Olympische Dag trok 35.000
bezoekers ondanks Ned. elftal
Examef!
Koninklijke familie woonde
de wedstrijden bij
Captein verslagen
Gordon Pirie won de 1500 m.
Pirie had trekpleister in A'dam
Het Ned. Elftal en Milan speelden
gisteren 'n matige voetbalwedstrijd
Ruitersport bracht 4 equipes
voor of over de hindernissen
MAANDAG 25 JUNI 1956
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
De Olympische dag in het Olym- treden van de loge op de eretribune,
pisch Stadion te Amsterdam o.m. bij- met een warm en hartelijk applaus
gewoond door H. M. de Koningin, Z. j verwelkomden. Het Wilhelmus, door
K. H. prins Bernhard en de beide i het muziekkorps, opgesteld voor de
prinsessen Irene en Margriet werd eretribune gespeeld, werd onder diepe
door 35.000 toeschouwers bijgewoond, i stilte door de tienduizenden staande
die de koninklijke familie bij het be-
Het wielerprogramma
De Nederlandse sprintkampioen
Joop Captein kwam op zijn zachtst
gezegd ongeïnteresseerd aan de start
voor de sprintwedstrijd. Captein had
na zijn sucessen in Olympia's toer
liever in de dit weekeinde gereden
Ronde van het IJsselmeer willen uit
komen, maar de KNWU dacht daar
heel anders over.
Dat Captain in zijn serie de En
gelsman Brot'herton met een lengte
klopte zegt niets, want Brotherton
mag dan het vorig jaar bij de we
reldkampioenschappen in de achter
volging de tweede plaats hebben be
reikt, als sprinter zal hij zijn kun
de nog moeten bewijzen. Captein
versloeg hem uit tweede positie en
was tien meter voor de streep al ze
ker van de winst.
In de andere serie kwam Frans
Manh driekwart lengte tekort tegen
de Duitse jeugdkampioen Berend
Feiler, die toen al bewees over pure
snelheid te beschikken, want nadat
Mahn bij het ingaan van de laatste
200 meter onderdoor was gedoken
moest de Duitser buitenom komen.
In de finale nam Captein de kop, ter
wijl Feiler op korte afstand volgde.
Voor de marathontribune liet Cap
tein, die voortdurend om zat te kij
ken, zich door de Duitser verrassen.
Feiler sprong weg, pam drie lengten
voordat Captein op gang was en
bleef op de eindstreep de fel spur
tende Nederlander een wiel voor1.
De derde prijs was voor Brother
ton, die meteen na het startschot als
een haas wegvluchtte en zeker veer
tig meter voor lag toen Manh zioh
pas realiseerde wat er gebeurde.
waarop ook enkele goede prestaties
zijn geleverd.
Het openingsnummer werd, der
traditie getrouw, gevormd uit een
gymnastiekdemonstratie met vlaggen-
parade, welke kleurig in elkaar was
gezet en een nummer knotsoefening
voor 1000 turnsters en meisjes, een
voudig van opzet, maar weinig orde
lijk en niet pakkend. Van zo'n gym-
nastiek-demonstratie zou met wat
meer fantasie en vooral durf waar-
om de kledij niet wat fleuriger ge-
aangehoord. In het stadion was^ de maakt door gebruik making van de
olympische kleuren der vijf ringen,
koninklijke familie verwelkomd door
de president-commissaris mr. H. Mul
ler en de directeur, de heer D. J.
Bessem, alsmede door de voorzitter
van 't Nederlands Olympisch Comité
dr. J. Linthorst Homan en de v-ice-
voorz., jhr. L. J. Quarles van Ufford.
