Wie puzzelt mee In de Krantentuin ZATERDAG 8 OCTOBER 1955 DE LEIDSE COURANT VIERDE BLAD PAGINA 2 Aetherklanken Horizontaal: 1. soort van kraai, 4. tuchtroede, 8. wijnsoort, 11. zeehond, 13. priem, 14. opening, 15. oude leng temaat, 17. jong, dun takje, 19. boom, 20. maanstand (afk.), 21. smalle weg, 23. jammerend, 26. jongensnaam, 27. zuil, 29. slecht weer, donder, blik sem, 32. voorzetsel, 33. puntig voor werp^ 33. boom, 37. voorzetsel, 39. boom, 41. flauw, 42. familielid, 43. op die plaats, 44. onze planeet, 45. zij tak Donau, 46. voegwoord, 47. laag vlakte, 49. aanbod, 51. muzieknoot, 52. hoofddeksel, 53. Javaanse huis- vogel, 55. tevens, 57. godin van tuin en ooft, 59. vloerkleed, 62. traag van begrip, 63. lange smalle lat, 65. Euro peaan, 67. voorvoegsel, 68. boom, 69. zouteloos, 71. deel van de mast, 72. voor, 73. gebod, 75. lengtemaat voor grote afstanden, 77. armoedig huisje, 78. Javaans inlands dorp, 79. deel van het rad, waardoor de as gaat. Verticaal: 1. algemene lof, 2. bij woord, 3. voorwerp om oesters te vangen, 5. water in Friesland, 6. klap;' 7. boom, 8. brij, 9. jongensnaam, 10. bazaar (Indonesië), 12. bijna, 14. onderworpen, lijdzaam, 16. stuk stof, 18. groente, 19. zijtak Donau, 20. ach ting, 22. aanwijzend voornaamwoord, 24. lichaamsdeel, 25. godin v. d. da geraad, 26. rivier in Nederland, 28. gem. in Z.H., J30. eierschaal, 31. groot ste bergketen der aarde, 34. dorp in N.B., 36. een rijke uit Engels Indië, 38. voorzetsel, 40. vast, stevig, 41. weefsel, 42. kruipend dier, 48. god van zang en snarenspel, 50. een bor rel aan boord, 52. bakje, 53. bezwe ringsformule, 54. rivier in Rusland, zijtak Wolga, 56. steen, 57. nachtge waad, 58. holte in een muur, 60. vis, 61. voorzetsel, 62. ponjaard, 64. on bepaald voornaamwoord, 66. vogel, 68. bolrond vruchtje .spreektaal), 70 tegenstelling van grof, 72. rivier in Italië, 73. afkorting van selenium, 74. spil van een wiel, 76. muzieknoot. De oplossinge worden tot Donder dag a.s. op het bureau van ons blad verwacht; op de enveloppe duidelijk „puzzel" vermelden. Onder de goede inzendingen zullen een sigarettenko ker, een sieraad en een boek worden verloot. HILVERSUM I, 402 m. 8.^0 KRO. 9.30 NCRV. 12.15 KRO. 17.00 IKOR. 19.00 NCRV. 19.45—24.00 KRO. 8 00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.25 Hoog- i mis. 9-30 Nieuws en waterst. 9.45 i Geestelijke liederen. 10.00 Geref. I Kerkdienst. 11.30 Klein koor. 11.45 I Orgel en viola da gamba. 12.15 Gram. 12.20 Apologie. 12.40 Lichte muz. 12.55 Zonnewijzer. 1300 Nieuws en Kath. nieuws. 13.10 Gram. 13.40 Boekbespr. 13.55 Gram. 14.00 Voor de jeugd. 14.30 Twee violen, gamba en cembalo. 14.45 Bariton en piano. 15.15 Gram. 15.50 Het Partijcongres van de K.V-P. 16.50 Gram. 17.00 Be- drijfsdienst. 18.00 Zangdienst. 18.45 „De Kerk luistert naar uw vragen", caus. 19.00 Boekbespr. 19.10 Samen zang. 19.30 „Als wij bidden", caus. 19.45 Nieuws. 20.00 De springplank. 20.20 Partijcongres van de K.V.P. 20.40 Gram. 21.05 „De Beesten in de Ark", hoorsp. 21.45 Gram. 22.00 Idem. 22.45 Avondgebed en liturg, kal. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram. HILVERSUM II, 298 m. 8.00 VARA. 12.00 AVRO. 17.00 VARA. 18 30 VPRO. 19 00 IKOR. 20.00—24.00 AVRO. 8.00 Nieuws. 8.18 Voor het platte land. 8.30 Gevar. progr. 9.45 „Geeste lijk leven", caus, 10.00 Componisten portret, 10.40 Detective-forum. 11.10 Lichte muz. 12-00 Opening v. d- pro- grammaweek gewijd aan Suriname en de Nederlandse Antillen. 12.05 Surinaamse muz. 12.30 Sportspiegel. 12.35 „Even afrekenen, Heren!" 12.45 Gevar. muz. 13.00 Nieuws. 13.10 Me- ded. of gram. 13.15 Voor de jeugd. 