Op korte termijn voorschotten op
garantieprijs melk gevraagd
Efi n j
Vakgroep veehouders in de L.T.B.
Sinds mensenheugenis niet zulke
glazige aardappelen
MAANDAG 18 NOVEMBER 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 5
Openingsrede voorzitter M. P.v. d. Weijden
De heer M. P. v. d. Weijden heeft
heden ter algemene vergadering van
de Vakgroep Veehouders in de L. T.
B. een openingsrede gehouden.
Verleden jaar stond de algemene
jaarvergadering in het teken van de
„Ruk aan de Bel'' door het Land-|
bouwschap, waarin gevraagd werd
een zodanige welvaartsoverdracht,
dat ook voor een redelijker inko
mensvorming zou worden zorgge
dragen t.a.v. de agrariërs, die toen
de z.g. welvaartsverdeling opgeld
deed, steeds de hond in de pot had
den gevonden.
Het afgelopen jaar is er minder ru
moer in de boerenwereld geweest,
niet omdat deze zich nu in Adams
•choot bevindt, maar omdat het ver
leden jaar in sterke mate geschokte
vertrouwen in de Overheid weer
enigermate was hersteld.
De uitgangspunten t.a.v. de kost
prijsberekeningen kwamen op de
helling, de garantieprijs van de melk
werd dientengevolge met 5 ets per
liter verhoogd, waardoor het uitzicht
op een dragelijk resultaat belangrijk
werd verbeterd.
Maar ook nu nog blijft het wacht
woord: Boer pas op je kippen.
Het resultaat van het Landbouw
bedrijf als geheel is nog maar een
kwestie van centen, in deze zin, dat
de boerenstand hard moet blijven
werken en zujnig leven om het hoofd
boven water te houden.
Het „Boer pas op je kippen" moet
vooral gelden, als het gaat over de
huidige opvattingen over de eigen
dom van de grond. Wat we daarover
te horen hebben gekregen uit voor
aanstaande kringen van de P.v.d.A.
maant tot grote voorzichtigheid.
Alle moeilijkheden opgelost!
Professor Schermerhorn heeft als
„Landbouwdeskundige", sprekend in
de Eerste Kamer gezegd, en minister
Mansholt zeide het daarmede per
soonlijk eens te zijn dat alle moei
lijkheden met grote en kleine boeren
zouden zijn opgelost als alle grond
eigendom van de Staat zou zijn ge
worden. En dat is nog waar ook!
Als een ander er met iemands ver
mogen vandoor gaat, dan heeft de
betrokkene met dat vermogen, wat
hy niet meer heeft, geen moeite
meer, dat staat vast.
Men heeft wel vergeten mede te
delen of de Staat hier nog wat voor
zou moeten betalen, en zo ja, waar
dan de kapitalen vandaan zouden
moeten komen nu de schatkist ge
heel leeg is.
Onze cultuurgrens omvat 2.200.000
ha. grond. Gaan wij nu uit van een
gemiddelde waarde van weiland,
bouwland, tuinland, bollengrond met
de daarop aanwezige gebouwen van
5.000,per ha., dan zou voor deze
affaire elf miljard gulden of elf dui
zend miljoen gulden nodig zijn.
Maar mogelijk zou men deze be
dragen ook kunnen blokkeren, dan
waren de financiële moeilijkheden,
voorlopig althans, weer uit de weg.
Dat zou dan ook wijde perspectieven
kunnen openen, als op deze wijze de
landbouw gesaneerd zijnde, men ook
de industriële bedrijven in Neder
land -zo zou gaan saneren. Als het
gaat over de z.g. grondrente in de
kostprijsberekeningen moeten wij dit
soort opmerkingen in onze hoogste
Staatscolleges, wel in de gaten hou
den.
Er zijn kapers op de kust als het
gaat om het rechtmatig bezit en
rechtmatige aanspraken op een rede
lijk deel van het volksinkomen voor
de landbouw. Het Orgaan voor de
Agrarische handel stelde, dat de vrije
prijsvorming, gebaseerd op de we
reldmarktprijzen met toeslagen per
hectare of per eenheidsproduct, de
basis voor het landbouwbeleid be
hoorde te zijn.