Precies half 2 kon de voorzitter
van de Olympische Dag-commissie,
drs. W. van Zyll, zijn vlag zwaaien
als teken van aanvang van deze 17e
Olympische dag, die gelukkig zonder
regen, maar in koud en winderig
weer werd afgewikkeld. Het is een
gemoedelijk en prettige, tevens zeer
gevarieerde sportmiddag geworden,
het blauw, geel, zwart, groen en rood?
zijn. Verrasende effecten op het
zijn? Verrassende effecten op het
diepgroene grastapijt vielen er niet te
noteren. Na de knotsoefening volg
den demonstraties door heren en
damesgroepen op acht plaatsen langs
de sintelbaan, aan de ringen, de rek
stok, de brug, de evenwichtsbalk en
midden op het veld de vrije oefenin
gen. Hieraan namen deel de nationale
kampioene Lenie Lens-Gerrietsen,
Dini Krul-van der Nol van Gogh, de
jeugdkampioene Riek Leibbrand, de
veelvoudige herenkampioen Klaas
Boot en de jeugdcrack Guus Boot.
Bij de atletiekwedstrijden hadden
onze landgenoten niet veel in te bren
gen tegen de Oost Duitse sprinters,
de wereldrecordhouder op de 5000
meter en de 3000 meter, Gordon Pirie
en de Hongaarse lange afstand spe
cialist Sandor Rosznyo.
Voor deze dag had de Engelsman
de 1500 meter gekozen, en ook hierin
bewees hij zijn kracht en zijn schitte
rende vorm. Met een enorme eind
spurt passeerde hij de Oostduitser
Klaus Richtzenhain, die tot op de
laatste 100 meter gevochten had om
de leidersplaats, welke hij in de
tweede ronde had ingenomen, te be
houden. Direct na de start lagen de
Nederlanders Jnassen en Blanken -
stein voor. De eerste 400 meter wer
den afgelegd in 59 seconden, maar
daarna trokken de buitenlanders naar
voren, eerst Richtzenhain, toen Pirie,
die zich op de tweede plaats nestelde,
terwijl ook Szegledi en Dunkley een
plaatsje-in de voorste gelederen zoch
ten. Na 800 meter werd een tijd van
precies 2 minuten genoteerd. Het veld
En kwam gaarne een belofte na I
Bij de aankomst van Gordon
Pirie op Schiphol bleek al spoe
dig, dat deze atleet, .die zich vo
rige week in het middelpunt van
de internationale belangstelling
plaatste, niet naar Amsterdam
was gekomen om het NOC of de
KNAU een plezier te doen. Met
een charmante glimlach vertel
de hij weliswaar, dat hij de Ne
derlandse officials het vorig
jaar, toen hij op de olympische
dag bijzonder slecht gelopen had,
beloofd had, het dit jaar beter te
doen, maarin werkelijkheid
interesseerde de olympische dag
hem minder dan het feit dat
Shirley Hampton in Amsterdam
aanwezig was.
Door de herhaaldelijke ont
moetingen bij atletiekwedstrij
den is Pirie zijn landgenootje
wat beter gaan kennen en hij
neemt de kans graag waar om
haar meer te ontmoeten. Toen
hij in Scandinavië dan ook hoor
de, dat Shirley in Amsterdam
zou lopen, zond hij de KNAU
maar al te graag bericht, dat hij
zijn belofte van het vorig jaar
graag na wilde komen en op de
atletiekwedstrijden van de olym
pische dag revanche wilde ne
men voor zijn nederlagen van 't
vorig jaar.
Gordon Pirie had na zijn lan
ding op Schiphol maar één wens:
zo gauw mogelijk naar het hotel,
want hij was doodmoe. Niet van
zijn twee zware wedstrijden in
deze week, maar hij was des
morgens om 5 uur reeds uit
Drontheim vertrokken naar Oslo.
Het oponthoud van twee uren
gebruikte hij om in het Bislet
stadion te trainen. Een tweede
stop te Kopenhagen werd even
eens goed benut. Gedurende het
uurtje dat hij daar vrij was, liep
hij rondjes.
Twee wedstrijden in een week,
en dan nog recordtijden maken,
betekenden voor hem niet zo
veel, vertelde Pirie. „Ik train
elke dag tenminste 30 km., dus
een wedstrijddag dat ik maar 3
of 5 km. behoef te lopen, be
tekent voor mij een rustdag".
Wat zijn keuze zou zijn voor
de olympische spelen te Mel
bourne?