13.25 Gevar. progr. v. d. mil. 14.00 Boekbespr. 14.20 Zuid-Amerikaanse volksliederen. 14.45 „Ons Rijk in de Tropen", klankb. 15.15 „Charivari", opera-buffa. 16.00 Lichte muz. 16.30 Sportrevue. 17.00 Strij ensemble. 17.30 Voor de jeugd. 17.50 Sportjourn. 18-15 Nieuws en sportuitsl. 18-30 Kor te kerkd. 19.00 Voor de jeugd. 19.30 „Ontmoetingen met Christus", caus. 20.00 Nieuws. 20.05 Lichte muz. 20.35 „Hoe de tweedracht ontstond", hoor spel. 21.05 Cabaret. 21.50 Prijsvraag Rode Kruis. 22.05 Lichte muz. 22.25 Act. 22.35 Gram. 23.00 Nieuws. 23.15 Act. 23.20—24.00 Gram. HILVERSUM I, 402 m. 7.00—24.00 NCRV. 7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.10 Ge wijde muz. 7.30 Gram. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weerber. 8.15 Sportuitsl. 8.25 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Lichte muz. 10.10 Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 11.35 Promenade ork. 12 25 Voor boer en tuinder. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Gram. 12.53 Gram. en act. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte muz. 13.40 Gra- mofoonmuz. 14.05 Voor de jeugd. 14.35 Gram. 14 45 Voor de vrouw. 15.15 Gram. 15.35 Vocaal ens. en so list. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Kamer- muz. 17.0o Voor de kleuters. 17.15 Voor de jeugd. 17.30 Gram. 17.40 Koersen. 17.45 Regeringsuitz.: Rijks delen Overzee:, dr. J. W. Goslinga: „Het onderwijs op de Nederlandse Antillen". 18.00 Mijnwerkerskoor. 18.20 Sport. 18.30 Gram. 18.40 Engel se les. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Orgelconc. 19.30 „Volk en Staat", caus. 19 45 Psalmen. 20 00 Radiokrant. 20.20 Weense muz. 20.50 „Klokke tien", hoorsp. 21.40 „Bevolking en folklore op Aruba", klankb. 22.00 Strijkork. en solist. 22.45 Avondover denking. 23.00 Nieuws. 23.15 Gram. 23.4024.00 Evangelisatie-uitz. in de Duitse taal. HILVERSUM II, 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Qutre mains. 8,30 Strijkork. 9.00 Gym. v. d. vrouw. 9.10 Gram. 9.35 Pianorecital. 10.00 „Voor de oude dag", caus. 10.05 Morgenwijding. 10-20 Gram. 12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Lichte muz. 13.00 Nieuws. 13.15 Voor de Middenstand. 13.20 Dans- muz. 13.45 Voor de vrouw. 14.00 „Wedloop met het geluk", hoorsp. 15.25 Gram. 15.35 Lichte muz. 16.35 Gram. 17.30 Lichte muz. 17.50 Mil. comm. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 Act. 18.25 Instr. kwintet. 18.40 Pari. overz. 18.55 Voor de jeugd 19.05 Jeugdconc- 19.45 Regeringsuitzend.: Landbowrubriek: 1. Rep. over een landarbeiderskamp in Noord-Hol land. 2. Kunstmatige beregening in de landbouw. 20.00 Nieuws. 20.05 „De Familie Doorsnee". 20.35 „Het hangt aan de muur en het tikt". 21.00 Dans- muz. 21.35 „Leven en laten leven op de weg!", lezing. 21.50 Gram. 23.00 Nieuws en S.O.S-ber. 23.15 Ham mondorgelspel. 23.3524.00 Gram. Wat lezers schrijven Vraag J. C. S. 1) Mijn dochter is 16 jaar geworden en werkt niet. Moet zij ziekenfondspremie betalen? 2) Moet zij nu een rentekaart aan vragen? Antwoord 1: ja, de bode van het ziekenfonds heeft gelijk. Zodra een kind, niet meer schoolgaande, 16 jaar is geworden, moet zij vrijwillig ver zekerd worden, tenminste als ze ook niet werkt; 2) als zij niet van plan is te gaan werken, dan niet. Wil zij wel in een betrekking gaan, dan moet zij een rentekaart vragen bij de Raad van Arbeid. Als 16-jarige werkneemster moeten er voor haar geplakt worden rentezegels van 0.40. Dit bedrag blijft onveranderd tot en met haar 20-jarige leeftijd. Vraag L. K. Ik ben huiseige naar. Vorige week werd de huur verhoogd met 5%. Nu weigert mijn huurder te