Vissers klaar voor haringvangst
De Rmgelingschat
SPOOK-KANO
Zilveren priesterfeest
prof» dr I» C» Groot
17-Jarig meisje vermoord
in Bergen op Zoom
Dader nog zelfde
avond gegrepen
Vlaggetjesdag in I|muiden,
Scheveningen en Vlaardingen
Minder faillissementen in april
'MAANDAG 20 MEI 1957
DE LETDHE mTTHANT
PAGINA 5
Huldebetoon in woord, muziek zang
en declamatie
Één receptie op het Groot-Serhlna-
rie te Warmond is traditioneel hêêl
wat andere dan wat buiten de muren
van de dubbele „priesteren-za&L
séhódl" daaronder wordt verstaan.
Reeds enige malen mochten Wij bij
feestelijke gelegenheden zulk een re
ceptie bijwonen; deze keer betrof het
de jubilerende hoogleraar aan het
Philosóphieum, prof. dr. J. C. Groot.
Zijn zilveren priesterfeest was des
ntorgens ingezet met éen plechtige
Höógmis in de kapel, waarbij dé fees
teling geassisteerd werd door twéé
van zijn vijf priester-broers, rector C.
Öröót en pater J. Groot o.f.m. Een
andere broer, mgr. J. M. Groot, vica-
jrls-generaal van het Bisdom Haarlem
;woondé de plechtigheid bij; de twee
anderen uit dit gezin met zes priéS-
térs, Verblijven in de missie.
Door dé studenten werd gezongen
dê Mis: „Caritas benigna est" van
Herman Strategier, voor twee gelijke
ttêmmen én órgél.
Des middags had in de aula dê fë-
oeptie plaats, welke werd bijgewoond
door een Oud-collega van de jubilaris,
mgr. M. A. Jansen, bisschop van RoL
terdam, door de professoren vah het
Philósophicum, door deken Stam*
meyer uit Wognum, deken J. P. A.
Brinkman uit Noordwijk, em.-pastoor
Kösters uit Hillegom en pastoor Gus.
sênhoven uit Warmond, door bloed-
verwar.tên en vrienden en door de
itudenten.
Maar de voornaamste gast op deze
tg was de moeder van de jubilaris,
mevrouw H, G. Groot—Van Sambeek.
De receptie begoti met een ouver
ture van GósSêc ert éen Sónatêlla van
Bertail, géSpèeld,. ert heel göêd ge
speeld, door een studehtenorkèstje. De
prefect Van dê studenten hield êéh
toespraak, een studentikoze toe
spraak, doorspekt met gëêstlge toe
spelingen, waarin hij deze receptie
aanbood als een klein getuigenis vah
ëller Waardering.
Voorafgaande aan dé toespraak van
de directeur van het Philosophicum
zong de schola centrum van de stu
denten vierstemmig a capella een lied
van Jac. Re; mart.
De directeur van het Philósophi
cum, mgr. dr. J. G. M. Willebrands,
gewaagde in zijn toespraak van de
oprechtheid en vurigheid waarmede
dit feest wordt aangeboden en ge
vierd, in het vreugdevol en dankbaar
besef wat dit priesterschap In dit
midden betekent. Het sacramentele
priesterschap is een deelname aan het
Hogepriesterschap van Jezus Chris
tus. De volheid van het priesterschap
vindén wé terug in het bisschops
ambt. Maar eeh priester moet, alvo
rens doöf dê bisschop gewijd te wor
den, gemaakt worden en hierin delen
do priesters in dit midden op intieme
en de meest intense wijze in het ambt
van de bisschop.
In de 20 jaren, dat prof. Groot hier
doceerde is een zekere evolutie te
bespeuren van eeh aanvankelijke
predominance in de wijsgerige rich
ting naar de theologische. De oorzaak
daarvan is té zoeken in de impasse,
waarin de théologie Was geraakt en
waaruit Zij later evolueerde dan de
wijsbegeerte. Deze veranderde theo
logische denkwijze in de Kerk heeft
pröf. Groot meegemaakt, gestimu
leerd en doorleefd. Hierbij zijn de
óecürtiêhlsché cóhtacterï van gróte
waarde geweest.
