Vrijwillige verstervingen zullen ook
moeilijkheden des levens verlichten
Regering wacht eerst
advies van S.E.R. af
Vastenbrief van de Nederlandse Bisschoppen 1
WESTEN VERZNIGE ZICH
OP VELERLEI TERREIN
Snorrende verkeer sbeveili ging
Koning Carnaval in Oeteldonk
Ontslagen ambtenaren voor
de raad van beroep
DINSDAG 14 FEBRUARI 1956
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 1
(Vervolg van gisteren).
Daerom heeft voor de christen ook al datgene
waarde, wat hem tot deze noodzakelijke verloochening
in staat stelt en hen de geest van zelf-verloochening
omwille van Christus bijbrengt. Daartoe behoort ook
de zelfgekozen versterving; het vrijwillig prijsgeven
van aardise dingen, al zijn zij in zich goed, en het vrij
willig op zich nemen van lasten, waartoe men op zich
niet gehouden is; en wel om wille van Christus: om
meer los te komen van de oude mens in ons en nauwer
met Christus verbonden te zijn. Vanaf het begin van de
Kerk heeft de overtuiging bestaan, dat zonder een
zekere vrijwillge versterving en onthechting de chris
ten niet in staat zal zijn tot strikt verplichte verloo
chening van de oude mens en tot aanvaarding van
het door God overgezonden lijden. Wanneer wij de
zelfbeheersing en de zelfverloochening willen bezit
ten, die nodig zijn om de zonde te vermijden en om het
lijden uit Gods hand met overgave te aanvaarden, dan
zullen wij moeten leren om door vrijwillige zelf
beheersing en zelfverloochening ons daartoe sterk te
maken. Degenen die aan een echte wedstrijd willen
deelnemen zo zegt de H. Paulus oefenen zich eerst
in andere kleine schijngevechten; zij onthouden zich
van alles om zich sterk te maken en zeker te zijn
van de overwinning. Zo moet ook de christenmens
in de wedloop van dit aardse leven zich oefenen en
stark maken, door vrijwillig prijsgeven van de aardse
dingen en door zelfbeheersing en versterving in zaken
die in zich niet ongeoorloofd zijn.
BESCHUTTING TEGEN LEVENSANGST
Welnu, Dierbare Gelovigen, dat is juist de bedoeling
van het vasten en van de onthouding. De christen doet
dat niet, omdat eten of drinken verkeerd zou zijn,
maar om zich niet al te zeer te binden aan de dingen van
deze wereld, om zich een geest eigen te maken die
hem bereid doet zijn tot de verplichte zelfverlooche
ning, en om in zichzelf meer ruimte te scheppen voor
de liefde tot God. Natuurlijk zijn vasten en onthouding
van vlees piet de enige vormen van versterving; en
het spreekt ook van zelf, dat een christen zich niet tot
deze vormen beperken kan, zeker niet wanneer zij
voor hem eigenlijk geen echte verstervingen meer
zouden zijn.
Maar zij z\jn toch zó belangrijk, dat Christus zelf er
ons het voorbeeld van heeft willen geven, door vóór
zijn openbaar optreden veertig dagen en veertig nach
ten te vasten. Ook de Apostelen hebben het vasten
toegepast en zo is deze praktijk op de oude Ketk over
gegaan. Toen de Kerk overging tot het opstellen van
een vastenwet, was dat niet'zo maar een oplegging
van boven af, maar het nader omschrijven en regelen
van een algemeen erkende verplichting. En wanneer
Wij, uw Bisschoppen, U thans deze kerkelijke wet
geving in een vernieuwde en verzachtende vorm voor
houden, dan is dat om U daardoor te blijven wijzen
op de plicht van elke christen tot het dagen van het
opgelegde kruis, tot verloochening van de oude mens
en tot onthechting aan de dingen van deze wereld. Wij
willen in deze moeilijke tijd Uw lasten "verlichten,
maar tegelijkertijd U de weg blijven wijzen naar de
echte christelijke levenshouding: zich vaster hechten
aan Christus, Odoor zich meer los te maken van de
dingen van deze wereld.. Hoe meer de christen deze
levenshouding bezit, des te beter zal hij ook bestand
zijn tegen de lasten en het lijden van het leven; des te
minder zal hu vatbaar zijn voor onzekerheid, voor
onrust en voor levensangst.
