Sa (Sou^otit Amsterdam bereidde de koninklijke gasten uit het Hoge Noorden een warme, enthousiaste hulde Het hart van ons land klopte voor het vorstenhuis De bloeiende Hollandse tuin betuigt met bloemenweelde haar aanhankelijkheid Directeur: C. M. v. HAMERS VELD. Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN. KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN BUREAUX: PAPENGRACHT 32 DINSDAG 26 APRIL 1955 46ste JAARGANG BINNENKORT: DE VLIEGENDE j atoom-Hollander j Telefoon: Directie, Abonnementen, Drukkerij 20935, Redactie 20015, Advertenties 20826. Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.50 p. w„ 12.15 p. mnd., f6.40 p. kwart. Franco p. p. f6.80. - Advertenties: 15 et p. m.m. Tefeioontjes f 1.50 HUMANISTISCH BEGINSEL het mandement der bisschop- pen, dat aanleiding werd tot ihet herderlijk schrijven van de Ned. Herv. Kerk is ook het Humanistisch Verbond van plan met een plaatsbe paling te komen in de vorm van een manifest. Het te Amsterdam gehouden con gres stemde in met een afdelings- voorstel, „om een humanistisch ma nifest te publiceren dat, in sterkere (mate dan zulks in een beginselver klaring mogelijk is, de practische toe passing van de humanistische begin selen ten opzichte van de problemen van deze tijd uiteenzet en dat op roept het humanisme een bezielende factor te doen zijn, zowel in het per soonlijk en maatschappelijk leven als in de internationale betrekkingen." Goed voorbeeld doet goed volgen! De bisschoppen hébben het goede voorbeeld gegeven met te benadruk ken, dat de christelijke levensbe schouwing „heel ons leven" omvat en doordringt, niet alleen het persoon lijke, maar ook het maatschappelijke leven. Het hervormd herderlijk schrijven beklemtoont, dat belijdenis en leven één zijn, maar het wordt voor een katholiek (en blijkens de nog schaar se pers-uitlatingen ook voor ande ren) wazig, als het onderscheid maakt tussen geloof en levensbe schouwing. Aangezien aan de begrippen geloof en levensbeschouwing een wat an dere inhoud wordt gegeven dan de bij ons en vele anderen gangbare, 6preekt het hervormd schrijven moeilijk verstaanbare taal. Wij vermoeden, dat het eerlang te verschijnen manifest van humanisti sche zijde hetzelfde euvel zal opleve ren. Dat doet de nieuwe beginselver klaring verwachten, welke het Am sterdams congres heeft goedgekeurd, nadat er twee jaren op gestudeerd I was. Met de vijf grondslagen kun- nen ook wij ons in hun vage alge meenheid van 1 tof en met 5 vereni gen, maar in het beginsel is een merkwaardige wijziging gebracht. De zinsnede uit de vroegere verkla ringzonder uit te gaan van het bestaan van een persoonlijke god heid" is vervangen door: „zon der uit te gaan van bijzondere open baring". Tegen die wijziging rees uit de vergadering veel verzet, zodat het voorstel met 102 stemmen voor, 89 te gen over de sloot kwam. Bij eerste lezing zou bij ons de me ning post vatten, dat het Humanis tisch Verbond was omgezwenkt van een atheïstische naar een wel niet christelijke maar althans God-belij dende en God-erkennende gemeen schap. Wie zou zich daarover niet verheugen? Maar de voorzitter stelde de tegenstanders van de wijziging op hun gemak met te benadrukken, dat er niets wezenelijks aan het humanis me is veranderd. In de nieuwe begin selverklaring waren termen gehan teerd, die bij godsdienstige groeperin gen „in zwang waren". Het is duidelijk, dat op die manier de beginselverklaring zeer onduide lijk wordt. Als de atheïstische geest van de oude beginselverklaring alleen maar een nieuwe formulering heeft gevonden, voldeed de oude beter aan „de eis van geestelijke zuiverheid" om nu in humanistische termen te spreken dan de nieuwe. Weliswaar zegt de toelichting op de beginselverklaring dat schakering binnen deze overtuiging mogelijk is. Daaruit concluderen wij voorzichtig dat aan de leden individueel het gods geloof wordt vrijgelaten. Maar wat heeft men zo vragen we