Fraaie Nederl. waterpolo-zege op Engeland in de Zijl: 4-2 Geladen Nederl. zwemploeg klopte Groot Brittanie: 80-72p. Nederland B-zevental versloeg jeugd3-0 |Derde Neder-1 landse zege Oranjemeisjes wonnen vijfmaal, de heren verloren even dikwijls SCHOOKSPRIKGTITELS in Boekelo veroverd Ook Murchison liep de 100 meter in 10*1 sec. MAANDAG 6 AUGUSTUS 1956 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA 4 De waterpolowedstrijd tussen, het Nederlands waterpolozevental en de ploeg van Groot Brittannië, welke gisteren in de zweminrichting De Zijl te Leiden werd gespeeld, ter gele genheid van het zeventigjarig be staan der Leidse Zwemclub, is in een verdiende 4-2 overwinning van de Oranjeploeg geëindigd. Het is een harde wedstrijd gewor den, waarbij 'het lijf aan lijf-werk 'n belangrijke factor is geworden, zodat de Belgische scheidrechter Beuwens de handen vol had om de wedstrijd binnen de perken te houden. Toen de wedstrijd begonnen was, volgde dadelijk een Nederlandse aan. val, besloten door een boogschot van Muller, maar de bal kwam via de dek- lat in het veld terug. Wegens vasthou den moest dezelfde speler even later naar de kant, maar desondanks bleef Nederland in de aanval en na een solorace van doel tot doel slaagde Fred van Dorp erin Nederland de leiding te geven. Na een inworp op nieuw een Nederlandse aanval, maar v. Dorp miste de kans. Daarna was het de beurt aan de gasten en hoewel zwaar gehinderd slaagde de gevaar lijke midvoor Miller erin toch een schot te lossen, Waarbij het leer rake lings naast ging. Nadat Fred van Dorp weer een kans had gemist, slaagde Miller erin de partijen op gelijke voet te brengen (1-1). Hij had vrij liggend de bal toegespeeld gekregen en zette een goede spurt 'in naar het Ned. doel. Fred van Dorp, die de beste kans had om hem te benaderen, werd evenwel vast gehouden, hetgeen de scheidsrechter ontging. Daarna wer den Muller en de Engelsman Turner achter de lijn gezonden en even later volgde ook de Engelsman Mac Cona- gle hen. Met vijf tegen zes brak er een moeilijke periode voor de gasten aan, doch aangezien keeper Grady zijn doel voortreffelijk verdedigde, zagen de Oranjezwemmers geen gele genheid hem te passeren, zodat on veranderd de rust aanbrak. In de tweede helft begon de Oranrje- ploeg een fel offensief, hetgeen slechts twee corners opleverde. De Engelsen gaven zich echter ook allerminst ge wonnen en na opzwemmen uit de achterhoede gelukte het P. Pass zijn ploeg de leiding te geven (1-2). Hier bij werd Fred van Dorp, die de beste kans had hem te benaderen vastge houden, hetgeen de scheidsrechter ontging. Uit een goed door Fred var» Dorp aangegeven bal wist Frits Smol op voortreffelijke wijze gelijk te ma ken, hetgeen een der tegenstanders zelfs een felicitatie aan het adres van der H.Z. en P. C.-er bezorgde (2-2). Het spel bleef fel en herhaaldelijk moest de scheidsrechter ingrijpen en vrije worpen uitdelen. Hij deed dit zelfs te veel, want meerdere malen werd de aanvallende partij hierdoor bevoordeeld. Toen Nico Lunchs van uit de achterhoede goed naai" Gerrit Bijlsma plaatste, wist deze de kans op fraaie wijze te benutten (3-2). Volhouden was nu de boodschap, maar de zenuwen speelde de Oranje- ploeg wel een enkel e maal parten Zo kwam Miller, geheel vrij voor doel liggend, in het bezit van de bal en hij loste een zacht schot, waarbij de bal in doel dreef. Volgens velen doelpunt, doch de Engelse Lineman bij de cornervlag gaf geen doelpunt aan, zodat we veilig kunnen aanne men, dat de bal het doelvlak niet ge heel gepasseerd was. Onverwacht vergrootte Oranje nog de voorsprong toen Fred van Dorp de bal hard in de richting van het doel schoot en Frits Smol de bal slechts even aan tikte om keeper Grady volkomen te verrassen (4-2) De Hagenaar