Ned. Tour-ploeg presenteert zich aan 't volk
SPOOK-KANO
Nolten ditmaal niet gekozen,
Charly Gaul afgewezen
Triton versloeg Njord na
zeer spannende strijd
Grote strijd in de T.T»-races
te Assen - 29 juni - verwacht
Schilders op vliegveld Volkel
DONDERDAG 20 IUNI 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 8
Wanneer een buitenstaander gisteren
de persconferentie had bijgewoond, die
Kees Pellenaars en de vertrouwensman
der Ned. ploeg Piet van Ierlant met de
Nederlandse sportpers traditioneel' in
„Het Wapen van Breda" organiseerden,
zou hij zich bij het zien en horen van
Pellenaars hebben afgevraagd: „Is dat
nu die grote man, die heerst over de
Nederlandse renners in de Tour de
France en die zich daarbij zo nu en dan
van zijn hardste zijde moet laten zien?"
„Ouwe" Kees was zichzelf gisteren
niet, geplaagd als hij was door een aan
val van griep, zopas uit z'n bed gekomen
met 'n spuitje van de dokter om de Ne
derlandse sportpers, waaronder hij zo
langzamerhand vele getrouwe, vaste
klanten heeft verworven, te woord te
kunnen staan. Wat bleek om z'n neus
en natuurlijk zonder de traditionele
sigaar zat hij wat ineengedoken in
een makkelijke stoel en hij liet daarbij
ditmaal het „grote woord" aan vertrou
wensman Piet van Ierlant, die begon
met te zeggen:
„De formatie van de Nederlandse
ploeg voor de Tour de France is dit jaar
geen bijzonder groot probleem geweest".
Evenals in vorige jaren vormen enkele
geroutineerde renners de kern van de
ploeg. Hun verkiezing stond vrijwel vast,
want de Tour de France is niet alleen
pedalenwerk, men moet er ook zijn her
sens bij gebruiken. De geroutineerde ren
ners zullen daarbij de steun krijgen van
de debutanten Piet v. Est. Jaap Kersten,
Arie van Wetten en Piet de Jongh. Er
werd nog geen kopman aangewezen. Het
„patroon", dat Pellenaars en Van Ierlant
voor ogen stond handhaving van de
oude kern en een test met enkele jonge
ren is dus door de sportcommissie van
de KNWU begripvol overgenomen.
Limburgs protest.
Een der „routineurs" werd niet ge
handhaafd Jan Nolten, maar dat is
heus niet van harte gegaan. Velen in
ATLETIEK
DE INTERN. WEDSTRIJDEN TE
BRUSSEL
Onder bijzonder gunstige
standigheden zijn gisteravond te Brussel
internationale atletiekwedstrijden gehou
den. waaraan door enkele Nederlandse
atleten is deelgenomen.
Onze landgenoot Parlevliet eindigde op
de 110 meter horden op de vijfde plaats
in de zeer matige tijd van 15.7 sec. De
Duitser Lauer won dit nummer in 14.9
sec. vóór de Belgen Bernard (15.1),
Salmon (15.1) en Marien (15.5).
Een beter resultaat boekte de Neder
lander Janssen op de 800 meter. Hij
moest weliswaar in de Belg Moens zijn
meerdere erkennen, maar in de voor hem
goede tijd van 1 min. 53.9 sec. eindigde
hij als tweede. Moens liet 1 min. 49.6 sec.
afdrukken. De Belg Blavier had in deze
race aanvankelijk de leiding voor Moens
en Janssen. Toen er 400 meter achter de
rug waren, lag de Nederlander in eerste
positie. Bij het ingaan van de laatste
ronde rukte de wereldrecordhouder op
naar voren. De Pool Zimmy zegevierde
op de 1500 meter in 3 min. 47 sec. voor
de Belg Verheuen. die 3 min. 49.4 sec.
noteerde. Onze landgenoot Roovers be
zette met 3 min. 57.9 sec. de zevende
plaats.
Limburg zijn ontstemd over dit besluit
en zij gaven daarvan uiting in een
(anoniemtelegram aan Kees Pellenaars.
