DE STER VAN DE WEEK
Fiets en autoped hoofdprijzen
in onze kinderprijsvraag
Kinderruzie met blauwe bonen" inplaats
van met oorvijgen beslecht
ZATERDAG 28 MEI 1955
DE LEIDSE COURANT
DERDE BLAD - PAGINA 2
Uit Rotterdams puinhopen groeit langzaam een nieuw station
In Rotterdam bouwt men gestadig voort aan het nieuwe Centraal Station, welke het oude, niet meer aan de
eisen des tijds voldoende gebouw moet vervangen. Onze fotograaf maakte deze opname van de vorderingen
der werkzaamheden vanuit het Groothandelsgebouw. Op de voorgrond het nieuwe tramcircuit met midden
rechts de voorlopige uitgang van het station. In het mid den de ijzeren overkappingen van het oude station, met
daarvoor de fundering voor het nieuwe stationsgebouw.
Binnenkort zijn melk-
gebieden gerubriceerd
Op een schriftelijke vraag van het
Tweede Kamerlid, de heer Vonde
ling, of de minister het moment nog
niet gekomen acht om een beslissing
te nemen ten aanzien van de toeslag
op de minimumgarantieprijs van
melk ten behoeve van de producen
ten, die onder ongunstige omstan
digheden hun bedrijf uitoefenen,
heeft de heer Mansholt, minister van
landbouw, visserij en voedselvoor
ziening thans geantwoord, dat hy
het gewenst acht op zo kort mogelij
ke termijn te komen tot een beslis
sing inzake de rubricering van ge
bieden, welke in aanmerking komen
voor een toeslag van maximaal 1.70
.per 100 kg melk of een gedeelte daar-
'van op de minimumgarantieprijs van
dé melk.
Met het secretariaat van het land-
Jjouwschap is inmiddels reeds veel
vuldig overleg gepleegd, waarbij on-
dér zoek en in de provincies zijn in
gesteld en waarbij tevens andere or
ganen, welke op dit gebied van ad
vies kunnen dienen, zijn ingescha-
këkl.
Op grond van deze gezamenlijk
verzamelde gegevens is een voorlo
pige rubricering van bpvenbedoelde
gebieclen verkregen, welke voor na
der overleg met het landbouwschap
zal dienen. Na beëindiging van dit
overlég mag een spoedige bekendma
king van bovenbedoelde gebieden
worden verwacht.
In 1956 betalen.
Het Ügt in het voornemen, dat di
rect na de beëindiging van de werk- j
zaamheden, verbonden aan de Mei-
inventarisatie, de provinciale dien
sten met een uitwerking in verdere
details zullen aanvangen.
Wellicht ten overvloede moge de
minister er op wijzen, dat de uitbe
taling van een eventuele toeslag niet
eerder zal kunnen geschieden dan in
het begin van 1956, daar eerst be
kend moet zijn welke de gemiddelde
netto-opbrengst in het melk-prijsjaar
November 1954-November 1955 is ge
weest.
HAARLEMSE LUILAK.
Voor de Haarlemmers is het jaar
lijks een feest om de Vrijdagavond
voor Pinksteren langs de Pottenmarkt
te wandelen, die ter gelegenheid van
de Luilak langs de zuidelijke singels
der stad wordt gehouden. De belang
stelling van de handelaren was dit
jaar groter dan voorgaande jaren:
de drie singels tussen de Stads
schouwburg en het Zuider Buiten
Spaarne waren dicht bezet en tot laat
in de avond heerste er een grote
drukte. Zodra het licht wordt komt
de jeugd om een bloemetje of pot
plant voor moeder te kojen. Voor zij
echter op de markt arriveren zullen
dé meisjes en jongens velen door hun
l'atvaai hebben wakker gemaakt.
Om te voorkomen, dat de baldadig
heid te grote afmetingen zal aanne
men, hadden Haarlemse politieman
nen het initiatief genomen een Sterrit
voor jeugdige wielrijders en -rijksters
te> houden.
Op een aantal controleposten wer
den vragen gesteld over het verkeer
ep hij of zij, die het grootst aantal
punten verzamelde, ontvingen van-
mongers in de Stadsdoelen een fiets
als beloning.
H.H. WIJDINGEN TE TETERINGEN.
Op Zondag 5 Juni a.s. zal Z. H. Exc.
nigr. J. W. M. Baeten, in het Missie
huis St. Franeiscus Xaverius te Tete-
ringen, de volgende H.H. Wijdingen
toedienen:
De Tonsuur aan de fraters G. Alke
made, W. Boden, J. de Boer, A. Cor-
nelissen, E. Van Eygen, H. v. d. Geest,
H: Janissen, Th. v. d. Leest, H. v. d.
