Landenhockeytoernooi te Amstelveen gehouden Het meisje Nederland won niet zonder moeite van Ierland: 1-0 Kredietverlening geeft sterke ontwikkeling te zien DINSDAG 23 APRIL 1957 DE LETDSE COURANT PAGINA 3 Elf hardwerkende, enthousiaste en felle Ieren hebben het Nederlands hockey-elftal op de eerste dag van het landentoernooi in Amstelveen de voet danig dwars gezet. De Oranjeploeg kwam na een snelle, soms harde wed strijd met de kleinst mogelijke zege (10) uit de strijd en niemand op en rond het zonnige veld zal hebben durven beweren, dat Ierland hiermee te veel kreeg. Het Nederlands elftal speelde een redelijke partij hockey, er was zeker sprake van een technisch en tactisch overwicht en de lichamelijke conditie was goed. Maar toch ontbrak er nog teveel aan het spel. Het plaatsen was over het algemeen niet best en in de aanval mankeerde de samenhang, die deze linie vaak zo onweerstaanbaar maakte. Henk Bouwman was zeer actief. Hij zwoegde van begin tot einde en in vrijwel elke gevaarlijke Nederlandse aanval speelde hij een hoofdrol, doch het flitsende snelle schot was er nu niet. Van Erven Dorens slaagde er evenmin in met zijn razendsnelle dribbels doorbraken te forceren en de derde man van het binnentrio, van Grimbergen stak niet in zijn beste vorm. Drijver beste man. De speler, die vooral de vele bui tenlandse bezoekers versteld liet staan over zijn hockey, was voor de zo veelste maal in de 72 wedstrijden, die hij nu achter zijn naam heeft, Han Drijver. De Togoon, die langzamerhand tot de oudgedienden gaat behoren, mag dan wellicht iets aan snelheid hebben ingeboet, zijn gevoel voor dp positie en zijn soms fabelachtige controle van stick en bal stellen hem in staat dit „gebrek" volledig te camoufleren. Met Terlingen en de prachtig samen werkende middenlinie, waarin aan voerder Loggere zijn 75e wedstrijd met evenveel geestdrift en stuwkracht speelde als zijn le, vormde Drijver een defensie, die voor de vinnige groenhemden van een te zwaar kali ber bleek te zijn. Ook in de Ierse ploeg lag 't zwaar tepunt in de verdediging. Rechtsback Judge mocht de „runner up" worden genoemd in de strijd om de titel: bes te man van het veld en de kleine spil Mc Elroy speelde evensen een voor treffelijke wedstrijd. De wedstrijd. Over de wedstrijd zelf kunnen we kort zijn. Het was een aantrekkelijke kamp vol vaart en spanning, het aan tal hoogtepunten was echter al even gering als het aantal doelpunten. Bouwman was de eerste Nederlan der, die een scoringskans kreeg, maar zijn schot uit een strafcorner werd een centimeter voor de doellijn door Mc Elroy gestopt. De tweede maal, dat de Bloemeri- daalse linksbinnen de aandacht op zich vestigde, was toen hij de bal na een snelle combinatie tussen van Beaumont en van Erven Dorens in een machtige zwaai hoog over doel Dankzij een doelpunt, in de laatste minuut gescoord, heeft België voor de tweede maal binnen enkele weken van Zuid-Afrika gewonnen. Ditmaal werden de Zuid-Afrikanen met 21 geklopt. In Brussel hadden zij des tijds met 32 verloren. Ook deze wedstrijd was het aan kijken tenvolle waard, maar van wer kelijk goed hockey is maar zelden sprake geweest. Het was een strijd tussen twee geheel verschillende spel typen. De ploeg van Zuid-Afrika met combinatiespel, vlot maar doorzich tig, gebaseerd op snelheid en nooit op lichaamskracht; het Belgisch elftal met stug, stoer hockey, steunend op de geestkracht en de ervaring van de vertrouwde verdedigingskern Van Leer, Dubois, Enderle, Goossens. Tegen die „granieten