Ëèn priesterleven wordt niét be
paald, maar wél bevrucht door de
concrete situatie waarin het zich vol
trekt. Dankbaar kon mgr. Willebrands
vermelden het samenleven en samen
denken aan één taak in deze gemeen,
schap en de vele jaren hebben de
êenheid Versterkt Zöwel irt weten
schappelijk denken als ih menselijk
heid.
Dóór drié studenten werd daarna
gedeclameerd „De Intocht van de
Hóóp", geschreven door de Franse
Charles Péguy. Deze diepzin*
nige declamatie over het kleine meis
je „de Hoop" en haar" oude zusters,
de deugden Van Geloof en Liefdé, is
zêef moeilijk. God treedt er als spre
kende hoofdpersoon in op, waarbij
twee mensen het onderwerp, de Hoop,
om beurten overnemen. Het moeilijke
stuk werd een groot succes.
Prof. Groot ging in zijn dankwoord
op dit déclamaiorium in, op dê ..kléi
ne tére knop", welke de hoop is. Er
is een psychologisch inzicht van 25
iaren nódig, ófh té beseffen hóe waar
het is, dat dé hóóp dè grootheid V&fl
het leveh gaat wórden.
Vervuld van dankbaarheid her
dacht hij de vele goede gaven van
Gód ontvangen. Een van die góede
gaVén is 25 jaar lang geconfronteerd
te worden met de geheimenissen
Góds om deze aan anderen dóór te
geVen. Een andere gave: de gemeen
schap, waarin hij Woont, öok met de
studerttêh, Wier jonge vragen hét
denken Open hóuden. De jubilaris be
sloot met dank te brengen voor de
goede gave in zijn móeder eh familie
van Gód ontvangen.
Ten besluite zong de schola
.,Psaume CL" van César Franck, in
dé bewerking vöof Vierstemmig man
nenkoor van Abr. Martijn een
waardig en feestelijk besluit van
deze „receptie".
P. J. KLEYS T
De oud-voorzitter van de katholie
ke bond van werknemers In indus
triële bedrijven 9t. Willibröfdus, de
heer P. J. Kleys, is op 78-jarige leef
tijd in Rijswijk overleden, Hij was
een der oprichters van de drankberéi-
dersbond St. Egbertüs ên speelde een
belangrijke rol in de K.A.B, te Delft.
Van 1915 tot 1941 was de heer Klëys
Voorzitter van 9t. Willibrordus. Hij
was Ridder in de Órde van Örartjê
Nassau en begiftigd met het erekruis
Pre Ecclesia et Pontifice.
BURGEMEESTER
VAN AMSTERDAM GEOPEREERD
Omtrent dé Ziekte van de burge
meester van Amsterdam, mr. G van
Hall, kan geméld worden d&t de be
handelende geneesheer dr. C. H. Del-
prat en P. O. Hoorweg - in overleg
met de in consult geroepen hoogle
raren pröf, dr, J, G. H, Bórst en prof.
J. Boerema zaterdagmiddag j.l.
een operatie gewenst achtten, zater
dagavond heeft prof. Boerema de
Operatie verricht. Burgemeester Van
Hall maakte het blijkens de inge
wonnen berichten góed.
DE „JOHAN VAN OLDENRARNE-
VELT" met EMIGRANTEN NAAR
CANADA EN AMERIKA.
Het m.s „Joh&n van Oldenbarne-
vell" van de N,V. Stoomvaartmaat
schappij Nederland is zaterdag van
Amsterdam n-nr Rotterdam vertrok-
keh en zou Vandaag met etrtigrahten
naaf Canada afvaren. Het ligt in de
bedoeling dat de „Jöhan van Olflen-
barnevelt" in tótaal één viertal rei
zen met emigranten naar Canada en
Amerika zal maken,
Zaterdag hebben circa 9Ö0 geno
digden het korte zeereisje van de
hoofdstad naar de Maasstad meege
maakt, Hiertoe behoorde een aarital
leerlingêh ên leerkrachten van NeVafe
(Nederlandse vereniging tot adoptie
van schepen) scholen uit Amster
dam, Haarlem, Lelden, Den Haag en
Rotterdam.
en pijn weg-
wrijven met
DAHPO
Zaterdagavond la op het terrein
„Kijk ifi de Pot" te Beïgeil op Zoom
een zeventienjarig meisje door een
23-jarige arbeider P. v. d. B. ver
moord. De dader werd in de loop van
de avond door de politie aangehouden
en is in het politiebureau ingesloten.
