DE STAF VAN
ST. NICOLAAS
Italiaans Operaconcert in ,Tresfong'
In ruil voor 66.- mocht kinderjuffrouw
bidden en naar de planeten kijken
WOENSDAG 21 NOVEMBER 1956
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 1
Groot proces over ontvreemding materialen
Philips telecommunicatieindustrie
in het Gooi benadeeld
Voor de Amsterdamse rechtbank
stonden gisteren 25 mannen terecht,
die betrokken zijn geweest bij een
reeks diefstallen en verduisteringen
bij Philips Telecommunicatie-indus-
trie te Hilversum. De politie raamde
de waarde van de onderdelen, dde
tussen 1949 en 1955 uit het bedrijf
verdwenen, op anderhalf miljoen gul
den. De officier van Justitie dacht, dat
het minder was, maar het liep in
ieder geval in de tonnen. Een van de
employé's, een instrumentmaker, zou
alleen al binnen drie jaar voor een
halve ton aan materiaal mee naar huis
hebben genomen.
Tegen de twaalf gedagvaarde oud-
employé's van de telecommunicatie
industrie zij zijn allen onslagen
eiste de officier strenge straffen. De
monteur A. J. L. uit Hilversum, die
voor 13.250 gulden (winkelwaarde)
aan onderdelen zou hebben wegge
nomen, hoorde een gevangenisstraf
van een jaar, waarvan drie maanden
voorwaardelijk, tegen zich eisen.
Een jaar gevangenisstraf eiste de
officier tegen de samensteller F. L.
•uit Hilversum, die ervan verdacht
wordt voor 17.500 te hebben gesto
len of verduisterd. Negen maanden
luidde de eis tegen H. van D. uit Bus-
sum 8440) en een jaar tegan de
Hilversumse instrumentmaker G. M.,
die voor een halve ton aan materiaal -
en onderdelen zou hebben meegeno- genaamd afzonderlijk hadden ge
teerd, maar, zoals een rechercheur,
gistermorgen als getuige verklaarde,
dat was waarschijnlijk nog niet alles.
De politie heeft uit die 49 man de
ha ars inziens ernstige gevallen gese
lecteerd en nadat de officier van Ju-
si tie nog een tweede selectie toe
paste, bleven er nog twaalf over.
Die stonden gisteren terecht, samen
met een dertiental helers (onder wie
rodiohandelaren en instrumentma
kers).
Van.de radiohandelaren, die wegens
heling terecht stonden moest er één
(R. G.) toegeven, geweten te hebben
dat het materiaal van diefstal afkom
stig was. Hdj heeft van F. L. en G. M.
voor 50 mille (winkelwaarde) aan
goederen gekocht. De officier eiste
tegen hem (een gevangenisstraf van
zes maanden.
Tegen de andere helers, die zich,
naar zij zeiden van geen enkele on
regelmatigheden bewust waren, wer
den voorwaardelijke straiffen (vnn
een maand) alsmede geldboeten, va
riërend van 500 tot 20000 gulden, ge
ëist.
Geen komplot.
Uit de venhoren bleek, dat de em
ployé's van de PTI vroeger NSF
men en voor een groot deel verban'
deld.
De andere acht kregen over het al
gemeen iets lichtere straffen.
Huiszoeking.
De zaak is niet aan het licht ge
komen, doordat men bij de telecom-
municatie-industrie de diefstallen
ontdekte. Men had daar klaarblijke
lijk niets van in de gaten. Een heel
andere affaire bracht de zaak aan het
rollen; toen bij de Hilversumse teke
naar C. H. B. huiszoeking werd ge
daan, omdat hij werd verdacht van
verduistering van enige elektronische
apparaten ten nadele van zijn werk
gever F. van G., vond men benalve
de verdwenen apparaten een grote iel
soldeertin.
Gevraagd hoe hij daaraan kwam,
nnemde B. de naam van een employé
van de telecommunicatie-iadustrie.
Zo viel de politie met de neus in een
omvangrijke serie diefstallen en ver
duisteringen bij die industrie.