Dat houdt het gevaar in van een
Staatsbedelin?sbedrijf voor de boer,
om de kostprijs te kunnen ontvan
gen.
Geen aanlokkelijk perspectief.
Met de ervaring van de blokke
ring is dit geen aanlokkelijk perspec
tief. Jammer dat men met deze ge
dachte niet is gekomen toen de boe
ren tal van jaren tweehonderd mil
joen gulden meer zouden hebben
ontvangen dan nu het geval is ge
weest tengevolge van de afroming in
de jaren na de oorlog.
Het agrarische volksdeel is er ook
dit jaar in geslaagd de gehele bevol
king van leeftocht te voorzien en te
vens nog een belangrijke bijdrage te
leveren aan de deviezenopbrengst
van ons land.
Van het werk van de huisvrouw
wordt wel eens gezegd, dat het niet
zo belangrijk is, het wordt echter
wel belangrijk als het niet meer ge
beurt Zoiets zou men ook van het
boerenwerk kunnen zeggen.
Het noodlot van het landbouwbe
drijf schijnt te zijn, dat het altijd
dobbert tussen twee klippen, n.l.
overvloed en schaarste.
Wanneer het een groeizaam jaar is
en de boer zich mag verheugen in
een overvloedige grasgroei en grote
melkproductie, moet hij tegelijk al
weer vrezen, dat die zegen zich
slechts zal doen gevoelen in lagere
prijzen en dus een geringere belo
ning van zijn werk en zijn risico Ho
gere prijzen daarentegen zijn bijna
steeds het bijverschijnsel van een
sléchte gang van zaken in de pro
ductie, dus het gevolg van tal van
bedrijfszorgen.
Juist deze wisselvalligheden door
natuurs- en weersinvloeden met
ziektekansen onder vee of gewassen
makèn dat de agrariër blijft aandrin
gen op de mogelijkheid van een be
lastingvrije reserve, waardoor het
ene belastingjaar met'het andere ge
compenseerd zou kunnen worden en
de progressie minder onredelijk zou
werken.
De minister van Financiën is geen
beste compagnon, omdat deze alleen
maar „deelneming" wil betuigen als
er wat te delen of wat te nemen valt.
Om belastingtechnisch een verlies
te hebben, moet men eerst met zijn
gezin geleefd hebben en voordat men
een verlies kan opvoeren is men dan
al zeven a achtduizend gulden ach
teruit gegaan.
Teveel of te weinig water, veeziek
te, koude of verzengende hitte of wat
het ook meer moge zijn, maken het
boerenwerk uitermate zorgelijk, met
als enige pleister op de wonde, dat
ongunstige omstandigheden de pro
ductie zal doen afnemen en dus de
verhoudng tussen vraag en aanbod
gunstiger voor hem zal worden.
Bescherming nodig.
De Nederlandse boer zou er verre
de voorkeur aan geven, zonder re
geringshulp te kurtnen werken, maar
dan dreigt hij al gauw het slachtof
fer te worden van loonmaatregelen
enerzijds en anderzijds van belang
rijke protectie, welke buitenlandse
collega's in hun landen genieten.
In meer dan één opzicht wordt de
landbouw genoodzaakt bescherming
voor zijn bestaan te bepleiten. Dat
dit voor de Overheid moeilijkheden
oproept geven we graag toe, zoals
bijv. het 2-prij zenstelsel voor de
melk en de monopolieheffingen op
voergranen welk graan voor de ak
kerbouwer eindproduct is, maar voor
de veehouder grondstof. Het meer-
prijzenstelsel voor de melk hebben
wij altijd al veroordeeld.
Door maatregelen van Frankrijk
in juni werd de invoer van rund- en
kalfsvlees en schapen sterk aan ban
den gelegd tengevolge van de on
gunstige betalingsbalans in dat land,
waar door voortdurende stakingen
en eisen van alle maatschappelijke
groeperingen, financieel, economisch
en politiek de boel in de war loopt.
Maar ook de Nederlandse land
bouw komt hierdoor soms voor moei
lijkheden met de afzet te staan. Ver
der zijn daar de moeilijkheden met
de zuivel- en varkensafzet naar an
dere landen.
