Laura werd besloten met een
grandioze ontvangst in Alphen
De dochter
Onverwacht noodweer dwong tot
noodlanding op vliegveld Eelde
BOUWERS
ZATERDAG 14 JULI 1956
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
De negende AJphense Rijwielvier-
dM|M, de Laurarit is vrijdagmiddag
beëindigd met een traditioneel, gran-
Éoie intocht van de deelnemers te
Alphen a. d. Rijn.
Men verzamelde in Bodegraven,
op het terrein voor het beursgebouw
en het was wel een paar kilometer
lange bloemrijke en feestrijke stoet,
die, zich voortbewoog naar Alphen
a. <L Rijn en daar als het ware als
oen levend bloemencorso binnen
reed door een haag van mensen, die
in een ononderbroken rij de Lauria-
nen toejuichten en rijkelijk met
bloemen overlaadden. Vanaf de Dam-
se Rijnbrug zag 't zwart van de men
sen. Aan de gevels wapperden de
vlaggen, serpentines werden over de
rijders uitgestrooid, zodat de deel
nemers, verminderd met slechts vier
uitvallers van de vier dagen, op het
parkeerterrein bij het Nutsgebouw
arriveerden als een deinend bloemen
veld.
De feeststemming onder hen was
groot. Slechts enkele dames was het
huilen nader dan het lachen, van
wege de zere ledematen.
De laatste dag, waarop men de
route naar Rotterdam te verwerken
kreeg deze was voor beide groe
pen even groot, in tegenstelling tot
de voorgaande dagen waarop de
lange groep 150 en de korte plm.
100 km. moest trappen was licht.
Men had veel pauzes kunnen houden
en besteedde meer tijd aan bezichti
gingen enz. Het weer was prima en
dit bevorderde mede de glorieuse
intocht piet veel glans en vreugde.
Burgemeester Witschey zei in zijn
slottoespraak: „Maak in uw eigen
kring razende reklame voor de Lau
ra opdat het aantal het volgend jaar
het dubbele worde van nu".
Laatste reis.
Tijdens de laatste rit vonden en
kele kleine ongevalletjes plaats. De
E.H.B.O.-dienst, evenals de techni
sche reparatie dienst van de heer
Dusoswa, hebben de afgelopen dagen
prima bijstand verleend.
Was het vorig jaar mej. Mien van
Vliet tot Miss „Laura" uitgeroepen
en mocht zij de intocht zetelend op
het daik van een auto meemaken,
dit jaar viel die eer te beurt aan mej.
Map Bos (23) te Nieuwveen.
Miss Laura 1955 maakte de Laura
dit jaar voor het laatst mee. Over
enkele maanden gaat zij emigreren.
Voor wij in onze krant de Laura
gaan besluiten, willen wij extra aan
dacht besteden aan de Leidse poli
tie, die met zes man heeft deelgeno
men, niet als groep, omdat het aan
tal dan tenminste 10 had moeten
zijn maar individueel.
Het zijn de heren J. We6tbroek,
sport-instructeur en secr. van de
Leidse Politie Sportvereniging, E. de
Jong, B. J. Verdoes, D. v. d. Boo-
gaart, J. G. Bor, D. Zandstra, van
van wie de heer de Jong voor de der
de maal meerijdt en de rest voor het
eerst. Deze mannen waren de enige
politie functionarissen, die de korte
afstand hebben verkozen. Zij werden
weldra populair onder de korte af
stand rijders. Zij logeerden bij colle
ga's in Alphen en gebruikten hun
warme maaltijden, gelijk hun colle-
.a'e van Den Haag, Rotterdam en
Jtrecht, in de gemeentelijke nijver
heidsschool waar mej. N. van Beest,
de directrice en haar helpsters daar
voor zorgden.
De deelname van de politiekorp
sen in het algemeen werd op prijs
gesteld. Burgemeester Witschey vond
dat zulk kontakt van politie met de
burgerij de handhavers van de wet
van een andere zijde leert kennen
en dit werkt nuttig voor beide par
tyen.
Dankwoorden.