49 Arrestaties.
Er werden 49 verdachten gearres-
XOÜOCOCOCOiXXXXOaOCOUCCIOOOCWXICOOOCOMCOCCOCX^
Vrouwelijk argument
Het was een ingewikkelde zaak,
die gisteren voor de Groninger
rechtbank diende en de rechter
had alle moeite om een juist
inzicht te krijgen hoe het geld
zakje uit het bed van een in
woonster van Thesinge verdwe
nen was.
De verdedigster van de ver
dachte ging ook diep op de zaak
in, maar volgens de r«diter een
weinig te diep en verscheidene
malen meende hij de diepzinnige
pleitbezorgster t>ot de orde te
moeten roepen.
Totdat de dienares vaai Vrou
we Justitia haar geduld verloor,
haar beroepsuitvoering onmo
gelijk achtte en ten aanzien vaft
de gelhele verraste rechtzaal haar
toga uittrok.
Op die publieke tribune hoorde
zij hoe haar client tot 30 boete
werd veroordeeld.
dan ook bij incidentele steekproeven.
De officier van Justitie sprak in
zijn requisitoir van „gelegenheids-
dieven". De rechtbank zal dinsdag 4
december vonnis wijzen.
DR. J. H. PATIJN SECRETARIS
GENERAAL VAN LANDBOUW.
Bij KJ5. is met ingang van 1 no
vember 1956 benoemd tot secretaris-
opereerd. Er was dus geen sprake van generaal bij het ministerie van Land-
een komplot. Het was onder een deel bouw, Visserij en Voedselvoorziening,
van de arbeiders nu eenmaal gewoon
te „nu en dan iets mee naar huis te
nemen". Een bedrij fsingenieur ver
klaarde, dat het moeilijk was derge
lijke diefstallen en verduisteringen
tegen te gaan: het is onbegonnen
werk iedere dag alle 5500 PTI-em-
ployé's te fouilleren en men laat !het
de raadsadviseur in algemene dienst,
dr. J. H. Patijn, tot dusver waarne
mend secretaris-generaal bij dit de
partement.
De heer Patijn werd te Amsterdam
geboren op 8 december 1904. Hy stu
deerde rechten te Utrecht en Amster
dam.
Geslaagd optreden van tBel Canto'
Dinsdagavond gaf het jonge opera
koor „Bel Canto" uit IJmuiden, met
medewerking van verschillende solis
ten een zeer geslaagde uitvoering
van een aantal juwelen der Italiaan
se operakunst die, ondanks het feit
dat het pas het twee openbare optre-
De Verenigde Praters
De Algemene Vergadering der
Verenigde Naties zette dinsdag haar
bespreking van het Hongaarse vraag
stuk voort. Er zijn twee resoluties.
De eerste is officieel door Cuba in
gediend. Hierin wordt een beroep op
de Sowjet-Unie gedaan het wegvoe
ren van Hongaarse burgers onmid
dellijk te staken.*
De tweede resolutie is afkomstig
van India en wordt mede onder
steund door Ceylon en Indonesië; zij
is nog niet officieel ingediend. Hier
in wordt er bij de Hongaarse auto
riteiten op aangedrongen waarne
mers der Verenigde Naties toe te
laten, opdat deze een onderzoek in
Hongarije kunnen instellen.
Vele sprekers voerden het woord.
De vertegenwoordiger van Neder
land, mr. C. W. A. Schuermann, deed
een beroep op de Verenigde Naties
nieuwe maatregelen te nemen, indien
de Sowjet-Unie zou blijven weigeren
haar troepen uit Hongarije terug te
trekken en een einde te maken aan
de deportaties. Hij verklaarde, dat
de Nederlandse delegatie „alle maat
regelen zal steunen", die ertoe kun
nen leiden, dat op doelmatige wijze
een einde gemaakt wordt aan de
Sowjet-Russische gruwelen".
Mr. Schuermann vroeg zich af:
„Wat voor goeds richten wij in feite
met ons debat uit? Welke daadwer
kelijke hulp verlenen wij aan hen,
die lijden en tot ons hun smeekbe
den om hulp richteri?"
