Drees wilde geen kabinet zonder
KVP - Ik geen kabinet zonder P.v.d.A."
PROF. ROMME ONTHEVEN VAN DE OPDRACHT
Geen tegenvaller, geen verrassing
2 Buitenlandse studenten met een
bootje op IJselmeer omgekomen
In Hoonhorst zwemmen
eenden tussen de bieten
öe dochter
DONDERDAG 2 AUGUSTUS 1956
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 2
Het kabinet der Koningin deelt mede: Gistermiddag heeft H.M. de Koningin
op 't paleis Soestdijk prof. mr. C. P. M. Romme ontvangen, die haar heeft
verzocht hem te ontheffen van de opdracht tot het vormen van een kabinet
dat geacht mag worden het vertrouwen van het parlement te genieten.
De Koningin heeft dit verzoek ingewilligd.
- .Pp..een Persconferentie een uiteenzetting gevend over de gang van zaken
b*j zijn formatiepogingen zei prof. Romme, dat de brief, die hij gisteren
heeft ontvangen van de fractievoorzitter van de P. v. d. A., mr. Burger,
„volstrekt afwijzend" was. „Het bleek dus niet mogelijk een kabinet op
brede basis tot stand te brengen".
Prof. Romme zei voorts tot iedere prijs de schijn te hebben willen ver
mijden, dat hij de vorming van een dergelijk kabinet niet alle kansen zou
willen geven. Hij voegde hieraan toe, dat er een overeenkomst bestaat tus
sen de pogingen van dr. Drees en van hemzelf: „Dr. Drees wilde in zijn
stadium geen kabinet zonder K.V.P. en ik wilde in dit stadium geen kabinet
zonder P. v. d. A.".
„De loop der zaken houdt .voor mij geen tegenvaller in en is geen ver
rassing geweest, omdat ik meen, dat er geen objectieve overwegingen zijn
geweest, maar dat subjectieve redenen een rol hebben vervuld".
zending en missie. In het ontwerp-
program van prof. Romme was een
passage opgenomen, waarin werd
gesproken van ruimere inschake-
Img van .n Nieuw-Guinea werkza-
?nn^aatSaChapelijke ^tanties bij de
voorbereiding van bestuurlijke be
b doëldente«ndH Uitv?ering daarvan,
oeaoeld tegen de ambtelijke trek in
het bestuur van Nieuw-Guinea!
Samenvatting en
bezwaren tegen
Romme's program
Prof. Romme zei voorts, dat
indien er aanleiding zou zijn ge
weest na de afwijzende brief van mr.
Burger met de formatiepogingen
voort te gaan hij tegemoet had
kunnen komen aan de wensen van de
AR en CHU. „Er was in ieder geval
een zakelijke grondslag om wat dit
betreft verder te gaan".
.3REEKPUNTEN".
Sprekende over de „breekpunten"
zei prof. Romme, dat tussen hem en
de P. v. d. A. geen duidelijke ver
schilpunten zijn gebleken. „De P. v.
d. A. nam het standpunt in, dat mijn
program als geheel onaanvaardbaar
beschouwd moest worden." Waar
precies de bezwaren scholen, zei prof.
Romme niet te kunnen zeggen. Wel
zijn er in de brief van mr. Burger
voorbeelden genoemd als toelichting
en ter concretisering van de bezwa
ren.
Prof. Romme zei hierover: „Over
de in de brief genoemde voorbeel
den zou nog een oplqssing bereikt
hebben kunnen worden door een ge
sprek. Daar echter mr. Burger mij
schreef, dat het program als zodanig
de steun van de P. v. d. A. uitsloot,
heb ik mr. Burger niet voor een on
derhoud over de in de brief genoem
de voorbeelden uitgenodigd.
BEZWAREN.