hockey" wa ren de nieuwelingen in het interna tionale spel met al hun atletische ta lenten niet opgewassen. en de daarachter zich bevindende tri bune joeg. Toen Bouwman twee mi nuten voor rust een strafcorner goed „dood" maakte, kon Drijver, succes vol hoekslagspecialist in zijn club, de bal hard en hoog in de touwen jagen. De Ieren werden in de tweede helft meer en meer in de verdediging ge drongen, en het spel werd harder, he laas zelfs soms té hard. Bij een van die „voetbal-charges" in de Ierse cir- ke1 werd van Grimbergen nogal ruw tegen de grond gewerkt, met het ge volg, dat het spel geruime tijd moest worden gestaakt. Een strafcorner was de enige troost, doch hij leverde niets op. Het eenvoudige en opportunistischet maar snelle hockey van de 2^iid Afri kanen is voor de ploeg van de Ierse vrijstaat te sterk gebleken. De Ieren konden hun spel van zaterdag tegen Nederland niet evennaren én al was ook nu de verdediging weer het sterk ste deel van het team, zij konden niet voorkomen, dat Zuid-Afrika de wed strijd met 61 won. Wellicht was deze uitslag iets ge flatteerd, het neemt echter nietrweg, dat de hard slaande, snel combineren de Zuid Afrikanen een .-uime zege ze ker verdienden. De Ieren werden tenslotte, 8 minu ten voor het einde, beloond voor hun dappere tegenstand en het was Mc Elroy de beste man uit de defensie, die met een push uit een lange hoek- slag voor het tegenpunt zorgde. SCHAAKRUBRIEK Coöperatieve Boerenleenbanken (Eindhoven) Oranje won verder met 2-0 van Belgiët dank zij Drijver Het Nederlands hockey-elftal heeft de traditionele strijd tegen de Belgen met een kleine, maar goede overwin ning afgesloten. In een fel, vinnig en aantrekkelijk gevecht, dat de bijne 4000 toeschou wers boeide van begin tot einde, wer den de Belgen me+ 20 verslagen. Het Nederla.ids elftal ontwikkelde een geheel ander spel, dan zaterdag tegen de Ieren. I" e ploeg startte on middellijk in een hoog tempo, waar door België vrijwel de gehele wed strijd zijn beide binnenspelers Deb- baudt en Carbonelle in de verdedi ging heeft vastgehouden. Het stond te voren reeds vast, dat het er in deze wedstrijd orft zou gaan of de Belgische defensie, die tegen Zuid-Afrika zo sterk had gespeeld, stand zou houden. Dat de Belgische aanval er niet in zou slagen het de Nederlandse achterhoede erg lastig te maken, leek ook welhaast zeker. Inderdaad bleek de achterhoede van Oranje als een muur zo hecht en doel man Mulder heeft maar weinig ge vaarlijke ogenblikken beleefd maar de wijze waarop de Belgische verde diging tot capituleren werd gedwon gen, heeft ons niet kunnen bevredi gen, Ijoe fraai de doelpunten op zich zelf ook waren. Beide treffers kwa men nl. van de stick van de weer prachtig spelende linksback Han Drijver en beide kwamen ze tot stand uit strafhoekslagen. De Nederlandse aanval heeft zen der twijfel veel beter gespeeld dan in de wedstrijd tegen Ierland. Er zat nu meer vaart in deze formatie, er werd vlotter samengespeeld en ook de op zet van de aanvallen was beter. Maar uit geen van die combinaties kwam het schot, dat doelman van Leer te machtig was en daarom moet ook na deze wedstrijd de conclusie luiden, dat de stootkracht en de schotvaar digheid moet worden opgevoerd wil de ploeg haar oude productiviteit her krijgen. Al in de eerste minuten van de wedstrijd kreeg Oranje enkele straf- corners te nemen. Zij waren het re sultaat van een sterk offensief, dat Nederland na de middenbully had in gezet. De aanval werd goed gestuwd door Dick Loggere, die tegen België