„Mijn land behoort niet tot de gro
te mogendheden, doch er is één ding,
dat wij, en andere kleinere landen
kunnen doen, namelijk met kracht
te protesteren tegen de gruwel, die
de Sowjets in Hongarije hebben be
gaan. Dergelijk onmenselijk gedrag
moet zo krachtig mogelijk worden
veroordeeld.
'Dit staat los van de hulpverlening
aan gewonden en daklozen, die op
zo uitgebreid mogelijke wijze zal ge
schieden".
De V.N.-troepen
in Egypte
De sterkte van het politieleder der
V. N. in Egypte is dinsdag gestegen
tot 674 man door aankomst van 46
Indische parachutisten.
De thains in Egypte gelegerde
troepenmacht bestaat uit: Denen, No
ren, Cokimbianen, Zuidslaviërs en
Indiërs. Woensdag wordt een groep
van 26 Zweden in Egypte verwacht.
DE „HELGA BOLTEN" VEILIG
BINNEN.
De strijd om het behoud van de
„Helga Bolten" is niet vergeefs ge
weest. Het Duitse stoomschip, dat
eind oktober 400 mijl van New Found-
land door vliegend stormweer op de
Atlantische Oceaan zodanig in moei
lijkheden was geraakt, dat de beman
ning van 33 koppen er geen heil meer
in zag aan boord te blijven omdat zij
vreesden dat het schip elk ogenblik
kon zinken, is vandaag veilig door de
sleepboten „Zwarte Zee" en „Oceaan"
van L. Smit en Co's Internationale
Sleepdienst de haven van Horta op
het eiland Fayal (Azoren) binnen-
Geruchten om Eden
In politieke kringen te Londen doen
talrijke geruchten de ronde naar aan
leiding van de ziekte van premier
Eden Volgens sommige geruchten zou
deze ziekte een voorwendsel zijn oni
het heengaan van de eerste-minlster
In te leiden.
Volgens andere geruchten doch
deze schijnen overdreven te zijn
zou sir Anthony maandagavond in het
kabinet inzake de vraag of de Britse
troepen al dan niet uit Egypte moeten
worden teruggetrokken, de nederlaag
hébben geleden tegen een groep mi
nisters onder leiding van Butler, die
zich al van meet af aan tegen de Brits
Franse interventie in Egypte zou
hebben verzet.
Hoewel men het, gezien zijn inspan
nende werkzaamheden van de laatste
maanden, begrijpelijk acht, dat de
premier overwerkt is, had men uit zyn
jongste optreden in het Lagerhuis
Toen op 2 november de sleepboot
„Ebro" het schip bereikte, gingen de
kapitein en enige officieren, die zich
aan boord van een Amerikaans
kustvaartuig bevonden, weer aan
hoord. Toen hulp van de „Ebro" al
leen niet voldoende bleek, gingen de
Duitsers weer van boord en vertrok
de gehele bemanning naar de V.S.
Vier dagen later arriveerde de sleep
boot „Oceaan", die de taak van de
„Ebro" overnam en men begon pro
visorische herstellingen te verrich
ten. Toen men langzaam begon te
trekken, brak echter tot twee maal
toe de tros en eenmaal brak de anker
ketting van de „Helga Bolten", waar
aan de tros was vastgemaakt.
Vrijdag j.L bereikte de „Zwarte
Zee" het transport. Deze sleepboot
bracht eveneens bemanningsleden en
materiaal over en met vereende
kracht ging het daarop in de richting
van de Azoren, waar het ruim 70C0
ton metende Duitse schip met lading
kolen thans veilig is aangekomen,
SAMENZWERING TE DJAKARTA.
Het hoofdkwartier van het Indo
nesische leger heeft heden medege
deeld, dat er een samenzwering is
geweest om de regering omver te
werpen.
Dit is een bevestiging van de be
richten, die in Djakarta de ronde
doen sinds het garnizoen van Dja
karta naar de kazernes was terugge
roepen om voorbereid te zijn op ail*
eventualiteiten. Een woordvoerder
van het leger onthulde, dat de „voor
malige plaatsvervangende chef-staf,
kolonel Loebis een samenzwering
had georganiseerd om de Indonesi
sche regering door wapengeweld om
ver te werpen. Waarnemers zijn van
mening, dat deze mededeling een
toch niet de indruk gekregen, dat hij aanwijzing is, dat de legerleiding de
spoedig een instorting zou krijgen, i situatie thans meester is.
den van dit koor was, beschouwd
mag worden als een vocaal evene
ment van prima gehalte.
