Zuid Holland in de startblokken
voor grootscheepse K.V.P.-actie
De rosse bandiet
„Wij winnen de verkiezingen!'
Gouden jubileum
N.V. A. Kreymborg en Co
Opgang naar t Paasfeest
Hogere rijksambtenaren wijzen
de actie af
In sprookjessfeer werd Andersen
Zaterdag in Den Haag herdacht
MAANDAG 4 APRIL 1955
DE LEIDSE COURANT
DERDE BLAD PAGINA 1
(^In Noordwijkerhout begon de victorie^)
Brabants vuur overgenomen door
nuchtere boven~Moerdijkers
vil/
Brachten de laatste verkiezingen reeds het herstel van de K.V.P., in 1956
zal de grote opmars volgen. Op het ogenblik wordt de grondslag daarvoor
reeds gelegd. Het enthousiasme, dat in het temperamentvolle Brabant los
brandde, is overgeslagen naar de andere provincies en ook het nuchtere
Zuid Holland zal zijn bijdrage leveren. Na de succesvolle bliksemacties in
Dongen, in geheel Brabant, in Almelo en Volendam is er geen K.V.P.-
afdeling meer te vinden, die achter wil blijven. April 1955 zal een gedenk
waardige maand worden in de historie van de katholieke politiek. Voor de
30ste zal de actie ten einde zijn en als men de resultaten, welke reeds wer
den geboekt, overziet, dan is het duidelijk, dat de ledenregisters van het
partijbureau op de sluitingsavond, 29 April, flinker uit de kluiten gewassen
zullen zijn dan ooit. Dat succes zal tevens te danken zijn aan de activiteit
van de Kringen Leiden en Dordrecht, die Zaterdag jl. in het Haagse
Amicitia bijeen waren, om het program van actie te bespreken.
rekend, dat 12% van de katholieken
op de Partij van de Arbeid stemt,
maar hij zal zijn rekensommetje over
moeten maken.
Vervolgens gaf spreker de richtlij
nen voor de te voeren actie.
Binnen enkele dagen zal iedere af
deling een bestuursvergadering moe
ten houden om haar actie voor de be
reiden. Men moet lijsten aanleggen
van de niet bij de K.V.P. aangesloten
leden, de gemeente in wijken verde
len en propagandisten bij elkaar krij
gen, om de actie uit te voeren. Doe
hierbij een beroep op eventuele Ka
merleden of Statenleden in uw ge
meente, op de raadsleden, hun gezin
nen, de standsorganisaties en vergeet
vooral ook de vrouwenbeweging niet.
Voor 9 April moet de zaak op pa
pier gereed zijn en dienen de Kring
propagandaleiders op de hoogte te
Leiden kreeg een pluim
De voorzitter van de Leidse Kring,
de heer A. C. A. Deerenberg, wees er
in zijn openingswoord op, dat er reeds
acties gaande waren en dat het niet
de bedoeling is deze stop te zetten.
Wie aan de uitwerking van een plan
bezig is, gaat er gewoon mee door.
Maar naast deze activiteit worden er
in een hechte samenwerking tussen
de Kringen Leiden en Dordrecht blik
semacties georganiseerd. De heer Dee
renberg, die de Kamerleden M. P. v.
d. Weijden, mr. v. Rijckevorsel en mr.
De Graaf, burgemeester van Lisse
mocht verwelkomen, alsmede de heer
P. Alberts, penningmeester van de
partij, was van mening, dat er mis
schien mensen zouden zijn, die twij
felden aan het nut van bliksemacties
in Zuid-Holland. Deze mensen, zo
merkte spreker onder luid applaus
op, kunnen we mededelen, dat Noord
wij kerhout zijn ledental deze week in
drie uren tijd van 620 op 1315 bracht.
Het kan zeker!
De heer Alberts, die de actie in
Noord Brabant heeft meegemaakt,
kon zich voorstellen, dat er afdelings
bestuurders waren, die zich afvroe
gen: „Maar wat denkt U er nu van?
Zou zoiets in het nuchtere Holland
ook mogelijk zijn?"
Het antwoord op deze vraag is:
„Wij kunnen hetzelfde enthousiasme
opbrengen!"
In Zuid-Holland, vervolgde c^e heer
Alberts, is de K.V.P. beter georgani-,
seerd en dat is van groot belang bij
ondernemingen als bliksemacties.