moge dan in snelheid al iets minder wor den, zijn spelopbouw en spelinzicht zijn nog geraffineerd goed, hetgeen hij hier duidelijk bewees. Toen in de laatste minuten Fred van Dorp nog maals naar de kant was verwezen, dreigde er nog weer gevaar voor de Nederlanders, doch tactisch wisten zij het spel op te houden^ terwijl mid voor Miller werkloos voor het Oran- jedoel zijn kans lag af te wachten. Met een 4-2 zege kwam tenslotte de overwinning voor de Nederlandse ploeg. |lllllllllllillllllllllllllllllllllllllllll^ H Drie overwinningen uit even- g H veel wedstrijden heeft het sei- H jjji zoen 1956 het Nederlandse ze- H vental gebracht. Met vaak voor- n H treffelijk spel en door overtui- g g gende doelcijfers 18 doelpun- n II ten vóór en slechts 4 tegen g g stelden de mannen van Frans H Kuyper hun kandidatuur voor |f Melbourne. Na de overwinning g g op de Fransen te Tiel (70) en de zege over België te Turnhout g g (72), is gisteren in „de Zijl" te j§§ Leiden de Britse ploeg geklopt, g g Vier maal bleek de Engelse doel- H man in capaciteiten te kort te g H schieten; Max van Gelder tussen g de palen van het Nederlandse H doel werd slechts twee maal ge- g gï»asseerd. Het Nederlandse ze- H vental, dat door het niet meer g g beschikbaar zijn van enkele pro- gminenten en een noodzakelijke verjonging zijn leidende positie g in de waterpolö-wereld verloren M scheen te hebben, heeft bewezen g H nog steeds mee te tellen, ook op g internationaal gebied. Weliswaar g zijn de cijfers ditmaal minder §f g glanzend dan de beide vorige H keren, doch men dient te beden- g g ken, dat de oranjeploeg het dit- g maal wel erg moeilijk had. Im- g §f mers een overwinning op de p g Britten was niet genoeg, er moes- ~7 M ten tenminste enkele doelpunten g g verschil zijn. Kees Kerdel, chef p p de mission van de Olympische g p ploeg, die de wedstrijden, waar- p g van de organisatie was opgedra- g p gen aan de jubilerende Leidse p g vereniging L.Z.C., bijwoonde, |f g zal wel niet ontevreden naar huis g p zijn gegaan. g immuun Deze foto geeft een beeld van een aanval op het Engelse doel, waarin we de Engelse doelman A. Grady herkennen. sie van de K.N.Z.B. nam Lenie de Nijs haar plaats in en de Robben- zwemster heeft de talrijke toeschou wers niet teleurgesteld, want zijn won dit nummer in 1.16.6 voor haar club genote Inike Raats in 1.18.8 en Ria de Vries van H.D.C. in 1.20. In een opgewekte stemming ver liet de Oranjeploeg zaterdag het mooie zwembad van Coatbridge. Zo wel de Nederlandse meisjes als de jongens werden door de Schotse jeugd herhaaldelijk staande gehou den Een boekje, programma of blad papier en een potlood of pen werd hen dan in de hand gedrukt De be doeling was duidelijk: „signature pleasse", klonk het steeds weer uit deze kindermonden. En de in Oranje- zwarte trainingspakken gestoken Nederlandse deelnemers schreven ge duldig hun namen. En wanneer de handtekeningenverzamelaars niet zelf naar de Nederlandse deelnemers kon den toekomen, hetzij omdat zij vele mijlen van Glasgow of Coatbridge woonden, hetzij om een andere reden dan hadden zij een brief naar het hotel in Glasgow gestuurd waar de Nederlandse zwemploeg logeerde, met ingesloten een gefrankeerde ant- woord-envelop, een stuk blanco pa pier en een briefje. Dit hield het ver zoek in de handtekeningen van de Nederlanders te verzamelen op het blanco velletje papier en dat daarna aan de afzender terug te zenden. De Nederlandse equipe was favo riet in Coatbridge, waaraan de over winning van ons land op groot Brit tannië een niet gering aandeel zal hebben gehad. Nederland zegevierde met 80 tegen 72 punten, waarvan de dames er 46 voor haar rekening namen (Engeland 30) en de heren 34 (Engeland 42). De zege, die het Oranjeteam heeft bevochten is volkomen