Hij zal dezer dagen aan dê officier
van Justitie te Breda worden voorge
leid.
Naar uit het onderzoek is gebleken,
heeft v. d. B, het meisje, waarmee hij
Rijtijdenbesluit steeds
weer overtreden
2600 Bekeuringen
De Rijksinspectie heeft het vorig
jaai bij dé tweemaahdélijkse rij-con-
tróle bijna 1600 processen-verbaal
opgemaakt voor overtreding van het
Vijtijdenbeeluit.
Bovendien Werden nog duizend be
keuringen gemaakt dor ambtenaren
bij de normale controle.
Het blijkt, dat de vervolging van
chauffeurs, dié te lang rijden en de
opdrachtgevers, die daartoe opdracht
gaven mét 89 prócêht is geste^eh.
20.000 overtredingen van het rijtij
denbesluit, die werden geconstateerd,
leidden niet tot een proces-vérbaal.
Daarbij kómen nóg de procéssen-
Verbaal, die dóór de arbeidsinspectie
werden opgemaakt. Deze verbluffen
de cijfers werden gisteren gegeven
door de heer G. v. Dam in een ver
gadering van de Bedrijfsgroep Weg
verkeer van de Katholieke boftd van
Transportpersóneel „8t, Bonifacius",
Waarvan hij voorzitter is.
Het aantal bekeuringen opgelegd
döor ambtenaren, die toezicht hou
den op het „Eigen VêrVöer", bedraagt
nog geen 50.
Dit wil niet zeggen, dat bh „Eigen
Vervoer" (van bedrijven, die hun
eigen transporten verzorgen) minder
overtredingen zijh, aldus dé héér v.
Dam, maar dat hét controle-apparaat
van dê Arbeidsinspectie onvolmaakt
is.
reeds ruim een jaar verkéring had
van het lêVen beroofd, omdat zij de
verkering öp Uitdrukkelijk verlangen
van haaf familie Wilde beëindigen.
Reeds eerder had zij het voornemen
om de verkering te verbreken ken
baar gemaakt, Toert van der B. haar
zaterdagmiddag aan het station te
Bergen op Zoöm afhaalde, toén zij
van haar werk te Breda huiswaarts
keerde, was hij gewapend met een
beitel, welke hij speciaal had geslê
peh eh aangepunt.
Eerst heeft hij met het meisje een
bezoek aan zijn zuster gebracht en
daarna is hij mét haar gaan wande
len, Bij dé kógelv&hgers op „Kijk in
de Pot" hébben zij blijkbaar weef
woorden gekregen over het verbre
ken vai de verkéring waarna
der B. zijn wapen greép en haar en
kele steken in de hals toebracht. Daar
bij hééft hij de halsslagader doorsto
ken. Het meisje oêt spoedig zijn
overleden. Dé dadrr is daarop naai
zij n kosthuis gegaan, vaar hij zijn
kostbaas meedeelde zijn meisje te
hebben Vèrmoörd, Na de bloedsporen
van zijn handen tè hebben gewassen,
ls hij er vandoor gegaan. In de lööp
van de avond bezocht hij meerdere
café's.
De politie, die inmiddels dóór de
kostbaas vah de mededeling van van
der B. op de hoogte was gesteld, heeft
hem 's avonds om 10 uur in een café
aan de Korenbeursstraat kunnen ar
resteren. De man heeft eên volledige
bekentenis afgelegd, ook tegenover
het parket Uit Breda, dat Zaterdag
avond nóg In Bergen op Zoom is ge
weest. De speurhönt Lex heeft des
avonds het wapen waarmee de daad
is gepleegd nog opgespoord.
