De heren W. Caro en J. Duindam
ontvingen veel waardering voor
hun werk in de L. V. B.
"AKKERTJES"
Ernstig gewond
door vunrwerk
65-jarigen mogen
blijven bij P.T.T.
Russen waren opgetogen over
Nederlandse bloemen
Gouden K. N. V. B.-medaille
voor de heer J, Duindam
DONDERDAG 8 SEPTEMBER 1955
DE LEIDSE COURANT
VIERDE BLAD - PAGINA 1
Eduard van Beinum
niet naar Amerika
Alleen als gastdirigznt
Op het verzoek van het Philhar-
monisch Orkest te Los Angeles om
zijn vaste dirigent te worden, is de
dirigent van het Concertgebouwor
kest, Eduard van Beinum, niet inge
gaan. Ook andere aanbiedingen van
dezelfde strekking uit Chicago, Holly
wood en New York, heeft de heer
Van Beinum van de hand gewezen.
Wel zal hij in de winterseizoenen voor
een langere periode als gastdirigent
in Amerika optreden.
Een „grapje"
Dat vuurwerk (ook) in handen van
kinderen een zeer gevaarlijk speel
goed blijft, bleek gisteren weer eens
op tragische wijze tijdens de winkel
week te Uithuizen.
Enkele -kleine jongetjes wilden
een „grapje" uithalen en gaven een
klein meisje een „zuurtje", dat het
kind dankbaar in haar mond stak.
Het zuurtje was echter een knal
erwt en toen het meisje op het ver
meende snoepgoed beet, kwam het
in haar mond tot explosie.
Hevig bloedend moest het meisje
bij een arts binnengebracht worden.
Oud-gouverneur
naar de kelder
De geschilderde portretten van de
gouverneurs-generaal, die Neder
lands Indië hebben bestuurd en die
voor de souvereiniteitsoverdracht de
paleizen in Buitenzorg en Batavia
sierden zijn opgenomen in het depot
van de historische afdeling van het
Rijksmuseum te Amsterdam.
Wegens plaatsgebrek in de histori
sche afdeling van het museum zijn
de schilderijen van genoemde gou
verneur^ in de kelders van het ge
bouw ondergebracht.
Personeelstekort:
Vandaag zullen in het georgani
seerd overleg in P.T.T.-zaken enige
problemen ter sprake komen, waar
bij de volgende besluiten in overwe
ging worden genomen:
P.T.T.-personeel mag na de pen
sioengerechtigde leeftijd (65) aan
blijven tot de 68-jarige bereikt is.
Gerepatrieerden uit Indonesië zul
len nog tot hun vijftigste jaar in de
administratieve dienst van de P.T.T.
kunnen worden opgenomen. Bij de
postkantoren kan personeel worden
aangenomen tot de leeftijd van veer
tig jaar.
Al deze besluiten zijn nodig, om
dat op een of andere manier aan het
grote personeelstekort bij de P.T.T.
het hoofd moet worden geboden.
Vurige grijsaard
In 1950 is een 84-jarige inwoner
van Drachtstercompagnie door de
Leeuwarder rechtbank tot drie jaar
gevangenisstraf veroordeeld wegens
opzettelijke brandstichting in zijn wo
ning; verdacht ontkende toenmaals
hardnekkig.
Daarna kwam hij nog met de justi
tie voor een ander feit in aanraking
en nu zit hij weer preventief.
Een andere gevangene had in het
huis van bewaring meegedeeld, dat
de oude baas hem zou hebben aan
gezet tot brandstichting in de boer
derij van mej. A. Zijlstra te Doezum;
deze boerderij ging toen geheel in
vlammen op. Enkele weken later
brak er brand uit in de woning van de
heer H. Chievink, maar daar kon de
bewoner tijdig ingrijpen.
De oude man is inmiddels voor de
officier van justitie geleid en na ver
hoor, waarbij hij ook nu weer ont
kende, in het huis van bewaring op
gesloten.