betalen. Welke maatre gelen kan ik hiertegen nemen? Antwoord: als uw huurder wette lijk verplicht is de 5% huurverho ging te betalen, ontstaat door zijn weigering huurschuld. Deze kunt u gerechtelijk doen invorderen, rr ook kan dit uiteindelijk een reden zijn de woning te doen ontruimen wegens huurschuld, waarvoor u de hulp zult moeten inroepen van een kantongerechtsdeurwaarder. Ook al mocht de huurder aanmerkingen hebben op het onderhoud van het pand, dan nog is hij verplicht te be ginnen met de 5% te betalen, waar na hij een verzoek kan indienen om vervallenverklaring van deze 5%. Dit zal echter eerst onderzocht moe ten worden door de bevoegde instan tie. Invordering kleine schulden kan geschieden door invulling en inle vering op de griffie van het kanton gerecht van de in de boekhandel verkrijgbare formulieren (in drie voud). Vraag D. B. Een werkgever keert dividend uit. Hij houdt daar van behalve belasting en werkloos heidspremie ook premie in voor de ziektewet en ziekenfondsbesluit. In dien nu een werknemer ziek wordt, krijgt hij dan ook ziekengeld uitge keerd met bijberekening van het uitgekeerde dividendbedrag, waar van premie is ingehouden? Antwoord: het was in 1952 en 1953 wel zo, dat geen premie verschul digd was over dividenduitkering, deze regeling is echter ingaande 1 Januari 1954 prijsgegeven. Van die datum af moet wel premie betaald wordon, maar heeft men daarvan geen voordeel by eventuele uitkering Vraag. Hoelang kan men de volgende zaden bewaren: wortelen, sla, radijs, uien en tomatenzaad? Antwoord: overjarig zaad gaat al tijd (sterk) aan kiemkracht achter uit, echter kunt u wortelen en toma tenzaad ongeveer 1 jaar en radijs on geveer 2 jaar bewaren, terwijl sla zaad en uienzaad hetzelfde jaar ge bruikt moeten worden. Vraag H.: Ik heb nl. een ongelukje gehad met mijn nieuwe rode pluche stoelbekleding, daar is melk op ge morst. Ik heb direct geprobeerd met water en een scheutje azijn, maar het is nog zichtbaar. Wat te doen? Antwoord: Probeert u het eens met een sop van synthetisch wasmid del. Vooral niet te nat maken en de omgeving van de vlek eveneens be handelen om kringen te voorkomen. Niet tegen de „draad" in wrijven en goed laten drogen en naborstelen. Vraag P. J. W.: Betreft vraag over ziekteuitkering in verband met het hebben van 2 werkgevers. Antwoord: In geval van ziekte geeft u kennis aan beide bedrijfsver enigingen. Deze regelen de uitke ring onderling, doch het kon ook zijn dat ze ieder voor zich betalen. U geeft natuurlijk wel kennis aan ieder der bedrijfsverenigingen dat u ook by de andere (met naam genoemd) verzekerd bent. Vraag mej. W. R-: Stelt een twee tal vragen over behandeling, voort- kweken enz. van geraniums. Antwoord; 1. Stekken van gera niums moet bij voorkeur plaats heb ben in Augustus, het kan nu echter ook nog wel. Om te stekken snijden we 10 cm lange scheuten af, vlak onder een blad en laten deze enige uren op een beschaduwd plekje liggen om de snijwonden te laten opdrogen. Daarna worden ze in pot jes opgepot in twee delen bladgrond en 1 deel zand. De stekken moeten ongeveer 2 cm in de aarde gestoken worden. In het begin geven we ma tig water, en geen mest. Zodra de stekken gaan groeien krijgen ze meer water, 's Winters moeten dc stekken bewaard worden op een droge plaats niet te koel, doch ook niet te warm. In het voorjaar verplaatsen in grotere potten: ze kunnen diezelfde zomer reeds bloeien. 