Met het drinken van afgeroomde
melk in Nederland hebben we weer
het mooie resultaat weten te berei
ken, dat we achttien miljoen kg koel-
huisboter over hebben, hetwelk we
niet gehad zouden hebben, als we
geen afgeroomde me' in consumptie
brachten, want 20.000.000 kg boter
wordt van de consumptiemelk afge
roomd.
Ik heb op dit punt al jaren geha
merd aldus spr. en op de alge
mene vergadering van de Konink
lijke Nederlandse Zuivelbond heeft de
voorzitter, de heer Van Waas woor
delijk gezegd; ,Wie mocht willen aan
voeren. dat het volkomen normaal is
afgeroomde melk in consumptie te
brengen, zou ik de vraag willen stel
len of alleen Nederland het bij het
rechte eind heeft door het vetgehal
te van de consumptiemelk te verla
gen tot 2\i en de rest van de we
reld, die de melk met nagenoeg het
natuurlijke vetgehalte in consumptie
brengt, ongelijk?" Bij een vorige ge
legenheid zeide ik „dwaze maatre
gelen sterven hun eigen dood", maar
nu ga ik twijfelen.
Het loon van de veehouder is in
vele streken van ons land het afge
lopen jaar ongunstig beïnvloed ge
worden door het buitengewoon natte
weer in augustus en september, waar
van vermeld wordt dat dit de natste
maanden waren sedert 110 jaar.
Met dit soort hoogtepunten is nie
mand gediend, al moeten we er aan
toevoegen, dat hiervoor niemand
verantwoordelijk gesteld kan woren.
In een openbare vergadering van
het Landbouwschap is terecht gewe
zen op de liquiditeitsmoeilijkheden
waarin tal van veehouders verkeren
Vandaar dat er alle reden is om op
korte termijn voorschotten op de ga
rantieprijs van de melk te geven,
vooral nu het melkjaar reeds ten
einde is en men eigenlijk zelfs niet
van een voorschot kan spreken.
Maar de waarheid van het gezeg
de, als het over geld gaat: „een kind
kan het wel brengen, maar je moet
een vent zijn om het te halen'",
blijkt ook hier.
Ongeveer de helft van de produc
tiekosten van de melk is arbeidsloon
en een globaal verschil van 4 ets
per liter tussen de opbrengstprijs en
de garantieprijs houdt in, dat een
veehouder op een eenmansbedrijf
gemiddeld een jaar moet wachten op
30 van de beloning van zijn ar
beid. Maar voor een veehouder met
2 arbeiders heeft dit het gevolg, dat
de veehouder zelf een jaar moet
wachten op zijn loon, want zijn ar
beiders kan hij moeilijk uitnodigen
een jaar te wachten op 30 van hun
loon.
Gedachtig, ook al het bijbelwoord,
dat men het loon van een dagloner
niet in eigen hand moet laten over
nachten.
Vele veehouders kunnen hun vee
voeder en kunstmestrekeningen niet
meer betalen ien er is noodzaak dat
hiervoor een oplossing komt door de
garantieprijs uit te betalen, nu het
melkprijsjaar ten einde is.
Afgezien nog van de waarheid dat
wanneer de Overheid het loon van
de boer niet uitbetaalt, steeds gro
tere miljoenenbedragen aan achter
stand ontstaan en daardoor ook steeds
meer het gevaar, dat men op een ze
ker moment zich gaat beroepen op
het spreekwoord: „Waar niet is ver
liest zelfs de keizer zijn recht".
De minister heeft echter gesteld,
dat hij pas het volgend melkjaar
voorschotten op de garantieprijs in
overweging kan nemen.
Zonder te' willen beweren dat ook
hier geldt, dat één vogel in de hand,
beter is dan tien in de lucht, geeft
toch grote achterstand in betaling
aanleiding tot achterdocht.
De moeilijkheden in de landbouw
zijn mede ten gevolge van de sterk
opgelopen rente tot 6 al groot ge
noeg voor allen die geïnvesteerd
hebben of om andere redenen geld
van anderen in gebruik hebben,
want hiervan wordt geen uitstel van
betaling van rente en aflossing ge
geven.
Eén Centrale Boerenleenbank heeft
zich wel bereid verklaard, indien de
bedragen vast zouden staan, hierop
een voorschot te geven, maar natuur
lijk niet zonder rente.