Prof. Romme gaf vervolgens een
overzicht van de bezwaren van de
P. v. d. A. tegen zijn ontwerppro
gramma, die de volgende punten be
troffen:
In het hoofdstuk over „economi
sche zaken" in het program werd
uitdrukkelijk naar voren gebracht,
dat voor de Nederlandse economie
de ondernemingswij ze organisatie
voor de produlctie en de distributie
als basis voor het voortbrengingsstel-
sel zal worden gehandhaafd. Prof.
Romme zei, dat deze passage was ont-
By dr. Drees was dit afgestuit od
de overweging, dat de rending be-
ïtagVan dl86" e,en.der(!eltike bepa-
fractiea Jn protesti»nts-christeiyke
ïiaa^t.»! ugeen bezwaren ge-
Rnrrimo e Passage, zei prof
beid 7A,,r.reVag geen moeilijk-
Se Wel ^rees die eronder-
tleie» wenste men redactiewy.
R i"? Jndruk te voorkomen,
v ?P^ake zou zijn van een me-
de4bewind Dit was ook niet de' be
doeling, aldus prof. Romme.
FINANClëN.
Het meest kentekenende uit de
brief van mr. Burger zei prof. Rom
me de opmerking te achten over het
financiële aspect. Mr. Burger had in
zijn brief opgemerkt, dat de uitga
ven in het program van prof. Rom
me die van dr. Drees verre over
schreden en dat „hiertegen lage be
lastingtarieven stonden over de ge
hele linie".
Prof. Romme zei, dat hiermee een
deel van een zin was aangehaald,
die alleen in zijn geheel kan wor
den gelezen. Hij zei, dat „sentiment
heeft geleid tot het te goeder trouw
zeggen, dat ik grote uitgaven wil te
gen lagere belastingopbrengst".
Prof. Romme betoogde, dat zijn
program een passage bevatte, die de
ombuiging van het fiscale systeem
beoogde met het doel het systeem
van hoge belastingtarieven met daar
naast tal van fiscale faciliteiten te
wijzigen in de richting van een sys
teem met lagere belastingen over de
gehele linie, zodat een aantal fiscale
faciliteiten kunnen worden gemist.
Dit zou echter niet moeten leiden
tot een verlaging van de belasting
opbrengsten, aldus prof. Romme, die
voorts zei in -het huidige systeem
twee gevaren te zien: 1. Nationaal
foutieve investeringen en 2. Onge-
de jeugdsparing. Daarnaast was voor
zien in een uitbouw van de voorzie
ningen.
NIEUW-GUINEA.
Prof. Romme deelde voorts mee,
dat hij de redactie van het program-
Drees wat betreft Nieuw-Guinea had
overgenomen met de toevoeging, dat
Nederland „als soevereine macht" de
belangen van de bevolking zal bevor
deren. Verder werd in zijn program
het beleid overgelaten aan het nieu
we kabinet, wanneer in de Tronrede
of anderszins het standpunt naar bui
ten zou worden gebracht.
Het programma bevatte voorts een
bepaling, dat bij een stijgende wel
vaart er naar moet worden gestreefd
de uitgaven minder te doen toene
men dan het nationale inkomen.
ONDERWIJS.
Over het onderwijs bevatte het pro
gramma van prof. Romme een pas
sage, dat de opdracht aan de com-
missie-s'Jacob, die tot taak heeft de
subsidieregeling voor het hoger on
derwijs te verbeteren, dient te wor
den uitgebreid met het uitbrengen
van een raport over de in beginsel
wenselijke gedachte van pacificatie
met inachtneming van de eigen aard
van het hoger onderwijs.
Voorts bevatte het programma-
Romme een passag*5, waarin een on
derzoek wordt aangekondigd naar de
vraag, in hoeverre de noodzakelijke
kosten, die thans zijn verbonden aan
het onderwijs (boeken, reisgeld, ver
blijf buiten het gezin) een onredelijke
belemmering vormen en naar maat
regelen ter voorziening hierin. Prof.