In de Nutszaal, waar alle deelne
Met het oog op het
Dlympisch hockeytoer-
nooi te Melbourne en
de toer, die het Neder-
landse hockeyteam
daarna gaat maken,
heeft de elftalcommis
sie van de Koninklijke
Nederlandse Hockey-
bond 20 spelers ver
zocht zich vast te laten inenten. Uiter
aard is het nog niet mogelijk, zoals de
heer De Waal, coach van het nationale
hockeyteam ons meedeelde, nu reeds de
spelers aan te wijzen, die de reis zul
len meemaken. Vier maanden zijn er nog
voor de boeg voordat het olympisch toer.
nooi begint en in die tijd kan nog veel
gebeuren. Het is logisch, dat de spelers
van het nationale team, dat vorig sei
zoen zulke fraaie successen boekte, op
de eerste plaats in aanmerking komen,
maar zij zullen toch in de komende maan
den moeten bewijzen de goede vorm t€
hebben behouden, alvorens een definitie
ve keuze voor de officiële ploeg wordt
gedaan.
Na een korte rustperiode begint op
zaterdag 21 juli weer de centrale training
te Laren onder leiding van Rex Norris,
terwijl op 1 augustus Chris Berger de
spelers weer wekelijks onder zijn hoede
krijgt voor de conditietraining.
Zeer waarschijnlijk zullen hiervoor
worden uitgenodigd:
Doelverdedigers: Mulder (Amsterdam)
en Honnebier (BMHC).
Achterspelers: Terlingen (Be Fair),
Drijver (Togo) en Keulen (Amersfoort).
Middenspelers: Wagener (Hilversum)
Loggere (Laren), Van Dijck (Kampong)
Marres (Laren) en O verdijkink (SHC).
Voorwaartsen: Hooghiemstra (SCHC),
Van Grimbergen (HTCC), Van Erven
Doorens (Laren), Bouwman (BMHC),
Van Beaumont (Togo), Kristen (DKS)
en Zwier (SCHC).
De drie spelers die het 20-tal comple
teren, De Ruiter DKS), Coehorst (Venlo)
en Miedema (BMHC) zyn dan de reser
ves, die in geval van nood onmiddellijk
moeten overkomen, hetgeen waarschijn
lijk niet voor Melbourne nodig zal zijn,
maar misschien wel daarna tijdens de
toer door India, Pakistan etc.
mers bijeen waren, sprak ook de heer
P. Stouthqmer, voorz. van de Laura
enkele wootden. Hij bedankte alle
medewerkenden, bracht hulde aan
de deelnemers voor het enthousias
me waarmede zij hun prestatie heb
ben geleverd en reikte tot besluit de
groepsprijzen uit, terwijl later de
heer Loef de individuele prijzen
heeft uitgereikt.
Namens de deelnemers sprak de
heer Franzen, hoofdagent van poli
tie te Schiedam een dankwoord aan
bestuur.
Voor de dames die de Laura voor
de 8e en de 9e keer hebben uitgere
den, wachtte nog een verrassing,
waarvoor de boekhandelaar Van
Zwieten had gezorgd.
Enkele tientallen hebben zich nu
reeds laten inschrijven voor de ju
bileum-rit volgend jaar, de 10e
keer. Het Laura-rijwielfestijn 1956
werd vrijdagavond in het Nut beslo
ten met een gezellige avond.
PAARDENSPORT
A. PANTCHOULIDZEW ZESDE TE
AKEN.
Tijdens het internationaal concours
hippique te Aken heeft onze landgenoot
A. Pantchoulidzew met „Lascar" in de
dressuurprijs om de Engelbert-prijs een
fraaie prestatie geleverd. Hij eindigde
op de zesde plaats met 38.6 punten. Win
nares werd Annelies Küpers (Duits.) met
„Afrika" 44 punten. De Zwe^d Harry
Bold jr. klasseerde zich met „Brokat"
tweede (42.7 pnt.) en de olympische
kampioen majoor Henri St. Cir met „Per-
fekt" werd derde (41.7 pnt.).
