DE BRULLENDE BERG
De dochter
„Kamer moet geen rechtertje
gaan spelen"
Grote en hoge belangstelling voor
platina-huwelijksfeest te Tilburg
Nederlandse zakenman maakte
oproer van Poznan mee
VRIJDAG 6 JULI 1956
DE LEIDSE COURANT
VIERDE BLAD PAGINA 1
Zaak-Schokking in Parlement
(VAN RIJCKEVORSEL)
Vele vragen blijven over
Tijdens de behandeling van de
zaak Schokking in de Tweede Kamer
heeft gistermiddag de heer Scheps
betoogt, dat de burgemeester van
Den Haag thans een omstreden figuur
is.
De heer Scheps (P. v. d. A.) merkt
op, dat de kamer nu heeft na te gaan
of het benoemingsbeleid juist is ge
weest. Hij is van oordeel, dat dit be
leid ergens moet hebben gefaald.
Of de heer Schokking in 1949 te
recht is benoemd en in 1955 herbe
noemd wenst spr. niet op te hangen
aan de argumentatie van prof. Lan-
gemeyer en de beschikking van de
Hoge Raad.
Moet mr. Schokking onontkoom
baar aannemen met zeer geraffineer
de spionnen of provocateurs te doen
te hebben? En wat heeft hij gedaan
om zich daaromtrent zekerheid te ver.
Aetherklanken
TELEVISIEPROGRAMMA
KRO: 17.00—17.30 Voor de kinde
ren.
NTS: 20.00 Journaal en weekover
zicht.
AVRO: 20.15 Komt u binnen! 20.35
programma.
NTS: 22.1522.30 Eurovisie: Ronde
van Frankrijk. 22.3023.15 Eurovisie:
Internationaal festival van het chan
son te Venetië.
HILVERSUM I. 402 m.
7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA
7.00 Nieuws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de
vrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Gram.
10.00 Tijdelijk uitgeschakeld, caus.
10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de
arbeiders in de continubedrijven.
11.30 Sopraan en piano. 12.00 Gram.
12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33
Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 VARA-
Varia 13.20 Orgel en zang. 13.45 Sport-
praatje. 14.00 Gram. 14.30 Twents
programma. 14.55 Harmonie-orkest.
15.15 Samen en zelf doen, klankbeeld.
15.35 Kamerorkest. 16.20 Boekbespre
king. 16.35 Roemeens orkest. 17.00
Act. 17.30 Gram. 18.00 Nieuws en
commentaar. 18.20 Strijkorkest 18.50
Gram. 19.00 Artistieke staalkaart.
19.30 Passepartout, caus. 19.40 De
Bijbel in het kerkelijk jaar, caus.
19.55 Deze week, caus. 20.00 Nieuws.
20.05 Weense muziek. 21.00 Cabaret.
21.30 Soc. comm. 21.45 Gram. 22.30
Schimmenspel op zee, hoorspel. 22.50
Gr. 23.00 Nieuws. 23.1524.00 Gram.
HILVERSUM IT. 298 m
7.00—24.00 KRO.
7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Ge
wijde muziek. 7.45 Morgengebed en
liturgische kalender. 8.00 Nieuws en
weerbericht. 8.15 Gram. 9.00 Voor de
huisvrouw 10.09 Voor de kleuters.
10.15 Gram. 10.30 Ben je zestig? 11.00
Voor de zieken. .11.45 Gram. 12.00 An
gelus. 12.03 Lichte muziek. 12.30
Land- en tuinb. meded. 12.33 Lichte
muziek. 12.55 Zonnewijzer. 13.00
Nieuws en kath. nieuws. 13.20 Pro
menade-orkest en solist. 14.00 Boek
bespreking. 14.10 Lichte muziek. 14.20'
Gram. 14.40 Amateursprogramma.
Tussen 15.00 en 18.00 Ronde van
Frankrijk. 15.00 Kroniek van Letteren
en kunsten. 15.40 Amateursprogr.
16.00 De schoonheid van het Grego
riaans. 16.30 Gram. Gram. 17.00 Voor
de jeugd. 17.40 Musette orkest. 18.00
Sport. 18.10 Gram. 18.15 Journalistiek
overzicht. 18.25 Gram. 18.30 Ronde
van Frankrijk. 18.45 Regeringsuitzen
ding: Atlantisch allerlei. Een en an
der over de 15 landen aangesloten
bij het Atlantisch Pact. 19.00 Nieuws.
