Olympische Dag trok 35.000 bezoekers ondanks Ned. elftal Examef! Koninklijke familie woonde de wedstrijden bij Captein verslagen Gordon Pirie won de 1500 m. Pirie had trekpleister in A'dam Het Ned. Elftal en Milan speelden gisteren 'n matige voetbalwedstrijd Ruitersport bracht 4 equipes voor of over de hindernissen MAANDAG 25 JUNI 1956 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA 1 De Olympische dag in het Olym- treden van de loge op de eretribune, pisch Stadion te Amsterdam o.m. bij- met een warm en hartelijk applaus gewoond door H. M. de Koningin, Z. j verwelkomden. Het Wilhelmus, door K. H. prins Bernhard en de beide i het muziekkorps, opgesteld voor de prinsessen Irene en Margriet werd eretribune gespeeld, werd onder diepe door 35.000 toeschouwers bijgewoond, i stilte door de tienduizenden staande die de koninklijke familie bij het be- Het wielerprogramma De Nederlandse sprintkampioen Joop Captein kwam op zijn zachtst gezegd ongeïnteresseerd aan de start voor de sprintwedstrijd. Captein had na zijn sucessen in Olympia's toer liever in de dit weekeinde gereden Ronde van het IJsselmeer willen uit komen, maar de KNWU dacht daar heel anders over. Dat Captain in zijn serie de En gelsman Brot'herton met een lengte klopte zegt niets, want Brotherton mag dan het vorig jaar bij de we reldkampioenschappen in de achter volging de tweede plaats hebben be reikt, als sprinter zal hij zijn kun de nog moeten bewijzen. Captein versloeg hem uit tweede positie en was tien meter voor de streep al ze ker van de winst. In de andere serie kwam Frans Manh driekwart lengte tekort tegen de Duitse jeugdkampioen Berend Feiler, die toen al bewees over pure snelheid te beschikken, want nadat Mahn bij het ingaan van de laatste 200 meter onderdoor was gedoken moest de Duitser buitenom komen. In de finale nam Captein de kop, ter wijl Feiler op korte afstand volgde. Voor de marathontribune liet Cap tein, die voortdurend om zat te kij ken, zich door de Duitser verrassen. Feiler sprong weg, pam drie lengten voordat Captein op gang was en bleef op de eindstreep de fel spur tende Nederlander een wiel voor1. De derde prijs was voor Brother ton, die meteen na het startschot als een haas wegvluchtte en zeker veer tig meter voor lag toen Manh zioh pas realiseerde wat er gebeurde. waarop ook enkele goede prestaties zijn geleverd. Het openingsnummer werd, der traditie getrouw, gevormd uit een gymnastiekdemonstratie met vlaggen- parade, welke kleurig in elkaar was gezet en een nummer knotsoefening voor 1000 turnsters en meisjes, een voudig van opzet, maar weinig orde lijk en niet pakkend. Van zo'n gym- nastiek-demonstratie zou met wat meer fantasie en vooral durf waar- om de kledij niet wat fleuriger ge- aangehoord. In het stadion was^ de maakt door gebruik making van de olympische kleuren der vijf ringen, koninklijke familie verwelkomd door de president-commissaris mr. H. Mul ler en de directeur, de heer D. J. Bessem, alsmede door de voorzitter van 't Nederlands Olympisch Comité dr. J. Linthorst Homan en de v-ice- voorz., jhr. L. J. Quarles van Ufford. Precies half 2 kon de voorzitter van de Olympische Dag-commissie, drs. W. van Zyll, zijn vlag zwaaien als teken van aanvang van deze 17e Olympische dag, die gelukkig zonder regen, maar in koud en winderig weer werd afgewikkeld. Het is een gemoedelijk en prettige, tevens zeer gevarieerde sportmiddag geworden, het