j o fep ÉMÉ fa
DE MUZE
Eerste Hongaarse gezin opgenomen
in de gemeenschap van Alphen
VERKEERD
leiöen uit öe lucht in 1578
3
1
3 Éfltti
ZATERDAG 26 JANUARI 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
Hartelijk welkom
Vrijdagavond heeft burgemeester
Z. Bruins Slot officieel het welkom
in zijn gemeente toegeroepen aan het
Hongaarse gezin Karoly Mester, man,
vrouw en een zoontje, dat zoals wij
dezer dagen berichtten zijn intrek
mocht nemen in het bovenhuis, bo
ven de showroom „De Prins van
Oranje", van de firma Ponsioen en
zoon in de Hooftstraat.
Deze korte plichtpleging vónd
plaats in de woonkamer van deze fa
milie, in tegenwoordigheid van het
Rijnstreek-comité „Vluchtelingen
hulp". Voor dit comité waren aan
wezig de heren L. de Graaf, voorzit
ter, dr. A. v. d. Bijl uit Oude Wete
ring, J. A. Braakman, Leiderdorp en
mevr. Corts-Toth van Leiderdorp en
de heer A. Hofland, dir. van sociale
zaken te Alphen, respectievelijk ad
viseur-tolk en adviseur-administra
teur van het comité der twaalf aan
gesloten gemeenten. Voorts waren
present mej. Y. H. J. v .d. Bosch,
maatschappelijk werkster van de
gem.dienst van soc. zaken, mevr.
Kromhout namens de Federatie van:
de Alphense huisvrouwenyerenigin-
gen, die beiden een belangrijk aan
deel hebben gehad in de huisvesting
en -inrichting van het gezin en ka
pelaan C. J. Heijne, die ter verwel
koming aanwezig was namens de de
ken van Alphen aan den Rijn.
Het was een ontroerend schouw
spel, toen even voor de officiële
Voor Matrassen-reparatie
altijd weer JAN VONK
Goedkoper beter en
in één dag gereed.
Matrassenmakerij - StoffeerderIJ
Haarlemmerstraat 81 Leiden
Telefoon 2.25.80 K 1710
(Advertentie)
plechtigheid, de familie per luchtpost
een teken van leven ontving van de
ouders van mevr. Mester, die aan de
Joegoslavische grens wonen en in
Hongarije zijn achtergebleven.
Namens het comité sprak de heer
L. de Graaf, die de vreugde vertolk
te van de Nederlanders, dat zij in
staat zijn wat te doen voor de vrij
heid van godsdienstuiting en vrijheid
van meningsuiting voor de zwaar be
proefde Hongaren. Spr. gaf de fami
lie de verzekering, dat zij met vreug
de in de Alphense gemeenschap
v/ordt opgenomen.
Namens de bevolking van Alphen
riep burgemeester Bruins Slot de fa
milie Mester een hartelijk welkom
toe in deze gemeenschap. Het is voor
u noodzakelijk, aldus de burgemees
ter om niet teveel terug te zien, maar
uw ogen vooruit te richten, want dat
geeft betere hoop en vooruitzicht.
Het gemeentebestuur en de Alphena-
ren doen hun best u als burgers in
deze plaats gelukkig te maken. De
burgemeester wees het echtpaar er
op dat het belangrijk zal zijn de taal
te leren. Overtuigd van het aanpas
singsvermogen van het Hongaarse
volk twijfelde de burgemeester er
piet aan of .het leven zal hier weldra
zijn normale Verloop krijgen. Namens
het gemeentebestuur bood spr. een
kapstok aan. Aan dit geschenk wilde
de burgemeester de symboliek ver
binden om' het in- en uitgaan te ver
gemakkelijken. Hij wenste het gezin
veel geluk.
De heer Mester dankte mede na
mens zijn echtgenote en zijn zoontje
voor alle hulp die zij van Nederland
mochten ontvangen en voorts het co
mité voor zijn zorgen aan hun be
steed. Hij noemde na de ontvangst
als vluchteling in Oostenrijk Neder
land het eerste vrije land dat spon
taan hulp aan hèn en zijn landgeno
ten heeft aangeboden en verleend.
Hij wenste dit volk Gods beste ze
gen.
KUSTE
Leids socioloog won
litteraire prijsvraag
Enkele maanden geleden schreef de
Litteraire Faculteit van de Leidse
Universiteit een prijsvraag uit voor
een gedicht, en bevend van ontroe
ring wachtte de commissie op de
scheppingen, die de Leidse Letter
kundigen het licht zouden doen zien.
Dezer dagen heeft de commissie een
keuze gemaakt uit de vele vruchten,
die het resultaat waren van een kus
der Muze, maar hoe ontgoocheld
waren zij, toen bleek, dat de vurigste
Muze-kus de studenten van de Litte
raire Faculteit onthouden was en te
recht was gekomen op de wang van
een socioloog.
