Poes zesde, het paard tiende
DUINSTREEK
NA POTSIERLIJKE
VOORBEREIDINGEN
De beschaving gaat in lood gekleed
KORTE golf
OOK IN DE OUDHEID
waren er uitgevers van boeken
„Suikerbos ik wil jou hè!"
DONDERDAG 1 AUGUSTUS !<?57
DB LE1DSE COURANT
NATUUR HAAR WILDPARKEN TERUQGEDKQNQECJ
Ongekende sensatie
Overal in de natuur vinden we ao-
genaamde natuurreservaten of wild
parken, grote, uitgestrekte gebieden
van woeste grond, dikwijls afgezet,
waar de hedendaagse mensheid tracht
het zielig overschot van 's werelds
fanna voor de totale ondergang te
behoeden. Parken, waar men slechts
met speciale toestemming wordt toe
gelaten en waar men zich aan een
reeks strenge voorschriften heeft te
houden. Zover is men moeten gaan
om paal en perk te stellen aan de
moord- en vernielzucht van de mens.
In ons eigen land vinden we als
voornaamst park „De Hoge Velirwe",
gelegen in de driehoek Hoenderloo,
Otterloo en Schaarsbergen. Het na
tionale park bestaat uit een uitge
strekt gebied woeste grond, waar 't
schaarse Nederlandse wild bescher
ming heeft gevonden, in staat wordt
gesteld de soort in stand te houden
en veilig is vcor het menselijk jacht
instinct.
Ook in andere landen vindt men
dergelijke parken of reservaten. De
Verenigde Staten kennen er velen,
bijvoorbeeld in de onherbergzame
Rocky Mountains. Zelfs Afrika, het
land waar het meest grof wild ge
vonden wordt, heeft in het Zuiden,
waar de beschaving vaste grond heeft
gekregen een gigantisch wildpark
moeten inrichten, aangezien bleek,
dat de mens langzaam maar zeker
bezig was de dieren hun levensruim
te te ontnemen terwijl hij met zijn
moordend lood onherstelbare slach
tingen aanrichtte.
Nationaal Krügerpark
Waar de beschaving verdwijnt,
verdwijnt het wild en wanneer men
in Zuid-Afrika komt en verwacht
hier wild te treffen, dan zal men
ernstig gedesillusioneerd worden,
want men vindt hier niets.
Hiervoor moet men een tocht on
dernemen naar het Nationaal Krü
gerpark, waar het dier als koning
is en waar de mens niets heeft te
vertellen, doch zich slechts als gast
mag bewegen. In dit enorm grote
natuurreservaten, doorsneden door
ongeveer tweeduizend kilometer aan
zandwegen, leven honderduizenden
dieren veilig en in volkomen natuur
lijke staat. Men vindt daar leeuwen,
luipaarden, hyena's, jakhalzen, anti
lopen, wilde zwijnen, olifanten,
gnoe's, giraffen, zebra's, apen en kro
kodillen, vele zeldzame vogels, kor
tom alle mogelijke diersoorten bij
honderden en soms bij duizenden.
Gedurende het seizoen van 31 Mei
tot 31 October is dit park voor het
publiek geheel opend'gesteld. Men
mag dan met een auto, die gesloten
dient te zijn, vrij over de wegen dwa
len, waarbij men zich aan een aantal
strenge regels heeft te houden op
welker overtreding zeer hoge straf
fen staan. Natuurlijk zijn wapens
taboe en het is begrijpelijk, dat ve
len zich niet erg op hun gemak voe
len, wanneer zij rijdend door deze
wildernis van zeer naibij leeuwen en
wat al niet meer passeren. De dieren
hebben echter door ondervinding ge
leerd, dat zij voor auto's geen angst
behoeven te hebben.
Het dier in zijn element
Nu ontpopt zich de ware aard van
het dier, het zal nooit een auto aan
vallen, want deze zacht brommende
dingen laten hen volkomen koud.
De mens mag zich niet vertonen en
ook is het signaal geven verboden.