Bescheiden antwoordde de
lange donkere Engelsman daar
op, dat hij helemaal geen keuze
kon maken. En weer verlichtte
een lach zijn gezicht toe hij er
aan toevoegde: „Ik moet afwach
ten of men mij kiest voor een
uitzending en wat men voor mij
kiest. Maar ik hoop toch, dat het
de 5 en de 10 km. zullen zijn,
want vooral de laatste afstand
ligt men het beste".
Voor zijn bijzondere prestaties
van vorige week gaf Pirie zijn
tegenstanders alle hulde. „Ik
loop namelijk nooit met het doel
recordtijden te maken, maar uit
sluitend en alleen om een race
te winnen. Tref ik daarbij men
sen als Kutz en Chromik, die
een hoog tempo aanhouden, dan
moet ik mee en worden er van
zelf goede tijden genoteerd".
Vanmorgen vertrok Pirie weer
naar Engeland. Voorlopig staan
er geen wedstrijden meer in het
buitenland op het programma.
Dat kan ook niet met zijn werk,
evenmin als hij kans ziet bin
nenkort zijn trainer, de Duitser
Gerschler, te ontmoeten. Graag
zou hij de schriftelijke aanwij
zingen van deze coach eens aan
vullen met een persoonlijke trai
ning, maar de tijd ontbreekt hem
daartoe. Pirie hoopt later in het
seizoen, nog eens naar Gerschler
te kunnen gaan.
werd meer uiteen getrokken maar na
1200 meter lag de Oost Duitser nog
steeds aan de kop met Pirie vlak
achter hem. Bij het ingaan van de
laatste ronde ontbrandde de strijd
tussen de Duitser en de Engelsman.
Richtzenhain verhoogde het tempo en
tot aan 200 meter voor de finish bleef
Pirie achter hem hangen. Toen zette
hij zijn enorme eindspurt in en bij
het uitkomen van de bocht lag hij al
iets voor op de Duitser, die wanhopige
pogingen deed zijn rivaal bij te hou
den. Met de snelle tijd over de laatste
390 meter van 41,7 sec. schoot Pirie
als eerste over de streep. Zijn tijd
van 3 min. 43,7 sec., precies een tiende
seconde beneden het Nederlands
record van Slijkhuis, betekende ook
voor Pirie een verbetering van zijn
persoonlijke prestatie, welke bij de
laatste Britse spelen op 3 min. 46,2
sec. was gebracht. Het stadion-baan
record werd met niet minder dan 4,1
sec. omlaag gebracht (oud: Henson
3.47,8). Klaus Richtzenhain volgde
op de tweede plaats met 3 min. 44,5
sec. eveneens een verbetering van
zijn persoonlijkrecord (3.45,6), terwijl
de Hongaar Szegledi met 3 min 47,7
sec. als derde over de streep ging.
Blankenstein van de trekvogels was
de beste Nederlander. Hij werd vijfde
achter Robert Dunkley (GB) in de
voor hem goede tijd van 3 min. 54,2
sec., 0,6 sec. beneden zijn beste tijd.
Vóór dit belangrijke nummer Wa
ren de 100 meter dames en heren ge
lopen, waarbij de Nederlanders even
min iets te vertellen hadden. Bij de
dams viel Puck van Duyne Brouwer
tegen. Door haar vrij trage start kon
zij de snelle Oost Duitse Gisela Koh
ier niet van repliek dienen, die met
ruime voorsprong in 11,9 sec. over
de finish ging. Puck noteerde dezelfde
tijd als de Engelse Shirley Hamp
ton (12 sec.) maar werd op de streep
nog door dit meisje verslagen, zodat
zij met de derde plaats genoegen
moest nemen.
Ook de 200 meter, die later werd
gelopen, gaf hetzelfde beeld. Weer
was Gisela Kohier ongenaakbaar voor
haar tegenstandsters. Bij het uitko
men van de bocht was haar voor
sprong reeds zo groot, dat de over
winning zeker was. Puck van Duyne,
Shirley Hampton en Vera Neszmelyi
bleken van dezelfde kracht. Alle drie
noteerden zij dezelfde tijd, 24,7 sec.,
waarbij de Hongaarse iets eerder dan
Puck over de streep ging.
