Koningin Louise bracht onverwacht bezoek
aan school, gezin én een verlaten flatwoning
Het woonwagenkamp in Alphen a. d. Rijn
heeft nu ook zijn eigen kerkje gekregen
Taaiovereenkomst deed gaste blik
appelmoes van kinderen kopen
Bus verpletterde bij Schiphol nieuwe personenauto
Diner in Zweedse legatie besloot
officieel gedeelte van koninklijk bezoek
Vrijheid ging in 't groen gekleed
Spoorwagjon werd omgebouwd
VRIJDAG 29 APRIL 1955
DE LEIDSE COURANT
DERDE BLAD PAGINA 2
Blocnote-velletje voor afwezige dame
Gistermiddag: heeft koningin Louise van Zweden een bezoek gebracht
aan Amsterdam West en Tuindorp Slotermeer, waar zij verschillende
woningcomplexen en woningtypen heeft bekeken.
De uit vijf auto's bestaande stoet vertrok half drie van het paleis op de
Dam en volgde op haar in snel tempo gereden route een gedeelte door de
oude binnenstad: Rozengracht, Prinsengracht, Westerstraat en Marnixplein.
Langs de met zonlicht overgoten straten klonk herhaaldelijk het gejuich
op van groepen schoolkinderen, die met vlaggetjes zwaaiend, hun lokalen
even hadden mogen verlaten om de koningin toe te juichen.
Water inplaats van thee
Koninklijke brief voor
afwezige f la tbe woonster
Het eerste doel van de tocht was
het in 1942 gereedgekomen flatge
bouw voor alleenwonende vrouwen
„Oranjehof' aan de Geuzenstraat in
West. Vele bewoonsters stonden in
het trappenhuis de koningin, die ge
kleed was in een petrole-kleurige
wollen jersey deux-piece, een dezelf
de kleur petrole met zwart gegar
neerd hoedje op had en zwarte acces
soires droeg, op te wachten. Alvorens
zij zich langs de flats op de verschil
lende etages liet leiden werd de vor
stin de hal met enkele woorden
voorgelicht door de exploitant van
het gebouw, de heer H. van Zaane.
Schriftelijke verklaring
Op de vierde verdieping, waar in
een flatje een tweetal dames de ko
ningin met koek en thee verwachtte,
zij waren van het bezoek tevoren
verwittigd werd de vorstin, te
gen de verwachting in, een andere
flat binnengeleid; waarvan de be
woonster niet aanwezig was. Deze
zou 's avonds, van haar werk thuis
komend, een blocnotevelletje op de
tafel in haar huiskamer vinden,
waarop in duidelijk handschrift met
potlood geschreven was: „I thank
you so much that I have been allo
wed to see your charming room
Louise". (Ik dank u zeer, dat ik in
staat ben gesteld uw aantrekkelijke
kamer te zien, Louise).
De koningin moet overigens een
zeer goede indruk van deze keurig
ingerichte en opgeruimde flat heb
ben meegekregen.
De flat van de andere twee dames
werd door een ander gedeelte van
het gezelschap in ogenschouw geno
men. Koningin Louise had, zo zeide
zij, nog nooit een gebouw als dit ge
zien.
Vol belangstelling
Bij aankomst aan de twee jaar ge
leden geopende prinses Beatrixschool
voor openbaar lager onderwijs aan
de Sara Burgerhardtstraat in West,
die nu bezichtigd zou worden
bood voor de ingang van het gebouw
de achtjarige Marijke Geesthuizen
de koningin een boeket rode rozen
aan. In de lokalen, die de vorstin be
zocht boog zij zich vol belangstelling
over de werkstukken van de ijverig
aan tafeltjes boetserende, schilde
rende, schrijvende en rekenende kin
deren heen. Hierbij werd zij voorge
licht door een onderwijzeres van de
school. De koningin vond het zo
grappig dat leerlingen uit een klas
allemaal met iets anders bezig waren.
Houvast aan appelmoes
Ook frappeerde het haar dat heel
veel Nederlandse woorden op die in
het Zweeds lijken.
