RAI
Flatbewohts voelen zich gedupeerd,
anderen hoiidén van een „schoon straatje
Het zal zo'n vaart niet lopen,
maatregel gericht tegen misstanden
StofFenshow van V D geeft
het juiste antwoord
Nd -Iron hemden
38"°
V.:.|DAG 8 MAART 1957
DE LETDSE COURANT
M. I
T w*- I
v
1
-:Uci
i-
MM
Pro en^coQtra de vuilnisemmer-verordening
De politie Ie Leiden}
In de loop van de eeuwen is fcr in ons vrijheidslievend landje wel
eens voor minder een oproer uitgebroken. Met een beetje overdrijving «ou
den we kunnen zeggen, dat in Leiden thans „vuilnisbakken-onlust" broeit.
Wij hopen hieraan door geruststellende berichten van de politie een eind
te maken. Het bericht in de kranten van gisteravond, dat de politie verbali
serend zal optreden, als de vuilnisemmer eerder dan na het luiden van de
bel op straat gezet wordt en na het ledigen der bakken blijft staan, heeft
uiteenlopende reacties in de stad opgewekt. Er is pro- en contra.
Foto's van boven naar «nder:
1. Het nieuwe kloksignaal is op de
wagens aangebracht, maar het is de
vraag of er voor de ophalers tijd
overblijft om de klokken te bedienen.
2. Mevr. Cornelisse is er voóz, dat
de straat schoon kan blijven.
3. Maar de groenteboer, de heer M,
v. 't Zelfde vindt» dat men de flat
bewoners niet tot onmogelijkheden
kan dwingen.
4. Zo staan de emmers te wachten
voor de flat aan de Burggravenlaan.
Maar de gemeentereiniging is nog
lang niet in aantocht.
CFotoV. „De Leidse Courant").
iDe dames in de lanen en straten,
die wij vanmorgen in het kielzog van
de gemeentelijke roltrommelvuilnis
wagen passeerden, voerden daarover
uitgebreide discussies. En wy heb
ben er nu en dan onze neus in ge
stoken.
Voorop moeten wij stellen, dat in
de meeste straten, die wij bezoch
ten de vuilnisbak al op straat stond
nog voor de wagen de hoek was om
gekomen. Dit komt, omdat de man
nen van de gemeentereiniging een
stiptheid aanhouden, waarop een
koekoeksklok jaloers zou kunnen
worden.
Overtreding?
De bakken stonden er dus al en wij
zeiden de dames: Weet u dat u eigen
lijk al in overtreding bent.
De algemene klacht was echter:
we horen nooit een belsignaal, en er
is niets vervelender dan een halve
week met een bak te blijven zitten,
die tot aan de rand gevuld is met
kolengruis. Maar er waren ook stipte
dames: die braaf op tijd met hpn
zware last de deur uit kwamen en
direct na het vertrekken van de ge
meentereinigers de bak weer binnen
Aldus bijv. mevr. Cornelisse, v. d.
Waalsstraat 24. Zei zegt: ik vind het
een goede maatregel. U weet niet wat
een vuile boel het op straat kan wor
den als die bakken maar blijven staan
en onderzocht worden door kinderen
en nieuwsgierige honden. Maar ik
voel toch wel, dat er ook veel geval
len zijn, dat het niet anders kan of
de man moet na thuiskomst de vuil
nisbak weer binnen brengen.
Ik geloof, zegt mevr. Cornelisse,
dat zo'n maatregel eigenlijk algen
maar van onschatbaar belang is inde
drukke winkelstraten in de binnen
stad.
Mevr. Zwartjes uit de v. d. Waals-
sfraat ondervindt eigenlijk weinig
hinder van een eventueel streng
doorvoeren der maatregel, omdat zij
nooit anders heeft gehandeld. Maar
in de winkel de slagerswinkel
vind je altijd wel even tijd om de
asbak buiten te zetten.
Haar grote bezwaar is echter dat
je de bel nooit hoort.