IN DE RIJ VOOR INZENDING
A.J. Verhage uit
Moskou teruggekeerd
Vol lof over de Russische gastvrij
heid is gisteravond dr. A. J. Verhage
uit Wassenaar, voorzitter van het be
drijfschap voor sierteeltproducten en
voorzitter van de vereniging „De Ne
derlandse Bloemisterij", per vliegtuig
uit Moskou op Schiphol teruggekeerd.
Samen met de heer A. 3. Stemerding
uit Den Haag, was hij met een Rus
sisch toestel naar Praag en vandaar
per KLM doorgereisd.
Deze twee Nederlandse vaklui uit
de bloemenwereld hebben in Moskou
een bloemeninzending verzorgd op
een grote Russische bloemententoon
stelling, die in een onderaardse hal
van een niet meer gebruikt metro
station werd gehouden. De heer Ste
merding trad op als arrangeur van
de gesneden bloemen, 300 kg. in totaal
die per vliegtuig naar Moskou waren
gezonden en evenals de passagiers in
Praag van toestel moesten verwisse
len.
Deze inzending (de enige uit het
buitenland) is tot stand gekomen als
gevolg van een speciale uitnodiging,
afkomstig van de voorzitter der bota
nische tuinen in Moskou, die het
vorig jaar als lid van een Russische
agrarische delegatie ons land bezocht.
„Wij hebben er met onze inzending,
bestaande uit gesneden bloemen, zoals
Rozen, Anjers, Chrysanten, Gerbra's
en Orchideeën, een enorm succes ge
had, geloof ik", zei de heer Verhage
gisteravond op Schiphol. „De kranten
stonden er vol van, ze publiceerden
ook foto's. In het Russische bioscoop
journaal was een aparte kleurenfilm
opgenomen van onze bloemen. De
bloemententoonstelling zou slechts
4}4 dag duren, maar werd 3 dagen
verlengd en men vertelde ons, dat
dit alleen gedaan werd, omdat de
belangstelling voor de Nederlandse
bloemen zo groot was. Inderdaad
stonden de mensen uren in de rij, ook
in de expositie, omdat men eenvou
dig niet bij onze afdeling kon komen,
zo druk was het".
Handel.
Onze landgenoten waren bij hun
aankomst op het vliegveld bij Moskou
o.a. verwelkomd door de tweede
burgemeester van Moskou, de heer
Tichomirov. Ze waren 14 dagen de
gasten geweest van de stad Moskou,
hadden gedurende die tijd een auto
met chauffeur en een vrouwelijke
tolk, een gehuwde 22-jarige Russische
studente, die behoorlijk Engels sprak,
tot hun beschikking gekregen.
De heer Verhage heeft er nog een
zakelijke bespreking gevoerd met de
vice-president van het Russische mi
nisterie van buitenlandse handel over
mogelijke bloemen import in de Sow-
jet-Unie, zij het dan in een ver ver
wijderde toekomst. Het is 35 jaar ge
leden, dat de laatste bloemen naar
Rusland werden geëxporteerd. Maar
mocht het algemene klimaat voor dit
soort handel wat gunstiger worden
(en de hoge Russische vertegenwoor
diger van het ministerie van handel
zeide dit vurig te hopen) dan zou hij
in de eerste plaats zijn oog op Neder
land laten vallen.
In .technisch opzicht kunnen de
Russen van de wijze, waarop Neder
land zijn bloemen etaleert, nog heel
wat leren, aldus de heer Verhage.
Ook wat de bloemen zelf aangaat,
heeft Nederland nog een voorsprong.
Onze „bloemen-ambassadeur" had de
indruk, dat men in Moskou slechts
buitenplanten kweekt en van kas
planten nog niets weet.
HARTELIJK AFSCHEID
Op wel zeer overtuigende wijze is
gisteravond bij het afscheid van de heer
W. Caro als voorzitter van de afdeling
Leiden van de KNVB gebleken welk een
bijzondere plaats deze functionaris,
thans ere-voorzltter van de afdeling, ge
durende de laatste kwarteeuw in het
Leidse voetballevcn heeft ingenomen.