De heer Leo van der Laar, Merel
straat 42, Leiden, die tijdens zijn
vakantie de Muze-kus ontving voor
een standbeeld van een Grieks veld-
Filmavond
Lissone-Lindeman
Op het moment, dat velen in de
vakantiecentra de winterzon opzoe
ken, richt zich de aandacht van an
deren reeds weer op de touristische
genoegens van de a.s. zomer. Zal het
dit jaar de Franse of Italiaanse Ri-
vièra zijn, of gaat de reislust uit
naar de Zwitserse Alpen, naar het
lieflijke Ahrdal of naar het aan na
tuurschoon zo rijke Oostenrijk? Ten
einde daarbij ook dit jaar weer van
voorlichting te dienen zal het Reis
bureau Lissone-Lindeman een aan
tal speciale avonden organiseren,
waarbij een bepaald land in het
middelpunt der belangstelling wordt
geplaatst. Gisteravond was dit Zwit-
heer, werd door deze zachte beroe
ring zo geroerd, dat hij het bekroon
de gedicht schreef.
En de Leidse studenten aan de
Litteraire Faculteit wenen, omdat de
Muze, die zij zo trouw pogen te
dienen, hun liefde zo slecht beant
woord heeft.
seriand. De avond, welke in de vrij
wel geheel bezette foyer van de
Stadsgehoorzaal werd gehouden,
werd geopend met een kort inleidend
woord van de directeur van het bij
kantoor Leiden, de heer J. Koch.
Het filmisch programma van deze
avond werd ditmaal verzorgd door
het Zwitsers Verkeersbureau. Leiden
had daarbij nog een primeur ook,
t.w. de film van de Zwitserse Bonds-
spoorwegen, die juist deze week in
ons land is aangekomen en onlangs
te Londen werd bekroond als de
beste film van het jaar op verkeers
gebied. Inderdaad is het een zeer
suggestieve film, waarin tal van per
sonen hun reisherinneringen ophalen.
De schoonheid van het Bernerober-
land en het kanton Graubunden, met
zijn onvolprezen Engadindal, stond
vervolgens in het middelpunt der be
langstelling. Voorts was er een uit
stekende documentaire over het le
ven van de Zwitserse boer en een
film over de wintersport te Arosa.
Leidse Universiteit
Geslaagd voor het cand.-ex. Franse
taal- en letterkunde mevr. J. T. S.
Sleeswijk. VisserHoltes te Den Hel
der en de heer E. van der Starre te
Rotterdam (cum laude).
Geslaagd voor het doct.-ex. Ned.
Recht de heer W. G. F. A. Hage
Den Haag.
Op de foto van links naar rechts:
Het hoofd van het Hongaarse gezin,
de 33-jarige loodgieter Karoly Mes
ter, dokter A. v .d. Bijl van Oude-
Wetering, kapelaan C. J. Heijne van
Alphen aan den Rijn, mevr. Mariska
Mester, in haar hand de kapstok, het
geschenk van het Alphens gemeente
bestuur, achter haar de heer Abr.
Hofland, dir. van sociale zaken te
Alphen aan den Rijn en administra
teur va nhet Vluchtelingenhulp-co
mité Rijnstreek, vervolgens de heer
J. A. Braakman uit Leiderdorp, de 9-
jarige Karoly Mester, het zoontje van
de Hongaarse familie en uiterst
rechts burgemeester Z. Bruins Slot,
die zo juist na een hartelijk wel
komstwoord, het geschenk der ge
meente had aangeboden.
De wederkerige toespraken werden
door mevr. Corts-Tóth vertaald.
Vervolgens richtte burgemeester
Bruins Slot zich met waarderende
woorden namens het gemeentebe
stuur tot mevr. Kromhout van de
voormelde Federatie, mej. Y. v. d.
Bosch voor de bijzondere verdien
sten de gemeente betoond, mevr.
Corts-Tóth ,en de heer Géza Kalte-
necker voor hun goede en onmisbare
hulp als tolk.
Zit-uMey&at uaat UwaCiden
Het mag zo langzamerhand wel be
kend verondersteld worden, dat de
Bond van Militaire Oorlogsslachtoffers
alles in het werk stelt om zijn leien,
allen min of meer invaliden, zoveel mo
gelijk te gerieven door hen in de gele
genheid te stellen diverse sporten te
beoefenen en ook andere bonden, die
zich het lot der invaliden aantrekken,
zijn erop uit me«r en meer in deze geest
te doen. Jammer genoeg ontbreken
meermalen de middelen, om deze slacht
offers hun lichamelijke tekortkomingen
te doen vergeten, maar de wijze, waarop
men door beoefening van diverse spor
ten tracht de bestaande leemten op te
vullen, vindt zonder twijfel de belang
stelling en zo nodig de steun van ieder
valide mens.