19.10 Gram. 20.00 Lichtbaken. 20.20
Act. 20.35 Gram. 20.40 Eureka. 2L30
Gram. 22.00 Ronde van Frankrijk.
22.10 Gram. 22.35 Wij luiden de zon
dag in!, avondgebed en liturgische
kalender. 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws
in Esperanto. 23.22 Dansmuziek. 23.45
—24.00 Gram.
schaffen? Hoe is zijn falen redelijk
aannemelijk te maken? De commis
sie had duidelijk moeten maken, dat
de burgemeester moest handelen zo
als hij gehandeld heeft.
Bij de twijfel van de commissie is
twijfel bij het Nederlandse volk ge
rechtvaardigd, meent spr.
Onbeantwoord is o.a. gebleven de
vraag of de minister van zijn ont
stemming jegens de commissaris der
koningin in Zuid-Holland heeft doen
blijken, omdat deze bij zijn aanbeve
ling niets heeft gezegd over het ge
beurde te Hazerswoude.
Spr. merkt o.m. op, dat Slui in '45
een klacht heeft ingediend tegen mr.
Schokking. In het proces verbaal
komt daarvan niets voor. De minister
van justitie zou z.i. moeten nagaan
waar bepaalde stukken zijn geble
ven.
Waarom, zo vraagt hij o.m. is mr.
Schokking herbenoemd, waarom is
een ernstig onderzoek achterwege ge
bleven, waarom moest de pers de
zaak aan het rollen brengen. Welk
belang is er gediend met handhaving
van de heer Schokking als burge
meester zonder onderzoek. Voor de
heer Schokking is het z.i. geen aange
name positie als burgemeester te blij
ven zitten, omdat bij zijn benoeming
niet bekend was wat nu bekend is.
Hij stelt tenslotte deze vragen:
Is de minister niet van mening dat
de beslissing van de Hoge Raad voor
juist gehouden kan worden, zonder
dat dit tot de gevolgtrekking behoeft
te leiden, dae mr Schokking in zijn
ambt behoort te worden gehand
haafd?
Is het juist dat mr. G. ter Laan de
advocaat-generaal bij de Hoge Raad,
prof. mr G. E. Langemeyer 15 juni
j.l. telefonisch heeft medegedeeld dat
hem ook telefonisch de mede
deling had bereikt, dat mr. Schok
king in nog een ander geval de aan
wezigheid van onderduikers aan de
S.D. zou hebben doorgegeven?
Is voorts juist, dat prof. Lange-
meijer geadviseerd heeft, deze gege
vens terstond aan de Hoge Raad door
te zenden?
Is dit door mr. Ter Laan gedaan,
zij het dan dat het verslag van de ad
vocaat-generaal aan de Hoge Raad
bereids was uitgebracht?
Kan de minister van justitie ver
klaren hoe de Hoge Raad tot eerder
vermelde overweging heeft kunnen
geraken, indien bedoelde, zij het zeer
sobere gegevens, aan hem alsnog
waren overgelegd?
Welke redelijke zekerheid meent
de regering te hebben dat de zaak-
Schokking haar afsluiting heeft ge
vonden? Ie het juist dat nieuwe pro
cedures verwacht kunnen worden,
gezien het feit dat een rechterlijke
uitspraak over de strafrechtelijke
aspecten niet behoeft te betekenen,
dat het vraagstuk van de civiel
rechtelijke aansprakelijkheid in wel
licht langdurige procedures niet voor
de rechter zal worden gebracht?
De heer BEERNINK (CH) ver
klaart geen behoefte te hebben aan
een parlementaire enquête, doch hij
merkt op, dat de Kamer over te wei
nig gegevens beschikt om tot een be
hoorlijk oordeel te komen. Het ligt
echter niet op de weg der Kamer
om over meer punten te oordelen,
dan welke tot haar taak behoren.
De instelling van de commissie van
drie personen acht hij een daad van
verstandig beleid.
In een beoordeling van de zuive
ring van mr. Schokking kan de Ka
mer niet treden.