Van alle kanten uit de rijk geschakeerde
voetbal-organisatie werd de scheldende
heer Caro welverdiende lof toegezwaaid
en in die lof deelde mede de beer J.
Duindam, die gedurende 25 Jaar eerst de
Katholieke bond, daarna de Leidse Voet
balbond heeft gediend en deswege op
deze avond vereerd werd met de gou
den medaille van de KNVB.
De heren W. Caro en J. Duindam wa
ren gisteravond met hun echtgenoten
door de heer E. J. Velthuyzen per auto
van hun woningen gehaald en konden in
de geheel gevulde foyer van de Burcht,
fleurig versierd met bloemen, worden
binnengeleid, waar de heer A. A. C.
Dusée deze afscheidsavond opende met
een woord van welkom tot de aanwezi
gen. waarbij hij mededeelde, dat het be
stuur van de afdeling gemeend had deze
receptie aan de scheidende bestuursleden
te moeten aanbieden.
Als eerste spreker trad daarna de heer
J. C. van Schaik. wethouder voor onder
wijs en sportzaken, als loco-burgemees
ter voor de microfoon, die zeide, dat
een afscheid altijd een zekere weemoed
in zich heeft, doch het was spr. toch een
groot genoegen om hier aanwezig te
mogen zijn bij een zo belangrijke ge
beurtenis in beider leven voor de orga
nisatie. die zij zo goed en zo lang heb
ben gediend, dat ook het gemeentebe
stuur daarvoor zijn dank wilde uitspre
ken.
Voetbal spreekt meer dan ooit tot de
mensen, maar veel minder de bestuurs
organisatie. die het mogelijk maakt, dat
het voetbal zich kan ontplooien. Deze is
daarom veel minder spectaculair dan het
voetbal zelf, maar evenzeer nodig.
Er is voor de heer Caro heel wat zelf
opoffering nodig geweest om de steeds
groeiende bond te leiden, maar hij heeft
het uitstekend gedaan, altijd even rustig,
klaar en eenvoudig. Spr. begreep daar
om ten volle de grote waardering in de
LVB voor het werk van de heer Caro,
die altijd onopvallend zijn taak heeft
vervuld, waarvoor spr. en het gemeen
tebestuur de grootste bewondering heb
ben gehad en waarvoor de gemeente ten
slotte zeer dankbaar is, omdat veel en
nuttig werk is gedaan voor deze tak van
het gemeentelijk bestel.
Ook ten aanzien van het door de heer
Duindam verrichte werk sprak weth.
Van Schaik woord en van dank.
Namens de KNVB werd het woord ge
voerd door de heer A. Schroder, die er
op wees, dat beide scheidende bestuurs
leden avond aan avond zijn bezig ge
weest met de opvoeding van de Jeugd
waarvoor zij de dank van tienduizender
heben verdiend.
Vaak is gezegd, dat kleine afdelingen
geen reden van bestaan zouden hebben,
maar niets is minder waar. Hetgeen hier
in de afgelopen 25 jaar Is verricht ls
daarvan het beste bewijs.
Bij dit afscheid moest het niet in de
eerste plaats weemoed zijn, doch dank
baarheid, die beiden moest bezielen, om
dat zij zo lange jaren hebben mogen
medewerken aan de opvoeding van de
Jeugd.
Namens de bond bracht spr. de heer
Caro hartelijk dank en uitte hij de
grote waardering van het bestuur voor
zijn voortreffelijk werk om te besluiten
met de wens, dat hij nog vele jaren met
voldoening op de resultaten van zijn
werk zou mogen terugzien.