2. Wat betreft uw tweede vraag gaat u als volgt te werk: in Februari kunnen overwin terde geraniums worden ingesneden, de knoppen gestekt en nis u or voor zorgt dot de bloem er tot September uitgehouden wordt, kunnen zij in de winter bloeien. De kinderen van de „Hongerburcht" (Vervolgverhaal door Tineke) Na het vertrek van de kaperkapitein riep de graaf alle mannen om zich heen. „ik gelóóf dat we zoeven waardevolle gegevens gekregen hebben. We moeten eerst naar het Zuiden tot de hoogte van Midden-Afrika en dan zetten we koers naar het Westen. Voorlopig moeten we zuinig zijn met ons eten en drinken. De tocht zou misschien langer kunnen duren dan we gedacht hebben want de kapitein sprak over een windstil gebied en dat houdt evenveel op als een flinke storm. We moeten dus op alles voorbereid zijn, maar luistert mannen, ik zal u allen vor stelijk belonen. Jullie weten: het gaat om mUn eigen zoon". Als blijk van goede wil gaven de man nen allemaal een hand aan de graaf en daarmee was deze korte toespraak ten einde. De zeilen werden gericht en men ging Zuidwaarts. DE KLUIZENAAR EN ROBERT BIJ DE DWERGEN We laten de keizerlijke boten varen en 3aan weer eens kijken op het eiland bij e dwergen waar de kluizenaar en Ro bert bezig zijn een huis te bouwen met de uitgezaagde kalkstenen, dat geschikt is voor hun lengte, daar de dwergen- huisjes voor hen veel te klein waren. Dat bouwen was een gezellig en vlot werkje. Er hoefden' geen fundamenten gelegd te worden. Zebouwden zo maar op de steenachtige bodem. De stenen waren groot zodat ze vlug opschoten. De klui zenaar deed zijn best en ook Robert hielp wat hij kon. De koning kwam zelf af en toe eens kijken en was zeer tevre den over de vorderingen. Hij wreef zich van plezier in de kleine handjes. Met zulke flinke mannen zou de brug over het meer spoedig werkelijkheid worden. Een keuken hoefden ze niet te bouwen want ze kregen ruimschoots eten van de dwergen en 't was lekker ook. Soms gaf Pedro aan hot kokje een aanwijzing hoe ze de maaltijden een beetje anders ge wend waren en die aanwijzing werd prompt uitgevoerd. Robert zag er zeer gezond uit en had plezier in zijn werk. Toen de hulzen klaar waren moest met het houthakken begonnen worden. De dwergen hadden de steneh bijlen en za gen vlijmscherp geslepen. Daarmee zou den ze de dikste stam best door krijgen. De beide „reuzen" hadden door hun ge hoorzaam en flink gedrag het volle ver trouwen van de dwergen gekregen. Ze mochten zich dan op het eiland overal begeven, zelfs op de hoogste randbergen, vanwaar ze de zee konden zien. Op aandringen van Pedro zou men met de bomen aan de buitenzijde van het randgebergte beginnen, daar immers stonden de hoogste en lijnrechte stam men. Het verslepen van het hout was een probleem op zich. Geen enkele dwerg immers kon daar mee helpen. Pedro stel de voor onder aan te beginnen en de stammen langs de oevers van de zee te vervoeren. De dwergen moesten nu een kanaal graven van het meer naar de zee, om de stammen daar op to vangen. Dit zou een groot werk worden en alle dwergen zouden dan moeten helpen. Maar dat was juist de bedoeling van Pedro, dan waren hij en Robert vrij in hun doen en laten. Ze zouden samen een vlot gaan bouwen en op een gunstig tijdstip zien te ontkomen. Er waren ech ter grote voorbereidingen voor nodig. Ze moesten een zeil hebben, etensvoorraad en het nodige touw. Vol bewondering keken de dwergen naar de - „reuzen" toen het eerste vlot hout gereed was om weg te varen. Het kanaal was nog lang niet klaar zodat de stammen zolang in een haventje kwa men te liggen. „Pedro wanneer maken we nu ons eigen vlot?" vroeg Robert op een avond toe hij moe van het werken naast zijn vriend zat. HU fluisterde het aan zijn oor, bang dat er ook dwergoortjes mee hoorden. Pedro antwoordde niet, maar ge baarde dat het heel gauw zou