EEN NIEUU/E WERELD REES OP UIT DE ZEEBODEM monument van vervlogen t\]die.r\ Nieuwe attraktie op de vlootdag te Nieuwediep ZATERDAG 8 SEPTEMBER 1956 DE LEIDSE COURANT VIERDE BLAD - PAGINA 1 Wluiueude fcateaaeCdeu uxacvt de aalaen kCatótea eeti& Wie van het Kampereiland komend bij Ramspol de brug overrijdt en de Noordoostpolder binnen gaat, zal niet aan de indruk kunnen ontkomen, dat hij een geheel nieuwe wereld betreedt. Achter ons de oude wereld met de poorten van de historische vestingstad Kampen, de oude dijken met hun kronkelwegen, vóór ons een onafzienbaar uitgestrekt land, correct in kavels verdeeld met hier en daar splinternieuwe boerderijen, landbouw- schuren en arbeiderswoningen. Dwars door dit land een moderne strakke, kaarsrechte autoweg, die aan de horizont verdwijnt. Een imposante aanblik die door de plotselinge overgang van oud in nieuw een onuitwisbare indruk maakt. „Over enkele tientallen jaren zal Nederland vijf van die polders bezitten, Wieringermeerpolder, de Noordoostpolder, oostelijk Flevoland, zuidelijk Flevoland en de Markerwaard, allen gelegen rond het IJsselmeer en met een gezamenlijke oppervlakte van niet minder dan 225.000 hectaren vrucht bare grond, dan zal Nederland met 10 van zijn bebouwbare oppervlakte zijn verrijkt", vertelt onze leidsman. Een enorme aanwinst, veroverd op onze erfvijand, de zee. „Waar de tijd bleef stilstaan". Als een bolwerk uit vervlogen jaren rijst de beschoeiing van het oude Schokland, met zijn machtige bomen en oude kerkje op uit het nieuwe land, waar malse velden zich tot de horizon uitstrekken en moderne boerderijen symbolen zijn van een nieuwe tijd. DOOR HET NIEUWE LAND. AL RIJDENDE DOOR het nieuwe land, wordt het ons duidelijk wat voor een gigantisch werk hier werd verricht. Wij zagen reeds eerder het sluiten van de dijk rondom oostelijk Flevo land, de volgende polder die zal worden drooggemalen. Langzaam verrees meter na meter de zware dijk uit het water, terwijl een vloot van schepen en grijpers ijverig in de weer was. Zo wordt het te verove ren gëbied afgebakend. Eens golfde ook binnen de dijken van de Noord oostpolder het water en nu wuiven er de halmen en verrijzen de steden en dorpen, een nieuwe wereld op de bodem van de zee. Behalve voor de landarbeiders, die bij de boerderijen wonen, zijn er ook woningen voor de overige landarbei ders en voor de zogenaamde verzor gende bevolking. Hiervoor is een aantal woonkernen gesticht. VOLGENS SYSTEEM. OP GROND van sociografische stu dies zijn een centraal gelegen stadje (Emmeloord) en 10 dorpen geprojecteerd, die er in een kring omheen liggen. Bij de plaatsbepaling der dorpen is onder meer rekening gehouden met de nabijheid van be langrijke kruispunten van wegen, de aanwezigheid van een scheepvaart kanaal, de afstand welke de arbei ders moeten afleggen naar de bedrij ven waar zij werken, met de weg die de kinderen naar school moeten af leggen en de afstanden tussen de dorpen onderling en die naar Em meloord. Het verschil in functie tussen Em meloord en de dorpen komt in de bebouwing duidelijk tot uitdrukking. Ir. de dorpen vindt men hoofdzakelijk arbeiderswoningen, gebouwd volgens het modernste type, waarbij met al lerlei factoren en wensen rekening werd gehouden, licht en luchtig, en kele winkels, een smederij, een café, lagere scholen en kerken; in Emmel oord vindt men daarentegen een winkelstand hoofdzakelijk geconcen treerd in één grote winkelstraat, voorts grote zaken, kantoren, han delmaatschappijen en aannemings bedrijven, bankgebouwen en indus trieën, hotel-café-restaurants, beurs gebouw en een schouwburg-concert zaal, waarop menige stad jaloers zou zijn. Aangezien alles van de laatste tien jaren stamt, is het modern en nieuw, vandaar dat dit land met zijn woon- centra zo opmerkelijk is. Nergens iets ouds, alles modern en volgens de nieuwste principes gebouwd en in gericht! Zo wordt het ook in de nieu we polders. WAAR DE TIJD BLEEF STILSTAAN. HET VOORMALIGE eiland Schok land is in de polder opgenomen er. ondervindt tegenwoordig veel be langstelling van toeristen. Het is ook merkwaardig, rijdend door het vlakke land, plotseling in