In een lokaal, waar de kinderen er
een eigen winkeltje op na houden
om met de techniek van het kopen
en verkopen vertrouwd te geraken
zij hebben zelfs eigen kleine munt
stukjes kocht de koningin van het
zevenjarig verkoopstertje achter de
toonbank, Margreetje, een blik appel
moes voor 75 cent. Het woord appel
moes op het blik gaf de klant enige
houvast, gezien de overeenkomst
met het Zweedse appelmos, in tegen
stelling tot de namen van de andere
in de winkel verkochte artikelen va
riërend van zelfwerkend wasmiddel
tot flessen limonade.
Een jongetje, dat net een water
verftekening had voltooid, mocht
deze, nog nat, aan de koningin over
handigen. Tot slot voerden in de gro
te lichte schoolzaal jongens en meis
jes een boerendans uit.
Op bezoek bij gezin
Tegeh half vier, na een rondtocht
langs cte reeds voltooide en nog in
aanbou jv zijnde huizencomplexen in
tuindor Slotermeer, arriveerde de
stoet bij het laatste object, een huis
in de Kpetsveldstraat no. 1, hoek Lod.
van Deijsselstraat, waar de familie
J. Geervliet, bestaande uit man,
vrouw, zeven kinderen de jong
ste een en de oudste twaalf en
een inwjonend echtpaar op de bel
etage is gehuisvest. De hele familie,
twee grtbiotouders incluis, was thuis.
De heer *des huizes, boekhouder, had
een vrije, dag genomen.
In de zinnige huiskamer met grote
ramen en: ruim uitzicht, gebruikte 't
gezelschap de thee. Koningin Louise
prefereerde; een glaasje water. Voor
de inrichting van de woning toonde
de vorstin; zeer grote belangstelling.
Of mevrouw het niet lastig vond dat
de slaapkamers een verdieping la
ger waren gelegen? O nee, zei me
vrouw, heljemaal niet.
Bij haar vertrek kreeg koningin
Louise een grote taart mee, haar ge
schonken d.ji'Or bakker Pronk ter her
denking aa^i de schenking van het
Zweedse wètbrood. De op de taart
gespoten bloemen herinnerde de ko
ningin aan haar bezoek gisteren aan
de Keukenhh f, waarover zij aan me-
vrouwe Geervliet vertelde.
Luide toegejuicht door de in groten
getale samengestroomde buurtbewo
ners verliet koningin Louise om on
geveer vier ijuir deze woning om de
terugtocht naar het paleis op de Dom
te aanvaarde;!*.
REIS WORDT INCOGNITO VOORTGEZET
Taptoe als „noten toe'
Gisteravond om acht uur had een
vrij grote menigte zich op de Haagse
Lange Voorbout verzameld om de
aankomst van koning Gustaaf en ko
ningin Louise en, enige minuten na
dien de aankomst van koningin Ju
liana en prins Bernhard te aanschou
wen bij het gebouw van de Zweedse
legatie, waar koning Gustaaf te hun
ner eer een gala-diner aanbood.
Een frisse wind speelde door de
nog amper groenende takken van
het zware geboomte, waaronder een
reeks versieringen met nationaal en
oranje dundoek, als pergola, gevormd
was aangebracht. Voor de statige pa
triciërswoning van de Zweedse ge
zant S. W. Dahlman.
Met zorg en smaak
Mevrouw Dahlman had met zorg
en smaak de ambtswoning van haar
echtgenoot met bloemen doen versie
ren. In de vestibule, vestiaire, in de
hal, de salons en de eetzalen zag men
oogbetoverende schikkingen van de
mooiste exemplaren bloemen, die de
Nederlandse bollenvelden en bloe
menkassen kunnen opleveren.
Het verzamelde publiek juichte en
applaudiseerde toen de vorsten en
hun gevolgen <4-an de legatie arri
veerden.
Prachtige tafelschikkingen
Na een kort ojxmthoud in de sa
lons begaf men jzich aan tafel. In
de eetzaal, die 3,s beschilderd met
landschappen dóór een onbekende
Hollandse meester^ was de tafel ver
zorgd door de biittler van koning
Gustaaf, daarbij geassisteerd door
zijn Nederlandse qfcllega, de heer P.