altijd de moeilijke taak heeft om de vergelijkingen, die men maakt tussen zijn spel dat van de Belg Goossens, te trotseren. Loggere toonde, dat hij aan uithoudingsvermogen en „dash" nog niets heeft ingeboet en in het cen trum van de verdediging zowel als bij de constructie van de aanvallen, was hij met de voortreffelijke assis tentie van linkshalf Tom van Dijck de grote man. In die eerste fase bleek ook, dat van Grimbergen in veel betere vorm was dan zaterdag en linksbuiten van Beaumont speelde eveneens een bui tengewoon goede wedstrijd. Jammer echter is, dat de Hagenaar zijn voor zetten te scherp in de cirkel plaatst. Nu waren zij vrijwel telkens een prooi van de zich goed opstellende Dubois. De eerste helft verliep onder grote spanning met vele aantrekkelijke mo menten, maar het Nederlandse over wicht werd slechts uitgedrukt in en kele korte en lange hoekslagen. Het zag er in c.e tweede helft naar uit, dat de strijd zonder doelpunten zou blijven, maar toen Drijver na een kwartier naar voren werd geroe pen om de zesde Nederlandse straf corner te nemen, was het raak. Als een kogel knalde de bal tegen het houtwerk achter van Leer. De Belgische aanval strandde voort durend op de ver vooruit opererende achterhoede en Goossens kwam maar zelden aan het vervullen van zijn aanvallende taak toe. Ieder had zich al tevreden gesteld met een 10 over winning toen enkele minuten voor het einde een tweede doelpunt tot stand kwam. Een hoog schot werd door van Leer Over de lat gewerkt, maar hij had de bal geworpen en een strafbul- ly was dus de juiste straf geweest. De Ierse referee gaf echter een strafcor ner. Voor de Belgen bleek de straf echter niet minder zwaar. Bouwman stopte en sloeg in, van Leer werkte weg, maar Drijver zag zijn kans en zijn schot was onhoudbaar. AUTOMOBILISME AUTOSPBINTS OP ZANDVOORT Gisteren werden op het circuit van Zandvoort autosprints georganiseerd door de RAC-West, waarvoor grote belang stelling bestond, zowel van de zijde van het publiek als van de deelnemers. Het eerste gedeelte bestond uit een snelheidswedstrijd over 1 km. het tweede deel was een behendigheidsrit. De uit slagen luiden: Klasse 1 (tot 1000 cc): 1. Van der Woerd (DKW)2. Leppink (Dauphine). Klasse 2a (1000 tot 1200 cc): 1. Boots (Volkswagen); 2. Beckering (Volkswagen). Klasse 2b (1200 tot 1500 cc): 1. Caviet (Peugeot); 2. Niet.Dller (Peugeot). Klasse 3 (boven 1500 cfc): 1. De Ruyter de Wild (Lancia)2. Bleeker (Opel). Sportwagens (tot 1500 cc): 1. Vetter (M.G.); 2. Oosten (Riley). Sport wagens (boven 1500 cc): 1. Tak (Mer cedes); 2. Slotemaker (Jaguar). Van der Woerd en Vetter behaalden resp. in DKW en MG het maximum aantal punten van 22. Zes rijders kwa men tot 19 pnt., t.w. Bleeker. Leppink, Oosten, De Ruyter de Wild, Slotemaker en Tak. De Engelse coureur Marks is gister middag verongelukt op het circuit van Brand's Hatch (Kent). De kleine Cooper, waarmee hij deelnam aan een sport wagenrace. vloog uit de bocht en kwam tussen de toeschouwers. Vier toeschou wers werden gewond. Twee deelnemers aan de Coronation Safari, een rallye over een totaal afstand van 5200 km in Oost-Afrika, zijn ver dronken doordat hun wagen in de Rava rivier in Tanganyika slipte. Het waren Chples Safi en Somak Raj, beiden uit Nairobi. Dit was het eerste ongeluk met dodelijke afloop in deze rallye, die 5 jaar geleden voor het eerst werd gehouden. Donderdag jl. waren de 64 deelnemers gestart. HANDBAL HET WERELDKAMPIOENSCHAP De 19e partij uit de tweekamp om het wereldkampioenschap schaken tussen Botwinnik (wit) en Smyslov is na 16 zetten in remise geëindigd. De stand is nu 10y8l/2 in het voordeel van Smyslov. Onderstaande partij, die ons werd toe gezonden ter bespreking, werd gespeeld voor de Philidor-afvalwedstrijd. Wit: Th. P. van den Berg. Zwart: E. Ketting. 