DE STER VAN DE WEEK
met melk meer mans
%em
A
Ook St. v. cL Arbeid wijst
algemene loonronde af
Spoelknecht sloeg collega dood
en wordt krankzinnig verklaard
Rijwielkartel
aangepakt
Exploderende bromfiets
bracht zware verwonding
ZATERDAG 3 SEPTEMBER 1955
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 3
SP
Publicatie Nederlands Zulvelbureau, 's Gravenhoge 29
Vacantietoeslag 4 pet.
De Stichting van de Arbeid waar
in zowel werkgevers als werknemers
zijn verenigd, heeft de regering doen
weten, dat zij het regeringsstand
punt tot afwijzing van een algemene
loonronde deelt. Dit om de rust in
lonen en prijzen te handhaven.
Ook een bedrijfstaksgewijze in te
voeren loonsverhoging wordt afge
wezen, zeker zolang het rapport van
de Sociaal-Economische Raad hier
over niet ontvangen is.
De Stichting van de Arbeid heeft
Vrijdagmorgen over haar standpunt
beraadslaagd en het resultaat hier
van in een schrijven aan de regering
vastgelegd.
Met de regering wil de Stichting
de S.E.R. uitnodigen tot het uitbren
gen van een speciaal rapport over de
toekomstige loonpolitiek op langere
termijn, waarin de gevolgen van een
nieuwe huurverhoging na de verkie
zingen van 1956 en van de invoering
der algemene ouderdomsverzekering
verdisconteerd zullen moeten we
zen.
Vacantie.
Het bedrijfsleven kan, aldus ver
volgt de Telegraaf, in het algemeen
meegaan met de door de regering
geopperde verhoging van de vacan-
tietoeslag van 2 tot 4 pet. van het
jaarsalaris en van het aantal vacan-
tiedagen van volwassen werknemers,
zodat deze negen aaneengesloten va-
cantiedagen en zes snipperdagen zul
len krijgen.
Dit dient evenwel ter beoordeling
van het College van Rijksbemidde
laars alleen ingevoerd te worden in
bedrijven, waarin Werkgevers en
werknemers het hierover met elkaar
eens zijn, wanneer er geen prijsver
hogingen te duchten vallen van deze
met een 3 pet. loonsverhoging gelijk
te stellen verruiming en wanneer dit
in nieuwe c.a.o.'s wordt vastgelegd.
Een bericht, door de N.C.R.V. om
geroepen, als zouden de werkgevers
de mogelijkheid van een welvaarts-
Het zilveren jubileum van het
eerste bedrijfspensioenfonds in ons
land, nl. dat van het Grafische Be
drijf eind vorig jaar gevierd met
een reis van de ruim 2590 gapension-
neerden met hun echtgenoten naar d(
hoofdstand en een uitkering van een
extra-week pensioen is aanleiding
geweest voor de pensioentrekkers het
bestuur van de Grafische Bedrijf-
fondsen te Amsterdam een huldeblijk
aan te bieden.
In het gebouw van de fondsen aan
de De Lairessestraat te Amsterdam
is gisteren in de hall een reliëf van
de beeldhouwer Jan Wolkers onthuld
en namens de gepensionneerden aan
het bestuur overgedragen door de
heer A. Jannink uit Amsterdam.
De plaquette beeldt in reliëfwerk
een man uit, die aan een op een bank
zittende vrouw een kind overgeeft.
De beeldhouwer heeft hiermede tot
uitdrukking willen brengen de totale
vitaliteit van de Grafische Bedrijfs
fondsen te behoeve van de mensen
werkzaam in de grafische bedrijven
en hun gezinsleden. Onder het beeld
houwwerk is een plaat aangebracht,
waarop staat gegraveerd: „Aangebo
den door de gepensionneerden ter
gelegenheid van het 25-jarig bestaan
van de pensioenvoorziening in de gra
fische bedrijven 4-ll'-19,2i94-11-1954".
gratificatie overwegen voor bedrij
ven, waar de winstpositie gunstig
is, is uit de lucht gegrepen.
