't Was oranje en het bleef oranje in Leiden
HERDENKING
Zati (Smacht nu en dan een mitde
gtimiach in een wat guxe dag,
Doffe drums wekten in morgenuren
de roerige Koninginnedag-jeugd
HUIBERS
Communie-Geschenken
Kindercircus „Elleboog" een succes
Het Koninginnefeest in
de Professoren wijk
Pelgrims van Leiden e.o.
maakten reis naar Schiedam
WOENSDAG 1 MEI 1957
DE LETDSE COURANT
Koninginnedag gisteren begon weer volgens traditie met de opwindende
klanken van doffe drums en klare kopermuziek, die zo bijzonder geeigend
zijn om de kinderen in bed onrustig te maken. Reveille. Rond half acht ging
allengs allerwegen de driekleur omhoog en wapperde fier uit in een straffe
noorderwind, die de gehele dag zijn onaangename guurheid zou blijven be
houden. Gelukkig kwam de zon vele malen met een gulle glimlach uit zijn
wolkenschuilhoek en overgoot de feestelijke tafereeltjes in Leiden met zijn
warme stralen.
Even fris als de wind was om half van het L.S.C., de rector-magnificus
negen in de morgen het geluid van van de Leidse universiteit, prof. dr.
de tweeduizend kinderstemmen, die
als altijd met ontroerende eenvoud
en overgave vaderlandse liedjes zon
gen ten aanhore van een gezelsphap
notabelen der gemeente, dat op het
bordes aan de achterzijde stond op
gesteld Van deze verhoging af zag
men in een deinende zee van blonde
en donkere kinderhoofdjes. Zij ke
ken aandachtig op naar de dirigent,
de heer Henk Franke, die met een
machtig gebaar het gezang in de
juiste banen leidde.
„Is 't hierom, is 't daarom
dat ik zo van Holland hou''.
zongen de kinderen, zonder zich af
te vragen, waarom het dan wel moest
zijn, als het óf hier, óf daar om ging.
Maar zij hadden in die frisse mor
genwind weinig tijd tot dergelijke
sophistisohe overpeinzingen. Temeer,
omdat ook de burgemeester hun
aandacht geheel opeiste in een waar
lijk geestig, gezellig speechje, dat
van het begin tot het einde de aan
dacht van de kinderen gevangen
hield.
De burgemeester sprak op een
voudige toon over het feest in het
paleis; dat er ook wat Leidenaars
naar het paleis toe gegaan zijn om
de koningin namens de gemeente
te feliciteren en dat er nu wel een
bi,izonder contact met het konings- j
huis is, omdat prinses Beatrix ze'f
Leidse is en op het Rapenburg
woont.
Het Politie-muziekgezelschap gaf
een rustig goed-rhythmische begelei
ding aan de kinderzang.
Onder de velen, die van dit klare
begin van de feesten getuige waren,
bevonden zich de burgemeester en
de wethouders, het bestuur van de
vereniging Koninginnedag, van de
3 Oktobervereniging, van de Chris
telijke Oranjevereniging, het bestuur
van de V.V.S.L. en het Collegium
P. H. A. de Boer, de commissaris van
politie, J. Dreeuwes, de brandweer
commandant, S. Hagedoorn, en de
heren J. Machielsen en B. Swanen-
burg van de onderwijsinspectie.
Na hun taak volbracht te hebben,
wachtte de kinderen in de Stadsge
hoorzaal een gezellige morgen.
Des morgens in de
Stadsgehoorzaal
Na de aubade op het Stadhuisplein,
trokken duizenden schoolkinderen in
een schier onafzienbare rij, met vlag
gen, strikken en mutsen in de natio
nale kleuren naar de Stadsgehoor
zaal, waar in drie zalen tegelijk een
feestelijk programma voor hen was
bereid. En terwijl buiten op de Bree-
straat het Nederlandse leg:er zijn pa
raatheid toonde iets dat immer
weer de zorgen wekt voor donkere
tijden hebben de kinderen binnen
hun onbezorgdheid uitgeleefd in
lachbuien en spreekkoren, wanneer
Charley domme dingen deed.
Na de opening door de voorzitter
van de commissie voor de kinderfees
ten, de heer N. B. M. Vreeburg, die
de kinderen vertelde, dat hij namens
hen een felicitatiebrief aan H.M. de
Koningin had gestuurd, zongen de
kinderen zo hard ze konden twee
coupletten van de nationale hymne.