Met ihihlsler iUaltsflolt als efe- schipper van de bestverzorede log*
gast heelt umuiden zaterdag eenBelde schippers kregen n tsact.
bijzonder plezierige vlaggetjesdag j willems Beukelszoon
gevierd, die ondanks de druilerige j
regen duizenden op ae been bracht,
Uit een enorm grote ton die op de
praalwagen van Neptunus stond,
zöWél in de omgeving vart Vis-1 kwam een verrassing. Willem Beu-
sershaven als rond de route die kelszoon van Biervliet, dé Uitvinder
van het haringkaken, sprong eruit en
een lange optocht zich koos mei rtls dp t„psprf,ken die de zeeg.-' en
eindpunt de Tegelljesmarkt, *aai Willem hielden, bleek wel dal het
de gtpavoiseerde vloot te plohk jj»( «^e vHehdlh WMjjll
erdos In feestend Sehevenlnjett de
hemel tverd „rauw hel «Ihs druh
Hel hoogtepunt van hel leest nas,cr, rMene„. Maar de vele dulmn
uhgctwureia de bruiloft van zijne don dN, 0D dd heen weren, trokken
majesteit koning Hsrlhg. die enige (1| ,l0h „ipt veel van aan. De ohae<
Jaren geleden in umulueii e.n Kat i
wijkse schone tot zijn leven-gezellin
koos en na de huwelijkevoltrekking
op eerl stille piek aan de Nederlahü-
se kilst iii iJrnUidert zijn bruiloft vlei
de temidden VSrï een grote ?i ~e
bruiloftsgasten. Daarvoor had dê
plaats, waar ditmaal hel accent van
de viering teg dit wisselt, nl. om
het jaar zieh de ogen uitgekeken
aan een lan*e stoet van muitekkörp-
Sén, vendêlzwaaiei's böefehdarisers
en allegorische wagens, Welke zich
van het centrum van iJmuiden naar
de havenkant wond. Ondef de toe
schouwers bevonden zich vele auto
riteiten, zoals minister Mansholt en
dé directeur van hét pt'odUctsihap
voor visserijproducten ors. D. J. van
Dijk.
veer vtjf-en-dertig loggers dié aan dê
vlootrevue op zee zouden deelnemen,
stroomden vol genodigden.
Vlaardingen
Ook in Vlaardingen zaterdagmid
dag duizenden die in de Körtlrlgin
Wilhelminehaven samenkwamen Voor
het feest van de vlaggen. De burge
meester, hir. J. Heusdens, hield van
de VI. 14. de Margafétha. een toe
spraak, aarin hij memoreerde, dat
de Vlaardingse reders in 195£ negen
schepen uit de vaart namen. Er kwa
men er echter vier bij; drie zijn er
neg op komst. De burgemeester be
treurde het, dat de nieuwe schepen
elders gaan markten en hij vertrouw
de ei i'i>. dut hierin vei n kun t
heisas niet meer als Vlaardingen een behoorlijke
Schéveniftgen
Om ongeveer half drie zaterdag
Belhamels leveren
gevecht met politie
Ongeveer 30 baldadige, opgescho
ten jongelui hebben zondagavond bij
de ingang van de Maastunnel te Rot
terdam een aantal politie-agenten
aangevallen ên een van hen zodanig
belaagd, dat hij gebruik moest ma
ken van zijn dienstpistool en de 10-
jarlgê L. v ,d, 8., die met nog twee
andere knapen de agent had aange
vallen, in een been schóót. De jon
gen is naar het ziekenhuis Coofein-
gei gebracht, waar de kogel zondag
avond is verwijderd,
Vier van de negen belhamels, die
naar het hoofdbureau van politie
erden overgebracht, zijn 's avonds
zette Neptunus Vóet aan strand 'er door hun ouders afgehaald; de v(jf
hoogte van het Kurhaus aan de bouie- ll1tiê,-en blijven ln arrest. Eeh van
Vird te Bcheveningen. Met dc komst I lfl.jarige J. C. C., wordt er
van deze oude zeegod, die naar de van verdacht een politieman te heb*
wal W3,s gebracht in een sloep be- beri geslagen. De overigen zouden
niand mét leerlingen van dê Zee- 0 hel portier van een radiowagen
vaartschool, begonnen de feestelijk- volkomen vernield hebben,
heden op deze bijzondere vlaggetjes
dag ih Scheveningen pas goed. Het
Was een bijzondere Vlaggetjesdag, I
omdat het dit jaar hohdefa jaar ge-1
léden is dat Scheveningen het recht j
tot haringkaken had verworven. i
Neptunus. die vergezeld W9s vah i ,B Ïféiiïijjiïn
enige Najaden, nam hierna plaat op ®r fi i' wïïnrt
een prualw&gén én maakte een rij
tfipr Lr het tnen nn« Hrnée Rohévt v«". h." VOflge J.Rt, liet otaal aan-
marktgelegenheid zal kunnen bou
wen. Dê bedrljfswlmpél werd gehe
sen op de Margarethh. En des avonds
baadden de loggen» ln een ware lee
van licht. Het was weer gezellig ên
druk, zoals elk jaar.
