Belangrijke conclusie: Beroepskeuze
moet op vroeger tijdstip plaats hebben
Na eeuwenlange omzwervingen maakt Grieks
plengbeker nieuwe zwerftocht door Nederland
Enquête van L, T* J*
Een groot percentage van 25-jarigen
in onzekerheid over hun toekomst
TREINBOTSING IN UTRECHT
Rechter maakte koop ongedaan
Gouden paar in Roe!ofarendsveen
DONDFRnAG 5 JANUARI 1956
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
Nieuwe functie in
agrarisch bedrijf
Tijdens de viering van het tweede
lustrum van de welke van
daag in Haarlem plaats heeft, zal de
Uitslag bekend worden gemaakt van
een enquête, die gehouden is onder
de jongens uit de agrarische gezin
nen, geboren in de jaren 1P30 en
1935. Wij hebben al eens uitvoerig
over deze enquête geschreven en het
is niet toevallig, dat de uitslag juist
«p de tiende verjaardag van de or
ganisatie besproken wordt. De L.T.J.
werkt voor deland- en tuinbouw-jon-
geren. Dat werk is hard nodig
steeds wordt het arbeidsveld groter.
De boerenstand worstelt met proble
men en die hebben uiteraard hun
weerslag op het gehele gezin.
De uitslag van de enquête bevestigt
•deze problemen niet alleen, maar
wijst ook de weg, die in de komende
jaren gegaan zal moeten worden.
Een zeer nauwkeurige bestudering
van de cijfers zal nodig zijn, ■■maar
reeds op het eerste gezicht kan men
izeer belangrijke feiten vaststellen.
Wie de cijfers voor zich heeft, weet
direct dat dit geen aardig verjaar-
dagspresentje is, maar een nuchter
geschenk, dat harde taal spreekt.
Zachte heelmeesters maken echter
stinkende wonden. De cijfers vertel
len hier onaangename dingen, maar
v/ie ze ter harte neemt, zal er wel bij
varen.
Zwarte bladzijden.
Onder de geënquêteerden in "de
leeftijdsgroep van 25 jaar heeft on
geveer 3-2 'pet. van degenen, die in
.agrarische bedrijven werken,, ver
klaard geen idee te hebben van wat
de toekomst zal brengen. Onder hen
zijn er, die nog steeds hopen op een
eigen bedrijf, maar een onderzoek
heeft uitgev/ezen, dat deze hoop in
de helft der gevallen een luchtkas
teel is.
In de groep van de twintigjarigen
is het percentage van hen, die twij
felen of een valse hoop koesteren
.ongeveer 44 pet.
Wat wil dat zeggen?
Het antwoord op deze vraag ligt
voor de hand. Er zijn in de agrari-
EmigTatie.
Van de geënquêteerden in de hoog
ste leeftijdsgroep is 72 pet. in de
land- en tuinbouw en 28 pet. in an
dere beroepen. Voor zover zij een
eigen zaak begonnen zijn, is het aan
tal melkzaken opvallend groot.
Bij de agrariërs is de lust tot emi
greren, voor velen de enige redelijke
kans op een behoorlijk bestaan,
op het land geen toekomst hebben.
»Zij werken waarschijnlijk bij hun
vader, ma-ar het bedrijf van die va
der is niet van dien aard, dat de zoon-
er een inkomen voor een gezin kan1 z.° bijzonder groot. By de oud-
verdienen. Als vrijgezel gaat het ?^fn 7.6 pet. geemigreerd, terwijl
■natuurlijk wel, maar voor de meeste V J** W}1 emigreren; bij de jong-
•jongens is dat een tijdelijke staat. Zo sten zljn deze percentages 1.8 en 5.6.
■gauw er een meisje komt, moet hij
iets nders gaan beginnen.
En d-an begint de narigheid.
De opvoeding is puur agrarisch ge-
Typerend voor de algehele toestand
,zijn de cijfers over verkering en hu
welijk. Van de 25-jarigen is onge-
veer 13 pet. gehuwd (tuinders koude
weest. Zulke jongens werden niet'srond 23 pet.), terwijl 40 pet. nog
alleen groot gebracht in land- en S®®1?: verkering heeft.
sche bedrijven jongens werkzaam, die kelijk.
tuinbouw gezinnen! Ze bezochten ook
landbouwscholen en volgden vaak
's avonds cursussen op agrarisch ter
rein.