De ploegleider lusteloos en moeilijk
sprekend door zijn griepaanval moti
veerde het besluit door een overzicht te
geven van de prestaties van Nolten in de
laatste maanden. Pellenaars betreurt het
overigens, dat hij Nolten uit de ploeg
moest laten: „Hij is een prima man voor
de ploeggeest en ik had hem graag op
nieuw geselecteerd. Maar Nolten zelf
heeft geen enkele opoffering getoond
en hij is bovendien niet in goede vorm".
In de Ronde van Duinkerken gaf hjj
zonder meer op. Pellenaars heeft zijn
besluit reeds halverwege de „giro" aan
Nolten medegedeeld, zeer tot zijn spijt,
want hü mist hem niet graag, omdat hij
kan wat een ander op sommige momen
ten niet vermag te doen. Desondanks had
hij na de eerste selectie nog twee plaat
sen open gelaten. Indien de KNWU ten
slotte Nolten zou gekozen hebben, had
Pellenaars hem toch aanvaard.
Pellenaars kwam nog met een opmer
kelijke verklaring. Charly Gaul, de
sterke Luxemburgse renner, zou dit jaar
bijzonder graag in de Nederlandse ploeg
hebben gereden. Meerdere keren had
Gaul hem daarom verzocht, maar zijn
verkiezing was uiteraard niet mogelijk.
Tactiek.
De Nederlands ploeg voor de Ronde
van Frankrijk tekende inmiddels haar
contract. Op de foto ziet men de Neder
landse ploeg ten huize van ploegleider
Pellenaars byeen. V.l.n.r. staand: Mies
Stolker, Wim van Est, Leo v. d. Pluym,
Piet van Est en Piet de Jongh. Zittend:
Wout Wagtmans, Kees Pellenaars, Piet
van Ierlant, Arie van Wetten en Daan
de Groot.
dan in voorgaande jaren, mede als ge
volg van de uitbreiding van het aantal
kilometers en de beperking van de tijds
limiet.
*Över de tactiek van de Nederlandse
ploeg Het Pellenaars zich niet uit. „Men
kan er dit jaar niets van zeggen. Waar
schijnlijk zullen de andere ploegen het
zelfde spelletje spelen als in 1956, d.w.z.
dat zij mijn oude tactiek zullen gebrui
ken". De Nederlandse ploeg vertrekt
maandag a.s. om 12.11 uur uit Roosen
daal. Na een overnachting in Parijs
zullen de renners dinsdagmiddag te
Nantes arriveren.
FORNARA WON DE RONDE VAN
ZWITSERLAND
De Ronde van Zwitserland is gewonnen
door de Italiaan Fornara in 44 uur 32
min. 16 sec.: 2. Sorgeloos (Belg.) 44.33.37;
3. Moresi (Zwits.) 44.33.58; 4. Junker-
mann (Dldi) 44.34.30; 5. Friedrich (Did.)
44.35.01.
De Italiaan Fornara eindigde ook in
het eindklassement voor de Grote Berg
prijs als eerste. Hij noteerde 41 punten.
De Duitser Friedrich werd tweede met
3514 pnt. en de Zwitser Moresi derde
met 33 punten.
Om de Telegraaf beker
Zelden is de finale om de „Telegraaf-
beker" zo spannend geweest als die,
welke gisteravond te Amsterdam werd
gehouden.
De ploegen van Njord en Triton start
ten om 19.00 uur. De wind was iets aan
gewakkerd, hetgeen op de bochtige
Amstel evenwel voor geen der ploegen
enig voordeel betekende. Triton begon
met een tempo van 40 slagen per minuut,
dat van Njord was 38 slagen. De eerste
binnenbocht by „Het Kalfje" werd door
de Leidse ploeg goed uitgebuit: zij kreeg
een voorsprong van een lengte. Njord
verloor daarvan aanvankelijk op het
rechte rak aan de „Schapenwal" drie
kwart lengte, maar de wisseling der
bochten met de pikettenrij resulteerde
weer in het oude verschil. Daarna moest
de Leidse stuurman echter voor „Zorg-
vlied" scherp bijsturen om het tweede
piket te bereiken. Het tempo bleef onge
veer 31 slagen per minuut en de ploegen
gaven elkaar slechts weinig toe. Triton
roeide in het begin wat kort, doch de
monstreerde daarna weer zijn lange haal.
