DE CSRCUSBARON
De
handiet
De strijd om het hoofdklasse-
kampioenschap biljarten 47/2
Lichte training en rust bij
wereldkampioenschappen
Nederlandse hockey-team traint weer flink
VRIJDAG 18 FEBRUARI 1955
DE t.EIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 3
TEEGELAAR EN VAN DE POL NA DE
EERSTE DAG AAN DE KOP
Gistermiddag is in de koepelzaal van
de „Karseboom" te Hilversum de eind
strijd begonnen om het kampioenschap
van Nederland 1954-1955 hoofdklasse
groot biljart ankerkader 47/2. Deelne
mers zyn: P. J. van de Pol. titelhouder
(Rotterdam), J. A. Eichelsheim 'Rotter
dam). H. J. de Kleine Jr (Zwolle), H.
Metz (Den Haag), A. Mol (Amsterdam),
C. vn Oosterhout (Rotterdam), C. de
Ruyter (Maastricht) en L. G. J. Teege-
laar (Rotterdam).
De strijd begon in een sfeer van on
zekerheid. Want er zijn al weer heel wat
maanden verstreken sedert de vorige
krachtmeting met de nationale titel als
inzet, en niemand wist wat de beide fa
vorieten, Van de Pol en De Ruyter, die
beiden zeer in beslag genomen worden
door hun zaken, momenteel waard zijn.
En hetzelfde gold ook voor de andere
concurrenten.
Na de eerste ronde zijn wij nog niet
geheel gefixeerd. Want indien het een
feit is, dat Van de Pol en vooral De Ruy
ter beiden teleurstelden, dan moet dit
volgens deze cracks, die op dezelfde ta
fel speelden, goeddeels geweten worden
aan de onzuiverheid van de ballen, die
om wat voor reden dan ook, herhaalde
lijk „scheef" liepen. Overigens was dit
van de tribunes soms ook te zien, spe
ciaal bij haarfijn bedoelde rappels en
had Eichelsheim Van de Pol's tegenstan
der in de eerste partij, soortgelijke
klachten. Op de andere tafel daarente
gen deed het ivoor wat er van ver
wacht werd.
Hoe het zij de titelhouder, wiens ge
zicht norser ging staan naarmate meer
zorgvuldig berekende stoten mislukten,
liep tegen Eichelsheim in 14 beurten een
achterstand van bijna 50 caramboles op
(118167). Det aardigheid leek er voor
hem af, maar in de volgende beurt kreeg
hij vat op het weerbarstige ivoor en
keerde ook iets van de spelersvreugde
terug. Hij scoorde 80, miste de 81e ca
rambole, een driebander op een haar, en
bouwde in zijn 18e beurt wederom een
magistrale serie van 87 punten op. Daar-
meer was de stand 289 tegen 188 in zijn
voordeel geworden. De repliek van
Eichelsheim was zwak, maar ook Van de
Pol verloor tijdelijk zijn meesterschap
over de ballen (in 5 beurten 18 caram
boles), zodat de strijd zich tot ver over
achten rekte, terwijl de eerste avond
partijen om half acht hadden moeten be
ginnen. Met 400 tegen 216 caramboles be
haalde Van de Pol tenslotte nog een rui
me zege.
De Ruyter begon moeizaam.
De Ruyter had een moeizaam begin te
gen Mol, die met kleine series uitliep tot
98 tegen 70 in 9 beurten. De matador uit
Maastricht herstelde de situatie in de
volgende beurt, toen hij zijn zelfvertrou
wen, vastheid en maatgevoel eindelijk
vond en zich uitleefde in een fraaie
reeks van 73, die door een kets onder
broken werd. En daarmee was -het me
chaniek weer ontregeld, want 8 beurten
deden het totaal van De Ruyter slechts
met 17 caramboles stijgen, zodat Mol een
voorsprong kon nemen van 223 tegen 160.
De Maastrichtenaar had enkele korte op
levingen, bleef echter worstelen met zich
zelf en met het materiaal, dat zich niet
naar zijn wil wilde voegen en scheen
een zekere nederlaag tegemoet te gaan
toen Mol na 27 beurten met 379 tegen
357 leidde. Tenslotte lachtte de fortuin
hem toch nog toe, want Mol miste en
kele gemakkelijke ballen, zodat De Ruy
ter toch op het nippertje won. Maar de
zwierige en brillante virtuoos, die men
van zo vele nationale en internationale
tournooien kent, had men slechts enkele
ogenblikken te zien gekregen.