Verder is het enthousiasme," dat
thans is losgebrand, geen vuurtje in
een bos stro. De opmars, die de K.V.P.
begonnen is, heeft een achtergrond
en als ik die even mag memoreren,
dan dienen we terug te keren naar de
verkiezingsnederlaag in 1952, toen
men in het socialistische kamp zei:
„De doorbraak is er! We kunnen de
oogst binnenhalen!"
'n Andere oogst
Wat er in 1952 gebeurd en gezegd
is, heeft het katholieke hart pijn ge
daan.
Later kwam het bisschoppelijk
mandement en tenslotte werd de
vlam ontstoken in Almelo, toen prof.
Romme van Brabant een antwoord
vroeg op de verklaring van de heer
Willemse op het partijcongres van de
P.v.d.A.. Het antwoord vari Brabant
was magistraal!
Nadien hebben wij nog een les ge^
kregen van onze Zuiderburen, toen
een coalitie van socialisten en libera
len een aanslag deden op het bijzon
der onderwijs. Katholiek België werd
practisch geplaatst voor een nieuwe
emancipatistrijd. Wij, die deze aan
slag van nabij beschouwden, hebben
er een kostbare les uit geleerd. De
les, dat men verschillende opvattin
gen Van democratie kan hebben, èn
opvattingen, die niet met onze be
ginselen stroken.
In het begin van dit jaar gaf de
Partij v. d. Arbeid het parool uit: Op
naar de 120.000 leden. Ons parool was:
„Op naar driemaal zoveel als de P.v.d.
A." en ik ben er van overtuigd, dat
we dit gestelde doel zullen overtreft
ferï!
't Begon in Noordwijkerhout.
De heer Hoonhout uit Gouda was
ervan overtuigd, dat men over enkele
weken in dé Kringen Leiden en
Dordrecht zal kunnen zeggen: „In
Noordwijkerhout begon de victorie!"
Ir. Vos heeft wel voqr ons uitge-
Nieuwe Ruime Fabriek
aan de Fruitweg - Den Haag
Wie dit gebouw ziet groeien moet
wel overtuigd zijn, dat het daar
zijn gebracht, hoe de actie wordt ge-1 prettig werken is. Veel glas, veel
voerd. hoeveel propagandisten er licht| veel luchti
een gezonde omge-
medewerken en uit welke orgamsa-
ties zij komen. Propaganda-materiaal _d.
zal kosteloos ter beschikking worden 1 van traaie boekbanden en leder-
waren. Er is nog plaats in ons bedrijf.
Groot enthousiasme.
OOK VOOR U
K. V.P.-jongeren te Utrecht
Programma naar
Romme
„De wijze waarop in de Jongeren
organisatie van de K.V.P. gewerkt en
de sfeer die tijdens de behandeling
van het ontwerp-Jeugdprogram heeft
geheerst, is voor mij aanleiding U de
toezegging te doen, dit program, sa
men mét prof. Romme en de pro
gramma-commissie van de K.V.P. te
bespeeken" luidde de toezegging van
Sartijvoorz. mr. A. v. Doorn, nadat 't
eugdprogram aan het bestuur van
de K.V,P, was aangeboden. Met name
heeft mr. Van Doorn adhaesie be
tuigd met het verlangen der jongeren,
dat meer aandacht zal worden besteed
aan de maatschappelijke en staatsbur
gerlijke vorming èn aan de lichame
lijke opvoeding,
De jongeren, die in groot aantal
waren opgekomen, hebben enkele
uren besteed aan een beraadslaging
met de leden van de program-com
missie van de Jongeren-organisatie
over het ontwerp Jeugdprogram, aan
de daarop gevolgde nota van wijzigin
gen en tenslotte aan de ingediende
amendementen. Deze gang van zaken
was ingeleid door dr. J. J. M. Beenak
ker, voorzitter van de programcom-
missie van wiens toespraak wij Za
terdag j.l. reeds een verslag gaven.
Nu beginnen.
Met de aanvaarding van het Jeugd
program van de K.V.P.-Jongeren is
een werkzaamheid van twee jaar af
gesloten; het besluit is een eigen pro
gram, samengesteld door en voor de
jeugd. Voorzitter drs. Celestin Co-
sijn, die in zijn dankwoord daaraan
herinnerde, heeft hulde gebracht aan
de K.A.J., die in Eindhoven zulk een
voortreffelijk congres heeft gehouden
en aan de Brabanders, die de blik
semactie tot zo groot welslagen heb
ben weten te brengen. Met hen klinkt
nu het parool: „wij winnen de verkie
zingen", en daarvoor is het nodig, dat
zo snel mogelijk wordt samengewerkt
met de senioren van de K.V.P.