verdiend. Ge laden als een batterij verschenen onze jongens en meisjes aan de startblokken. Het ongelukkige voor val van de eerste dag, in het nummer 100 yards rugslag voor dames waarbij Judy Grinham onverdiend de eerste plaats kreeg vóór Jopie van Alphen, had de gemoederen in de Neder landse gelederen aanzienlijk verhit. Er gold maar één consigne: de Brit- Het nummer 100 meter vrije slag heren had een gemakkelijke zege voor de HPC-er W. Geurtsen kunnen op leveren, doch hij deed het wel heel kalm aan en eerst toen hij zich door, w Ritton van DJK bedreigd zag, gooide ten te verslaan! En dit is gelukt, hij er nog een schepje op, zodat hij dank zij ook de verrassende uitslag op het nippertje won in 1.1.5 vóór Rit. op de 100 yards vrije slag heren, die na een felle strijd door Theo Hoog veld werd gewonnen in 53.3 sec., waarmee hij zelfs Herman Willemse naar de tweede plaats verwees (53.3). Ron Roberts, één van de gevaaflijk- Atie Voorhij van de Robben won de 100 meter vlinderslag in 1.17.- met Corrie Schimmel als tweede in 1.21.2 en Janny Troost van de H.D.Z. in 1.22.3. Tenslotte volgde nog het nummer 200 meter schoolslag heren, waarbij Hans Dieben van de Leidse Golfbre kers A. Kapaan van Sleutelstad, J. Bunschoten van 't Gooi en S. Kamer- lingh van RZC de strijd tegen elkaar aanbonden. Kapaan nam vrij spoedig de leiding, gevolg door Bunschoten, Dieben en Kamerlingh in de deze volgorde bereikten zij het keerpunt op de 100 meter. Dieben liep toen langzaam maar zeker op Bunschoten in en na 150 meter zwom deze voor, waarna hij ook op zijn stadgenoot Kapaan inliep. De afstand was even wel te groot om hem ook maar enig zins te bedreigen en Kapaan won in 2 min. 55.6 sec., 2. H. Dieben in 2.58., 3. J. Bunschoten 3.2.3., 4. S. Kamer lingh. DE KANAALRACE. Voor de Kanaalrace van kaap Gris Nez (Frankrijk) naar Folkestone (Engeland), waarvoor, indien de weersomstandigheden gunstig zijn, het startsein zal worden gegeven in de nacht van 11 op 12 augustus a.s., hebben zich 23 deelnemers gemeld, onder wie onze landgenote Maria Meesters uit Bergen op Zoom. Voor de race zullen onder meer starten de dames Margaret Swerney (N. Zee land), Diana Clevely (N. Zeeland), Elisabeth Witch (G. B.), Florence Burdott (V. St.) en de heren Jacques Cloutier (Canada), Jan Tireel (Eng.), Ronald Tarr (Eng.), Fred Oldmann (Eng.), Mac Clelland (Ierl.), Eric Martin (Zweden), William Conza (N. Zeeland) en Dogan Sahin (Tur kije). ste concurrenten voor dit nummer, kon het niet bolwerken tegen de explosie van de Nederlandse jongens en moest zich tevreden stellen met de derde plaats (53.9). Deze nederlaag van Roberts was een teleurstelling voor het Britse team, evenals het feit, dat op de 200 yards schoolslag voor dames de Britse favoriete, de 23-jarige mevr. Helen Orr McKay-Gordon werd ver slagen door de 15-jarige Ada den Haan. Het veld lag enige tijd dicht op elkaar, maar het meisje uit Bus- sum, die als eerste het keerpunt had genomen, wist langzaam maar zeker haar voorsprong te verhogen. Vlak voor de finish zette Rita alles op alles en kwam sterk opzetten. Helen Orr moest er een extra schepje bovenop doen om haar tweede plaats te be houden. Dat de 433 1/3 yards vrije slag bij de dames voor één van de Oranje- meisjes zon zijn, lag in de lijn der verwachtingen. De strijd ging voor namelijk tussen de Robbenmeisjes Mary Kok en Lenie de Nijs. De laftge armen van de 1 meter 88 metende Angela Barnwell konden het toch niet redden tegen de fel zwemmende, veel kleiner zijnde, Nederlandse meisjes zou zijn, la gin de lijn der genoegen nemen met het feit, dat haar landgenoot je Elsbeth Ferguson haar nog voorbijging. Qok de 4 x 100 yards vrije slag estafette was voor de Nederlandse ploeg, bestaande uit Loes Zandvliet, Joke de Korte, Jopie van