ons af aan een beginselverkla ring, waaruit het wezenlijk beginsel is weggenomen? Geloof of ongeloof ds immers bepalend voor iemands kijk op het leven, op het diepste wezen van het mens-zijn en op de taak, die een mens in het leven heeft te ver vullen. Hier gaapt een principiële, kloof tussen de leden van het Huma nistisch Verbond. Het zou een eis zijn van „geestelijke zuiverheid" als deze kloof door een splitsing in het ver bond tot uiting kwam. Als het H. V. een manifest wel uitgeven, dat „een bezielende factor" moet zijn „zowel dn het persoonlijk en maatschappe lijk leven", zal het op het beginsel van het beginsel eerst met zichzelf tot klaarheid moeten komen. Anders vrezen we, dat het aan de zielen van zijn gelovige leden niet veel bezie ling zal kunnen geven. Een orkaan van enthousiasme streek over het Damplein Hieronder: Tijdens de rijtoer vanaf het Centraal Station naar het Paleis op de Dam. Wederom is hedenmorgen al het voor het koningshuis bruisende bloed naar het hart van ons land gestroomd, waar temidden van guirlandes van bloemen en groen en van statie en schittering het Zweedse koningspaar als gfist van Koningin Juliana en Prins Bernhard met gul gejuich werd- begroet. Drie dagen zal Nederland de gastvrije woonplaats zijn van de 72-jarige Gustaaf Adolf van Zweden, die door zijn volk heer en professor genoemd wordt en zijn gemalin de 65-jarige koningin Louise, de lievelinge van haar volk. Het is geen toeval, dat het sympathieke paar juist in de tijd dat de tuin van Holland in volle bloei staat een bezoek aan ons land brengt. Hiermee wil ons volk Koningin Louise, die bekend is om haar liefde voor bloemen, de aanhankelijkheid betuigen die het beste door bloemen gezegd kan worden. Ontvangst op een onherkenbaar perron De kale kille stenen van het per ron van het Centraal Station waren bedekt door een dikke laag tapijten, toen omstreeks half elf hedenmor gen een kort signaal aantoonde, dat de koninklijke gasten in aantocht waren. Terwijl korte commando's weerklonken en de erewacht ver starde tot een rij levenloze poppen, reed de koninklijke trein het station binnen. Even verdronk het gejuich van een opgetogen menigte in het gedender van de binnenkomende trein, maar de ovatie overstemde weldra weer alles toen de wagens tot stilstand waren gekomen en de portieren openzwaaiden. Nevenresultaat van Bandoeng MEN HEEFT BIJ DE BANDOENG- SE conferentie opnieuw kunnen constateren, dat de waarde van een conferentie niet altijd ligt in datgene waarover de gedelegeerden in de ver gaderzalen redevoeringen houden en resoluties opstellen, maar vaak in de kleine smoezerijen op de wandelgan gen of aan de aparte etentjes. Ongetwijfeld is het buitengewoon nuttig geweest, dat afgevaardigden van zovele volken eens bij elkaar ge zeten hebben en elkaar de waarheid hebben gezegd. Voor een goed begrij pen van elkanders standpunt is een hartige en gepeperde uiteenzetting soms erg vruchtbaar. Ook is het mo gelijk, dat de slotverklaring in 0 de toekomst nog eens nuttig zal blijken te zijn, al is het hele geval wat zwevend. Maar het meest concrete en voor het ogenblik het belangrijkste resul taat van de A.A.-conferentie is toch wel geweest de bereidverklaring van de Chinese minister Tsjoe En Lai, om met de Amerikanen te onderhandelen over Formosa. Een verklaring, die feitelijk buiten de conferentie om ging en uitgesproken werd aan een lunch. Wanneer dit de eerste stap mag zijn op de weg naar betere toestan den in dat deel der wereld, waar de verhouding op het moment gevaar lijk gespannen is, dan kunnen wij in elk geval blij zijn met dit resultaat van Bandoeng. Het is nog te vroeg om een gejuich aan te heffen, want in diplomatieke kringen van het Westen betoont men zich eveneens gereserveerd. Tsjoe En Lai heeft nl. enige slagen om z'n arm gehouden en o.a. gezegd, dat de be reidheid om te onderhandelen geen afbreuk deed aan het recht van China om Formosa