GEDULDIGE KRUISDRAGING
Er is nóg een andere reden, die de vrijwillige verster
ving en indifect dus ook de kerkelijke vastenwet
rechtvaardigt, en dat is het feit van de zonde in ons
leven.
Alleen wie zichzelf bedreigt, kan ontkennen, dat wü
in meerdere of mindere mate tegenover God tekort
schieten. En al weten wij in onze tijd meer rekening
te houden met allerlei factoren die de subjectieve
schuld verminderen of wegnemen, toch blijft er in alle
tijden voor alle christenen reden om te bidden, zoals
Christus ons heeft geleerd: Heer, vergee'f ons onze
schuld. Welnu, elke tekortkoming tegenover God en
met name de zonde in de volle zin van het woord, de
doodzonde, bestaat hierin, dat men God te weinig en
zichzelf te veel geeft. Wie daar werkelijk berouw over
heeft en wie God inderdaad als zijn Vader wil liefheb
ben, zal er dan ook behoefte aan gevoelen, deze tekort
komingen van zichzelf en van anderen goed te maken:
door het kruis dat ons wordt opgelegd geduldig te
dragen, door de oude mens in ons voortaan meer te
verloochenen, maar ook door vrijwillige versterving,
door aan God meer en aan zichzelf minder te geven
dan strikte plicht is. En zo bedoelt de Kerk ook het
vasten als een vrijwillige boete van heel de Kerk voor
alles wat wjj allen misdoen.
EIGEN INITIATIEF
Dierbare Gelovigen, wij beginnen deze week de
heilige vastentijd, de tijd van voorbereiding op de vie
ring van het mysterie van onze verlossing döor de
dood en de opstanding van onze Heer Jezus Christus.
Door Zijn lijden en Zün dood is Hij ons voorgegaan
in de onthechting, in het sterven aan de oude mens, in
het boeten; door Zün opstanding is Hü voor ons de
bron geworden van een nieuw leven. Wilt U dan in
deze tüd bü Zün onthechting, Zün versterving en Zün
boete aansluiten, opdat wü allen overvloediger mogen
delen in dat nieuwe leven. Wilt in deze tijd leven in
de geest van zelfverloochening, versterving en boete.
Laat ieder van U voor eigen geweten nagaan, of hij
ook in dit opzicht werkelijk als christen leeft, hoe hü
deze vastentüd zal kunnen maken tot een werkelijke
voorbereiding op het feest van onze verlossing.
Uw Bisschoppen hebben in de nieuwe vastenwet
een minimum aan boete en versterving vastgehouden.
Laat ieder voor zich zelf uitmaken wat hij daarenboven
nog kan doen, om zidh meer los te maken van de din
gen dezer wereld, en om boete te doen voor de zonde
in zijn eigen leven en dat van anderen. Iedere dag
legt ons de plicht op om te strijden tegen de zonde en
geeft weer mogelijkheid om de moeilü'kheden en zorgen
van het leven in de geest van boete en versterving met
geduld te dragen. En iedere dag ook biedt gelegenheid
'om vrijwillig zich te versterven in spÜ6 en drank, in
ontspanning, in het genieten van de dingen van deze
wereld. En de ondergrond van alles zü de liefde. „Wie
Mij liefheeft, onderhoudt rpün woord", heeft Christus
ons geleerd; „en wie "Mü niet liefheeft, onderhoudt Afijn
woorden niet" (Jo. 14.23.2"). En het is diezelfde liefde,
die ons zal leren om ons te versterven en om boete te
doen, om aldus in deze vastentüd weer dichter te
komen bij de voor ons gestorven en verrezen Zalig
maker.
(Advertentie)
Conflict in Stichting van de Arbeid
PRINS BERNHARD IN REDE TE PARIJS:
Prins Bernhard heeft gisteren een
pleidooi gehouden voor een effectie
ver samenwerking tussen de wester
se landen, in een rede, die hij te Pa
rijs hield voor de „Men's Club of the
American Cathedral". De American
Cathedral is een van de grote pro
testantse kerken van Parijs.
