Sa (Sou^otit
Amsterdam bereidde de koninklijke gasten uit
het Hoge Noorden een warme, enthousiaste hulde
Het hart van ons land klopte voor het vorstenhuis
De bloeiende Hollandse tuin betuigt met
bloemenweelde haar aanhankelijkheid
Directeur: C. M. v. HAMERS VELD.
Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
BUREAUX: PAPENGRACHT 32
DINSDAG 26 APRIL 1955
46ste JAARGANG
BINNENKORT:
DE VLIEGENDE j
atoom-Hollander j
Telefoon: Directie, Abonnementen, Drukkerij 20935, Redactie 20015, Advertenties 20826. Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.50 p. w„ 12.15 p. mnd., f6.40 p. kwart. Franco p. p. f6.80. - Advertenties: 15 et p. m.m. Tefeioontjes f 1.50
HUMANISTISCH
BEGINSEL
het mandement der bisschop-
pen, dat aanleiding werd tot
ihet herderlijk schrijven van de Ned.
Herv. Kerk is ook het Humanistisch
Verbond van plan met een plaatsbe
paling te komen in de vorm van een
manifest.
Het te Amsterdam gehouden con
gres stemde in met een afdelings-
voorstel, „om een humanistisch ma
nifest te publiceren dat, in sterkere
(mate dan zulks in een beginselver
klaring mogelijk is, de practische toe
passing van de humanistische begin
selen ten opzichte van de problemen
van deze tijd uiteenzet en dat op
roept het humanisme een bezielende
factor te doen zijn, zowel in het per
soonlijk en maatschappelijk leven als
in de internationale betrekkingen."
Goed voorbeeld doet goed volgen!
De bisschoppen hébben het goede
voorbeeld gegeven met te benadruk
ken, dat de christelijke levensbe
schouwing „heel ons leven" omvat en
doordringt, niet alleen het persoon
lijke, maar ook het maatschappelijke
leven.
Het hervormd herderlijk schrijven
beklemtoont, dat belijdenis en leven
één zijn, maar het wordt voor een
katholiek (en blijkens de nog schaar
se pers-uitlatingen ook voor ande
ren) wazig, als het onderscheid
maakt tussen geloof en levensbe
schouwing.
Aangezien aan de begrippen geloof
en levensbeschouwing een wat an
dere inhoud wordt gegeven dan de
bij ons en vele anderen gangbare,
6preekt het hervormd schrijven
moeilijk verstaanbare taal.
Wij vermoeden, dat het eerlang te
verschijnen manifest van humanisti
sche zijde hetzelfde euvel zal opleve
ren.
Dat doet de nieuwe beginselver
klaring verwachten, welke het Am
sterdams congres heeft goedgekeurd,
nadat er twee jaren op gestudeerd I
was. Met de vijf grondslagen kun-
nen ook wij ons in hun vage alge
meenheid van 1 tof en met 5 vereni
gen, maar in het beginsel is een
merkwaardige wijziging gebracht.
De zinsnede uit de vroegere verkla
ringzonder uit te gaan van het
bestaan van een persoonlijke god
heid" is vervangen door: „zon
der uit te gaan van bijzondere open
baring".
Tegen die wijziging rees uit de
vergadering veel verzet, zodat het
voorstel met 102 stemmen voor, 89 te
gen over de sloot kwam.
Bij eerste lezing zou bij ons de me
ning post vatten, dat het Humanis
tisch Verbond was omgezwenkt van
een atheïstische naar een wel niet
christelijke maar althans God-belij
dende en God-erkennende gemeen
schap. Wie zou zich daarover niet
verheugen? Maar de voorzitter stelde
de tegenstanders van de wijziging op
hun gemak met te benadrukken, dat
er niets wezenelijks aan het humanis
me is veranderd. In de nieuwe begin
selverklaring waren termen gehan
teerd, die bij godsdienstige groeperin
gen „in zwang waren".
Het is duidelijk, dat op die manier
de beginselverklaring zeer onduide
lijk wordt. Als de atheïstische geest
van de oude beginselverklaring alleen
maar een nieuwe formulering heeft
gevonden, voldeed de oude beter aan
„de eis van geestelijke zuiverheid"
om nu in humanistische termen te
spreken dan de nieuwe.
Weliswaar zegt de toelichting op
de beginselverklaring dat schakering
binnen deze overtuiging mogelijk is.
Daaruit concluderen wij voorzichtig
dat aan de leden individueel het gods
geloof wordt vrijgelaten.