1. e2e4. c7—c6; 2. d2—d4, d7—d5; 3. e4xd5. c6xd5; (de afruilvariant van de Caro-Kann)4. Pglf3? (deze zet schenkt zwart de gelegenheid om zijn dameloper buiten de keten te brengen. Beter is daarom 4. Ld3)4Lc8; —f5; 5. Pblc3, Pg8—f6; 6. Lel—f4, e7— e6? (eerst Pc6 zou hebben voorkomen, dat wit met 7. Lb8:. Txb8; 8. Lb5+ enz zwart in moeilijkheden had gebracht); 7 a 2a3. Pb8—c6; 8. Lfl—e2. Lf8—e7; 9. 0—0, 0—0; 10. Pf3h4, Lf5— g6 (hier was Pf6e4 ook lang niet verwerpelijk); 11. Ph4xg6. h7xg6; 12. Ddl—d3. a7—a6; 13. Tflel. Ta8c8: zwart gaat ge bruik maken van de half-open c-lijn. wil verwacht dit tijdig te kunnen beant woorden met een tegenactie op de ko ningsvleugel): 14. Taldl. Pc6—a5; 15. Dd3g3. Pa5c4; 16. Le2xc4, Tc8xc4; 17. Lf4g5. (er dreigde Ph5 met ruil, waarna zwart zijn goede raadsheer be hield tegen het paard. Na de tekstzet kan Ph5 niet meer wegens 17Ph5?; 18. Lxe7. Dxe7; 19. Pxd5 enz.) Dd8c8; 18. Dg3h4, Le7xa3: 19 Tdl—d3! (dreigt Th3!) Pf6—h5 (anders volgt Lxf6 cn daarna Th3); 20 g2—g4, f7—f6; 21. Lg5d2, La3xb2; 22 g4xh5, g6—g5; 23 Dh4h3. f6—f5; 24. h5—h6, Tf8—f6: 25 Ld2xg5, Tf6g6; (tegen deze witte druk lijkt geen verdediging meer mogelijk). 26. h6h7t, Kg8h8; 27. Dh3—h5, Tg6 xg5t; (verdedigen door DeR zou falen op Pxd5)28, Dh5xg5, Tc4xc3. k M k k k k i I S ;V im w De krediet- en voorschotverlening der boerenleenbanken gaf in 1956 een sterke ontwikkeling te zien. Verschil, lende factoren zijn hierop van invloed geweest. Vooreerst de toenemende kapitaalslntcnsiteit van de land- en tuinbouwbedrijven, waarbij het te- i kort aan arbeidskrachten en de stij- gende materiaalprijzen een rol van betekenis vervullen. Ook de krediet- en voorschotverlening tegen zeker- heidsoverdracht van roerend goed, die in land. en tuinbouw vooral met het oog op de belangen van de pacht bedreven meer en meer wordt toege past, is hierbij van invloed geweest. De geldschaarste bracht ook vele niet-leden vooral in de publiekrechte lijke sfeer tot het opnemen van voor schotten bil de boerenleenbanken, waarvoor door de Centrale Bank aanvankelijk nog goedkeuring werd verleend aan banken, die geacht kon. den worden beleggingsmoeiliikhcden te ondervinden. De bedragen der ver. strekte voorschotten stegen van maand tot maand. De van de maand tot maand stij gende kredietuitzettingen der boeren leenbanken namen tegen het einde van 1956 een verontrustend verloop toen daartegenover praktisch geen nieuwe besparingen meer stonden. In verband daarmede bleken maatrege len noodzakelijk ter waarborging van de voorziening in de financieringsbe. hoeften van de leden der boerenleen. banken. ABCDEFGH Te overwegen ware: 28Lxc3; 29. Tg3, Lxd4 of 28. Lxc3; 29. Txc3, Txc3; 30. Dg6, Tc6 of 28Txd4; 29. Txd4, Lxc3 met een kwaliteit voor 2 pionnen. Na de tekstzet is het snel gedaan met zwart. 