Men is verpicht er voor te zorgen
geen ongelukken te veroorzaken en
kan het voorkomen, dat een midden
op de weg zonnende leeuw u de door
tocht verspert. Men mag dan niets
trachten te forceren of het dier wil
len verjagen, neen, rustig wacht
men af, of het zijne majesteit belieft
te vertrekken, waarna men de tocht
kan voortzeten.
In het park vindt men verspreid,
ongeveer vijftien kampen, een soort
negerkralen, waar men onderdak en
voedsel kan krijgen, want natuurlijk
heeft men wel enkele dagen nodig
om dit enorme, wereldberoemde park
te doorkruisen. Des nachts in zo'n
nederzetting heeft men pas goed het
gevoel in Afrika te zijn, wanneer
men buiten de hut in het duistere
oerwoud zo dichtbij de geluiden van
de jungle hoort. Het is voor velen
een sensatie, die zij nooit vergeten.
Toch is men er volkomen veilig.
Hetgeen als een bewijs mag gelden
voor de stelling, dat wij geen last
van het dier hebben, wanneer dit
geen last van ons heeft.
De zelfzuchtige mens.
Er is een tijd geweest, waarin het
dier de aarde beheerste, maar toen
de mens kwam, was het vrij spoe
dig met die heerschappij gedaan. De
mens, die feitelijk in kracht de min
dere van het dier was, ontwikkelde
De regering van de Ver. Staten
heeft het voornemen te kennen ge
geven de Duitse en Japanse activa,
die tijdens de tweede wereldoorlog
in beslag genomen zijn, terug te ge
ven.
Men vreest dat er bij het om
slaan van een boot in de Hoeghly,
een mondingsarm van de Ganges,
57 mensen om het leven zijn geko
men.
De B.B.C. heeft woensdag be
kendgemaakt dat zij haar uitzendin
gen in het Portugees, Nederlands,
Noors, Zweeds en Deens op vrijdag
9 augustus zal beëindigen.
oals bekend heeft de Britse rege
ring kort geleden het besluit geno
men om met deze uitzendingen te
stoppen.
Twee passagierstreinen zijn
woensdagnacht bij de plaats Martig-
ny in Wallis met elkaar in botsing
gekomen. Twee leden van het trein
personeel kwamen om het leven en
vele passagiers raakten gewond. De
materiële schade is aanzienlijk.
zijn verstand en door middel hier
van bedacht hij methoden om het
dier te overwinnen. Hierin is de
mens volkomen geslaagd. Er ls geen
dier om het moet het tegen de mens
afleggen. Al naar de mens beschaaf
der werd, ontwaakte zijn machtswel
lust. Hij beheerste en regeerde de
wereld. Hij beschikte over dood en
leven van andere wezens en hier
maakte hij misbruik van. Hij jaagde
niet meer voor het noodzakelijk le
vensonderhoud of uit zelfverdedi
ging, maar doodde voor vermaak en
ontspanning, met als gevolg, dat het
dier zijn levensruimte kwijtraakte
en in aantal sterk afnam, ja som
mig esoorten zelfs uitstierven. Toen
begreep de mens tenslotte, dat hij
het natuurliik evenwicht verstoorde
en stichtte ae reservaten en wild
parken.
Gelukkig is het nog niet te laat
en enkele sterk geteisterde soorten
ontwikkelen zich in de parken voor
spoedig. Hoe zeer de wildparken zijn
toe te juichen, eigenlijk zijn zij een
schandvlek voor onze beschaving.
(Nadruk verboden).
Slaven i.pl.v. drukpersen
WIJ ZOUDEN een zeer grote fout
maken, wanneer we meenden dat
eerst sinds het uitvinden van de
boekdrukkunst het boek een grote
vlucht nam. Misschien is dat inder
daad in onze streken het geval ge
weest, maar reeds vele eeuwen voor
deze belangrijke uitvinding werden
in de oude cultuurlanden als Grie
kenland en het Romeinse rijk boeken
geschreven en door uitgevers in gro
te aantallen vermenigvuldigd, waar
door zij bereikbaar werden voor het
publiek.
Wanneer wij bezien hoe het in deze
tijden, omstreeks het begin onzer
jaartelling toeging, zullen wij met
bewondering zien naar de mensen
uit deze oude tijden, die reeds blijk
gaven van een wonderlijk moderne
instelling.