De garantieprijzen in de landbouw
zijn het gevolg van het feit, dat de
landbouw na de oorlog genoegen
heeft genomen met prijzen ver on
der de wereldmarktprijzen, echter
met de toezegging, dat wanneer de
bordjes verhangen zouden zijn, de
landbouw in de kou zou blijven
staan. Veel beloven en weinig geven,
doet de gek in vreugde leven, maar
niet de boer in vreugde leven. Men
zou ook wil graag de melkprijs voor
het volgend melkjaar eens kennen
nu het nieuwe melkjaar is ingegaan.
(wordt vervolgd)
Meisje bij brand gedood
Oliekachel veroorzaakte
grote schade
Een twintig jarig meisje is zater
dagmiddag door verstikking om het
leven gekomen bij een felle brand,
die de twee bovenste verdiepingen
en de zolder van een oud perceel in
de Barendtszstraat in Amsterdam-
West in korte tijd volkomen ver
woestte. Ook een hond is in de vlam
men omgekomen.
De brand ontstond even na een
uur op de tweede verdieping van
het perceel, waar de bewoner, de 44-
jarige kelner N. G. Chee Tin<g, een
brandend petroleumkacheltje bij
vulde met het laatste restje uit een
oliekan.
De gevolgen van het bijvullen wa
ren ontstellend: een hevige steek
vlam deed de olie vlam vatten. In
een oogwenk verspreidde de bran
dende olie zich over de vloer. De man
trachtte eerst vergeefs het vuur te
doven en rende toen hevig geschok
ken in zijn pyama, hij was ziek, de
trappen af naar buiten, nadat hij ds
bovenburen had gewaarschuwd.
Mevr. J. F. Zoeters van de derde
verdieping stelde zich eveneens via
de trap in veiligheid. Zij verkeerde
in de mening, dat haar 20-jarige doch
ter Annie 't huis al had verlaten. Dit
bleek later niet het geval te zijn. Het
stoffelijk overschot van het meisje
werd aangetroffen in het midden
van de keuken aan de achterzijde op
de derde verdieping.
De brandweer bestreed het vuur
met drie stralen. Binnen drie kwar
tier was men de brand meester.
De heer Chee Ting was niet verze
kerd, de familie Zoeters slechts ten
dele. De eerste verdieping en het
benedenhuis, waar een gezin van vijf
kinderen woont liepen veel water
schade op. De speciale dienst van
de gemeentelijke dienst voor sociale
zaken heeft direct hulp geboden aan
de getroffen gezinnen en ook voor
onderdak gezorgd.
Luchtverkeer gestremd
De mist heeft zondagavond na
half acht het gehele luchtverkeer
op Schiphol stil gelegd. Toestellen
van de KLM en de BEA uit Londen,
Zurich, Dusseldorp, Milaan, Ham
burg, Frankfort, Brussel, Parijs en
Munchen kwamen niet binnen.
Van de intercontinentale lijnen
bleven de machines uit Bagdad en
Damascus in Dusseldorp staan. Het
toestel van de Aramco uit Dharan
kwam niet verder dan Rome en het
vliegtuig van de Air Ceylon, dat van
Singapore via Londen naar Schip
hol komt, keerde halverwege de
Noordzee terug en landde opnieuw
in Londen.
De uitgaande vluchten naar Lon
den, Hamburg en Brussel werd ge
annuleerd.
KONINGIN BIJ
MAATSCHAPPELIJK WERKERS
H. M. de Koningin heeft gistermid
dag in Utrecht de viering bijgewoond
van het tweede lustrum van de Ne
derlandse bond van maatschappelijk
werkers.
De vorstin werd begroet door de
voorzitter van de bond, mr. IVL E.
Tjaden, de minister van maatschap
pelijk werk, mej. dr. M. A. M. Klom-
pé en de burgemeester van Utrecht,
jhr. mr. C. J. A. de Ranitz.
De heer Tjaden zei in zijn ope
ningswoord dat de maatschappelijke
werker wordt bedreigd persoonlijk
verstrikt te raken in de veelheid van
problemen en moeilijkheden, waar
mee hij geconfronteerd wordt.
De organisatie behartigt de belan
gen van de maatschapGjk werker,
terwijl het streven van de organisa
tie er verder op gericht is het maat
schappelijk werd aan hoge eisen te
laten voldoen.