Alphen en Hettio Balkenende. In de morgen uren hadden de meisjes in het zwem bad dit nummer nog eens extra ge traind; vooral het overnemen werd tijdens deze training enkele malen „gerepeteerd". De chronometers ston den stil op 4.08.2, terwijl voor de Britse meisjes 4 min. 13.5 sec. werd afgedrukt. Loes Zandvliet kon als eerste zwemster reeds een kleine voorsprong op Angela Barnwell be vechten, welke door het Nederlandse viertal in de loop van het nummer werd vergroot. Van een zeer spannende strijd kon den de ruim 1000 toeschouwers ge nieten op het nummer 100 yards rug slag (heren). Luide aangemoedigd door het publiek trachtte ieder van de vier candidaten de leiding te nemen, maar de Brit Brockway, onze landgenoot Peter Swijghuisen en Sykes (G. B.) zaten zo dicht op elkaar, dat hët verschil uiterst mi niem was. Voor de eerstgenoemde werd 1.00.3 afgedrukt. Swijghuisen noteerde 0,1 sec meer en bezette de tweede plaats terwijl Sykes derde werd in 1.00.5, Gerrit Korteweg had 1.02,3 nodig en tikte als vierde aan. Bijzonder bemoedigend voor Ne derland was ook de 4 x 100 yards wisselslag estafette (heren), waar voor twee Nederlanders en twee Britse ploegen aan de start kwamen. Dat groot Brittannië met Brockway, Walkden, Roberts en Mc. Kechnie nauwelijks door onze jongens te klop pen zou zijn, was duidelijk. Maar dat de tweede Nederlandse ploeg met Korteweg, Koetse, De Jong en ten Thije, die een tijd maakten van 4 min. 5,9 sec. het tweede Britse kwar tet (Sykes, Beavan, Baillie en Welsh) en Nederland I (Swijghuisen, Bekke ring, Hoogveld en Willemse) zou voorbijstreven, had men nauwelijks verwacht. Een nieuw Schots rekord bracht Walkden (G. B.) op zijn naam in het nummer 200 yards schoolslag. Hij noteerde 2.26.6, waarmee hij het rekord van J. B. Service (G. B.) van 2 oktober 1953 te Glasgow gemaakt met 1,4 sec. scherper stelde. Walkden die na de start de eerste baan (33 1/3 yards) tot een 2 meter voor het keer punt onder water aflegde had reeds een voorsprong, die hij in het verder beloop van de strijd nog vergrootte. Peter Bekkering, die na de start ver achter lag op Walkden tikte met 6,4 sec. achterstand als tweede aan. Klaas Koetse (Ned.) noteerde 2.33, en eindigde als derde vóór Beavan (G.B.) met 2.35.1. Als toetssteen voor de Olympische deze tweedaagse wedstrijd blijkt, dat van de 6 damesnummers er vijf door de Oranjemeisjes gewonnen werden en één door de. Engelsen. Bij de heren lagen de kaarten precies andersom; Groot Brittannië nam 5 overwinningen voor zijn rekening tegen Nederland één. Het meisjes team heeft dus weer voor de zoveel ste maal het leeuwenaandeel in de Nederlandse zege gehad. Als toetsteen voor de Olympische spelen in Melbourne kan deze lan den wedstrijd echter nauwelijks gel den. De banen waren niet 50 meter lang maar 33 1/3 yards en Olympi sche nummers stonden niet op het programma. Zaterdag zijn de Nederlandse kam pioenschappen schoonspringen één- en drie meter-plank te Boekelo ge houden. De uitslagen luiden: Dames: één meter-plank: 1. en kampioene van Nederland mevr. E. van Breda-Van der Horn (spring- club Joop Stotijn, Den Haag) 71.57 pnt.; 2. mevr. L. Lanting-Keller (Zwemclub Haarlem) 67.05 pnt.; 3. mevr. J. Dols-Wolter (Ycarus, Rot terdam) 53.12 pnt. Drie meter-plank: 1. en kampioene van Nederland mevr. E. van Breda- Van der Horn 117.03 pnt.; 2. mevr. L. Lanting-Keller 112.75 pnt.; 3. Judy du Pon (springclub Zimaika, Boe kelo) 97.49 pnt. Heren: één meter-plank: 1. en kam-' pioen van Nederland: Christenhusz (springclub Zimaika, Boekelo en Oldenzaal) 57.50 pnt.; 2. Mussert (springclub Ycarus) 48.70 pnt.; 3. Meier (springclub Joop Stotijn) 46.35 pnt. Drie meter-plank: 1. en kampioen van Nederland Van Moll (spring club Salto, Eindhoven) 98.69 pnt. De overige kandidaten