De Nederlandse sprinters waren
evenmin bij machte het de buiten
landers moeilijk te maken. De enige
Nederlander die in dit internationale
milieu paste, was Theo Saat. Hij
slaagde erin op de 100 meter de derde
plaats te veroveren, achter Stein-
bach (O. Did.) en Goldovanyi (Hong.)
en voor de Engelsman Roberts. On
bedreigd won de Oostduitser, zowel
de 100 als de 200 meter. De 100 meter
won hij in 10,5 sec., de 200 meter in
21,2 sec.
Goede 3000 meter van Fekkes.
Verheugend was de derde plaats
op de 3000 meter van Fekkes. De
strijd om de overwinning ging echter
tussen Sandor Ruzsnyo, de Hongaarse
steeple-specialist en de Oostduitser
Fiedrich Janke, welke door Rosznyo
op de laatste meters werd gewonnen.
Een grootse turndemonstratie, uit
gevoerd door meisjes van het N.G.V.,
vormde de stijlvolle opening van de
Olympische Dag 1956. De foto geeft
een overzicht van het stadion tijdens
deze oefening.
ER KWAM GEEN ENKEL DOELPUNT
Toen Kees Rijvers al in de eerste 1
minuut met een ver en keihard schot
de Italiaanse doelman Buffon op de
proef stelde, gingen de toeschouwers
rechtop zitten. De voetbalwedstrijd,
de laatste jaren gedegradeerd van
hoofdschotel tot moeilijk te verteren
tussengerecht, leek het vroegere pre
dikaat weer terug te willen verdie
nen.
Koopal zwenkte even later naar de
rechtervleugel, schoof handig langs
linkshalf Ganzer, maar zag de bal
uit zijn schot via het been van back
Zagatti naast het doel rollen. Het
was weer Koopal, die na een goede
combinatie tussen Schouten en Rij
vers trachtte de score te openen,
maar Buffon hield stand. Driemaal
is scheepsrecht, moet Koopal gedacht
hebben, toen hij kort daarna met een
omhaal de bal in het doel kogelde.
Zijn opzet mislukte opnieuw, omdat
Buffon een uitzonderlijk goed
Toen Carlier tijdens een schermutse
ling voor het Milan-doel een kanjer
loste, was doelman Buffon geslagen,
maar Maldini, een van de verdedi
gers, kopte de bal het veld weer in.
V.l.itJ. Buffon, Maldini, Kees(je) Rij
vers, de gastspeler voor Oranje, en
Bart Carlier.
Rustig denken
Mijnhardt's
jwtabletten
(Advertentie).
B. J. Arts nam er niet minder dan 21
Na de wielerwedstrijden versche
nen de ruiters in hun felrode jacht-
rokken op het terrein en twee jeug
dige amazones in hun elegante
zwarte rij jasjes voor het laatste on
derdeel van het sportprogramma, de
ruiterwedstrijden. Men had vier
equipes, elk bestaande uit drie com
binaties samengesteld, voor de wis
selwedstrijd a l'Américaine, een
springconcours, waarvoor 10 hinder
nissen waren opgesteld met een
maximum hoogte van 1.30 meter.
Terwijl de eerste ruiter van de
equipe aan zijn parcours begon, ble
ven de twee anderen in het relais op
aan de beurt. Indien alle drie de
nummer één zijn rit beëindigd had
of een fout maakte, moest deze naar
het relais terugkeren en nam num
mer twee het parcours over van zijn
voorganger. Maakte nummer twee
ook een fout, dan was nummer drie
aan dge beurt. Indien alle drie de
ruiters de hindernissen zonder fouten
namen, kon deze equipe dus in totaal
30 hindernissen springen. Dit gelukte
slechts aan één van de vier teams en
wel aan lt kol. mr R. J. E. M. van
Zinnicq Bergmann met „Rodeo" en
de jeugdige ruiters Carel Heybroek
met „Lady Jane", het paard dat eens
aan lt kol Harry Llewellyn heeft be
hoord en jhr A. Loudon met „Napo
leon". Zij reden allen een voortref
felijk parcours in vloeiende stijl en
met mooie sprongen. Met een totaal-
tijd van 217,6 sec, bleven zij 0,6 sec.
boven de tijd van de twêede geklas
seerde equipe, die echter in totaal 29
hindernissen goed had gesprongen.