Daar komt nu verandering in, om
dat er aan de achterzijde van de
wagens twee, ongelijk klinkende
klokken zijn bevestigd.
Geen tijd voor klokken.
Maar die klokken scheppen juist
weer een grote moeilijkheid voor de
lieden van de ophaaldienst.
Wij spraken met de heren G. v. d.
Mey en J. Arnoldus.
Zij zeiden: „Ons tijdschema Is zo
scherp gesteld, dat wij heel hard moe
ten lopen om onze wijk af te maken.
Het is nu eenmaal taakwerk en in
deze tijd van personeelsschaarste is
het „poot an" spelen". Het is dan ook
de vraag of er nog tijd is, steeds het
belsignaal te bedienen.
Dit is pas mogelijk als de klok
automatisch door een knop in de
cabine bediend kan worden.
De heren P. Hoppenbrouwer, H.
Stuifzand en A. van Kuik hadden
geen commentaar op deze nieuwe
maatregel
Behoudens het bedienen van de
klokken verandert er eigenlijk weinig.
Maar zij hadden wel al van veel men
sen gehoord, en voornamelijk van de
bewoners van flatwoningen, dat er
geen andere mogelijkheid overblijft,
dan dat de heer des huizes vóór en na
het werk de tweewekelijkse vuilnis-
bakkenp licht vervult.
Bespottelijk.
Een pleitbezorger voor de belangen
van de flatbewoners, de bejaarden
en de alleenwonenden vonden wij jn
de heer M. van 't Zelfde, groentehan
delaar, die de hele dag langs de straat
is. Hij vindt het een bespottelijke
maatregel, die hinderlijk is voor
veel mensen.
Ik heb genoeg klanten, aldus de
heer Van 't Zelfde, voor wie ik de
vuilnisbak van drie of vier hoog naar
beneden sjouw. Daar zijn aanstaan
de moeders bij, die je toch vooral
in deze aan kachelafval rijke winter
tijd met de zware emmers kan la
ten zitten.
Overigens, zo zegt de heer v. 't
Zelfde, is het geen nieuwe maatregel.
Hjj vertelde, dat twee jaar geleden
nog een leraar aan de v. d. Brande-
lerkade zijn volle vuilnisbak bij de
politie moest terughalen.
Blankers-Koen er niet in slagen de
emmer op tijd op straat te krijgen.
De politie.
Zo hebben wij dus de „pro's en
contra's" gehoqrd.
En tenslotte laten wij dan ook de
politie aan het woord, die door een
oude verordening nieuw leven in te
heeft
verwekt.
Hoofdinspecteur D. J. Veraijden
meent, dat het met het letterlijk toe
passen van wat er in dc verordening
staat, niet zo'n vaart zal lopen. De po
litie was genoodzaakt door de toene
mende vervuiling in de binnenstad
wij tens de vuilnisemmers eens
op te treden. Het gaat hier om exces
sen, om de burgers, die wel beter
kunnen, maar uit gemakzucht iu
emmers maar aan de nieuwsgierig
heid van kinderen en honden prijs
geven. Het vuil, dat over de midden
straat verspreid wordt kan zelfs ge
vaar opleveren voor het verkeer.
Vooral heeft men het oog op de
toestand in Haarlemmer- en Bree-
straat
Het is niet de bedoeling van de po
litie maandag maar direct te hooi en
te gTas verbalen te gaan uitdelen.
En dit tenslotte zal toch wel
een verademing zijn voor de velen,
die voor de emmers adem te kort
kwamen.
Welk materiaal moet ik gebruiken?
Nieuwe namen voor
oude zaken
Als gevolg van de vele benamingen
waaronder de laatste tijd verschillen
de stoffen op de markt komen heerst
bij de huisvrouw die met behulp van
een knippatroon haar eigen kleding
maakt verwarring met betrekking tot
het materiaal dat zij daarvoor zal ge
bruiken. Wat is bijvoorbeeld felita,
frotteline of rayoline? Waarvoor ge
bruikt men Drapé, Linon, Santafé en
Bohémien?