te gaan „bevrijden". Wat bedoelt hij daarmee? Wat be doelde Tsjoe En Lai trouwens in 't algemeen met zijnr verklaring? Is het! Peking in alle oprechtheid te doer, om de vrede in de Straat van Formo sa te herstellen? In dat geva! had Tsjoe En Lai reeds eerder de uitno diging van de Ver. Naties (Ham- merskjoeld!) kunnen aanvaarden en had hij daarvoor niet naar Bandoeng hoeven te gaan. De gedachte ligt voor de hand, dat de Chinees een neven bedoeling had; hij had Bandoeng no dig als klankbord om zijn vredelie vende instelling zo luid mogelijk te propageren. Zo schrijft het Franse blad „Figa ro", dat Tsjoe En Lai aan het com munistische rijk in Azië het gezag heeft weten te geven, dat iedere grote mogendheid krijgt, wanneer zij, plot seling ophoudend met oorlogstaal, spreekt van ontspanning en vrede en doet, alsof zij de weg van onderhan deling wil volgen. En de „New York Times" schrijft: „Tsjoe En Lai heeft zijn propaganda- kaarten buitengewoon goed te Ban doeng uitgespeeld. Afgezien van wat er met zijn voorstel kan worden ge daan, moet gezegd worden, dat hij slim gespeeld heeft en het idee heeft gegeven, dat rood-China werkelijk een vredelievend en vredezoekend land is". Maar hoe het ook zij, het lijkt im elk geval bet beste, als men maar eens bij elkaar komt en gaat praten, j Men zal er niet dommer van worden I en niet slechter ook. Hartelijke begroeting. Op hetzelfde moment dat de hoge gasten uit de coupé stapten, traden koningin Juliana en prins Bernhard hen tegemoet. Op dat moment klonk het Zweedse volkslied, dat de enorme ruimte van het centraal station vul de en een bijzondere sfeer verleen de. Even verstrakte dé glimlach op de gezichten van gasten en Neder landers, maar tqen de laatste tonen verklonken warén, volgde een be groeting, die gekenmerkt werd dqt>r de grote vriendschap, welke het Zweedse en het Nederlandse volk elkaar toedragen. De vier vorstelijke personen inspecteerden vervolgens de erewacht, waarin ook de witte pluimen oplichtten van het Leidse Studenten weerbaarheidsgezelschap „Pro Patria". Nadat verscheidene hoogwaardig heidsbekleders aan de gasten waren voorgesteld betraden zij de wachtka mer, die verlevendigd werd door het zilver en het goud, de tressen en de sjerpen, die borst en schouders van vele autoriteiten sierden. Ook hier mochten velen de handen van het sympathieke echtpaar drukken. Vanuit het donker in 'i licht. Voorafgegaan door» de grootmees ter en de eerste stalmeester begaf het gezelschap zich vervolgens naar buiten. Toen de gasten vanuit de betrek» kelijk donkere ruimte in het volle licht traden, groeide het nog aarze lend gejuich aan tot een machtige orkaan van vorstenliefde. Duizenden vlaggetjes bewogen in een onafge broken cadans boven de hoofden van de mannetje aan mannetje, dus be wegingloze menigte. Urenlang had den velen staan wachten om het im posante schouwspel gade te slaan. Boven het gejuich uit klonk opeens de machtige donder van een batterij, die opgesteld op het marine-empla cement een saluut bracht aan de ko ninklijke gasten. Temidden van het feestelijk lawaai werd de stoet voor de statierit opge steld en even later gaf het verplaat send gejuich de weg aan die het ge zelschap naar het Paleis op de Dam had genomen. Orkaan van enthousiasme. Het Damplein leek een kolkende zee van oprechte begeestering, toen de rijtuigen om de hoek bij het Dam rak zichtbaar werden. Wederom ver stomde het kabaal bij het opklinken van het Zweedse volkslied, dat door de Koninklijke Militaire Kapel ge speeld werd. De vorsten stapten uit, draaiden zich even om naar het jui chend publiek en gingen toen het Pa leis binnen. Even verstierf het ge juich om enkele minuten later, toen het gezelschap zich op het grote bal kon vertoonde, tot massale kracht aan te zwellen. Als een orkaan streek het enthousiasme over de zee van vlaggetjes en wuivende handen. Getroffen door deze groptse ont vangst beantwoorden