Zulk een voorstel van een extra-
uitkering voor eenmaal aan arbei
ders in florerende ondernemingen, is
dan ook naet aan de orde geweest in
de jongste Stichtingsbestuursverga
dering.
PROF. DR. L. TINBERGEN
OVERLEDEN
Prof. dr. L. Tinbergen, hoogleraar
in de beschrijvende dierkunde aan
de R.U. te Groningen, is Donderdag
middag op 39-jarige leeftijd plotseling
overleden.
Lukas Tinbergen, die op 7 Septem
ber 1915 te Den Haag geboren werd,
studeerde van 19331939 te Leiden.
Hij was daarna werkzaam aan het
Zoölogisch station te Den Helder, bij
de stichting Vogeltrakstation Texel
en aan het instituut voor toegepast
biologisch onderzoek in de natuur te
Oosterbeek. In 1946 promoveerde hij
aan de Leidse universiteit op het
proefschrift, getiteld „De sperwer als
roof vijand van zangvogels". .In 1949
werd hij benoemd tot lector in de be
schrijvende dierkunde aan de Gronin
ger universiteit. Op 1 Januari 1954
volgde zijn benoeming tot gewoon
hoogleraar.
KINDEREN NAMEN GIFTIGE
TABLETTEN UIT
VUILNISEMMER.
De commissaris van politie te De
venter maakte gisteren bekend, dat
door schoolkinderen in de binnen
stad van Deventer, uit een vuilnis
emmer een aantal buisjes met gifti
ge sublamin-tabletten is weggeno
men. Indien men van deze tabletten,
die een rose kleur hebben, eet, kun
nen zich vergiftigingsverschijnselen
voordoen, waarbij spoedige dokters-
hulp noodzakelijk is.
Op zijn verzoek is aan prof. dr. ir.
H. C J. H. Gelissen eervol ontslag
verleend als gedelegeerde voor her
tergeallieerde organisatie voor her
stel-betalingen te Brussel. Wegens
zijn verdiensten als zodanig is prof.
Gelissen -benoemd tot commandeur in
de Orde van Oranje Nassua.
Vnnru/aarHpliïlf nfltdatrDr Theunissen antwoordde op deze
vuurwddl UC11JK UlllMag vraag bevestigend en voegde er aar
van rechtsvervolging
30 Maart j.l. onwikkelde zich in de
keukens van het Victoria hotel te
Amsterdam een ruzie tussen twee
personeelsleden waarbij een van hen,
een 41-jarige keukenknecht uit Am
sterdam, een zwaar deksel met steel
greep en daarmede zijn 42-jarige col
lega een klap op het höofd gaf; die
zelfde dag overleed het slachtoffer,
dat volgens het selectierapport een
bijzonder dunne schedel had, in het
Binnengasthuis tengevolge van zijn
verwondingen.
Gister stond de keukenknecht te
recht voor de Amsterdamsche recht
bank en werd buiten de zaal ge
bracht, toen de getuige-deskundige,
de zenuwarts dr W. F. Theunissen,
werd gehoord.
Deze verklaarde, dat verdachte
geestelijk ernstig gestoord is en ge
vaarlijk voor de maatschappij moet
v/orden geacht. Dr Theunissen was
van mening, dat de keukenknecht op
'het moment van zijn daad ontoereke
ningsvatbaar moet zijn geweest en
stelde voor hem in de gesloten afde
ling van een krankzinnig en gesticht te
doen opnemen.
De officier van justitie vroeg aan
dr Theunissen of de verdachte zo ge
vaarlijk is, dat ter beschikking stel
ling van de regering na zijn verblijf
m -het krankzinnigengesticht mis
schien gewenst moet woren geacht.
Ongelukken?
Inlichtingen bfl Plaatselijke Afdelingen Kath.
Nat. Bond v. EHBO ot Postbus 601, Rotterdam.
(Advertentie).