gebeuren. De gedroogde groenten en vruchten had den ze al dagenlang bewaard in een spe lonk aan de kust. Ook voor het zeil was al gezorgd. Nu nog wachten op gunstige wind. Robert verlangde soms zo naar zijn ouders en zusje. De dwergenkoning gaf een groot feest omdat zijn dochter trouwde en de hele bevolking zat op het grasveld voor het paleis te genieten van de versnaperin gen die zo maar werd uitgedeeld. Dit was de kans voor Pedro en Robert. Het vlot lag kant en klaar onder een overhangende rotspiek. Vanuit de verte klonk het gezang en de muziek toen ze bezig waren het zeil te hijsen. De le vensmiddelen en een kruik drinkwater werden er opgesjord en daar ging het de donkere nacht in. Geen enkele schild- Vrij konden ze de frisse zeelucht inade men. Het nachteUjke briesje speelde in de zeilen. De kleine golfjes kabbelden langs de stammen en op aanwijzing van Pedro koerste men Oostwaarts, 't Was heeriyk vrU te wezen op een eigen vlot. Als er nu maar geen stormen kwamen dan was deze reis een fijne ontspanning na alles wat ze meegemaakt hadden. Geen enkel werktuig hadden ze bij zich. Pedro, die in alles zo knap was, toonde zich ook nu een bekwaam zee man. Overdag richtten ze zich naar de zon en 's nachts naar de sterren, want immer voeren ze maar door, om de beurt slapend. Het ergste wat hun kon over komen was een kaperschip tegen te ko men, want ze waren zonder wapenen. Van de andere kant waren ze geen wel kome buit. Ze waren immers zonder be zittingen. Ze hadden geluk want de stormen ble ven uit. DikwUls deden hun ogen pijn van het zien over die glimmende glin sterende zonovergoten watervlakte. Maar Pedro was op zijn hoede en met de hand beschermend boven de ogen tuurde hij de omtrek af. Een diepe rimpel doorploegde zijn voorhoofd toen hij Robert op twee stip pen wees aan de horizon. Het waren twee boten. Zouden ze hun kant op va ren? Hadden ze nu maar een kijker! Wordt vervolgd. UIT MIJN NATUURDAGBOEK (door Elsje) Ik voelde mij alsof ik in Zwitserland was, heus waar! Ik ben daar wel nooit geweest, maar zo stel ik me dat voor. Recht voor me de groene heuvels met onder aan de voet het dorp en dan mid den tussen al dat groen het witte rust huis Kalorama en dan boven je hoofd de blauwe lucht met de grote dikke witte wolkenplekken. Ik heb wel 10 mi nuten staan kijken. Ik kon er gewoon geen genoeg van krUgen. En dan natuur lijk op zoek naar planten en bloemen. Ik moest onder prikkeldraad kruipen, over greppels en sloten springen maar dat gaf niet, hebbeti moest ik ze. MUn moeite werd dan ook ruim beloond. Met wel 25 soorten kwam ik thuis. Van de helft kende ik niet eens de namen en ik kon toch ook niet alles drogen. De smeerwortel hoorde er natuurlijk by met zijn leuke bloemetjes. Aan het zilver schoon vond ik geen bloempjes, alleen de blaadjes, waarvan de achterkant zil verachtig is, vandaar de naam. Als de zon er op schynt en als 't iets geregend heeft, of de dauwdruppels hangen er op, schittert hét zo leuk. Na door een diepe greppel gewaad te hebben, vond ik het vingerhoedkruid. Ik had altUd gedacht dat deze alleen ge kweekt werd, maar ze stond hier echt in het wild. In de verte zagen we een groot ven of moeras liggen maar 't was te laat geworden om er nog heen te gaan en 't zal nog wel enige dagen duren, want de radio voorspelde vandaag weer enige dagen regen. 