Toen Oom Charley het kinderva-
riëté vervolgens aan zijn aandachtig
toeziend gehoor wilde voorstellen en
de jeugd hem reeds een goede mid
dag had gewenst, werd de voorstel
ling verstoord door de Kabé's met
de dwergclown Bennie, die hun
diensten kwamen aanbieden. Tot drie
maal toe werden ze als onbruikbaar
van het toneel geschopt, maar toen
kwam de jeugd los met de Kabé's
overigens en hebben de toesdhou-
wertjes geschreeuwd van plezier om
de dwaasheid diie het tweetal op het
toneel bracht.
Wie gaat er bijvoorbeeld zwem
men, met een hemd van zeven meter
lengte aan? En wie durft een ge
weerkogel met zijn tanden te pak
ken? Maar het mooiste was nog wel
de dolle jongleur, die zelfs „rijdend"
op een grote bal, zijn evenwichts-
kunstjes liet zien. Hartelijk hebben
de kinderen ook gelachen om Rik,
Rak en Rok, de drie clowns en om
Monkey, de ondeugende aap. Maar
tijdens de wedstrijd HollandBelgië
léék de Stadsgehoorzaal wel her
schapen in een echt stadion: Het
jeugdig publiek loeide van nationale
trots als een van de beide beschuit-
etende partijen een puntje voor
sprong op de tegenstander behaalde
De uitdaging van mr Delcampo om
hem na te doen, werd niet beant
woord en vol bewondering hebben
jongens en meisjes naar de verrich
tingen van de tovenaar gekeken.
Tot slot zijn ze 40 minuten in het
Paleis van de Maharadja op bezoek
geweest in een sprookje uit „1001
Nacht". En dat met open ogen en
bij klaarlichte dagZe hebben ge
noten in de Stadsgehoorzaal, de
schoolkinderen van Leiden.
Haarlemmerstr. 123 - Leiden
In onze speciaalzaak van
religieuse artikelen vindt U
o.m. 'n uitgebreide keuze in
Zie ook onze etalage en show
ruimte aan de Stille Mare.
ZATERDAG 4 MEI A.S.
des avonds 7.15 uur
in de
Stadsgehoorzaal
Spreker:
PROF. DR. P. A. H. DE BOER
Rector Magnificus der R.U.
Muzikale omlijsting:
HET TOONKUNSTORKEST
o.l.v. Henk Geirnaert.
LEIDSCH MANNENKOOR
o.l.v. Willem Mizee.
Na afloop STILLE TOCHT
langs het Kruis aan de
Steenstraat.
Van half tien des morgens tot aan
het middernachtelijk uur heeft er
slechts tweemaal onderbroken door
een korte eet-pauze een grote
drukte geheerst op het plein tussen
Cobetstraat en De Laat de Kanter
straat in de burgemeseterswijk.
Rond een hoge vlaggemast en een
houten dansvlonder hebben vierhon
derd kinderen uit achttien straten
van de wijk deelgenomen aan de
tiende gezamenlijke viering van Ko
ninginnedag.
Tegen half tien begonnen de kin
deren zich te verzamelen voor een
optocht waarin zij met vlaggen, ver
sierde steps, kinderwagens en fiet
sen achter de muziek van K. G.
en een padvindersband door de bur-
gemeesterswijk zouden trekken.
Na hun terugkomst van de wande
ling zongen de kinderen gezamen
lijk het Wilhelmus en kregen zij de
eerste van zeven versnaperingen, die
door het bestuur werden uitgereikt.
Die vielen bijzonder in de smaak
en het was aardig, te zien welk een
hartstocht in de lieve jeugd oplaaide,
wanneer een tractatie gehaald kon
worden. De leidsters dertig meis
jes en dames hadden hun vrije
dag vrijwillig beschikbaar gesteld
voor dit rumoerig avontuur. Met
tact en volharding wisten ze de
feestelingen in bedwang te houden
en hen het hoogste genot te ver
schaffen, dat zich een kind kan in
denken; een prijs met bewonde
ring aan de winnaar overhandigd
een lolly of een feestmuts.
Tussen al het gedrang om vooral
niets van de verrichtingen van broer
tjes, vriendjes of vriendinnetjes te
missen, als die hun krachten maten
tussen de witte lynen van de wed-
strijdvelden, liepen de heren en da
mes organisatoren van het feest
heen en weer. Hun hoofd „liep om"
van de vele kleinigheden, die ze te
gelijkertijd te verwerken kregen, en
die toch van wezenlijk belang waren,
om de festiviteiten vlot te laten ver
lopen.