In een tweede dressuurprijs, welke
door Tennelore Weygand (Did) werd ge
wonnen met „Perkunos" (665 pnt) be
zette onze landgenoot met „Lascar" de
zevende plaats (560 pnt). In dit nummer
moest de olympische kampioen met
„Perfekt" tevreden zijn met de vierde
plaats (616 pnt). De heer A. Schram
(Ned.) met „Jeep" kreeg 521 punten en
ontving daarvoor de tiende prijs.
DUIVENSPORT
Leidse Concourscommissie. Wed
vlucht met oude duiven vanaf Pont St.
Maxence. Aantal vogels 975, gelost te
6.15 uur met zuidwesten wind. Ie Duif
te 9.45.02 uur. Uitslag: H. Fasel (2) 1;
J. v. Albada (5) 2; J. Plug (11) 3; P.
Duivenvoorden 12) 4; A. Singeling (4) 5;
J. v. Alphen (4) 6; C. Plug (11) 7; J.
Deegen (2) 8; P. d'Haens (8) 9; H. Moe-
nen 3) 10; C. de Groot (2) 11—23; Otten
—Dekker 5) 12; Theil—v. Wissen (10) 13;
W. Hoek (11) 14; Gebr. Passchier (11)
15; N. Hoogervorst (7) 16; D. Buf (4) 17
A. v. d. Hulst 4) 18; N. Oudshoorn (5) 19
N. Bemelman (1) 20.
Vriendenklub (1); LPC (2); Blauwkras
(3); Reisduif (4); Bonte Duif (5); Co-
lumba (6) Rijnklievers (7); Voorschoten
<8); Warmond (9); Wassenaar (10);
Noordwijk (11); Noordwijkerhout (12).
Wedvlucht met oude duiven vanaf
St. Vincent plm. 1044 km. In concours
59 vogels, gelost te 10.30 uur met westen
v/ind. F. Hofman 1; J. Brouwer 2; J.
Passchier Hz. 3; Hoekde Vries 410;
G. v. Albada 515; J. Rakhorst 67
912; Gebrs. Passchier 8; J. Beekman
11; A. Djjsselbloem 13; M. Jongeleen 14.
ATLEftTÈK
DE AA A-KAMPIOENSCHAPPEN.
In het White City stadion te Londen
zyn de wedstrijden begonnen om de
Britse AAA-kampioenschappen. In tegen-
■telling tot de Amerikaanse kampioen
schappen, welke tevens als een defini
tieve selectie voor de olympische ploeg
gold, zal de keuze voor de Britse olym
pische ploeg niet uitsluitend van deze
kampioenschappen afhangen. Wel hebben
de leden van de keuzecommissie toegeg-
ven, dat de prestaties van deze kam
pioenschappen van zeer grote invloed
zullen zijn ,maar voor de definitieve
selectie zal met de prestaties over het
gehele seizoen rekening worden gehou
den.
De enige belangrijke atleet die niet
aanwezig is, was Gordon Pirie. de nieuwe
wereldrecordhouder op de 5000 meter
Zoals bekend belette een beenblessure
hem aan de wedstrijden deel te nemen.
Hij zou op de mijl uitkomen en de vraag
wat deze succesvolle lange afstandloper
op de mijl zou doen tegen de specialis
ten Brian Hewson, Ken Wood en Derek
Johnson werd dus niet beantwoord. Nu
kwamen deze drie goed door de series
evenals de Belgen Ballieux en Lan-
genus. Vandaag wordt de finale gehou
den.
Ondanks het feit, dat de wedstrijden
werden gehouden bij koud weer, terwijl
bovendien een fijne motregen later over
ging in flinke regenbuien, werden er toch
verschillende goede prestaties verricht.
Palmer won het kogelstoten met 16.51
meter, een nieuw kampioensrecord. In
de eerste serie van de 100 yards viel de
prestatie van een 18-jarige schooljongen
op. John Yong, die voor het eerst in
zijn atletiekloopbaan van startblokken
gebruik maakte en een tijd noteerde van
10.1 sec. Allday won het kogelslingeren
met 57.27 meter, waarmede hij boven
het officiële Engelse record bleef. Hij
heeft reeds een keer de 58.293 meter ge
haald, maar deze prestatie is nog niet
erkend. De 220 yards horden was voor
Vine in 24.5 sec. en het verspringen was
voor Cruttendon met 7.25 meter.
