Nieuwe, zonnige kamers
voor de Leidse studenten
I I ff
Studentikoze sfeer aan
het Piet Paaltjenspad
11 11II s 11 j 11 r 1 f rrrrr-
1 liitiiJ,
Het echtpaar Bouman met
hun „Impian"
Ter verfraaiing van Leiden
DONDERDAG 7 NOVEMBER 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
legenheid uitbreiding te geven. Me
de dank zij de medewerking van het
bedrijfsleven kan binnen afzienba
re tijd aan de Haagweg-Ohurchill-
laan een studenten-sterflat worden
gebouwd, die 222 studenten onder
dak zal verlenen.
Het is hard nodig. Rekening moet
men houden met de groei van het
getal studenten in Leiden.
Het gebrek aan kamers voor de studenten te Leiden is nijpend. De hos
pita, bezongen in de studentenliederen van weleer, is dood. En er is nie
mand, die haar plaats zal innemen. Voor de studenten geen knorrige, maar
goedhartige matrone meer, die haar pupil, in het barre bestaan van de aca
demiestad kan bemoederen.
Andere tijden andere zeden.
De studenten wonen nu op zich zelf, sinds kort onder meer in zonnige,
moderne paviljoens, die aan de rand van het universitair sportcomplex zijn
verrezen. Het zijn zeven paviljoens, waarin 103 minnaars van de Alma
Mater gehuisvest zijn.
Dit wooncomplex is voor hen zeer
aantrekkelijk. Op de eerste plaats is
er de typisch studentikoze sfeer, die
zo goed benaderd wordt door de
naam van het pad, waaraan de pa
viljoens zijn gelegen: „Piet Paalt-
jens pad". De studenten, leven hun
eigen leventje, kunnen geregeld
contact met elkaar onderhouden,
door geen andere levensregel gebon
den, dan „het niet al te bont te ma
ken". De nestor van een paviljoen
ziet er op toe, dat men het met dit
„niet al te bont" menens is.
Lage huur.
Daar zijn andere aantrekkelijkhe
den. De huur bijv. die voor een
comfortabele kamer 50.50 of 55.50
moet kosten, is matig, indien men
in aanmerking neemt, dat het meu
bilair, verwarming, schoonhouden,
electriciteit en water er bij zijn in
begrepen. Ieder paviljoen, waarin 15
studenten een kamer vinden, heeft
een gezamenlijke ontbijt-lunchkamer
waar ook de disputen vergaderen
kunnen. Tegenover deze gemeen
schappelijke ruimte is een kleine
keuken gelegen, waar men zelf kof
fie, thee of een lunch kan klaarma
ken. Verder bevat het paviljoen
een wasruimte met vier wastafels
en een douche, alsmede een w.c.
In het plan is voorts opgenomen
een woning voor de concierge met
een kleine service-ruimte, waarin
levensmiddelen zoals brood, melk,
etc. verkrijgbaar zijn.
Druppel.
Natuurlijk betekent deze beperkte
woongemeenschap achter het Aca
demisch Ziekenhuis slechts een drup
pel op een hete plaat. De opdracht
geefster, de Stichting Leidse Stu
dentenhuisvesting, is zich daar ten
volle van bewust. De nood aan ka
mers schat men op ongeveer vier
honderd. Geen wonder, dat men al
les in het werk stelt aan de woonge-
Ook van andere zijde wordt alles
in het werk gesteld om de woning
nood onder de Leidse academie-bur
gerij te verlichten. De stichting Stu
dentenhuisvesting heeft in februari
aan de vijf huizen die zij beheert
het pand Hogewoerd 30 toegevoegd.
Eojuist heeft zij ook het pand Oude
Vest 31 aangekocht ten behoeve van
de huisvesting van negen meisjes
studenten.
Nog enige gegevens over het pa
viljoen: het complex werd gebouwd
door de architect H. Postel uit Delft.
Het heeft 700.000 gekost, het Rijk
nam een derde van bouwsom voor
zijn rekening. Het paviljoen is ge
bouwd door de aannemingsmaat
schappij Panagro te Warmond.
Hedenmiddag werden de pavil
joens door de president curator van
de Leidse universiteit, dr. J. E. ba
ron de Vos van Steen wijk geopend.
Tegen twaalf uur troffen wij in de
ontbijt-lunchkamer nog aangenaam-
vegeterende bewoners in kamerjas
aan.
(Foto: „De Leidse Courant")
Tl
vi
f tt f fTf rrrrrr rr r-
rrr
De sfeer in een van de studenten
kamers. De bewoners hebben de vrij
heid hun woonruimte naar eigen be
lieven in te richten. Sommigen heb
ben het schaars getal toegemeten
vierkante meters benut om een soort
oudheidkundig museum in te rich
ten, anderen voelen zich rustig in de
koele, aangename sfeer van het mo
derne meubilair. De kleerkasten, die
veel ruimte innemen zijn echter bij
na alle bij de concierge opgeslagen.
(Foto: „De Leidse Courant")
Herbouwd jacht te Woubrugge te water
10 y, meter bedraagt. De kiel weegt
4.75 ton, het gehele schip 9.9 ton.
De hoge opbouw van het schip, een
zgn. kippenhok, is vervangen door
een lagere opbouw, waarbij het aan
wezige Djati-hout zoveel mogelijk is
benut, zodat weer een fraai geheel
is verkregen.
