Aquaduct bij Nieuwe Wetering
een primeur voor Nederland
Tien jaar Leidse Jeugd Actie
in Lakenhal gevierd
Het was een weldaad, te kijken
2K
Méér dan gouden bruiloft
te Alphen aan den Rijn
MAANDAG 21 OKTOBER 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 6
Waar nieuwe Rijksweg de Ringvaart kruist
De aanleg van de Rijksweg 4a blijft onze aandacht boeien. Dit gigantische
project, dat in 1960 klaar moet zijn, heeft vele interessante gedeelten. Niet
in de laatste plaats kan men hiertoe rekenen het aquaduct in de kruising
van de Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder ten westen van de Braas-
semermeer. Een primeur voor Nederland. Zoals bekend maakt de rijksweg
4a een verbinding tussen Ypenburg en Burgerveen, waar een aansluiting
gevonden wordt met de Rijksweg Den HaagAmsterdam. Deze weg
die ook langs Leiden voert heeft het voardeel, dat de automobilisten
Den Haag kunnen mijden, wanneer zij van de belangrijkste zuid-noord-
verbinding in west-Nederland gebruik maken.
den, 220 meter tunnel zou men moe
ten overdekken. Verlichting en ven
tilatie zouden nodig zijn.
De kosten verbonden aan het leg
gen van een aquaduct bleken het
laagst te zijn; zo verneemt de Nieuwe
Rotterdamse Courant. Een gedeelte
van de Ringvaart heeft men nu af
gesloten, na een omlegging gemaakt
te hebben het afgesloten gedeelte
kan men gemakkelijk droog leggen
door het water naar de Haarlemmer
meer te lozen.
Een onderzoek is door het Rijks
instituut voor Drinkwatervoorziening
ingesteld naar de mogelijkheden om
de bouwput droog te houden, welke
damwandschermen gebruikt moeten
worden om het regime van he
grondwater niet te verstoren. Men
moet ook rekening houden met het
handhaven van het polderpeil en het
peil'van de Ringvaart
komen te liggen zal men op dit ge
deelte niet heien, maar wordt de
ondersteuning gevonden door z.g.
putten: dit zijn op elkaar geplaatste
betonnen ringen, die worden inge
graven, waarna de holle ruimte
I wordt opgevuld met slappe specie
of zand. Boven de fundering gaat
men de vloer storten. Op de plaats
Schepen varen door
betonnen bak
De Ringvaart ten noorden van Al
kemade, leverde in deze verbinding
een hindernis op. Hoe moest men, dit
water passeren? Zoals uit publicaties
in dit blad bekend is, heeft men be
sloten een aquaduct aan te leggen.
Foto's in dit blad hebben laten zien,
dat men een „wegomlegging" voor
het waterverkeer heeft gemaakt; ter
plaatse wordt nu een betonnen pro
fiel van de Ringvaart gemaakt, waar
in de schepen óver het wegverkeer
worden gevoerd. De weg duikt ónder
het water door.
Verschillende oplossingen.
Het vraagstuk kon natuurlijk op
verschillende wijzen opgelost wor
den. Men had een brug of een tunnel
aan kunnen leggen. Er waren echter
bezwaren aan beide oplossingen ver
bonden. Men heeft een origineler op
lossing gevonden: de betonnen bak,
waarover het scheepsverkeer voort
gezet wordt, bleek niet alleen uit het
oogpunt van de kosten het voor
deligst, het was ook de aantrekke
lijkste oplossing.
Een brug heeft vele bezwaren. Er
is een druk scheepvaart verkeer in
de Ringvaart: het gemotoriseerde
verkeer op de straks Zeer drukke
rijksweg zou er te veel hinder van
ondervonden hebben. Bovendien
moet men in aanmerking nemen, dat
de kruising zich bevindt in de directe
omgeving van Kager- en Braassemer-
meer. Veel zeilboten met hoge mas
ten passeren geregeld het vaarwater.
Ook een beweegbare brug zou in
ieder geval zo hoog moeten liggen
dat de schipper de mast niet zou be
hoeven te strijken. Van automobilis
ten in het westen van ons land kan
men niet verwachten, dat zij water
sport-minnend genoeg zijn om op het
passeren van BM of Pampus te wach
ten.