Het enige dat wij dienen op te mer
ken is, dat het boek uit die dagen
eigenlijk geen boek was in de vorm
zoals wij dat tegenwoordig kennen,
maar een lange strook papyrus, ver
vaardigd van de papyrusplant, welke
strook opgerold werd, zodat wij dus
eigenlijk van boekrollen moeten spre
ken. Dikwijls waren dergelijke stro
ken aan de einden van stokken voor
zien, waardoor men ze makkelijker
kon afrollen en opwinden, zonder ze
te beschadigen. Voor belangrijke
werken werd veelal gebruik gemaakt
van perkament, waarop .werd ge
schreven, aangezien perkament ster
ker en daardoor langer houdbaar was.
AANGEZIEN de boekdrukkunst
nog niet was uitgevonden en men
ook nog niet over schrijfmachines be
schikte, moest de auteur, de schrijver
van een boek, het origineel zelf met
de hand schrijven of een rol, af wan
neer hij zich dit kon permitteren,
dicteren aan een slaaf, die dienst deed
als secretaris en het vermoeiende
schrijfwerk voor hem verrichtte,
waardoor de auteur zich kon concen
treren op de inhoud van dat, wat hij
wenste mede te delen.
Was het werk gereed, dan moest
een schrijver een uitgever zien te
vinden, of zoals sommigen deden,
het uitgeven zelf ter hand nemen.
Vond hij een uitgever, dan nam die
de zorg op zich om het manuscript
te vermenigvuldigen en het aan het
publiek te verkopen. Wat betreft de
honorering van het werk van de uit
gever weten we, dat die zeer slecht
was. De schrijver kon er beslist niet
van bestaan en daarom zien we dik
wijls, dat schrijvers behoorden tot de
gegoede stand, die het ging om het
schrijven, terwijl de baten niet van
belang waren, zoals bij Livius en Ovi-
dius.
Het uitgeven.
NATUURLIJK VRAGEN wij men
sen van de twintigste eeuw ons af,
hoe nu eigenlijk een uitgever te werk
ging en hoe een manuscript behoor
lijk vermenigvuldigd werd. Och, dat
was zo moeilijk niet, want een uitge
ver had een groot aantal slaven in
dienst, die als het ware dienst deden
als drukpersen. Iedere slaaf, die hier
voor in aanmerking kwam, moest be
hoorlijk ontwikkeld zijn en in ieder
geval kunnen schrijven. Het verme
nigvuldigen van een boekwerk ging
vrij eenvoudig, want een slaaf las
het manuscript voor en alle andere
^aven, die ieder een blanco rol voor
zich hadden, schreven op wat gedic-
teer werd. Op die manier kon men
een werk verhonderdvoudigen en
maakt men behoorlijke oplagen, want
de slaven waren geroutineerde snel
schrijvers en de werkdagen waren
lang.
De grootste moeilijkheid waarmede
de oude uitgevers te kampen hadden,
was de correctie. Tegenwoordig wordt
een drukproef éénmaal behoorlijk
gecorrigeerd en men weet zeker, dat
er geen fouten meer in kunnen zitten,
maar bij het oude systeem was het
Bibliotheken.
AANGEZIEN ER natuurlijk altijd
een betrekkelijk gering aantal af
schriften van een werk waren, ze
ker wanneer wij dit vergelijken met
onze tijd, terwijl er veel vraag was
van de zijde van het publick, was het
begrijpelijk, dat men kwam tot de
instelling van bibliotheken, waardoor
het ook minvermogenden, die zelf
geen exemplaar konden aanschaffen,
mogelijk was kenn s te nemen van
een meesterwerk.
Verschillende rijke particulieren
legden ook dergelijke boekenverzame
lingen aan. Dat wij dergelijke biblio
theken niet mogen onderschatten,
blijkt uit het feit, dat bijvoorbeeld
de beroemde bibliotheek van Alexan-
drië omstreeks het begin van onze
jaartelling over niet minder dan on
geveer 700.000 boeken beschikte. Het
is tragisch, dat dit cultuurcentrum
der oudheid door brand werd ver
woest.