Njord kon ogenschijnlijk niet hetzelfde
elan al's van de tegenstander opbrengen.
29 LANDEN NAAR WERELD-
STUDENTENSPELEN
Voor de wereldstudentenspelen. welke
van 31 augustus tot 9 september in Parijs
worden gehouden, hebben 1675 atleten
van 29 landen ingeschreven.
Njord's voorsprong was bij de laatste
bocht bij de „Omval" tenslotte drie
kwart lengte; Triton werkte deze echter
weg en de spanning werd bijzonder groot
toen beide ploegen boord aan boord
langs „Trompenburg" roeiden. Triton had
zijn laatste kans uitgebuit: een halve
lengte voorsprong, welke voor de Ber-
lagebrug tot eén kwart lengte werd
teruggebracht. In de laatste kilometer
voerde Triton het tempo op tot 35 slagen
per minuut. De Leidenaars konden deze'
eindspurt niet beantwoorden. Op de
finishlijn was het verschil tenslotte twee
lengten. De tijden waren: Triton 16 min.
24 sec. Njord: 16 min. 32.6 sec.
Twee jeugdige Poolse roeiers uit
Bromberg, die het afgelopen weekeinde
aan de internationale roeiregatta in
Mannheim hebben deelgenomen, hebben
in West-Duitsland om asyl gevraagd. Zij
verscholen zich een dag lang en kwamen
pas te voorschijn toen hun kameraden
naar Polen teruggereisd waren.
Zij zijn mechanicus van beroep en wil
len als zodanig in Duitsland werken.
WATERPOLO
De zomercompetitie. Gisteravond
zijn de volgende wedstrijden gespeeld:
LWV—Sleutelstad (adsp.) 2—1, LWV 2—
Gouwe 3 12.
Abe in de ploeg
„Dit is mijn elftal"
Het Nederlands publiek heeft het elftal,
dat op de Olympische Dag tegen
Schalke '04 zal uitkomen, gekozen. Van
de circa 10.000 inzendingen waren er 181
gelijkluidend: het team van Wenen met
uitzondering van rechtsbinnen Van Wis
sen, die door Abe Lenstra werd ver
vangen. Tussen deze 181 personen zijn de
drie televisietoestellen verloot. De ploeg
welke op 30 juni a.s. in het Olympisch
Stadion te Amsterdam tegen de Duitse
club Schalke '04 speelt, is in eerste in
stantie dus als volgt samengesteld: doel:
Pieters Graafland (Ajax)achter:
Wiersma (PSV) en Kuys (NAC)mid
den: Notermans (Fortuna '54), Van der
Hart (Fortuna '54) en Klaassens (VW)
voor: Van der Kuyl (Ajax), Lenstra
(Sportcl. Enschede), Van Melis (Rapid
JC). Wilkes (VVV) en Carlier (Fort.'54).
Het Nederlands olympische comité zal nu
onderzoeken of deze spelers voor de wed
strijd beschikbaar zijn.
Het voorlopig oostelijk elftal heeft
gisteravond in het stadion-Diekman te
Enschede een oefenwedstrijd gespeeld
tegen de „Rest van Overijssel", ter voor
bereiding op de wedstrijd West-Duitsland
Oost-Nederland, die op 26 juni a.s. te
Munster (Westfalen) wordt gehouden. De
oostelijke formatie won met 53. na een
22 stand bij de rust.
LAWNTENNIS
TELEFOONGESPREK ONDERBRAK
POLEN—MEXICO
Gisteren is de tenniswedstrijd Polen
Mexico, die te Warschau werd gehouden,
voor een telefoongesprek onderbroken.