blauw, geel, zwart, groen en rood? zijn. Verrasende effecten op het zijn? Verrassende effecten op het diepgroene grastapijt vielen er niet te noteren. Na de knotsoefening volg den demonstraties door heren en damesgroepen op acht plaatsen langs de sintelbaan, aan de ringen, de rek stok, de brug, de evenwichtsbalk en midden op het veld de vrije oefenin gen. Hieraan namen deel de nationale kampioene Lenie Lens-Gerrietsen, Dini Krul-van der Nol van Gogh, de jeugdkampioene Riek Leibbrand, de veelvoudige herenkampioen Klaas Boot en de jeugdcrack Guus Boot. Bij de atletiekwedstrijden hadden onze landgenoten niet veel in te bren gen tegen de Oost Duitse sprinters, de wereldrecordhouder op de 5000 meter en de 3000 meter, Gordon Pirie en de Hongaarse lange afstand spe cialist Sandor Rosznyo. Voor deze dag had de Engelsman de 1500 meter gekozen, en ook hierin bewees hij zijn kracht en zijn schitte rende vorm. Met een enorme eind spurt passeerde hij de Oostduitser Klaus Richtzenhain, die tot op de laatste 100 meter gevochten had om de leidersplaats, welke hij in de tweede ronde had ingenomen, te be houden. Direct na de start lagen de Nederlanders Jnassen en Blanken - stein voor. De eerste 400 meter wer den afgelegd in 59 seconden, maar daarna trokken de buitenlanders naar voren, eerst Richtzenhain, toen Pirie, die zich op de tweede plaats nestelde, terwijl ook Szegledi en Dunkley een plaatsje-in de voorste gelederen zoch ten. Na 800 meter werd een tijd van precies 2 minuten genoteerd. Het veld En kwam gaarne een belofte na I Bij de aankomst van Gordon Pirie op Schiphol bleek al spoe dig, dat deze atleet, .die zich vo rige week in het middelpunt van de internationale belangstelling plaatste, niet naar Amsterdam was gekomen om het NOC of de KNAU een plezier te doen. Met een charmante glimlach vertel de hij weliswaar, dat hij de Ne derlandse officials het vorig jaar, toen hij op de olympische dag bijzonder slecht gelopen had, beloofd had, het dit jaar beter te doen, maarin werkelijkheid interesseerde de olympische dag hem minder dan het feit dat Shirley Hampton in Amsterdam aanwezig was. Door de herhaaldelijke ont moetingen bij atletiekwedstrij den is Pirie zijn landgenootje wat beter gaan kennen en hij neemt de kans graag waar om haar meer te ontmoeten. Toen hij in Scandinavië dan ook hoor de, dat Shirley in Amsterdam zou lopen, zond hij de KNAU maar al te graag bericht, dat hij zijn belofte van het vorig jaar graag na wilde komen en op de atletiekwedstrijden van de olym pische dag revanche wilde ne men voor zijn nederlagen van 't vorig jaar. Gordon Pirie had na zijn lan ding op Schiphol maar één wens: zo gauw mogelijk naar het hotel, want hij was doodmoe. Niet van zijn twee zware wedstrijden in deze week, maar hij was des morgens om 5 uur reeds uit Drontheim vertrokken naar Oslo. Het oponthoud van twee uren gebruikte hij om in het Bislet stadion te trainen. Een tweede stop te Kopenhagen werd even eens goed benut. Gedurende het uurtje dat hij daar vrij was, liep hij rondjes. Twee wedstrijden in een week, en dan nog recordtijden maken, betekenden voor hem niet zo veel, vertelde Pirie. „Ik train elke dag tenminste 30 km., dus een wedstrijddag dat ik maar 3 of 5 km. behoef te lopen, be tekent voor mij een rustdag". Wat zijn keuze zou zijn voor de olympische spelen te Mel bourne? Bescheiden antwoordde de lange donkere Engelsman daar op, dat hij helemaal geen keuze kon