De heer Duindam, aldus vervolgde spr.
heeft het bescheidener gedaan, maar niet
minder verdienstelijk, vooral waar hij
de zorg der jeugd op zich had genomen
en daarom is de dank van de KNVB niet
minder groot
De heer Caro kon de KNVB niets meer
aanbieden, omdat hij alle onderscheidin
gen van de bond heeft gekregen. Het was
spr. evenwel een groot genoegen de
heer Duindam de gouden medaille van
de bond te kunnen opspelden. (Applaus)
Het was met enige schroom, dat de
nieuwe voorzitter, mr. J. J. de Jongh,
nog geen week titelhouder, thans het
woord nam om een afscheid te richten
tot functionarissen, die meer dan 25 jaar
voor de bond hebben gewerkt. Spr. ging
daarbij nog eens de looobaan van de
heer Caro na en zeide, dat hij hem het
afgelopen jaar heeft leren kennen als
een man met zuiver objectief oordeel
ter behartig ng van de belangen der
verenigingen.
Als aandenken voor zijn werk bood
spr. de heer Caro enkele gramofoonpla-
ten aan, terwijl mevr. Caro bloemen ont
ving.
Tot de heer Duindam zeide spr., dat
ook zijn werk in de LVB door allen
zeer gewaardeerd is. Het hem verleende
erelidmaatschap vond spr. daarvan het
beste bewijs. Spr. verheugde zich erover,
dat de heer Duindam zijn werk in de
strafcommissie nog niet geheel zou los
laten, terwijl hij grote dank verdient
als jeugdleider.
Spr. bood hem vervolgens een sche
merlamp aan. terwijl mevr. Duindam
eveneens bloemen ontving.
Nog meer sprekers.
Nadat vervolgens het woord gevoerd
was door de heer J. Bijlo namens de
afd. Rotterdam mede namens de heer
Rolsema voor het Zaterdagvoetbal (on
der aanbieding aan beiden van een te
gel), door de heer H. Ponstee namens de
afdelingen Haarlem, Noord Holland en
Amsterdam, allen deelnemers in het
Vierbondentournooi, door de heer J.
Bakker namens de afd. Noord Holand en
de heer J. Questro namens de afd. Den
Haag, was het woord aan de heer F. van
Waveren, die sprak voor de verenigingen
in de LVB.
Terecht waren hier, naar spr. zeide.
veel woorden van waardering gericht tot
de scheidende bestuursleden, want spe
ciaal door het werk van de heer Caro
was hier een organisatie opgebouwd, die
voor velen een voorbeeld mag genoemd
worden. Zijn heengaan betekent onge
twijfeld een verlies voor de bond, want
zijn opvolger mist de ervaring, die de
heer Caro als leider heeft gehad. De
Leidse Bond was gegroeid als iets van
hemzelf, als een gedeelte van zijn le
venstaak. Daarvan scheidt men niet gaar
ne, maar dat maakt ook, dat de vereni
gingen trots kunnen zijn op het werk,
door hem verricht.
Als blijk van waardering voor het
vele werk, door de heer Caro voor het
oetbal in Leiden en omgeving ver
richt, bood spr. hem namens de ver
enigingen een pickup met versterker en
'n viertal gramofoonplaten aan.
Verder noemde spr. de heer Duindam
een van de stille werkers, die mede
werkte aan de hechte opbouw van het
gebouw, dat tot stand is gekomen. Een
schemerlamp en een zilveren sigaren
doos vertolkten mede de dank der ver
enigingen, terwijl de echtgenoten van
beide heren met een doos bonbons wer
den verrast.
Tenslotte spraken nog de heren J. C.
F. Koers namens de Leidse Sportstich
ting, W. M. Offringa namens de Com
missie Jeugdvoetbal en Th. W. v. d.
Klugt voor de Centr. Organisatie van
Scheidsrechters, die allen hun woorden
eveneens van geschenken vergezeld de
den gaan.
Dankwoorden.
Hierna sprak de heer Caro woorden
van dank en met gemengde gevoelens
begon hij aan zijn laatste speech voor
de vergaderde LVB-ers.