De heer Tjaden acht deze beide
factoren onlosmakelijk met elkaar
verbonden. De omgeving van de
maatschappelijk werker moet, vol
gens hem, zodanig gemaakt worden,
dat hij zijn functie optimaal kan ver
richten.
In samenwerking met de katholie
ke vereniging van maatschappelijk
werkers is een beroepscode samen
gesteld, waarop de maatschappelijke
v/erker kan terugvallen. De heer
Tjaden wees er voorts op, dat de be
hoefte wordt gevoeld aan de wette
lijke bescherming van de titel van
„maatschappelijk werker". Er heeft
zich een commissie gevormd om de
Tijdens de zaterdag in Haarlem
gehouden jaarvergadering van de
vakgroep Akkerbouwers van de
L.T.B.. de katholieke Land- en Tuin-
bouwibond in de bisdommen Haar
lem en Rotterdam, werd uitvoerig
gesproken over de moeilijkheden
rond de aardappeloogst en de hoge
consumentenprijs van dit basispro
duct. De verwachtingen, welke de
akkerbouwers in het begin van dit
jaar omtrent de oogst koesterden
kwamen, naar de voorzitter, de heer
H. A. Giesen. in zijn openingsrede
opmerkte, volkomen anders uit. Dat
geldt ook de granen, de bieten en de
inzaai-periode.
Sinds mensenheugenis zijn de
aardappelen niet zo glazig ge
weest als dit jaar. Dat geldt niet
slechts voor de consumptie, maar ook
voor de pootaardappelen. De heer
Giesen stelde vast, dat zulks niet al
leen de teclders, maar ook de handel
grote zorgen baart. De P.D.-keuring
bij de export achtte hij wel wat te
scherp. Dienaangaand zijn onderhan
delingen gaande. De kans, dat de
glazige aardappelen tot aardappel
meel vermalen kunnen worden acht
te hij gering, omdat de indnstrie uit
eigen omgeving reeds te veel aard
appelen krijgt aangevoerd. Daar
staat tegenover, dat de productie
van aardappelmeel niet bovenmatig
groot en de export van het product
gunstig is.
Besprekingen met de betreffende
Eerste elektronische
concert in Nederland
Philips experiment
Onder auspiciën van het contact
orgaan elektronische muziek is zater
dagavond onder grote belangstelling
in de Philips' Schouwburg te Eind
hoven het eerste elektronische con
cert in Nederland gegeven.
Het werd bijgewoond door de com
ponisten Ton de Leeuw, Henk Ba-
dings en Karlheinz Stockhansen, van
wie elektronische muziek ten gehore
werd gebracht. Voorts waren o,a.
aanwezig de heer B. Wagemans,
hoofd van de afdeling muziek en
dans van het ministerie van O. K. en
W. de directeuren van de conserva
toria te 's-Gravenhage, en Rotter
dam, van het stedelijk orkest van
Utrecht en het Brabants orkest en
verscheidene componisten en diri
genten uit binnen en buitenland.
De weergave van het radiophor.isch
oratorium „Job" werd vooraf toege
licht door de componist Ton de
Leeuw. Henk Badings gaf vooraf 'n
toelichting op zijn elektronische bal
letmuziek „Kaïn en Abel". Tijdens
de weérgave van „Gesang der Jung-
ling" van Karlheinz Stockhansen
trad de componist zelf als geluidsre
gisseur op. Dit concert werdt be
schouwd als 'n experiment daar men
aanneemt, dat de ontwikkeling van
de mogelijkheden der electronische
muziek nog in een beginstadium ver
keert.
Hein Jordans. de dirigent van het
Brabants orkest, die alleen het twee
de gedeelte van het concert kon bij
wonen, verklaarde ons na afloop, dat
het bij hem bij wijze van spreken
duizenden vragen opriep. Hij zou
het tientallen malen moeten horen,
vooraleerst er rustig naar te kunnen
luisteren. Hij acht electronische mu
ziek voorlopig van betekenis voor
hoorspelen en films. Zii biedt veler
lei mogelijkheden, welke men met
een orkest nooit kan verwezenlijken.