Contreras. die tegen Skonecki speelde,
werd van de baan geroepen, omdat er
telefoon voor hem uit Mexico was. Zijn
vrouw belde uit het ziekenhuis en
deelde hem mede, dat zij elk ogenblik
aan een kind het leven kon schenken.
Dolgelukkig verscheen Contreras weer
op de baan en zegevierde over Skonecki
met de cijfers 86 62 119. De wed
strijd werd door Mexico met 3—1 ge
wonnen.
Uw Rheumatische Pijnei
wijken voor een
bloedzuiverende knor.
Met Kraschen Salto ledera dag
die kleine dosis.
Waarom er niet morgen reeds mee be
gonnen? Iedere dag verder leven in
ondragelijke pijnen betekent voor U
een verloren dag. U weet uit eigen
ervaring, hie die pijnen Uw hele ge
stel ondermijnen. En 't gaat van
kwaad tot erger, tenzij ge de bloed
zuiverende organen die nieuwe stimu
lans geeft, waardoor 't bloed weer
jeugdig snel door de aderen vloeit
Advertentie
Sterke selectie: toch 142 deelnemers
Zal Bob Mclntyre met zijn rode Gilera
in de 500 cc-klasse te Assen zijn succes-
senreeks voortzetten? Zal Carlo Ubbiali
op het „Circuit van Drenthe" er in slagen
zijn grote rivaal Provini in de race van
de 125 cc-klasse te verslaan? Zal Geoffry
Duke zijn „come-back" vieren met een
dubbele triomf in de Dutch TT, die za
terdag 29 juni wordt gehouden? Het zijn
vragen waarop niemand voor volgende
week zaterdag het antwoord durft geven.
Maar één ding is nu reeds zeker: het
zal spannend worden bij de „Grote Prijs
van Nederland der KNMV" en zelfs een
kenner als Piet Nortier durfde op de
gistermorgen te Amsterdam gehouden
persconferentie met betrekking tot deze
TT-race niets meer te zeggen dan: „Ik
heb geen idee wat daar zal losbarsten,
ik kan met geen mogelijkheid zeggen,
wat er ditmaal te Assen gaat gebeuren".
Open strijd.
Inderdaad, het zal wel een „open" strijd
worden op die 29e juni. Bij de solo
motoren zijn zowel in de 125 cc-, als in
de 250 cc-, de 350 cc- en de 500 cc-klasse
vele prominente renners die een goede
kans op de overwinning hebben. Slechts"
bij de zijspan-motoren kan men, al
maken de factoren geluk en pech een
juiste voorspelling moeilijk en misschien
zelfs onmogelijk nu reeds zeggen, dat
de BMW van de Duitsers Friedrich
Hillebrandt en Manfred Grünwald, zowel
winnaar in de Grote Prijs van Duitsland
als in de Engelse T.T.. sterk favoriet is.
In de race van de lichte motoren kan
men nog aannemen, dat het grote ge
vecht zal worden geleverd door de M.V.-
Agusta rijder Carlo Ubbiali en diens
landgenoot Tarquinio Provini op een
Mondial. Werd Ubbiali in de Grote Prijs
van Duitsland eerste en Provini tweede,
by de Engelse TT op het eiland Man
zegevierde Provini, en werd Ubbiali
tweede. Geen wonder dus, dat zelfs de
experts zich niet aan een voorspelling
waagden.
Een strijd tussen MV-Agusta en Mon
dial krijgen de tienduizenden toeschou
wers waarschijnlijk ook te zien in de
kwart liter-klasse. Ook hier zijn de
„kemphanen" Ubbiali en Provini. Maar
niemand zou ook maar verbaasd zijn,
wanneer in deze race bijvoorbeeld de
Mondial van de Brit Cecil Sandford als
eerste zou worden afgevlagd, of Colombo,
of Libanori ofdoch de rij zou te
lang worden.