Naast de militaire samenwerking,
die onder geen beding mag worden
verslapt, zullen wij nauwer moeten
samengaan op andere terreinen. Een
van de belangrijkste daarvan is het
vreedzaam gebruik van atoomener
gie, aldus de Prins.
Economische, politieke en culture
le integratie van Europa en Am er ka
het is een bittere noodzaak. Het
is duidelijk, dat een gemeenschap
met gemeenschappelijke idealen en
gebaseerd op één cultuur absolute
vereiste is om deze tijd te kunnen
overleven.
Prins Bernhard vervolgde: De er
varing in vele landen leert, dat de
macht van het communisme veelal in
zün ideologie ligt, in zün appél aan
emotionele krachten. De concl"s:e is,
dat wü het communisme moeten te-1
gemoet treden op het terrein van
ideeën en idealen.
Vervreemding.
Na te hebben vastgesteld, dat de
westerse culturele en socio logische
ontwikkeling geen gelüke tred heeft
gehouden met de snelle technische
vooruitgang, concludeerde prins
Bernhard: De westerse maatschappij
loopt tot op zekere hoogte gevaar
haar cuUureel richtingsgevoel te ver
liezen. Bij de massa is een algemene
vervreemding van de traditionele
maatschappü ontstaan.
„Alleen door. de massa's weer te
verzoenen met de maatschappü, kan
het westen hopen de inner fyke ver
scheurdheid, die zün levenssappen
doet wegvloeien en zün eenheid ver
hindert, te beëindigen."
Daarom zal, aldus prins Bernhard,
zonder enige twüfel de verwezenlü-
king van de sociale gerechtigheid een
van de belangrijkste pijlers van Eu
ropese eenwording zijn, want alleen
een Euorpa dat in vrede is met z'ch-
zelf kan de Sowjettirannie met suc
ces weerstaan.
Misverstanden.
Prins Bernhard constateerde voorts
een grote psychologische afstand die
Europa van Amerika scheidt. Dit
blükt uit de wederzüdse misverstan
den. „De westerse wereld zal ver
schillen van inzicht geluidloos en
snel moeten oplossen om te voorko
men, dat haar boodschap aan de we
reld verloren gaat in het gerucht der
interne meningsverschillen."
Prins Bernard besloot zijn rede
met de woorden: „Hoe moeilijk en
ingewikkeld de voor ons oprijzende
problemen ook mogen zün, naarmün
mening is er geen reden aan het uit
eindelijk succes der westerse wereld
te twüfelen, zolang wij verenigd en
sterk blijven en zolang wü ons be-
wust blüven te behoren tot dezelfde
Atlantische gemeenschap." 1
In de vergadering van het kabinet
van gistermiddag is over het conflict
in de Stichting van de Arbeid gespro
ken. De ministers waren het eens met
de minister van Sociale Zaken, de
heer Sunrhoff, dat de werkgevers- en
werknemersorganisaties wel een
beetje vlug van stapel zijn gelopen,
door reeds voordat het advies van de
S.E Jt. over de vraag of er ruimte is
voor loonsverhogingen aan de rege
ring is uitgebracht, niet alleen met
loononderhandelinen te starten maar
hierbij zo tegen elkander op te bot
sen dat men de regering met de brok
ken opscheept.
Werkgevers waren erg
voorbarig
Vooral de werkgevers zün erg voorba
rig geweest meldt „TrouwZü
hadden hun loonvoorstellen reeds j
kant en klaar, terwül de werkne
mersorganisaties er eigenlü'k nog
met elkaar over moesten spreken, j
De vergadering van de Stichting'
van de Arbeid werd enige tüd ge- j
sohorst om de werknemersvakcen
trales gelegenheid te geven hunl
voorstellen te fomuleren. Toen de
voorstellen van beide kanten op tafel
kwamen deelde de woordvoerder
van de werkgeversorganisaties, de
heer De Graaf, mede dat de voorstel
len zo zeer uiteen liepen, dat het
maar beter was meteen aan de rege
ring een beslissing te vragen. Van 't
voeren van onderhandelingen waar
toe de Stichting van de Arbeid naar
haar funct.e geroepen is, was op deze
wijze geen sprake.