maken. En weer verlichtte een lach zijn gezicht toe hij er aan toevoegde: „Ik moet afwach ten of men mij kiest voor een uitzending en wat men voor mij kiest. Maar ik hoop toch, dat het de 5 en de 10 km. zullen zijn, want vooral de laatste afstand ligt men het beste". Voor zijn bijzondere prestaties van vorige week gaf Pirie zijn tegenstanders alle hulde. „Ik loop namelijk nooit met het doel recordtijden te maken, maar uit sluitend en alleen om een race te winnen. Tref ik daarbij men sen als Kutz en Chromik, die een hoog tempo aanhouden, dan moet ik mee en worden er van zelf goede tijden genoteerd". Vanmorgen vertrok Pirie weer naar Engeland. Voorlopig staan er geen wedstrijden meer in het buitenland op het programma. Dat kan ook niet met zijn werk, evenmin als hij kans ziet bin nenkort zijn trainer, de Duitser Gerschler, te ontmoeten. Graag zou hij de schriftelijke aanwij zingen van deze coach eens aan vullen met een persoonlijke trai ning, maar de tijd ontbreekt hem daartoe. Pirie hoopt later in het seizoen, nog eens naar Gerschler te kunnen gaan. werd meer uiteen getrokken maar na 1200 meter lag de Oost Duitser nog steeds aan de kop met Pirie vlak achter hem. Bij het ingaan van de laatste ronde ontbrandde de strijd tussen de Duitser en de Engelsman. Richtzenhain verhoogde het tempo en tot aan 200 meter voor de finish bleef Pirie achter hem hangen. Toen zette hij zijn enorme eindspurt in en bij het uitkomen van de bocht lag hij al iets voor op de Duitser, die wanhopige pogingen deed zijn rivaal bij te hou den. Met de snelle tijd over de laatste 390 meter van 41,7 sec. schoot Pirie als eerste over de streep. Zijn tijd van 3 min. 43,7 sec., precies een tiende seconde beneden het Nederlands record van Slijkhuis, betekende ook voor Pirie een verbetering van zijn persoonlijke prestatie, welke bij de laatste Britse spelen op 3 min. 46,2 sec. was gebracht. Het stadion-baan record werd met niet minder dan 4,1 sec. omlaag gebracht (oud: Henson 3.47,8). Klaus Richtzenhain volgde op de tweede plaats met 3 min. 44,5 sec. eveneens een verbetering van zijn persoonlijkrecord (3.45,6), terwijl de Hongaar Szegledi met 3 min 47,7 sec. als derde over de streep ging. Blankenstein van de trekvogels was de beste Nederlander. Hij werd vijfde achter Robert Dunkley (GB) in de voor hem goede tijd van 3 min. 54,2 sec., 0,6 sec. beneden zijn beste tijd. Vóór dit belangrijke nummer Wa ren de 100 meter dames en heren ge lopen, waarbij de Nederlanders even min iets te vertellen hadden. Bij de dams viel Puck van Duyne Brouwer tegen. Door haar vrij trage start kon zij de snelle Oost Duitse Gisela Koh ier niet van repliek dienen, die met ruime voorsprong in 11,9 sec. over de finish ging. Puck noteerde dezelfde tijd als de Engelse Shirley Hamp ton (12 sec.) maar werd op de streep nog door dit meisje verslagen, zodat zij met de derde plaats genoegen moest nemen. Ook de 200 meter, die later werd gelopen, gaf hetzelfde beeld. Weer was Gisela Kohier ongenaakbaar voor haar tegenstandsters. Bij het uitko men van de bocht was haar voor sprong reeds zo groot, dat de over winning zeker was. Puck van Duyne, Shirley Hampton en Vera Neszmelyi bleken van dezelfde kracht. Alle drie noteerden zij dezelfde tijd, 24,7 sec., waarbij de Hongaarse iets eerder dan Puck over de streep ging. De Nederlandse sprinters waren evenmin bij machte het de buiten landers moeilijk te maken. De enige Nederlander