Wanneer wij dit alles bezien, dan
zullen wij moeten zeggen, dat er wei
nig nieuws onder de zon is, want
schrijvers en uitgevers gingen in de
oudheid volgens moderne principes
te werk. Mer werkte met manuscrip
ten, oplagen, afzetgebieden en al die
factoren, waarmede jen moderne uit
gever ook te maken heeft, alleen wat
nu door machines wordt gedaan was
toen slavenwerk.
INTELLIGENTE DIEREN
Het varken heeft verborgen talenten
WANNEER WIJ RONDNEUZEN in spreken en de aap niet, maar
de dierenwereld, dan valt het ons
op, dat «r dieren cijn die wij intelll
gent noemen en dat er dieren zijn die
hierop beslist geen aanspraak kun
nen maken. Hoe denkt u bijvoorbeeld
over uw hond of uw kat en het paard?
Wij weten allen, hoe de hondenlief
hebber u staaltjes van de intelligen
tie van dese dieren kan vertellen. Zo
doen er ook de nodige verhalen de
ronde over de slimme poesen, om de
paarden niet te vergeten.
Een en ander is aanleiding geweest
voor mannen van de wetenschap om
eens een onderzoek in te stellen naai
de intelligentie van de dieren in het
algemeen, om op die manier een ze
kere volgorde vast te stellen van in
telligentie.
Het is begrijpelijk, dat een derge
lijk onderzoek geen sincure was. Men
moest indien enigszins mogelijk ge
lijke tests hebben voor de dieren,
maar dat is natuurlijk niet altijd
mogelijk. In dat geval moesten an
dere proeven van gelijke waarde ge
vonden worden, om op dit manier tot
een vrantwoord resultaat te kunnen
komen, zodat dieren, die onderling
sterk in lichaamsbouw verschilden,
toch op gelijwaardige wijze ltonden
worden getest.
Een ranglijst.
r\E DIERENPSYCHOLOGEN gin-
U gen hierbij uit van drie soorten
tests en wel aansluitend op de ver
schillende dierlijke handelingen, na
melijk de instinctieve, de aangeleerde
en als derde, handelingen die van
eigen inzicht getuigen.
De resultaten van de heren waren
hier en daar nogal afwijkend, maar
door uitwisseling van gegevens en
vergelijkingen van materiaal, kwam
men tenslotte tot ee;i ranglijst die de
instemming van de meeste collegae
kreeg en werd opgesteld door de
Amerikaanse dierenpsycholoog prof.
Warden. Hij maakte een lijst van de
tien intell:gentste dieren in de juiste
volgorde.
De eerste vier plaatsen van deze
lijst worden ingenomen door apen
soorten, waarbij de chimpansé bo
venaan staat en de eerste plaats bezet.
Dit dier blijkt van ai!e dieren het
meest intelligent te zijn, hetgeen
trouwens geen verwondering behoeft
te wekken, want veler weten niet,
dat de verstandelijke vermogens van
een volwassen chimpansé gelijk staan
met die van een mensenkind van on
geveer drie jaar! Natuurlijk is er
een verschil, omdat het kind kan
HILLEGOM
Leegstaande woningen worden ?e-
sloopt. Er zijn in onze gemeente
een aantal woningen die gedurende
weken, ja maanden leeg staan. Wat
daarvan de oorzaak is laten wij bui
ten beschouwing. Niet het feit dat er
geen gegadigden voor zijn. Maar het
feit bestaat nu eenmaal. In Hillegom
staan woningen soms gedurende zeer
lange tijd ledig. Deze woningen wor
den door de jeugd vernield op zo
danige wijze dat de deuren en ruiten
er uit zijn en herhaaldelijk wordt de
politie dan door de omwonenden ge
waarschuwd en om toezicht gevraagd.
Nu ontgolden het weer een paar wo
ningen in de Amerikabuurt. Opper
vlakkig beschouwd zou bij het toe
zicht op dergelijke woningen het
liefst toevertrouwen aan een stel
mensen, die al jaren op de lijst staan
ingeschreven om een woning
Van Solex gevallen. Toen de 44-
jarige onderwijzer Fr. de Vr. op zijn
Solex op de Weeresteinstraat reed,
kwam hij door onbekende oorzaak
met dit voertuig te vallen en met
hem zijn 5-jarig dochtertje. Het kind
kwam er goed af, maar de heer De Vr.
bekwam een snede aan het hoofd het
welk door de dokter werd gehecht.