Majoor W. F. K. Bisschoff van
Heemskerck, die „Pocholo" berijdt,
struikelde nl. op de negende hinder
nis, de grijze mqur. Mady Koster die
het parcours overnam moest eerst de
eerste ï'onde uitrijden en daarna
haar parcours rijden. J. L. van Win
gerden als derde ruiter nam de hin
dernissen eveneens zonder fouten.
Met een totaal van 29 hindernissen
dus in 217 sec. kregen zij de tweede
prijs.
Dank zij het uitstekende rijden
van de heer B. J. J. Arts kon deze
groep, bestaande uit genoemde rui
ter, zijn dochter Praetske Arts en
Jac. Putters toch nog de derde prijs
in de wacht slepen. Jac. Putters die
als eerste van dit team startte met
„Agende" werd op de zevende hin
dernis uitgeschakeld. Proetslce Arts
moest toen het parcours overnemen
met „Roszy". Zij kwam echter niet
ver, want na één hindernis zonder
fouten te hebben genomen werd ook
zij uitgeschakeld. De heer Arts stond
nu voor de opgave zowel het par
cours van Putters als dat van zijn
dochter te rijden en daarna mocht hij
pas aan zijn parcours beginnen. Met
de hem bekende soepelheid en snel
heid leidde hij „Tatjana" over de
hindernissen in een prachtige stijl.
Weliswaar raakte de achterpoot van
„Tathana" twee maal de grijze muur,
maar deze viel niet om.
Nog enkele malen deden zich si
tuaties voor, waarin alleen ervaren
ruitere en paarden zich kunnen red
den zonder fouten te maken, en dit
gelukte ook de combinatie Arts-Tat.
Voor het leeuwenaandeel dat de heer
Arts in dit succes heeft gehad hij
moest 21 hindernissen springen
werd hij door het publiek met luid
applaus bedankt (totaal 28 hindernis
sen in 218.8 sec.).
Nadat prins Bernhard alle deelne
mers aan deze wedstrijd persoonlijk
de hand had gedrukt reden zij door
het stadion een ereronde, luide toe-
gejucht door het publiek dat ditmaal
doelman vallend de bal wegran-
selde.
Dit begin van de wedstrijd tussen
Oranje en Milaan, dat in de. afgelo
pen Italiaanse competitie op de twee
plaats is geëindigd, bracht hoop en
warmte in de harten van de Neder
landse toeschouwers. Maar toen Kees
Rijvers, klein van stuk maar zeker
geen „Keesje" meer met een al ka
lend achterhoofd, tot twee maal toe
hoog over kogelde, was het keerpunt
gekomen en zakte het spel terug tot
het weinig boeiende peil van de laat
ste jaren. Bij de Nederlanders ont
brak de stormram, die door de hech
te Milanese verdediging kon breken,
terwijl de Italianen aanval op aan
val in schoonheid lieten sterven. Ze
ker, de voorhoede van Milaan com
bineerde soms voortreffelijk, maar
bleef in het tik-tak spelletje volhar
den, zodat van der Hart cs. weinig
moeite hadden om tijdig in te grij
pen. Bovendien werd het duidelijk,
dat de Milaanspelers de komende
strijd om de Latijnse beker belang
rijker achten dan hun representatie
op de olympische dag, want zij na
men weinig risico's.
In de eerste helft kregen de Italia
nen twee redelijke kansen, de eerste
na te zacht terugspelen van Van der
Hart, waarbij de Munck een panter-
sprong moest maken om de bal voor
de voeten van de toestormende
Schiaffino weg te grissen en daarna
toen rechtsbinnen Aronsson uit een
voorzet van de snelle linksbuiten
Frignani net naast de paal kopte.