Romme zei deze aspecten minstens
even belangrijk te achten als de in het
- -- iq_, Tk iouueve investering en en \ji ige-
leend aan het V™#"** 1!L hj' wenste opvoering van het kostenni-
had met gedacht, dat de PvdA hier- en
tegen bezwaar zou hebben. -
Prof. Romme zei niet uit het ont-
werp-program van dr. Drees te heb
ben overgenomen het vervallen van
het verbod van arbeid van de ge
huwde ambtenares in overheidsdienst.
Hij voegde hieraan toe, dat deze be
paling ook in het oorspronkelijke
.program van dr. Drees niet was op
genomen, doch eerst in de loop van
het overleg werd toegevoegd. Prof.
Romme verklaarde, dat dit punt
voor hem geen aanleiding was ge
weest zijn fractie te adviseren er een
„breukpunt" van te maken. „Per
soonlijk kan ik er echter niet toe
overgaan een dergelijke passage in
mijn program op te nemen."
DE MISSIE OP NIEUW-
GUINEA.
Mr. Burger maakte in zijn brief
voorts bezwaar aldus prof. Rom
me tegen een bepaling, die ook
bij de formatie-poging van dr. Drees
al een rol had gespeeld: de ruimere
inschakeling in Nieuw-Guinea van
Prof. Romme zei voorts, dat met
uitzondering van de ruimere inscha
keling van zending en missie in
Nieuw-Guinea de „breekpunten" van
de formatie-Drees niet in de brief
van mr. Burger waren genoemd.
Deze waren echter wel dn het pro
gram van prof. Romme opgenomen
en zij waren voor de KVP-fractie zo
belangrijk, dat zij er de voorkeur
aan gaf, dat dr. Drees zijn pogingen
opgaf.
Prof. Romme verklaarde te heb
ben gestreefd naar een zodanige con
cretisering en oplossing van deze
punten, dat hij meende daarmee een
grondslag te hebben geboden, die
voor de P. v. d. A. voor nadere over
weging vatbaar was.
BEZITSVORMING.
Wat de bezitsvorming betreft, zei
prof. Romme, dat hij de z.i. onmis
bare fiscale maatregelen nader had
geconcretiseerd, waarbij was ge
noemd de afschaffing van de sociale
verzekeringspremie en gepremieer-
Burger over i
program-Romme
„Het is bijzonder onjuist wanneer
prof Romme suggereert, dat subjec
tieve redenen van beslissende beteke
nis zijn geweest bij de afwijzing door
de P.v.d.A van zijn ontwerp-program-
ma", aldus verklaarde de voorzitter
van de P.v.d.A.-fractie, in de Tweede
Kamer, mr. Burger, in een onder
houd met het ANP.
Mr. Burger zeide het verwonder
lijk te achten, dat maar de mening
van prof. Romme de voorbeelden van
de socialistische bezwaren tegen het
program, die in de brief aan hem
worden genoemd, overbrugd hadden
kunnen worden. „Integendeel", aldius
de fractievoorzitter van de P.v.d.A.
„Deze punten zijn in het program zo
scherp gesteld, djat de kloof breder en
niet smaller is geworden".
Prof. Romme heeft in zijn program
formuleringen opgenomen, die strij
ding zijn met het inzicht van de socia
listische fractie. Als voorbeelden
noemde mr. Burger de passage over
de ondernemingswijze opbouw, die de
enige mogelijke zou moeten zijn, en
de -passages betreffende de P.B.O. en
de bezitsvorming. De socialistische
fractie heeft prof. Romme algemeen
verweten, aldus mr. Burger, dat hij
het aantal geschilpunten, ver
meerdert en verscherpt. Als voor
beeld van de vermeerdering noemde
hij het feit, dat prof. Roimme niet het
opheffing van het verbod van de ge
huwde ambtenares in zijn program
opnam en van de verscherping van
de geschilpunten de formulering van
prof. Romme van de taak van zending
en missie in Nieuw-Guinea. Voorts
is de P.v.d.A.-fractie van mening, dat
de financiële omstandigheden in ons
land de uitvoerhaarheid van het
program in de weg staan.