De brommer was ernstig bescha
digd.
Brommer tegen vrachtauto.
Toen dinsdagmorgen om ongeveer
half tien de heer P. H. H. uit Benne-
broek met zijn vrachtauto vanaf de
Leidsestraat ean der aan deze straat
gelegen erven achterwaarts wenste
in te rijden zag hij niet de heer G. R.
V., die op zijn bromfiets naderde met
gevolg dat hij tegen het achtereinde
niet meer tijdig kon remmen met het
van de vrachtauto reed waardoor de
bromfiets ernstig werd beschadigd.
Aan de auto was geen schade.
KATWIJK AAN ZEE
Geslaagd. Te 's Gravenhage
slaagde voor het examen Engels M.O.-
A mej. L. van der Plas, alhier.
NOORDWIJKERHOUT
Gezinsverzorgster Als besluit
van haar jaar praktijk zal vrijdag
a.s. aan mej. Trees van der Burg, St.
Antoniushof, alhier in het Oplei
dingscentrum voor Gezinsverzorg-
nodig ieder exemplaar te corrigeren, sters te Den Haag het diploma ge
want wat de ene slaaf goed schreef, ~l~4 J
kon de andere fout schrijven. Het is
begrijpelijk, dat de correctors na eni
ge malen een werk te hebben door
geworsteld, de rest met de franse
slag afdeden, waardoor èn door
schrijvers èn lezers dikwijls steen en
been geklaagd werd over de fouten,
die voorkwamen. Natuurlijk waren
dit niet altijd gewone schrijffouten,
maar veelal ook hoorfouten. Op die
manier kon het voorkomen, dat be
paalde zinnen een geheel andere in
houd kregen dan door de schrijver
was bedoeld.
zinsverzorgster worden uitgereikt.
Mej. Van der Burg is in dienst bij de
Stichting R.K. Gezinszorg en Ge
zinshulp te Noordwijkerhout.
Postduivennieuws De postdui-
venver. „De Duinklievers" organi
seerde zondag J.l. een wedvlucht met
jonge duiven vanaf Vilvoorde, over
een afstand van plm. 149 km. In
concours waren 217 duiven. De uit
slag is als volgt: N. van Gijlswijk 1-8;
Pav. St. Jan 2; v.* d. BergDijkstra
3; PeetersBroekhof 4; K. Duiven
voorde 5-6-10; Gebr. Passchier 7; B.
v. d. Linden 9.
SCHOONHEIDSKUUR.
De uitslag van de op dezelfde dag
gehouden wedvlucht met oude dui
ven vanaf Orleans, een afstand van
plm. 518 km is als volgt: Pav. St. Pie-
ter 1-5; P. Laros 2; P. Heshof 3; v. d.
BergDijkstra 4; Gebr. Passchier 6;
H. Looijestijn 7; B. v. d. Linden 8;
Pav. St. Jan 9-10.
WASSENAAR
Dokter Wafelbakker in augustus
afwezig. De directeur van de ge
meentelijke geneeskundige en ge
zondheidsdienst, dokter J. J. Wafel
bakker, zal gedurende de maand
augustus afwezig zijn. Na 10 augus
tus zal als zijn plaatsvervanger in
spoedeisende gevallen optreden dok
ter J. Baart de la Faille, van Zuylen
van Nijeveltstraat 108, tel 3018.
Openbare ulo-school. Van de
openbare ulo-school aan de Schout
bij Nacht Doormanlaan slaagden
voor het mulo-diploma A.: Marian
Bakker Schut; Elly Buitenhuis; El-
semarijke Gaastra, Els van der Hoe
ven; Peter Hoogwout; Hans Immink;
Joke Jarman; Patty Keller; Joop van
Kleef, Mies van Kuyk; Cor Quak;
Elly Raaphorst; Rrica Schramm;
Thorn Tirion; Bob Unger; Janeke
Verkade en Nel de Waard en voor
het mulo-diploma B. Henk Crama;
Wim den Hollander; Jansje Mey-
boom. Drie kandidaten werden afge
wezen.