17 Augustus. De Bilt had het deze keer goed, want het heeft ontzettend gere gend, maar dat kan geen kwaad, 't Is nu fijn droog, alleen wat winderig en na enig wikken en wegen besluiten we toch om naar die ven te gaan. Ik na tuurlijk met mUn dagboek onder de arm, wat toch wel een heel gesjouw is. Het wordt anders al aardig dik. Wordt vervolgd (door Cobi uit NoordwUk) burg, dit is een stadje in het Zuid Lim burgse heuvelland. Het was die dag mooi stralend warm weer, eigenlUk te warm vooral toen we heuvel op, heuvel af moesten lopen. Met de bus kwamen we al vroeg in Valkenburg aan, maar het was er al zeer druk. We konden haast niet lopen in de nauwe straatjes en voor de souvenirwinkeltjes dromden veel mensen die de doorgang versperden. Ge lukkig hadden we broodjes en drinken bij ons, want we zagen geen kans om er gens in een café een plaatsje te krijgen. Al wandelend kwamen we langs het die renpark. Een groot reclamebord kon digde aan dat om 3 uur de gedresseerde dieren gevoederd zouden worden en we besloten dat te gaan zien. Omdat het zo ontzettend warm was, bleven we zo'n beetje in de buurt wandelen om toch vooral op tijd te zUn. maar toen we onze kaartjes genomen hadden bleek het ook hier al zo goed als vol te zUn. Met veel moeite en dringen kregen we nog een zitplaats al was het achteraan. Vanzelf sprekend kregen de kinderen de plaatsen vooraan, wij konden immers gemakke- hjk over hen heen ldjken. Het jonge volkje was heel rumoerig, maar onder het glazen dak was het ook zo warm. EindelUk klonk een bei en het geroeze moes hield op. Een paar gedresseerde inflen vertoonden hun aardige kunstjes, daarna de apen, toen een paar beren en eindelUk als slotnummer het optreden van vier jonge leeuwen. Twee oppassers plaatsten vier stand blokken neer, voor iedere leeuw één. Eerst kregen we nog uitleg, dat een leeuw in gevangenschap pas gedresseerd kan worden als hU 1 jaar oud is en dan gaat het van lieverlede heel langzaam. Deze leeuwen waren nog geen VA jaar oud, zodat ze het nog niet zo ver in de dressuur gebracht hadden. We wachtten vol spanning en vooral de kinderen, die vooraan zaten waren ongeduldig om de leeuwen te zien. EindelUk ging er een poort open en keurig achter elkaar lo pend. de koppeh omlaag, kwamen de ko- ninklUko dieren binnen. Een huivering ging door allen heen bij het zien van die vervaarlUke tanden. Maar toch hoefde niemand angst te hebben want zy zaten veilig achter ijzeren tralies. De oppasser liep zonder vrees tussen de dieren door en wees heel kalm met zijn zweep, aan ieder vari de leeuwen hun plaats op het houten blok. Heel gehoorzaam voldeden ze aan het bevel en het was een komisch gezicht die vier helden van de wilder nis daar te zien tronen op het fel ge kleurde blok, de kop omhoog en de voor poten gestrekt omlaag. We keken alle maal aandachtig toe wat er nu zou gaan komen. Op dat moment flitste een felle lichtstraal door het glazen dak en on- middelUk daarop ratelde een geweldige donderslag door de ruimte. De leeuwen, geschrokken door het plotselinge lawaai, vergaten aan hun oppasser te gehoorza men. ze stonden van hun blokken op, openden hun grote muilen en hieven alle vier tegelijk een vreselUk gebrul aan. De consternatie was groot. De kin deren begonnen te huilen en wilden weg en de moeders deden hun best om ze zoet te krUgen. Wij konden niet heen of weer door de volte, we zaten gewoon ingemetseld en keken wel een beetje angstig toe, De oppassers, wit van schrik door dit onverwachte gebeuren, behiel den hun kalmte. Vanuit een klein wa gentje, dat ik nu pas ontdekte in een hoekje van het hok, prikte de oppasser een paar enorme lappon bloedend vlees en duwde in iedere leeuwenmuil zo'n lap, terwUl de andere oppasser hun be wegingen goed gade sloeg. Het gebrul hield op, de muilen sloten zich en het bloed droop lungs hun baarden. Toen waren ze pas rustig en lieten zich ge dwee naar hun hok brengen. Van een voorstelling