40 Jaar geleden verscheen O. L V/rouw/ van de
Rozenkrans aan 3 herderskinderen te Fatima
Kinderlijke verlangens gingen
in vervulling
Een licht als u/aarschuu/ing
van de hemel
ZATERDAG 11 MEI 1957
DE LEID SE COURANT
PAGINA 9
We schrijven januari 1938. Het is weliswaar fris maar toch nog zacht voor
de tijd van het jaar. Het regent niet en er is weinig wind. In de donkere
maar onbewolkte avondhemel flonkeren duizenden sterren, waarvan er
van tijd tot tijd een lijkt te verschieten om dan uit te doven, een volkomen
duisternis achterlatend. Dan schijnt het heelal te trillen. Zachtjes gloeit een
licht op, dat duidelijk de contouren doet aftekenen van de daklijsten,
schoorstenen en nokken. Een late voorbijganger kijkt verwonderd op en
loopt nieuwsgierig wat sneller door: waar zou die brand zijn? Het lijkt wel
of de stad in lichter laaie staat. Bij een zijstraat staat de man stil en kijkt
in de lucht. Als de plooien van een gordijn, bewogen door de wind, hangt
een groot licht in het zwerk.
Rose, rood en gelig wit wuift het zachtjes heen en weer, dooft uit en
licht weer op.
In de ochtendbladen verschenen de volgende dag berichten over de pracht
van een licht aan de hemel, waarvan men aannam, dat het het noorderlicht
was, en dat over geheel Europa zichtbaar was als een groot, geheimzinnig
vuur.
Nog iedere dag gebeuren er wonderen. Men moet niet wensen een wonder
te aanschouwen, want dat verlangen komt meestal voort uit zelfzucht of 1
hang naar sensatie. God zelf kent het best plaats, tijd en grond, die het
meest geschikt zijn om op mirakuleuze manier een boodschap aan de men
sen te zenden.
Offeren en lijden tot
eerherstel aan Maria
Meermalen reeds heeft Hij kinde
ren gebruikt om zijn plannen uit te
werken. Kinderen, die door hun on
bevangenheid nog vrij zijn van zelf
zucht of andere eigenschappen, die
volwassenen te zeer in beslag nemen.
In Midden-Portugal, 130 kilometer
ten noorden van Lissabon, ligt een
dorpje dat vóór veertig jaar zelfs
in het eigen land nog onbekend
was. Het was een plaatsje in de ber
gen, waar de bevolking zijn schapen
weidde op de kale, warme hellingen.
Drie gewone kinderen.
Totdat, op 13 maart 1917, de H.
Maagd Maria verscheen aan drie her
derskinderen, Lucia de JesuS dos San
tos, Jacinta Marto en haar broertje
Francisco, had zelfs bisschop van het
diocees waartoe Fatima hoort, nog
nooit van het plaatsje gehóórd.
De kinderen waren bijzonder op el
kaar gesteld maar onderscheidden
zich verder in niets van hun dorpe-
lingetjes. Ze gingen niet op school en
konden dus lezen noch schrijven. Wel
vermeldt hun levensbeschrijving, dat
ze zeer godsdienstig waren. Ze waren
vrolijk en gevoelig.
Toen de kinderen het was in ok
tober 1916 schuilend voor de regen
in een spelonk in de Cabego de olij
vengaard, wat zaten te bikkelen, ver
scheen hun de Engel van de Vrede,
die hun verzocht bidden. Hij bad hen
voor en zei: „Bidt aldus. De Harten
van Jezus en Maria luisteren naar
de stem van uw gebeden."
Voortdurend herhaalde de engel
zijn bezoek en bracht de kinderen -
hoewel Jacinta en Franco nog niet
oud genoeg waren om te mogen com
municeren zelfs de ieilige Eucha
ristie.
Dat veroorzaakte een sterke omme
keer in de kinderen.
Droomden ze vroeger alleen van
hun werk en hun spel, sedert de
komst van de Engel van Portugal
ging hun belangstelling geheel uit
naar het welzijn van hun vaderland
en van de gehel» wereld. Er staan,
hoe klein ze ook zijn, nog maar twee
dingen in het middelpunt var de be
langstelling van de kinderen: bidden
en offeren.
„Wat betekent dat toch".