Hinderwetvergunning voor hout
handel. B. en w. hebben een hin
derwetvergunning verleend aan de
Eerste Wassenaarse Houthandel voor
het oprichten van een inrichting
voor machinale houtbewerking in 't
pand Adriaan Pauwstraat 29, waar
in gebruik gemaakt zal worden van
drie elektromotoren.
Vluchtelingenkinderen in Wasse
naar. Sinds enkele dagen verblijft1 ge voor het examen Engels M.O.-A,
een 17-tal vluchtelingenkinderen van
5 tot en met 12 jaar in Wassenaar
by gezinnen, die zich daarvoor
spontaan hebben aangeboden. De
jongens en meisjes uit Poolse cn
Oekrainse gezinnen, die naar Duits
land zijn gevlucht en thans in de
omgevnig van Bielefeld verblijven
in een z.g. Siedlung kwamen naar
Nederland onder auspiciën van het
„Oosters Werk van de Paters Capu-
cijnen". Pater Methodius van dit
Oosters Werk, dat in Den Haag een
bureau heeft aan de Raamweg 42,
had by het zoeken van pleeggezin
nen in Wassenaar veel medewerking
van de heer en mevrouw Bazelier—
Broek. Zij treden als contactperso
nen in Wassenaar op. Aan hun adres
(van Zuylen van Nijeveltstraat 173,
tel. 2251) zullen ook gaarne giften in
natura of in geld voor de vluchtelin
genkinderen in ontvangst genomen
worden.
De kinderen, die allen de Duitse
taal machtig zijn en zich na enkele
dagen al geheel thuis voelen in de
Wassenaarse gezinnen, zullen tot
begin september in Wassenaar blij
ven.
verstandelijk staan ze gelijk. Dat is
een prestatie, die verder geen enkel
dier haalt.
Nummer twee cn drie op de rang
lijst volgen de chimpansé op korte
afstand, want dit zijn de orang oetang
en de gorilla. Het begin van deze
lijst is eigenlijk geheel in overeen
stemming met de logische verwach
tingen, want de eerste drie plaatsen
worden ingenomen door zogenaamde
mensapen. Op de vierde plaats van de
lijst volgt dan de gewone, breedneu-
zige aap. maar zijn achterstand is aan
merkelijk groter.
Het varken vóór het paard.
die dus na de apen inderdaad het
meest intelligente dier is, als zesde de
kat, waarbij tijdens de proeven zich
het merkwaardige verschijnsel voor
deed, dat de wilde katten intelligen
ter bleken den onze huiskat.
De volgorde van de laatste vier
plaatsen zal velen waarschijnlijk ver-,
wonderen, om de dieren die er op
voorkomen en de rangschikking. Toch
is het zo juist gebleken. Op de ze
vende plaats komt dan de Noord-
Amerikaanse wasbeer, een zeer
schrander beestje, in ons land min
der bekend, aangezien et slechts in
dierenparken voorkomt; op de acht
ste plaats de olifant, die ondanks zijn
dikke huid blijk geeft van schran
derheid. Wij behoeven maar te den
ken aan de olifantscholen in de Con
go om te weten, dat de alifant inder
daad makkelijk een en ander te leren
is. Over de klassering van jumbo be
hoeven wij ons dus niet te verwonde
ren, maar op de negende Jlaats komt
het varken, dat dus slimmer
blijkt te zijn dan men vermoedt, want
velen zouden ongetijfeld het varken
niet hebben durven rekenen onder
de eerste tien en dat nog wel vóór het
paard, dat pas op de tiende plaets
komt in deze lijst.
Het is wonderlijk, maar het ver
ken blijkt verborgen talenten te heb
ben, die in hel normale leven niet
aan de dag treden. De ernst waar
mede het werk werd gedaan en de
vele proefnemingen door de mannen
van de wetenschap verridit, veelei
los van elkaar, zijn ons eenter borg,
dat een dergelijke lijst betrouwbaar
moet worden geacht, ook al zijn de
uitkomsten soms anders dan men zou
verwachten.