Zo ongemerkt zijn we weer
aan de laatste bladzijde van ons
Sterrenboek gekomen en feite
lijk zouden we vandaag de laat
ste keer door onze Sterrenkijker
de stralende hemel afzoeken
naar mooie lichtpuntjes.
Maar we hebben zo het idee,
dat er nog veel meer Sterren
aan de hemel staan, die het be
kijken volop waard zijn en daar
om stellen we voor, dat onze
trouwe sterrenkijkertjes, die
graag iets meer willen weten
over 'n bepaalde man of vrouw,
jongen of meisje, ons een briefje
schrijven, zodat we dezen dan
als Ster in onze Sterrenkijker
kunnen opnemen.
Natuurlijk moet het een Ster
zijn, die enige bekendheid ge
niet; die op de een of andere
manier tijdens zijn leven opge
vallen is, of als hij nog leeft
iets bijzonders doet, waar de
mensen een voorbeeld aan kun
nen nemen.
Zo ligt het niet in de bedoe
ling om b.v. een populaire wiel
renner of voetballer in onze Kij
ker te nemen, maar we denken
b.v. aan personen als Jan Hooft,
de schrijver Frederik van Eeden
en dergelijke figuren.
Als je schrijft, moet je op de
enveloppe zetten: Sterrenkijker,
Leidse Courant, Papengracht 32.
Leiden.
Voor vandaag nemen we dus
nog een Ster uit ons album en
als we aan mr. Goslings denken,
zien we een man voor ons, die
door maar weinig mensen be
grepen werd; hij wilde Neder
land waarschuwen voor een
groot gevaar en Nederland lach
te een beetje om hem en vond
hem overdreven.
Maar mr. Goslings wist in
1933, dat de verhalen over Duits
land en het Nazi-regime geen
sprookjes waren, dat de concen
tratiekampen daar vol onsohul-
digen zaten en dat de Jodenver
volging schrikbarende vormen
aangenomen had.
Nederland en vele andere
landen in de wereld dachten
daar echter heel anders over;
men zei elkaar, dat het wel zo
erg niet zou zijn en dat alles
best mee zou vallen.
Het viel echter niét mee en
toen in 1939 en 1940 de oorlogs-
Mr. Goslings
brand geheel Europa verschroei
de, kwam men al spoedig tot de
ontdekking, dat mr. Goslings
gelijk had gehad, alleen was het
toen te laat.
Mr. Goslings had zich nu boos
terug kunnen trekken. 'Hij had
kunnen zeggen: „Nu hebt
jullie je zin, omdat je alleen
maar om mij gelachen hebt, om
dat je nooit hebt willen luiste
ren; zie je nu niet, dat ik gelijk
had"
Maar zo was de toen bijna 50-
jarige politicus niet. Hij bond
de strijd aan tegen het Nazi-re
gime en hielp de slachtoffers,
waar hij maar kon.
Dat vonden de Duitsers maar
erg lastig en zij besloten die
koppige Nederlander zelf in een
concentratiekamp te stoppen,
zodat ze geen hinder meer van
'h^m zouden hebben.
Terwijl hjj op retraite was in
de Egmonder abdij van de Be
nedictijnen, kwamen de Duit
sers hem halen en zij brachten
hem naar het vreselijke concen
tratiekamp Buchenwald, waar
vele tienduizenden gevangenen
voor en tijdens de oorlog ver
moord zijn.
In dit kamp verloor mr. Gos
lings ook de moed niet, hoe er
barmelijk slecht de toestanden
er waren; hij werd een steun
voor zijn medegevangenen en
bleef hen helpen, totdat een jaar
na zijn gevangenneming hij door
uitputting stierf.
Mr. Goslings was het voor
beeld van miskende grootheid;
toen hij waarschuwde, luisterde
niemand naar hem, en men be
gon pas te klagen, toen het te
laat was.
Iedereen maakt dit in zijn le
ven wel eens mee, al gaat het
dan meestal niet om zo grote en
zo gevaarlijke dingen, ais waar
tegen mr. Goslings vocht.