De opbouw moet nu natuurlijk nog
Het volgend voorjaar hoopt het
echtpaar Bouman een kruistocht naar
Sardinië te maken, hij om zijn juridi
sche kennis van het eiland te verrij
ken, zij om haar zucht naar archaeo-
logie te bevredigen.
Binnenkort wordt de reis per trein
daarheen gemaakt om poolshoogte te
nemen.
Hedenmiddag te precies 12 uur
liep van de scheepsbouwwerf van
de heer G. van Wijk aan de Boddens
Hosangweg te Woubrugge van sta
pel het jacht Impian, een in Enge
land gekocht schip, dat hier gerepa
reerd en moderner ingericht werd.
Op zichzelf is een tewaterlating van
een jacht in Woubrugge een zelfs
vrij veel voorkomend verschijnsel.
De bijzonderheid van de Impian
schuilt evenwel hierin, dat het thans
eigendom is van mr. H. A. Bouman
en zijn echtgenote, Mieke Bouman.
Mieke Bouman is vooral bekend
geworden uit de processen in Indo
nesië tegen Jungschlager c.s.
Bij een tocht door Engeland, op
zoek naar een voor hen geschikt
jacht vonden zij ergens de Cruin-
nag II en het was voor beiden een
droom, een liefde op het eerste ge
zicht. En het jacht was nog te koop
ook. Zo kwam het in eigendom van
de heer en mevr. Bouman, die ermee
naar Nederland zeilden en het bij
Van Wijk in Woubrugge waar het
echtpaar tijdelijk in een woonschip
■MUTRAAT ITI Li'OCM
(Advertentie).
Beelden aangekocht
De gemeente Leiden heeft twee
beelden gekocht om deze ter ver
fraaiing van de stad op een plein, in
plantsoen of park te plaatsen. Het
beeld „Moeder en kind" is van de
nog jeugdige beeldhouwer Jan Wol
kers uit Amsterdam.
Hij heeft de intieme verhouding
tussen moeder en kind goed getrof
fen. Uit de houding van de moeder
spreekt liefde, maar ook bescherming.
Het kind voelt zich in haar armen
volkomen veilig.
Van C. Hund uit Amsterdam is
het werk: „Het gezin".
Het lijnenbeeld van dit beeld is
bijna monumentaal, hoewel de kun
stenaar een speels moment uitbeeldt.
Hij heeft een afbeelding van het ge
zin willen maken, dat voor alle tij
den geldend is.
Het is de bedoeling, dat „Het ge
zin" een plaats zal vinden ergens
tussen de nieuwe woonblokken in
het zuid-westen van Leiden.
Voor „Moeder en kind", dat nog
in brons gegoten moet worden heeft
het gemeentebestuur nog geen be
stemming gevonden.
Aan twee kunstenaars is voorts
cpdracht gegeven een ontwerp te
vervaardigen van een beeldje ter
herdenking van Frangois Haver-
schmidt (Piet Paaltjens). De ontwer
pen zijn ontvangen, doch hebben
geen volledige bevrediging kunnen
schenken. Een der beide kunstenaars
zal thans een nader ontwerp inzen
den.
MET MARY POS
OP REIS
De foyer van de Stadsgehoorzaal
was gisteravond vrijwel tot de laat
ste plaats bezet met belangstellenden,
die enerzijds gekomen waren om
Mary Pos, de bekende reizende jour
naliste, te beluisteren en anderzijds
misschien ook om in gedachten de
landen om de Middellandse Zee te
bezoeken.
De directeur van kantoor Leiden
van reisbureau Lissone-Lindemann,
de heer J. H. Koek, verwelkomde
Mary Pos en nodigde haar uit allen
mee te voeren op haar „sprookjes-
tocht om de kusten van de Middel
landse Zee".
De schrijfster bracht haar toehoor
ders deze avond naar vier landen.
Turkije Griekenland Italië en Ma
jorca. Zij had weldra allen volledig
in haar ban. Haar boeiende vertel
trant doet de vertellingen nog meer
spreken dan reisverhalen, die zij op
schrift stelde. De kleurendia's, die
zij vervolgens vertoonde, waren
prachtig van compositie en voorstel
ling. Een gedeelte van de foto's wa
ren door de schrijfster zelf gemaakt.
Met behulp van deze dia's slaagde zij
er wel in om het publiek de schoon
heid van natuur en cultuur van deze
landen te tonen.
Een langdurig dankbaar applaus
beloonde Mary Pos voor het gobode-
ne. De schrijfster werd tenslotte in
de bloemen gezet.
onderdak heeft gevonden, in repara
tie gaven.
Het is een fraai jacht van de jacht
werf Dickey uit Tarbert aan
Shannon River aan de westkust van
Schotland. Het had een hoge op
bouw, als sloep getuigd met teak
houten romp, waarvan de achter-
spiegel vooral een fraai beeld ver
toont en was voorzien van een Lister
Dieselmotor, welke nu vervangen
zal worden door een Purkins-motor.
Het jacht heeft een lengte van 13
meter bij een breedte van 3.20 m.,
fterwijl de lengte op de waterlijn
beginnen, maar de grote bouwloods
moet weer nodig gebruikt worden
voor de winterberging van andere
schepen.
Zo vond hedenmiddag de her-
tewaterlating plaats van het jacht in
tégenwoordigheid van de heer en
mevrouw Bouman, die men hier op
de foto ziet in de huiskamer van de
fam. Van Wijk, terwijl men voorts
het jacht in zijn oude, vertrouwde
element ziet. De burgemeester van
Woubrugge, de heer J. C. van Wa-
geningen, woonde de korte plechtig
heid bij.