Meer, G. Moens, J. v. Schie, M. de
Vries.
Het Subdiakonaat aan de fraters A.
Van den Broeck, Th. Bruin, M. Heijn-
drikx, B. Jansen, J. Mors, C. v. Ny-
napteri, B. Peters, J. Peters, J. Ver
wilt-A. Willems, allen van het Gezel
schap van het Goddelijk Woord.
De Priesterwijding aan frater A.
Duif van de Orde der Cisterciënsers
(Nieuwkuik).
Het ei en Nederland
Verbruik en uitvoer stegen
In het eerste kwartaal van dit jaar
zijn in Nederland volgens officiële
cijfers 215 millioen eieren geconsu-
sumeerd, dat is 32 millioen eieren
méér dan in dezelfde periode van het
vorige jaar. Tot voor kort gebruikte
men in Nederland volgens de contro
leerbare gegevens het rechtstreeks
betrekken bij de boer en de consump
tie van particuliere kippenhouders
vallen daar practisch niet onder
per hoofd per jaar gemiddeld 136
eieren, tegen in België 200, in Canada
272 en in Amerika 406 eieren.
Ook de export van Nederlandse
eieren is beduidend gestegen. In '53
werden' 1650 millioen eieren uitge
voerd voor een bedrag van 255 mil
lioen gulden; vorig jaar beliep deze
export 2075 millioen stuks (dagelijks
50 grote goederenwagons vol) voor
een waarde van 375 millioen gulden.
In het eerste kwartaal van dit jaar
zijn voorts 530 millioen eieren ge
ëxporteerd.
De Nederlandse hoenderstapel
heeft het afgelopen jaar een record
gevestigd: Haar productie bedroeg
3y2 milliard eieren. In de jaren 1953
en 1954 was Nederland het grootste
eieren-exporterende land ter wereld;
het ziet er naar uit, dat ons land zich
dit jaar op die top zal handhaven.
GOEDKEURING NODIG VOOR
„GESTEUNDE" VRIJE BOUW.
Publiekrechtelijke lichamen zullen
in het vervolg voor de bouw van wo
ningen in de vrije sector een rijks
goedkeuring moeten aanvragen. Dit
geldt ook voor vrije-sectorwoningen,
waarvoor door publiekrechtelijke
lichamen geldelijke steun in dé ruim
ste zin wordt verleend. Daartoe foor
den onder meer gerekend garanties
ten aanzien van hypothecaire geldle
ningen, credieten, al dan niet perio
dieke bijdragen a fonds perdu en ver
laagde grondprijzen.
Deze rijksgoedkeuring, die sinds
Juli 1952 voor de woningbouw niet
meer bestaat, is thans bij beschik
king van de minister van Wederop
bouw en Volkshuisvesting weer in
het leven geroepen voor door of van
wege publiekrechtelijke lichamen te
bouwen of financieel gesteunde vrije-
sector-woningen, omdat verschillende
gemeentebesturen er toe zijn 'over
gegaan de bouw in de vrije sector,
waarvoor geen rijkssubsidie wordt
gegeven, financieel te steunen, waar
door de mogelijkheid aanwezig is, dat
het beleid ten aanzien van het wo
ningbouwprogramma wordt ver
stoord.
BLOEMBOLLENVEILING „WEST
I FRIESLAND" HAD GOED JAAR.
In de gistermiddag gehouden jaar
vergadering van bloembollenveiling-
Vereniging „West-Friesland" te Bo-
venkarspel werd medegedeeld, dat 't
Ttfgelopen seizoen bijzonder goed was
^geweest.
I Werd in 1953/54 een record-omzet
bereikt van 10 millioen, het afgelo
pen seizoen was dit 13.546.051,80.
De gemiddelde toeneming der omzet
ten aan de veiling W. Friesland v/as
j 35%; het winstcijfer, in 1953/54 groot
13.000, bedroeg dit jaar 237.000
Het beste bewijs van de goede gang
van zaken is de sterke daling van
het surplusfonds. Twee jaar geleden
i ging nog voor 451.000.over dit
fonds; verleden jaar voor 95.000.
nu slechts voor 152.De onkosten
daalden in de laatste drie jaren van
1.90% tot 1.83% en nu tot 1.73%;
de algemene kosten van 1.50 tot
1.15% en 0.94%; de sociale lasten
vorig jaar nog 0.35 nu 0.28
Van het geheven veilingpercentage
en de provisie van het in- en ver
koopbureau werd 25 gerestitueerd
aan ledenverkopers (totaal ƒ112.700);
het restant van de winst werd ge
bruikt voor extra afschrijving.