De hoge ligging zou echter een zeer
lange aanloop behoeven, het zou een
kostbaar project worden. Hetzelfde
geldt voor een verkeerstunnel; de
grondslag ter plaatse is buitengewoon
slecht. Men zou diep moeten graven,
het aanloopstuk zou zeer lang wor-
Het bestuur van de L.J.A. reci-
pieert: v.l.n.r. rector L. P. M. Vester,
de heer Th. Scholte, penningm. dr. P.
L. Schoonheim (voorz.), de heer P.
A. Harteveld, (gedeeltelijk zicht
baar): de heer H. Zunderman (secr.),
ds W. J. Hubeek en de heer A. Val-
kenburgh. Wethouder J. C. v. Schaik
feliciteert het bestuur.
Uitvoering.
De uitvoering van het werk ge
beurt in etappes. De betonconstruc
ties van het aquaduct en de verkeers-
bak vormen een geheel. Maar los
daarvan moet er veel graafwerk wor
den verricht. Nadat het grondverzet
is uitgevoerd gaat men beginnen met
het heien van de fundering; beton
nen palen, die tot in de draagkrach
tige grondlaag geslagen moeten wor
den. Dit is ongeveer 13 meter bene
den het A.P. Daar het diepste punt
van de verkeersbak onder het aqua
duct op 9 meter beneden A.P. zal
van de kanaalkruis komt een vloer
plaat van beton te rusten aan de
Noord- en Zuidzijde daarop de wan
den van beton. Het aquaduct moet
uiteraard waterdicht zijn, het zal
daarom met asfalt worden afgesloten,
waarover nog weer een beschermlaag
wordt aangebracht Toch wordt er
om de verkeersbak droog te houden
nog gebruik gemaakt van een pomp-
installatie. De aanloop-ritten aan
beide zijden zullen ongeveer 150 me
ter lang worden.
Een moment van belang zal zijn
er zal aan dit moment zeker offi
ciële aandacht worden besteed als
straks het aquaduct zich met water
zal vullen en de omlegging wordt
opgeruimd. Maar het zal wel 1959
worden vóór we zo ver zijn met de
Rijksweg 4a.
■a,
In het kasteel „Oud Wassenaar" te Wassenaar is zaterdag 19 oktober on
der grote belangstelling een show van bont en juwelen gehouden, verzorgd
door zes Brusselse huizen. De netto-opbrengst van deze show zal worden
afgedragen aan het Koningin Wilhelmina Fonds. De foto laat zien hoe de
laatste hand werd gelegd aan het toilet van de mannequin Lydia, die hier
een Mexicaanse Ocelot-bontmantel (Iraagt van het model „Champs Elysee".
Het collier is van goud, bezet met robijnen en briljanten.
De heer C. Markman en mevr. H.
J. MarkmanPouw, wonende aan de
Raadhuisstraat 55 te Alphen aan den
Rijn hopen op 7 november de dag te
herdenken waarop zij 55 jaar gele
den met elkaar in het huwelijk tra
den.
De heer Markman is 77 jaar, mevr.
Markman een jaar jonger. Beiden ge
nieten een goede gezondheid. Of
schoon de heer Markman vanaf zijn
vierde jaar een van zijn benen mist,
belet hem dit niet om nog dagelijks
met de fiets tochtjes te maken.
Meer dan 50 jaar was hij een trou
we klant van de veiling te Ter Aar,
waar haj groente en fruit voor zijn
grossierderij betrok. Het ging eerst
met paard en wagen. Toen zijn enige
zoon Gijs hem kwam assisteren in
de zaak, werd een auto aangeschaft
en junior reed. Het echtpaar heeft
nog vijf dochters, voorts 24 klein
kinderen en acht adhter-kleinkinde-
ren. Eén van hun kinderen woont in
Amsterdam, één te Nieuwveen, de
rest te Alphen aan den Rijn. Voor
zijn dagelijkse bezigheid verzorgt de
heer Markman een honderdtal ko
nijnen, welke hij omstreeks kerstmis
voor de bout verkoopt. Hij vindt
daarin zijn genoegen, maar of hij het
lang zal blijven doen, kan hij niet
zeggen.