Kees Rijvers is een voortreffelijk
veldspeler, die keer op keer de bal
naar vrijstaande collega's dirigeerde,
maar een matchwinner is hij be
paald niet. Goed samenspel tussen
Bosselaar en Schouten, waaruit de
uitstekend op dreef zijnde Noter-
mans de bal schotrijp aan Rijvers
voorlegde, werd door de ex-Breda-
naar met een veel te hoog schot be
sloten. Hij had bepaald pech, toen
Buffon vlak voor de rust een schui
ver keerde, die Kees afvuurde uit
een pass van linksback Kerkum.
De tweede helft begon met een
Nederlands kwartiertje. Rijvers en
Bosselaar goochelden de bal door de
Milanese verdediging, gaven Schou
ten een kans, maar diens schot werd
gestopt. Slecht uitschieten van Buf
fon zijn enige zwakke zijde
gaf Rijvers de gelegenheid opnieuw
een uitstekende pass naar Koopal te
geven, die vallend net naast de ver
ste paal schoot. Bosselaar en Schou
ten boden Koopal na een kwartier
weer een schotkans, waaruit de Ven
loer tegen de doelman schoot, de te
rugspringende bal werd opnieuw
door de na rust voor Moulijn ingeval
len Carlier van Fortuna ingeschoten,
weer tegen Buffon.
Aan de andere kant kreeg de
Munck veelal geèn moeilijk werk.
Een schuiver van Schiaffino kon hij
slechts met grote moeite tot corner
verwerken, maar dat was dan ook
een uitzondering.
Het initiatief voor doel althans
bleef voorlopig aan de Nederlan
ders. Uit een doelworsteling kwam
de bal terecht bij de toesnellende
Notermans, die van ver met een hard
schot Buffon passeerde. Rechtsback
Maldini keerde echter met het hoofd
het gevaar. Na 25 minuten moest
linkshalf de Wit, die verdienstelijk
werk had gedaan, wegens een en
kelblessure het veld verlaten en
werd vervangen door de PSV'er
Brusselers. Een kwartier lang ge
beurde er niets, dat enige opwin
ding kon veroorzaken. In de laatste
vijf minuten kregen de bondselftal-
lers nog enige kansen, maar schoten
van Koopal, Bosselaar, Schouten en
Carlier gingen naast of leverden
Buffon geen moeite op.
ARGENTINIë—ITALIë 1—0.
lilO.OOO Toeschouwers woonden in
het stadion van Riverplate te Buenos
Aires de landeniwedstrijd bij tussen
Argentinë en Italië, welke door de
Argentijnen met 1—0 werd gewon
nen, nadat de rust met blanke stand
was ingegaan.
niet zoals in de voorafgaande jaren
telkens het geval was, grotendeels
reeds vóór de aanvang van de rui
terwedstrijden de tribunes hadden
verlaten. De snelheid waarmee het
parcours, dat door de b.d. G. P. de
Kruyff was gebouwd en dat er fleu
rig uitzag, moest worden afgelegd,
bedroeg 350 meter per minuut.
B. J. J. M. Arts, de man, die het in
dit springconcours ongetwijfeld het
zwaarst heeft gehad, in actie op
„Tatjana".
In -de eerste ronden lieten de buiten
landers de voorste plaatsen over aan
de gastheren, waarbij Fekkes de lei
ding nam. Na de helft van de afstand
gingen de buitenlanders een betere
positie kiezen. Janke nam de leiding
over, ook de Hongaar werkte zich
naar voren. En tenslotte kwam Fek
kes op de vierde plaats terecht achter
dit tweetal, bij wie zich ook Eric
Shirley had gevoegd. Tot op de laatste
100 meter was er nog geen zekerheid,
wie de strijd zou winnen. Rosznyo
viel de kleine Duitser herhaaldelijk
aan, maar deze gaf niet toe en be
hield zijn eerste plaats. In de eind
sprint kon hij het evenwel niet bol
werken tegen de lange Hongaar en
op de laatste meters schoot deze langs
zijn rivaal als eerste naar de finish.
Met 8 min. 19,7 sec. zegevierde Rosz
nyo voor Janke, die er precies 8 min.
29 sec. over had gedaan. Fekkes had
zich in de laatste ronde weer van de
derde plaats kunnen verzekeren en
met 8 min. 23,6 sec., verbeterde hij
zijn persoonlijk record met 1,6 sec.