koning Gustaaf en koningin Louise de hartelijke hulde. Kranslegging bij monument. Slechts even kon dit eerbewijs van een geheel volk duren: de tijd drong en op de kleine steentjes voor het pa leis klonken reeds de afgebeten woorden, die de erewacht in de hou ding commandeerden. Door een erehaag van matrozen van de Koninklijke Marine in cere monieel tenue, bereikte koning Gus taaf het voorlopig nationale monu ment. Nadat de Zweedse monarch de voet van het monument met een krans gesierd had, viel er een plech tige stilte over het Damplein, die eerst verbroken werd door de ont roerende tonen van een koraal van Johann Sebastiaan Bach. De koning en zijn gevolg keerden hierna terug naar het paleis om daar het noenmaal te gebruiken. De lunch- klanken werden verzorgd door de Koninklijke Militaire kapel, die aan de achterzijde van het paleis een ge varieerd programma bracht. Omstreeks drie uur hedenmiddag werd het Amsterdamse stadsbestuur door het Zweedse koningspaar in de Van Speykzaal van het paleis ont vangen. Burgemeester Arnold d'Ailly richtte hierbij een kort welkomst woord tot de gasten. De begroeting van het koninklijk paar in het Centraal Station. Het programma van de eerste dag Het verdere programma vaft de eerste dag vermeldt om half vier een rijtoer per auto naar het m.s. Oranje, waar de Amster damse Kamer van Koophandel een receptie houdt. De rit zal ongeveer een half uur duren. De terugtocht naar het paleis zal om 16.40 aanvaard worden. Om streeks zeven uur worden de verscheidene leden van het Corps Diplomatique aan de gas ten voorgesteld. Om kwart voor acht vangt het gala-diner ten pa- leize aan eft omstreeks 21.40 ver trekt het gezelschap naar de Stadsschouwburg, waar de twee de acte van de opera Die Zauber- flöte wordt uitgevoerd. Om kwart voor twaalven vertrek van de gasten van de schouwburg naar het Kon. Paleis. Het Russische leger De stafchef van het Amerikaanse leger, generaal Ridgway, heeft in Februari op een besloten vergadering van de ondercommissie voor toewij zingen van het Huis van Afgevaardig den verklaard, dat het Russische leger op het ogenblik het sterkste ter we reld is, aldus blijkt uit een Maandag gepubliceerd stuk van de vergade ring. Het Sow jet-leger, dat is ge oefend voor atoomoorlogvoering, zou, zonder dat er tevoren veel van zou blijken, een grote oorlog kunnen be ginnen. Met hulp van de Sowjet-Unie wor den ook de strijdkrachten van de an dere landen van het communistische blok in Europa en Azië gemoderni seerd, aldus de generaal. Deze mo dernisering gaat wel veel langzamer dan in de Sowjet-Unie, maar toch worden ook' de strijdkrachten van haar bondgenoten langzamerhand doelmatig. Uit het gecensureerde docu ment blijkt verder, dat generaal Ridgway uiteindelijk 200.000 spe ciaal opgeleide vrijwilligers per jaar nodig acht voor de opbouw van de voorgenomen rerserve. i weer (Geldig van Dinsdagavond tot j Woensdagavond. Opgemaakt te 10 uur). WAT REGEN. Over het algemeen veel be- j wolking met enige regen of motregen en in de vroege och- tend plaatselijk mist. Overwegend matige wind tus- sen Zuid en West. Betrekkelijk t zacht weer. 27 April zon op 5.22, onder 19.58 u; maan op 9.19, onder 1.05 uur. Hoogwaterstanden Te Katwijk en Noordwijk is het op de volgende uren hoog water: Het weer in Europa De weerrapporten van hedenoch tend 7 uur luiden: STOCKHOLM zwaar bew. 2 C. OSLO onbew. 0 KOPENHAGEN onbew. 4 ABERDEEN regen 6 DUBLIN motregen 7 LONDEN regen 8 AMSTERDAM geheel bew. 4 BRUSSEL licht bew. 5 PARIJS geheel bew. 4 BORDEAUX onbew. 3 GRENOBLE onbew. 4 NICE licht bew. 11 BERLIJN licht bew. 2 FRANKFORT zwaar bew. 0 MUNCHEN zwaar bew. 1 WENEN onbew. 2 INNSBRUCK nevel 1 ROME onbew. 12 HELSINKI sneeuw 0 ZURICH onbew. 1 INNSBRUCK nevel —1 GENEVE onbew. 1 LOCARNO geheel bew. 11 Korreltje De domheid staat altijd klaar om zichzelf te bewonderen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1955 | | pagina 1