Drs. Cosijn deed nog enkele bete
kenende uitspraken: het geheel is
duizend maal belangrijker dan het
belangrijkste deel; en de formatie van
stoottroepen en propagandaclubs is
belangrijker dan het duurste verkie-
zingsfonas. Na enkele instructies voor
de komende werkzaamheid fe hebben
gegeven, wees de voorzitter er op,
dat men zich geheel moet inzetten
voor de strijd in 1956, in de eerste
linie, als stoottroepen. Het jaarpro
gram onder de leuze „wij winnen de
verkiezingen" begint niet in Septem
ber, maar het geldt vanaf nu.
In de loop van de bijeenkomst was
gezegd, dat de ouderen reeds een le
ven achter zich hebben. Daarbij
knoopte partijvoorzitter Van Doorn
aan: maar als die uitspraak waar
zou zijn, dan had men zijn aanwezig
heid op deze bijeenkomst vani jonge
ren niet gemist. De heer Van Doorn
was dankbaar voor de toegezegde
steun van de jongeren in verband met
de komende verkiezingsactie. -
St. Bernulplus bereikt
de 2500 leden
Bij het streven van de K.A.B. om
de mijlpaal van de vierhonderddui
zend leden te bereiken heeft ook de
Nederlandse Katholieke Bond van
hogere, middelbare en lagere tech
nici en chemici „St. Bernulphus"
haar
Wij vragen ongeschoold vrouwelijk
VAN RI|MENAM N.V.
ORANJELAAN 21 - DEN HAAG
(Advertentie)
De afdelingsbestuurders, die in
groten getale waren opgekomen,.
toonden zich zeer ingenomen met dei Peisoneel en geschoolde boek- en
plannen. Herhaaldelijk werden de j lederbewerkers
sprekers met applaus onderbroken en
bij de gedachtenwisseling werden
vaak zeer practische suggesties ge
daan.
Er werd op gewezen, dat vooral in
de steden een zeer groot aantal pro
pagandisten nodig zal zijrj.
Leiden kreeg een pluim voor de
activiteit, welke reeds'aan den dag
is gelegd. Hoewel de bliksemactie
nog moet beginnen, zijn er reeds 327
nieuwe leden ingeschreven. Eén on
vermoeibare propagandist heeft er in
zijn eentje 140 van de totale aanwinst
voor zijn rekening genomen. Voor dit
feit, gaf cle vergadering een bewon
derend applaus.
Burgemeester dr. M. P. Meissen van
Wateringen, voorzitter van de Kring
Dordrecht, sprak het slotwoord. Hij
behoefde geen opwekkend woord
meer te spreken, want de prettige
samenwerking tussen de beide krin
gen bestaat reeds en over de vlotte
afwerking van de te voeren actie
was iedere twijfel overbodig.
In Zuid-Holland staat de K.V.P.
gereed voor de start en over enkele
weken zal het in hoofdzaak zijn; „Se
cretaris, noteer maar!"
De N.V. Kreymborg Co. her
denkt op 14 April haar 50-jarig be
staan. De firma A. Kreymborg Co.
werd opgericht 8 April 1905 met
vestiging im het vooral voor die tijd
toonaangevend pand Leidschestraat
hoek Heerengracht te Amsterdam.
Oprichter-eigenaar was de heer
Anton Kreymborg (18621946), on
der wiens beleid het bedrijf uitgroei
de tot 25 grote kledingmagazijnen in
zo goed als alle grote steden van ons
land, grotendeels gevestigd in eigen
gebouwen, die mede door voortdu
rende vernieuwingen steeds tot de
toonaangevende in het detail-kle
dingbedrijf hebben behoord.
Bjj het 25-jarig jubileum werden de
heren F. G. B., J. J. M. en L. A.
H. Kerymborg alle zoons van de
oprichter tot directeur benoemd,
zodat de huidige directie nu tegelij
kertijd het 25-jarig jubileum als di
recteur herdenkt.