29. Dg5g6, Tc3xd3; 30. c2xd3. Lb2xd4; 31. Telxeö en zwart gaf op. TER OPLOSSING 'sffnasweuiaS *iu jutm ua *qxge g (uaSuoMpaS) *q "gqx -88H '13T e z 'whi (Mfti -aifUBSaoi ;aiu si 88 ;uba\ 'uajaAOUiord ufti-q ap do 'taoui uoid autAL ap Jasttuaj iaq si sqxyi do) gn x :3ins9<>ido Zaterdagavond is eindelijk de laatste partij om het persoonlijk kampioenschap van Nederland tussen Visser en Kramer in remise geëindigd, zodat de slotstand is geworden: 1. Donner 9 pnt.; 2, 3 en 4. Bouwmeester. Van den Berg en Roessel, ieder 7 pnt.; 5. Cortlever 6 pnt.; 6. Span jaard 5\A pnt.; 7, 8 en 9. Barendregt, Van Scheltinga en Kramer, ieder 5 pnt.; 10. Van den Bosch 41/? pnt.; 11. Orbaan 3 pnt. en 12. Visser 2 pnt. HET CLARE BENEDICT TOERNOOI Op eerste pöasdag werd het Clara Benedicttoernooi in het prachtig gelegen Zwitserse hotel Gurten-Kulm te Bern officieel geopend door de voorzitter van het organiserend comité, de heer Nagler. Na de gebruikelijke vriendelijke woor den vond de loting plaats, die tot resul taat had: 1. Nederland, 2. Oostenrijk, 3. Italië. 4. West-Duitsland. 5. Zwitserland. 6. Frankrijk. In de eerste ronde moesten wij dus spelen tegen Frankrijk, met wit aan de oneven borden. Dr. Euwe speelde dame gambiet, dat Muffang met de Cambridge Springs variant trachtte te beantwoor den. Wit koos echter de ruilvariant, waarna zwart de loper niet naar e7 maar naar d6 ontwikkelde. De doorbraak in het centrum leverde Euwe de vrije e-lijn. waarna de zwarte koning f8 uit week. Het kleine openingsvoordeel werd geleidelijk en bijna onmerkbaar uitge breid. een zwarte pion gng verloren en zonder enige tegenkans moest Muffang de vlag strijken. Van den Berg speelde na lang na denken e4, waarop Sansas met d5 ant woordde. Wit speelde niet op verovering van de pion, wat in de Skandinaviër tot ontwikkelingsachterstand leidt, maar bracht zijn eigen stukken snel en goed in het spel. In een veelbelovende stelling werd het hem gemakkelijk gemaakt, doordat Sansas door een fout een pion verloor, waarna de opmars van Van den Berg helemaal niet te stuiten was. Bouwmeester speelde de hele partij iets sterker dan zijn tegenstander, Nora. Met veel kleine finesses versterkte hij zijn stelling en won tenslotte een pion. De afgebroken stand belooft winst voor hem. Roessel speelde de Konings-Indlsche verdediging en hoewel Lemoine snel de dames ruilde en op remise aanstuurde, maakte onze jongste deelnemer hem dat niet gemakkelijk. Hij offerde een kwali teit voor een pion en hoewel de tegen stander eenzelfde materiaal weer terug gaf is de afgebroken stand nog steeds een beetje In Roessels voordeel. De uit slagen luiden: NederlandFrankrijk 2—0 (2 afgebro ken partijen). Dr. EuweMuffang 1—0; BouwmeesterNora afgebroken; Van den Berg—Sansas 10; RoesselLe moine afgebr. Verdere uitslagen: OostenrijkZwit serland IV-,1\4: West-DuitslandItalië 20 (2 afgebr. partijen) Nadat zowel de Duitsers als de Neder landers hun beide afgebroken partijen uit de eerste ronde hadden gewonnen en daardoor vier punten hadden, werd met de grootste spanning het resultaat van de tweede ronde tegemoet gezien, waarin door de speling van het lot de beide rivalen juist eikaars tegenstanders van de vorige dag ontmoetten. Aanvankelijk zag het er voor ons niet ongunstig uit. omdat wij na de openingsver het geheel beter stonden dan de Duitsers. Euwe had een veelbelovende stelling tegen Ro- batsch, die dé GrlLnfeld-verdediging toe paste. maar niet kon verhinderen, dat na afruil van een centrumpion wit de e-pion naar de vijfde lijn doorschoof. Hij nam daarbij de achtergebleven d- pion op de koop toe, maar nestelde een paard op e4, dat zwart tot de verzwak king h6 dwong, waarna dit paard naar f6 ging. Wit offerde daarna de d- en e- pion voor de aanval, vervolgens een kwaliteit en won op waarlijk grootmees terlij ke wijze in 33 zetten. De uitslagen luiden: NederlandOostenrijk 1\41\A (1 afg. partij). EuweRobatsch 1—0. Dückstein —Bouwmeester yViVan den