„De uitgaven, die het program van
prof. Romme inpliceert, overtreffen,
hoe ook geformuleerd, verre de voor
nemens van dr. Drees, waartegen
hoe ook voorgesteld lagere belas
tingtarieven over de gehele linie
staan", aldus zeide mr. Burger voorts.
Het programma van prof. Romme
aldus besloot mr. Burger was van
het programma van dr. Dees geen
alternatief, dat redelijke kansen kon
bieden.
programma-Drees opgenomen af
schaffing van het schoolgeld.
HUURBELEID.
Prof. Romme zei, dat het huur
beleid in zijn programma was over
genomen van het programma-Drees
met verdere mogelijkheden tot aan
passing van de huren van oude wo
ningen aan de nieuwbouw. Wat het
defensiebeleid betreft zei prof. Rom
me in zijn program het wezen van
de zaak van de overeenstemming bij
het door dr. Drees gevoerde overleg
te hebben gevolgd.
Uit budgetaire overwegingen zei
prof. Romme echter de uitgaven voor
1957 niet te hebben verspreid over de
komende jaren zoals in het pro
gram van dr. Drees was gebeurd
maar te hebben opgebracht op de be
groting voor 1957, zodat hierop een
bedrag van 1600 miljoen voor defen
sie-uitgaven vooikwam.
NIET TOT ELKE PRIJS.
Vragen beantwoordend zei prof.
Romme nog, dat hij „niet tot iedere
prijs wil komen tot een kabinet op
brede basis in 1956". Het belang van
Nederland is echter thans het beste
gediend met een dergelijk kabinet,
zei hij in antwoord op verdere vragen.
Over zijn houding jegens de VVD
zei prof Romme „niets anders te heb
ben gedaan dan het eerbiedigen van
het hokje, waarin de VVD zichzelf
had geplaatst". Bij het overleg met
dr. Drees was uitdrukkelijk gebleken,
dat prof. Oud niet wenste te antwoor
den op de vraag, of de WD aan een
te vormen kabinet zou deelnemen,
voordat de „formatie-rit" was vol
tooid.
„Ik wist dus van tevoren het ant
woord", aldus prof. Romme; „Het feit,
dat ik het program aan de WD toe
zond bewijst, dat ik de mogelijkheid
van een vijf-partijen-kabinet niet uit
sloot".
Prof. Romme deelde ten slotte mee,
dat de inleiding van zijn program o.a.
bevatte de gedachte van de uitbrei
ding van de PBO, de hulp aan de
minder ontwikkelde gebieden (ook
aan de eigen gebieden) wat de inter
nationale politiek betreft en wat do
nationale politiek betreft het bena
drukken van het belang van de be
strijding van de woningnood.
Stoffelijke resten nog
niet gevonden
Op de Leidam onder Lelystad heb
ben vissers dinsdagavond een totaal
vernield zeilscheepje gevonden, dat
gekapseisd aan de stormachtige
elementen op het IJselmeer was prijs
gegeven en een kort onderzoek wet
tigt het vermoeden, dat twee jonge
buitenlanders door de ramp, die het
scheepje getroffen heeft, het leven
hebben v*rlo»-en.
Een 19-jarige student uit het Zwit
serse Frauenfelt en zijn nog niet ge-
identificeerde studievriend hadden
kennelijk het plan gemaakt om per
zeilboot een reis over de Westeuro-
pese wateren te maken. Zij kwamen
omstreeks 29 juli ons land binnen
over de Rijn, die zij door geheel
Duitsland gevolgd waxen.
Laatste spoor.
Dwars door Nederland zijn zij naar
Amsterdam gevaren, waar zij de vo
rige week enkele dagen vertoefd heb
ben.
Donderdag 26 juli zijn zij uit de
hoofdstad vertrokken met bestem
ming IJselmeer; het laatste spoor, dat
men van hen gevonden heeft, is de
verklaring van een der sluiswachters,
die hen'geschut heeft.
