Nog slechts enkele dagen en de Monstertour
door Frankrijk begint weer
De 44ste Ronde van Frankrijk
Berg-étappes meer verdeeld,
drie tijdritten
ZATERDAG 22 JUNI 1957
DE LE1DSE COUrtAN'.
A J
Nantes 21/6. (Van een speciale ANP-
verslaggever). Donderdag is het weer
zo ver. Dan zal in de schaduw van de
muren van het eeuwenoude kasteel in
Nantes, niet zo heel ver van de Atlan
tische kust. het startschot worden gelost
voor de 44e Tour de France.
Het reizende dorp zal dan onder leiding
van zijn „burgemeester" Jacques Goddet
op weg gaan om in 22 étappes, verdeeld
over 24 dagen, een afstand van bijna
4650 km af te leggen.
Opnieuw zal de elite der wegrenners
de wielerliefhebbers en niet alleen de
liefhebbers ruim 3 weken lang in de
ban houden met hun verrichtingen in
deze grootste, langste en best georgani
seerde etappekoers ter wereld. Zij zullen
weer strijd leveren tegen de afstand,
tegen hitte en kou, tegen het uurwerk,
maar vooral tegen elkaar in de vlakke
ritten, op de grimmige hellingen van
Alpen en Pyreneeën, in de gevaarlijke
afdalingen en in de sprints.
Zoals de laatste tijd tot een traditie
is geworden zal ook de tour 1957 niet van
Parijs naar Parijs voeren, doch beginnen
In een andere stad: Nantes. Het aantal
etappes is hetzelfde als in 1956. hoewel
nu bijna 200 km meer zal worden ge
reden. Evenals in 1955. en In tegenstel
ling tot 1956 gaat de route nu ..met de
klok mee". Het is dit keer een tour, die
kust en grenzen meer volgt dan anders,
met drie uitstapjes naar de buurlanden
België. Zwitserland en Spanje.
Primeur in België.
Van Nantes trekt de karavaan naar
het noorden, door de „Hel van het Noor
den" over de bandenvretende kasseien,
na Roubaix over de beruchte muur van
Geraardsbergen. die al in de derde
categorie der cols voor de Bergprijs zal
meetellen als primeur. Dan door het
zuidelijk deel van België naar Charleroi,
vandaar in de richting Metz weer zuid
waarts. Op weg naar het eerste rustoord
Thonon les Bains aan het meer van
Genève, gaat het een klein stukje over
Zwitsers grondgebied, vervolgens via
Alpenetappes naar de Riviéra en vandaar
voor het eerst in de tourhistorie naar
Barcelona voor wat rust en een tijdrit.
Het is de aanloop voor de zware pyre-
neeënritten naar Pau. vanwaar via Bor
deaux en Tours de ville Lumière wordt
opgezocht voor de slotapotheose in het
Pare des Princes op zaterdag 20 Juli.
Ziedaar in grote lijnen de tour van 1957.
Hij, die het etappeschema nauwkeurig
bekijkt en die zich herinnert hoe dat er
verleden jaar uitzag, zal het opvallen,
dat tourbaas Goddet en zijn adviseurs
ook ditmaal hebben geschaafd en gepo
lijst, op zoek naar de werkelijk ideale
formule, die overigens onvindbaar zal
blijven. Indertijd zijn stemmen opgegaan,
die erop wezen, dat alleen een specifieke
klimmer de tour kon winnen. Er moest
verandering in komen en er kwam ver
andering in. De organisatoren gaven ge
hoor aan de wensen, het verhaal van „de
tour alleen voor de grimpeurs" moest de
wereld uit. Zij construeerden een par
cours. dat van Reims via het noorden
naar de kust en langs de kust naar het
zuiden voerde en dat daarna in de
tweede helft pas de Pyreneeën en de
Alpen bracht, als het ware in één ruk
achter elkaar. Maar ook nu was men
niet tevreden. De „Rouleurs", de specia
listen van het vlakke en weinig geacci
denteerde terrein, gooiden er in die
eerste 10 etappes tot Bayonne zo'n hoog
tempo tegenaan, dat de klimmers tijd
en adem tekort kwamen om op de
Aubisque, de Aspin. de Izoard, de
Sestrière en hoe die duivelse cols ver
leden jaar ook mochten heten, de schade
te herstellen.