Het Operakoor „Bel Canto", onder
leiding van de Haarlemse dirigent
Henk Kerkhoven, begon pas in fe
bruari van dit jaar zijn repetities
en het is verwonderlijk te horen tot
welke prestaties deze zangers en zan
geressen reeds nu in staat zijn.
Alles was zeker nog niet feilloos.
Zo klonk het „Schon die Abendglo-
cken klangen", waarmee het concert
werd geopend, in deze zaal niet fraai
en zijn de inzetten dikwijls ongelijk,
terwijl het overwicht van de vrou
wenstemmen soms wat erg groot is.
Daar staat echter tegenover, dat la
ter een zeer goed klankgehalte en
melodieuse voordracht te beluiste
ren waren; vooral de pianissimi van
het heren-ensemble werden schoon
verklankt. Voegen wij daarbij de
goede discipline onder een vrij rus
tige directie dan blijken alle voor
waarden aanwezig die dit koor kun
nen doen uitgroeien tot een vocaal
team van het eerste plan.
Solistische medewerking werd
verleend door de sopraan Maria Riva
van de Romeinse Opera, de \enor
Nino Adami van het Milanese Scala,
de bas-bariton Georg Spijkstra, als
mede een zangeres die optrad onder
de naam Carla Poggi en die de echt
genote bleek te zijn van een beken
de figuur uit de wereld van de Ne
derlandse kleinkunst.
Vooral Maria Riva ontpopte zich
als een zeer temperamentvolle
kunstenares met een prachtige stem
en weloverwogen voordracht. Ook
Carla Poggi heeft een fraai, hoewel
niet volumineus geluid waardoor
naar ons gevoelen haar stem in het
begin moeilte had met de vrij zwaar
te bezingen Treslongzaal en de aria
Voi che Sapeta uit Mozart's „Nozzi
di Figaro" niet geheel uit de verf
kwam. Ook de tenor Nino Adama
had daar bij zijn eerste optreden
kennelijk last vari. Zijn stem is ech
ter uitzonderlijk fraai en blijft ook
in de forti een mooie klank behou
den.
Georg Spijkstra kon ons niet altijd
bekoren. Hij was zeer ongelijk, soms
bepaald zwak, maar in zijn aria uit
„Con Carlos" van Verdi en vooral
in zijn samenzang met het koor in
Dimenso Giubilo uit „Lucia di Lam-
mermoor" van Donizetti hoorden we
toch ook weer een welluidende
klank.
Het programma vermeldde gedeel
ten uit vele bekende doch ook uit
minder bekende opera's, zodat we
met uitzondering van onder meer
het Slavenkoor uit „Nabucco" van
Verdi weinig veel-gebruikte parade
paarden hoorden. Als zodanig be
vatte het programma dan ook veel
„nieuws" in de" betrekkelijke zin van
dit woord.
Hoogtepunten vormden drie gedeel
ten uit Guiseppe Verdi's „De macht
van het noodlot", meer in het bijzon
der daarvan La Vergine degliangeli
door Maria Riva en Georg Spijkstra
met het koor, alsmede het duet Ma
rio, Mario, uit „Tosca" van Puccini
door dezelfde zangeres met Nino
Adami.
Een bijzonder woord van hulde
past aan Rie Vring-Servaas voor
haar beschaafde en zeer artistieke
begeleiding. Zij werd deswege te
recht meermalen doox de solisten in
de huldiging van het enthousiaste
auditorium betrokken.
De baten van dit concert waren
bestemd voor het Nederlandse Rode
Kruis als bijdrage in de hulpverle
ning aan de Hongaren.
W. PRINS.
jyiOEDER, hij wil me niet gelo-
»1T1 ven", roept Juultje.