De heer Jordans wilde geenszins ont
kennen, dat het eens mogelijk zal
worden elektronische muziek in te
schakelen bij een concert met tradi
tionele instrumenten, doch voorals
nog zag hij zrulks toch nog slechts als
fantasie en toekomstmuziek.
mogelijkheden hiertoe nader te be
studeren. Tevens is een commissie
bezig met het tweede salarisrapport
waarin ook aandacht wordt gegeven
aan de comprementaire arbeidsvoor
zieningen, als pensioenregeling, va
kantie, studieverlof e.a.
Na een val van de tram in de
Plantage Doklaan te Amsterdam is de
59-jarige mevrouw A. Eckenhausen-
Cijs zaterdag in het Wilhelmina Gast
huis te Amsterdam aan de bekomen
verwoningen overleden.
overheidsinstanties hebben er toe
geleid, dat door de landbouw is voor
gesteld een minimumprijs van f 6.50
per honderd kilogram in het najaar
voor alle gesorteerde aardappelen,
die aan de normale eisen voldoen,
met een bewaarvergoeding van en
kele guldens voor de goede klei- en
zandaardappelen, welke in het voor
jaar geleverd zijn. In het nadere
overleg dienaangaande zal ook ge
sproken worden over de vraag, in-
hoeverre de marge's van de handel
onderwerp van bespreking en van
eventueel ingrijpen moet zijn. De
teler krijgt vaak en volkomen ten
onrechte, de schuld, dat de prijs van
aardappelen voor de consumptie zo
hoog is.
De heer C. J. van Wijk uit Zoeter-
meer, lid van de kring Delft, werd
gekozen tot bestuurslid in de vaka-
ture, ontstaan door het aftreden van
de heer A. L. Jacobs uit Bleiswijk.
Bij akklamatie werd de heer Giesen
uit Middenmeer herkozen als voor
zitter. De heer P. Duynhoven uit
Bovenkerk werd bij akklamatie be
noemd tot bestuurslid.
Melkbezorging in
„hoogbouw"-flats
Opnieuw in bespreking
Het produktschap voor zuivel zal
in een openbare vergadering op
woensdag 20 november te Den Haag
de problemen bespreken, die zich
voordoen bij het/ bezorgen van con
sumptiemelk in ,Jioogbouw"-flats.
Ter voorbereiding hiervan heeft
men een onderzoek ingesteld in veer
tien nieuwbouween tra en van de be
vindingen een rapport opgesteld. Het
blijkt uit dit rapport, dat de bezwa
ren tegen het bezorgen van consump
tiemelk in de zg. „hoogbouw" zijn
kleine omzetten, hoge kosten en gro
te moeilijkheden en om geschikte he-
zorgers te vinden. In de praktijk blij
ken de „goederenliftjes" slechts in
geringe mate uitkomst te bieden.
De consumptiemelkcommissie van
het produktschap is bij behandeling
van dit onderwerp, zo blijkt uit de
stukken, tot de conclusie gekomen
dat onder de gegeven omstandighe
den de verordening die voorschrijft
op de gebruikelijke wijze dagelijks
aan huis te bezorgen, volkomen over
bodig en tevens onhanteerbaar en
onnaleefbaar is. Zij adviseert, tot in
trekking van de verordening over
*te gaan.
Ten aanzien van een oplossing voer
de moeilijkheden die dan ontstaan,
geeft de commissie in overweging bij
nieuwbouw rekening te houden met
de mogelijkheden dié aan het be
staande euvel tegemoet komen, ter
wijl bij bestaande flats moet worden
gezocht naar op eenvoudige wijze aan
te brengen voorzieningen. Voorbeel
den hiervan zijn: sanering, zodat niet
vier of vijf melkbezorgers elkaar op
één portiek ontmoeten; het aanbren
gen van kastjes In de benedenruimte
van het trappenhuis, waarin de be
zorger de bestellingen plaatst en
deurtelefoons, om te voorkomen dat
de bezorger voor één klant meerdere
malen de trap op en af moet.
Voorts zal in de vergadering wor
den besproken een steekproef ver
schuiving consumptiemelkverbruik,
sedert de per 30 juni 1957 van kracht
geworden prijsverhoging over de pe
riode van 30 juni 1957 tot 10 novem
ber 1957.