Geen afwisseling.
Roger Walkowiak werd vorig jaar de
winnaar en Roger is niet wat men noemt
een klimmer. De opzet was geslaagd, zou
men dus zeggen, het was geen klim-
specialiat die de tour had gewonnen.
Maar de ontevredenheid was zo mogelijk
nog groter dan tevoren. De grimpeurs
hadden hun lievelingsgerecht negen
dagen achtereen voorgezet gekregen,
tegen de portie hadden zij geen bezwaar,
maar wel tegen het gebrek aan afwis
seling. De tourleiding heeft zich opnieuw
beraden en ia nu met een nieuwe for
mule voor de dag gekomen. De kansen
voor de niet-klimmers moesten behou
den blijven, de bergétappes moesten meer
verdeeld worden. Bovendien dienden de
organisatoren, zoals elk jaar. beducht te
zijn voor de „dode" etappes, de ritten
zonder strijd, waarin de renners erin
slagen 6ucces te behalen via de weg van
de minste weerstand. Deze ritten ver
nietigen de belangstelling en achteruit
gaan van de belangstelling zou het einde
van de Ronden van Frankrijk betekenen.
Er is een parcours-oonstructie uit de
bus gekomen, waarin met dit alles ken
nelijk rekening is gehouden en waarin
in de allereerste plaats opvalt, hoe de
bergétappes nu zijn „uitgesmeerd". Het
accent op de cols is verzwaard. Er zijn
20 cols in de route opgenomen, welke
voor het klassement van de Grote Berg
prijs zullen gelden. 6 van deze 20 obsta
kels behoren tot de eerste categorie: de
Galibier (2556 m hoog), de Vara (2111 m),
de d'Allos (2250 m), de Mont Faron
(665 m), de Tourmalet (2115 m) en de
Aubiaque (1704 m).
Vier „series" van cols zijn over negem
bergétappes verdeeld en van die negen
ritten gaan er vijf door het hoogge*
bergte. Het zijn de 10e etappe van
Thonon naar Briangon, de' lie van Brian
gon naar Cannes, de 16e van Barcelona
naar Aix les Thermes, de 17e naar Saint
Gaudens en de 18e etappe naar Pau.
Al In de 7e etappe.
De eerste serie bergen is die van de
Vogezen Jura, in 't parcours-gedeelte.
dat de renners al in de 7e etappe na
Gerardmer op weg naar Colmar over de
Schlucht, de Wettsteln en de Linge voert
In deze rit door de Jura vormt Les
Rousses het grote obstakel. De Alpen
maken de tweede bergserie uit. Na
Thonon les Bains komen de Telegraphe
en de Calibier, de volgende dag de Vars
en d'Allos. Tussen Cannes en Marseille
volgt de kleine, maar venijnige reeks
Cols van de Provence met de niet zeer
hoge, maar steile Faron in de eerste
categorie. Tenslotte de serie van de
Pyreneeën. Drie etappes tussen Barce
lona en Pau met dreigende toppen, smalle
wegen vol scherpe bochten, hoge stij
gingspercentages en misschien wel hier
en daar mist in de gevaarlijke afdalingen.
Men ziet het, bergtrajecten. aantrek
kelijk van opbouw, maar zeer zwaar en
moeilijk ondanks het ontbreken van
enkele beruchte monsters als de Aspin.
de Peyresourde. de Iziard en de Croix
de Fer.
Er is nóg een element, dat de tour van
dit jaar een apart aspect geeft. Aan de
twee tijdritten, die in vorige jaren op het
programma stonden, is er een toege
voegd. De derde etappe van zaterdag
29 juni wordt voorafgegaan door een
ploegentijdrit, die op het circuit van de
prairie in Caen wordt gereden. De tweede
rit tegen het uurwerk is de individuele
rit, die in Barcelona in de late avond
uren tot slot van een „rustdag" op het
circuit van de Montjuich wordt gehouden
en tenslotte ia er die van Bordeaux naar
Libourne, de 20e etappe.