Als zo'n jongen de industrie in
stapt, wordt hij daar ongeschoold .ar
beider. In plaats van de tuinbouw
school had hij beter een ambachts
school kunnen volgen.
Eerder kiezen.
Een belangrijke conclusie van deze
enquête zal zijn, dat de beroepskeuze
op een vroeger tijdstip moet vallen.
Men kan zich niet op de toekomst
gaan bezinnen als men een jaar of
25 is.
Voor de ouders ligt hier een be
langrijke taak. Als een zoon de la
gere school verlaat, dan dient men
.zich goed te realiseren, of de jongen
kans van slagen heeft als agrariër.
Welke zijn de mogelijkheden van va
ders bedrijf?
Als men tot de slotsom komt, dat
de zoon weinig kans van slagen heeft
bij het drukken van vaders voetspo
ren, dan is het ook zaak, dat men zijn
opleiding daarop gaat afstemmen.
'n Agrarische scholing heeft in een
dergelijk geval weinig zin Men kan
beter overwegen, voor welke rich
ting de jongen aanleg en ambitie
heeft en zijn - opleiding daarmede in
overeenstemming-brengen.
Op dit gebied schijnt nog veel mis
verstand te heersen. De agrarische
stand rrtaakt een moeilijke tijd mee
en niet iedereen ziet -de problemen
zuivèr: Er zal een hechte samenwer
king nodig zijn tussen L.T.B., L.T.J.
.T.M. Hier ligt een taak op het
gébied van vorming. Maar laat men
ook de school niet vergeten. Voor
de toekomst van de jongens is ook
overleg met de onderwijzers noodza-
Ongewild bad voor de deurwaarder
f
Dit laatste percentage is zeer hoog
in vergelijking bij andere standen.
Prbleemgroepen.
Al deze cijfers maken duidelijk, dat
het isolement van het boeren- en
tuindersgezin doorbroken moet wor
den. Er moet een bredere blik en een
•bredere belangstelling worden ge
schapen, zodat vroegtijdig de geva
ren opgevangen kunnen worden.
Dit werk van de toekomst neemt
echter niet weg, dat men momenteel
rekening heeft te houden met groe
pen van oudere jongens, voor wie
.mogelijkheden gezocht moeten wor
den.
Op de eerste plaats blijft voor hen
de emigratie op het program. Daar
naast zijn er wellicht nog beperkte
mogelijkheden in Het zogenaamde
loonbedrijf. Men kent reeds het loon-
•ploegen en -dorsen en de toenemen
de mechanisatie brengt op dit terrein
nog wel kansen mee. Op kleine schaal
is er ook nog de vestiging van win
kels in de stadsuitbreidingen. Zuivel-
zaken en slagerijen liggen de agra
riërs vaak wel.
Tenslotte zal er nog een percenta
ge overblijven, dat naar de industrie
moet. Voor deze jongens zal men
aandacht moeten besteden aan de om
schakeling. Niet alleen wat het ver
werven van vakbekwaamheid betreft,
■maar men zal de moeilijkheden van
de gehele ingrijpende overgang, dus
ook de geestelijke, moeten opvangen.
Vermoedelijk zal hier door een
hechte samenwerking tussen L.T.J.
en K.A.J. veel te bereiken zijn.
Nieuwe positie.
Tenslotte wordt er in sommige
kringen gedacht aan het invoeren
van een nieuwe functie in de agrari
sche bedrijven, een functie die men
zo ongeveer kan vergelijken met die
van een bedrijfsleider.
Deze gedachte is nog niet afgerond,
maar gaat toch wel in de richting van
een grotere verantwoordelijkheid.
Men gaat van het standpunt uit,
dat de landarbeiders in aantal zullen
afnemen, waardoor dus de vraag naar
arbeidskrachten op het land zal toe
nemen.
De boerenzoon, die van huis uit
vertrouwd is met de gebondenheid
aan het bedrijf, zal gemakkeiijker de
verlokkingen van de industrie weer
staan. Men gelooft namelijk ndet, dat
de trek naar de industrie alleen een
•kwestie is van salaris. Een minstens
even grote rol speelt de meerdere
vrije tijd. Aan dit laatste zal de boe
renzoon minder gehecht zijn. Hij kent
de gebondenheid en heeft haar in ze
kere zin zelfs lief.