Maar wat heeft men zo vragen
we ons af aan een beginselverkla
ring, waaruit het wezenlijk beginsel
is weggenomen? Geloof of ongeloof
ds immers bepalend voor iemands kijk
op het leven, op het diepste wezen
van het mens-zijn en op de taak, die
een mens in het leven heeft te ver
vullen. Hier gaapt een principiële,
kloof tussen de leden van het Huma
nistisch Verbond. Het zou een eis zijn
van „geestelijke zuiverheid" als deze
kloof door een splitsing in het ver
bond tot uiting kwam. Als het H. V.
een manifest wel uitgeven, dat „een
bezielende factor" moet zijn „zowel
dn het persoonlijk en maatschappe
lijk leven", zal het op het beginsel
van het beginsel eerst met zichzelf
tot klaarheid moeten komen. Anders
vrezen we, dat het aan de zielen van
zijn gelovige leden niet veel bezie
ling zal kunnen geven.
Een orkaan van enthousiasme
streek over het Damplein
Hieronder: Tijdens de rijtoer vanaf
het Centraal Station naar het Paleis
op de Dam.
Wederom is hedenmorgen al het voor het koningshuis bruisende bloed
naar het hart van ons land gestroomd, waar temidden van guirlandes van
bloemen en groen en van statie en schittering het Zweedse koningspaar
als gfist van Koningin Juliana en Prins Bernhard met gul gejuich werd-
begroet. Drie dagen zal Nederland de gastvrije woonplaats zijn van de
72-jarige Gustaaf Adolf van Zweden, die door zijn volk heer en professor
genoemd wordt en zijn gemalin de 65-jarige koningin Louise, de lievelinge
van haar volk. Het is geen toeval, dat het sympathieke paar juist in de tijd
dat de tuin van Holland in volle bloei staat een bezoek aan ons land brengt.
Hiermee wil ons volk Koningin Louise, die bekend is om haar liefde voor
bloemen, de aanhankelijkheid betuigen die het beste door bloemen gezegd
kan worden.
Ontvangst op een
onherkenbaar perron
De kale kille stenen van het per
ron van het Centraal Station waren
bedekt door een dikke laag tapijten,
toen omstreeks half elf hedenmor
gen een kort signaal aantoonde, dat
de koninklijke gasten in aantocht
waren. Terwijl korte commando's
weerklonken en de erewacht ver
starde tot een rij levenloze poppen,
reed de koninklijke trein het station
binnen. Even verdronk het gejuich
van een opgetogen menigte in het
gedender van de binnenkomende
trein, maar de ovatie overstemde
weldra weer alles toen de wagens
tot stilstand waren gekomen en de
portieren openzwaaiden.
Nevenresultaat van
Bandoeng
MEN HEEFT BIJ DE BANDOENG-
SE conferentie opnieuw kunnen
constateren, dat de waarde van een
conferentie niet altijd ligt in datgene
waarover de gedelegeerden in de ver
gaderzalen redevoeringen houden en
resoluties opstellen, maar vaak in de
kleine smoezerijen op de wandelgan
gen of aan de aparte etentjes.
Ongetwijfeld is het buitengewoon
nuttig geweest, dat afgevaardigden
van zovele volken eens bij elkaar ge
zeten hebben en elkaar de waarheid
hebben gezegd. Voor een goed begrij
pen van elkanders standpunt is een
hartige en gepeperde uiteenzetting
soms erg vruchtbaar. Ook is het mo
gelijk, dat de slotverklaring in
0 de toekomst nog eens nuttig zal
blijken te zijn, al is het hele
geval wat zwevend.
Maar het meest concrete en voor
het ogenblik het belangrijkste resul
taat van de A.A.-conferentie is toch
wel geweest de bereidverklaring van
de Chinese minister Tsjoe En Lai, om
met de Amerikanen te onderhandelen
over Formosa. Een verklaring, die
feitelijk buiten de conferentie om
ging en uitgesproken werd aan een
lunch.
Wanneer dit de eerste stap mag
zijn op de weg naar betere toestan
den in dat deel der wereld, waar de
verhouding op het moment gevaar
lijk gespannen is, dan kunnen wij in
elk geval blij zijn met dit resultaat
van Bandoeng.
Het is nog te vroeg om een gejuich
aan te heffen, want in diplomatieke
kringen van het Westen betoont men
zich eveneens gereserveerd. Tsjoe En
Lai heeft nl. enige slagen om z'n arm
gehouden en o.a. gezegd, dat de be
reidheid om te onderhandelen geen
afbreuk deed aan het recht van China
om Formosa te gaan „bevrijden".
Wat bedoelt hij daarmee? Wat be
doelde Tsjoe En Lai trouwens in 't
algemeen met zijnr verklaring? Is het!