die in dit internationale milieu paste, was Theo Saat. Hij slaagde erin op de 100 meter de derde plaats te veroveren, achter Stein- bach (O. Did.) en Goldovanyi (Hong.) en voor de Engelsman Roberts. On bedreigd won de Oostduitser, zowel de 100 als de 200 meter. De 100 meter won hij in 10,5 sec., de 200 meter in 21,2 sec. Goede 3000 meter van Fekkes. Verheugend was de derde plaats op de 3000 meter van Fekkes. De strijd om de overwinning ging echter tussen Sandor Ruzsnyo, de Hongaarse steeple-specialist en de Oostduitser Fiedrich Janke, welke door Rosznyo op de laatste meters werd gewonnen. Een grootse turndemonstratie, uit gevoerd door meisjes van het N.G.V., vormde de stijlvolle opening van de Olympische Dag 1956. De foto geeft een overzicht van het stadion tijdens deze oefening. ER KWAM GEEN ENKEL DOELPUNT Toen Kees Rijvers al in de eerste 1 minuut met een ver en keihard schot de Italiaanse doelman Buffon op de proef stelde, gingen de toeschouwers rechtop zitten. De voetbalwedstrijd, de laatste jaren gedegradeerd van hoofdschotel tot moeilijk te verteren tussengerecht, leek het vroegere pre dikaat weer terug te willen verdie nen. Koopal zwenkte even later naar de rechtervleugel, schoof handig langs linkshalf Ganzer, maar zag de bal uit zijn schot via het been van back Zagatti naast het doel rollen. Het was weer Koopal, die na een goede combinatie tussen Schouten en Rij vers trachtte de score te openen, maar Buffon hield stand. Driemaal is scheepsrecht, moet Koopal gedacht hebben, toen hij kort daarna met een omhaal de bal in het doel kogelde. Zijn opzet mislukte opnieuw, omdat Buffon een uitzonderlijk goed Toen Carlier tijdens een schermutse ling voor het Milan-doel een kanjer loste, was doelman Buffon geslagen, maar Maldini, een van de verdedi gers, kopte de bal het veld weer in. V.l.itJ. Buffon, Maldini, Kees(je) Rij vers, de gastspeler voor Oranje, en Bart Carlier. Rustig denken Mijnhardt's jwtabletten (Advertentie). B. J. Arts nam er niet minder dan 21 Na de wielerwedstrijden versche nen de ruiters in hun felrode jacht- rokken op het terrein en twee jeug dige amazones in hun elegante zwarte rij jasjes voor het laatste on derdeel van het sportprogramma, de ruiterwedstrijden. Men had vier equipes, elk bestaande uit drie com binaties samengesteld, voor de wis selwedstrijd a l'Américaine, een springconcours, waarvoor 10 hinder nissen waren opgesteld met een maximum hoogte van 1.30 meter. Terwijl de eerste ruiter van de equipe aan zijn parcours begon, ble ven de twee anderen in het relais op aan de beurt. Indien alle drie de nummer één zijn rit beëindigd had of een fout maakte, moest deze naar het relais terugkeren en nam num mer twee het parcours over van zijn voorganger. Maakte nummer twee ook een fout, dan was nummer drie aan dge beurt. Indien alle drie de ruiters de hindernissen zonder fouten namen, kon deze equipe dus in totaal 30 hindernissen springen. Dit gelukte slechts aan één van de vier teams en wel aan lt kol. mr R. J. E. M. van Zinnicq Bergmann met „Rodeo" en de jeugdige ruiters Carel Heybroek met „Lady Jane", het paard dat eens aan lt kol Harry Llewellyn heeft be hoord en jhr A. Loudon met „Napo leon". Zij reden allen een voortref felijk parcours in vloeiende stijl en met mooie sprongen. Met een totaal- tijd van 217,6 sec, bleven zij 0,6 sec. boven de tijd van de twêede geklas seerde equipe, die echter in totaal 29 hindernissen