Berg— Kinzei 01. LeinweberRoessel afgebr. Frankrijk—West-Duitsland 0—1 (drie af gebr. part.); Zwitserland—Italië V,V? (drie afgebr. part.). De resultaten van de afgebroken par tijen uit de tweede ronde waren: Neder landOostenrijk 2—2. Leinweber—Roes sel Y?14. Frankrijk—West-Duitsland V)y> (en 1 afgebr. partij); Zwitserland Italië 22. FrankrijkWest-Duitsland K314. De stand na de tweede ronde werd: 1. West-Duitsland 1\4 pnt.: 2. Neder land 6 pnt.; 3. Oostenrijk 4y pnt.; 4. Zwitserland 3y pnt.; 5. Italië 2 pnt.; 6. Frankrijk \4 pnt. De geleidelijke uitbreiding in de loop van de voorafgaande jaren van de mogelijkheden tot opneming van kredieten en voorschotten door de. leden van de boerenleenbanken zou niet in de mate, zoals thans is ge schied, gehandhaafd hebben kunnen blijven, indien daarnaast geen beper kingen zouden zijn aangelegd aan de financiering door de boerenleenban ken van niet-leden. zowel in de pri vate als in de publieke sector. De uit zettingen bij niet-leden werden ge heel stopgëzet, toen bleek, dat uit zettingen in de vorm van kredieten en voorschotten aan leden de bü de boerenleenbanken binnenkomende besparingen ruim overtroffen. Met ingang van het lopende jaar werden de rente-tarieven bij de boerenleen banken ook aangepast aan het sterk gestegen renteniveau. .Daling over gehele jaar. De tegoeden van de boerenleen banken bij de Centrale Bank gaven na een algemeen opwaartse beweging tot september over het gehele jaar een daling te zien van ƒ608 tot ƒ582 miljoen (met bijgeschreven rente). Per einde augustus bereikten zij de hoogste stand met 628 miljoen (zon der bijgeschreven rente). De debet- saldi van bedrijfsdebiteuren der Cen- trpv Bank stegen van ƒ85 tot lil m: en. Aldus wordt opgemerkt in het Jaar verslag over 1956 van de Coöp. Cen trale Boerenleenbank te Eindhoven. De toeneming van de uitleningen op langere termijn dan 20 jaar ging door, totdat maatregelen hiertegen een rem vormden. Uitzettingen op een termijn langer dan 10 jaar doch korter dan 20 jaar kunnen na de be perkingsmaatregel nog slechts voor komen bij wijze van beleggingsvoor schotten in de landbouw. Het doen van beleggingsuitzettingen buiten de landbouw werd door de getroffen maatregelen praktisch onmogelijk. Aanders dan het geval is bij de aangesloten boerenleenbanken, die de rentevoet van eigen uitzettingen steeds kunnen aanpassen aan de zich wijzigende rentestand, is zulks voor de Centrale Bank, gezien de aard van het merendeel harer beleggingen^ slechts mogelijk door verkoop daar van. Ten einde haar financiële positie zoveel mogelijk te versterken, mede in verband met een noodzakelijk ge bleken overgang naar een hogere snaarrente werd door de Centrale Bank tot 25 miljoen aan laag ren tende beleggingen afgestoten en in hoger rentende uitzettingen omge zet. Hierbij werd een verlies geno men tot ƒ1.3 miljoen, dat geheel ten laste van de Verlies- en Winstreke ning werd afgeschreven. Dit in aan merking nemende waren de bedrijfs resultaten niet onbevredigend. Na reservering van 780.000. voor belastingen, 250.000.