Riecken. Op zeer mooi, zwaar da
mast was een grotéu ovale bokaal van
gedreven zilver geplaatst, waarin-
oranjerode tulpen, dar wins, breeders
en parkiet, waren 'geschikt. Ook de
andere tafelstukkert waren van de
zelfde bloemen in Mezelfde kleuren
samengesteld.
Gedekt was met pulveren borden,
die het Zweedse wapen droegen, an
tiek zilver bestek e^n vijf soorten
kristal van Zweedse origine. Voor de
volgende gangen Tjverd Zweeds
ivoorkleurig porseleip, beschilderd
Twee dames werden zwaar gewond, toen hun gloednieuwe Chryster Donderdagmiddag bij Schiphol op
de Ringdijk door een bus van de Nederlandse Spoorwegen werd gegrepen en volkomen vernield. Onze foto
toont de achterzijde van de volkomen vernielde wagen.
met het Zweedse wapen van azuur
met drie gouden kronen in het hart,
waar omheen een gouden en azuren
lauwertak en. daarbuiten lichtge
kleurde blauwe kronen, gebruikt.
Taptoe tot besluit.
De vorstelijke gasten, mevrouw en
de heer Dahlman en een aantal der
hoge genodigden namen in deze eet
zaal plaats. In de tweede eetzaal di
neerden de andere hoge gasten.
Het menu bestond uit gerookte zalm
als entree, een consomme Madrilene,
kreeft a l'Indienne met droge rijst
kalfsvlees a la royale, gepralineerd
ijs en fruit. Daarbij werden drie uit
gelezen wijnen geschonken, cham
pagne, krug brut reserve en ten
slotte oude witte port.
Tijdens het diner groeide het aan
tal toeschouwers aanzienlijk aan om
getuige te kunnen zijn van de taptoe
door de luchtmachtkapel, welke om
half tien begon.
Hedenmorgen om negen uur heb
ben de gasten afscheid genomen. Zij
zullen incognito de dag in ons land
doorbrengen.
Koningspaar
naar Zweden?
Naar uit doorgaans goed ingelichte
bronnen vernomen wordt, ligt het in
het voornemen van het Koningspaar
om in de loop van volgend jaar een
officieel staatsiebezoek te brengen
aan Zweden.
Nadere bijzonderheden omtrent dit
bezoek ontbreken nog.
Met en zonder hindernissen
Twee lieden, die wegens ongerech
tigheden een verblijf in de Scheve-
ningse strafgevangenis hadden toe
gewezen gekregen, waren gisteren
bezig met het verfraaien van de ge
vangenistuin en een bewaker hielp
een handje mee om het geheel zo
mooi mogelijk te maken.
Terwijl een 29-jarige Utrechtenaar
het onkruid zou wegkruien naar een
hoop afval, die langs de straatweg op-
Koning Gustaaf naar
R'dam vertrokken
Vanmorgen om kwart over negen
is de Zweedse koning van het paleis
per auto vertrokken voor een onof
ficieel bezoek aan het museum Boy
mans te Rotterdam, waar hij om
streeks half elf werd verwacht.
Koningin Louise ging niet mee,
doch bleef nog op het paleis, yan-
v;aar zij zich aan het eind van de
morgen naar Soestdijk begaf. De
koning vertrok na zijn museumbe-
zoek eveneens naar Soestdijk. Met
het vertrek uit de hoofdstad behoor
de het Zweedse staatsiebezoek tot het
verleden.
gericht was, was de bewaker en een
andere gevangene met zorgzame hand
bloembollen in de grond aan het stop
pen.
Eerst had de bewaker bij de poort
gestaan, telkens wanneer de gevan
gene met zijn kruiwagen naar de
hoop afval ging, maar in de loop van
de werkzaamheden had de bewaker
zich bij de bollenplanter gevoegd en
de kruier Icruide onbewaakt het afval
naar de vrijheid.