De waterpolitie heeft onmiddellijk
Kapelaan werd de pols
slagader doorgesneden
Ongelukkige val
Door een ongelukkige val heeft ka.
pelaan Laurijssen van de St. Gum-
marusparochie te Steenbergen zich
gisteravond de pols doorgesneden.
Hij is, waarschijnlijk in haast, over
zijn toga gestruikeld, toen hij een
stenen trapje, dat naar de sacristie
leidde, beklom tijdens het verwijde
ren van verwelkte bloemen uit de
kerk. Om hulp roepend rende hij naar
buiten, waar een groepje jongens op
de markt aan het spelen was. Deze
wisten in hun paniek echter ook niet
wat te doen, doch een toevallig pas
serend lid van de E.H.B.O., kon eer
ste hulp verlenen, door met haar zij
den halsdoek de arm af te binden.
De inmiddels gewaarschuwde arts
deelde mede, dat het doortastend op
treden van de E.H.B.O.-ster, de ka
pelaan het leven heeft gered.
Akkers al 3 weken onder water
Een gebied van ruim duizend hec
taren bouw- en grasland in de buurt
schappen Lenthe en Hoonhorst (N.N.-
Overijsel) staat nu al drie weken
onder water. De boeren, die hun
streek een rampgebied noemen, zien
zich genoodzaakt een deel van hun
veestapel te verkopen, omdat ze geen
voer uit hun land kunnen halen. De
dieren staan op stal, krijgen niet ge
noeg vers voer en geven veel te wei
nig melk.
„Een noodtoestand", zegt het ge
meentebestuur van Dalfsen. Maar de
NecL Heide Maatschappij spreekt van
een wantoestand, omdat het betrok
ken gelbied niet onder waterschaps-
böheer staat. Nog uit de middel
eeuwen stammende regelingen ver
plichten op een zeer ingewikkelde
wijze de boeren en het gemeentebe
stuur tot onderhoud van de afwate
ring.
De boeren plukken daar nu de
wrange vruchten van: ze moeten voor
hun eigen wintervoorraad aardappe
len bij de groenteboer kopen. Op de
akkers zwemmen de eenden lustig
rond tussen de bieten
Herontginning en opnieuw in
zaaien lijken voor velen thans de
enige weg naar een betere bestaans
basis. De Ned. Heidemij, meent, dat
de enige effectieve oplossing is te
vinden in de oprichting van een nieuw
afzonderlijk waterschap voor Lenthe
en Hoonhorst. Pas dan kunnen de
moeilijkheden in natte zomers worden
bestreden.
INSLUIPING KRAAMKLINIEK TE
DEN HAAG OPGEHELDERD.
Zoals gemeld is in de nacht van
maandag op dinsdag een insluiping
gepleegd in de kraamkliniek aan het
Frankenslag te Den Haag, waarbij
een geldkistje met 3500,werd
weggenomen. Om deze insluiping op
te lossen, ging de politie eens na wie
er die maandag in genoemde kliniek
betalingen hadden gedaan. Daarbij
kwam zij de naam van de 26-jarige
bankwerker J. S. tegen, die vroeger
al eens met de politie in aanraking -. T - „r
was gekomen voor een kleine dief- dne treinen in Lourdes. Woensdag
pogingen in het werk gesteld de stof
felijke resten van de beide studenten
te vinden, doch tot nu toe zonder re
sultaat.
Niet zeewaardig.
De uitrusting van het thans gevon
den vaartuigje 'wekt de indruk, dat
het door ervaren zeilers bemand werd.
Een grote verzameling kaarten ge
tuigt van deskundigheid, hoewel men
wel enkele kaarten van Scandinavië
gevonden heeft en deskundigen ver
klaren, dat het scheepje absoluut niet
zee-waardig geacht kan worden.