Peking in alle oprechtheid te doer,
om de vrede in de Straat van Formo
sa te herstellen? In dat geva! had
Tsjoe En Lai reeds eerder de uitno
diging van de Ver. Naties (Ham-
merskjoeld!) kunnen aanvaarden en
had hij daarvoor niet naar Bandoeng
hoeven te gaan. De gedachte ligt voor
de hand, dat de Chinees een neven
bedoeling had; hij had Bandoeng no
dig als klankbord om zijn vredelie
vende instelling zo luid mogelijk te
propageren.
Zo schrijft het Franse blad „Figa
ro", dat Tsjoe En Lai aan het com
munistische rijk in Azië het gezag
heeft weten te geven, dat iedere grote
mogendheid krijgt, wanneer zij, plot
seling ophoudend met oorlogstaal,
spreekt van ontspanning en vrede en
doet, alsof zij de weg van onderhan
deling wil volgen.
En de „New York Times" schrijft:
„Tsjoe En Lai heeft zijn propaganda-
kaarten buitengewoon goed te Ban
doeng uitgespeeld. Afgezien van wat
er met zijn voorstel kan worden ge
daan, moet gezegd worden, dat hij
slim gespeeld heeft en het idee heeft
gegeven, dat rood-China werkelijk
een vredelievend en vredezoekend
land is".
Maar hoe het ook zij, het lijkt im
elk geval bet beste, als men maar
eens bij elkaar komt en gaat praten, j
Men zal er niet dommer van worden I
en niet slechter ook.
Hartelijke begroeting.
Op hetzelfde moment dat de hoge
gasten uit de coupé stapten, traden
koningin Juliana en prins Bernhard
hen tegemoet. Op dat moment klonk
het Zweedse volkslied, dat de enorme
ruimte van het centraal station vul
de en een bijzondere sfeer verleen
de. Even verstrakte dé glimlach op
de gezichten van gasten en Neder
landers, maar tqen de laatste tonen
verklonken warén, volgde een be
groeting, die gekenmerkt werd dqt>r
de grote vriendschap, welke het
Zweedse en het Nederlandse volk
elkaar toedragen. De vier vorstelijke
personen inspecteerden vervolgens
de erewacht, waarin ook de witte
pluimen oplichtten van het Leidse
Studenten weerbaarheidsgezelschap
„Pro Patria".
Nadat verscheidene hoogwaardig
heidsbekleders aan de gasten waren
voorgesteld betraden zij de wachtka
mer, die verlevendigd werd door het
zilver en het goud, de tressen en de
sjerpen, die borst en schouders van
vele autoriteiten sierden. Ook hier
mochten velen de handen van het
sympathieke echtpaar drukken.
Vanuit het donker in 'i licht.
Voorafgegaan door» de grootmees
ter en de eerste stalmeester begaf
het gezelschap zich vervolgens naar
buiten.
Toen de gasten vanuit de betrek»
kelijk donkere ruimte in het volle
licht traden, groeide het nog aarze
lend gejuich aan tot een machtige
orkaan van vorstenliefde. Duizenden
vlaggetjes bewogen in een onafge
broken cadans boven de hoofden van
de mannetje aan mannetje, dus be
wegingloze menigte. Urenlang had
den velen staan wachten om het im
posante schouwspel gade te slaan.
Boven het gejuich uit klonk opeens
de machtige donder van een batterij,
die opgesteld op het marine-empla
cement een saluut bracht aan de ko
ninklijke gasten.
Temidden van het feestelijk lawaai
werd de stoet voor de statierit opge
steld en even later gaf het verplaat
send gejuich de weg aan die het ge
zelschap naar het Paleis op de Dam
had genomen.
Orkaan van enthousiasme.
Het Damplein leek een kolkende
zee van oprechte begeestering, toen
de rijtuigen om de hoek bij het Dam
rak zichtbaar werden. Wederom ver
stomde het kabaal bij het opklinken
van het Zweedse volkslied, dat door
de Koninklijke Militaire Kapel ge
speeld werd. De vorsten stapten uit,
draaiden zich even om naar het jui
chend publiek en gingen toen het Pa
leis binnen. Even verstierf het ge
juich om enkele minuten later, toen
het gezelschap zich op het grote bal
kon vertoonde, tot massale kracht
aan te zwellen. Als een orkaan
streek het enthousiasme over de zee
van vlaggetjes en wuivende handen.
Getroffen door deze groptse ont
vangst beantwoorden koning Gustaaf
en koningin Louise de hartelijke
hulde.
Kranslegging bij monument.
Slechts even kon dit eerbewijs van
een geheel volk duren: de tijd drong
en op de kleine steentjes voor het pa
leis klonken reeds de afgebeten
woorden, die de erewacht in de hou
ding commandeerden.