„Wat wil Kees niet geloven? Ver
tel dan eens wat er is". „Moeder u zei
toch gisteravond tegen vader dat oom
Jan en tante Betsie morgen naar
Spanje gaan? Dat wilde ik gauw aan
Kees vertellen maar Kees gelooft
het niet. Ik zei: oom Jan en tante
Betsie gaan naar Spanje en dan zien
ze fijn Sinterklaas. En.... misschien
krygen ze al een cadeautje. En toen
zei Kees dat Spanje vreselijk groot
was en je Sinterklaas maar niet zo
tegenkwam".
„Ja", zegt moeder, „oom en tante
gaan heus naar Spanje. Weet je wat
jullie moesten doen? Een mooie te
kening maken en die geven jullie
mee. Als ze dan Sinterklaas tegen
mochten komen
„Ja", valt Juultje haar moeder in
de rede, „dat doen we!"'
I^E HELE MORGEN zijn Juultje en
Kees ijverig bezig. Steeds vinden
ze de tekening niet mooi genoeg en
beginnen ze weer opnieuw. Eindelijk
zijn ze af en worden op een veilig
plekje opgeborgen. De volgende mor
gen om negen uur staan Juultje en
Kees bij oom en tante voor de deur.
De auto staat al voor. Oom Jan
sjouwt met koffers en tante Betsie
met jassen en tassen.
„Tante Betsie", roep Juultje, „hebt
u ook cadeautjes bij u?" „Ca
deautjes?" vraagt tante Betsie ver
baasd.
„Voor Sinterklaas", zegt Juultje.
„U gaat toch naar Spanje. Wy heb
ben ook wat voor Sinterklaas. Wilt
u dat voor ons meenemen?" „Na
tuurlijk", zegt tante Betsie ernstig.
„Oom Jan, luister eens, Juultje en
Kees geven ons een pakje mee voor
Sinterklaas, wil je er om denken, dat
we het niet vergeten te brengen?"
„Maar waar woont Sinterklaas?"
vraagt oom Jan. „Domoor, in Span
je!" roept Kees. Daar moeten ze om
lachen, behalve oom Jan. „Kinde
ren", zegt oom Jan, „ik zal erg mijn
best doen om lief te zyn onderweg
en geen fouten te maken met rijden,
want anders durf ik heus niet te
vragen, waar Sinterklaas woont. Stel
je voor, dat hij daar ineens op de
weg loopt, als ik Spanje binnenrijd!
Ik zou me dood schrikken".
Juultje en Kees blijven kijken tot
de auto volgepakt is en oom Jan en
tante Betsie wegrijden.
ALS OOM JAN en tante Betsie een
week weg zijn, komt er een
prentkaart. Juultje haalt hem uit de
bus. Er staan bergen op en een kas
teel dat tegen de berghelling ligt.
„Zou Sinterklaas daarin wonen?"
vraagt Juultje. „Leest u eens voor
wat er op staat?"
„Er staat niets op", zegt moeder,
„alleen de namen en groeten van
oom Jan en tante Betsie". Juultje
kijkt teleurgesteld, maar toch holt ze
met haar kaart naar Kees. Kees heeft
er ook een, ook alleen met namen.
Als er nóg een week om is, staan ze
elke dag op de uitkijk of oom Jan
en tante Betsie thuiskomen.
Op een ochtend worden ze wakker
en als ze naar het burenhuis kijken,
zien ze de auto voorstaan. Maar wat
steekt er boven de auto uit! Wat is
dat voor een raar lang ding?
Die ochtend zijn ze zó vlug aan
gekleed en hebben ze zó vlug hun
boterhammen op! Ze moeten er toch
by zyn, als de auto uitgeladen wordt!
<\EF, wat zijn die koffers zwaar!
En dan die pakken, die ik zo
voorzichtig moet behandelen", zegt
ooin Jan.
„Wat zit daar dan in?" vraagt Kees.
„Ja jongens, dat zijn allemaal ca
deautjes van Sinterklaas". Kees zyn
mond valt open. Hij staart oom Jan
aan. „Hebt u, hebt dat allemaal
gekregen?" „Nee Kees, zo zoet ben
ik niet geweest. Maar toen ik in
Spanje was, moest ik toch die teke
ningen van jullie aan Sinterklaas
brengen. Dat had ik jullie beloofd en
wat je belooft, dat moet je doen".