goed had gesprongen. Majoor W. F. K. Bisschoff van Heemskerck, die „Pocholo" berijdt, struikelde nl. op de negende hinder nis, de grijze mqur. Mady Koster die het parcours overnam moest eerst de eerste ï'onde uitrijden en daarna haar parcours rijden. J. L. van Win gerden als derde ruiter nam de hin dernissen eveneens zonder fouten. Met een totaal van 29 hindernissen dus in 217 sec. kregen zij de tweede prijs. Dank zij het uitstekende rijden van de heer B. J. J. Arts kon deze groep, bestaande uit genoemde rui ter, zijn dochter Praetske Arts en Jac. Putters toch nog de derde prijs in de wacht slepen. Jac. Putters die als eerste van dit team startte met „Agende" werd op de zevende hin dernis uitgeschakeld. Proetslce Arts moest toen het parcours overnemen met „Roszy". Zij kwam echter niet ver, want na één hindernis zonder fouten te hebben genomen werd ook zij uitgeschakeld. De heer Arts stond nu voor de opgave zowel het par cours van Putters als dat van zijn dochter te rijden en daarna mocht hij pas aan zijn parcours beginnen. Met de hem bekende soepelheid en snel heid leidde hij „Tatjana" over de hindernissen in een prachtige stijl. Weliswaar raakte de achterpoot van „Tathana" twee maal de grijze muur, maar deze viel niet om. Nog enkele malen deden zich si tuaties voor, waarin alleen ervaren ruitere en paarden zich kunnen red den zonder fouten te maken, en dit gelukte ook de combinatie Arts-Tat. Voor het leeuwenaandeel dat de heer Arts in dit succes heeft gehad hij moest 21 hindernissen springen werd hij door het publiek met luid applaus bedankt (totaal 28 hindernis sen in 218.8 sec.). Nadat prins Bernhard alle deelne mers aan deze wedstrijd persoonlijk de hand had gedrukt reden zij door het stadion een ereronde, luide toe- gejucht door het publiek dat ditmaal doelman vallend de bal wegran- selde. Dit begin van de wedstrijd tussen Oranje en Milaan, dat in de. afgelo pen Italiaanse competitie op de twee plaats is geëindigd, bracht hoop en warmte in de harten van de Neder landse toeschouwers. Maar toen Kees Rijvers, klein van stuk maar zeker geen „Keesje" meer met een al ka lend achterhoofd, tot twee maal toe hoog over kogelde, was het keerpunt gekomen en zakte het spel terug tot het weinig boeiende peil van de laat ste jaren. Bij de Nederlanders ont brak de stormram, die door de hech te Milanese verdediging kon breken, terwijl de Italianen aanval op aan val in schoonheid lieten sterven. Ze ker, de voorhoede van Milaan com bineerde soms voortreffelijk, maar bleef in het tik-tak spelletje volhar den, zodat van der Hart cs. weinig moeite hadden om tijdig in te grij pen. Bovendien werd het duidelijk, dat de Milaanspelers de komende strijd om de Latijnse beker belang rijker achten dan hun representatie op de olympische dag, want zij na men weinig risico's. In de eerste helft kregen de Italia nen twee redelijke kansen, de eerste na te zacht terugspelen van Van der Hart, waarbij de Munck een panter- sprong moest maken om de bal voor de voeten van de toestormende Schiaffino weg te grissen en daarna toen rechtsbinnen Aronsson uit een voorzet van de snelle linksbuiten Frignani net naast de paal kopte. Kees Rijvers is een voortreffelijk veldspeler, die keer op keer de bal naar vrijstaande collega's dirigeerde, maar een matchwinner is hij be paald niet. Goed samenspel tussen Bosselaar en Schouten, waaruit de uitstekend op dreef zijnde Noter- mans de bal