De overschatting van het'zeilbootje
schijnt de dood van de jongemannen
veroorzaakt te hebben, want 'het vaar
tuigje kan zelfs niet geschikt geacht
worden voor het open water van een
binnenzee, wanneer het weer niet
zeer rustig is.
Met 61ste Nat. Bedevaart
1500 Nederlanders
naar Lourdes
Met de rode, witte en blauwe trein
zijn woensdag 1500 pelgrims uit Roo
sendaal en Maastricht vertrokken
voor de 61ste nationale bedevaart
naar Lourdes onder geestelijke lei
ding van mgr. J. P. Huibers, bisschop
van Haarlem. Onder de pelgrims be
vinden zich 300 zieken. Zij reizen
met de witte trein. Hun medische
verzorging berust bij dr. C. Dijkstra,
geneesheer-directeur van het sanato
rium „De Klokkenberg" bij Breda.
Dr. Dijkstra wordt bijgestaan door
een schare van 65 verpleegsters, die
op haar beurt geholpen worden door
een honderdtal infirmières, van wie
40 leidsters der Nederlandse gidsen-
beweging onder leiding van mej. W.
IJsselmuiden uit Scheveningen.
Oubaas A. G. M. Korst uit Den
Bosch leidt 6 ploegen van elk 8 voor
trekker-brancardiers. Onderdak vin
den deze jongens van de Lourdes-
groep Nederland in hun eigen tenten
kamp, dat even buiten Lourdes
wordt opgeslagen. Behalve de voor
trekkers is er nog een groep van
ongeveer 40 studenten van alle Ne
derlandse universiteiten en hoge
scholen, die zich met nog 12 anderen
als vrijwilliger-brancardiers hebben
aangemeld.
Het programma te Lourdes omvat
onder meer op zaterdag 4 augustus
een plechtige Requiemmis in de pa
rochiekerk van Lourdes m.et bezoek
aan het Nederlandse kerkhof aldaar.
Zondag 5 augustus zal de Neder
landse bedevaart waarschijnlijk de
leiding hebben bij de H. Sacraments
processie met ziekenzegening en de
lichtprocessie. Andere hoogtepunten
der pelgrimage worden gevormd
door een nachtelijke aanbidding in
de basiliek en de pontificale Nacht
mis, op te dragen door mgr. Huibers,
alsmede vanzelfsprekend door de ge
meenschappelijke en individuele be
zoeken aan de grot, waar Maria aan
Bernadette verscheen.
Zelfheiliging vormt de voornaam
ste intentie van deze bedevaart, die
ditmaal dan ook tot leuze heeft: „Dat
wij, op voorspraak van Maria en ge
holpen door haar, als betere christe
nen naar onze haardsteden mogen
terugkeren".
Op de heenreis hebben de pelgrims
van de rode en blauwe trein enige
uren oponthoud in Bordeaux. In deze
stad werkt pater Lucas de Bruin
conv. onder de armste bewoners.
Traditiegetrouw zullen de pelgrims
hun gaven aan deze priester over
handigen: levensmiddelen, huishou*
delijke artikelen, linnengoed enz.
Van het oponthoud zullen de pel
grims tevens gebruik maken om de
H. Mis bij te wonen in de parochie*
kerk: „Sacré Coeur".
Donderdagmiddag arriveren de
stal. Men ging S. thuis verhoren en
ontdekte dat de man dinsdag ver
schillende hoge rekeningen had be
taald.- S. beweerde deze te hebben
gedaan met eigen verdiend geld, het
geen de politie niet geloofde. Toen
men in de douchecel het bewuste
geldkistje zag staan, kon de bank
werker moeilijk meer ontkennen dat
hij van het geval niets afwist.
Hij verklaarde de rest van het
geld, een ƒ2700,te hebben ver
brand, hetgeen de politie wederom
niet geloofde. Haar nasporingen
voortzettend, vond de politie dit be
drag in de zitting van een stoel. De
man is meegenomen.
augustus vertrekken zij weer uit het
genade-oord om donderdag 9 augus
tus rond het middaguur in Roosen
daal aan te komen.