voor de titel voor dit onderdeel voldeden niet aan de minimale eisen. Nederlandse B-ploeg-Jeugdze vental 3-0. De geslaagde zwemmiddag met een waterpolowedstrijd tussen het Ned. B-zevenfal en het Ned. Jeugdzeven- tal, waarbij de jeugd niet veel had in te brengen. Rudy van Feggelen wist al spoedig in de twee helft, die met blanco stand was begonnen, een fout van de midachter van de jeugd af te straffen door zijn ploeg de lei ding te geven (1-0). Dit had een fel offensief van de jeugd tot gevolg. Wim Walewijn schoot goed in, doch de bal werd corner gewerkt en even later loste Anton de Boer een schot tegen de deklat.' Ook Aalbers her haalde dit, toen 'hij vrijliggend de mooie kans op de gelijkmaker onbe nut liet. Rudy van Feggelen deed het beter, want na een vrije worp scoor de hij het tweede doelpunt (2-0). Tot driemaal toe miste Ab Swijghuyzen een goede kans om te achterstand te verkleinen door teveel treuzelen'en te onbeheerst schieten, doch Joop Jan sen vergrootte de voorsprong, toen Ingenluyff hem de bal goed had toe gespeeld (3-0). Eerst toen juist voor tijd gefloten was slaagde de Boer' erin de bal in het doel van de B-ploeg te schieten, zonder succes natuurlijk. Jans Koster won onbedreigd de 400 meter vrije slag. Met 'n vijftal uitstekende zwem- nummers werd dit aantrekkelijk pro gramma voortreffelijk aangevuld. In het nummer 400 meter vrije slag heeft Jans Koster vrijwel zonder con currentie haar superioriteit bewezen. Aanvankelijk lag Els Steehouwer met haar gelijk, doch deze werd spoedig voorbijgestreefd door Rudith de Nijs en Tony Lagerberg. Jans Koster won tenslotte in 5 min. 14,8 sec. terwijl haar clubgenote Tony Lagerberg tweede werd in 5 min. 27 sec. met op de derde plaats Judith de Nijs in 5.28.5. Geertje Wielema moest op de 100 meter rug verstek laten gaan, dorh met toestemming van de sportcommis. Herhaling op de tweede dag door Williams Nadat het 20 jaar oude record van Jesse Owens van 10,2 sec. over 100 meter tenslotte door de Amerikaan Willie Williams werd gebroken, was er binnen 24 uur een andere atleet, die eveneens beneden de recordtijd van Owens bleef. Ira Murchison, die vrijdag tijdens de militaire atletiekkampioenschap- pen te Berlijn zijn serie gewonnen had met 10,3 sec. liep in zijn tweede serie de 100 meter in de nieuwe we reldrecordtijd van 10,1 sec. Reeds eerder in dit jaar, op 1 juni te Comp- ton, had Murchison het wereldrecord van Owens van 10,2 sec. geëgali seerd. Als tweede bij de Amerikaan se kampioenschappen veroverde hij wel een plaats in het Amerikaanse olympische team. Ira Murchison is 23 jaar oud. Hij maakt deel uit van het vijfde Ame rikaanse legerkorps, dat in Frank fort is gestationneerd. Hij werd in Chicago geboren en wa? in 1954 Amerikaans kampioen op de 100 en 200 meter. De kleine, krachtig ge bouwde Amerikaan verklaarde, dat hij zijn dienstplicht spoedig zal heb ben vervuld. Hij zal naar de Ver enigde Staten terugkeren om zijn studie aan de universiteit van Mi chigan voort te zetten. Murchison werd in Amerika getraind door.... Jesse Owens, die in 1936 in het zelf de Berlijnse stadion vier olympische titels won. Ira Murchison, de „sprinter in zak formaat" hij meet. 1 meter 57 heeft een uitermate snelle start, maar staat tevens bekend om zijn geweldig snelle eindspurt. De eerste, die Murchison omarm de, toen hij het wereldrecord op de 100 meter geëvenaard had, was Wil liams, die uitriep: „Nu zal ook nie mand meer aan mijn tijd van 10.1 sec. twijfelen...." en de kleine Mur. chison antwoordde: „Het zou mij niet gelukt zijn als jij het gisteren niet het eerst gedaan had". Hij verklaar de verder nog, dat de baan de snelste was, waarop hij ooit gelopen had en dat hij hoopte, dat de finale, waarin Williams zijn voornaamste tegen stander zou