Door een erehaag van matrozen
van de Koninklijke Marine in cere
monieel tenue, bereikte koning Gus
taaf het voorlopig nationale monu
ment. Nadat de Zweedse monarch de
voet van het monument met een
krans gesierd had, viel er een plech
tige stilte over het Damplein, die
eerst verbroken werd door de ont
roerende tonen van een koraal van
Johann Sebastiaan Bach.
De koning en zijn gevolg keerden
hierna terug naar het paleis om daar
het noenmaal te gebruiken. De lunch-
klanken werden verzorgd door de
Koninklijke Militaire kapel, die aan
de achterzijde van het paleis een ge
varieerd programma bracht.
Omstreeks drie uur hedenmiddag
werd het Amsterdamse stadsbestuur
door het Zweedse koningspaar in de
Van Speykzaal van het paleis ont
vangen. Burgemeester Arnold d'Ailly
richtte hierbij een kort welkomst
woord tot de gasten.
De begroeting van het koninklijk paar
in het Centraal Station.
Het programma van
de eerste dag
Het verdere programma vaft
de eerste dag vermeldt om half
vier een rijtoer per auto naar het
m.s. Oranje, waar de Amster
damse Kamer van Koophandel
een receptie houdt. De rit zal
ongeveer een half uur duren. De
terugtocht naar het paleis zal
om 16.40 aanvaard worden. Om
streeks zeven uur worden de
verscheidene leden van het
Corps Diplomatique aan de gas
ten voorgesteld. Om kwart voor
acht vangt het gala-diner ten pa-
leize aan eft omstreeks 21.40 ver
trekt het gezelschap naar de
Stadsschouwburg, waar de twee
de acte van de opera Die Zauber-
flöte wordt uitgevoerd. Om
kwart voor twaalven vertrek van
de gasten van de schouwburg
naar het Kon. Paleis.
Het Russische leger
De stafchef van het Amerikaanse
leger, generaal Ridgway, heeft in
Februari op een besloten vergadering
van de ondercommissie voor toewij
zingen van het Huis van Afgevaardig
den verklaard, dat het Russische leger
op het ogenblik het sterkste ter we
reld is, aldus blijkt uit een Maandag
gepubliceerd stuk van de vergade
ring. Het Sow jet-leger, dat is ge
oefend voor atoomoorlogvoering, zou,
zonder dat er tevoren veel van zou
blijken, een grote oorlog kunnen be
ginnen.
Met hulp van de Sowjet-Unie wor
den ook de strijdkrachten van de an
dere landen van het communistische
blok in Europa en Azië gemoderni
seerd, aldus de generaal. Deze mo
dernisering gaat wel veel langzamer
dan in de Sowjet-Unie, maar toch
worden ook' de strijdkrachten van
haar bondgenoten langzamerhand
doelmatig.
Uit het gecensureerde docu
ment blijkt verder, dat generaal
Ridgway uiteindelijk 200.000 spe
ciaal opgeleide vrijwilligers per jaar
nodig acht voor de opbouw van de
voorgenomen rerserve.
i
weer
(Geldig van Dinsdagavond tot j
Woensdagavond. Opgemaakt te
10 uur).
WAT REGEN.
Over het algemeen veel be- j
wolking met enige regen of
motregen en in de vroege och-
tend plaatselijk mist.
Overwegend matige wind tus-
sen Zuid en West. Betrekkelijk t
zacht weer.
27 April zon op 5.22, onder 19.58 u;
maan op 9.19, onder 1.05 uur.
Hoogwaterstanden
Te Katwijk en Noordwijk is het op
de volgende uren hoog water:
Het weer in Europa
De weerrapporten van hedenoch
tend 7 uur luiden:
STOCKHOLM
zwaar bew.
2 C.
OSLO
onbew.
0
KOPENHAGEN
onbew.
4
ABERDEEN
regen
6
DUBLIN
motregen
7
LONDEN
regen
8
AMSTERDAM
geheel bew.
4
BRUSSEL
licht bew.
5
PARIJS
geheel bew.
4
BORDEAUX
onbew.
3
GRENOBLE
onbew.
4
NICE
licht bew.
11
BERLIJN
licht bew.
2
FRANKFORT
zwaar bew.
0
MUNCHEN
zwaar bew.
1
WENEN
onbew.
2
INNSBRUCK
nevel
1
ROME
onbew.
12
HELSINKI
sneeuw
0
ZURICH
onbew.
1
INNSBRUCK
nevel
—1
GENEVE
onbew.
1
LOCARNO
geheel bew.
11
Korreltje
De domheid staat altijd klaar om
zichzelf te bewonderen.