Het grootste succes van deze eerste dag
was de race ovecr 6 mijl, waarbij Nor-
m Sando beiden beneden het Britse
record van Gordon Pirie kwamen. Ken
Norris, een 24-jarige Londenaar en de
Britse hoop voor een olypische titel, won
de strijd in 28 min. 13.6 sec. Het Britse
record stond op naam van Pirie met 23
min. 19.4 sec., en werd eveneens in het
White City stadion drie jaar geleden
gemaakt. De 26-jarige Frank Sando ging
slechts 0.6 sec. later over de eindstreep.
Met 28 min. 14.2 sec. bleef ook hy bin
nen het Britse record.
WATERPOLO
LWV I—ZWIP m 8—0.
Ook in deze wedstrijd waren de Leidse
Watervrienden overwegend sterker en
met doelpunten van J. v. d. Hulst (2x)
en v. d. Wild werd met rust reeds een
30 voorsprong verkregen.
Na de rust ongeveer een zelfde spel-
beeld met steeds LWV in de aanval. V. d.
Wilk bracht de stand op 40, waarna J.
v. d. Hulst zo schotvaardig was dat hij
de resterende doelpunten voor zijn reke
ning nam.
LWV II—DES II 4—1.
„Nee, dank u, ik koop geen bloe
metjes meer. Ik ben getrouwd".
Voor opnamen, waaifoij men zeer
sterk afhankelijk was van de weers
omstandigheden had een Ameri
kaanse filmmaatschappij een Indiaan
in dienst genomen, die fenomeen was
op 't gebied van de weersvoorspel
ling.
Drie keer per dag werd de man
geraadpleegd en steeds had hij het
bij 't goede eind. De producer was in
zijn nopjes met de kracht.tot de
Indiaan op zekere dag in staking
ging. Geen mens kon hem bewegen
aan 't voorspellen te gaan.
„Waarom dan niet?", schreeuwde
men wanhopig.
„Platvoets radio kapot zijn", ant
woordde de Indiaan.
Raar.
Er kwam iemand een café binven.
Hij bestelde een borreltje, dronk het
op en liep vervolgens tegen de muur
op, langs ihet plafond en verdween
omgekeerd door de deuropening.
„Wat een rare kwast", zei een van
de gasten.
„Ach ja", antwoordde de kastelein.
„Hij zegt nooit goeie dag".
Nooit doen.
Zakenman reeds jaren in 'n proces
gewikkeld)„Ik krijg genoeg van het
hele gedoe. Ik geef 't op!"
Advocaat: „Niet doen, mijnheer!
Doorgaan tot de laatste cent".
Moeilijk.
'n Heer stapte groen en geel van
treinziekte uit bij het stationnetje,
waar een kennis hem reeds op
wachtte.
„Excuseer me", zei hij, „maar ik
kan niet achteruit rijden".
„Waarom heb je dan niet gevraagd
of degene, die tegenover je zat van
plaats wilde ruilen?"
„Dat was juist de moeilijkheid; er
zat niemand tegenover me".
Definitie.
Onderwijzer: „Wat is een pessi
mist?"
Leerling: „Dat is een optimist, die
geprobeerd heeft zijn theorieën in
practijk te brengen".
Hatelijk.
„Gefeliciteerd met je verloving.
Hoe ziet je meisje er eigenlijk uit?"
„Oh, zij is in alles mijn tegenpool!"
„Zo, dan heb je in ieder geval een
goeiê smaak."
Vacantie.
'n Jóng paartje, dat op vacantie
was, keek de ogen uit naar een boer,
die een koe melkte.
„Wat 'n moeite doet zo'n man",
merkte zij op, „terwijl je in iedere
winkel net zoveel melk kunt krijgen
als je hebben wilt".
■"3>
„Twee jaar lang heb ik haar iedere
week een brief geschreven en nu heeft
ze zich met een postbode verloofd".