Velen geloven, dat de financiële
kant van deze zaaik wel te regelen is.
Met de uitslag van deze enquête in
de hand gaat de L.T.J. haar elfde
.jaar in. Een moeilijke periode ligt
voor de boeg; een periode vol grote
■problemen, die niet in een wip op te
lossen zijn. Men heeft deze enquête
zelf op touw gezet en dat is gezond.
De ogen sluiten heeft geen zin. Een
.grote taak wacht en ook een dank
bare taak. Want wat is mooier dan
de weg te effenen in een moeilijke
tijd?
Luxemburg onderscheidt minister Beel
De groothertogin van Luxemburg heeft de minister van Binnenlandse
Zaken, prof. dr. L. J. M. Beel, onderscheiden met het Grootkruis van de
Eikenkroon. De ambassadeur van Luxemburg, dr. J. P. Kremer, heeft
woensdagmiddag in zijn residentie te Den Haag de tot deze orde behorende
versierselen aan minister Beel uitgereikt. Ambassadeur Kremer (rechts)
reikt de onderscheiding aan dr. Beel uit.
Een ontspoorde locomotief van een
rangeerterrein heeft dinsdagavond op
het Centraal Station te Utrecht een
ernstige vertraging in het treinver
keer teweeggebracht, welke eerst gis
termorgen kon worden opgeheven.
Vermoedelijk door een verkeerde
wisselstand kwam de elektrische lo
comotief, die van het tweede perron
in de richting Amsterdam vertrok,
schuin voor een posttrein terecht, die
terzelfde tijd het sein had gekregen
om van het eerste perron te vertrek
ken.
De elektrische locomotief van de
rangeertrein werd in de flank gegre
pen en uit de rails gedrukt.
Ten gevolge daarvan ontspoorde
ook een aangekoppelde postwagen en
een 2e klas personenrijtuig.
Vrouw in bontmantel
sprong te water
En redde kind
Dank zij het moedig optreden van
lager onderwijs zullen met terugwer-
Willy van den Berk* gered van een
zekere verdrinkingsdood.
Willy was tijdens het spel in het
water van het Wilhelmina-kanaal te
Tilburg geraakt. Mevrouw Start, die
op dat moment tegen de oprit van
de brug over dit water opreed en de
jongen in het water zag liggen, wierp
haar fiets tegen de grond en sprong
ogenblikkelijk in het water. Zij redde
het kind.
Zonder een woord te zeggen reed
ze daarna met druipende bontmantel
weg. Na veel speurwerk heeft men
de naam van de moedige vrouw kun
nen achterhalen.
Daar zich in de rangeertrein uiter
aard geen passagiers bevonden en de
bestuurders van beide treinen ,bui-
tensChot" bleven, dedien zich geen
persoonlijke ongelukken voor.
De materiële schade is echter be
langrijk. Hoewel dinsdagavond direct
begonnen, heeft het treinverkeer tot
gistermorgen twaalf uur 'hinder van
de herstelwerkzaamheden ondervon
den.
Omtrent de oorzaak van de ontspo
ring vernemen we nader van de
Nederlandse Spoorwegen, dat deze
gezocht moet worden in onvoldoende
overleg tussen opzichter van het eer
ste perron die de postgoederentrein
liet vertrekken en de treindienstge
leider.
Twee woninglustigen
bouwden eigen huis
Herman Gelderblom en Jaap Ba
tenburg hebben in Sliedrecht in een
half jaar tijd elk een eigen huis ge
bouwd. Geen van beide is bouwvak
arbeider.
Zij zijn op een dag naar de archi
tect Blokland in Hardinxveld gestapt
en deze zette twee mooie huizen op
papier. De volgende stap richtten zij
naar de burgemeester en de direc
teur van gemeentewerken van Slie
drecht voor de vereiste vergunning.
De heren waren onmiddellijk be
reid de ondernemende amateur-ar
beiders ter wille te zijn.
Op 15 juli 1955 werd de eerste
paal geslagen.
Thans staan de vriendelijke huis
jes overeind. Na de laatste werk
zaamheden zullen de bordjes Gelder
blom en Baterburg op de deuren
prijken.
|"XE GESCHIEDENIS, DIE GISTEREN voor de Utrechtse rechtbank een
U voorlopig einde vond, begint enkele tientallen eeuwen geleden op
Grieks eilandje, waar een kunstenaar voor zijn vorst een fraaie zilveren
offerbeker vervaardigde, die bij het plengen van wijnoffer gebruikt zou
worden.