— voor be drijfsrisico's en na algehele afschrij ving van voorzieningen terzake van gemouwen en bedrijfsinrichting, die op rond f 400.000.kunnen worden gesteld .resteert een nettowinst van f 293.712 (482.301). In ruïne te N"megen opgesloten Zestig mensen werden zondagavond opgesloten in de zgn. Commariderie van Sint Jan, de voormalige Waalse kerk aan de Franse plaats te Nijme gen, doordat een muur instortte. De brandweer heeft een nooduitgang ge maakt, waardoor zij konden ontsnap pen. De kerk is door oorlogshandelin gen grotendeels verwoest. Van de ruïn stortte omstreeks half elf een muur in tot grote schrik van de be zoekers, die zich bevonden in het gerestaureerde gedeelte, dat in ge bruik is als restaurant en wijnhuis. Weliswaar liepen zii geen direct gevaar, maar doordat de brokken puin de ingang hadden versperd, kon den zij dit gedeelte niet meer verla ten. De brandweer werd te hulp geroe pen en na veel moeite gelukte het om aan de achterzijde van het complex een nooduitgang te maken, waardoor de opgesloten bezoekers konden wor den bevrijd uit hun nogal netelige postie. („Trouw"). 1 IN HET BLAUW door FRANK PERRY 47). Hij liet me los en ik holde blinde lings door de tunnel. Het scheen me toe, dat ik er uren geweest was, maar vermoedelijk duurde het slechts een paar minuten. Ik kwam langs een trap en liep door naar de volgende. Ik wist niet, waarheen ze voerde, mijn enige gedachte was zo ver mogelijk weg te vluchten van hetgeen er achter me lag. Ik opende de deur bovenaan de trap en zag een lange, lege corridor voor me. Er was niemand te zien. Nu begrijp ik, dat ik in de noord vleugel was, in de vrouwenafdeling, maar ik was toen te verschrikt om aan richting te denken. Ik was doodsbang iemand te zullen ontmoe ten. Ik wilde niet tegengehouden of aangesproken worden. Ik wilde weg. En toen ontmoette ik een der doktoren, die juist de traf afkwam. Later hoorde ik, dat het dr. Win- field was. Ik holde bijna langs hem heen de gang uit. Ik kwam in het volgende gebouw, maar dat had geen uitgang. Ik keer de naar de galerij terug. Het had de gehele middag gesneeuwd; er lag een dikke laag sneeuw op de treden. Maar dat kon me niet schelen, ik zou liever tot aan de knieen in de sneeuw gezonken zyn dan iemand tegen te komen. Doch dr Winfield opende de deur en riep me toe. Ik wilde weglopen, doch voelde, dat die handelwijze wantrouwen moest wekken. Hij zou me misschien zijn nagelopen. En als iemand me ondervroeg, vreesde ik in tranen te zullen uitbarsten en alles te vertellen. Dus dwong ik mezelf te antwoor den en te doen of ik verdwaald was. Ik moest weer die hele lange gang doorlopen, nagekeken door de dok ter. Ik durfde niet omzien Er bleef me niets anders over dan door de hoofdingang te gaan. Gelukkig was de hal leeg en bereikte ik mijn auto zonder iemand te ontmoeten. Op weg naar huis zond ik Louis een brief. Ik vroeg hem, tegen geen sterveling te zeggen, dat ik hem die middag bezocht had, en me niet te schrijven of te bezoeken. Toen de blauwe bloembladen gevonden wer den, moet de arme jongen'wel ge dacht hebben, dat ik dr. Nichols ge dood had. De volgende dag las ik, dat de losgerukte bloembladen gevonden waren, maar ik geloofde niet, dat men mij daardoor zou kunnen op sporen. Ik zag, dat ik de bloem van mijn mantel verloren had, maar ik wist niet waar. De volgende dag leefde ik in voort durende vrees voor mijn leven. Ik was blij, dat mijn tante afwezig was en niemand mijn onrust bemerkte. Toen dr. Winfield gearresteerd werd omdat men de blauwe chrysant bij hem vond, zou ik alles bekend heb ben, als het niet was om Louis en de gedachte aan die duivel in de kamer onder de zijne. Als ik iets vertelde, zou Louis in zijn bed ver moord worden. Ik kon Louis toch niet vragen om weg te lopen, hij was hier voor zijn gezondheid en moest in dit klimaat bleven. Ik wist, dat dr. Winfield onschul dig was; ik wist, dat die zuster hem de morfine moest hebben gegeven om zichzelf te redden; ik wist, dat hij de waarheid