de verte een verhoging te ontdek ken, die meters boven de omgeving uitsteekt en die beplant is met mach tige oude .bomen, wier lover zich als een beschermend dak over de verhe venheid uitstrekt. Naderbij komend ziet men de pa len van de oude beschoeiing van het eiland, daar waar eens de vluchtha- ven was. Daarbij vinden we het oude hervormde kerkje van Schokland, waarin thans een verzameling bo demvondsten uit de voormalige Zui derzee bijeen is gebracht. Hier heeft de tijd stilgestaan. Men heeft een unieke collectie bij een kunnen brengen, dank zij het feit, dat op de droogvallende zeebo dem verschillende vondsten werden gedaan, terwijl bovendien bij het zo genaamde diepploegen, waarbij diepe onderlagen naar 'boven werden ge bracht, interessante zaken aan het licht kwamen. MAMMOETEN EN NEUSHOORNS. ZO VINDT MEN in dit bescheiden museum, ondergebracht in een passende omgeving, overblijfselen uit zeer oude tijden van fossielen uit de Riss-ijstijd en resten van prehistori sche dieren als de mammoet, wOlha- rige neushoorn, reuzenhert, bison, wild rund, eland, edelhert, rendier en wild paard. Voorts werktuigen van mensen uit de steentijd, zoals stenen bijlen, messen en schrapers, die ge bruikt werden, toen deze mensen dit gebied, dat toen nog niet door de zee was veroverd, bewoonden. Voorts romeins-, merovingisch-, frankisch en karolingisch aardewerk. Omstreeks het jaar duizend werd dit gebied intensief bewoond. Men kent oude namen van nederzettingen uit die tijd, zoals Gawijsend, Espelo, Vene, Kuinre en Emelwerth, waar- DAMESi houdt Dinsdag vrij voor de gezellige UtUllOyJk. SPOELTJESWOL MODESHOW in de Stadsgehoorzaal Burgerij bij Neptunus op bezoek Het aantal „Vlootdagen" dat'de Koninklijke Marine organiseert, is evenredig aan het nog steeds toene mend personeelstekort. Men moet daarom de organisatoren van deze dagen bewonderen wanneer men ziet, welke stunts ze al verzinnen om de marine zo voordelig en attractief mogelijk aan het publiek voor te stellen. De attractie waarvoor gisteren op de Vlootdag in de Marinehavenstad Den Helder werd gezorgd, was wer kelijk sensationeel: de commandant van het duikvaartuig, luitenant ter zee Verhoeven, nodigde via een luid spreker het publiek uit om het dui kerpak aan te trekken en eens een kijkje onder water te gaan nemen. Met de belangstelling liep het eerst niet zo'n vaart. Schoorvoetend kwa men de eerste twee gegadigden op het duikvaartuig af. Maar toen ze zich eenmaal, geassisteerd door eni ge matrozen van het achterschip van het vaartuig af, in het water had den laten zakken, kwamen er al lengs meer liefhebbers. Gesteun en gezucht verrieden het publiek de ge moedsgesteldheid van de eerste ama teurduikers. Weldra gaf de eerste van hen te kennen naar boven te willen komen. Hij liet echter te veel water in het duikerpak en kwam toen aan de oppervlakte drijven. Toen ook de tweede op kwam dui ken, bleek dat deze tot zijn middel in de modder had gezeten en door het troebele water niets had kunnen zien. Maar doof, bleek en met trillende handen, waren ze beiden enthousiast over het experiment! Ook dames. Ook het zwakke geslacht liet zich onder de waterspiegel vertegen woordigen. De 20-jarige mejuffrouw Willy Verhoef, uit Amsterdam, trok het 89 kilo zware „sterke pak" aan. Ze behoorde meer tot de gevorder den, want het bleek dat ze ook .thuis al over de bodem van de Amstel ge lopen had. Het spreekt vanzelf, dat na haar velen zich niet wilderl laten kennen 'en zich, onder toezicht van een mili tair arts en van een duikdeskundige, te water begaven. van sommige nu gebruikt werden voor de benaming van nieuwe dor pen in de polder, zoals Nagele, Esp enzovoort. Langzaam werd dit gebied door de zee veroverd en de vondsten uit later tijd worden derhalve ge vormd door wrakken van schepen die destijds in de Zuiderzee zijn ver gaan. Tot nog toe vond men in de polder niet minder dan ruim 150 wrakken van diverse data. Interes sante zaken als huisraad, aardewerk, wapens, kleding, scheepsinventaris- sen, munten, kortom van alles uit verschillende tijdperken, werden op die manier aan de collectie van het kleine museum toegevoegd. PROEFNEMINGEN