Als blijk van de grote stuwkracht,
die de gang der Kreymborgzaken be
heerst, diene, dat sinds 1949 17 grote
verbouwingen werden uitgevoerd: 3
filialen werden van de grond af
nieuw opgebouwd en 14 andere in
wendig zo grondig gemoderniseerd,
dat ook deze tot practisch nieuwe
panden zijn omgebouwd.
Daarom kan door de N.V, A.
Kreymborg Co. in de hoogste bloei
van haar bestaan, met grote voldoe
ning het goudenjubileum worden
herdacht, trots op haar devies
„Kreymborg is Waarborg" en even
trots op haar' terecht beroemde Waar-
borgkleding.
VIEL MEE.
Dinsdag in de
Heilige week
IN EEN ZEER OUD HEILIGDOM VAN ROME, in tie kerk Van de
heilige Prisca op de Aventijnsc heuvel, komt de christenheid van
Rome vandaag bijeen. Het woonhuis van Aquila en Prisca, dat vroe
ger op deze plaats stond, heeft ook eens aan de apostelen Petrus en
Paulus gastvrijheid geschonken. Het is niet bekend waarom er van
daag in de aan Prisca toegewijde kerk statie wordt gehouden.
Misschien «zou het kunnen zijn omdat wij op
deze dag het passieverhaal volgens Sint Marcus
lezen. Marcus was de leerling van Petrus. In
geen enkel Evangelie vinden wij de verlooche
ning van de prins .der apostelen zo uitvoerig
beschreven als juist bij Marcus. Omdat in dit
passieverhaal Petrus nog al sterk op de voorgrond, treedt en hij in het
woonhuis van Prisca gastvrijheid heeft genoten, mogen wij misschien
aannemen dat deze kerk juist voor vandaag tot statiekerk werd
gekqzen.
Niet alleen onder de Mis van Palmzondag, maar ook onder die van
vandaag, Woensdag en de Heilige Vrijdag zingt men een van de pas
sieverhalen, die door de evangelisten te boek zijn gesteld. Deze ge
woonte is afkomstig van Sint Augustinus (354430). Vóór de tijd
van deze kerkleraar nam men alleen de tekst van de evangelist
Mattheus. Eerst in de loop van de twaalfde eeuw is men el' mee
begonnen de lijdensverhalen voor de diverse partijen op andere tonen
te lezen en te zingen. Op Palmzondag zingt men de tekst uit Mattheus,
op Dinsdag uit Marcus, op Woensdag volgens Sint Lucas, terwijl de
passietekst van Sint Jan op de Heilige Vrijdag gezongen wordt.
Het behoeft niet vermeld te worden dat het misformulier in het
teken staat van het smartvolle lijden van Christus Jesus. Wel willen
wij er even op wijzen dat de teksten vol vertrouwen zijn en dat men
door het lijden kan heenzien naar de vreugde en cle jubel van de
verrijzenis: „In de Heer Jesus Christus is ons heil, ons leven en onze
verrijzenis; door Iipm zijn wij verlost en bevrijd". K. P.
„Voorstel verkeerd uitgelegd'
De hogere rijksambtenaren beslo
ten niet over te gaan tot een actie
in de vorm van een strikt formele
uitoefening van hun ambt, om aan
him wensen t.a.v. de salariëring
kracht bij te zetten. Wel zullen zij
blijven streven naar verbetering van
hun financiële positie en vooral zal
getracht worden een betere vorm
van georganiseerd overleg te berei
ken. Dit besluit is gevallen in een
buitengewone vergadering van de
verenigingsraad van de centrale van
hogere rijksambtenaren, die Zater
dagmiddag in Den Haag werd ge
houden en die door ruim zeshonderd
ambtenaren werd bijgewoond.
De vergadering aanvaardde een
motie, waarin betreurd wordt, dat de
regering de gerechtvaardigde ver
langens tot nu toe heeft afgewezen,
waardoor grote verbittering is ont
staan. en waarin er bij het bestuur
met de grootste klem op aangedron
gen wordt te overwegen welke stap-
Op het S.S. „Ampenan" van de Kon.
Rotterdamse Lloyd, dat op het ogen
blik een reis maakt in de Java-New
Yorklijn, was van Singapore naar
Amerika, een Amerikaans echtpaar,
bijdrage geleverd door de in Biddle geheten, geboekt. Het had
schrijving van haar 2500ste lid.