Wij zijn dan altijd direct klaar
om degenen, die door het een
of ander ongeluk getroffen
wordt, te wijzen op het scherpe
inzicht, dat wij van te voren
hadden: „Ik heb het je wel ge-
zegd....", vertellen we hem
dan triomfantelijk en het is dui
delijk, dat dit nu niet direct de
beste manier is om iemand, die
pas een tegenslag gehad heeft,
te helpen.
Mr. Goslings laat de mensheid
zien, hoe je iemand werkelijk in
nood kunt helpen, ook al is die
nood min of meer zijn eigen
schuld.
STERRENKIJKER.
,Ik denk, dat men hem na een
jaar wel zal houden, maar zeker ben
ik daar niet van".
De eis
De officier eiste tegen de verdachte
ontslag van rechtsvervolging, plaat
sing in een krankzinnigengesticht
voor de tijd van een jaar en daarna
terbeschikkingstelling van de^ rege
ring. Hij achtte de opzet tot"* doden
riet aanwezig en kwam tot de con
clusie, dat hier sprake is van mis
handeling de dood tengevolge heb
bende. „Maar zijn daad kan de ver
dachte niet worden aangerekend",' al
dus de officier.
Onjuist behandeld?
)e verdediger vroeg vrijspraak,
omdat naar zijn mening de behande
ling na de vechtpartij onjuist is ge
weest. Volgens hem heeft de leiding
van het hotel het slachtoffer, dat
neergevallen was, gebraakt had en
toen weer bij was gekomen, moeten
laten liggen en de G.G.D. moeten
waarschuwen. Men heeft hem echter
door een gang laten lopen trapjes
af laten dalen en nog een stuk laten
lopen naar een inmiddels bestelde
taxi en hem zittende naar het zieken
huis laten gaan. Als dit niet geschied
was, zou het slachtoffer zeer waar
schijnlijk niet zijn overleden", meen
de de verdediger.
Korte behandeling
De behandeling van de zaak zelf
duurde vrij kort. Twee getuigen, een
keukenwerkster en een kok, ver
klaarden gezien te hebben, dat de
verdachte de slag toebracht. De keu
kenwerkster herkende het deksel ter
zitting; de kok wist niet zeker of
hiermee de noodlottige klap was toe
gebracht en sprak over een zwarte
koekepan.
De keuken werkster was naar de
afwaskeuken gegaan toen zij de twee
mannen ruzie hoorden maken,
verdachte schold het slachtoffer uit
voor „bochel", gooide hem een kopje
naar het hoofd en wond zich toen zó
cp, dat hij het deksel greep en hem
daarmee een slag op het hoofd gaf.
Toen hij nogmaals wilde slaan sprong
zij tussen de mannen in. Volgens de
keuken werkster was de verdachte erg
opgewonden. De kok, die zich na het
drama met de keukenknecht heeft
bemoeid, vertelde, dat deze toen vrij
kalm was. Verdachte had hem een
kwartier wel verteld, dat hij vroeger
een shock had gehad en daarvoor
verpleegd was.
Gisteren verklaarde verdachte, dat
het slachtoffer erg lastig was om mee
te werken. Hij heeft hem
omdat hij Op hem toekwam. Waarom
deze dat deed wist hij niet. Overigens
zei hij zich bijna niets meer van die
bewuste ochtend te kunnen herinne
ren,
De rechtbank zal in deze zaak op
16 September a.s. uitspraak doen,
Minister prof. dr. J. Zijlstra heeft
het centraal bureau voor de rijwiel
handel medegedeeld, dat de regeling
der toelatingseisen en van de recht
spraak op korte termijn dient te wor
den herzien.
Indien het centraal bureau hier
toe niet bereid is, zal tot onverbin-
d endverklaring der kartel-overeen
komst worden gegaan. De bewinds
man wacht thans op het antwoord van
het centraal bureau.