VOOR DE TOEKOMST. IN HET BOSGEBIED van Kraggen- 'burg ligt het waterloopkundig la boratorium. Op een uitgestrekt ter rein heeft men daar Qp verkleinde schaal enkele Nederlandse rivieren, kustgebieden, havenwerken en der gelijke aangelegd. Ingenieurs en an dere deskundigen experimenteren hier en kunnen uit de bevinden op maken hoe men wel of niet moet handelen bij voorgenomen wijzigin gen aan deze waterwerken. Zo doet men reeds geruime tijd proefnemingen met een deel van de Rijn, dat men voornemens is te ko- naliseren. De resultaten in het mo del opgedaan, leerden de onderzoe kers reeds, wat niet gedaan moest worden en welke gevolgen dit genad zou hebben. Zo komt men na ver loop van tijd tot de beste oplossing, zonder dat er tonnen gelds verloren zouden gaan, wanneer men op goed geluk dit deel van de Rijn gekanali seerd zou hebben. Bij Kraggenburg ligt ook op ver kleinde schaal een deel van het kust gebied van Nigeria in Afrika, waar men onderzocht heeft hoe het verliep met de verzanding van een haven en waar men- proeven nam om dit in de toekomst te voorkomen. Dit water loopkundig laboratorium is uniek in Europa, vandaar dat men er ook wel buitenlandse opdrachten uitvoert, doch voornamelijk komen de Neder landse problemen aan de orde. Trouwens eigenlijk is de gehele pol der één experiment. Men heeft de nodige ervaringen opgedaan en zal hier in de toekomst een dankbaar gebruik van maken, wanneer de vol gende polders zover zijn. De Noord oostpolder en de Zuiderzeewerken in het algemeen zijn een bewijs en een demonstratie voor de wereld van wat Nederlands technisch vernuft en arbeidsvermogen vermag in de strijd tegen het water. Duizenden en nog eens duizenden vreemdelingen komen kijken naar deze nieuwe wereld op de bodem van de zee. Se nieuwe Lichting, i& apg&taep&ti De nieuwe lichting is opge roepen. In de afgelopen weken, heeft men de ontroerende tafe reeltjes weer gezien. Soms va ders, maar meestal moeders, stapten met de peuters aan de hand naar een nieuwe wereld, de school, waar de juffrouws van de eerste klas gereed ston den iOm met eindeloos geduld de weg naar de wetenschap open te breken. Of men nu bakker wordt, kantoorbediende of hoogleraar, het eerste aanloopje moet men nemen bij die lieve juffrouw, waaraan iedereen met een soort vertedering blijft terugdenken. Maar het is niet zo aanlokke lijk om door die poort van de school „het leven" binnen te gaan. Er 2ijn kinderen, die met wild enthousiasme naar binnen stormen, maar over het alge meen hebben de peuters er een zwaar hoofd in. Beschroomd schuifelen zij de klas binnen en in het ongunstigste geval wor den ze er tegenstribbelend in geduwd door een liefhebbende moeder, wier hart meelijdt, maar die ervan overtuigd is, dat er geen andere mogelijkheid bestaat „om iets te bereiken". En de juffrouw staat dan voor de moeilijkheid om zo'n klas vol enthousiasme, verle genheid en tegenzin voor zich te winnen. Men zou kunnen zeggen: MeuBeten uit het BuitenEand EEN LAND, dat tegenwoor dig veel invloed heeft door eigen scheppingskracht op al lerlei gebied, is Italië. Er komen fraaie, verfijnde meubeltjes vandaan, soms revolutionnair van opvatting,' een soort hoge school. Er wordt veel met me taal gewerkt, en met kleur, de felle kleur, die in zo'n zonnig land past. Maar in het land zelf, waar alles op buitenleven is in gesteld, dringt er in de woon huizen maar weinig van door. Dikwijls zijn de originele mo dellen zelf te duur en daardoor onbereikbaar. Een betaalbare uitvoering bestaat niet, de inte resse is er ook niet zo op ge spitst en diep in het hart is men zo dol op een meer barokke omgeving. Wat met de Italiaan se hogeschoolproducten wel ge beurt, is dat ze de industrie el ders op ideeën brengt zoals dat met kleding ook het geval is waarvan de invloed via tussenschakels doorwerkten bereikbaar, betaalbaar wordt. Wij kijken misschien met ont zag naar het noorden of naar het zuiden als plaatsen waar stijlen geboren worden, we kun nen ook ontzag voor onszelf hebben, omdat het hier niet bij theorie blijft. Hier worden meu bels en stoffen gefabriceerd, die gekocht kunnen worden door