Dit 2500ste lid, de heer L. B. Bub,
tekenaar constructeur bij de werf
„Gusto" in Schiedam, die 16 Maart
als zodanig bij St. Bernulphus werd
ingeschreven, werd tezamen met zijn
aanbrenger de heer J. Reijnders ter
gelegenheid hiervan Zaterdagmid
dag tijdens een hoofdbestuursverga
dering officieel ingehuldigd.
vermeld „enige kleine huisdieren"
bij zich te hebben. Bij het aan boord
gaan bleek, dat de Amerikanen daar
onder verstonden: Een luipaard,
casuarissen, tien apen, enkele legua
nen, een serie slangen en een paar
kooien met vogels.
Aan boord zei men: Het valt nog
mee, nu ze de honderdjarige olifant
hebben thuisgelaten.
Zoals in vele steden over de ge
hele wereld verspreid, is Zaterdag
avond ook in Den Haag de grote
Deense sprookjesschrijver Andersen
herdacht. De herdenking geschiedde
geheel in stijd van deze grote Deen
se schrijver, wiens sprookjes in 70
talen vertaald zijn en over de gehele
wereld door iedere leeftijdsgroep al
reeds een eeuw gelezen en herlezen
worden.
In de geheel gevulde Koninklijke
Schouwburg werden in tegenwoor
digheid van vele Nederlandse en
Deense autoriteiten enkele grepen
gedaan uit het rijke werk van de
sprookjesschrijver. Bekende tonelis
ten brachten zijn sprookjes tot leven
en oogstten hiermede een zeer groot
succes.
Voorafgaande aan deze „sprookjes
cyclus" hield Antoon Gooien een
korte inleiding, waarin hij vooral de
banden, die Nederland met deze
Deense schrijver verbond Ander
sen vertoefde verschillende malen
in ons land en zijn sprookjes werden
het eerst in het Nederlands vertaald
belichte.
Na de pauze voerde o.m. nog een
Deen het woord, die andere, minder
bekende aspecten, van de Deense
sprookjesschrijver belichtte, die o.m.
ook versjes gemaakt heeft en toneel
stukken geschreven heeft.
Het laatste woord was voor de
Deense gezant, die blijk gaf de hulde,
zijn beroemde landgenoot in Den
Haag bereid, zeer op prijs te stellen.
Na afloop van de uitvoering, die
tot het middernachtelijk uur duurde,
vond op de Deense legatie een ont
vangst met „lopend souper" plaats.
Tragische verdrinking
in het Winschoterdiep
Moeder stond machteloos
Op tragische wijze is Zaterdag
middag de 31-jarige schipper J. Spij
ker uit Muntendam in het Winscho
terdiep gevallen en verdronken,
ken, toen een verhoogstuk van zijn
roer brak en hij het evenwicht ver
loor.
De 74-jarige moeder van het
slachtoffer zat in de roef van het
schip en merkte onraad, toen de
boot tegen de wal botste. Zij haastte
zich naar het dek en zag haar zoon
tien meter van het schip verwijderd
in het water liggen. Machteloos
moest de oude vrouw toezien, hoe
haar zoon tenslotte in de diepte ver
dween, want er was geen redding
mogelijkheid in de omtrek.
Het slachtoffer laat een vrouw en
2 kinderen achter.
MOTORRIJDER VERONGELUKT.
In de scherpe bocht in de Rijks
weg tussen Ede en Otterlo is Zater
dagmiddag omstreeks drie uur een
ongeluk gebeurd, dat de 49-jarige
werkmeester H. A. Eras uit Utrecht
het leven gekost heeft, Vermoedelijk
is de heer Eras in de bocht met zijn
motor van de weg afgeraakt.
De voetsteun van de motor kwam
daarbij in aanraking met een in de
berm liggende gekapte boom, waar
na de motor verder door schoot.
Achttien meter van de boom ver
wijderd vond een passerende auto
mobilist het stoffelijk overschot van
het slachtoffer, onder zijn motor lig
gend en met een grote hoofdwond.
Vermoedelijk is hij op slag dood ge
weest.
DODELIJK MOTORONGELUK.