„Dus u heeft Sinterklaas echt opge
zocht?"
„Nou en of, dat zien jullie toch!
Ik heb hem jullie tekeningen gege
ven en Sinterklaas vond ze heel mooi.
Die kinderen doen zeker graag iets
voor andere mensen, zei hy. Ik knik
te. Zo, daar ben ik bly om, zei hij.
Dat is toch waar, dat doen jullie
toch, is 't niet?"
IUULTJES HARTJE klopte heel
luid. Nee, ze doet juist helemaal
niet graag iets voor andere mensen.
Ze doet het liefst iets voor zichzelf.
Maar als Sinterklaas dat van haar
denkt, wel, dan zal ze wel heel erg
haar best gaan doen. Ook Kees kijkt
benauwd. Oom Jan vertelt verder.
„We dronken thee bij hem en toen
we weggingen, vroeg ik: kunnen wij
iets voor u doen, als we in Neder
land terug zyn?" Sinterklaas dacht
na. „Graag", zei hy, „als u op de
terugreis weer langs wilt komen,
zoudt u vast wat pakken mee kun
nen nemen, dan heb ik straks niet zo
veel bagage. Dat is voor Piet ook
makkelijker". „Heel graag", zei ik
toen.
Zo zijn we dan op de terugreis
weer langs Sinterklaas gegaan en
kregen we al deze pakken mee. Ik
zag er ook een heel lang pak bij
staan, maar dat liet ik staan. Ik
dacht, dat is me veel te groot in de
auto. Toen zei Sinterklaas: wilt u
vooral dat lange pak niet vergeten?
Sinterklaas zei nog wat over dat gro
te pak, maar dat hoorde il: al niet
meer, zo druk was ik bezig dat grote
pak in de auto te krijgen.
Onderwijl dacht ik: ik heb aange
boden te helpen, nu moet ik ook met
alles helpen, en zit ik ook aan dat
nare grote pak vast! Helpen jullie
mee alles naar binnen te brengen,
alles moet maar naar de logeerka
mer".
„Komt Piet alles halen?" vraagt
Juultje. „Hebt u wel goed gezegd,
waar u woont", zegt Kees. Oom Jan
en tante Betsie knikken.
IN DE VOLGENDE WEKEN, als het
herfst gaat worden en langzamer
hand winter, denken de kinderen
vaak aan de logeerkamer in het bu
renhuis. Nu is het nog maar één
nacht slapen en dan is het zover!
Sinterklaas is in Nederland aangeko
men en zal morgen met de trein van
drie uur in de stad zyn.
Er zijn een heleboel ouders met
hun kinderen aan het station. Daar
rydt de trein binnen. De kinderen
verdringen zich bij de uitgang. Sin
terklaas komt aan! Achter hem loopt
Zwarte Piet. Maar wat heeft Sinter
klaas? Hij kijkt zo somber en hij
heeft z'n hand aan het voorhoofd, 'i'
is alsof hy heel ernstig nadenkt.
Stil, nu begint hy te praten. „Goe
den dag jongens en meisjes! Ik ben
blij jullie weer te zien. Maar ik moet
jullie iets zeggen. Deze zomer zijn
een meneer en een mevrouw uit deze
stad by me geweest en toen heb ik
aan die meneer en die mevrouw vast
een heleboel pakken meegegeven en
ook een heel groot pak en daarin zat
mijn staf. Ik had hem juist zo heel
mooi opgepoetst. Er wat is Sinter
klaas zonder staf? Ik kan zo niet
lopen in jullie straten. En nu komt
het allerergste: ik ben de naam van
die meneer en die mevrouw verge
ten en ik weet ook hun adres niet
meer. Sinterklaas wordt ook zo oud,
ik kan niet alles meer onthouden.
Kunnen jullie me soms helpen, ik
ben zo verdrietig".