JONGEMAN
IN KANAAL GEREDEN
EN VERDRONKEN
Hedenmorgen omstreeks zes uur
reed een 19-jarige jongen uit Em-
mercompascuum met zijn eveneens
19-jaar oude neef uit die plaats, op
een bromfiets van Emmercompas-
cuum naar Ter Apel. Bij de sluis in
de Barnflair is hij in een bocht, ver
moedelijk door de dichte mist, in het
kanaal gereden. De bestuurder wist
zich zwemmende te redden. Op zijn
hulpgeroep kwam direct hulp opda
gen, doch door de duisternis kon men
niet veel uitrichten. Na schijnwer
pers op het water te hebben gezet,
kon men na ongeveer een half uur
zijn neef uit het water halen. De le
vensgeesten waren toen reeds ge
weken.
door
E. Phillips Oppenheim
17)
„Voel je je goed genoeg, om mij
te vertellen, wat er gebeurd is?",
vroeg hij.
Zij ging in haar stoel overeind zit
ten en keek strak naar de bewuste
plek in het kleed.
„Is er iets verdwenen?", vroeg zij.
„Ja", antwoordde haar oom kortï
„Ik verlang te weteïr hoe het moge
lijk was, dat iemand in deze kamer
kon komen en wie het is. Vlug als
jeblieft!"
„Ik zat in de zitkamer met mijn
heer Littleson te praten", zei Virgi
nia, „toen ik de kleine alarmschei
die ik aan de bibliotheekdeur heb
laten maken, hoorde overgaan. Ik
kwam hier en vond Stella. Zij deed
de deur aan de binnenkant op slot.
Zij is erg sterk. Ik had geen idee,
dat zij zo sterk was", zei Virginia
zacht; zij sloot half de ogen en ver
loor het bewustzijn.
Hij liep snel op haar toe en bracht
weer wat cognac tussen haar lippen.
Toen legde hij haar languit op de
grond en ging heen en weer lopen.
„Dus dit is het werk van Stella",
mompelde hij in zichzelf. „Dat ver
klaart het bericht, dat ik gisteren
kreeg, dat men haar met Littleson
heeft zien rijden. Wat zij voor dien
schavuit van een Vine deed, heeft
zij ook voor hen gedaan!"
Er wordt geklopt.
Phineas Duge keek op en staakte
voor een ogenblik zijn rusteloze
wandeling. Hij opende voorzichtig
de deur en liet de jonge Smedley
binnen, een lang, breedgeschouderd
jongmens.
„Kom binnen, Smedley", zei hij
kort, „ik heb je nodig."
De jongeman keek dadelijk naar
Virginia en deed een stap in haar
richting.
„Weet u, wat er met juffrouw
Longworth is gebeurd?", vroeg hij.
„Is zij ziek?"
Duge wierp een vluchtige blik op
zijn nichtje.
,Zij is alleen maar flauw gevallen",
zei hij. „Er is hier zonder dat al ge
noeg gebeurd,"
Phineas Duge keek hem een ogen
blik zwijgend aan. bij zichzelf over
leggend, hoeveel hij hem zou ver
tellen.
„Herinner je je mijn dochter Stel
la?", vroeg hij opeens.
De jonge man keek ernstig.
„Ik herinner mij juffrouw Duge
heel goed", zeide hij.
„Zij is vanmiddag hier geweest.
Dit is haar werk", zeide Duge grim
mig. „Wij hebben vroeger al iets
met elkaar gehad, zoals je weet, over
dat verslag van de Canadian Pacific.
Het was daarna, dat ik mij verplicht
gevoelde, helemaal met haar te bre
ken."
De jonge man keek snel de kamer
rond.
„Heeft zij iets weggenomen?"
vroeg hij.
„Niets van belang", antwoordde
Phineas Duge kalm, „maar dat ver
andert niets aan het feit, dat zij het
had kunnen doen."
HOOFDSTUK XIII
In het hol van de leeuw.
De volgende morgen kwam Little-
son's auto aansuizen tot voor het
kantoor van Weiss. Zonder zelfs te
wachten tot hij aangediend was, liep
de eigenaar ervan het kantoor van
het personeel door en trad de kamer
van zijn vriend binnen.
„Het nieuws gehoord?", vroeg hij
snel.
„Neen, wat is er?", vroeg Weiss.