Spr. wierp dan een terugblik in het
Waarom toch?
helpen direct t
(Advertentie).
verleden, memoreerde, dat hij sinds
1911, dus 44 jaar aan „sport" heeft ge
daan zonder zelf ooit lo voetballen.
Met weemoed nam spr. thans afscheid,
doch hij meende, dat het niet goed was,
dat men te lang in functie bleef. Het
deed spr. genoegen, dat er de laatste
vler-vijf jaar verschillende jongeren in
het bestuur waren gekomen. Onder lei
ding van mr. de Jongh kan de LVB een
goede toekomst tegemoet gaan.
Het werk in het bestuur was voor
spr. steeds prettig geweest en spr. had
veel woorden van lof gehoordHij
hoopte er een goed deel van verdiend
te hebben.
Hij bracht voorts een woord van dank
voor de lof aan zijn echtgenote en voor
de geschenken en eindigde met de
wens, dat het de afdeling tot in lengte
van dagen goed moge gaan.
De heer J. Duindam dankte vervol
gens in de eerste plaats het bestuur van
de KNVB voor de hom verleende on
derscheiding en de LVB-verenigingen
voor het ere-lidmaatschap. Tevens
dankte hij hartelijk voor de aangebo
den geschenken.
Er waren voorts brieven en telegram
men binnengekomen van B. en W. der
gemeenten Alphen a. d. Rijn en War
mond, van de afdelingen Amsterdam en
Gouda en van de commissaris van poli
tie. de heer J. Dreeuws.
Het was een hartelijke afscheidsavond,
welke nog lang in dc herinnering zal
blijven.
Op deze foto ziet men de heer A. Schrö-
der, afscheid nemend van de heer J.
Duindam cn hem dankend voor alles
wat hij voor het voetbal cn de voetbal
lers in de afgelopen 25 jaar heeft gedaan.
SPORT
KLAVERJASSEN
KAMPIOEN VAN NEDERLAND.
De wedstrijden om het kampioen
schap van Nederland werden gespeeld
in het hoofdbureau van politie in Den
Haag.
De kampioen van Leiden, L.B.F., wist
in de 2e ronde een voorsprong te nemen
op Rotterdam en den Haag van resp.
500 'en 1000 punten, doch móest tegen
Rotterdam het onderspit delven met
ruim 1500 p. verschil.
Kampioen van Nederland werd:
ERMAF, Rotterdam; 2e Wilson, den
Haag; 3e L.B.F., Leiden.
De kampioen kwam in het bezit van
een fraaie beker, terwijl de overige
twee een klein bekertje kregen.
De organisatie, welke in handen was
van de N.B.F. was voortreffelijk, terwijl
de publieke belangstelling zeer groot
was. De heer J. v. d. Blom uit Leiden,
Federatiebestuurder, huldigde de kam
pioen en namens F.V.K. bood hij een
fraaie bloemenmand aan.
LEIDEN EN OMSTREKEN.
De indeling van de competitie 1955—
1956 is als volgt:
le klasse A: T en D; Oosthoek; SLF;
LBF; Groenoord; MDS; ODR; DSB;
Zaalberg; Krantz DKB.
le klasse B: DSB II AWS I; T en D II;
MDH I; SLF II; Groenoord II; LBF II;
PVH I; DJM I; MDS II.
2e klasse A: Krantz II; 't Centrum I;
SLF III; C en H I; DSB III; Groenoord
III; ODR II; de Waard I; DKB II;
MDS III.
2e klasse B: DSB IV; DSB V; PVH
II; Groenoord IV; Oosthoek II; C en H
II; DJM II; DKB III; T en D III.
VOETBAL
DE ENGELSE LEAGUE.
De uitslagen van de wedstrijden, ge
speeld voor de Engelse League, lulden:
Eerste divisie: Bolton Wanderers-
Cardiff City 40; Manchester United
Everton 21; Preston North End
Charlton Athletic 22; West Bromwlch
AlbionNewcastle United 11.