De heer Markman is van Ter Aar
geboortig. Mevr. Markman komt van
Hazerswoude. Zolang zij getrouwd
zijn, wonen zij in Alphen aan den
Rijn, want reeds dezelfde dag van
hun huwelijk stond hun bedje hier
gespreid met de zaak als grossier
derij erbij.
veel jongeren, die moeilijk te berei- noeg kan zijn. Wil het jeugdwerk
ken zijn en daardoor niet in aan- succes hebben, dan zijn scholing van
raking komen met culturele vormen het kader, gebouwen engeld
van ontspanning, hoewel ook zij me- dringend nodig. Het gemeentebestuur
de de toekomst van ons land be- dient zich dit wel bewust te zijn. Het
Ook „ongrijpbare' jeugd
moet gegrepen worden
Veel verenigingen, organisaties en
acties, die na de oorlog zijn opge
richt komen de laatste tijd aan hun
tweede lustrum toe. Het aantal her
denkingen is legio en zaterdagmid
dag heeft Leiden dan het feit ge
vierd, dat de Leidse Jeugd Actie, een
overkoepelend orgaan voor alle
jeugd-organisaties in Leiden, haar
eerste decennium heeft vólgemaakt.
In de stemmige Grote Pers van de
Lakenhal was een gemengd gezel
schap bijeen, vele jeugdigen, die
eigenlijk het middelpunt van deze
feestviering zijn, maar ook vele no
tabelen, die allen direct of indirect
bij het werk van de L.J.A. zijn be
trokken.
1 Bij de herdenkingsbijeenkomst
en/of receptie waren onder meer
aanwezig de deken van Leiden, de
burgemeester, de wethouder Van
Schaik, Jongeleen en Menken,
kerkelijke autoriteiten, hoofden
van dienst, directeuren van middel
bare scholen, rectores van gymnasia
en lycea, vertegenwoordigers van
VVSL, LSC, jeugdverenigingen in en
om Leiden.
De voorzitter van de LJA, dr. P.
L. Schoonheim, sprak een woord van
welkom, waarna de rector-magnifi-
cus van de Leidse universiteit, prof.
dr. P. A. H. de Boer, de herdenkings
rede uitsprak.
I Prof. De Boer memoreerde de op
richting van de LJA. In de oorlog
werd reeds de basis voor de actie
1 gelegd. Nog tijdens de intocht der
Canadezen, terwijl de NSB-burge-
meester nog op zijn post was, nam
de Leidse Jeugdhulp zijn intrek in
het Stadhuis. Naast de hulpdienst
zocjit men naar vormen, waarin de
jeugd de bevrijding zou kunnen be
leven. Het motto was: Geef de jeugd
een nieuwe visie op een nieuwe tijd.
In 1945 reeds werd het district Lei
den van de Nederlandse Jeugdge
meenschap opgericht, daaruit kwam
de Leidse Jeugd Actie voort. Prof.
De Boer bracht hulde aan de per
sonen, die in de LJA werkzaam zijn.
Ongrijpbare jeugd
Zij hebben door hun vyerk het ver
trouwen kunnen winnen van de
plaatselijke overheid, die zich het
belang van de jeugdzorg steeds meer
bewust werd. Als zijn persoonlijke
mening stelde spr., dat in de komen
de 10 jaar vooral aandacht besteed
dient te worden aan de zorg voor
de ongrijpbare jeugd. Er zijn nog zo-
palen.
Entr i acte
Voor en na deze rede was er een
muzikaal intermezzo, dat werd ver
zorgd door het trio Minjon, Jeugd-
omroep afdeling Leiden, bestaande
uit: Aya Snellen, fluit, Henk Mizée,
viool, en Joop Stokkermans, piano.
De uitvoering was een verrassing.
Ondanks hun jeugdige leeftijd heb
ben deze jeugdige solisten leer
lingen van het Conservatorium
een bewonderenswaardig zelfvertrou
wen. Zij steunen op routine, maar
ook op een aangeboren muzikaliteit.
De stokvoering van de violist Henk
Mizée is zelfbewust, vertrouwwek-
kend; Aya Snellen bereikt een glan
zende toon met haar .fluitspel. Haar
spel is lieflijk en vrouwelijk. Joop
Stokkermans is een voortreffelijk
pianist, wij hebben van zijn talent in
deze krant al meer mogen getuigen.