Schulte nog eenmaal naar de wereld
kampioenschappen
Morgen komen 850 amateur renners in
Zandvoort aan de start om elkaar over
een afstand van 150 kilometer het Ne
derlands kampioenschap te betwisten,
In een revanchewedstrijd van het weg-
kampioenschap voor profs over onge
veer 125 km, zal, behalve alle bekende
renners van de fabrieksploegen, ook de
volledige Tour de Franceploeg starten
met Wagtmans, Wim van Est, Piet van
Est, Gerrit Voorting, v. Wetten, Stolker,
De Groot, Van der Pluym. Kersten, De
Jongh, Van der Sluis, Van der Brand en
Bergmans.
Gerrit Schulte, die naar hij zelf zegt
in prima conditie is, heeft eveneens voor
de wedstrijd ingeschreven. „Als ik in
deze wedstrijd nog eens goed voor de
dag kom, dan wil ik alsnog mijn kandi
datuur stellen voor de komende wereld
kampioenschappen, die dit jaar in
Waregem (Belg.) worden gehouden", zo
zei de altijd jonge Schulte.
De 17-jarige Amsterdammer. Mees
Gerritsen, kampioen van Nederland
sprint amateurs, ia uitgenodigd om mor
gen aan de Grote Prijs van Parijs deel
te nemen. HÜ heeft de uitnodiging te
danken aan zijn goede prestatie van
enige tijd geleden, toen hij door de we
reldkampioen sprint amateurs, de Frans
man Rousseau, slechts op de streep met
een banddikte werd verslagen.
LEIDSE REN- EN TOURVER. SWIFT
De uitslag van de pelotonrit over een
afstand van 51 km, geldig voor de avond
competitie, is als volgt:
A- en B-klasse: A. v. Houwelingen
1.17.59; 2. H. v. Gent; 3. H. v. d. Laan.
C-klasse: 1. P. Kooijman 1.19.12; 2. B.
Slingerland; 3. A. v. Zijp.
D-klasse 34 km: 1. R. Riethoven 50.55;
2. N. Kooien; 3. W. Verhoorn.
De volgende tijden werden gemaakt
in de 34 km recordrit: H. v. d. Laan 53.25,
H. v. Gent 54.47, L. Sikking 55.30, A. v. d,
Kaaij 53.87.
D-klasse 17 km: K. Kasteel 27.37, W.
Verhoorn 27.40, N. Kooien 28.06, B. Zoet
29.06. P. v. Went 30.02.
In verband met de wedstrijden om het
kampioenschap van Nederland, morgen
op het circuit te Zandvoort, zijn er geen
clubwedstrijden.
Maandagavond verzamelen de deel
nemers aan het sportdefilé zich om 6.30
aan de Zoeterwoudaesingel 95.
JAARVERGADERING
AFD. LEIDEN KNVB
De jaarlijkse algemene vergadering
van de afd. Leiden van de KNVB zal op
dinsdag 4 september, des avonds te 7.45
uur in de grote zaal van „Den Burcht"
worden gehouden.
De competitie voor de standaard
elftallen zal op zaterdag 6 en zondag
7 september weer aanvangen.
FIFA NEEMT STRAFFEN VOOR
HONGAARSE SPELERS OVER
Het dagelijks bestuur van de FIFA is
donderdag en vrijdag te Zürich bijeen
geweest. De vergaderingen werden, in
verband met ziekte van de voorzitter A.
Drewry. gepresideerd door onze land
genoot K. J. J. Lotsy, eerste vice-voor-
zitter.
Naar aanleiding van de „kwestie-
Honved" werd besloten, dat de door de
Hongaarse voetbalbond uitgesproken
straffen door de FIFA worden overge
nomen. Ferenc Puskas en Zoltan Czibor
mogen dus tot 3 april 1958 niet spelen.