De twee kleintjes vroegen honderd
uit aan hun nichtje, dat immers al
tien jaar was. Wat betekent dat toch:
De drie begenadigde kinderen.
HET GEKROONDE BEELD VAN DE VERSCHIJNING.
„De Harten van ezus en Maria?" En
hoewel Lucia ha^j best doet om haar
twee leerlingen tevreden te stellen,
moet ze hen op vele vragen het ant
woord schuldig blijven. Ze kan haar
moeder niet raadplegen omdat de
engel haar heeft gezegd, dat de ver
schijningen geheim moet blijven.
Toen, op 13 mei 1916, kozen de kin
deren, die er met de kudde op uit wa
ren getrokken, de „Cova da Iria" om
hun schaapjes te weiden, een ondiepe,
cirkelvormige vallei met een door
snede van ongeveer 500 meter.
Het was het lievelingsplekje van de
kinderen, een kilometer of drie buiten
het eigenlijke dorp.
De kinderen gaan huisje spelen en
als ze bezig zijn, stenen, houi. en aar
de aan te dragen, waaruit ze hun
droomkasteel zullen opbouwen, lijkt
het of het bliksemt.
Ze hebben nog nooit een bliksem
flits gezien bij heldere hemel en voe
len zich niet op hun gemakj maar we
tend dat een onweer in mei op de
hoogvlakte verschrikkelijk kan zijn,
besluiten ze, de veilige zekerheid te
kiezen en naar huis te gaan met de
dieren. Dan, wanneer ze de helling
afdalen om de vallei over te steken,
een tweede bliksemflits.
De kinderen schrikken en willen
hard weglopen maar ze mogen de
kudde niet in de steek laten.
In hun ontsteltenis en paniek zien
ze plots links van hen op een kleine
steeneik van een meter hoogte een
lichtende gestalte. „In het licht dat
haar omgaf, zag men een dame van
volmaakte schoonheid. Wij waren er
al zo dicht bij, dat wij enigszins bin
nen de lichtkrans stonden, die haar
omgaf", zo getuigde Lucia later.
Voordat de klc^ien weg konden
vluchten, stelde de schone dame zich
voor „Vree :t niet. Ik doe u helemaal
geen kwaad..
De kinderen kwamen naderbij,
werden onweerstaanbaar aangetrok
ken door de schoonheid van de dame.
Ik ben van de hemel.
Met een uitdrukl-ing van onzegba
re goedheid keek de dame op hen
neer en dat gaf de oudste van de kin
deren d° moed om te vragen waar ze
vandaan kwam.
„Ik ben van de hemel", was het
antwoord. „En wat komt u hier
doen?" vraagt Lucia opnieuw.
„Ik kom u vragen zes maanden
achtereen de dertiende van de maand
hier naar toe te komen op hetzelfde
uur. In oktober zal ik u zeggen wie ik
ben en wat ik verlang."
Op hun vragen vol heimwee en
hartstocht jf z° i.i de hemel zul
len komen, antwoordt de dame haast
plechtig met „Ja!"
Alleen van ""rancisco zegt de vrouw
n et vriendelijke strengheid: >rHij ook,
maar eerst moet hij veel rozehoedjes
bidden".
Maar ook de dame heeft iets te vra
gen aan de kinderen: „Wilt ge u aan
God aanbieden om offers op te dragen
en gaarne alle beproevingen te aan
vaarden die Hij u wil overzenden, tot
eerherstel voor de godslasteringen en
voor alle beledigingen aangedaan aan
het onbevlekt Hart van Maria".
De kinderen, die hartstochtelijk
verlangen naar de hemel, antwoor
den natuurlijk, dat ze lat graag doen
willen, zelfs, wanneer de dame waar
schuwt: „Ge zult dus veel te lijden
hebben, maar de genade van God zal
u kracht geven".
De beproeving van de kinderen be
gint al dadelijk. Jacinta, vol van de
heerlijke verschijning, die ze zojuist
gehad heeft, praat haar mond voor-
I bij tegen haar moeder.