Zijn pianospel is doorzichtig, vir
tuoos en toch persoonlijk. Als trio
speelden zij allereerst het adagio en
allegro uit het trio in c kl.t. voor
fluit, viool en piano van J. J. Quants,
daarna het Moderator con espressio-
ne uit de Sonta voor viool en piano
in bes gr.t. van Luigi Boccherini
(Mizée en Stokkermans) en tenslotte
een suite voor fluit en piano .van
Joop Stokkermans grave-capricio-
nocturne-scherzo door Aya Snelle en
Joop Stokkermans.
De opvoering van dit eigen werk
van de pianist was een première voor
Leiden. Stokkermans heeft hier kor
te impressies, bijna epigrammen, in
muziek weergegeven. Hjj geeft er
blijk van, dat hij een voortreffelijk
leerling van het conservatorium was.
Zijn kennis van harmonie en contra
punt is zeer goed en hij heeft fan
tasie. Wat de twee Minjonners
brachten, was geen compositie met
„rekenlineaal opgebouwd", men kon
het werk modern noemen, maar de
tonaliteit doet de oren geen geweld
aan. Stokkermans presenteerde een
schools, maar aantrekkelijk werkje,
dat in veel opzichten aan Ravel doet
denken.
Overheid en jeugdwerk
Wethouder J. C. van Schaik hield
een toespraak over „Overheid en Een moment tijdens de eerste uit-
Jeugdwerk" Hij legde er de nadrukvocri te Leiden van de suile v00r
op, dat de bemoeiing van de over-
heid voor de jeugdzorg, die aanvan- j fluit en piano van Joop Stokkermans,
kelijk aarzelend was, niet intens ge- piano.
moet minstens evenveel aandacht
schenken aan de jeugdzorg als aan
het onderwijs.
RECEPTIE
Velen drukten hierna het bestuur
van de tien jaar oude LJA in de
Papezalen de hand.
In volgorde van binnenkomst wa
ren dit onder meer de heren A. J.
van der Pompe en De Jong van K.
O., de heer J. Kouwenhoven na
mens de Provinciale Jeugdraad, de
heer J. v. d. Kloot namens de LMC,
dr. J. Keuning namens het Rijks
museum v. Volkenkunde, dr. P. C.
Zwaan namens het museum voor mi
neralogie en geologie, de heer Maks
namens de Centr. Jeugdvorming te
Delft, vertegenwoordigers van speel
tuinverenigingen, van wie de voor
zitter van de bond, de heer P. Flip-
po, een voorzittershamer aanbood, de
commisaris van politie, de heer J.
Dreeuws, ir. A. van Driel namens de
Leidse Ver. v. Industriëlen, mr. Ph.
J. de Ruiter de Wildt, voorzitter van
de Sociale Raad, een deputatie van
de Mater Amabilisschool, de heer Th.
M. Pley, namens de NRKM, verte
genwoordigers van vele jeugdvereni
gingen, de heer J. A. van Zonneveld,
namens de politieke jongeren con-
tactraad, de heer J. C. de Winter,
namens de KAB, pater E. G. de Pon-
ti o.f.m. namens het SFL, vertegen
woordiging van het Rode Kruis, de
heer J. Benjamin, van Pro Juventute
de heer J. C. van Hameren, namens
de padvindersjeugd van de Heren
singelparochie, de heer P. J. W. van
Adrichem, voorzitter van het r.-k.
comité vakantiebezigheden, ds heer
J. C. Koers, namens de Sportstich
ting, de heer E. A. M. Pley, adjunct
directeur dienst sociale zaker., na
mens het SFR, pater Sweerts o.f.m.
namens „In de Vrólijcke Arke", een
vertegenwoordiging van het jeugd
werk te Voorburg, de heer J. Voor-
bach, chef van de gebouwendienst.
De receptie was levendig en zeer
goed bezocht. De belangstellenden
konden kennis nemen van een kleine
expositie, die aan de hand van kran
tenknipsels, affiches, programma's
etc. een overzicht gaf van 10 jaar
Leidse Jeugd Activiteit.