Het was met grote voldoening, dat
wij gisteravond weer zo'n sportavond
GODS LIEFDE EN HET LIJDEN.
In Verbum Dei spreekt op maan
dagavond 28 jan. om 2 uur de wel-
eerw. heer H. Brans voor niet-katho-
lieken over het onderwerp: „Gods
Liefde en het lijden".
Na de pauze is er ruim gelegenheid
tot gedachtenwisseling. Katholieken
worden daarom verzocht hun *niet-
katholieke kennissen en collegae, die
belangstelling voor dit onderwerp
hebben, hierop attent te maken en zo
nodig te vergezellen. Inlichtingen:
Verbum Dei, Plantage 16, tel. 21988.
I van invaliden in de gymzaal van de
Doelenkazerne te Leiden mochten bij
wonen, want de zitvolleybalwedstrijd,
die we hier tussen de teams van Leiden
en Den Haag aansehn jwden, schonk ons
opnieuw de overtuiging, dat de sport
beoefening het beste miucel is om de
mensen niet alleen de nodige afleiding,
doch ook de nodige oefening te geven,
om hun lichamelijke gebleken zoveel
mogelijk aan te vullen.
De heer H. de Jager, voorzitter - var.
de afd. Zuid-Holland-Noord van de
Bond van Militaire oorlogsslachtoffers,
sprak namens de sportafdeling een in
leidend woord, die er na een woord van
welkom, ook tot de afgevaardigden van
de Alg. Ned. Invalidenbond er- de Kath.
Invalidenbond St. Liduina, op wees, dat
het nog niet eens zo erg lang geleden is,
dat men het voor onmogelijk h.^d, dat
zeer ernstige invaliden aan de oen of
andere sport zouden kunnen deelne
men.
Dank zij de steeds verder voortschrij
dende wetenschap der geneeskunde, is
men tot de overtuiging gekomen, dat
een verlamming zeker niet zo onover
komelijk was als men eerst meende. Een
invalide moet er echter sterk van door
drongen zijn, dat hij met het deel van
het lichaam, dat valide is, zeer veel kan
bereiken. Deze gedachte komt nergens
beter tot uitdrukking dan op het sport
terrein. De sport geeft de invalide niet
alleen groter zelfvertrouwen, maar be
vordert bovendien in niet geringe mate
de kameraadschappelijkheid.
Spr. wees er hierna op, dat er in
Duitsland een eigen sportorganisatie
voor invaliden bestaat, waarvan circa
20.000 personen lid zijn. In Finland,
Frankrijk en de Ver. Staten wordt veel
voor de invaliden in de sport gedaan.
Nederland, Pakistan, Griekenland ont
moeten elkaar in de spelen voor invali
den. Engeland kent zelfs zijn jaarlijkse
Olympische Spelen, waarvoor vorig jaar
in Stoke Mandeville 280 mannen en
vrouwen uit achttien landen elkaar ont
moetten. Wel het beste bewijs, dat sport
voor invaliden mogelijk is. Zij vinder,
daarin een geestelijke kracht en het is
het ernstig streven van de Bond om de
sport voor alle militaire en burgennva-
liden mogelijk te maken.
Spr. besloot tenslotte met het aanha
len van de woorden van dr. Ludwig
Guttman uit Stoke Mandeville: „Het
gaat er niet om te treuren om hetgeen
men verloren heeft, het gaat er slechts
om te woekeren met hetgeen men heeft
mogen behouden".
Hierna werd een demonstratie zit-
vollcybal gespeeld tussen de zestallen
van Leiden en Den Haag. De Leidenaars
wonnen met 15—13, 1215, 159 en zij
verdienden de zege volkomen. De avond
werd daarna met een oefenpartijtje tus
sen de ploegen Leiden en Gouda be
sloten.
Bijgaande foto geeft een duidelijk beeld
van het ilt-volleybalspel. De regels *ljn
vrijwel hetzelfde als bij normaal vol
leybal. Het net Is 1 meter hoog. De on
derlinge wisselingen der spelers geschie
den als bij gewoon volleybal. Op de
voorgrond In wit shirt de Leidse ploeg,
achter het net de Hagenaars.
Hoek Rapenburg-
Breestraat
Een van de aardigste delen van de
kaart van Liefrinck. Maar ook een
tamelijk moeilijk te ontwarren com
plex. De blikvangers zijn: het Rapen
burg, „Duniversiteyt", de „S. Antonis-
brug" en „De Weesen".