Sandor Kocsis. Guyla Prosics en Istan
Szolnok hebben een speelverbod tot
3 oktober 1957. terwijl de schorsing van
GuslavGaramvoelgyi en Szabo voortduren
tot 3 aug. 1957. Al deze straffen gingen
Ég) per 3 april 1957.
Nader wordt bericht, dat de Hongaarse
voetballers na het beëindigen van hun
schorsing gedurende nog één jaar niet
kunnen spelen. Zij moeten een wachttijd
van een jaar in acht nemen. Puskas bij
voorbeeld mag nu pas per 3 april 1959
voor een andere vereniging dan „Honved"
uitkomen.
De klacht van de Hongaarse voetbal
bond over het annuleren door de Oos
tenrijkse en Zwitserse voetbalbond van
interlandwedstrijden, die in Boedapest
zouden worden gespeeld werd, met het
oog op de toenmalige omstandigheden,
niet-ontvankelijk verklaard.
UVS 2—AMSTERDAM 2
De laatste competitiewedstrijd van
UVS 2 tegen Amsterdam 2, voor morgen
middag vastgesteld, wordt hedenavond
te 7 uur op het terrein aan de Wasse-
naarseweg gespeeld.
CRICKET
DE TWEEDE TESTMATCH
ENGELAND—WEST-INDIë
Een prachtige century van Colin
Cowdrey (152) en een gelukkige 82 van
Godfrey Evans, die tot zes maal toe werd
gemist, heeft het vrijwel zeker gemaakt,
dat de tweede testmatch tussen Engeland
en West-Indië in een overwinning voor
de gastheren zal eindigen.
ZEILEN
DE 75E KIELER-WOCHE
Morgenochtend zal een begin worden
gemaakt met de zeilwedstrtfüen van de
75e Kieier Woche, die duurt tot 30 juni,
Meer dan 250 boten uit dertien landen
hebben voor dit grote Duitse zeilevene-
ment ingeschreven. Nederland is in twee
klassen vertegenwoordigd, W. van Duyl
zal met „Trintel II" trachten zijn succes
van verleden jaar, toen hü in de Dra-
kenklasse winnaar van de „Woge-preis"
van de „Felca-preis" werd, te her
halen. In de Flnnjollen-klasse komen
vijf Nederlanders uit, t.w. K. H. War
burg met „Fikfak". H. Slees wijk met
„Finding", L. Gerhards met „Firebird". J.
de Jong met „Zomerweelde" en J. A. de
Boer met „Douwe Aukes". In deze klasse
hebben ook de Olympische kampioen
Paul Elvstroem (Denemarken) en de
Europese kampioen Jürgen Vogler (Oost-
Duitsland) ingeschreven.
HANDBAL
MMO. In aansluiting op het gisteren
reeds geplaatste bericht over de wed
strijd van MMO hedenavond te Rijp-
wetering, kan nog medegedeeld worden,
dat MMO morgenavond te 7.30 uur op
eigen terrein speelt tegen de Zwaluwen,
welke wedstrijd de beslissing kan bren
gen inzake het kampioenschap.
Toen Jacques Goddet, di
recteur-regisseur van de trek
kende fiets8how, die Tour de
France heet. zijn ronde van
1957 bekend maakte, hebben
velen zich afgevraagd wat
precies de bedoeling van de
wijzigingen is geweest.
Is Goddet alleen tegemoet
willen komen aan de verlan
gens een andere verdeling
van de berg-étappe's te krij
gen, wil hij de renner uit de
all-round middenklasse op
nieuw een kans geven of is
deze tactiek het vorig jaar zo
slecht bevallen, dat hij de
supercrack weer naar voren
wil halen?
En i
af te vragen of
evenement van dit jaar eigen
lijk wel een artiest van die
allerhoogste klasse .optreedt
Fausto Coppi is historie,
Hugo Koblet is die extra
klasse kwijt en Louison Bobet
heeft de voorkeur er aan ge
geven niet te starten, tot
groot ongenoegen van velen,
maar in de wetenschap, dat
de tourleiding begrijpt, dat
Bobet, niet in topvorm en
welgesteld als hij is, na drie
zeges in successie geen ne
derlaag wenst te lijden.