Dit heeft minister Zijlstra mede
gedeeld in antwoord op vragen van
het Tweede-Kamerlid drs. D. Roe
mers (PvdA).
DOELIJKE VAL.
Een 65-jarige metselaar uit Am
sterdam, die vorige week van een
stelling is gevallen, toen hij bezig was
met bet voegen van een muur aan
een bouwwerk in de Wibautstraat, is
dn het Wilhelminagasthuis, waarheen
bij met een schedelbasisfractuur was
vervoerd, overleden.
HOOFDAKTE EXAMENS
In het Staasblad no. 392 is een
K.B. gepubliceerd houdende verlen
ging van de geldigheidsduur van de
gedeelten van het hoofdakte-examen.
In artikel 21 van het K.B. van 14
Augustus 1961, dat op 17 Augustus
1954 in werking is getreden, is be
paald ,dat een met gunstig gevolg
afgelegd gedeelte van het hoofaakte-
examen ten hoogste gedurende een
tijdvak van drie kalenderjaren zijn
geldigheid behoudt.
In de practijk is deze termijn in
sommige gevallen te kort gebleken.
In het bijzonder levert de grote klas
se-bezetting voor vele onderwijzers
een handicap bij 'hun studie voor de
hoofdakte op. Ook het feit, dat de
studie meermalen door een tweejarig
verblijf in militaire dienst wordt on
derbroken, maakt voor velen verlen
ging van deze termijn noodzakelijk.
De huidige huisvestingsmoeilijkheden,
die het studietempo niet zelden ern
stig vertragen, pleiten eveneens voor
een zodanige verlenging.
Het onderhavige K.B. strekt ertoe
door een verlenging van de geldig
heidsduur van het met gunstig gevolg
afgelegde gedeelte van het hoofd
akte-examen met twee jaren, aan
deze bezwaren tegemoet te komen.
Werkplaats uitgebrand
Bij het solderen van een lek in de
tank van zijn bromfiets heeft de heer
H. J. van der Voort te Lunteren, lid
van de raad der gemeente Ede, door
exploderende bezinedampen zodanige
brandwonden opgelopen in het ge
zicht en over zijn lichaam, dat hij
in zorgwekkende toestand naar het
ziekenhuis in Ede overgebracht
moest worden.
De heer Van de Vóórt hoerde van
zijn rijwiel- en motorhersteller, dat
deze er niets voor voelde de repara
tie aan de tank zonder meer te ver
richten. Daarop zei de klant, dat hij
izelf het karweitje dan wel even zou
bpknappen en nadat de ibeizine zo
veel mogelijk uit de tank verwij
derd was toog hij inderdaad met een
soldeerbout aan het werk. In de tank
achtergebleven dampen kwamen toen
met een grote steekvlam tot ontbran
ding en in minder dan geen tijd stond
de kleding van de heer Van der V.
dn lichterlaaie.
Terwijl men het slachtoffer naar
buiten droeg en de vlammen doofde
met matten e.d., greep het vuur in de
werkplaats snel om zich heen en er
IMeef slechts een ruïne over. Enkele
bromfietsen, tientallen rijwielen en
een grote hoeveelheid materiaal gin
gen verloren; de materiële schade
wordt door verzekering .gedekt. Met
inspanning van alle krachten geluk
te het de plaatselijke brandweer het
vuur te beperken tot de werk-
JAARVERGADERING BOND
HEEMSCHUT.
Een groot aantal leden van de bond
'Heemschut is gisteren naar Zutphen
gekomen voor de algemene leden
vergadering, dié in de grote socië
teit werd gehouden. De deelnemers
werden ten stadhuize ontvangen in
de burgerzaal, waar zij zich op his
torische grond en temidden van pen
veertigtal meesterwerken uit het be
zit van het rijksmuseum, die hier
worden geëxposeerd, bevonden.
Burgemeester de Jong sprak in
zijn welkomstwoord over de opibOuw
van de stad na de oorlog, waarbij
men zoveel mogelijk van de oude
schoonheid heeft willen bewaren.