LOOS ALARM IN E AND VOORT.
Op het Zandvoortse strand heeft
gistermiddag een ongeruste Duitse
vader een gedeelte van het Nedêr-
Uindse reddingwezen In rep en roer
gebracht: zijn beide kinderen die zich
al enige tüd met de vlet van dê r#d-
dingbrigade hadden vermaakt, waren
oü het moment,, dat deze roeiboot in
zee stak niet te vinden. De man
dacht, dat zijn spruiten met het
vletje aan het spelevaren waren en
toen hét bootje aan de horizon Vêr-
dween, alarmeerde dé hevig onge
ruste vader zowel de reddlngbfigade
zelf als het reddingwezen, dat prompt
leflgeerdé met het uitzenden van de
..Neèltje Jacoba" uit Umuiden,
Toen de kinderen een half uur liter
op het strand opdoken, bleek het al
arm volkomen overbodig te zijn ge
weest, want de vlet van de redding-
brigade was alleen maar een eon-
troletoehtje naar IJmuiden gaan ma
ken, zodat de „Neoitje Jacobs" in al
lerijl haar IJmuiden teruggeroepen
kon worden.
toer door het toen nog droge Scheve
ningen. Achter de zeegod reed een
wagen'waarop kleine Schevn'h-rr-
tjes ijverig haringen zaten te ka
ken, Daarop volgde een lortge optocht
van jeugd- en gymnastiekverenigin
gen.
In de Vissers|h9 ven, v.
aers gepavoiseerd klaar
de vlootrevue, hield de eerbiedwaar
dig uitziende zeegod #eéh toespraak.
Hij huldigde schipper *A. de Niet van
de Soh. 196, die vorig jffir de best
verzórgde haring van de Schévênlng
se vloot aan de wol bracht en de
tal faillissementen beliep in de afge
lopen maand nl. 91, tegen 107 In
april 1956-
Daarmee kwam het totaalaantal ln
de eerste vier maanden van dit jaar
uitgesproken faillissementen op 416,
de log- j tegen 383 in de periode jan./april
gen voor van het vorige jaar.
Volgens een opgave van Van der
Graaf Co beliep het aantal fail
lissementen in april in de provincie
Noord-Holland (excl, Amsterdam)
23 (v. j. 12), Amsterdam 8 (21),
Zuid-Holland (excl. Den Haag en
Rotterdam) 8 (16), Den Haag 13 <6).
Rotterdam 4 (7), Utrecht 7 (2), Gel
derland 0 (12). Noord-Brabant 4 (12),
Limburg 1 (1), Zeeland 4 (3), Fries
land 4 (1), Groningen 2 (0), Drente
(0) en Overijsel 1 (3).
Het totaalaantal definitief verleen
de surséances van betaling bedroeg
in april 5 (v,j, 3). In dc eerste Vier
maanden van dit jaar beliep hét aan
tal definitieve surseances van beta
ling 23 (18). Het aantal voorlobig
verleende surséances van betaling
kwam in april uit op 3 (13) en in do
periode jan./april op 28 (36). Het
aantal verlengingen van surséanee
van betaling bedroeg in de afgelo
pen maand 1 (2) en in de eerste vier
maanden van dit jaar 5 (4).