Het beleid ten aanzien van de be
noeming en de herbenoeming van
mr Schokking acht spr. niet aan
vechtbaar. Dat een aantal vragen
niet is beantwoord is z.i. juist.
De C.H.-fractie beschouwt de zaak-
Schokking als afgedaan.
De heer VAN RIJCKEVORSEL
(KVP) bespreekt het beginsel van
de rechtszekerheid. Als bevoegde
justitiële organen, met een recht
sprekende taak belast, eenmaal een
beslissing hebben genomen is in on
ze rechtsstaat de zaak uit, ongeacht
of de publieke opinie of wat men er
voor houdt van oordeel is, dat het
betrokken orgaan een al of niet juis
te beslissing heeft genomen.
Spr. zegt het ongrondwettelijk te
achten als de Kamer rechtertje gaat
spelen. Zij moet niet treden in de
taak. welke aan rechterlijke orga
nen is toebedeeld. Sprekers fractie is
van oordeel, dat er geen aanleiding
bestaat de burgemeester van Den
Haag in zijn ambt niet te handhaven.
De heer ROOS JEN (A.R.) uit zijn
waardering voor de instelling van de
commissie van drie.
Evenal ook de heren Beernink en
Van Rijckevorsel hadden gedaan uit
hij deelneming jegens de drie slacht
offers en hun nabestaanden.
Hadden deze drie gespaard kun
nen blijven? Deze vraag beantwoordt
spr. bevestigend. Er is in Hazerswou
de een fout gemaakt: het opbellen
van de S.D.
Spr. treedt dan in een beschouwing
van de vraag, welke consequenties
het gebeurde moet hebben voor hem,
die verantwoordelijk is voor die fout.
Voor spr. is de strafrechtelijke
kous af. Er is geen strafdossier en er
is geen zuiveringsdossier-Schokking.
Er was dus geen obstakel op de weg
naar de benoeming tot burgemeester
van Den Haag.
Wel heeft mr Schokking zelf aan
het gebeurde in Hazerswoude herin
nerd bij de commissaris der koningin.
De regering was onbekend met het
gebeurde te Hazerswoude. Sprekers
fractie wil niet uitspreken, dat mr
Schokking als burgemeester niet ge
handhaafd zou kunnen worden.
De heer GORTZAK (CPN) zegt,
dat deze zaak niet opnieuw in de
doofpot moet worden gedaan.
Hij betoogt, dat de zaak-Schokking
niet op zich zelf staat. Een burge
meester, lid van de Partij van de Ar
beid, die vijf Joodse onderduikers
aan de S.D. heeft overgeleverd en
deswege door het bijzondere ge
rechtshof te Leeuwarden tot 6 maan
den voorwaardelijk is veroordeeld,
werd tijdens zijn proeftijd herbe
noemd.
Nader ingaande op de gebeurtenis
sen te Hazerswoude zegt spr. van
oordeel te zijn dat de verdediging
in de stukken aan alle kanten ram
melt. Naar zijn mening moet de
heer Schokking worden ontslagen.
Ook het beleid van minister Beel ten
aanzien der herbenoeming en de ver
dediging daarvan dienen z.i. te wor
den veroordeeld.
De heer RITMEESTER (VVD) is
van mening, dat er geen aanleiding
was om na te gaan of er ten aanzien
van de zuivering fouten zijn gemaakt
Het pleit voor mr Schokking, dat hij
zelf de aandacht op de gebeurtenis
sen heeft gevestigd.
De houding van mr Schokking als
burgemeester van 's-Gravenzande en
van Hazerswoude is naar sprekers
oordeel die van een goed vaderlan
der geweest, maar ten opzichte van
de Pino's heeft hij zeer ernstig ge
faald. Men had niet aan de SD mo
gen overleveren. Er is een angstpsy
chose ontstaan en dat is zeer te be
treuren.
Wat het benoemingsbeleid aangaat
zegt spr. dat in 1949 de regering van
niets wist. Bij de herbenoeming in
1955 was zij wel op de hoogte; het
beleid toen maakt geen aangename
indruk. Thans i6 er nog geen volko
men klaarheid. Er blijven veel vra
gen over. Hij verklaart er geen be
hoefte aan te hebben nader op de
zaak in te gaan. Er zijn echter won
den geslagen, die zeer lang zichtbaar
zullen blijven.