Wie ia dan de favoriet?
Titelhouder Roger Walko
wiak? In de Dauphine Liberé
heeft hij niet kunnen berei
ken, waar hij op doelde.
Charlie Gaul? Hij had de
Giro „in zijn zak" en verloor
toch. Gastone Nencini dus?
Niet constant, zeggen de
Italiaanse experts, al won hij
de Ronde van Italië en in
maart de Ronde van Cala-
brië. En zo kan men de lijst
van 120 renners langs gaan.
Kansen voor Belgen.
Jacques Anquetil, voor het
eerst in de tour, twijfelt zelf
aan zijn lichamelijke conditie
sedert hij in Algiers onder de
wapenen was. De Zwitsers
„mijn sterkste ploeg sedert
1954" heeft Alex Burtin ge
zegd missen een super
ster van het kaliber Koblet,
Kubler.
Spanje stuurt een equipe,
die met o.a. Bahamontes, Lo-
rono, Ruiz en „Don Miguel"
Poblet de sterkste is, welke
ooit aan een tour deelnam.
Bahamontes en Lorono zijn
ernstige gegadigden voor de
de 23-jarige debutant uit
Otegem, de kwaliteiten bezit
van een groot kampioen. Ja
zeker, de Belgen zullen hoge
ogen kunnen gooien.
DE NEDERLANDERS
Wat zal de Nederlandse
ploeg dit jaar presteren?
Onze landgenoten hebben in
de tour van 1956 uitstekende
resultaten behaald en nog
nooit is een Nederlandse ren
ner zo dicht bij een tour-zege
geweest als Wout Wagtmans
het vorig jaar. Men herinnert
zich nog hoe hij de gele trui
in de 18e etappe van Turijn
Wie zyn de favaxieten?
De Belgen dan? Zonder
twijfel beschikt de Belgische
ploeg over enkele potentiële
tour-winnaars. Niet Jean
Brankart. De 27-jarige Luike
naar, nummer twee in de
tour van 1955, is niet geselec
teerd. Hij is niet fit en vooral
zijn zenuwen zijn nogal in de
war. Neen, de Belgen bouwen
dit jaar op Jan Adriaensaens,
de renner uit Ruisbroek, die
reeds drie maal de tour reed
en verleden jaar derde werd.
zij hebben vertrouwen in
Fredje Debruyne. eerste in de
Ronde van Vlaanderen en in
Parijs-Roubaix en tweede in
Milaan-San Remo, vooral nu
zijn trouwe paladijn Dis Kete
leer ook van de partij is, en
zij weten dat Jet Plackaert,
naar Grenoble kwijt raakte.
Ook nu is Wout weer van
de partij en ook nu lijkt hij
hebben het bewezen in
goede vorm. Maar de onbe
rekenbare Bredanaar is toch
niet voor de volle 100 per
cent een „compleet" renner
en dit moet men in ogen
schouw nemen bij het af
wegen der kansen.
Jan Nolten is uit de ploeg
verdwenen. Wim van Est is
er in teruggekeerd. De kei
harde man van 't Heike zal
zijn partij weer stevig mee-
blazen en vooral in de vlakke
ritten kan Wim van Est voor
vuurwerk zorgen,
Daan de Groot en Gerrit
Voorting zijn de andere twee
routineurs, die met de steun
van hun ploegmakkerg voor
prestaties kunnen zorgen,
waarop Nederland trots kan
zijn. Zeer veel zal inderdaad
afhangen van de geest in de
ploeg, die opnieuw onder de
ervaren leiding zal staan van
Kees Pellenaars.
Vertrouwen In de jeugd.
Voor die geest is het vooral
ook van belang hoe de jeug
dige leden van de ploeg zich
zullen houden. De komende
weken zullen het leren, maar
men mag bij voorbaat ver
trouwen hebben in dit deel
van de oranje equipe, als
goede aanvulling en steun
van de oude vertrouwde kern.