Wie niet direct behoefde deel te
nemen aan een van de wedstrijden,
of nog een tijdje wilde wachten met
zijn tractatie, kon in de rij gaan
staan voor een ritje met de Jan Ple
zier, die, getrokken door twee be-
pluimde vossen door de straten van
de burgemeesterswijk reed. Het was
er echt gezellig en de kinderen in
alle leeftijdsgroepen hebben harteijk
genoten van de spelen. Des middags
traden goochelaar en clown voor hen
op en moe van de wedstrijden en
lachen zijn ze 's avonds naar bed ge
gaan. waardoor de straat vrij kwam
voor de oudere jeugd. Dansend en
hossend heeft die het plein in beslag
genomen, totdat om twaalf utir het
klokje van gehoorzaamheid ook voor
hen sloeg.
Dat het Koninginnefeest in de bur-
gemeesterswijk zulk een succes is
geworden, is niet in het minst te
danken aan de welwillende mede
werking van alle gemeentefijke in
stanties. Zelfs de bushalte was voor
een dag verplaatst en zonder ran
cune heeft de ondernemer toegezien,
hoe de Jan Plezier de plaats van
haar bussen innam.
TVPPM 10 vinfler syst-
t blind ritmisch
CTFNn 4taien 1130l6tter'
t mm qrepen p. minuut)
GEG. 2—3 MAANDEN KLAAR.
Ken Erk. PITMANSCHOOL
Plantsoen 65 Telefoon 26558
(Advertentie)
Oranje en de jeugd
We zijn met de heer A. van der
Neut, het bestuurslid van de Oran
jevereniging meegereden, om eens
te zien hoe de repen chocolade en
de gratis kaartjes voor het circus
Elleboog in handen van oranjedra-
gende kinderen terecht kwamen.
Welnu, dit is een hartveroveren-
de gebeurtenis geworden. Er waren
buurten waar de kinderen reeds uit
gedost in veel en opvallend oranje
op de komstvan de gulle gever zaten
te wachten. De heer Van der Neut
maakte van elke uitdeling een klei-1
ne plechtigheid. Hij verzamelde het
jeugdig volkje rondom zich en stel
de enige vragen, die de kinderen met
een gretige blik op de grote doos
chocolade, welke door enige dames
van de V.V S.L. meegevoerd werd,
beantwoordden.
Er waren er by, die met een
schools gebaar de vinger in de lucht
staken als zij meenden het juiste
antwoord op een vraag over konin
gin of koningshuis te kunnen beant
woorden.
De allerbraafsten kruisten zelfs de
armen over elkaar, omdat zij zelfs
op deze allervrijste vrije dag nog
niet de juiste tactiek van de school
banken konden vergeten.
Hoe het zij, de repen kwamen
stuk voor stuk in de handen en daar
na in de magen van de Leidse jeugd
terecht. Er werden 150 repen en 50
kaartjes uitgedeeld.
De geluidswagen, die vrolijke
marsmuziek liet horen trok in de
verschillende delen van de stad,
steeds weer de aandacht van een uit
bundige kinderschaar. I
In de Stadsgehoorzaal was des
middags een groot kinderfeest. Het
reeds in korte tijd bekend geworden
kindercircus „Elleboog" uit Amster
dam gaf er een voorstelling.
Ongetwijfeld heeft deze groep al
een grote routine en weet ze de kin
deren voortdurend te boeien. En het
is juist zo aardig, dat er althans
I op het podium geen volwassenen
aan te pas komen. De kinderen doen
I alles zelf. Ze veranderen de décors,
j kondigen de nummers aan, en lossen
elkaar af met een vaart en een ge
mak alsof ze geroutineerde tonelis
ten waren, want dat zal men licht
begrijpen, het is natuurlijk allemaal
meer toneel, dan echt circus. Het
.echte circus is altijd een van de
grootste attracties voor kinderen ge
weest. Ook dit door kinderen ver
toonde miniatuurcircus heeft echter
de kinderen in de zaal en de zaal
was stamp-en-stampvol geduren
de twee uur de sfeer en de entourage
van het grote-m ensen -circus weten
te brengen en hen gefascineerd door
de levendigheid en afwisseling van
dit romantische bedrijf. Bovendien:
er waren werkelijk artiesten in de
(circus)-dop aan het werk te zien.