De regering moet z.i. uitzien naar
de mogelijkheid, dat Den Haag op
den duur door een ander geregeerd
wordt.
De heer ZANDT (Staatk. Geref.)
verklaart van een bepaald oordeel te
moeten afzien, z.i. had de kwestie
door een zuiveringscommissie be
hoorlijk behandeld moeten worden.
Minister Beel zal hedenmiddag
antwoorden.
Fruitmand van de Koningin
Het Tilburgse echtpaar J. Heeffer
Van Kleinenbreugel heeft gisteren
een grootse dag beleefd. Een fruit
mand van de koningin, bezoek van
burgemeesters en 's avonds een buurt
feest, waarbij de woning van het
echtpaar aan de buitenzijde was geïl
lumineerd. Dit alles dan was ter gele
genheid van het 70-jarig huwelijks
feest. van de echtelieden Heeffer, res
pectievelijk 98 en 95 jaar oud.
De dag was begonnen met een H.
Mis, waarvoor de oudjes in een grote
stoet van auto's met kinderen, klein
kinderen en achterkleinkinderen naar
de kerk werden gevoerd. Na de plech
tigheid ontving het echtpaar de Pau
selijke zegen.
Behalve de koningin, die een mand
met fruit zond, en de burgemeesters
van Tilburg en Hilvarenbeek het
echtpaar woonde tot voor kort in Hil
varenbeek die met hun dames de
heer en mevrouw Heeffer kwamen fe
liciteren, gaven blijk van hun mede
leven onder meer mgr. W. Mutsaerts
en mgr. Nabuurs, deken van Tilburg.
Het feest met de buurtbewoners
werd opgeluisterd door de „Boertjes
van Buuten" van de KRO en twee
plaatselijke muziekkorpsen.
HET BROMMENDE INVALIDE
WAGENTJE.
Het Gerechtshof te Arnhem heeft
een 53-jarige slager uit Deventer,
die bij herhaling in kennelijke staat
zijn gemotoriseerde invalidewagen
tje had bestuurd en daardoor het
verkeer in gevaar bracht, tot twee
verschillende straffen veroordeeld.
Voor één geval kreeg hij veertien
dagen onvoorwaardelijke gevange
nisstraf en voorwaardelijke ontzeg
ging van de bevoegdheid, zijn mo
torrijtuig te besturen voor de tijd
van twee jaar, met een proeftijd van
drie jaar. Voor een ander geval kreeg
hij veertien dagen voorwaardelijke
gevangenisstraf met een proeftijd
van drie jaar en S 75.boete subs
15 dagen hechtenis.
(Advertentie)
„Vrijheid en brood"
„Nooit zullen de buitenlandse deel
nemers aan de jaarbeurs te Poznan
het ogenblik kunnen vergeten, dat
een jonge Poolse verpleegster in met
bloed overdekt uniform hun hotel
binnen kwam vliegen en wanhopig
uitriep: „Wij hebben morfine nodig,
morfine, morfine." Helaas kon nie
mand van ons haar helpen. Dit
vertelde een Nederlandse zakenman,
die had deelgenomen aan de jaar
beurs te Poznan en van dichtbij de
Poolse opstand had kunnen volgen
aan een vertegenwoordiger van het
A.N.P.
„Reeds donderdagnacht begonnen
de arbeiders in vrachtauto's door het
centrum te rijden, zo ging hij voort.
Wij dachten eerst dat deze arbeiders
op weg waren naar hun werk doch
later bleek dat zij naar een bepaald
punt in de stad trokken, dat als ver
zamelplaats was aangeduid voor de
stakers en waar dan ook de eigenlij
ke opstand begon. Des ochtends gin
gen wij te voet naar de jaarbeurs,
want verkeer per auto was reeds
niet meer mogelijk. Bij de brug, die
wij moesten oversteken, had zich een
grote menigte verzameld rondom de
wit-rode Poolse vlag en rondom bor
den, waarop geschreven*stond: „Vrij
heid en brood". De stakingsleiders
spraken hier de duizenden arbeiders
toe. De Poolse politie liep door deze
manifestanten heen, doch was zeer
rustig. Herhaaldelijk werden de Ne
derlandse zakenlieden door arbeiders
aangeklampt, die hen dan op ondub
belzinnige wijze hun ontevredenheid
over het in Polên bestaande politieke
regiem kenbaar maakten. Tegen 12
uur hoorden wij vanaf het jaarbeurs
terrein hevig en intens mitrailleur-
vuur en men raadde ons aan maar
niet naar het hotel te gaan. Tegen
vijf uur klonk ook het zware gebul
der van tanks, terwijl Migs, zonder
te vuren, zich in duikvlucht op het
centrum van de stad stortten. Tegen
7 uur 's avonds slaagden wij erin
langs omwegen ons hotel te berei
ken, waar zich ook veel mensen be
vonden, die door de straatgevechten
niet naar hun woning hadden kun
nen terugkeren.