De kwaliteiten en mogelijk
heden von Leo van der Pluym
en „Mies" Stolker zijn be
kend. De beide Pieten, Van
Est en De Jongh. hebben in
't criterium van de Dauphine
Liberé getoond renners te
zijn, die behalve over snel
heid ook over moed, uithou
dingsvermogen en opoffe
ringsgezindheid beschikken.
De felle, taaie Arie van
Wetten en de even onverzet
telijke Joop Kersten, twee
nuttige knechten, completeren
het tiental, dat mèt uitzonde
ring van wat gemor in de
kringen rond Jan Nolten, met
volledige instemming van de
Nederlandse wielergemeen-
schap het grote avontuur
tegemoet gaat.
Want „La grande Bouclé"
is een avontuur. Een sportief
avontuur, maar soms een ge
vaarlijk avontuur, waarin de
pechduivel een ogenschijnlijk
zekere triomf in een teleur
stelling kan omzetten.
Daarom is een voorspelling
doen zo moeilijk.
DOOK WILLIAM BYRON MOWERY
42).
Bij het zien van het ontzagwek
kend schouwspel voelde zij hevige
woede tegen inspecteur Raoul Ber
nard. Iemand, die een prachtig ri
vierdal verbrandde, een maagdelijk
woud verwoestte, en duizenden wil
de schepsels verjoeg uit hun woon
plaatsen die verdiende eigenlijk
zelf verbrand te worden!
Sneller en sneller, zijn eigen
trek-wind verwekkend en bjjna
zichtbaar veld winnend, joeg de
woudrand zuidwaarts, als een horde
rode duivels. Het aanzwellend, knet
terend geloei drong tot Joan door.
De wind bracht haar een eerste aan
duiding van vurige adem en bijtende
rook. Ontstelde vogels vlogen ervoor
op en stegen radeloos loodrecht om
hoog; zij meende het krijten en kla
gen van de beangstigde dieren overal
op de helling te horen.
Zij begon zelf bang te worden. De
brand was nu nog geen twee mij
len weg en pas begonnen hoe zou
het zijn als dat vuur amper driehon
derd voet van haar verwijderd was?
Wat, als het vuur een rode tong
uitstak en haar eilandje vlam vat
te? Zij mocht zich niet op de rivier
vertonen. In geen geval! Indien zij
gegrepen werd, zou het hele jacht
gezelschap motorboten, kano's
vliegmachine en al de Sulteena
opstormen, achter Alan en Eric aan.
Sneller dan een men* kan hollen,
joeg de brand op haar af, loeiend als
een orkaan, en slingerde branden
de takken en zware rookwolken
honderden voeten de lucht in. Langs
de oever zag zy caribou*, verschei-
nene wolven, een eland, vier of vijf
beren en een heel leger kleinere die
ren uit het woud te voorschijn bre
ken, in het water springen en in pa
niek voortzwemmen.
De hitte werd intens, de rook
drong haai- in neus en ogen. Ze keek
naar de helling, berekende hoe ver
de brandende dennetakken en re
pen berkebast werden weggeslingerd
en geloofde wel, dat haar eiland
voor het vuur gespaard zou blijven.
Maar zou zij die verzengende hitte
en verstikkende rook kunnen uit
houden? Enkele kano's stroomop
waarts hadden al achteruit moeten
gaan. hoewel zij driemaal zo ver van
de oever verwijderd waren als zij.
Een hert kwam het woud uitren
nen, plaste door de ondiepte, zwom
naar het eilandje en legde zich, hoes
tend en snuivend, in het riet. Een
ber, een jonge grizzly, bolderde
over hetstrand en zwom in haar
richting. Dóór de rook zag zy vaag
hoe een grote boswolf langs de rand
van het water heen en weer rende,
doodsbang, maar nog niet geneigd,
om zich in het water te wagen.