(105)
MET Atrro IN WATER GEREDEN
EN VERDRONKEN.
Een opzichter van de firma Ma
buat uit Dordrecht die in de kanaal
zone in de «treek van Sluiskil bouw
werken uitvoert ls ln de nacht van
vrijdag op zaterdag verdronken toen
hij met zijn auto in het kanaal bij
Zelzate ia gereden. De opzichter, de
heer H. v. Vries uit Dordrecht ver
trok omstreeks middernacht uit zijn
hotel te Zelzate, reed ln zijn auto de
berm vóór het hotel af, over de
steenweg en gleed door onvoorziene
omstandigheden van de oever in het
kanaal. Na ruim een uur dreggen
werd zijn stoffelijk overschot boven
gehaald. Hij laat éen weduwe en drie
kinderen achter.
DOOR WILLIAM BYRON MOWERY
i7).
Luke knikte.
„Het is wijzer om te gaan. Dé Sha-
galasha (Bereden Politie) komeh
misschien nu al de Teluwaceet op. Ik
zal mijn berken kano gereed maken
„Ik ga mee tot aan de pas Alan'
zei Joan, terwijl Luke de hut ver-
liet.
„Dat gaat niet. Hoe kom je dan
^,Met Luke's kano, die nemen jüliie
toch niet mee over de pas van de
waterscheiding tot de grens gaan
jullie te voet, Ik wil dolgraag mee',
„Nee",
„Waarom nou niet, Alan? Het is
maar een klein en veilig eindje. Wij
zijn zo ver en door zoveel gevaren
samen getrokken, waarom mag ik
nu niet verder mee? Dan weet ik
zeker, dat je in veiligheid bent. Of
wil je me niet mee hebben?"
„Dat weet je wel beter", barste
Alan uit, in machteloze woedê tegen
zijn harde lót, „Het ongeluk is, dat
we zo lang samen Zijn gêWéêet. Ik
wou, dat je maar in Lac L'Outre ge
bleven was! Ik wou, dat ik je nooit
gezien hadl'
En met die verrasaende wóórden
liep hij de hut uit om Luke te gaan
helpen.
Een uur later stak het drietal, in
Luke's fragiele bastkano, van wal-
Ónder het roeien keek Alan telkens
naar Joan, vol berouw over zijn uit
val. Zij had er geen notitie vafl ge
nomen, maar hu wist dat hij haar
verdriet had gedaan en zwoer, zich
in de korte tijd, die hen restte béter
te beheersen, vrolijk te doen en dan
als een goede kameraad „vaarwel"
te zeggen.
Waarom had Luke haar zo in de
ogen gezien? Waarom had ze gezegd,
ik ben bang, Luke? Luke had gera
den, welke geheime reden haar tot
deze gevaarlijke tocht gedreven had,
en ondanks zijn troostende woorden
scheen het oude opperhoofd de me
ning toegedaan, dat haar vrees go-
grond was.
De zon rees, de hemel verhelder
de. Het steile bergland, waarin z(J nu
doordrongen, was geneel verschil
lend van het vruchtbare bemoste dal
der Sulteêna, Het was woest en een
zaam, enkel bestaande uit graniet en
ijskoud water, en slechts begroeid
met naaldhout. Doör de storm ver
wrongen stammen bedekten de voet
der berghellingen. De sneeuwgrens
lag hier nóg gêên drieduizend voet
boven de rivier en de köude wind,
die dalwaarts woei, bracht de ijzige
adem van een honderdtal gletschers
mee.
Uit de struiken langs de oevers
staarden hen soms breednêuzlge ca-
rtbou-families aan, tam als huisdie
ren. Zwarte benen zochten langs de
wal naar de dode vis. Op de kale
hellingen boven de woudgrens zagen
zij geweldige grlzzlys onder de
steenblokken naar marmotten gra
ven, en soms vloog een Centenaar-
zwaar rotsblok door de zilverkleu
rige dieren uit het evenwicht ge
bracht. de helling af en viel krakend
in het hout.