„Waarom alleen het afval?" moet
de Utrechtenaar op zeker moment ge-
dach hebben en toen hij weer een
vrachtje naar buiten kruide, koös hij
de vrijheid.
De bewaker vond, toen hij even
later ongerust werd en ging kijken,
alleen nog maar de kruiwagen en de
politie heeft nog niets meer kunnen
ontdekken.
Twee andere gevangenen, die in
September 1954 eveneens een sprong
naar de vrijheid hadden gewaagd,
hadden op hun weg meer obstakels
ontmoet dan de Utrechtenaar, en tij
dens het forceren van de doortocht
hadden zij een aantal spijlen, die Voor
de ramen zaten, ontwricht.
De sprong naar de vrijheid kon de
Haagse rechter gisteren niet straf
fen, maar de vernieling wel en daar
om kregen beide gevangenen nog een
weekje extra straf aan hun boetetijd
toegevoegd.
Koningin Louise heeft Donderdag een bezoek gebracht aan de „Oranjehof
een flatgebouw te Amsterdam. In het gebouw bezocht zij een der flats,
waarvan de bewoonster niet aanwezig was. Als dank voor de bezichtiging
liet zij een eigenhandig geschreven briefje achter.
Het lijdt geen twijfel, dat de woon
wagenbewoners qua aard, instelling,
levenswijze, woonvorm, hun maat
schappelijke positie en wat nog meer,
een geheel aparte plaats innemen in
onze samenleving. Zij leven overal
in een soort afzondering ten opzichte
van de gemeenschap en zij vormen
als zodanig een eigen kring, een eigen
volkje en een eigen gemeenschap.
Tot dit isolement, een historie op
zich, hebben ook vaak en zeker niet
in de laatste plaats, zij het ook wel
licht onbewust, medegewerkt de ge
meentelijke verordeningen en maat
regelen. In geen enkele gemeente in
onze maatschappij treft men nog een
woonwagen aan in de bebouwde kom
als standplaats. Integendeel! Hun
standplaats is vaak vèr buiten de
kring van de dorps- of stadbewo
ners. Vele gemeenten hebben een spe
ciaal terrein voor hen aangewezen en
daar wonen deze veelal trekkende
en zwervende families in kampver-
band. En dit zijn dan nog de gunsti
ge gevallen, want nog lang niet over
al treft men een gereglementeerd
woonoord aan voor deze mensen.
Alphens kamp.
Ook Alphen aan den Rijn kent se
dert ruim 25 jaren zijn woonwagen
kamp waar momenteel tien wagens
staan, welke bij elkaar ruim 40 per
sonen huisvesten. Maar vele genera
ties werden in dit kamp geboren en
hebben er gewoond en zijn er gestor
ven, voor het plan van ir. J. D. J.
Waardenburg de toenmalige direc
teur van gemeentewerken werd uit
gevoerd om deze mensen, welke
voordien overal zo maar langs de
weg stonden, eeen „eigen dorp" te ge
ven, het dorp van hun isolement.
Maar denkt u toch niet, dat zij zich
in hun levensomstandigheden onge
lukkig voelep of dat zij met het lot
dat velen hunner reeds van de ge
boorte af is beschoren ontevreden
zijn. Niets is minder waar dan dat!
en zijn content met
bekrompen ruimte en
woonwagen
hun kleine
behuizing.
Zij zouden zich zelfs temidden
van anderen niet thuis voelen. Zij
zouden moeilijk aan het leven in
een woning in dorp of stad wennen.
Hun dagelijks brood verdienen op
fabrieken e.d. zou hun evenmin lig
gen. Vaste tijden kennen zij niet en
hun bewegingsvrijheid, die zij min
nen, wordt geremd zodra zij „ge
wone" mensen om zich heen weten.
Godsdienst.
Deze geaardheid en instelling
heeft er ook toe geleid, dat voor
wat de ptractisering van de gods
dienst betreft, een zekere mate van
geestelijke nood. is ontstaan onder
deze lieden.
Het zijn overwegend katholieken.