Zal de strijd in de 125 cc-klasse en de
250 cc-klasse waarschijnlijk slechts tussen
twee renners gaan. in de 350 cc-klasse
zal een selectie van de sterksten altijd
nog een tiental renners overlaten. Met
meer dan gewone belangstelling zullen
allen, die zich zaterdag langs het circuit
van Drenthe hebben geschaard, de ver
richtingen van de Brit Geoffrey Duke
gade slaan. Het is voor het eerst sinds
zyn ongeval te Imola (Italië) dat deze
Gilera-rijder weer in een wedstrijd uit
komt. Maar ook Lomas. eveneens te
Imola door een val tijdelijk uitgescha
keld. zal zijn plaats in het voorste gelid
ongetwijfeld opeisen. Doch een Mclntyre
een man waarvan Duke geruime tijd
geleden al verklaarde, dat hij hem vrees
de het gehele MV-team, bestaande uit
de Britten Surtees en Shepherd en de
Italiaan Masetti, de Guzzi-rijders Dickie
Dale (GB) en Keith Campbell (Austr.)
alsmede de Gilera van een Libero Libe-
ratie behoren tot de grote „kanshebbers".
Bob Mclntyre. de Schot, die na de
Grote Prijs van Duitsland en de Engelse
TT in de 500 cc-klasse met 14 punten
de ranglijst van het wereldkampioen
schap motorrenners in deze klasse aan
voert, moet er op rekenen, dat het dit
maal een moeilijk en wellicht langdurig
gevecht wordt. Een strijd waarbij hij
niet by voorbaat als winnaar kan worcWh
aangemerkt. Want uit tactische overwe
gingen zullen de Gilera-fabrieken moge
lijk zijn stalgenoot Geoffrey Duke vrij
heid van handelen geven. En Duke zal er
alles voor over hebben om zich te reha
biliteren voor zijn onjuiste gedrag in de
TT van 1955, toen hij een van de aan
stichters was van de beruchte staking
in de 350 cc-klasse. Ook hier zal wel,
wanneer de eerste scheiding zich heeft
voltrokken, aan de kop een groot aantal
renners het gevecht blijven voortzetten.
Voor-selectie.
Het zal dus wederom een TT worden
met een kwalitatief sterke inschrijving.
Kwantitatief is deze grote prijs eveneens
sterk bezet. Niet minder dan ruim 180
gegadigden meldden zich voor de race
aan. De centrale sportcommissie stelt
echter veiligheid voor alles. Een veertig
tal renners viel derhalve na een voor
selectie af, zodat 142 deelnemers over
bleven. onder wie 30 Nederlanders. Het
was een moeilijke beslissing voor de
sportcommissie. doch ook een beslissing
die maakte, dat van het reeds sterke
veld slechts de allersterksten overbleven.
Scheepsberichten
AAGTEDIJK p 19 Malta n Port Said.
AARDIJK 20 te Singapore. ALUDRA p
19 Dover n Hampton Roads. ANDIJK
19 v Hamburg n Rotterdam. ANNEN-
KERK 20 te Takubar. ASTRID NAESS
20 te Simotsu. BAWEAN 20 te Belawan.
BILLITON p 19 Kreta n Napels BOGO-
WONTO 20 te Tj Pandjang. CRADLE OF
LIBERTY (t) 19 te Cadiz. DRENTE p
19 Port Sudan n Aden. ESSO AMSTER
DAM (t) 19 Malta gep n Antwerpen.
HATHOR p 19 Kp St Vincent n R'dam.
HEEMSKERK 19 v Bremen n Antwer
pen. JAPARA krl 20 te Tj Mani JOSEPH
FRERING 18 v Monrovia n IJmuiden.
KALYDON (t) 20 te Bandar Mashur.
KARIMATA 19 Socotra gep n Belawan.
KENNEMERLAND p 19 St Pauls Rock
n Montevideo KOTA AGOENG 20 tc
Tj Priok. KREBSIA (t) 19 v Mena al
Ahmadi n Geelong. LANGKOEAS p 19
Gibraltar n Port Said. LOUIS LANTZ
20 te Monrovia. MAASLAND p 19 Kp
Vilano n Amsterdam. PEPERKUST 19
te Abidjan. SLAMAT 21 te Tjilatjap
verw. STATENDAM 19 te Southampton.