veel mensen en die ook inder daad toegepast worden door ve len. Er is een levendige ontwik keling in de mode op dit gebied. Na het naturel hout kwam het gelakte hout in frisse kleuren, de metalen pootjes kwamen te- rug, en tegenwoordig zijn er ook nieuwe, nog niet eerder ge bruikte materialen en werkme thoden, die nieuwe perspectie ven openen. AMERIKA, als een land met een afzet die er wezen mag, kan zich experimenten veroorlo ven, bijvoorbeeld met die nieu we materialen. Toch kijkt Ame rika heel graag naar Europa om een ontwikkeling in een bepaal de richting op te vangen. Onder tussen leren de mensen er met hun vele apparaten om zonder veel hulp alle mogelijke kar weitjes zelf opknapen, als schil deren, behangen, timmeren, in het algemetn wat ze onder „de coreren" verstaan. Het impli ceert een grote bedrijvigheid, waarbij bijvoorbeeld de vrou wen er niet voor terug schrik ken losse stoelovertrekken te maken. Van bijzonder goeden wil dus, maar niet met altijd opmerkelijk resultaat. Een nei ging in die richting hebben ook de Fransen, die 'n kamer eigen lijk willen zien als een mens: een kort dik kamertje moet be hangen met verticale strepen, een hoog vertrek met horizon tale, en een van duistere vorm met een verdoezelend kriebel patroon. Uit de keuken geklapt Coupe vruchten met eiwitschuim 1 kop suiker, 1/4 kopje water, 2 eiwitten, sap van 1 citroen, 1142 kopjes verse vruchten, 3 dl room. Suiker en water tot een stroop koken. Het eiwit stijf- kloppen en er steeds kloppend, de suikerstroop doormengen. Daarna de in kleine stukjes ver deelde vruchten en het citroen sap eraan toevoegen. Dan de stijf geslagen room er luchtig doormengen en het mengsel in coupes overbrengen. Garne ren met een paar vruchtjes. Bakbokking met roerei. 4 Bakbokkingen, 2 eieren, 2 lepels water of bouillon, 20 gr. boter, 1 theelepel fijngehakte peterselie, iets zout. De goed schoongemaakte bok kingen van de huid ontdoen en in dobbelsteentjes verdelen. De ze in de koekepan even laten bakken. De eieren met het wa ter en het zout loskloppen en bij de bokking doen. Van het geheel op de gewone wijze roer ei maken, opdoen en bestrooien met fijngehakte peterselie. „Vertrouwen is hier de basis voor de wetenschap". En zij slaagt erin. Soms met een viool, soms met een mooi verhaaltje. Iedere juffrouw heeft zo haar eigen manier, maar in ieder ge val komen ze op hetzelfde punt uit: „Aap, noot, Mies...." Er verandert veel in de we reld, maar het leven begint nog steeds bij „Aap". De Jantjes en de Pietjes, de Toosjes en de Rietjes zijn nu over de eerste moeilijkheden heen. Zij zitten al klinkers en medeklinkers op te rispen, een bezigheid, die straks in lezen zal verkeren. En zij komen trots thuis! De ambitie is er nu. Bij ooms en tantes demonstreren zij, wat ze allemaal hebben opgestoken. En vader en moeder kijken trots toe. In de verte ligt Kertsmis.. 't eerste rapport. De nieuwe lichting is gestart. Een heerlijke jas voor de herfst Nu het koudè en natte jaar getijde weer nadert, zullen de meeste dames weer haar oog te gast laten gaan aan de nieuwe collectie winterjassen, die de couturiers haar brengen. Inder daad, er is weer te kust en te keur. Mantels en jasjes in alle lengten, geklede mantels en sportieve. De mantel op onze illustratie is er een van de laatste catego rie. Deze is vervaardigd van een nieuw soort tweed, waarin verschillende kleuren op zeer fijne wijze zijn verwerkt, waar door een heel aardig effect ont staat. De jas valt volkomen recht, is lekker ruim en 'stevig en solide. Echt een jas voor guur weer. Het aardige attractie is de ceintuur, die op de jas gestikt is en laag is aangebracht. Van voren sluit deze aan op de bo- venkant van de zakken van de mantel. Steekt men de hand in de zak, dan schuift men deze on der de ceintuur door, want die vormt de ingang van de zak. De mantel kan aan de voor zijde tot in de hals dichtge knoopt worden. In combinatie met het leuke witte angora mutsje vormt het een vlot geheel, sportief en zeer geschikt voor de gure, nat te herfstdagen in ons land. (Nadruk verboden).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1956 | | pagina 12