijn zenuwen zijn niet meer, wat
ze vroeger waren. Maar ga door."
„Ik stel u misschien wel wat op de
proef", zei hij, „maar er is reden
voor, wat ik u later wel uit zal leg
gen. Ik heb een meisje meegebracht,
om kennis met u te maken, juffrouw
Virginia Longworth. Ik zou graag
willen, dat u veel van haar ging hou
den, want zij heeft beloofd, mijn
vrouw te worden."
Lady Medlincourt stak Virginia
een lange, smalle, goedgevormde
hand toe en maakte plaats voor haar
op de sofa.
„Hoe gaat het, lieve?", vroeg zij,
heel bedaard. „Wil je thee? Ze is af
schuwelijk, want ze heeft al uren
gestaan, maar Guy kan om nieuwe
bellen. Dus ben je heus van plan
met mijn neef te gaan trouwen?"
Virginia hief haar ogen op en
keek een ogenblik in 't gelaat van
de vrouw, die naast haar zat.
„Ja, Lady Medlincourt", antwoord
de zij. „Ik hoop dat u niet boos zult
zijn."
„Boos! Mijn lieve kind, ik ben
nooit boos", verklaarde Lady Med
lincourt. „Ik ben op een punt in mijn
leven aangekomen, dat ik me de
luxe van aan mijn emoties toe te
geven, niet meer permitteren kan.
Maar je zult me, jullie tweeën, toch
zeker niet kwalijk nemen, dat ik een
paar vragen doe? Om te beginnen
weet ik je naam nog niet. Hoe heet
je?"
Guy leunde wat naar voren.
„Zij zal over een heel korte tijd
de hertogin van Nowbray zijn. „Toe,
vergeet u dat niet."
Lady Medlincourt trok haar wenk
brauwen op.
„Hoor me die jongen!", riep zij
uit. „Alsof ik dat zou kunnen! Ik
heb aldoor koude rillingen. Wachten
jullie even. Ik zal zelf even aan Ja-
meson order geven, om niemand
binnen te laten."
Zij liep de kamer door en zij wa
ren een ogenblik alleen. Zij keken
elkaar aan en Guy lachte om de ont
steltenis op Virginia's gezicht.
t,Wees niet bang, klein vrouwtje",
zei hij. „Je zult best met mijn tante
kunnen opschieten, daar ben ik ze
ker van. Zij is een beetje eigenaardig
in 't begin en ze heeft een gloeien-
den hekel om ergens haar gevoel in
te tonen, maar ze is de bovenste
beste."
„Zij doet oppervlakkig, vind je
niet?", vroeg Virginia, „net alsof we
gewoon een visite komen maken."
„Trek je 't maar niet aan, lieve
ling", antwoordde hij glimlachend.
„Drink je thee, dat zal je goed doen."
Virginia schudde het hoofd.
„Ik kan niet, Guy", verklaarde zij.
„Ze is te bitter."
„Ik zal om nieuwe bellen", zei hij,
naar de bel gaande.
„Toe, doe 't niet", smeekte zij, „ik
vind thee altijd naar. Guy je hebt
geen spijt, wel?"
Hij nam haar hand en lachte ge
ruststellend.
,Jou klein gansje", zei hij. „Mag ik
je kussen?"
„Ik weet het niet goed", antwoord
de Virginia. „Ik heb een soort ge
voel in mijn keel, of ik 't wel pret
tig zou vinden dat iemand me
kuste. Ben je er heel 2eker van, dat
je nooit spijt zal krijgen, wat je
tante ook zeggen zal?"
„Volkomen, absoluut zeker!", ver
klaarde hij- „En jij?"
„Voor mij is 't niet hetzelfde",
antwoordde Virginia, haar hoofd
schuddend. „Ik ga niet trouwen met
een kat in de zak."
„Dan toch een erg lief klein katje"
zei hij, zijn hand voor een ogenblik
op haar schouder leggend.
Lady Medlincourt kwam terug.
Zij ging weer zitten en wees Guy een
stoel tegenover zich aan.
„Nu zullen we voor tenminste een
kwartier niet gestoord worden", zei-
de zij, „en ik wil er alles van weten.
Je ziet er lief uit, daar ben ik blij
om. lieve", zeide zij, Virginia aan
dachtig aanziend. „Ik heb een hekel
aan lelijke meisjes. Hoe zei je ook
weer dat je naam was?"
„Virginia Longworth!", antwoord
de Virginia, terwijl zij bloosde.
„Wat een lieve naam", zei Lady
Medlincourt, haar lorgnon toeknij
pend. „Vertel me alles van haar,
Guy."
„Lieve tante", zei hij glimlachend,
„we zijn nog niet getrouwd."
Lady Medlincourt knikte.
„Zo!", zeide zij. „Ongetwijfeld zal
er later nog heel wat te ontdekken
blijven. Laat ik 't anders inkleden.
Vertel me alles wat ik weten moet
van de Hertogin van Nowbray!"
„Bijvoorbeeld?", vroeg hij rustig.
„Je bent een Amerikaanse, is 't
niet, kind?", vervolgde zij. „Je hebt
heel weinig accent, maar ik dacht,
dat ik 't toch even hoorde en zulke
ogen als de jouwe zien we hier in
Engeland niet."
„Ja, ik ben een Amerikaanse, Lady
Medlincourt", antwoordde Virginia.
„Wie zijn je ouders dan?", vroeg
Lady Medlincourt. „Waar heb je el
kaar ontmoet? Wie heeft je voorge
steld? Zit elkaar niet als een paar
dwazen aan te kijken. Denk er aan,
dat al klinken mijn vragen wat op
de man af, dit dingen zijn, die ik
weten moet, als ik jullie van dienst
wil zijn."
Virginia werd een beetje bleek.
Speciaalzaak
BABY-EN
KINDERKLEDING
ook voor:
(in 3 maten)
WANDELWAGENS
HOOGEVEEN
Haarlemmerstraat 5-7-9
Gebr. Paes
Breestraat 58 -
naast Stadsgehoorzaal