Tanks in de straten.
Te eten was er evenwel niet voor
deze personen, aangezien de levens
middelen in Poznan van dag tot dag
worden aangevuld en op hun komst
niet was gerekend. Bij onze terug
keer bij het hotel stonden hier ver
7e nemen de vlucht, Wi>ke!We
kunnen wmiewq norm
We YVerhip!Nee. kvk tier beven
■mf De geheimzinnige kist!'
scheidene tanks opgesteld. Toch was
er veel volk, in groepjes bijeen, dat
duidelijk blijk gaf van zijn ontstem
ming. De buitenlandse deelnemers
werden onderweg herhaaldelijk aan
gehouden door Poolse politie-agen-
ten, die dan probeerden duidelijk te
maken, dat zij het niet waren die
op de Poolse arbeiders schoten doch
de Russen".
„Ook van 6 tot 7 uur weerklonk
onophoudelijk mitrailleurvuur uit
de binnenstad. Een Amsterdamse za
kenman, die tegen 7 uur naar zijn
hotel reed, kwam onderweg in één
der buitenwijken een zwaar gewon
de arbeider tegen. Hij bracht hem
onmiddellijk in zijn auto naar het
ziekenhuis en stelde zichzelf en zijn
auto ter beschikking voor het ver
voer van gewonden. Een grote rode-
kruisvlad werd over de kap van zijn
auto gebonden en zo zag deze Am
sterdamse deelnemer aan een Poolse
jaarbeurs zich veranderd in bestuur
der van een ambulance-auto".
Hevige gevechten.
„Vooral de tweede avond werd
zeer hevig gevochten", zo ging de
zegsman voort met zijn relaas, „en
herhaaldelijk hoorden wij het vuren
van de pantserkanonnen. Toen was
het ook, dat het pleegzustertje ons
hotel binnenkwam met haar wanho
pig verzoek om morfine. Overal re
den ziekenauto's rond en het mitrail
leurvuur klonk zeer verspreid in de
stad. Het bleek toen ook, dat de op
standelingen eenaantal gevangenen
hadden bevrijd. Het was opvallend
dat er geen enkele communistische
tegendemonstratie viel waar te ne
men en wij hebben in die dagen
geen enkele rode vlag gezien. De af
gevaardigden naar dc Jaarbeurs van
de landen achter het ijzeren Gordijn
waren onmiddellijk na het uitbreken
van de opstand naar hun land tertig-
gekeerd
Weinig loon, veel honger.
„Iedere Pool, die wij spraken,
klaagde over te weinig loon en over
de honger die hij en zijn gezin moes
ten lijden. Enkele inzenders stelden
op de Jaarbeurs vruchten zoals si
naasappelen en bananen te toon en
het was aandoenlijk de Poolse va
ders en moeders hun ondervoede
kinderen te horen vertellen wat nu
eigenlijk een sinaasappel of een ba
naan was.
Het gemiddelde loon van een
Poolse arbeider bedraagt 800 zlotty
doch voor een kilo tomaten betaalt
hij 60 zlotty. voor een paar schoenen
600 zlotty en voor een lap stof voor
een kostuum 1500 zlotty....
Daar de voorraad in het hotel te
Poznan. door het uitblijven van aan
voer, de eerste dag van de opstand
reeds was uitgeput, waren de hotel
gasten op eigen meegenomen blikjes
aangewezen. De inhoud hiervan werd
broederlijk gedeeld en terwijl de
luchtspoormunitie zich tegen dc don
kere hemel aftekende, het tankge-
schut in de verte bulderde en nu en
dan een verdwaalde kogel langs de
ramen floot, werden toch nog zaken
gedaan.