Tweede divisie: FulhamNotts Coun
ty 1—1; Lincoln City—Hheffield Wed-
OM DE EUROPA-BEKER.
In de wedstrijdenrceks om de Europa
beker heeft de Hongaarse club Voros
Lobogo met 63 gewonnen van het
Beyglsche Anderlecht. Bij de rust ston
den de Hongaren met 3—2 voor.
SCHEIDSRECHTERS VER. L. EN O.
De scheidsrechtersvcreniglng „Leiden
en Omstreken" beRint het nieuwe le
zingen-seizoen a.s. Maandagavond met
een causerie van de heer A. E. van Wel-
zenes uit Rotterdam. oud-ASC-er. Hij zal
een en ander mederiolen over zijn voet
bal-ervaringen. De bijeenkomst vangt te
8 uur aan.
CÜ i Ejf de vrolijke speurder^
EEN HUMORISTISCHE DETECTIVE-ROMAN
door JOHAN BERNDT
36)
„Beste jongen dat is heel gewoon. 1
Dergelijke rommel wordt kunstmatig 1
opgezweept.... tot op een ogenblik 1
de hele boel als een kaartenhuis in-
een zakt! Let maar opeen dezer
dagen beginnen ze te zakken en een
maal zover, ploffen ze als lood in de
diepte in hoogstens drie dagen zijn
ze volkomen waardeloos van de
markt verdwenenen dat kost je
geld!"
Reggie begon voor het eerst iets
onbehaaglijks te voelen; hij keek
Harold twijfelachtig aan en wreef na
denkend langs zijn neus. Als zijn
vriend het werkelijk eens bij het
rechte eind had
„Je maakt me benauwd, ouwe Job!",
zei hij een weinig benepen.
Harold dacht zwijgend na; hij zocht
een oplossing.
„Weet je wat, Reggie..., ik zal
morgenochtend direct nog eens pra
ten met mijn patroon over deze kwes
tie. Misschien.... je kunt nooit we
ten heb ik het verkeerd. Ik zal
je zo spoedig mogelijk het resultaat
van mijn besprekingen laten weten".
Hoofdschuddend begaf Harold zich
die avond naar huis.
Inderdaad was het eerste, wat hij
de volgende dag deed, zijn patroon
aanklampen en hem advies vragen
inzake de Shenley-aandelen. Het ant
woord klonk zeer definitief.
„Als u soms plan hebt zulke pa
pieren te kopen, zou ik u raden een
zenuwarts te consulteren; in dit ge
val twijfel ik sterk aan uw gezond
verstand!"
Harold haastte zich uit te leggen,
dat niet hij, maar een vriend voor
een dergelijk onderzoek in aanmer
king diende te komen.
Het verdere commentaar was niet
zeer vleiend voor Reggie en gaf Ha
rold stof tot neerslachtige gevolg
trekkingen
Onmiddellijk na het onderhoud bel
de hij dus het nummer van „Argus"
op; hij kreeg Hoodson aan de tele
foon en vroeg dringend Reggie te
spreken.
Tot zijn grote teleurstelling deelde
Hoodson mede, dat Reggie juist een
half uur tevoren was vertrokken voor
een nieuwe opdracht; het doel van
zijn reis wist hij niet. Mijnheer Fel-
ham was overhaast met zijn cliënt
weggegaan en had inderhaast be
loofd, dat hij bij aankomst bericht
zou zenden.
Harold beet zenuwachtig op de vin
gers; er zat niets anders op dan te
wachten tot Reggie iets van zich liet
horenHij sprak met Hoodson af
dat deze hem terstond zou bellen,
wanneer hij Reggie's verblijfplaats
was te weten gekomen.
Daarna legde hij de telefoon op de
haak en werkte de hele dag zeer v(er-
;strooid, steeds opziend als de telefoon
rinkelde.
Doch bij sluitingstijd van het kan
toor wist hij nog steeds niets en
Hoodson moest hem teleurstellen bij
navraag; Reggie had nog geen taal
of teken gegeven!