Pater Van Croonenburg
overste van missiehuis
Pater J. B. van Crooneniburg, vroe
ger directeur van 't Nationaal Katho
liek Thuisfront, thans directeur van
het Afrika-museuim te Nijmegen, is
benoemd tot overste van het missie
buis van de paters van de Heilige
Geest te Weert.
VAN DE PRESIDENT
door E. PHILLIPS OPPENHEIM
54)
De café's zaten vol, de straten waren
zo goed als leeg. Er hingen overal
vlaggen, zoals de gewoonte was op
feestdagen, heilige dagen en bij revo-
lutie's. Dene reed glimlachend door
het midden van de stad. Het was
moeilijk het leven hier van de ern
stige kant op te nemen. Door de open
ramen klonken hoge vrouwenstem
men en vrolijk gelach. Overal heer
ste dezelfde vreugde. Mannen en
vrouwen deelden er in. Met een bit
tere glimlach dacht Dene aan Sa-
gasta en zijn krankzinnigheid. Van
zijn driehonderd volgelingen was
niets te zien. Toen hij het presidents
huis naderde, ging hij in de stijgbeu
gels staan en keek over het uitge
strekte voorplein. Een aantal mannen
was bezig een wit afdak uit te sprei
den, doch hij keek verg-?''* uit naar
een in het wit gp'-'^«
Hij steeg af vï»1'
het huis. Zijn paard en het muildier
dat zijn bagage gedragen had, wer
den naar de stal geleid. Binnen in
het gebouw heerste een grote drukte.
In de grote vierkante hal, die vol
hing met banieren en vlaggen wer
den talloze ronde tafeltjes neergezet
en de eetzaal daar achter was op de
zelfde wijze ingericht. Prachtige pal
men en varens uit de kassen stonden
langs de muren geschikt. De ramen
waren uitgenomen en het was binnen
heerlijk koel. Daar niemand hem
tegemoet kwam of zijn aanwezigheid
scheen op te merken, lieip Dene door,
totdat hij in de grote balzaal kwam.
Daar was een heel leger van werk
lieden bezig de ruimte voor het orkest
te vergroten en te versterken. De
vloer blonk als gepolijst glas. Eén
wand van de zaal was geheel weg
genomen, zodat men rechtstreeks de
prachtige tuinen kon binnenstappen,
waar men het groen der bomen in
afwisseling met schitterende bloem-
ken voor zich zag. Ook in de tuin
stonden vele tafeltjes.
Lucia stond midden in de zaal. Ze
hield de handen op de rug, terwijl ze
aanwijzingen gaf aan de werklieden.
Op haar gelaat lag de vroegere trek
van ontevredenheid. Maar toen ze
Dene in het oog kreeg, klaarde het op.
Met uitgestoken handen kwam ze
naar hem toe. Haar bleke wangen
kleurden en zagen even teer en fris,
vond Dene, als de rozen in haar cein
tuur.
„U is dus toch gekomen?", riep ze
uit en het klonk als een zucht van
verlichting. „Wat ben ik daar blij
om".
„Was mijn komst dan niet zeker?",
vroeg hij glimlachend en haar han
den in de zijne nemend. „Ik had het
toch beloofd".
„Dat is wel zo", antwoordde ze,
„maar ik was bang, dat u bij nader
inzien weinig voor het hele feest zou
voelen en dus maar liever zou weg
blijven".
„En waarom zou ik er niets voor
voelen?"
„Er wordt een hoop geld mee ver
knoeid en dat terwijl er zoveel
armoede heerst. Dat weet u toch ook
wel", zei ze.
„Dat is mijn zaak niet", antwoordde
hij ernstig. „Uw vader moet zelf maar
weten, wat het beste is. Hij kent het
volk, dat hij regeert. Het is heel goed
mogelijk, dat de mensen liever één
/o'n avond als deze hebben, dan alles
wat u of ik tot hun welzijn konden
uitdenken. Bovendien komt al het
geld, dat verteerd wordt, San Marino
ten goede".