„Phineas Duge is in de „city". Hij
ging bij Harrisgold binnen, toen ik
er uit kwam. Ik probeerde hem aan
te spreken, maar hij negeerde mij.
Ze zeggen, dat hij om al zijn make
laars gestuurd heeft en op 't ogenblik
hevig op de beurs aan t speculeren
is."
„Dan was die ziekte van hem ten
slotte toch comediespel", merkte
Weiss op. „Maar dat is niet te ver
dragen. Ik ga naar zijn kantoor. Wij
moeten met hem praten".
Een bediende kwam de kamer bin-»
nen.
„Er is een dame, mijnheer, die
vraagt of zij u spreken kan", zei hij.
„Naam?", vroeg Weiss kort.
„Juffrouw Virginia Longworth",
antwoordde hij.
Weiss en Littleson wisselden snel
een blik.
„Laat haar dadelijk binnen", be
val Weiss. „Wat denk je, dat dit be
tekent?", vroeg hij, zich naar Little
son kerend.
Deze had geen tijd om te ant
woorden. Bijna ogenblikkelijk kwam
Virginia het kantoor binnen. Zij zag
zeer bleek en had donkere kringen
onder de ogen. Stephan Weiss stond
dadelijk op en Littleson haastte zich,
haar 'n stoel aan te bieden, maar zij
nam er geen notitie van. Zij was
merkbaar geagiteerd en scheen niet
goed te weten, hoe ze beginnen
moest met wat zij te zeggen had.
„Wat mag ik het genoegen heb
ben voor u te doen, juffrouw Long-
worth?", vroeg Weiss. „Ik hoop, dat
u gekomen bent, om mij te vertel
len
„Ik ben gekomen, om u te vertel
len, dat u beiden dieven zijt, viel zij
in de rede. „Als u mij dat papier
niet terug geeft, kan het mij niet
schelen, wat mijn oom zegt, maar
dan ga ik naar de politie."
De mannen wisselden snel een
blik van verstandhouding. Littleson
kreeg blijkbaar opeens een ingeving
hy trok Weiss ter zijde.
„Stella heeft het", fluisterde hij op
zegevierende toon. „Dit moet zij be
doelen, zie haar gauw kwijt te ra
ken."
Weiss keerde zich 'om en zag haar
aan.
„Mijn waarde juffrouw Long
worth", zeide hij, „als ik er kans toe
gezien had, zou ik een dief gewor
den zijn en ik zou van u een dief
gemaakt hebben, als u dat stuk voor
mij hadt willen stelen, want ik be
schouw het als ons eigendom en wij
hébben het morele recht, het ons
toe te eigenen. Maar het is niette
min een feit, dat wij het niet hebben.
Toen u aangediend werd, hoopte ik,
dat u het ons kwam brengen.
„U hebt het niet!", riep zij veront
waardigd uit.
„Op mijn erewoord, wij hebben
het niet!", verklaarde Littleson.
„Misschien loochent u ook", zeide
zij, zich tot hem kerend, „dat u het
was, die er mijn nichtje Stella toe
aanzette, haar vader te komen be
stelen?"
De twee mannen keken elkaar
veelbetekenend aan. Littleson's ver
moeden was dus juist geweest. Stel
la had gezegevierd, waar de anderen
faalden.
„Wij weten niets van juffrouw
Duge" zei Littleson. „Ook hebben
wy het stuk niet van haar gekregen
of iets naders ervan gehoord. Als
juffrouw Stella het stuk gestolen
heeft, dan heeft zij hef niet aan ons
gebracht. Dat is alles wat ik u zeg
gen kan."
Virginia zag aan hun gezichten,
dat zij de waarheid spraken. Zij
keerde zich af.
.O, ik begrijp het niet", zeide zij.
„Misschien heb ik my vergist. Ik zal
heen gaan."
Zij liep snel naar buiten, waar de
auto stond te wachten en reed naar
het adres, dat Stella haar gegeven
had. Het was een soort hotel-pensi
on en een jongen in de hall bracht
haar met de lift naar de verdieping,
waar Stella's kamers waren. Zij klop
te. Stella opende zelf de deur. Zij
diensde terug, toen zij zag, wie haar
bezoekster was.
„Jy!", riep zij uit.
(Wordt vervolgd).