Eerst moesten de kinderen de spot
thuis verduren, maar Fatima tel niet
meer dan 2500 inwoners en spoedig
weet iedereen van het wonderbaar
lijk gebeuren. Mensen gelovig en
vooral ook ongelovig gaan met de
kinderen rnee als ze weer naar de
Cova da Iria gaan. Ze storen hen in
hun concentratie en brengen hen zelfs
in hevige twijfel. Dan gaan ook gees-
(De bij dit artikel gepubliceerde
foto's werden welwillend afgestaan
door mevrouw A. SchramaVan
Nobelen te Sassenheim).
telijke en wereldlijke overheden zich
met het geval inlaten. Pastoor en bis
schop onderwerpen de kinderen aan
een zwaar onderzoek en de districts
chef van de politie laat de kleinen
zelfs in de gevangenis op sluiten en
dreigt hen met de dood, als ze hem
niet vertellen dat het verhaal van die
verschijningen een leugen is.
Zesmaal verschijnt hun echter de
wonderschone dame, die ze troost, ze
moed inspreekt en ze deelgenoot
maakt van grote geheimen.
Hun verlangen naar de hemel en
naar offeren voor de zondaars zou
hen de marteldood doen verkiezen
boven een gemakkelijker leven en
uiteindelijk wordt de onmenselijke
Het einde van de oorlog had de H.
Maagd reeds bij de derde verschij
ning in juli beloofd, toen ze ook het
grote geheim aan de kinderen mede
deelde, dat eerst op 31 augustus 1941
gedeeltelijk door Lucia is geopen
baard.
Zij liet de kinderen toen de hel
zien en zeide hun: „Om ze („de zie
len van de arme zondaars") te red
den, wil God in de wereld de gods
vrucht vestigen tot mijn onbevlekt
hart.
Als ze doen, wal ik u zal vragen,
zullen vele zielen gered worden en
zal er vrede komen. De oorlog gaat
eindigen, maar als de mensen nirtt op
houden God te beledigen, zal onder
het pontificaat van Pius XI een an
dere, erger dan deze, beginnen.
Als gij een nacht verlicht zult zien
door een onbekend licht, weet dan,
dat dit het grote teken is, dat God u
geeft dat Hij de wereld gaat straffen
voor haar misdaden, door middel van
oorlog, honger en vervolgingen van
de Kerk en de H. Vader. Om dat te
verhinderen, zal ik de toewijding
van de wereld aan mijn onbevlekt
hart komen vragen, alsook de com
munie van eerherstel op de eerste
zaterdag van de maand.
Als ze naar mijn verlangens luiste
ren, zal Rusland zich bekeren en zal
er vrede komen. Zo niet, dan zullen
grote dwalingen over de wereld ver
spreid worden, oorzaak van oorlogen
en kerkvervolgingen. De goeden zul
len gemarteld worden; de H. Vader
zal veel te lijden hebben; verschil
lende naties zullen vernietigd wor
den. Tenslotte zal mijn onbevlekt
hart triomferen. De H. Vader zal mij
De kerk der verschijningen.
Het ziekenhuis te Fatima.
behandeling van de zienertjes door
het gehele land bekend. Onverschil
ligen krijgen sympathie voor de kin
deren en ontelbaren bewonderen hun
moed. 25 a 30.000 mensen zijn bij de
Cova da Iria bijeen, wanneer op 13
september de schone dame opnieuw
de drie kinderen bezoekt. Ze zijn ge
tuigen van een bloemenregen, die
duurt, zolang als de verschijning met
hen spreekt. De zon verduistert en
een wolk houdt de steeneik en de
kleinen verborgen.
Dan kondigen kinderen aan, dat
op de 13de oktober een wonder zal
gebeuren, dat iedereen geloven moet.
.Hetgebeurt.50 a70.000 mensen aan-
I schouwen op die datum gedurende
tien minuten met grote angst het dan
sen van de zon.
Te midden van de gespannen stilte
had men even voordat het wonder
begon Lucia de vraag horen stellen.
„Wie bent ge en wat verlangt ge van
mij?"
Wat ze niet horen is het antwoord
van de verschijning: „Ik ben O. L.
Vrouw van de Rozenkrans".
„Ik ben gekomen om de gelovigen
aan te sporen van leven te verande
ren; O. L. Heer, die beledigd wordt,
niet meer te bedroeven; de heilige ro
zenkrans te bidden; zich te beteren
en boete te doen voor hun zonden".