't Is stil onder de kinderen. Hoor,
Sinterklaas spreekt weer. „Ik dacht,
dat ik die meneer had gezegd, dat hij
alles aan het station moest brengen,
maar zou hij niet geluisterd hebben
naar my? Ik weet dat kinderen wel
eens niet luisteren als je wat zegt,
maai* doen grote mensen dat nu
ook al?"
jyiAAR WAT gebeurt daar? Wie
dringen daar naar voren. Een
jongen en een meisje, die elkaar ste
vig bij de hand houden. „Wij weten
het Sinterklaas! Wij weten het!" roe
pen ze. „Kunnen jullie me helpen?"
Een blijde glans trekt over het ver
drietige gezicht van Sinterklaas.
„Vertel het me gauw! Wie zijn
jullie?"
„Wij zyn Juultje en Kees", zegt
Kees, „en naast ons wonen oom Jan
en tante Betsie en die zijn bij u ge
weest. En oom Jan had een héél
groot lang pak in zyn auto". „Zijn
jullie dan de kinderen, waar ik die
mooie tekeningen van kreeg?", vraagt
Sinterklaas. Juultje en Kees knik
ken om 't hardst van ja. Dan zegt
Sinterklaas: „Pieter, als de drommel
met de kinderen mee en alles halen
bij die oom Jan en tante Betsie. En
vlug! Ik wacht hier!"
Daar hollen ze: Zwarte Piet, Juul
tje en Kees. Maar daarachter komen
nog een heleboel kinderen en grote
mensen, die meehollen. Ze stormen
bij oom Jan de stoep op en rukken
aan de bel. „Betsie, wat is er aan de
hand, wat een mensen voor onze
deur", roept oom Jan verschrikt.
„Zouden we wel opendoen?" vraagt
tante Betsie. Ze kijken elkaar aan,
dan zegt oom Jan moedig: „Ik zal
gaan".
Oom Jan doet de deur open. Voor-
p staan Juultje, Kees en Zwarte
Piet. „Oom Jan, de pakken en de
staf", schreeuwen ze. „De.... de
wattestotterde oom Jan.
De staf en de pakken, die u van
de zomer meegebracht hebt uit Span-
Sinterklaas staat aan het sta
tion!"
„Oo! o!" Oom Jan slaat zijn han
den aan zijn hoofd. „Ik heb niet goed
geluisterd toen Sinterklaas nog iets
zei over die pakken en ik had na
tuurlijk aan het station moeten zijn.
O, kinderen, willen jullie me helpen.
Ik durf niet alleen. Gaan jullie alle
maal mee? Zwarte Piet, doe jij een
goed woordje voor me, toe beste jon
gen!"
„Ja meneer", zegt Piet. „Wie het
sterkste is, mag mee naar boven en
helpen dragen. Ik zal voor straf zelf
de staf dragen, want die zit natuur
lijk in dat gekke lange pak".
I^AAR GAAT de optocht weer. Oom
U Jan voorop.. Juultje en Kees
blijven dicht bij oom Jan. „Oom Jan
zal toch niet met de roe krijgen",
fluistert Juultje. Aan het station zit
Sinterklaas. Hij is een kopje koffie
gaan drinken, maar als hij de men
sen ziet aankomen, staat hij op. Alle
kinderen wijken opzij om oom Jan,
Zwarte Piet, Juul en Kees en de
mensen die de pakken dragen door
te_ laten.
„Sinterklaas", begint oom Jan
plechtig, „neemt u me niet kwalijk,
ik heb niet goed geluisterd, toen u
mij de pakken gaf, want dan had
ik geweten, dat ik aan het station
had moeten zijn. Maar, en dit wil ik
u wel bekennen, ik was zo nijdig op
dit grote lange pak. Nu begrijp ik,
het is uw staf, want ik zie, dat u er
geen bij u hebt en wat is een Sin
terklaas zonder staf! Als 't u blieft,
Sinterklaas".
Sinterklaas wenkt Piet en zegt:
„Pak snel uit". Wat ziet de staf er
glanzend uit! De kinderen roepen:
„ach"! Dat je zó iets moois zo'n tyd
in huis gehad hebt, :*ucht oom Jan.
„Nu de pakken, Piet".
