„Holland's Qlorie" langs Holland's u/egen HET CORSO: Jaarlijks feest van bloemen en muziek ZATERDAG 13 APRIL 1957 DE LETDRK COURANT PAGINA 7 VANDAAG trok het grote bloembollencorso langs de grote weg j door de bollenstreek van Sassenheim naar Bennebroek. Meer dan dertig ontzaglijke praalwagens van soms meer dan 15 meter lengte, als altijd wederom met verbaasde ogen van tienduizenden langs de wegkanten en op de bermen, reden in langzaam tempo j als een kleurige bruidsstoet van Flora, „Holland's Glorie" voorbij, j Wij zullen ons niet verder ver diepen in deze vraag, doch slechts vaststellen dat „het weer prachtig was". En dan verwondert het ons steeds weer, dat ondanks al het reusachtige de lijnen van Jos van Driel, zoals hij deze reeds maan den geleden aan het tekenpapier toevertrouwde, zó vloeiend blijven en niet uit hun kracht gegroeid. Kleurenweelde in vloeiende lijnen Voor één dag dachten nóch kwe ker, nóch exporteur aan de „bollen"; vandaag was het feest enkel aan de bloem gewijd. Een baaierd van kleu ren, een schouwspel van vloeiende lijnen, waarvan de charme, ondanks de geweldige' afmetingen, bleef be waard en veelal geaccentueerd door die andere glorie van ons Hollandse land, meiskes gestoken in stralend wit of een gewaad, even kleurig als de bloemen waartussen zij troonden. Om 11 uur vertrok de meer dan twee kilometer lange stoet vanaf „De Uiver" bij de Warmonderdam. Maar eer het zover kwam, was er veel gerij en geros, veel gedraai en ge- meet om de grote wagens op hun plaats en in het gareel te krijgen. DE START. Reeds vroeg in de ochtend was het langs de weg merkbaar, dat er iets bijzonders aan de hand was. Ronken de motoren met witgehelmde, blauw- geuniformeerde berijders stoven af en aan, want om 7 uur was het hier en daar al nodig om het verkeer te regelen. Een ongewone tijd wel iswaar, maar dat is op een Corso- dag nu eenmaal nodig. Voor de grote wagens was het sein tot verzamelen geblazen. In plukken van drie, vier of vijf reden de ko lossen vanaf Hillegom en Lisse Uiver- waarts, tot voorbij de Warmonder- dam, waar de jury zetelde, die met scherp spiedend en nauwkeurig oog ter beoordeling gereed zat. Het was geen pretje op de weg. Een volle koude wind blies en zo nu en dan kletterde de hagel neer. „GOED ZO" Tussen de keurende juryleden zagen wij de bekende figuur van mevr. Karin Kraaykamp, de T.V.-omroepster en van Johan Bodegraven, de nog meer be kende man van de N.C.R.V., die beiden „het publiek" in de jury van het Corso vertegenwoordig den. Gevraagd naar hun oordeel j (hoe zou het antwoord van me vrouw Kraaykamp anders kun nen luiden) was: „Wat jammer dat we nog géén kleuren-T.V. hebben! en van Johan Bodegra ven (wait denkt u?): Ik weet maar twee woorden: Goed-Zo. Zie bijv. een wagen als „de maan vissen" waarbij het speelse element! lijk) met aile die zij van zo prachtig behouden bleef als zwom- zichzelf reeds bezitten of zich heb- men zij rank in een vacuum. Het sierlijke hertje tussen het im mense gewei voor de zetel van Apol lo en Diana, tegen een gele zon en smalle maansikkel. Odysseus op zijn bark. Het zeil ben aangemeten met bijpassende kledij. DE MUZIEK En bij dat alles „de muziek", zon- met de duizend open ogen boven hem der welks schetterende koperklanken en rondom de lokkende sirenen. „De of het gedreun van drums en grote vlag in top" met het ronde beweeg trom het geen feest is, geen feest van witte en blauwe golven onder kan zijn trouwens. Ze marcheerden het ronde bollende zeil. j stram in veelkleurige of besoheide- De sierlijke „Vuurvogel", de hals ner geschakeerde uniformen, maar verlengend naar de hemel gestrekt ze bliezen en roffelden naar harte en de klappende wieken, vliegens- Lust hun vrolijke deunen en marsen, bereid. Zie ook de „Zegekar" met Zo trok al die kleur en fleur en de vier trappelende witte rossen klank naar Bennebroek en vandaar (géén ontwerp van Jos van Driel). weer terug. Tot bewondering van Zo waren er veel meer, ondoen- alle kijkers, van de vreemdelingen lijk om alles te noemen. De wagens vooral, want de eer die aan dit van de Hyacinth, de Narcis en de schouwspel gegeven werd, vond voor ontzaglijke gladiolus. Daartussendoor een zeer groot deel uitdrukking in enkele luxe wagens waarvan de lij- de woorden „WundePbar" en, hoe- nen met bloemtoefen zijn geaccen- wel in mindere mate: „Oh, how tueerd, de inzittende dames (natuur-1 beautifull". Beoordeling van het bloemencorso in Top, Keukenhof (ere-prijs), Quo Vadis, Rhapsodie in Rood en Blauw, Nacht in Venetië (ereprijs), Pau- Donkere buien dreven langs een wen0gen (ereprijs), Maanvissen, Eie- io«*h«<r* hPtnPl «mi werden met maken gezond en sterk, Ei, Ei, Ei, jachtige hemel en werden met angstig oog nagekeken door de meisjes die straks de wagens moes ten bevolken als „de levende noot". Het is met zulk weer waarlijk geen sinecure om nimf, fee of bloemen- koningin te zijn! De drukte concentreerde zich na tuurlijk rond de startplaats „de Uiver" met het grote parkeerveld. Veel chauffeurskunst was nu en dan nodig om de soms 16 tot 17 meter lange gevaarten door de bocht het terrein op te laveren; maar altijd lukte het weer de wielen te laten draaien tot de plaats die voor de wiegelende en hobbelende bloem stukken was bepaald. En om 11 uur was het dan zo ver. Het officiële startsein kon worden, gegeven, nadat de Rijkspolitie de baan had schoongeveegd. De moto ren van het escorte ronkten, de eer ste fanfares van de harmonieën weer klonken en een tocht die duren zou tot 6 uur in de middag met een rust- j pauze van vijf kwartier in Benne-1 broek, was begonnen. Moge de weer goden de dappere meiskens, hoog op de wagens, genadig zijn. VLOEIENDE LIJNEN De uitspraak: „Weer mooier dan verleden jaar" is maar zeer betrek kelijk. Is deze stoet mooier dan die van 1056? Och, smaken verschillen altijd en zeer zeker waar het bloe men betreft. Hoewel toch ook weer gezegd mag worden, dat de doorsnee- Nederlander op dit gebied wel ver wend is en zeker niet critiekloos staat tegenover bloemwerk, hetzij klein, hetzij in de afmetingen waar in zij vandaag vooibijrolden. Eerste prijzen. Lentekleuren, Vlag Glorie, Bloemenfeest, De Hyacinten- tuin, Van Kweker naar Verbruiker, Peter Stuyvesant, Marianne, Apollo en Diana, Romance. Derde prijzen. Flora's Zegewagen, LentetijdBloem entijd, Narcissus, Op Vleugelen der Melodie, Robinson Crusoë. Luxe wagens: 1. Lente; 3. Neer- lands Trots. Tweede prijzen. Je maitiendrai, De

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1957 | | pagina 7