Veertien dagen gevraagd
voor dierenmishandeling
„Een walgelijke dierenmishande
ling" noemde de president bij het
gerechtshof te Amsterdam de han
delswijze van een 51-jarige expedi-
teur uit Hooglanderveen, die daar
voor door de politierechter te Utrecht
op 14 September j.l. tot twee weken
gevangenisstraf was veroordeeld. Van
dit vonnis eiste de procureur-gene
raal gisteren bevestiging. Hij vond
dat verdachte met twee weken ge
vangenisstraf er wel heel goed af
komt.
Op 6 September van het vorig jaar
had verdachte 's morgens een weg
gelopen pink, die hij pas na een paar
uur met veel moeite had kunnen
vangen, in woede.met een stuk van
een spar zodanig op kop, rug en len
den geslagen, dat 'het beest ernstig
was gewond, hetgeen aan de hand
van later gemaakte foto's kon wor
den aangetoond. Verdachte gaf het
hem ten laste gelegde toe. Volgens
deze getuigenverklaring zou hij heb
ben gezegd: „Had ik het beest maar
kapot geslagen", toen men hem op
het laakbare van zijn gedrag had ge
wezen.
Wellicht waren de vissen gevjaarschuwd?
Reeds eerder veroordeeld.
Verdachte was reeds eerder we
gens dierenmishandeling veroordeeld
Zijn verdediger vroeg begrip voor de
omstandigheden, die het gedrag van
zijn cliënt zouden verklaren: Hij had
uren achtereen achter het beest aan
gelopen en was doodmoe. De verde
diger pleitte voor een voorwaarde
lijke gevangenisstraf of een geld
boete, aangezien verdachte door een
onvoorwaardelijke gevangenisstraf
zeer zou worden gedupeerd in zijn
werk.
Het hof zal over veertien dagen
uitspraak doen.
Onze jongste lezers vinden meestal op deze frontpagina weinig
stof tot overpeinzing. De buitenlandse politiek met zijn vele haken
en ogen ligt zover van hun ledikantjes, dat zij meestal maar snel
doorbladeren naar Lambiek en eenmaal in de week naar de kran-
tentuin, waar voor hen aangenamer dingen te vinden zijn. Vandaag
willen we echter graag de berichten over koude en warme oorlogen
even onderbreken om vooral bij de kinderen lachende gezichten te
voorschijn te toveren. In de Krantentuin vinden zij namelijk een
prijsvraag die even gemakkelijk op te lossen als prijzenrijk is.
Hun suikeroom en tante hebben twee puzzeltjes samengesteld die
door elke zoon en dochter van onze abonnees opgelost kan worden.
De prijzen zijn af en wij vrezen dat de kinderen moeite zullen heb
ben om voor dat de inzending sluit van hun verbazing te bekomen.
Bij inzending hebben zij namelijk een grote kans dat lange eind
naar school binnenkort op de fiets of autoped te kunnen afleggen.
Verder zijn er nog een aantal spelen en nuttige voorwerpen beschik
baar waar zelfs Oom Toon en Tante Jo duizelig van werden. Wij
schrijven deze laatste regels in het besef, dat byna alle kinderen
toch reeds in de Krantentuin te vinden zijn. De achterblijvertjes kun
nen we dan ook slechts aansporen zo snel mogelijk de pagina op te
slaan en papier en potlood uit hun schooltas op te diepen.
AFDOENDE BESTRAFFING NA FAMILIEBERAAD
Het woonwagenkamp in Hilversum heeft dezer dagen de gebruikelijke
bruine bonen eens met een blauwe bonentractatie afgewisseld. Een jong
echtpaar met twee kleuters kwam op een gegeven moment onder vuur te
liggen.
Als zweepslagen suisden vijf kogels de verschrikte mensen om de oren.
Het bleek dat de overbuurman de lont in het kruit had gestoken. De man
was zo verbolgen geweest over een ruzie tussen zijn kinderen en die van
de aangevallen partij, dat hij onder veel misbaar een revolver greep om
de familie uit te moorden. Na de mislukte schietpartij kreeg de man hulp
van zijn broer, die een oude sabel hanteerde. Voor hij zijn dreigement
echter kracht bij kon zetten, kwam de oude vader van de revolverheld
aanrennen. Deze geneerde zich waarschijnlijk voor het roosschieten van
zijn zoon, want hij rukte hem de revolver uit de hand en riep de gehele
familie aan flarden te zullen schieten. Gelukkig waren de kogels echter
op zodat een akelig ketsen zijn woorden begeleidde. Toen de politie ter*
plaatse verscheen zat alleen de vader mistroostig op zijn knevel te bijten.