„Ik verlang op deze plaats een kapel
te mijner ere" en ten slotte belooft
ze de kinderen: „Als de mensen zich
beteren, zal deze oorlog (19141918)
de wereld toewijden; Rusland zal
zich bekeren en er zal aan de mens
heid een tijd van vrede geschonken
worden."
Deze belofte, die het tweede uit
maakte van een drietal geheimen
het visioen van de hel was het eerste
werd op 31 augustus 1941, ruim
drie jaar na het vurige teken aan de
hemel, „uit zuivere gehoorzaamheid
en met verlof van de hemel" door Lu
cia aan de bisschop van Leiria mede
gedeeld.
In haar brief van 31 aug. 1941,
waarin zij het geheim eindelijk open
baarde, schreef Lucia:
„Uw hoogw. excellentie weet,
hoe God. enkele jaren geleden te
teken gaf, dat de sterrenkundigen
geliefden aan te duiden met de
naam van nooderlicht.
God bediende zich daarvan om
mij te doen begrijpen, dat Zijn Ge
rechtigheid op het punt stond de
vrije loop te laten aan de straf,
vastgesteld Qver de schuldige vol
keren. Daarom begon ik met aan
drang te vragen om de communie
van eerherstel op de eerste zater
dagen en de toewijding van Rus
land. Mijn doel was niet alleen
barmhartigheid en vergiffenis te
bekomen voor de gehele wereld,
maar vooral voor Europa. God, in
Zijn oneindige Barmhartigheid,
deed mij voelen, hoe dat vreselijk
ogenblik naderde. En uw hoogw.
excellentie weet, hoe ik, wanneer
de gelegenheid zich voordeed, het
zei".
Waarom moest dit geheim zo lang
verborgen blijven? In dezelfde brief
als boven, beantwoordt Lucia ook
deze vraag:
„Het kan zyn, hoogw. excellen
tie, dat de een of ander meent, dat
ik die lingen al langer had moeten
bekend maken. Dan hadden ze bij
hun verwezenlijking, enige jaren
geleden, dubbel waarde gehad.
Zo zou het zijn, als God mij aan
de wereld had willen voorstellen
als profetes. Maar ik geloof, dat
dit Gods bedoeling niet was, toen
Hij mij dat alles openbaarde. In
het tegenovergestelde geval, dunkt
me, toen Hij mij in 1917 gebood te
zwijgen gebod dat bevestigd
werd door Zijn plaatsvervangers
had H:'. mij wel geboden te
spreken. Daarom meen ik, hoogw.
excellentie, dat God zich enkel
van mij heeft willen bedienen om
de wereld te herinneren aan de
noodzakelijkheid om de zonde te
vermijden en door middel van ge
bed en boete, eerherstel aan God
te brengen, die beledigd wordt."
Wanneer het meisje vermoedt dat
het geheimzinnige licht, dat geheel
Europa bezighield, Gods waarschu
wing is geweest, dan mogen wij toch
zeker deze mening delen.
Vergelijken we daarbij de gang
van de geschiedenis in Europa en
over de gehele wereld, zoals die van
af dat ogenblik gelopen is, met de
voorspellingen van de Verschijning,
ofschoon die niet altijd duidelijk wa
ren, over oorlog, honger, vervolgin
gen en over het itsterven van ge
hele volkeren, dan moeten we erken
nen, dat er reed veel van is uitgeko
men. (Portugal echter, dat zich be
keerde, bleef buiten het oorlogsge
weld en is een welvarend land ge
worden).
Bij eenzelfde vergelijking moet het
opvallen, dat verschillende punten,
met name die van de triomf van het
Onbevlekt Hart van Maria, de beke
ring van Rusland en de tijd van vre
de, nog niet zijn bewaarheid: sinds
1939 is er geen ogenblik van vrede
meer op de wereld geweest. Nog
dreigt Gods toorn, die volgens Zijn
Moeder alleen is af te wenden door
boetvaardigheid en eerherstel. Het
kan toch niet bezwaarlijk zijn, mede
te werken, de godsvrucht die God
wilde vestigen tot het Onbevlekt Hart
van Maria te bevorderen, dikwijls
het rozenkransgebed te bidden en op
de eerste zaterdag van de maand te
communiceren tot eerherstel van de
gesmade Harten van Jesus en Maria.
Een bedevaart door de basiliek.