Vandaag, lezers, breng ik U een
fruitmand vol met de fijnste appelen.
En daar rooft me zowaar die ondeu
gende Paris een van de mooiste! U
kent die blaag wel! Een aankomende
jongen uit de Romeinse godenwe
reld! Want die appelen stellen de
bakvissen voor, die uitgedost in haar
schoonste tooi de toekomst afwach
ten. Ik beschijf U dus hier het
eeuwenoude kapsel, dat zich ook in
't Oosten afspeelt. Wat een uitrus
ting! Wat een ondernemingsgeest en
kordate volharding! Want daar zijn
het nog snuiters van niet veel meer
dan 14 lentes.
Het Oosterse meisje gaat ogen
schijnlijk kalm door het leven en
verzet dagelijks heel veel werk. Maar
dit steeds bezige bijtje verzamelt da
gelijks een rijke oogat van nieuwe of
veranderde situaties rondom haar
klein wereldje. Na ie dagtaak trek
ken de meisjes zich terug en zitten
soms eenzaam op haar matje, de loop
der dingen overdenkend onder het
getokkel van een hoogst primitief
snaarinstrument, Roding genaamd.
Het is een soort stemvork met één
snaar, die tussen de tanden en de
vingers der link a-hand wordt ge
spannen Met de vingers der rechter
hand tokkelt zij de snaar, die de uit
drukking geeft van het drama of
blijspel van het ogenblik! Zo wacht
ze met smart het tijdstip af, dat de
ware Jacob haar dromen komt ver
vullen.
De gebionsde jongen doet in deze
jaren niet onder voor het meisje,
maar bepaalt zich meer tot het aan
kweken en demon., reren van de drie
meest gewaardeerde
eigenschappen, n.l.
Kracht en Behendigheid. De tanden
zijn met de ogen de toonbeelden der
schoonheid. Om die sieraad te ver
hogen, wo.-dt naar 's lands smaak de
tanden met een vijltje afgevijld tot
juist boven de kroon. Om echter toch
nog meer schoonheid bij te brengen
loopt hij ook aan bij een slimme
Chinees, de „toekang gigi". die nooit
weigert een aardig mazzeltje te ma
ken en hem dus ex stel koperen bus
jes op de tandenstompen plaatst. De
ze busjes worden door de „tandarts"
sierlijk bekleed met de gangbare fi
guren van de jeugd, zoals hartjes,
klaverblaadjes, palmtakjes, etc., die
in felle kleuren van rood, groen of
blauw de inwendige liefde, man
nenkracht en eindoverwinning uit
beelden. En passant icoopt hij in de
winkel een grote blauwe of helgroe
ne bril, die bij feestelijke gelegen
heden zyn persoonlijkheid moet ver
hogen. Hoge gelakte laarzen, die mo
gelijk in een winkel zijn verdwaald
uit de grote wereld, worden ook gre
tig tegen elke prijs meegenomen.
Dapperheid in beeld.
Dan keert hij huiswaarts, letterlijk
tot de tanden gewapend met tast
bare idealen van inlandse „beauty".
Ten slotte wordt, althans bij zeer ve
len, de laatste hand gelegd aan de
perfecte afwerking voor kracht en
kordaatheid. Want is hij niet gespro
ten uit voorvaderen, die, naar de
volksmond verhaalt, met één hand
zwaai de bomen van het oerwoud de
den buigen? En was zijn overgroot
vader niet in staat om met één spuw
de dikste boom te doorboren en de
boom daarachter te doen wankelen
op zijn wortels? Dus wordt het ge
spierde lijf van onze ridder rijkelijk
getatoueerd met de welsprekendste
krullen en lijnen, die voor ingewij
den een taal spreken van onschatbare
historie! Bij al deze uiterlijke teke
nen van ontgroeide jeugc wordt bij
vele inlanders en natuurlijk in de
Mohammedaanse wereld ook nog ver
eist, dat een jongeman besneden
wordt. De meer primitieven doen dit
met een ocherp bamboestokje. Het is
louter een gebruik van Oosterse
hygiëne.
Net als bij ons.