Toen de heer De Graaf de minister
van Sociale Zaken vrijdag op de hoog
te stelde van de gang van zaken in
de Stichting, kon de minister niet
veel anders zeggen dan dat hij hier
door verrast was en dat de regering
in ieder geval niets zou doen voordat
het „ruimte-advie" van de S.EH.
zou zijn uitgebracht. De minister
raad heeft zich gistermiddag even
eens op dit standpunt gesteld.
Het is mogelijk dat het S.E.R -ad-
vies vandaag of morgen aan het ka-J
binet wordt uitgebracht en dat het
kabinet deze week nog zün standpunt
bepaalt. In ieder geval zal op korte I
termün moeten worden beslist of het I
advies openbaar zal worden gemaakt.
Verwacht wordt, dat de regering zo
spoedig mogelü'k beide partijen zal
willen horen, voordat zü een beslis
sing neemt.
Drie vakcentrales waren
bijeen.
De besturen van de drie vakcentra -
len het C N.V., de K.A.B. en het
N.V.C. zijn gisteravond in Amster
dam bijeen geweest ter bespreking
van de situatie op loongebied. Om
trent de verder te volgen gedrags
lijn bestond tussen de drie besturen
volledige overeenstemming.
In dit stadium van de bespreking
kunnen, aldus het maandagavond
verstrekte communiqué, geen verdere
mededelingen worden verstrekt. 1
GOEDKOPERE TARWE
GEÏMPORTEERD.
Een Velsense graanhandelaar had
uit Frankrijk 600 ton tarwe geïm
porteerd tegen een prüs, die lager
ligt dan de garantieprüs van Neder
landse tarwe. Gisteren stond hü voor
de Haarlemse rechtbank. Het vonnis
luidde een gevangenisstraf van drie
maanden waarvan elf weken voor-
waardelü'k- De economische politie
rechter ontzegde hem het recht in
granen te handelen en beval publi
catie van het vonnis in vakbladen.
KAB-ERS UIT AMSTERDAM EN
ROTTERDAM TEGEN ELKAAR!
Het carroussel-programma van de
KRO van zaterdagavond 10 maart zal
ir het teken van „de 400.000" staan.
Op het KAB-radio-ganzenbord komen
twee KAB-ers uit Amsterdam en Rot
terdam tegenover elkaar. Ze zün met
büzondere zorg gekozen en aange
zien het publiek in de zaal voor de
helft uit Amsterdamse en voor de
andere helft uit Rotterdamse KAB-
propagandisten zal bestaan, belooft
dat nog wat!
De jury zal extra vereterkt wor
den, want het zal er spannen tussen
dit viertal! Pierre van Ostale leidt
de samenzang. Jan van Ostade speelt
een speciaal karakterstukje en voorts
zijn er uiteraard de bekende KRO-
artisten op deze avond. De Hilver-
sumse KAB zorgt nog voor een extra
attractie die avond. Er gaan geruch
ten, dat er tüdens deze uitzending
een hele vreemde bezoeker binnen
zal komen.
Het verbondsbestuur van de KAB
heeft eveneens toegezegd deze avond
te zullen bijwonen.
PROF. W BRONKHORST, EERVOL
ONTSLAGEN ALS HOOGLERAAR.
Prof. dr. W. Bronkhorst heeft op
zün verzoek met ingang van 16 ja
nuari eervol ontslag gekregen als bui
tengewoon hoogleraar aan de Rijks
universiteit te Utrecht, met danKbe-
tiging voor de belangrüke in deze be-
trekxing bewezen aiensten.
Prof Bronkhorst werd 26 juni 1888
in Ambon geboren. Van 1919 tot 1950
is hü, als medisch specialist in de
ziekten der ademhalingswegen, ge
neesheer-directeur geweest van het
sanatorium Berg en Bosch, een in
stelling van de KAB, die eerst in
Apeldoorn was gevestigd en later in
Bilthoven onder zün leiding groots
werd opgebouv/d.
In 1948 werd prof. Bronkhorst be
noemd tot buitengewoon hoogleraar
in de longziekten aan de rüksuniver-
siteit te Utrecht. Hü bezette toen de
eerste leerstoel in dit medisch vax.