's Avonds ging hij naar het bureau
van „Argus" en wachtte in gezelschap
van Hoodson oip bericht.
Eindelijk werden beiden uit de
spanning verlost door een telegram;
Hoodson scheurde het haastig open
en liet Harold de inhoud zien: Reggie
seinde, dat hij zich in hotel „Burling
ton" te Dover bevond en de volgende
morgen naar Calais zou vertrekken,
om van daaruit naar Parijs door te
reizen.
Onverwijld zond Harold aan dit
adres een telegram:
„Dringend: Verkoop Shenley-aan
delen, niet safe! Harold".
Het was zeven uur, toen Harold het
telegram afgaf; om half tien ontving
hij het antwoord uit Dover:
„O.K. Dank voor advies. Volg je
raad. Reggie".
Harold slaakte een zucht van ver-1
lichting. Onder de beurskoersen ston
den de Shenley's genoteerd op 151;
binnen enkele dagen, wellicht morgen
konden de dingen vallen. Reggie zou
ze nog juist op tijd kwijt zijn en er
zopder kleerscheuren afkomen!
Het ging precies, zoals hij verwacht
hadtwee dagen nadien begonnen
de koersen der Shenley-Oeganda-
Diamond-Corp. te zakken; van 154
daalden zij op 144, daarna tot 103.
Het werd een débacle.... binnen
een week ploften de Shenley's in
duizelingwekkende vaart naar de af
grond; op Viy2 bleven ze hangen
practisch waardeloos!
Harold wreef zich verheugd de han
den; hij nam zich voor, zijn vriend
bij het weerzien eens flink het ge
vaar voor ogen te houden, dat hij had
gelopen! Reggie bevond zich nog
steeds in Frankrijk. Mocht hij de
couranten bijhouden, dan zou hij on
getwijfeld ook met veel belangstel
ling de artikelen lezen over de grote
zwendel der Shenley-Oeganda-Dia-
mond-Corp., welke in lange kolom
men met vette kappen werd onthuld!
Soms gebeuren er in het leven din
gen, die wij anders alleen maar dro
men Een wonder, dat niemand
had kunnen voorzien, voltrok zich en
zette heel de financiële wereld op
stelten. Er doken vreemde geruchten
op, die spoedig vastere vorm aanna
men. En eindelijk werd het officieel
bekend: op de concessievelden der
Shenley-Oeganda-Diamond-Corp. wa
ren diamanten gevonden! Aanvan
kelijk werd het bericht als een canard
opgenomen; weer een onfrisse ma
noeuvre, om de goê-gemeente zand
in de ogen te strooien!
Doch spoedig kon men de waarheid
van het bericht niet meer loochenen,
inderdaad bleek het geen fantasie,
maar tastbare werkelijkheid: de ont
ginning der gebieden in Oeganda
leverde buitengewoon rijke vondsten
op. Zelfs moest men constateren, dat
de gewonnen stenen van ongewone
grootte en zuiverheid bleken!
Een orkaan suisde via de pers door
de Beurs.... het leek, of er geen
andere aandelen moer bestonden dan
Shenley's! Uit hun sluimer van 17 J4
sprongen ze op 200, 280, 3Ó0! De glo-
rieuse Phoenix-vlucht der gerehabi
liteerde aandelen hield aan; zij be
reikten de 500 en nóg was de vaart
niet te stuiten
De Beurs trilde.
Harold duizelde.
Met bevende vingers sloeg hij de
koersen op en voelde steeds dieper
wanhoop bij het stijgen der Shenley's.
Hoe moest hij Reggie straks, bij zijn
thuiskomst, onder de ogen komen
Een mooi koopje had hij zijn vriend
geleverd! Hij maakte berekeningen
en "kwam tot de conclusie, dat hij
Reggie een klein fortuin door de neus
had geboord met zijn goedbedoelde
raadgevingen en waarschuwingen