We beginnen bij „De Weesen". Na
dat de periode was afgelopen, dat de
wezen en de vondelingen werden be
steed bij „houvrouwen", betaalde ver
zorgsters van kinderen, die door de
„heiligegeest" (heiligegeestmeesters;
zij waren het college, dat de armver
zorging in handen had) bij haar
werden uitbesteed. In 1450 kocht dit
college een gebouw aan de Breestraat
om hier een groot aantal wezen onder
te brengen. Dit gebouw was het te
genwoordige perceel Breestraat 18,
tegenwoordig zo welbekend, waar
men, behalve een groot deel van zijn
zuurverdiende penningen aan de
fiscus pleegt aan te bieden, ook aan
het kadaster en aan de landmeetkun
dige dienst een bezoek kan brengen.
De St. Antonisbrug verbond de
beide „oevers" van het Rapenburg en
leidde naar het Noordeinde. We keren
deze brug de rug toe en lopen de
Breestraat op.
Op de hoek van het Rapenburg en
de Breestraat bevond zich een com
plex huizen, waarvan eigenaar was
Aelbert Dircxz. Rodenburch.
Een zijner percelen diende als ros
molen; dan komt een klein huisje en
een groter pand links van de toren.
De eigenaar van deze beide percelen
was Bartholomeus Marquys, houder
van de bank van lening in die tijd.
Deze panden werden door hem ver
huurd.
Dan komt aan de andere kant van
de toren „Het Gulden Serpent", een
perceel, waarnaar het aangrenzende
steegje 'genoemd werd.
Toen Marquys het hierboven ge
noemde grote huis verkocht, werd als
achterbelending genoemd: het Peper
straatje, duidelijk te zien op de re
productie. Het torentje aan de Bree
straat is een aardige noot in dit
stadsdeel. Enkele zeer grote hjuizen
hadden een toren; deze diende meest
al om hierin een trap te oonstrueren
of meer licht te verkrijgen.
Wanneer we het Pepersteegje in
slaan, het werd ook wel St. Barbara-
slopsteeg genoemd, komen we aan het
St. Barbaraklooster met de kapel aan
de Langebrug.
De gebouweh van het St. Barbara-
"klooster bevonden zich ook neig aan
de overzijde van de Serpentsteeg en
strekten zich uit tot aan de School
steeg, in die tijd Varkenssteeg ge
noemd.
U heeft al opgemerkt, dat aan het
Rapenburg langs de gebouwen van
het klooster „Duniversiteyt" is ge-
i ra %*i t-M-j xxl
t f j IV Vt .'ffen
.'jJl
'T rr*
tekend. In 1575 werd hier de univer
siteit gevestigd.
Tot september 1577; dan wordt een
deel van het klooster aangewezen en
in orde gemaakt tot princelijke
woning voor Maurits, die hier ter
studie kwam en er zijn grote leer
meester Simon Stevin vond. De kapel
werd gebruikt als wapenhuis. Ach
tereenvolgens hebben hier meerdere
Oranjes tijdelijk onderdak gevonden.
Enige jaren later wordt het steegje
tussen de gebouwen van het St. Bar
baraklooster de Papenstraat genoemd;
het voorste stuk blijft dan nog Ser
pentsteeg en zelfs genoemd naar de
naastbijgelegen bank van lening: „de
sack van het Lombarderhuis". In
1668 vond openbare verkoop van de
gebouwen van het klooster plaats, de
gebouwen werden gesloopt, de Lang-
brug werd verkleind, stegen en slop
pen opgeruimd en de Papenstraat
doorgelegd. Tussen Papengracht en
Schoolsteeg stichtten Hugo van
Swieten en zijn vrouw Luytgaert van
Boshuysen het hofje Sion, bestaande
uit 12 kleine huisjes.
Ik vestig nog even de aandacht op
de brug in het verlengde van het
Rapenburg en over de toen nog niet
„overwulfde Voldersgracht" (Lange
brug).
We spraken over de bank van
lening en over haar beheerder Mar
quys. Ook in het volgende blok, tus
sen Breestraat, Serpentsteeg en Var-
kenssteeg had hij een paar huizen.
Een van deze diende hem tot woon
huis. Verderop in deze steeg vinden
(Foto: H. Kleibrink.)
we de bezittingen van het St. Bar
baraklooster met waterput op het erf.
Onder de bewoners van Papengracht,
Voldersgracht en Rapenburg bevon
den zich vooraanstaande burgers, o.a.
de commandeur van „Catwyck's
Huys"; ook de cipier van het nabij
gelegen Gravensteen had er zijn wo
ning. Aan de Langebrug tussen Ra
penburg en Papengracht woonde de
bekende hoogleraar Caspar Collhaes.
Cosmos Pescarengijs, inspecteur van
de lombardhouders, moest zijn huis
in deze straat verlaten en naar het
schavot, opgesteld voor 't Gravensteen
gaan, om zyn verraad van de Staten
van Holland t.b.v. Leicester te
boeten. ANNIE VERSPRILLE