NIEUW AVONTUUR VAN ZEPPELIN
Mast ontbrak
De Duitse elixer-fabriek, die enige
tijd geleden het plan opvatte om Ne
derland per zeppelin mede te delen,
hoe prettig men zich wel met haar
elixer gaat voelen, heeft niet direct
over publiciteit te klagen bij haar
tocht over Nederland, want nadat 't
luchtschip bij aankomst in Neder
land te Ypenburg aan de deurwaar
dersketting te terecht kwam, is het
aan het einde van zijn tocht giste
ren bijna definitief op de grond te
Eelde terecht gekomen.
De zeppelin steeg gisteren van
Leeuwarden op voor zijn laatste
tocht boven Nederland met als eind
punt Ypenburg, waar hij op de uit
slag van het geschil moet wachten,
dat is ontstaan tussen een Neder
lands en een Duits reclamebureau en
om te voorkomen, dat een sterke
Westenwind het luchtschip toevallig
naar een Duitse haven zou drijven,
vergezelde een militair de vliegers
op hun tocht. Deze militair kon ech
ter niet verhinderen, dat het lucht
schip in een zwaar onweer verzeild
raakte en zover uit de koers gesla
gen werdi, dat het na uren dwalen
totaal onverwacht boven het vlieg
veld Eelde verscheen.
Daar geraakte men in verlegen
heid, omdat er ter plaatse geen lan-
dingsmast voor zeppelins aanwezig
i6, maar de piloot vond de oplossing.
Hij liet het luchtschip tot op enkele
meters boven de grond dalen en
smeet toen een paar touwen uit. Een
dozijntje grondwerkers van het vlieg
veld Eelde wist het touw te pak
ken te krijgen en de luchtreus vast
te leggen, zodat zowel schip als in
zittenden ongedeerd de grond be
reikten.
Vanochtend heeft de zeppelin
koers gezet naar Ypenburg, waar
het einde van het geschil afgwacht
zal worden.
Glazenwassers in
Den Haag staken
De glazenwassers in Den Haag zijn
in staking gegaan omdat de werkge
vers weigerden de drie procent in
eens over het loon van 1955 uit te
keren.
Tegen woensdag zou ln het ge
bouw van de stichting van de Arbeid
een bespreking gehouden worden
met het college van rijksbemidde
laars en de werkgevers, doch laatst
genoemden verschenen daar niet om
dat de glazenwassers toen reeds in
staking waren gegaan.
De algemene bedrijfsgroepcentra
le van het NW heeft zich nu achter
de staking gesteld en wil tot een lan
delijke actie overgaan.
BEEN AFGEKNELD.
Bij het afmeren in de IJmuidense
middensluis is het linkerbeen van de
28-jarige opvarende W. M. uit Ede
van de kustvaarder Ursaminor, door
een staaldraad afgekneld.
In het St. Anithoniusziekenhuis te
IJmuiden-Oost moest het been wor
den afgezet.
krijgen de drie procent
Het college van rij'ksbemiddeïaars
heeft, zo deelt het ons mede, met in
gang van heden goedgekeurd een.
overeenkomst tussen de werkgevers-
en arbeidersorganisaties in het bouw
bedrijf, waarin de lonen met drie
procent werden verhoogd en enkele
sociale voorzieningen werden verbe
terd. De vraag of eventueel de drie
procent zal mogen worden doorbere
kend, is op het departement van
Economische Zaken in studie. Te
vens is door het college van rij'ksbe
middeïaars een bindende regeling
afgekondigd ter sanering van het
vorstverletfonds, welke sanering
noodzakelijk was geworden tenge
volge van de twee langdurige vorst
perioden in de afgelopen jaren.
Vakantieganger vond
brandkastje
Vier jaar na inbraak
Een vakantieganger, die in de om
geving van Hoenderloo kampeert,
heeft diep in de bossen een brand
kastje gevonden, dat een gouden
horloge en een zilveren broche be
vatte, die samen een waarde van
enige honderden guldens vertegen
woordigden.