De professor is om gezondheidsrede
nen op eigen verzoek ontslagen. Hü
heeft zich, als longspecialist, in zün
lqopbaan een wereldnaam verwor
ven.
PLOEGBAAS DOOR TREIN OP
SLAG GEDOOD.
Gisterochtend is de 60-jarige ploeg
baas J. G. Seesing aan de buiten-
dük te RottterdamZuid door de
trein naar Dordrecht, die omstreeks
kwart voor zeven van het centraal
station was vertrokken, overreden en
op slag gedood. De machinist, die met
een vaart van ongeveer 100 km. per
uur reed, hoorde een tik en bracht de
trein bü de Smeetlandsedük tot stil
stand. Men liep terug langs de lün
en vond het deerlgk verminkte
lidhaam van de ploegbaas.
Alle chauffeurs in de buurt van de Duitse steden Wuppertal-Remschelra-
Solingen zullen tijdens het carnaval worden verrast met kunstsnorren van
het model, dat deze politiemannen zo opgewekt dragen. De snorren zijn
echter niet alleen maar voor de „leut", zij hebben ook een opvoedende j
taak. Aan de achterzijde ervan staat nl. gedrukt „met een roes aan het I
stuur, maakt men zijn rit ontzettend duur". Het idee is van een'verkeers-
politiem^n uit Wuppertal, die nu maar hoopt, dat de bestuurders van auto's
in deze dagen, waarop de alcohol zo rijkelijk vloeit, zijn slagzin zullen lezen
en ernaar zullen handelen.
Staartje van
Amsterdamse staking
Vijf ontslagen gemeentewerklieden
uit Amsterdam werden gisteren voor
de raad van beroep te Utrecht door
vijf pleiters verdedigd. De advocaten
bestreden de rechtsgrond van het ont
slag, dat aan de ambtenaren in de
maanden maart en april van het vorig
jaar na de tramstaking werd ver
leend. De vijf verdedigers hebben bij
onderlinge afspraak ieder één facet
van deze zaak belicht.
M.r G. Polak, die optrad vow kla
ger W. Bosch, betoogde dat er ver
schil bestaat tussen ambtenaren en
gemeentewerklieden, wat betreft hun
strafbaarheid in geval van stalung.
„Stakingsrecht voor werknemers"
is een grondrecht achter het recht,
waaraan niet valt te tornen. Hij ttvü-
felde er aan of de ontslagen wél vol
gens de reglementaire voorwaiarden
waren geschied.
De tweede pleiter achtte het" in
strijd met het gelijkheidsbeginsel,
wanneer uit 4000 stakers zestig; wer
den gekozen, die ontslagen wérden.
De derde pleiter betoogde, dat de
ontslagenen, niet voldoende gelegen
heid hadden gehad tot verweer.
Mr. D. W. C. A. Grosheide, zei dat
men zich bü het geven van ontslag
aan deelnemers van de staking niet
gehouden had aan de aanvankelüke
richtlijnen van b. en w., die hadden
bepaald, dat alleen de actieve leiders
van de staking, die als belhamels
konden worden beschouwd, zouden
worden verwüderd. Men had van de
gelegenheid gebruik gemaakt om een
aantal te lozen, waarvan men altüd
min of meer last had gehad.
De gevolmachtigde voor 't Amster
damse college van b. en w., mr. C. Ert-
sing, bestreed de aangevoerde argu
menten. Hü toonde het notullenboek j
van het college van b. en w. om aan
te tonen, dat de gegeven ontslagen
reglementair waren geschied.
Het gegeven ontslag, aldus deze
pleiter, was gegrond op de overtre
ding van het stakingsbesluit voor
ambtenaren. Niet dan op straffe van
verlies van eigen lüfsbehoud kan de
overheid dit besluit negeren.
Ambtenarenstaking, aldus de plei
ter, draagt de kiem van revolutie in
zich. Hij. vroeg bevestiging van dc
n beeld van de erote carnavalsontocht. die maand-»* door d«» straten van
k tr ZK.H. prins Amadeiro XVII en de Raad van Elf, gezeten
uitspraak en van het gemeentelijk een fraaie praalwagen nemen de toejuichingen van hun voigelinren
scheidsgerecht te Amsterdam. in ontvangst.