Na de gezamenlijke koffiemaaltijd
maakten de deelnemers een rond
wandeling langs de monumenten en
overblijfselen van de oude vesting
werken onder leiding van de stads
archivaris, mevrouw Doornink en re
genten van het Wijnhuisfonds te Zut
phen.
MET BROMFIETS GESLIPT
In het R.K. Ziekenhuis te Harlin-
gen is Donderdagnacht overleden de
62-jarige hoofdinspecteur van de
boorleiding van de K.L.M., de heer
J. Hiemstra uit Bovenkerk. De heer
H. is Donderdagmiddag met zijn
bromfiets tussen Harlingen en Zurich
op de grote verkeersweg geslipt en
werd toen in zorgwekkende toestand
naar het ziekenhuis vervoerd. Het
slachtoffer was op weg naar St. Ja-
cobiparochie.
f If de vrolijke speurder^
EEN HUMORISTISCHE DETECTIVE-ROMAN
door JOHAN BERNDT
32)
„Het zal waarschijnlijk weinig zin
hebben, de kamer op stille getuigen
te onderzoeken", veronderstelde Reg
gie. „Natuurlijk heeft de politie reeds
met een fijn kammetje gewerkt!"
„Jawel", antwoordde Mr. Burliss.
„Maar ik heb het proces verbaal in
afschrift, dus u kunt alles nagaan,
wanneer u dat nodig hebt".
Reggie liep in gedachten het ver
trek rond.
„Kimt u mij precies de plaats zeg
gen van beide personen?"
„Hier, met zijn rug naar de deur
moet Riedmayer gestaan hebben. Vol
gens de verklaringen van Lon Stayer
viel hij eerst tegen hem aan en de
jongeman legde hem voorzichtig op
de rug; dit klopt met de situatie van
het gevonden lijk".
Reggie knikte. Hij nam een stoel
op en legde die op de plaats, waar
volgens de tekening het lichaam was
gevonden. Dit was tussen de tafel en
het bureau. Donkere plekken in het
versleten vloerkleed wezen nog res
ten van bloedvlekken aan.
Peinzend bekeek Reggie een foto,
welke de advocaat hem overreikte;
zij was genomen door de politie-foto-
graaf en toonde het lijk van de geld
schieter. Duidelijk waren alle bijzon
derheden er op te zien.
In de linkerhand zat een papier ge
klemd; dat was de bewuste schuld
bekentenis. De dolk stak tot aan het
heft in de borst van het slachtoffer,
ongeveer midden in het hart; men
zou kunnen spreken van een mees
terlijke stoot!
„De conclusie van de politie ligt
voor de hand", zei de heer Burliss,
„Zij veronderstelt, dat Lon Stayer de
schuldbekentenis heeft willen be
machtigen en ten einde raad geweld
heeft gepleegd. Zijn daad zou hij niet
voleindigd hebben, eensdeels door de
schrik na z'n misdrijf, anderdeels door
de binnenkomst'van de huishoudster".
„De gevolgtrekking is dan ook niet
vreemd", zei Reggie. „En toch...."
Hij leunde tegen de tafel en liet
zijn blik in het rond dwalen. Dan
liep hij naar het raam en keek naar
buiten. Het gaf uitzicht op de achter
kant van een rij sombere huizen, on
geveer gelijk aan dat waarin zij zich
bevonden. Reggie opende het venster
en keek naar beneden.
Hij bevond zich een aantal meters
boven de begane grond; er was geen
waranda achter of zelfs maar enig
uitstekend punt, waarop iemand zich
zou kunnen staande houden. De af
stand tussen het raam en de tegen
overliggende huizen bedroeg minstens
twaalf meter.
Reggie trok het hoofd terug en
sloot het venster.
„Waar is de huishoudster van mijn
heer Riedmayer?", vroeg hij na enige
ogenblikken.
„Die heeft een kamer in het huis
hiernaast".
„Zou ik haar kunnen spreken?"