Tijdens een drietal modeflitsen gaf
de firma V. D. gisteren een toelich
ting bij getoonde voorjaarsmodellen.
Het blijkt dat vv oude zaken nieu
we namen worden gebruikt. Natté
Suisse, Frotteline, Cottina en Felita
zijn katoenen weefsels die een nieu
we bewerking hebben ondergaan, en
daardoor een mooier en fijner aan
zien hebben verkregen. Royaline is
een stevig linnen dat bijzonder ge
schikt is voor pakjes. Warrom men
een poplin van fijne kwaliteit onder
de naam „supêr" poplin uitbrengt is
ons niet duidelijk. De geroutineerde
koopster dat is immers elke huis
vrouw kan heus wel een mindere
kwaliteit van een betere onderschei
den, daar heeft ze het roodewoordje
„super" niet voor nodigt
Natuurlijk waren er ook stoffen die
de mode trotseren, of die zich in el
ke modecollectie weten e handhaven,
zoals kamgaren, (onder d: naam dra
pé te verkrijgen), broderie, katoen,
tinneroy en jersey. Voor avondjapon
nen is dat organdie, thans organdine
geheten. Cristalla is een zware zy
met kristaleffect, geschikt voor ge
klede en korte avondjaponnen. Onder
de naam cristalline figurée zagen we
een klassieke bruidsjapon van deze
stof.
Naar de Parijse modeberichten lui
den zullen de pettycoats taboe zijn
dit voorjaar; maar in ons land stoort
men zich niet aan dit voorschrift; de
separate vraagt om dit kledingstuk.
Van Santafé zagen we 't smaakvol
geheel, bestaande uit zwarte blouse
met driekwart mouw en gele, wijd-
uitzwierende rok. De prijs van San
tafé is niet hoog. Het is een rayon
product met poplinfinish, dat er ste
vig uitziet en dus voor de separate is
aan te bevelen.
Veel aandacht was aan de combi
natie blouse en rok besteed. Naast de
santafémodellen waren er poplin
blouses met bohémienrokhen, die ge
maakt zijn van een soort stroweefsel
en dientengevolge .uw aanvoelen.
Doordat het weefsel niet glad is krijgt
het aangebrachte dessin perspektief.
Praktisch is de „no-iron" blouse, die
men niet behoeft te s' ijken. De
klacht over viltrokken is dat ze gaan
uitzakken. Men kan nu een sterker
geweven vilt krijgen, dat raar men
ons verzekerde gegarandeerd niet uit
zakt en veel sterker is. Het wordt in
een breedte van 170 cm in de handel
gpbracht. Dit is voor een wijde rok
voordeliger dan de gewone breedte.
De flatbewoners.
'l
In de flat aan de Burggravenlaan
hebben wij vele dames gesprokeh. En
hier was unaniem de mening: dR ntttg
niet doorgaan. Als wy op het belsig
naal moeten wachten zo was het
standpunt dan zou zelfs een Fanny
Burgerlijke Stand
Geboren: Maria Johanna Petronel-
la dr van J. L. Ammerlaan en A. A.
van Tongeren; Elisabeth Anna, dr v.
J. W. Nieuwenhuizen en G. M. Gnir-
rep; Harry Martinus, zn v. C. Th.
Schlagwein en A. Hartevelt; Fran-
ciscus Adrianus zi\ v. F. A. Verkerk
en G. J. M. van Rooden; Gert Jan,
zn van K. van Duijvenbode en C. H.
van Rheenen; Marion dr v. C. B.
Broekhof en M. H. S. van der Meel;
Johanna Machtilda Marir, dr van C.
M. Hoogenboom en A. P. M. van der
Zwet; Reinier Johannes Jczef, zn van
C. M. Hoogenboom en A. P. M. van
der Zwet; Gerrit Nicolaas, zn van G.
N. van Egmond en N. de TEcluse.
Gehuwd: W. G. C. Beijer en L. M.
H. Ammerlaan; C. W. Bronk en Ch.
E. van der Reijden; J. B. Kist en A.
Th. Clous; J. Kuivenhoven en T. A.