Gistermiddag half drie vloog de 22-
jarige fabrieksarbeiders A. Lammers
uit Budel in Soerendonk (gemeente
Maarheeze) met zijn motor uit de
bocht tegen een telefoonpaal. Hij
stierf onderweg naar het ziekenhuis.
pen gedaan kunnen worden om met
alle oorbare middelen een doeltref
fend overleg te bereiken, waarbij
wordt gedacht aan de figuur, die op
dit punt bestaat voor de officieren
van land-, zee- en luchtmacht. Te
vens werd uitgesproken dat de be
handeling van het salarisbeleid in 't
bestaande georganiseerd overleg niet
aan redelijke eisen voldoet, aangezien
de regeringsdelegatie is gebonden
aan de instructies, die haar door een
der partijen krachtens gezagsverhou
ding worden opgelegd.
VERKEERD BEGREPEN
„Het voorstel om ons te beperken
tot een strikt formele uitoefening van
het ambt heeft men verkeerd begre
pen of uitgelegd. Van een langzaam-
aan-actie is absoluut geen sprake,
noch van een model-actie of een lij
delijk verzet", verklaarde de voorzit
ter, de heer A. F. Boersema. „Het
spijt het bestuur dat daardoor de
goodwill van de Centrale mogelijk
geschaad is".
De voorzitter zette uiteen dat niet
anders bedoeld was dan geen onbe
taald overwerk meer te verrichten.
Het bestuur meende dat ditmaal op
andere wijze dan door een motie aan
de teleurstelling en ergernis uiting
moest worden gegeven. „De ambte
naren zijn zover achter geraakt, dat
zij gedwongen zijn een veel lagere
levensstaat te voeren dan gelijkwaar
dige functionarissen in het vrije be
drijf", aldus de heer Boersema.
GEEN REVOLUTIE
De afgevaardigden stonden over
het algemeen op het standpunt, dat
het actlevoorstel van het bestuur wel
begrijpelijk was, maar toch afge
keurd moest worden. „Wij willen
niet de weg der revolutie op. Wij
zijn van mening dat met overleg en
bespreking ook voor de ambtenaar
recht moet worden verkregen", zei
een van de sprekers. Het bestuur
conformeerde zich aan de mening
van de vergadering en over bet voor
stel werd niet meer gesproken.
Men vond het onverklaarbaar, dat
minister Beel geweigerd heeft in te
gaan op het voorstel van de heer
Schipper, A.R.-lid van de Eerste Ka
mer, om een onderzoek in te stellen
naar de discrepantie tussen de lonen
en salarissen in ©verheids- en parti
culiere bedrijven. Namens het be
stuur van de vereniging van rijks
accountants werd verklaard dat de
regering reeds over deze gegevens
beschikt en dat de verschillen inder
daad groot zijn.
„De ambtenaren dreigen weer te
vervallen tot de traditionele „fatsoen
lijke armoede", waar overigens en
zeker voor de werkgever niets
fatsoenlijks aan is", merkte de voor
zitter van de vereniging van belas
tinginspecteurs op.
De vergadering deed een dringend
beroep op de regering en Staten-Ge-
neraal om begrip te tonen voor de
gerechtvaardigde verlangens van de
hogere ambtenaren. ,,Als al onze po
gingen geen resultaat opleveren", zo
zei de vertegenwoordiger van cle
ï'ijkslandbouu-consulenten, „dan blijft
ons niets anders over dan onze no
den neer te leggen aan de voeten van
de Koningin'
38)
„Heb je nu lust in een uitstapje
naar de ruïnen van Trebivan en ben
je sterk genoeg voor zo'n onderne
ming? Het is bijna twee uren van
hier. Nog twee uren voor de terug
reis reken dus minstens op zes
uren
Het komt er niet op aan!" ant
woordde hij met het vuur van een
jongen van zestien jaar. „Je hebt ge
zien, dat ik een goed loper ben. Wat
geef ik om een beetje vermoeienis?"
Wij togen dan op weg. Toen we
Marseille verlieten, zagen wij vóór
ons een boer, die, met z'n klompen in
de hand vóór ons uitging, zonder
naar ons om te kijken.
Maximilien scheen niet te merken,
dat we steeds dezelfde weg hielden
als die boer en dat we altijd even ver
van hem verwijderd bleven. Na een
half uur flink doorgestapt te hebben,
kwamen we aan een holle weg, breed
overschaduwd door heerlijk lover,
waarop de zon haar gouden schitte
ring wierp. Op een kromming van
van die weg 't was eigenlijk maar
een pad, zagen we plotseling een
mooie hoeve voor ons opdoemen;
haar witte muren waren half ver
borgen achter een gordijn van weel
derige populieren. De boer die ons
tot gids was geweest verdween in
het struikgewas.