Tegen oom Jan zegt Sinterklaas:
„Omdat u de pakken mee wilde ne
men, kon ik dit jaar iets heel bizon-
ders doen. Ja, geef me eerst dat pak
maar, Piet". Sinterklaas pakt voor
zichtig uit en overhandigt aan oom
Jan en tante Betsie ieder een gou
den horloge en voor Juultje en Kees
ieder een mooie fiets. Oom Jan pro
testeert en zegt: „Ik heb het niet ver
diend". „Jawel", zegt Sinterklaas, „u
hebt toch de pakken voor mij willen
meenemen".
Uit de andere pakken komt voor
ieder kind een chocoladeletter in
goudpapier. Ook Juultje en Kees
lórygen er nég een. Dan trekt de
stoet de stad in. Vóórop Sinterklaas
en Zwarte Piet, daarachter oom Jan
en tante Betsie met hun gouden hor
loge, daarachter Juultje en Kees met
hun glimmende lietsen en daarachter
alle kinderen, elk met hun letter in
de hand.
Wat schittert de staf van Sinter
klaas! Nog nooit heeft de stad zo'n
blijde intocht bijgewoond en allen
juichen en de burgemeester, die an
ders nooit naar zijn woorden behoeft
te zoeken, is sprakeloos!
RIE STCOVE—BAUER.
De Wassenaarse recher
che heeft in samenwerking
met de politie te Sassen-
heim een 26-jarige zigeu
nerin aangehouden, die
zich voordeed als een
Poolse vluchtelinge en od
zeer geraffineerde wijze
een kinderjuffrouw een
bedrag van 66.afhan
dig maakte.
De kinderjuffrouw,
werkzaam in park De Kie
viet, kreeg vorige week
's middags bezoek van de
„vluchtelinge", die haar
kant te koop aanbood. De
juffrouw kocht wat kant
en gaf de vrouw boven
dien enkele kledingstuk
ke#. De vluchtelinge toon
de zich zo dankbaar, dat
zij aanbood gratis de toe
komst van de kinderjuf
frouw te voorspellen. De
juffrouw voelde er niet
veel voor. maar liet zich
overhalen.
De lijnen van haar hand
werden aandachtig beke
ken, en de vreemde profe
tes verzocht haar wel
doenster twee bankbiliet-
ten op de hand te leggen.
De juffrouw deed het.
waarop de vrouw eerst
enige onverstaanbare woor
den mompelde en toen
men van al het geld.
De kinderjuffrouw
maakte bezwaren, maar zij
kreeg de raad flink te bid
den en naar de planeten te
kyken en bovendien de
belofte dat het geld
's avonds met de toekomst-
Politie van Wassenaar en
Sassenheim had de profetes
gauw te pakken
heel duidelijk te kennen
gaf, dat er nog meer geld
op de hand moest komen
Toen er een bedrag van
f 66.op de hand van de
kinderjuffrouw lag. ver
richtte de vrouw diverse
geheimzinnige manipula
ties. De plechtigheid werd
besloten met het wegne-
voorspelling terug zou ko
men. De vrouw verdween
met het geld en kwam na
tuurlijk niet terug.
Enkele dagen later deed
de kinderjuffrouw aan
gifte bij de recherche. Het
toeval wilde, dat een van
de jongere Wassenaarse
agenten op die bewuste
dag in de tram naar Lei
den een vrouw had gezien
wier signalement wonder
wel overeenkwam met dat
van de oplichtster. Dank
zij deze aanwijzing slaagde
de Wassenaarse recherche
erin, met medewerking
van de Sassenheimse poli
tie de verdachte aan te
houden. Het bleek een 26-
iarige zigeunerin te ziin.
rad van tong, maar niet
tot lezen of schrijven in
staat. Zij ontkende aan
vankelijk. maar gaf ten
slotte toe.
De echtgenoot van de zi
geunerin kwam naar het
politiebureau en bezwoer
met fonkelende ogen. dat
hij van de handelingen
van zijn vrouw onkundig
was. Hij betaalde de 66.
die inmiddels aan de kin
derjuffrouw zijn terugge
geven en mocht ziin vrouw
weer meenemen. nadat
proces-verbaal was opge
maakt.