Na al deze soms potsierlijke voor
bereidingen gaat de moedige held
naar het voorwerp van zijn uitverkie
zing en fluistert le bekende woor
den: „Sui' crbos, ik wil jou hé!"
Deze nuchtere woonden worden
vanzelfsprekend gegoten in een sier
lijker vorm, dikwijls in hoogdraven
de poëzie, waarin tortelende duiven,
snelschietende krokodillen, bloemen
en slanke palmen opgeld doen. Dan
geeft het half in zwijm gevallen meis-
deugden of je haar jawoord door het aangebo-
Schoonheid, den sirehpruimje van haar galant te
accepteren. Doch blijkt de aanbidder
niet de „ware Jacob" te zijn, dan
wordt de sirehpruim geweigerd en
zegt ze kortaf: „Blaas het vuur maar
hoger aan", wat zoveel betekent als:
„Jij loopt een blauwtje"! Onder som
mige volksstammen, o.a. de Kalabits
van midden Borneo, gaat het meisje
zelf er op uit om een cavalier te vra
gen.
Verloving in de zin als wij, Wes
terlingen, dit verstaan, bestaat in 't
Oosten niet. Een langdurige vrijage
en arm in arm wandelen is voor de
oosterse mentaliteit iets volkomen
ondenkbaars. Wel komt ook hier de
vraag: „Wat zal „.nama" daarvan
zè?" Gewoonlijk echter wordt aan
het vereiste standsverschil" en voor
al ook de huwelijksschat wel een
mouw gepast, zodat spoedig na het
„jawoord" ook het eigenlijke huwe
lijk volgt.
LEIDERDORP
Geslaagd. De heer P. Peeren
boom alhier, slaagde te 's Gravenha-
NIEUWKOOP
Woningbouw. Architekt A. van
Vliet te -Zevenhoven heeft namens maar door tastbare daden, die de wil
GODDELIJK.
Ja, ik wil: In het eigenlijke Oos
terse huwelijksverband vallen twee
dingen bijzonder in 't oog. Aller
eerst, dat zelfs onder de meest primi
tieve verblinde heidenen dit verbond
wordt beheerst door God en Zijn op-
perleiding. Zijn zegen wordt uitge
drukt door een besprenkeling met
bloed of dergelijke zinnebeelden. Ten
tweede wordt het verbond niet uitge
drukt door woorden, zoals bij ons,
de heer J. Kranenburg alhier, het
bouwen van een woning aan het
Zuideinde gegund aan H. van Win
gerden te Zevenhoven.
NOORDEN
Timmermanswerkplaats. De
gebrs. Vink alhier bouwen voor eigen
rekening een timmermanswerkplaats
aan de Simon van Capelweg onder ar-
chitektuur van het artchitektenbu-
reau J. C. de Groot te Uithoorn.
TER AAR
Geslaagd. Voor het Mulo-diplo
ma slaagde te Zeist Arie Kleijn Mz.
R0EL0FARENDSVEEN
„De Vrije Vliegers". Uitslag
wedvlucht Vilvoorde, 143 km. Groot
ste snelheid 932 meter. In concours
63 duiven. 1, 2, 6, 7, 10 Jos. v. d.
Meer; 3, 5 J. C. v. d. Meer; 4, 9 J.
Rietbroek; 8 J. v. d. Stam.
van het paar openlijk te kennen ge
ven. Veelvuldig b.v. geschiedt dit
door een sireh-pruimpje, dat men
elkander aanbiedt en accepteert als
een teker» van beider eenegezind
heid. De aanbieding van een ruimpje
geldt altijd als een teken van vriend
schap en eensgezindheid, en daarom
mag een gast nooit nalaten de sireh-
doos even aan te raken ten teken
dat hij het offer van de gastheer ac
cepteert! En zo is deze algemeen ge
bruikte volksversnapering het „ja
woord" geworden van het Oosterse
huwelijk!
Zo zouden wij dus twee slagzinnen
kunnen rechtvaardigen tot stimule
ring van algemene volksgebruiken,
die volkomen burgerrecht hebben ge
kregen. Twee moto's, een voor West
en een voor Oost:
„Zeg het met bloemen"! en „Zer
het met pruimen"!