was natuurlijk geen sprake meer. Heel langzaam vonden we een uitweg naar buiten waar we weer ruimer konden ademen, maar waar de regen met bakken de lucht uit viel. Gelukkig kon den we nu een tafeltje bemachtigen en weldra zaten we achter een heerlijk glaasje sinas te bekomen van de schrik, want dat we geschrokken waren, kun nen jullie wel bcgrUpen. EEN PRETTIGE VERJAARDAG IN DE VACANTIE (door Joke Jansen, Alphen) Soms is het helemaal niet prettig om In de vacantie jarig te zyn. De meeste vriendinnetjes en nichtjes zyn dan op vacantie en mijn verjaardag, tenminste het feestje, werd dan uitgesteld tot na de vacantie. Maar deze keer trof het heel gelukkig, de meeste kinderen wa ren thuis en omdat het zulk mooi weer was zouden we een tuinfeest houden. Al dagen te voren waren we in de weer met het plakken van vlaggetjes en slin gers om de tuin te versleren. Moeder kocht een paar lompions, die in de bo men opgehangen zouden worden. Mijn oudste broer lakte de tuinmeubelen wat op zodat alles er tip-top uitzag. Einde lijk was het dan zo ver, dat wil zeggen we zaten de avond te voren om de radio geschaard teneinde de weerberichten te beluisteren want vader had die dag al eens veelbetekenend naar de lucht geke ken. Er zou verandering komen ln het weer, zei hU- „Aanmerkelyk koeler en buiig", zei de radio. Zou dit even een tegenvaller zUn. Hoe moest dat nu met onze verslering, die al om de struiken en boompjes geslingerd was? „Wie weet, valt hot nog wel mee", meende moeder. „We hebben al zoveel dagen mooi weer gehad, 't Zou toch wel toevallig zijn, als 't nu juist morgen re gende". De radio had golUk. De volgende mor gen plensde de regen en de lucht zag egaal grijs. Geen stukje blauw. We ke ken uit het raam cn zielig triest hingen de vlaggetje slap omlaag en de slingers slierden in stukjes aan do tnkken. Het plaksel was losgeweekt. Een gezellig ontbyt maokte alles weer een beetje goed cn wc hoopten tegen alles in, dat het weer nog zou opknap pen. 't Bleef echter regenen cn de vrien dinnen kwamen met regenjassen en natte pakjes in de handen bij ons. Het hele feestprogramma moest veranderd wor den en alleen het zonnige gezicht van moeder monterde ons allen op. Eerst werden we allemaal onthaald op een stukje zelfgebakken taart en limonade en onder de hand liepen we wel tien keer naar het raam om te zien of de lucht opklaarde, 't Bleef miezeren,. „Ik weet wat", riep onze mams, „jul lie gaan naar de zolder en duiken in de kast waar veel kleren hangen, die niet meer godragen worden. Ieder van jullie zoekt een pakje uit, verkleedt zich on draagt of zingt een versje voor". Dat was een reuze idee. We holden naar bo ven en weldra was de kast leeg cn de grond vol kleren. Ieder graaide en paste een blousje, rok of manteltje. Ook oude hoedjes waren er genoeg, 't Duurde een hele tijd eer ieder een aardig pakje aan had. Onder onbedaarlUk gelach hebben we staan pussen en toen mijn oudste zus met een stukje rood krijt onze gezichten wat opschilderde hadden we helemaal plezier. Mijn nichtje Toos had een hoed met veertjes op haar paardenstaartje en een lange sleepjurk aan. 't Was geen ge zicht. Telkens verwisselden we van kle ren omdat we meenden dat iets anders ons beter paste. Tenslotte waren we klaar en onder het zingen van: „Ik heb mUn wagen vol geladen", dansten we de trap nf, Wat hebben we die middag toch een pret gehad en niemand vond het meer erg, clot het zo regende, 't Was veel te vroeg etenstyd. De volgende week komen do andere verhaaltjes aan de beurt. Dag klndurs. TANTE JO EN OOM TOON

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1955 | | pagina 11