Daar waren enige meisjes, die voor
treffelijk dansten op het slappe
koord, er was een August, die even
dom was als lenig. Een zwartgelokt
meisje balanceerde zeer vaardig op
een grote rode bal. Dat was Petro
nella en er waren nog meer kunste
naartjes en kunstemakertjes met
welluidende namen. Hassan, de de
genslikker, en Roberto, die door een
hoepel met messen sprong onder het
doven van de lichten en voor een
ademloze zaal. Statig wandelde Fa
rina, een Oosterse prinses over het
slappe koord. Eén van de opmerke
lijkste nummers was wel dat van de
acrobaat Hermanas, een jongen van
misschien veertien jaar, die op één
wiel rondrijdt of het niets is en daar
bij een flair in zijn optreden heeft,
die de geboren artiest verraadt. Op
een gegeven ogenblik rijdt hij op een
wiel van twee meter hooete, vroliik
lachend tegen de zaal. Een jongen
met veel aanleg, die Hermanas Zijn
optreden werd luid en langdurig be
jubeld en vormde stellig het hoogte
punt van dit zeer verzorgde, boeien
de program. De dressuurnummers
met de (pseudo)-paarden, beer, zee
leeuw en zelfs olifant werden met
veel handigheid g 'eid door char
mante jongedametjes, er werd moe
dig geblazen en getrommeld door
een kinder-circus-orkest, en er was
nog een zeer sterke gewichtheffer.
De „spreekmeester" jongleerde met
een stok en er waren ook exotische
nummers: een slangenbezweerster
en de taran-taran, een Italiaanse
dans. De middag werd besloten met
een rasechte zigeunerdans, waaraan
de hele groep meedeed. De zaal nam
met een welgemeend kinderapplaus
afscheid. We kunnen niet anders zeg
gen, dan dat het een zeer geslaagde
voorstelling was, iets buitengewoons
en deze keer niet alleen vóór, maar
ook dóór kinderen.
Koele jazz
op Stadhuisplein
Het dansen op het Stadhuisplein
was een experiment, dat door het
bestuur van de vereniging Konin
ginnedag met enige bezorgdheid
in het programma was opgenomen.
Men vreesde rock 'n' roll en an
dere uitspattingen. Misschien dat
het door de verkoelende avondwind
kwam, maar het is er achter het
stadhuis zeer rustig toegegaan. On
der het spiedend oog van enige poli
tiemannen, dankte men op grammo
foonplaten foxtrot, Engelse wals,
tango en andere muziek, die de be
nen in beweging kan brengen. De
man, die de zwarte schijven op het
plateau moest leggen deed het rus
tig aan. Zijn tactiek was na enige
opwindende nummertjes, die voor
namelijk aan de zelfkant van dit
plein enige activiteit by de rockende
teenagers ontketende, weer voor een
kalmerend nummer op te leggen, dat
zelfs aan de grootmoeders van deze
jeugd een goedkeurende glimlach
ontlokt zou hebben. J
AFSCHEID E. A. Tb. VERMOND
VAN DE LICHTFABRIEKEN
De heer E. A. Th. Vermond nam
gisteren, na een diensttijd van 43
jaar wegens het bereiken van de pen
sioengerechtigde leeftijd, afscheid van
directie, chefs en collega's. In de ka
mer van de heer ir. Y. Ykema, direc
teur der Lichtfbarieken, vond het of
ficiële gedeelte van het afscheid
plaats.
De heer Ykema noemde het ken
merkend voor de heer Vermond dat
een aan hem opgedragen karwei
steeds prima in orde kwam. Voor zijn
langdurige diensten, aan de fabrieke1"
bewezen, dankte de heer Ykema hem,
mede namens het gemeentebestuur.
De directeur wilde de hamer, die de
heer Vermond 43 jaar gebruikt had,
niet eenzaam achterlaten en onder
hilariteit van de aanwezige heren,
bood hij hem de heer Vermond als
herinnering aan. Ook de verder aan
wezige heren hadden niets dan lof
voor het vakmanschap van de heer
Vermond en voor de aangename sfeer,
die hij in zijn kring van collega's
geschapen had. Namens de Perso
neelsvereniging boden enige verte
genwoordigers van het bestuur een
herinneringsgeschenk aan en daarbij
ontbraken vanzelfsprekend de waar
derende woorden niet.
Het personeel ven de afdeling Gas
distributie had zich intussen in de
can tine verzameld en hier wachtte
de heer Vermond en zijn echtgenote
een allerhartelijkste huldiging.
Behalve een fraai bloemstuk, ver
vaardigd door een der collega's, werd
de heer Vermond nog een attentie
aangeboden. De heren Kloeg en Dool
spraken daarbij -e algemeen geachte
en sympathieke collega toe, waarbij
aan menige episode uit de lange
diensttijvan de heer Vermond her
innerd wer-d.
Zeer velen drukten de afscheid ne
mende collega de hand, nadat deze
met een kort woord zijn dank had
uitgesproken voor de talrijke blijken
van vriendschap en collegialiteit.