STATUE OF LIBERTY (t) 19 Malta gep
n Mena al Ahmadi. THEOBALDIUS 19
v Suez n Fao. WELTEVREDEN 20 te
Singapore. ZIJPENBERG 18 v St Vincent
kv n Vitoria.
Woensdag waren een aantal kunstschilders de gast van de Koninklijke Nederlandse Luchtmacht. Per vlieg
tuig gingen zij van Ypenburg naar de vliegbasis Volkel en Leeuwarden om inspiratie op te doen voor hun
kunstwerken. Op de vliegbases Volkel raakte het echtpaar Van KlaverenExel uit Den Haag zo verdiept in
hun object dat zij de vertrekkende en landende vliegtuigen niet meer zagen of hoorden.
DE
DOOR WILLIAM BYRO(N MOWERY
40).
Even later scheidde hen een stem,
dichtbij hen; de voorzichtige en wat
koele stem van Eric Norman.
„Ik ben klaar, Laramie als jij
klaar bent".
HOOFDSTUK Xni
Uit de struiken keek Joan toe, hoe
Norman de motorboot in het water
schoof, de motor aanzette en stroom-
op voer.
De boot werd kleiner, vervaagde en
verdween tenslotte in de waternevel.
Korte tijd; klotsten de door de boot op
geworpen golfjes tegen de wal. Daar
na hield dat op, maar in de stilte kon
Joan het puffen van de motor duide
lijk horen.
Toen de boot om een uitstekende
punt voer, werd 't geluid wat zwak
ker en verward door de echo's, die
tegen de berghellingen weerkaatsten,
maar zij kon 't toch nog goed horen.
Zij wist precier waar die uitsteken
de punt was een klein stukje vóór
de engte; en in gedachten volgde zij
de motorkano. Ze naderde nu die
hals. De zoeklichten wierpen gele pa
den over het water en bleven erop
rusten. De patrouillerende kano's en
de mannen aan de wal sloegen de
boot argwanend gade. Het licht speel
de om de boot. Om Eric, die heel
rustig in de achtersteven zat. Om de
zo maar voorin geworpen bagage.
Door het over hem heen geworpen
zeil kon Alan misschien een glans
van die spiedende lichten opvangen.
Misschien nam Eric de hand van het
roer om een pijp op te steken
Nu had de boot de engte bereikt en
bevond Alan zich te midden van twee
dozijn vijanden. De volgende minu
tenAlan ontsnapt, hij was veilig
Zij sloot de ogen, hield de adem in.
Plotseling zweeg het gepuf. De
kaatsende echo's stierven weg op de
hellingen en doodse stilte viel over
de Sulteena.
Joans hart verstijfde. Een van de
kano's moest langszij gekomen zijn
en ontdekt hebben, wat dat zeil ver
borg. Of agent Clancy, Erics nachte
lijke tocht niet vertrouwend, beval de
boot aan wal te komen om doorzocht
te worden.
Zij luisterde naar schoten, signa
len die bekend zouden maken,
dat Alan Laramie gevat was. Maar er
gebeurde niets. Misschien had de
schrandere Eric heel diplomatiek uit
eigen beweging aangelegd bij dat
kamp om een praatje te maken, öm
alle argwaan door goed geveinsde on
schuld te vermijden. Dat zou het zijn!
Zij zag Eric al met Clancy praten in
het volle schijnsel van die lichten
hoe de anderen die boot omringden,
zo dichtbij dat ze Alan met hun ge
weerlopen hadden kunnen aanraken!
Even plotseling als het gepuf ge
zwegen had, begon het ook weer.
Eerst wat sputterend, maar daarna
in regelmatige cadans trok het de ri
vier op, kaatste tegen die kaalgebran-
de westhelling en bracht de geze
gende zekerheid, dat de motorboot
verder ging, de engte in, naar het
Noorden. Eric had een vermetele
zet gedaan en gewonnen. Hij had
Alan erdoor gebracht!