De zonen hadden de buitenlucht opgezocht en konden eerst enkele uren
later gearresteerd worden. Het optreden van de revolverhelden was een
uitvloeisel van een lang familieberaad. Het bijzondere van deze ruzie was
dat de politie door mensen buiten het kamp gewaarschuwd werd. De
kampbewoners zeiden niets gemerkt te hebben. De revolverknallen hadden
zij voor het springen van fietsbanden gehouden
KORTE golf
Een grasdrogerij aan de Leeu-
warderweg onder Srieek is heden
nacht zodanig door het vuur geteis
terd, dat het meeste gedroogde gras
verloren ging de machines wegens de
opgelopen schade voorlopig niet zul
len kunnen werken.
Een 80-jarige kunstschilder, die
eerst op 60-jarige leeftijd zich volle
dig aan de schilderkunst ging wijden,
Jean Wingen uit Den Haag, zal op 2de
Pinksterdag te Maastricht, zijn ge
boortestad, een tentoonstelling ope
nen van zijn oude en jonge werken.
De leerling van de lagere tuin
bouwschool te Pijnacker, die gisteren
het diploma met de beste puntenlijst
uitgereikt kreeg, is doofstom. Tijdens
de officiële eindles w-reri verschil
lende autoriteiten aanwezig om zo
wel deze bijzonder goede leerling, als
ook zij ngeduldige leraren te felici
teren met dit succes, hetgeen onder
streept werd met enkele geschenken.
De fokkers van het Friese Stam
boekvee hebben bezwaren gemaakt
tegen de nieuwe veemarkt, die de ge
meente Leeuwarden geplanned heeft,
daar in het nieuwe plan de keurings-
en demonstratieterreinen van de vee
markt gescheiden zijn. Er zijn door
de veehouders andere plannen inge
diend, die in hun bezwaren tegemoet
kunnen komen.
Wat ook de oorzaak mag zijn van een eventuele slechte vangst op Pinkster
maandag, de eerste dag van ons vaderlandse hengelsportseizoen bij
gratie van de minister aan de hengels zal het vast niet liggen en aan
de duizenden, nu reeds popelende, hengelliefhebbers nog veel minder.
Overal in den lande bereidt „vislustig" Nederland zich voor op de grote
dag, die dan misschien niet direct pannen vol vis, maar dan toch in elk
geval heel veel sportvreugde zal opleveren. In de Jordaan te Amsterdam,
het hengelsportcentrum bij uitstek, heerst de laatste dagen vooral een
koortsachtige drukte en een grote vraag naar split-dane, simmen en der
gelijke artikelen, een drukte die zich sterk concentreert rond de alom
erkende figuur van de bekende Jordaanse sportvisser Nelis Vogel, die men
hier bedrijvig met hengelmateuiaal in de weer ziet.
Andrew Carnegie is feitelijk
een heel wonderlijke ster, want
de e>ne helft van zijn leven
heeft hij de grootste moeite ge
daan om zoveel mogelijk geld
te verdienen en het laatste deel
van zijn leven besteedde hij om
al het verdiende geld weer
kwijt te raken, want toen hij
erg rijk was, zei hij eens: „Wie
rijk sterft, sterft ongelukkig!"
en volgens die regel heeft hij
geleefd.
Nu was er bij de geboorte van
Andrew erg weinig kans, dat hij
rijk zou sterven, want in Enge
land, waar hij ter wereld kwam,
was juist de weefmachine ont
dekt en dat had verschrikkelij
ke gevolgen voor de wevers van
die tijd.
De machine kon immers alles
veel vlugger en goedkoper ma
ken, en de mensen, die tot dan
toe met hun weefgetouwen thuis
gewerkt hadden, verdiende na
een poosje zo weinig geld, dat
zij niet zelden van honger om
kwamen.
Want in die dagen leefde men
heel anders dan tegenwoordig;
nu zou een dergelijke toestand
ondenkbaar zijn, maar toen kre
gen de arbeiders heel weinig
loon en zij behoorden nog tot
de gelukkigen, want wie geen
werk kon krijgen, moest maar
omkomen van de honger.
De vader van Andrew Carne
gie besloot deze noodtoestand
niet af te wachten.
Toen hij zag, dat er voor hem
geen fatsoenlijke boterham meer
te verdienen was, trok hij met
zijn vrouw en kinderen naar
Amerika en probeerde daar een
"nieuwe toekomst op te bouwen.