Kinderspelen op het sportterrein.
Zuster Willibrorda f
Maandag j.l. is in het klooster van
het St. Elisabeth-ziekenhuis te Lei
den bijna 85 jaar oud overleden zus
ter Willibrorda, (in de wereld Anna
van Seumeren).
was de enige overgeblevene
van de vier zusters, die in 1892 het
St. Elisabeth-ziekenhuis te Leiden
hebben opgericht.
Zuster Willibrorda is op 30 mei
1872 te Tilburg geboren. Op 27 sep
tember 1894 deed zij haar H. Profes
sie. Van de 65 jaar van haar kloos
terleven heeft zij er 61 in Leiden
doorgebracht.
Velen jaren was zij wijkzuster, het
laatste van het wijkgebouw aan de
le Binnenvestgracht.
Goedheid en ijver waren de ken
merken van haar leven en werken.
Drie jaar geleden hebben wij nog
over zuster Willibrorda geschreven
naar aanleiding van haar 60-jarig
Professiefeest. Wij citeerden toen uit
het relaas, dat zijhaf in het gedenk
boek bij het 50-jarig bestaan van de
oprichting van het ziekenhuis te Lei
den, een relaas dat getuigde van een
levenslustig gemoed en een levendig
gevoel voor humor. De laatste jaren
was zuster Willibrorda rustend, maar
ook in deze tijd konden haar nijvere
handen zelden rust vinden.
Vrijdag a.s. vindt om 9 uur v.m. de
plechtige Uitvaart plaats in de kapel
van het ziekenhuis aan de Hooi
gracht, daarna volgt de begrafenis op
het kerkhof aan de Zijlpoort.
Om half negen maandagmorgen
vertrokken van het kerkplein voor de
St. Petruskerk te Leiden drie auto
bussen, die ruimte gaven aan de 150
pelgrims van stad en omgeving, die
I de jaarlijkse bedevaart naar St. Li-
I duina van Schiedam ondernamen.
In Den Haag sloten zich hierbij nog
bedevaartgangers uit Den Haag en
i Noordwijk aan.
In de St. Liduinakerk te Schiedam
werd de plechtige Hoogmis opgedra--
gen door deken W. P. M. Haring met
assistentie van de kapelaans P. H. L.
van Ingen uit Leiden en kapelaan M.
W. Meiman. Kapelaan J. W. M. de
Jong hield de predikatie.
Hij sprak over de bovennatuur
lijke zin van het lijden. De hoofd
deugd van Liduina was de held
haftigheid, waarmede zij haar kruis
wist te dragen. Deze heldhaftigheid
treffen wij ook in deze tijd aan bij
vele zieken om ons heen. Van Li
duina en de moedigen van deze tijd
kunnen wy leren gaan hoe we zelf
de moeilijkheden van het dage
lijkse bestaan kunnen dragen.
De gezangen in de H. Mis werden
verzorgd door het zangkoor en kna
penkoor van de St. Petrusparochie
o.l.v. de heer Rijnbeek. De heer G.
Bots begeleidde aan het orgel.
In het „Musis Sacrum" aan de Lan
ge Haven werd de koffie-tafel in een
gezellige sfeer genoten, 's Middags
werd na de Kruisweg in de Liduina-
kapel aan de Warande en een bezoek
aan de kapel van Maria van Schie
dam in de kerk van de H. Joannes de
Doper in de St. Liduinakerk door pas
toor W. E. M. Bende van Noordwijk
aan Zee een plechtig Lof gecelebreerd.
Assistentie verleenden pastoor G. J.
de Greve uit Voorschoten en kape
laan J. W. M. de Jong uit Leiden.
Ca. half zeven bereikten de bussen
weer Leids grondgebied.
GOUDEN ZWEEFVLIEGBREVET
VOOR AAD EIKELENBOOM.
De Leidse zweefvlieger Aad Eike
lenboom heeft met een hoogtevlucht
van 3500 meter voldaan *an de laatste
eis voor het gouden zweegvliegbrevet.
Hy werd boven Teriet met een sky
lark III tot 300 m hoogte achter een
motorvliegtuig opgetrokken, steeds
gebruik makend van de thermiek bo
ven Duitsland tot 3800 meter en keer
de vervolgens weer naar Teriet te
rug. Eikelenboom had vorig jaar
reeds aan de eerste üs voor dit brevet
voldaan door 327 km. van Teriet naar
Hamburg te zweven. Aangezien hij
toen voor de start het vliegveld bij
Hamburg als doel had opgegeven,
wordt hem het gouden brevet thans
verleend met een diamant voor doel-
vlucht.