Ook in het Alphense kamp zijn het
op één na allemaal katholieken. En
als U deze mensen goed leert ken
nen, dan wordt het duidelijk dat er
eigellijk héél veel edele en onge
repte zielen huizen onder de vaak
schamele kleding van deze kamp
bewoners.
Deze geestelijke nood is door de
Kerk gezien. Hieraan moest toch
wat worden gedaan. Er werd fei
telijk al jaren wat gedaan tot ver
mindering van de geestelijke en
veelal ook sociale nood onder de
woonwagenbewoners. Doch dit werk
strekte zich föt voor enkele jaren
voornamelijk uit tot de steden in
hoofdzaak.
Teneinde de zorg ook te doen uit
strekken in heel het diocees heeft de
Bisschop van Haarlem onlangs de
stoot gegeven tot een reorganisatie
van het woonwagenwerk. Hiertoe
zijn in parochies waar woonwagen
kampen worden bewoond, comité's
opgericht onder de naam „R.K.
Woonwagenwerk". Diócecaan aal
moezenier hiervan werd aalmoezenier
H. J. A. Schouten, Nassaiflaan 2a te
„^JjjDelft. Ook in Alphen aan den Rijn
Zij voelen zich heel gelukkig in hun werd door deken L. H. M. Nieuwen-1
huizen een dergelijk comité in het
leven geroepen, waarvan aalmoeze
nier is kapelaan F. C. Verheul, voorz.,
de heer J. Fr. v. Haaren, secr., ir.
A. S. G. Bruggeling (Javastraat 13,
tel. 3010) en penningmeesteresse mej.
M. Scheerder.
Eigen kapel.
Tot zijn eerste doel stelde dit co
mité zich voor ogen de inrichting van
een plaats waar een H. Mis zou kun
nen worden opgedragen, voorlopig
althans ter gelegenheid van hoog
feestdagen, een plaats welke in de
onmiddellijke nabijheid van het
kamp moest zijn. Daarin is rpen het
vorig jaar omstreeks Pasen geslaagd,
dank zij de medewerking van de he
ren gebrs. van Dijk. Aanvankelijk
vond men die gelegenheid in de wa
genschuur, vlak bij het kamp, maar
later, toen het kouder werd stelden
de heren Van Dijk een woonvertrek
van hun boerenhofstede beschikbaar.
Hoe dankbaar het comité en de
woonwagenbewoners voor deze me
dewerking ook zijn, op den duur kon
dit zo niet bestendigd blijven. Een
vast kapelletje óp het terrein stelde
men als ideaal voor ogen. En dit
i ideaal is thans bereikt. Het oorspron
kelijk plan om een kapelletje van
steen of hbut te doen bouwen moest
het jonge comité om financiële rede
nen spoedig laten varen. De gedachte
werd gevestigd op een oude spoor
wagon, welke men van de Ned.
Spoorwegen aankocht, een expediteur
op billijke condities naar het kamp
liet vervoeren, daar op een paar
betonnen palen opstelde en dank zij
vrijwilligers en enkele firma's om
bouwde en tot een kerk inrichtte.
Het ziet er fraai uit, een fris
verfje en de vele ramen, hier en
daar zelfs wat glas in lood, vloer
zeil en enkele lopers, bidstoelen,
wandversiering en vanzelfsprekend
het altaar met alles wat daarop en
daarbij hoort, hebben de spoorwagon
onherkenbaar veranderd.
Zondagmiddag 1 Mei om vier uur
zal de ki'oon op dit werk worden ge
zet als deken L. H. M. Nieuwenhui-
zen aan de kapel de volledige wij
ding als kerk zal verlenen. Dit gaat
uiteraard gepaard met grote dank
baarheid van het comité en niet in
minst van de woonwagenbewoners
zelf voor het verkregen resultaat. Zij
waarderen het werk van het comité
dat „kind in de woonwagens" is. Met
'hun kerkje zijn deze mensen merk
baar In-gelukkig. En zij die dit tot
stand mochten brengen, uiteraard
met hulp van de parochianen wij
denken dan b.v. aan de kerkcollecte
voor dit doel 'hebben een nieuwe
mijlpaal bereikt in hun binnenland
se missie-arbeid.