zijn, aanleiding zou ge ven tot een fotofinish met een tijd van 10 sec. voor de 100 meter. Van de vier chronometers wees er een een tijd van 10 seconden voor Murchison aan. De drie andere had' den 10.1 sec. geregistreerd. Zoals reeds gemeld was de tijd van Williams, daags tevoren gemaakt, een grote verrassing. Geen enkele fotograaf heeft een opname gemaakt van zijn recordloop, alleen een Ame rikaanse soldaat nam er een plaatje van, dat hij later aan een journalist cadeau gaf!Bij de demi-finale op zaterdag was echter het hele korps fotografen aanwezig. Geen verbazing in Amerika. In Amerika heeft de prestatie van Murchison geen verbazing gewekt. De kleine sprinter heeft een gewel dige indruk gemaakt op zijn land genoten toen hij 1 juni j.l. te Comp- ton in Californië 10,2 sec. op de 100 meter noteerde, een tijd, die hij 29 juni jl. te Los Angeles evenaarde. In de finale van de selectiewedstrij den voor Melbourne werd hy op het nippertje verslagen door Morrow, die 10.3 sec. liet afdrukken. Murchison schrijft zijn snelle opkomst voor een niet gering deel toe aan zijn training bij Eintracht te Frankfort waar hij geruime tijd heeft vertoefd met een onderdeel van het Amerikaanse le ger. „Ik heb nog nooit zo hard ge oefend als onder Günther Wöster, de coach van Eintracht", verklaart hij. Al maandenlang verwachtte men in Ajnerika een verbetering van het beroemde record van Jesse Owens omdat er nooit tevoren in eenzelfde periode zoveel sprinters van top klasse zijn geweest. Het record zou wellicht al eerder gebroken zijn als de Ahierikanen, die meestal de 100 yards lopen, vaker gelegenheid had-, den gekregen op de afstand in me ters tegen elkaar uit te komen. De prestatie van Murchison verwondert dus niemand in Amerika, in tegen stelling tot die van Williams wiens conditie wisselvallig is en die jam mer genoeg vaak last heeft van spier blessures. Te Berlijn gevraagd naar zijn ver wachtingen voor Melbourne gaf Mu;r- chison ten antwoord: .Niemand kan zeggen of ik al dan niet een medaille zal krijgen. Onze topsprinters geven elkaar niets toe, en misschien zal het geluk wel een beslissende rol spelen. Ik geloof wel dat we zeker de 4 x 100 meter estafette zullen winnen, zelfs al zou Willie Williams er niet bij zijn". Ook in de finale 10,1 sec. In de finale van de 100 meter ze gevierde Williams weer in de tijd van 10,1 sec. Voor de derde maal in enkele dagen werd dus voor de 100 meter een tijd van 10,1 sec. afgedrukt. Voor Murchison, die als tweede fi nishte, werd 10,2 sec. genoteerd. Murchison had een snellere start en leidde tot 50 meter. Vijftien meter voor het eind lagen de beide negersprinters gelijk en met klein, maar duidelijk verschil, ging Williams als eerste over de eind streep. Ruim 35.000 toeschouwers, die op de tribunes van het olympisch stadion te Berlijn zaten, juichten de prestaties van deze sprinters van su perklasse toe. Nederlanders verbeteren persoonlijke records. Van Kleef nam deel aan het hoog springen en wist op uitstekende wijze beslag te leggen op de derde plaats met een sprong van 1,88 meter. De Amerikaan Riggins werd winnaar met 1,905 meter,, gevolgd door zijn landgenoot Fields met dezelfde hoog te. De prestatie van Van Kleef bete kende een verbetering van zijn per soonlijk record met 3 cm. In de eindstrijd van het nummer 400 meter horden eindigde onze land genoot Van Leeuwen op de zesde plaats met een tijd van 55,7 sec. en ook hij slaagde erin zijn persoonlijk record te verbeteren, ditmaal met niet minder dan 1,3 sec. Dit zijn de twee snelste mensen ter wereld op de 100 meter. Rechts staat n.l. de Amerikaanse neger, soldaat Willie Williams uit Gary in Indiana, en naast hem zien we de Amerikaan Ira Murchison.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1956 | | pagina 10