Intuasen had het vuur de laatste
halve mijl afgelegd; de rook deed
haar ogen zo hevig tranen en hing
zo dicht over de rivier, dat zy niet*
kon zien en, evenals de dieren der
wildernis, om haar adem en haar le
ven moest vechten. De wind was als
de adem van een gloeiende oven; de
rook verblindde en verstikte haar.
Een instinct drong haar, de kano te
nemen en de rivier op te vluchten,
nu het nog tijd was. Maar ze ver-'
wierp die gedachte hardnekkig. Het
eiland was haar redding en zij mocht
het niet verlaten. Haar taak was.
niet gevangen genomen te worden
Als zij het nog maar een paar minu
ten volhield, tot die rode orkaan
voorbijgeloeld was.
Hijgend tastte zij rond naar een
deken en kroop uit haar nest te
voorgchyn. Terwijl de wand van
vuur door hun ravijn gierde en brul
lend de struiken langs de oever om
vatte strompelde zij blindelings door
de biezen, waadde tot aan haar mid
del het water in en sloeg de natte
deken als een tent over zich heen.
Zo waren de hitte en de rook ten
minste te dragen. Na enkele minu
ten lichtte zü een punt van haar
tent op, om te zien of het eilandje
vuur gevat had, maar de vlammen-
muur van honderd voet loeide juist
voorby. de vreselijke hitte trof haar
als een slag en de scherpe, gloei
ende rook verzengde haar longen
Hijgend liet zij de deken weer val
len, zonk dieper weg in het bescher
mende water en wachtte.
Minuten later, toen de rook wat
dunner werd, waagde zij het nog
maals te kijken. Van de berghelling,
zwartgeblakerd en kaalgebrand tot
aan het zand en de stenen, kon zij
door de rook niets onderscheiden.
stroomaf hoorde z{j de loeiende
vlammen zuidwaarts jagen. Haar
eilandje smeulde op verschillende
plekken, maar had geen vlam ge
vat.
Toen zij haar brandende ogen had
gebaad en rondkeek tussen de bie
zen, schrok zy. In deze haven had
een hele menagerie een toevlucht
gevonden! ZU omringden haar aan al
le zijden, kuchend en snuivend, zon
der haar of elkander te bedreigen.
Een hert en twee caribous met bre
de geweien. De grote wolf. De kleine
grizzly kreunde ongelukkig als een
nat hondje zo dichtbij dat ze hem
had kunnen aanraken. Een half do
zijn wezels klemden zich aan de
biezen vast.
Verder herbergde het eilandje een
rode vos, enige boommarters en een
Canadese marter. En één vuil-bruine
carcajou, een veelvraat, met valse
ogen het enige onmaatschappe
lijke en boosaardige wezen van naar
kudde vluchtelingen.
HOOFDSTUK XIV.
De eerste nacht en de helft van
de volgende dag voeren Norman en
Alan onafgebroken noordwaars naar
de Sulteena Pas.
Viermaal werden zij door verbor
gen schildwachten aangeroepen, die
onverwachts op landtongen en eilan
den te voorschijn spongen; maar die
mannen zagen enkel Norman in zijn
motorkano en lieten hem ongehin
derd doorgaan, zonder enig vermoe
den, wat onder zeil en bagage ver
borgen lag.
Tegen de middag dreven ijskoude
regen en heftige tegenwind hen aan
land. Radeloos van ongeduld poog
den zij die middag nog tweemaal
verder te gaan, maar de bergwind
zweepte de rivier tot een dergelijke
woestheid op, dat hun boot beide ke
ren volliep.
Gedurende de rest van die dag en
de duistere stormachtige nacht die
erop volgde, moesten zy ln hun kamp
blijven.
De volgende morgen had de regen
opgehouden en hoewel de golven der
Sulteena nog wilde schuimkoppen
droegen, slaagden zij erin, de boot
te water te laten en gingen op weg,
worstelend tegen wind en golven.
Even voor de middag van die twee
de dag hoorden zij in het Zuiden een
regelmatig gedreun: de rode Bellan-
ca kwam de Sulteena opvliegen.
(Wordt vervolgd).