schotrijp aan Rijvers voorlegde, werd door de ex-Breda- naar met een veel te hoog schot be sloten. Hij had bepaald pech, toen Buffon vlak voor de rust een schui ver keerde, die Kees afvuurde uit een pass van linksback Kerkum. De tweede helft begon met een Nederlands kwartiertje. Rijvers en Bosselaar goochelden de bal door de Milanese verdediging, gaven Schou ten een kans, maar diens schot werd gestopt. Slecht uitschieten van Buf fon zijn enige zwakke zijde gaf Rijvers de gelegenheid opnieuw een uitstekende pass naar Koopal te geven, die vallend net naast de ver ste paal schoot. Bosselaar en Schou ten boden Koopal na een kwartier weer een schotkans, waaruit de Ven loer tegen de doelman schoot, de te rugspringende bal werd opnieuw door de na rust voor Moulijn ingeval len Carlier van Fortuna ingeschoten, weer tegen Buffon. Aan de andere kant kreeg de Munck veelal geèn moeilijk werk. Een schuiver van Schiaffino kon hij slechts met grote moeite tot corner verwerken, maar dat was dan ook een uitzondering. Het initiatief voor doel althans bleef voorlopig aan de Nederlan ders. Uit een doelworsteling kwam de bal terecht bij de toesnellende Notermans, die van ver met een hard schot Buffon passeerde. Rechtsback Maldini keerde echter met het hoofd het gevaar. Na 25 minuten moest linkshalf de Wit, die verdienstelijk werk had gedaan, wegens een en kelblessure het veld verlaten en werd vervangen door de PSV'er Brusselers. Een kwartier lang ge beurde er niets, dat enige opwin ding kon veroorzaken. In de laatste vijf minuten kregen de bondselftal- lers nog enige kansen, maar schoten van Koopal, Bosselaar, Schouten en Carlier gingen naast of leverden Buffon geen moeite op. ARGENTINIë—ITALIë 1—0. lilO.OOO Toeschouwers woonden in het stadion van Riverplate te Buenos Aires de landeniwedstrijd bij tussen Argentinë en Italië, welke door de Argentijnen met 1—0 werd gewon nen, nadat de rust met blanke stand was ingegaan. niet zoals in de voorafgaande jaren telkens het geval was, grotendeels reeds vóór de aanvang van de rui terwedstrijden de tribunes hadden verlaten. De snelheid waarmee het parcours, dat door de b.d. G. P. de Kruyff was gebouwd en dat er fleu rig uitzag, moest worden afgelegd, bedroeg 350 meter per minuut. B. J. J. M. Arts, de man, die het in dit springconcours ongetwijfeld het zwaarst heeft gehad, in actie op „Tatjana". In -de eerste ronden lieten de buiten landers de voorste plaatsen over aan de gastheren, waarbij Fekkes de lei ding nam. Na de helft van de afstand gingen de buitenlanders een betere positie kiezen. Janke nam de leiding over, ook de Hongaar werkte zich naar voren. En tenslotte kwam Fek kes op de vierde plaats terecht achter dit tweetal, bij wie zich ook Eric Shirley had gevoegd. Tot op de laatste 100 meter was er nog geen zekerheid, wie de strijd zou winnen. Rosznyo viel de kleine Duitser herhaaldelijk aan, maar deze gaf niet toe en be hield zijn eerste plaats. In de eind sprint kon hij het evenwel niet bol werken tegen de lange Hongaar en op de laatste meters schoot deze langs zijn rivaal als eerste naar de finish. Met 8 min. 19,7 sec. zegevierde Rosz nyo voor Janke, die er precies 8 min. 29 sec. over had gedaan. Fekkes had zich in de laatste ronde weer van de derde plaats kunnen verzekeren en met 8 min. 23,6 sec., verbeterde hij zijn persoonlijk record met 1,6 sec.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1956 | | pagina 5