„Ik zal zien, dat ik haar hier haal",
bood de advocaat aan; binnen korte
tijd trad hij de kamer inderdaad bin
nen met een bejaarde vrouw. „Me
juffrouw Lanton stelde hij voor.
„Wilt u enige vragen beantwoor
den, die ik u stel?", vroeg Reggie
haar.
„Ga je gang", stemde zij nors toe.
„De politie heeft me al zoveel ge
vraagd!"
Reggie knikte bedachtzaam.
„U kende mijnheer Stayer?", vroeg
hij dan.
Zij knikte. „Re had hem wel enige
malen hier gezien. Ik was meestal
in de buurt, als er klanten kwamen
voor mijnheer. Dat wilde hij zo".
„Juist. Hij vond het waarschijnlijk
veiliger, dat hij niet geheel alleen was
met vreemden. Op de avond van
de gebeurteniswas u niet aan
wezig, toen mijnheer Riedmayer be
zoek ontving van de heer Stayer?"
„Nee. Toen was ik een uurtje weg
gegaan voor enkele boodschappen en
in die tijd moet hij gekomen zijn".
„Precies. De heer Riedmayer heeft
hem naar alle waarschijnlijkheid zelf
binnengelaten".
Reggie pauseerde even.
„Juffrouw Lanton.... vertelt u
eens.toen u onvoorbereid de ka
mer binnenkwam, ontdekte u de mis
daad. Mijnheer Riedmayer lag op de
grond, achterover. Die andere heer zat
bij hem geknield.u zag direct aan
het bloed, dat hier iets was gebeurd.
Wat deed u toen?"
„Ik schrok vreselijk en liep naar het
raam, daar en gilde: „Moord
Moord!!"
„Wat deed piijnheer Stayer toen?
Trachtte hij u niet tegen te houden
of zoiets?"
„Nee, hij bleef zitten alsof hij suf
wasToen er een politieagent bin
nenkwam, zat-ie nog net zo
„Luister eens, juffrouw Lanton.
toen u naar het raam liep, schoof u
het toen op om erdoor te roepen, of
stond het open?"
De advocaat nam uit zijn actetas
een bundel papieren, waartussen hij
enige getekende schetsen opzocht.
De huishoudster trok de wenkbrau
wen op en dacht na, met de hand om
de kin.
„Tja....", zei ze, aarzelend. „Daar
vraagt u me nou ietsIk zou wel
denken, dat ik het geopend moet heb
ben, maarre.
Maar u kunt het zich niet
zeker herinnerenvulde Reggie
aan.
„N-nee.... eigenlijk nietizet
u, ik was natuurlijk erg ontdaan en
om nou zeker te zeggen, of het raam
open was of niet
„Goed. Ik geloof niet, dat ik u op
het ogenblik nog meer te vragen heb,
juffrouw Lanton. Ik dank u voor uw
moeite!"
„Denkt u, enig vermoeden te heb
ben, mijnheer Felham?", vroeg de
advocaat, nadat de huishoudster was
weggegaan.
Reggie haalde de schouders op.
„N-nee.... eigenlijk niet.... ziet
Ik vroeg deze dingen wel in een vaag
verband, maar de bedoeling hangt
wel wat in de lucht".
Hij staarde nadenkend uit het raam.
„Ik geloof, dat we hier niet veel
meer te weten zullen komen, mijn
heer Burliss. Wij moesten het huis
maar verlaten en heengaan".
Na een laatste blik door het ver
trek volgde hij de advocaat naar
buiten.
„Waar wilt u thans heen?", vroeg
deze, bij de wachtende taxi.
„Voorlopig ga ik naar huis. Ik wil
enkele dingen laten bezinken en rus
tig overdenken".
Zij reden naar Reggie's domein.
Op zijn verzoek overhandigde de heer
Burliss hem de papieren, betrekking
hebbende op het politie-onderzoek;
daarna namen zij afscheid.
„U belt mij wel op, wanneer u mij
nodig heeft", zei de advocaat en reed
heen.