Heel hoog, over de kale'klippen,
klauterden de gemzen, en de berg
geiten waren als Witte vlekjes tegen
gemzenlcudde gade.
Een uur nadat zij Luke's hut ver
laten hadden begon de Indiaan on
rustig te worden. Uit de boeg van
zijn kano keek het oude opperhoofd
telkens stroomaf en doeg de vlucht
der watervogels en de houding der
gem zenkudde gode.
„Wat is ér, Luke? Onraad?"
„Er zijn tekens van ja en tekens
van nee', luidde hét antwoord. „Ik
zal opletten en mérk wel tijdig, als
er onraad dreigt".
De scherpe herfstgeuren deden
Alan met weemoed denken aan de
universiteit, het blijde „hallo" van
elkaar ontmoetende jaargenoten, de
drukte van de inschrijving en de
oefenmiddagen op het sportveld. Dit
jaar zou hij er niet bij zijn; terwijl
de makkers dê bal najoegen, was hii
een vluchtende vogelvrije, eeh
vreemdeling in een vreemd land.
Acht mijlen voorbij luke's hut be
reikten zij een lange stroomversnel
ling, met een twintig voet hoge wa
terval aan 't eind. Zij landden. Zon
der Joan te wekken, pakte Lukê één
eind van de kano. Alan het andere,
en hieven zi> het vaartuig op hun
schouders en zwoegden het draag-
pad langs dé witschuimende wateren
af.
Toen zij weer Verder voeren, staar
de Alan westwaarts naar ie verre
waterscheiding der Teluwaoe.-tbor-
gen de blauwe poort, waardoor hij
in veiligheid kort komen, maar met
bittere gevoelens. Over het afscheid
van Joan. Over de mislukking zijner
studie en van al zijn plannei. Bui
ten zijn schuld was zijn leven ver
woest, door de toevallige ontmoeting
met een vreemdeling dat ontmoe
digde hem het nteest; dit h'.i nuipe.
loos, als een stuk wrakhout, stroom
af dreef. Welke zin had 't, In Alaska
of elders door hard werken een nieuw
bestaan te grondvesten. als leder
ogenblik een blind toeval alles kon
vernietigen?
Een mijl voorbij de urote stroom
versnelling wendde Luke zich om
en zei ineens:
„De tekens zéggen nu ]a We zijn
in gevaar. Ónze vijanden zijn vlak
achter ons op de Teiuwaceet. Zij vor
deren snel. Er zijn vele kano's
Alan was verwonderd en ietwat
ongelovig. Hij had zelf opgelet en
niets gemerkt. Luke had de laatste
mijl trouwens niet eens naar ie ri
vier gekeken, maar naar een kale
rots, tweeduizend voet boven de
boomgrens.
„Je moet helderziende zijn, Luke",
merkte hij op, „om kano's stroomaf
te zien als je naar de klippen
staart".
Luke gaf geen antwoord, maar
wees slechts op de /.uidelijke oêVér.
„Hier is een kreek, waar we ons
kunnen verbergen Geen tijd te ver
liezen; ze zijn achter die uitstekende
rots".
Zij roeiden de kreek binnen ên
verborgen de kano en zichzelf onder
de wilgen. Terwijl zij wachtten, wees
het oude opperhoofd naar de rots
punt over de rivier. „Zie, jongen",
onderrichtte hij, „zie je die gemzen-
bok, die daar zijn kudde bewaakt?"
Alan staarde geruime tiid naar de
grauwe rotsmassa vóór hij het dier
ontwaarde,
„Waarheen kijkt hij?", vroeg de
Indiaan.
Alan sloeg de bok gadr in de
heldere berglucht kon h(j de don-
ren gphoornde bok nog op die af
stand zien bewegen.
„Wel eh nu en dnn kiikt hij
onze kant op. maar verder '-ijkt hij.
wel, hij kijkt de rivier af!"
Luke knikte.
„Ik zag hem de Teluwaceet afkij
ken. Hii was slechts één van de Ja-
tekenen".
Drieduizend meter stroomaf kwa
men ineens acht kano's om de bocht
schieten en voeren strnnmo<p, Lu
ke's voorspelling ging helaas al te
spoedig in vervulling.