„Ik geloof, dat u gelijk heeft", zei
ze. „Wat u zegt, klinkt tenminste ge
ruststellend. Zullen we even naar
buiten gaan. Hier is zo'n leven, dat
we elkaar haast niet kunnen ver
staan".
Hij volgde haar naar een schaduw
rijke hoek van de tuin, waarheen ze
hem ook had gebracht bij zijn eerste
bezoek aan het presidentshtlis. Ze
voerde hem naar de bank, waar ze
toen ook gezeten hadden en keek
glimlachend naar hem op.
„De groene carmenita bloeit nog
steeds. Ik vind u als enthousiast wei
nig belangstellend. U heeft de bloe
men nog niet eens bewonderd".
„De groene carmenita heeft een be
lofte vervuld en daar ben ik dank
baar voor. Verder gaat mijn belang
stelling in die bloem niet".
„Ik moet bekenen, dat ik u ditmaal
hierheen bracht om een andere
reden", zei ze. „Ik moet u iets ver
tellen en dat wil ik hier doen. Op
deze plek wens ik afscheid van u te
nemen".
„Afscheid?", herhaalde hij ver
baasd. „Wat bedoelt u?"
Ze haalde een brief te voorschijn
en vouwde die uit op haar knie.
„Binnen drie dagen vertrek ik", zei
ze zacht. „Ik ga naar het Engelse hos
pitaal in Buenos Ayres. Deze brief is
van de directrice. Ik ga er heen als
leerling-verpleegster".
Ze keek aandachtig naar de uit
drukking op zijn gelaat, doch deze
stelde haar teleur. Toch was Dene
door dit nieuws onaangenaam getrof
fen. Het was juist iets, zoals men kon
verwachten van een meisje met haar
karakter en idealen. Hij las de brief
van de directrice door en verbaasde
zich over de lange lijst van strenge
voorschriften. Toen keek hij zonder
enige geestdrift naar 't mooie meisje,
dat naast hem zat. Hij dacht, hoe wei
nig geschikt ze eigenlijk was voor
het moeilijke werk in een ziekenhuis
en daarom kon hij haar volstrekt niet
toejuichen.
„Is het uw vaste voornemen?",
vroeg hij twijfelend. „Weet u wel
zeker, dat het u bevallen zal?"
Haar wangen werden donkerrood
en ze schoof een eindje van hem af.
Het was duidelijk, dat ze zich teleur
gesteld gevoelde. Er kwam een brok
in haar keel en haar ogen vulden
zich met tranen.
„U denkt, dat ik het niet zal vol
houden, dat ik het zal opgeven, dat
het maar een gril is. Ik had zo ge
hoopt, dat u het prettig zou vinden,
dat u tenminste het zou goedkeuren".
Dene was zich zelf mee'ster, maar
wat haar betrof, dat beviel hem min
der en minder.
„Lucia, ik heb er geen ogenblik zo
over gedacht. Het is heel flink en echt
vrouwelijk, wat u wilt gaan doen.
Het valt me moeilijk te zeggen, wat
ik er eigenlijk tegen heb. Wat zeggen
uw vader en moeder ervan?"
„Die weten het nog niet", ant
woordde ze. „Neen, laat me uitspre
ken. U kent ze. Zij hebben denkbeel
den omtrent de opvoeding van een
meisje, waarvan u en ik overtuigd
zijn dat ze onjuist zijn. Als zij kon
den, zouden ze mjj elke gelegenheid
tot verdere ontwikkeling ontnemen".
„Maar hoe kunt u heengaan zonder
medeweten?", vroeg Dene, met het
onbehaaglijke gevoel, dat het meisje
gelijk had en dat hij tegen haar rede
nering niets kon inbrengen. „Het zal
voor iemand als u, die overal bekend
is, niet gemakkelijk zijn, San Marino
te verlaten".
(Wordt vervolgd).