„Vier dagen later, bij ons vertrek,
zo besloot de Nederlandse zaken
man, werd er nog steeds geschoten
en zelfs op 3 juli deden vliegtuigen
Poznan nog niet aan. Op onze terug
tocht konden wij op do buitenwegen
in Polen een verhoogde militaire
activiteit waarnemen, terwijl overal
tanks reden. Ook stonden er veel
meer bewakeningsmanschappen langs
de autosnelweg in Oost-Duitsland
dan gewoonlijk.
Onder de douane en politie aan de
Duits-Poolse grens bleek grote be
langstelling te bestaan voor het ge
beuren in Poznan".
DE DIJK SLUIT ZICH
Vandaag zal het sluitgat in de dijk
van de toekomstige polder Oostelijk
Flegoland tussen Harderwijk en Él-
burg worden gesloten. Dit sluitgat
bevindt zich ongeveer halverwege
HarderwijkElburg. Als dit gat
gedicht is, is dedijk alleen nog in aan
bouw ten noordoosten van Lelystad.
VAN DE PRESIDENT
31)
„Ik heb me blijkbaar vergist", zei
Rimarez, „neemt u mij niet kwalijk".
Hij ging naar buiten en vond daar
Dene met de paarden staan.
„Ik heb gedroomd van morgen, of
anders is uw wijn buitengewoon
zwaar geweest", zei Rimarez kortaf.
„U blijft er dus bij alleen op zoek te
gaan?"
„Ik weet zeker, dat we geen hulp
nodig hebben", antwoordde Dene.
Bovendien is de oogst in volle gang
en kan ik geen man missen. Ik kan
eigenlijk zelf ook niet goed weg".
„Is u wel helemaal zeker van uw
volk?", vroeg Rimarez zenuwachtig.
„Overziet u wel helemaal de gevolgen
voor u zelf en voor hen in geval van
verraad?"
„Daarvoor behoeven we niet bang
te zijn", antwoordde Dene stijfjes.
„Uw vader heeft de koopacte ge-
tekent en als Sagasta een verrader is
zal ik vergeten dat hij mijn lands-1
man is en vroeger mijn vriend. Hier
heen!"
De twee mannen draafden weg.
Achter een raam keek een vrouw,
een flauwe glimlach op de lippen, hen
na totdat ze nog slechts zwarte stip
pen op de helling waren. Dene hield
zijn paard een ogenblik in en keek
naar beneden op zijn bezittingen.
„Er is geen mooier graanland dan
dit", zei hij, „niet in de Nieuwe
Wereld en ook niet in de Oude. Als
wc het graan veilig kunnen binnen
halen. zijn we zeker van een voor
spoedig jaar".
Kapitein Rimarez volgde de uitge
strekte rijzweep met zijn ogen. Aan
hun voeten strekte zich een vlakte
van goudgeel koren onafgebroken uit
tot aan de oostelijke horizon.
„Voor uw volk is dat heel mooi,
maar u moest toch eigenlijk meer
eerzucht hebben. U is er toch zeker
r.iet nice tevreden uw leven lang
I lant bouwer te blijven".
I „Het is myn vurigste wens, dat ik
dit zal blijven", antwoordde Dene.
„Wat ik zeggen wil, zijn de dames
welvarend?"
Rimarez boog en haalde een brief
uit zijn binnenzak.
„Uw vraag herinnert mij eraan, dat
ik de drager ben van een bericht. Er
zal een gecostumeerd bal gegeven
worden. Ik denk, dat dit een uitnodi
ging voor u is".
Dene wou iets mompelen, dat hij
te oud was geworden om te dansen
maar toen hij de brief aanpakte had
hij even een vreemde gewaarwording.
Er zat een geel lint omheen gestrikt
en er steeg een zacht parfum uit op,
dat hem deed denken aan de broeikas
in de presidentstuin, toen hij Lucia
in de donkere ogen keek en de vuur
rode bloemen in haar zwarte haar be
wonderde. Het was slechts het visioen
van een ogenblik, maar Dene nam de
uitnodiging aan, terwijl hij enige
woorden van dank sprak.
HOOFDSTUK XXIV.
Een drama in de bergen.