Het begin in Amerika was nu
niet direct een succes; alle kin
deren moesten meeverdienen
om het gezin te eten te geven
en zo kwam Andrew in een
wolspinnerij terecht. Lang bleef
hij daar echter niet, want hij
vond spoedig een baantje, dat
hem een beetje meer salaris gaf
en na veel omzwervingen kwam
hij terecht bij de spoorwegen,
die toen nog helemaal in de kin
derschoenen stonden.
- Hier kreeg Andrew zijn kans
en met beide handen greep hij
hèm. Hij zat boordevol orginele
idééën en vrij spoedig kwamen
zijn chefs tot de ontdekking,
dat die Andrew Carnegie een
waardevolle kracht voor de
maatschappij was. Hij maakte
promotie op promotie en binnen
weinige jaren had hij de top be
reikt. Hij vond, dat de spoorwe
gen niet alleen voor het ver
voer van de mensen en de goe
deren moesten zorgen, maar dat
ze het de mensen ook gemakke
lijk moesten maken en zo ont
wierp hij nieuwe spoorwagons
en -practisóhe goederentreinen.1
In het Amerika van die tijd
dit alles gebeurde in de twee
de helf van de vorige eeuw
had een man met durf en door
zettingsvermogen een goede
kans om in een paar jaren tijds
rijk te worden en Andrew Car-
Andrew Carnegie
negie werd rijk. Bij de spoor
wegmaatschappij, waar hij in
de laagste functie begonnen was,
werd hij een der grootste aan
deelhouders" en toen schijnt de
geldkoorts hem even te pakken
gekregen te hebben. Hij ging
speculeren en kocht olievelden;
hij richtte nieuwe maatschap
pijen op en ontgon nieuwe ge
bieden; kortom hij probeerde
alles in goud om te zetten en
hij had geluk; hij kon nergens
mee beginnen, of hij verdiende
er schatten golds mee en toen
hij in 1901 66 jaar oud was, be
zat hij het fabelachtige fortuin
van bijna 400 millioen dollar.
Toen kwam Carnegie tot rust;
hij trok zich terug uit het zaken
leven en kwam tot de ontdek
king, dat geld de mens niet ge
lukkig gemaakt, maar dat hij
slechts gelukkig kan worden.
als hij zijn geld goed besteedt.
Carnegie besloot toen om met
zijn geld mensen te helpen, die
hulp nodig hadden. Vooral vond
hij het belangrijk, dat iedereen
zoveel mogelijk gelegenheid
kreeg om zich te ontwikkelen
en daarom stichtte hij duizenden
bibliotheken, honderden scholen
en tientallen instituten, waar
wetenschappelijke onderzoe
kingen verricht konden worden.
Ook toonde hij de kunst een
warm hart; hij hielp jonge
schrijvers en schilders en maak
te van zijn grote landhuis een
soort vacantie-oord voor hen.
Maar bovenal was hij een
man, die de vrede lief had.
Toen in 1914. in Europa de eer
ste wereldoorlog uitbrak, was
het voor de toen 79-jarige Car
negie of de wereld instortte.
Hij deed reeds tijdens de oor
log al het mogelijke om het leed
van de getroffen landen te ver
zachten; hij schonk fabelachtige
sommen aan Frankrijk en Bel
gië, die veel onder de oorlogs
handelingen leden en stichtte
naderhand een „heldenfonds".
Dit fonds was niet bestemd voor
„oorlogshelden", want Carnegie
meende terecht, dat de ware
helden in het leven van alledag
gevonden worden.
Dit „Carnegie-fonds" bestaat
nog en soms hoor je, dat iemand
'n beloning uit dat fonds krijgt,
wanneer hij b.v. een drenkeling
gered of zich op een andere ma
nier in het belang van zijn me
demens moedig gedragen heeft.
Toen Carnegie 84-jaar oud
was, stierf hij en voor zijn dood
had hij nog een heel groot be
drag gegeven om het Vredes
paleis in Den Haag te laten bou
wen, omdat hij meende, dat
door een dergelijke instelling de
vrede op de wereld bewaard
zou kunnen worden.
Na zijn dood bleek, dat Car
negie in grote lijnen zijn devies
trouw gebleven was en dat hij
niet „rijk gestorven was".
Natuurlijk bezat hij nog heel
veel geld bij zijn dood, maar
verreweg het meeste van het
geld, dat hij met harde werken
en met fabelachtige geluk ver
diend had, had hij weggeschon
ken aan instellingen en fondsen,
die het heiï van zijn medemen
sen bevorderen.
STERRENKIJKER.