J. R. van Ommen; G. J. Neuteboo a
en C. M. Ccerlings; F. Pi; n-ken en
W. H. Neuteboom; N. van Egmond en
M. Sierat; R. W. F. Slngerling en E.
M. van Nieuwkcrk; H. Stuart en
M. Bremmer; Th. F, Redege' en
A. M. Vo:skuiL
Diolen „light" is een vederlicht
weefsel dat in Duitsland werd uitge
vonden, en dat terlenka en terrylane
vervangt. Het droogt snel, houdt plis-
sé, ook na een wasbeurt, en is te ver
krijgen in een breedte van 130 cm.
Voor een tennispakje voor de teena
ger is het ideaal. In zwaardere kwa
liteit Diolen „Heavy" is het geschikt
voor rokken. De nyloncrèpe kan ge
makkelijk in de koffer mee op reis
genomen worden, zonder dat men last
heeft dat de stof kreukt. Linon is een
Oostenrijkse katoen. Voor blouses
wordt ook de Inca poplin geliefd dit
seizoen. Raffia is een dergelijk weef
sel als Bohémien, maar het leent zich
meer voor deux-pièces.
Tenslotte vermelden we Draion,
een motvrije stof, die mousseline na
bijkomt, warm is en plissé houdt Het
is eveneens een Duitse vinding.
Niet meer strijken!
KERKO FABLO TRENCO
14.90 17.90 19.75
C. H. NOLET
HAARLEMMERSTRAAT 206
BOTERMARKT 8—9
MOTORRIJWIELEN)
SCOOTERS,
AUTOSCOOTERS),
BROMFIETSEN, enz,
In eomblnetle'mnt]
CAMPING 1957
Amsterdam
28 februari t/m 10 maart
Geopend
op werkdagen van
.0-17 uur en 19.30-22.30 uur
X Zondag laaftte dag
10.18 uur
SCOOTERCLUB
„DE BOLLENSTREEK".
De Scooterclub „De Bollenstreek"
belegt op dinsdag 12 maart a.s. in
de veilingzaal van de H.B.G. te Lisse
(ingang H.B.G.-plein) te 8 uur een
stichtingsvergadering.
Het voorlopig bestuur bestaat uit:
mej. G. Warmerdam (penningm.) en
de heren P. A. Jacobs (voorz.), P.
Zandbergen (vice-voo:z. en techn.
adv.), A. A. van Elzakker (secreta
ris) en P. H. van Bezu (commissaris).
Leidse Universiteit
Geslaagd voor het doet.-ex. Ned.
Recht mej. A. A. Wobbe te Heerlen,
mevr. R. M. HaasBerger te Dor
drecht en de heer P. van der Heide
te Voorburg.
Geslaagd voor het Kerk. voorberei
dend ex. de heren J. C. Nennie te
Den Haag en J. L. Leestemaker te
Leiden.
Geslaagd voor het Cand. ex. Engelse
taal- en letterkunde de heer F. H. J.
de Leede te Schiedam.
Overlevenden van de „Titanic" herenigd
«l
•jfe
RL m
j
■k
SfJB
In het Odeon-theater aan het Leicester-square in Londen hebben veertien
overlevenden van de ramp met het nieuwe luxe passagiersschip „Titanic"
dat in de nacht van 14 op 15 april 1912 bij Kaap Race op een Ijsberg voer
en zonk, waardoor 1517 opvarenden omkwamen, elkaar weergezien toen zij
hier bijeen kwamen voor besprekingen met Walter Lord, de schrijver van
een boek over deze ramp „A night to remember". De J. Arthur Rank film
maatschappij gaat het boek verfilmen en de overlevenden lichtten het ver
haal toe. De foto toont mej. Edith Russell uit Ohio V.S., in gesprek met Wil
liam MacQultty, die de film zal produceren. HIJ heeft in de hand het speel
goed-varkentje, waarmee mej. Russell in die barre nacht de kinderen bü
haar in de reddingsboot zoet hield.