Hij stelde de politie van een en
ander in kennis. Het onderzoek wees
uit dat het brandkastje in mei 1952
ontvreemd bij een inbraak die plaats
vond bij een kapper aan de Hoofd
straat in Apeldoorn.
In het brandkastje bevond zich
destijds een bedrag van ruim duizend
gulden alsmede het horloge en de
broche, waarvan de waarde waar
schijnlijk niet juist door de inbreker
is getaxeerd.
VAN DE PRESIDENT
door E. PHILLIPS OPPENHEEM
38)
„Och", zei hij, „ze zal me heus wel
te woord staan. Wees daarvoor niet
bang. Het is mijn recht dat zal ze
moeten toegeven".
„Mijn twijfel komt voort uit haar
houding van gisteravond", merkte
Dene op.
Ze waren bij de deur gekomen en
Rimarez klopte aan met zijn rijzweep.
Er werd niet dadelijk opengedaan.
Dene meende stemmen te horen in
haar zitkamertje, doch toen Rima
rez nogmaals en luider klopte, werd
de deur geopend. Ze was alleen. Ze
keek weifelend van de een naar de,
ander. Dene die haar instinctieve af
keer van de man naast zich opmerkte,
was blij dat hij was gekomen. Na
die eerste blik negeerde ze verder
Rimarez en sprak rechtstreeks tot
Dene.
„Wilt u mij spreken?", vroeg ze
zacht. ,Wilt u naar binnen komen?"
„Kapitein Rimarez wenst u te spre
ken", antwoordde Dene. „Als u be
reid is hem te ontvangen, zal ik
heengaan".
„Ik wil absoluut niets met Kapi
tein Rimarez te maken hebben", ver
klaarde zij beslist. „Ik ben u zeer
verplicht voor uw hulpvaardigheid,
mijnheer Dene. Ik hoop, dat u mdj
tegen de beledigende aanwezigheid
van deze man zult beschermen."
Rimarez vloekte binnensmonds.
Erg lief en gehoorzaam om zo te
gen je echtgenoot te spreken", merk
te hij op.
Zij wierp hem een blik vol onuit
sprekelijke minachting toe. Dene
stond stil. Een ogenblik scheen alle
gevoel uit Ihem te zijn geweken. Het
was dus waar! De vorige avond had
hij Rimarez's woorden beschouwd als
louter dxonkenmansgezwets. Maar
zijn beslistheid van deze morgen en
de kalme toon, waarop hij die woor
den herhaald had, lieten bijna geen
twijfel meer over. Dat Rimarez van
alle mannen nu juist haar echtgenoot
moest zijn! Een dronkaard, en laf
aard en een snoever! In spanning had
hij gewacht totdat hij het haar zou
horen ontkennen, maar ze zweeg.
„Kom", zei Rimarez. „zeg tegen
mijnheer Dene, dat hij niet langer
hoeft te wachten. Niemand mag zich
tussen man en vrouw plaatsen. Ik
heb je wat te zeggen".
Hij stapte naar voren maar zij
bleef op de drempel staan. Ze keek
Dene recht in het gelaat en zei: „Gij
moet beiden binnen komen. Ik moet
mijnheer Dene iets vertellen".
Rimarez .wierp een boze blik op
haar maar ze merkte die niet. Ze
gingen alle drie naar haar zitkamer.
Tot Dene's verbazing was die leeg.
Toch had hij stellig stemmen gehoord
Hij keek rond en begreep er niets
van. Er was een deur aan de andere
kant van de kamer, maar die was ge
sloten. Hij keek Ternissa aan en zag,
dat zij hem gadesloeg Zij raadde zyn
nieuwsgierigheid, maar bevredigde
die niet. Overigens leek het hem on
beduidend of er iemand bij haar was
geweest of niet, als hij dacht aan de
waarheid die hij zoeven vernomen
had. Ternissa vroeg hun niet te gaan
zitten. Rimarez en Dene stonden zo
ver mogelijk van elkaar af. De eerste
met 'n cynische glimlach om zijn dun
ne lippen, maar met zekere tekenen
van onrust in zijn dwalende blikken
en zijn zenuwachtig trekkende vin
gers. Dene heel stil en bedaard, want
de schok van de bekentenis was groot
geweest.