sprak en ik wilde, hem graag helpen, maar ik kon niet. Ik wist, wie dr. Nichols ver moord had, maar ik durfde het niet zeggen. Ik kreeg een briefje van de Tsaar om de woning boven die van tante te huren en te zeggen, dat het voor een familielid was. Hoe hij wist, dat die leegstond, kon ik niet nagaan; hij had het juiste bedrag voor de huur bijgevoegd. Ik begreep, dat handlangers van hem erin zouden trekken. Ik wist, dat ze kwamen om me te bespionne- ren, wellicht te vermoorden Doch ik moest gehoorzamen. Toen vluchtte dr. Winfield. Op 'n nacht kwam hij in mijn woning en vertelde mij, dat de Tsaar hem had laten ontvluchten en dat hij had toegestemd om uit te vinden, wie er aan het hoofd van de misdadigers- bende stond. Indien dit mocht mis lukken, was hij van plan zich zelf bij de politie te melden. Doch hij was in een val gelopen, waar uit geen ontsnappen mogelijk was. Als hij niet gehoorzaamde, zou een door de Tsaar omgekochte agent hem „ge vangen nemen" en naar de gevange nis terugbrengen, waarna hij in ver band met de andere bewijzen, bijna zeker wegens moord op dr Nichols veroordeeld zou worden. Onder deze bedreiging liet de Tsaar hem een contract tekenen, waarin hij beloofde een moord te plegen. Het slachtoffer zou ik zijn, maar het stuk was gedateerd vóór dr. Nichols' dood en kon dus dienen om dr Winfield's schuld daaraan te bewijzen als hij zijn taak niet ver vulde. Hij meende nog steeds een kans te hebben om te ontdekken wie de Tsaar was en hem aan de justitie over te leveren. Maar zelfs de eigen handlangers van de Tsaar hadden hem nooit gezien en wisten hem niet te vinden. Als ze hem zagen, hoor den ze slechts een stem uit het duis ter en die stem was veranderd. Maar ik, ik alleen, ken het vrese lijk geheim. Ik heb zijn gelaat aan schouwd en zijn handen roodge kleurd gezien door het bloed van zijn slachtoffer. Ik wilde het dr. Win field zeggen, maar vrees sloot me de mond. Toen hij weg was, overwoog ik wat me te doen stond. Ik begreep, dat de Tsaar vreesde, dat de politie me door de blauwe bloem zou opspo ren en me mijn verhaal ontlokken Om dat te vermijden wilde hij me doden. Dr. Winfield had mijn leven ge spaard, met gevaar voor het zijne. Door mijn schuld was hij in de macht van de Tsaar geraakt. Als ik dood was, zou niemand meer tegen de moordenaars kunnen getuigen en zijn onschuld aan het licht brengen Ik moest handelen. Vanavond ga ik naar het sanatori um en zal Louis alles vertellen. Dan zullen we naar Lonnie Ogden's ka mer gaan en het contract opeisen, dat hij dr Winfield heeft laten teke nen, en het vernietigen. Ik zal tan- te's revolver meenemen. Als ik durfde, geloof ik dat ik Lon nie Ogden zou doden. Maar daartoe ontbreekt me de moed. Het zou bo vendien niet verstandig zijn; als ik hem doodde, zou niemand dit ver haal geloven U ziet, dat ik alles rijpelijk over wogen heb. Ik heb erover gedacht, me tot de politie te wenden, men zal mii kwalijk nemen, dat ik dat niet gedaan heb. Maar de mensen weten niet wat het is, voortdurend in vrees te leven, vermoord te worden. De Tsaar zei, dat ik niet zou le ven om tegen hem te getuigen. Als ik niet vermoord word, geloof ik dat ik eek zal worden, 's Nachts droom ik van dat afschuwelijke ge zicht en zie hoe de man zich over me heenbuigt met het mes in de hand. Uren lig ik wakker en luister naar alle nachtelijke geluiden en waan voetstappen te horen Ik kan het niet langer dragen. Misschien kun nen we vluchten. (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1957 | | pagina 5