Bevende leunde Joan tegen een
boom. De reactie op die vreselijke
spanning had haar ontzenuwd. Nu 't
gevaar geweken was bonsde haar
hart zo, dat ze er duizelig van werd.
Het duurde een hele tijd voordat
de motorboot die mijl stroomop had
afgelegd. De luisterende Joan stelde
zich voor, hoe Eric met hetzelfde on
verschillige gezicht in de achterste
ven zat; hoe Alan een punt van het
zeil oplichtte en tegen Eric knikte
„mooi gedaan" en de wakers stroomaf
een „tot weerziens in Alaska" toe
riep.
Het puffen werd zwakker; ze wist
dat de motorboot het rechte stuk bo
ven de engte bereikt had. Ze kon het
geluid zelf nu niet meer horen, enkel
de zwakke echo tegen de helling.
Weldra stierf ook dat geluid weg en
was Joan met de nachtelijke stilte
alleen.
Nu rustte op haar verder de taak,
zo wist zij, zich niet te laten pakken
vóór de beide mannen de pas bereikt
hadden. Dat zou niet zo gemakkelijk
gaan. Ze moest het twee dagen en
nachten volhouden tegen de honderd
man, die op dat stukje rivier verza
meld warenen ze kon zich niet
in het oude ravijn verschuilen, want
morgen werd deze oosthelling kaalge-
brand.
Ze bekeek onderzoekend 't eiland-,
je. Laag en met wilgen begroeid was
het, niet veel groter dan een stads
tuintje, met biezen aan het ene eind
en twee stapels wrakhout. Zij trok
Erics verzekering dat de plek 'n vei
lige schuilplaats bood, zeer in twij
fel.
Zinnend op een plan om het eiland
te bereiken, begon zij de patrouille
rende kano gade te slaan, die langs
haar heen en daarna weer terug voer.
Zij kon de beide mannen zien zitten,
hun natte roeispanen zien glinsteren
en de nu en dan gewisselde opmer
kingen horen. Zij waren op hun hoe
de, de geweren over de knie; het
minste geluid langs de oever of op
het water deed hen bliksemsnel om
kijken.
Stroomof gaande, was de kano on
geveer zes minuten uit het gezicht.
Niet erg lang, vond Joan, om haar
boot aan wal te brengen, de honderd
meter af te leggen en zich te ver
schuilen. Geen speling. Ze moest
zich haasten en elke seconde uit
buiten.
Een dikke wolk had zich van de
om 'n bergtop hangende wolkbank
losgemaakt en dreef in Z.O. richting
langs de hemel. De richting bereke
nend meende zij, dat de wolk langs
de maan zou drijven. In dat geval
zou het water verduisterd worden
en had ze een paar minuten langer
om dat eiland te halen. Het loonde
in elk geval de moeite, erop te
wachten. Ze had de hele nacht voor
die honderd meter.
Ofschoon de laatste zwakke echo
van de motorkano reeds lang was
weggestorven, meende zij het vaar
tuig nog duidelijk te horen; hoe het
steeds noordwaarts schoot, de mij
len verslindend die Alan van het
Sulteena-hoogland scheidden.
Nu eerst geloofde zij zeker, dat
Alan werkelijk door de pas zou ko
men. Vervuld van tegenstrijdige ge
voelens luisterde zij, betraand, naar
de spookachtige onhoorbare echo's,
die Alan wegvoerden. Hoe blij zij
ook was ter wille van haar vader,
toch vreesde zij Alan geheel te zul
len verliezen. Al wat haar van hem
restte was een belofte, een kus en
de herinnering aan zijn sterke ar-
men. Zwakke wapens, die herinne
ringen, teger de harde werkelijk
heid die haar wachtte!
Zij nam zich voor nooit toe te ge
ven, maar te wachten, al duurde
het nog zo lang, tot haar vader haar
niet meer zo dringend nodig had;
dan zou zij Lac L'Outre en Canada
verlaten om naar Alan te gaan
waar hü ook zijn mocht.
(Wordt vervolgd).