„Kom", zei ik tot Max., „daar zul
len we, als je wilt een ogenblik uit
blazen. Het wordt heet en een glas
melk zou ons wel te pas komen",
„Gaarne", antwoordde hij, die hoe
ve ziet er aanlokkkelijk uit".
Wij kwamen over een binnenplaats,
waar het krioelde van de kippen en
eenden en toen beklommen wij een
trapje, dat naar de deur leidde. Juist
toen ik de hand naar de klink bracht,
ging de deur open. Maximilien slaak
te een kreet van verwondering en
week een paar stappen achteruit.
„Jeanne! Jeanne!" riep een man
nenstem, „kom gauw, gauw! Daar
is hij al!"
Op de drempel stond een boer van
een jaar of dertig; hij had een hoge
kleur en scheen niet goed te weten
wat te doen: tè lachen of te huilen.
Hij klapte in de handen, keek nu eens
achterom en dan weer naar ons en
begon weer te roepen:
„Jeanne, ik had wel gezegd, dat
hij zou komen! Waar blijf je nu?"
„Louis Guérin!" mompelde Maxi
milien, die bleek werd.
Maar die eerste ontroering' duurde
niet lang. Hij wendde zich tot mij en
ging voort.
„Nu heb ik je doorschouwd en be
grijp ik alles!"
Midderwijl had Guérin zich her
steld; hij kuste de hand van Maxi
milien, besproeide ze met zijn tra
nen: „Gij hebt mij het leven gered!"
Maximiliens ogen waren vochtig
geworden en hadden een onuitspre
kelijke zachte uitdrukking aangeno
men.
„Houd op, vriend!" zei hij.
,,Allons, Guérin, zei ik op mijn
beurt. „Bedaar nu en breng ons naar
je vrouw".
De boer wiste een traan uit zijn
oog en ging naar binnen. Toen we
alleen waren, wendde ik mij tot Ma
ximilien, die zich blijkbaar inspande
om zijn aandoening meester te blij
ven.
„Welnu?" vroeg ik.
Hij drukte mij de hand, liet een
flauw „Dank je" horen en keerde het
hoofd om.
Maar Guérin kwam spoedig opda
gen met zijn vrouw, die, toen zij ons
bemerkte, de ogen neersloeg. De bra
ve man poogde zijn Jeanne moed in
te spreken en spoorde haar aan het
„compliment" op te zeggen, dat waar
schijnlijk sinds lang was opgesteld.
Maar Jeanne's verlegenheid was nog
erger en zij kon of durfde geen
woord over de lippen te brengen.
Eindelijk kwam zij toch enigermate
tot bedaren; zij trad op Maximilien
toe en gaf door een ongekunsteld
maar welsprekend gebaar uitdruk
king aan haar diepe erkentelijkheid.
Toen ook Guérin niet meer zo he
vig ontroerd was, verzocht ik hem,
om zijn hoeve te laten bezichtigen.
Zijn vrouw vergezelde ons natuur
lijk, en wij brachten een bezoek aan
huis, tuin en, erf.
„O, mijnheer!" riep de boer plot
seling uit, „ik vind geen woorden om
u mijn dankbaarheid te tonen.
Dit alles is uw werk! En dan
zonder u zou ik het schavot hebben
beklommen
Hij bedekte het gelaat met de han
den. Kwam het akelige visioen van
de foltering, die hij te Parijs had ver
duurd hem weer voor de geest?
Wat mij betreft, ik dankte God,
die Maximilien de gedachte had ge
geven, de onschuldige Guérin te red
den, uit de grond van mijn hart. En
op het edel en innemend gezicht van
mijn vriend las ik dankbare blijd
schap, die mij ontroerde. Het was de
eerste maal, dat ik die uitdrukking
van innige voldoening bij hem be
merkte.
Toen wij langs het met kreupel
hout omzoomde pad naar het woon
huis terugkeerden, gingen man en
vrouw voor ons uit. Plotseling bleef
Heller staan. Hij greep mijn hand en
zei met bevende stem:
„O, mijn vriend, dat doet mij goed,
dat troost en sterkt me! Ik mag u
zeggen, dat ik mij op dit ogenblik
waarlijk gelukkig voel. Dank! Gij
hebt mij gered
EINDE