De Griekse wereld ging ten onder en de offerbeker Kantharos ge
naamd begon een wonderlijke zwerftocht, die in 1942 een voorlopig
einde vond in het Limburgse plaatsje Stevensweert, waar hij uit de Maas
gebaggerd werd.
De gelukkige vinder, wist niet precies, wat hij* met de beker moest aan
vangen en schonk hem aan een kunstschilder, die in die dagen zijn tenten
te Stevensweert opgeslagen had.
De schilder meende, dat de beker geen grote waarde had en liet hem
kalm op zijn kamer staan, totdat hij overleed. Hij vermaakte zijn inboedel
aan zijn hospita en zo kwam de kantharos op de schoorsteen van mevrouw
Van der Linden-Schoonenberg te staan.
Een broer van deze dame meende echter om de een of andere onna
speurlijke reden recht te hebben op de kantharos en omdat ook mevrouw
Van der Linden meende, dat het slechts een mooi glanzend vaasje was,
deed zij er grootmoedig afstand vSh.
WÊÊSêM
In het stadje Ilford in het Engelse graafschap Essex, hebben de deurwaar
ders het de laatste dagen verre van gemakkelijk gehad, toen zij enige
families wegens huurstaking uit hun huizen moesten zetten. De huurders
en huursters begonnen te staken toen de huur werd verhoogd, maar de
huiseigenaren namen dat natuurlijk niet zonder meer. De deurwaarders
werden evenwel, zodra zij bij de gesloten deuren aankwamen om de weer
barstige bewoners te verwijderen, bekogeld met alles wat bij de hand lag
zodat zij vermoedelijk toen pas voor het eerst de ware betekenis van hun
beroepsnaam beseftenOp deze foto ziet men een van de huursters een
pan water over de deurwaarders leeggieten.
Voor ƒ125,—
De broer liet de vaas eens aan een
Utrechtse vriend zien en men besloot
(hem eens te laten taxeren door de di
recteur van het Goud- en Zilvermu-
seum te Utrecht.
Deze zou de vaas onderzoe
ken en deelde na verloop van tijd
mede, dat de vaas ongeveer ƒ35,
•waard was. Daar dit bedrag de bezit
ter nogal laag voorkwam, werd er
eens onderhandeld en het slot was,
dat de katharos voor 125,eigen-
dom van het museum zou worden.
Cteen accoord.
Enige tijd later kwam de verkoper
echter tot de ontdekking, dat de kan
tharos niet in het museum stond,
maar eigendom van de Utrechtse edel
smid Brom was geworden en toen nog
later uit een publicatie bleek, dat de
kantharos een zeer grote waaide ver
woordje proces geflüisterd werd,
toonde mevrouw Van der Linden zich
niet meer geestdriftig en het laatste
aanbod van haar 10.000,aan
de heer Brom betalen en dan de kan-
•thiaros weer terug krijgen werd af
geslagen en het proces werd aanhan
gig gemaakt.
Terug geven!
Gisteren ontmoetten .beide partijen
elkaar voor de rechtbank.
De rechtskundige van mevr. Van
der Linden verklaarde, dat de koop
tot stand gekomen was onder onjuis
te inlichtingen van de zijde van de
deskundige koper. Hij wees er op,
dat tijdens de onderhandelingen met
de museum-directeur buiten reeds
een auto te wachten stond met de
heer Brom.
De verdediger van de heer Brom
vertelde, dat het wel meer
tegenwoordigde, kwamen diverse par- (lcwarn-i dat ogenschijnlijk waardeloze
tijen tot actie.
Men poogde eerst tot een onder
hands accoord te komen, maar de
eerste pogingen daartoe, die onderno
men werden door mevrouw Van der
Linden, stuitten af op weigeringen
van de heer Brom. Toen de heer Brom
het tenslotte raadzamer achtte om tot
een vergelijk te komen, daar het
voorwerpen naderhand kapitalen
waard bleken te zijn en dat de heer
Brom dit op het moment van de koop
niet geweten had..
De rechter besliste tenslotte ten
•gunste van mevrouw Van der Lin
de en vernietigde de koopovereen
komst. De heer Brom werd veroor
deeld tot het teruggeven van de kan
tharos, op straffe van een dwangsom
van 100,voor elke dag, dat hij in
/gebreke mocht blijven.