„Mijnheer Dene", zei ze kalm, „ik
ben u een verklaring schuldig. Ik
wens die af te leggen in tegenwoor
digheid van kapitein Rimarez".
„Dat is niet nodig, tenzij u er op
staat", antwoordde Dene.
„Ik sta er op", ging ze met enige
heftigheid voort. „Ik wens u te doen
begrijpen, hoe het gekomen is dat ik
ooit met die man getrouwd ben. Hij
heeft u verteld, dat hij mijn echtge
noot is. Het is de waarheid. Maar
gelukkig voor mij zag in spoedig in,
v/at voor soort man hij is. Vanaf dat
ogenblik hèeft hij zelfs mijn hand
niet meer aangeraakt en zal dat ook
nooit mogen doen."
„Dat zullen we nog wel eens zien",
viel Rimarez woedend in de rede.
„Kapitein Rimarez werd met mij
in kennis gebracht door de man, die
heni had meegenomen naar Engeland
Dat was de man, wiens vriend Rima
rez beweerde te zijn het was Ar
nold Sagasta.
Dene uitte een kreet van verbazing.
Hij had, vreemd genoeg nooit gedacht
dat Sagasta tot haar in betrekking
stond.
„Van het ogenblik af, dat Rimarez
mij ontmoette, deed hij mij de twij
felachtige eer aan van mij het hof te
maken. Het liet hem koud, dat ik
reeds verloofd was met zyn vriend.
Hij deed alles wat hij kon, om mis
verstanden tussen ons in het leven te
roepen. De middelen, die hy aan
wendde, waren meer dan verachte
lijk. Ik zal er niet verder over uit
weiden. Ik schaam me, zó te zijn mis
leid. Ik brak myn verloving met Ar
nold af in zulke bewoordingen, dat
hij niet eens een nadere verklaring
wenste te vragen. Zelfs nü nog kan
ik mij niet begrijpen, hoe ik er toe
kwam, ook maar een ogenblik naar
de woorden van die verrader te luis
teren". Ze wees minachtend naar
Rimarez. „Ik had toen een zeer
onaangenaam leven. Ik woonde in bij
een tante, die eigen dochters had en
die my beschouwde als een lastige
indringster. Hij was, of althans scheen
een geheel ander persoon dan thans.
Ook leed ik zeer onder wat ik meende
Arnold's verraad té zijn. Kortom ik
stemde toe in een huwelijk en we
trouwden. Maar nauwelijks was het
huwelijk gesloten of ik begreep hoe
deze man mij had misleid en bedro
gen. Ik reed naar het huis ven myn
tante en heb nooit meer van Rimarez
gezien, totdat ik in San Mario aan
land stapte. Dat is het verhaal van
mijn huwelijk".
„Et bëvestig alles wat myn vrouw
gezegd heeft", merkte Rimarez koel
tjes op. „Het is min of meer waar.
Ik was verliefd op haar en heb een
beetje geïntrigeerd, om haar voor mij
te winnen. Maar dat neemt niet weg,
dat ze mijn vrouw is".
Ternissa negeerde hem geheel en
al en wendde zich nogmaals tot Dene
die haar met deernis aankeek.
„Nu moet ik u nog wat vertellen,
v/aarom ik naar San Marino bij' ge
komen", ging zij voort. „Dat is ook
al het gevolg van Rimarez geïntri-
geer, zoals hij dat noemt. Toen ze
beiden in San Marina waren terug
gekeerd, wist hij te bewerken dat
Sagasta werd gearresteerd en in de
gevangenis geworpen. Vervolgens
schreef hij naar Engeland. Arnold,
zei hij, was een gevangene en ter
dood veroordeeld. Hij alleen kon hem
redden en hij wilde dat wel doen,
onder een voorwaarde evenwel: dat
ik naar San Marino terug zou komen
om daar als zijn vrouw naast hem te
leven. Ik schreef terug dat ik zou
komen, want ik was vast besloten,
dat Arnold op een of andere 'wijze
moest worden gered.
(Wordt vervolgd)