Naarmate de zon hoger steeg, werd
de hitte op de bijna kale berghelling
ondragelijker. Hoewel Rimarez zijn
jas had uitgetrokken en verder reed
in zijn hemdsmouwen, zei hij ieder
ogenblik, dat hij niet verder wou
gaan. Hij was allerminst in conditie
tot zware lichamelijke inspanning.
Het zweet gutste van zijn voorhoofd
en onder zijn ogen vertoonden zich
zwarte kringen. Toen het twaalf uur
was geworden, wendde hij zich met
een vloek tot Dene.
„U wilt me kapot maken", zei hij
woedend. „Heeft u niet gezegd, dat
hier altijd een frisse bries waait? Ik
heb de hitte nog nooit zoerg gevoeld.
Mijn keel is zo droog als een lap leer.
Sagasta of geen Sagasta, laten we de
schaduw opzoeken om uit te rusten".
Zelfs Dene in zijn wit linnen pak
en met zijn door allerlei soorten van
sport in de open lucht gestaald
lichaam, begon last te krijgen van de
onbarmhartige zon.
„Het is heter dan ik het ooit hier
heb meegemaakt", gaf hij toe. „Ge
woonlijk waait er op deze hoogte een
frisse zeewind".
„Heeft u enig idee waar we hier
eigenlijk zijn?", vroeg Rimarez on
geduldig. „Hoe ver is het nog naar de
Montinastrepas?"
Dene wees met zijn rijzweep naar
waar een groep pijnbomen langs de
helling naar beneden groeide.
„Ik geloof dat het daar is", zei hij
„in ieder geval zullen we daar scha
duw en water vinden".
„Dan in 's hemelsnaam voorwaarts",
riep Rimarez, zijn paard de sporen
gevend. „Nog een uur a!s dit en ik
zou bezwijken".
Dene volgde op een paar meter af
stand. Rimarez ging verscheidene
malen in de stijgbeugel staan, om het
omringende landschap te onderzoe
ken.
„Zo waar ik leef, ik geloof dat daar
de pas is. Zie maar eens hoe de bomen
boven elkaar staan. Er moet daar
een kloof zijn", zei Rimarez.
Dene knikte en zei: „De pas is daar
wel degelijk, maar of we sporen van
Sagasta zullen ontdekken, staat nog
te bezien".
Samen reden ze verder totdat ze
de opening in het pijnbos bereikten.
Ze stegen af en bonden de paarden
vast. Rimarez wierp zich steunend op
de grond en stak een sigaret op. Dene
stopte zijn pijp en leunde tegen een
boomstam een paar meter verder.
„Ik kan geen pad onderscheiden",
zei hü, terwijl hij naar boven keek,
„maar men kan aan de trapsgewijs
groeiende bomen zien, dat daar een
kloof is, en wel een diepe".
„Ik ga nog in geen uur verder",
verklaarde Rimarez knorrig.
„Dan zal ik alleen verder gaan",
zei Dene kalm. „Ik kan werkelijk
niet meer tijd verknoeien aan een
zoeken in het wilde weg. Mocht ik
iets ontdekken, dan zal ik mijn revol
ver afschieten".
Rimarez keek in het rond en hui
verde. Hij haatte de eenzaamhc id en
dc diepe stilte op deze hoogte joeg
hem vrees aan. Met tegenzin kwam
hij overeind.
„We zullen bij elkaar blijven", zei
hij. „We zouden nog maar meer tijd
verspillen, als we elkaar kwijt raak
ten. We moeten uitkijken naar spo
ren van daar is het het pad".
Dene liep naar hem toe. Er was
geen twijfel mogelijk. Er was een
pad uitgehakt door de pijnbomen en
de struiken slechts een paar voet
lager dan waar zij stonden. Het voer
de opwaarts naar de berg en beneden
waarts naar Beau Desir.
„Kom mee!", riep Dene en hij
stortte zich in de koele duisternis van
het woud. „We moeten zien, waar dit
uitkomt".
Maar Rimarez aarzelde. Er was iets
onheilspellends in de diepe stilte en
do overgang tot het gedempte licht,
waarin zij plotseling gekomen waren,
uit de felle zonneschijn. Hij bleef
staan luisteren naar de geluiden en
keek angstig naar verdacht uitziende
struiken.
(Wordt vervolgd).