Het laatste woord zal echter over
deze Hellenistische plengbeker nog
wel niet gesproken zijn, want de heer
Brom heeft drie maanden de tijd om
•bij het Gerechtshof te Amsterdam in
hoger beroep te gaan.
Koningin naar expositie
van konijnen en duiven
De koningin zal op vrijdag 20 jan.
een bezoek brengen aan, de grote
hoenders-, duiven- en konijnenten
toonstelling „Avicultura" in de Hout-
rusthallen in Den Haag. Deze expositie
die van 20 tot en met 22 januari ge
houden wordt is tevens de vijfde
Europese tentoonstelling.
Draadmuziek en
Bumarechten
„Strijd" voortgezet
Tot in hoogste instantie zullen Bu-
ma en PTT hun geschil over het be
talen van auteursrechten voor radio
uitzendingen via de draadomroep
„uitvechten". Deze strijd geschiedt
overigens in goede harmonie en na
uitvoerig overleg.
Zoals men weet heeft de Buma,
het bureau voor muziek-auteursrech-
ten, verleden jaar een procedure
voor de Haagse rechtbank aanhangig
om een uitspraak uit te lokken over
deze aangelegenheid. De rechtbank
gaf als zijn zienswijze, dat de draad
omroep muziekuitzendingen aftapt
en her-uitzendt naar de aangeslote
nen. Dit zou volgens het vonnis in
eerste instantie een nieuwe uitvoe
ring van de muziek zijn en als zoda
nig onderworpen aan de auteurs
rechten.
Partijen zullen thans het oordeel
vragen van het gerechtshof en even
tueel later in beroep van cassatie bij
de hoge raad gaan. Men rekent, dat
de behandeling van deze zaak zeer
veel tijd in beslag zal nemen. -
NIJKERKERVEEN
zal wel slagen met de slager
Nijkerkerveen is de laatste drie
dagen het doelwit van talrijke sla
gers uit het gehele land. De voor
zitter van de vereniging plaatselijk
belang, de heer R. G. van Rooy,
heeft het druk met het verstrekken
van vele inlichtingen aan de adspi-
rant-slagers, terwijl ook de heer W.
Blom, de 70-jarige postkantoorhou
der, wel naast de telefoon kan blij
ven staan om de vele telefonische
oproepen te beantwoorden. Ook zijn
er al enkele slagers naar de gemeen
telijke overheid gegaan om eens te
praten. Er zijn inlichtingen gevraagd
uit vele delen van het land, zelfs
kwam er een slager uit Tilbuig per
motor poolshoogte nemen. Men heeft
thans goede hoop, dat het nieuwe
jaar inderdaad een slager zal ople
veren.
Op 18 januari a.s. zal het 50 jaar
geleden zijn, dat Cornelis Pouw en
Theodora Maria van Duuren elkan
der plechtig met het „ja ik wil" trouw
beloofden. Voordien had de bruide
gom veel tegenslag gehad, want niet
alleen was zijn eerste vrouw enkele
jaren voordien overleden, maar ook
van de 6 kinderen uit dit huwelijk,
bleven er slechts 2 in leven. Uit 'het
2e huwelijk werden echter nog 3 kin
deren geboren, zodat het nageslacht
thans uit 5 kinderen, 20 kleinkinde
ren en 22 achterkleinkinderen bestast.
De gouden bruidegom is altijd een
bekwame tuinder geweest, en niette
genstaande zijn 88 jaren onderhoudt
hjy altijd nog het tuintje nabij zijn
woonhuis op 't Noord-Einde 20.
Voorts 'heeft hij een werkzasm aan
deel gehad in het Organisatieleven
der veiling, want tot 1945 heeft hij
ruim 38 jaren zitting gehad in dé
Raad van Toezicht waarvan 26 jaren
aan de thans bestaande veiling. Daar
het bruidspaar waLver verwijderd
van de kerk woont, gaan zij er zon
dags per auto heen. Overigens zijn zij
nog zeer kras. De gouden bruid telt
86 lentes. Zij doet zelf nog het huis-
houdwerk en besteed haar vrije tijd
met het breien van kledingsstukken
voor diverse mensen. Na de kerkelijke
viering zal het ook dit gouden bruids
paar op 19 januari a.s. niet aan be
langstelling ontbrekèn.