De Kleine versloeg Oosterhout
De Kleine, benjamin van het gezel
schap met zijn 21 lentes, miste tegen
Van Oosterhout zijn acquite, maar draai
de drie beurten verder op volle toeren,
in vlot tempo de caramboles door klein
spel ineenrijgend tot een snoer van 95,
met de 100 in zicht strandde de Zwolle
naar op een vrij gemakkelijke massee,
hem gelukt zou zijn als hij iets bedacht
zamer aangelegd had. Van Oosterhout,
die een achterstand van 65 had gekre
gen, vond het ivoor in gunstige positie
en buitte dit uit op de kaderlijn aan het
beneden eind van de tafel. Pas bij 109
was de eerste lange rapel nodig. De po
sitie ging niet verloren, want Van Oos
terhout dreef de ballen weer bijeen.
Maar op 113 werd een piqué hem toch
noodlottig. De stand was toen 145 tegen
97 in het voordeel van de Rotterdammer.
De Kleine sloeg terug met 67. maar een
beurt later legde Van Oosterhout weer
een grote serie (88) op tafel zodat zijn
voorsprong aangroeide tot 238 tegen 167.
Daarop volgde een diepe inzinking,
waarvan de gretig scorende De Kleine
(series van 65 en 90) profiteerde. In 13
beurten had de 400 vol, Van Oosterhout,
die in de nastoot 18 noteerde, bleef op
306 staan.
Teegelaar kwam in vorm
Teegelaar en Metz bleven elkaar 15
beurten lang op de voet volgen. Toen
kreeg Teegelaar opeens de goede cadans
te pakken en in een tempo, dat een De
Ruyter in topvorm hem niet zou kunnen
verbeteren, begonnen de caramboles uit
zijn keu te vloeien. Het werden er 149,
waarmee de stand op 284 tegen 141 was
gebracht. Metz verloochende zijn aard
niet en bleef verzet bieden, zonder ech
ter zijn normale vorm te kunnen benade
ren, terwijl zijn tegenstander in zijn ka
rakteristieke frisse stijl nog een serie
van 67 in zijn 19e beurt produceerde. Het
werd een zware nederlaag voor de Hage
naar, wiens moyenne de 9 niet haalde.
Matige party.
Van Oosterhout moest van De Ruyter
winnen om een kans op de titel te be
houden. Aanvankelijk zag het er niet
naar uit, dat hem dit zou gelukken, want
toen het bord na 8 beurten 121 voor De
Ruyter aanwees, had hij slechts 14 ach
ter zijn naam staan. De vrees, dat de
Brabantese scoringsmachine op toeren
zou komen en een serie van een paar
honderd caramboles zou produceren, zet
te Van Oosterhout onder een zware druk
en tasttte zijn vastheid van hand aan.
Maar Kees kreeg na de 8e beurt een
vreselijke inzinking, die toch wel aller
eerst aan gebrek aan oefening zou moe
ten worden toegeschreven. Zelfs in de
reeks van 74, waaraan hij zijn grote voor
sprong had te danken, had men de bra-
vour en de inspiratie gemist, die zijn 6pel
kenmerken als hij in topvorm is. Het
ging alles te stroef en te voorzichtig,
ook veel te traag voor een virtuoos, die
juist acht te bekoren door de vaart en de
durf, waarmee hij zijn reeksen opbouwt.
Van Oosterhout, eenmaal over zijn be
vangenheid heen, caramboleerde er lus
tig op los. Zijn 12e beurt leverde 54 pun
ten op, zijn 13e 104, totaal in 20 beurten
366 tegen De Ruyter 226. Een achter
stand van 140 punten in voor een De
Ruyter in goede vorm alleminst onover
komelijk als de tegenstander het ivoor
in gunstige positite laat liggen. Maar nu
keek hij er als een berg tegenop. Hij
bracht het tot 28 caramboles, waarna van
Oosterhout met een slotserie van 34 het
pleit beslechtte.
Metz won van De Kleine.
Metz startte met 69 tegen De Kleine,
die de acquitstoot gemist had. Toen volg
den 9 zwakke beurten voor de Hagenaar
zodat De Kleine kon uitlopen tot 138 te
gen 93 na de tiende beurt. Maar Metz,
een bonk vastberadenheid en wilskracht,
speelde onvervaard verder, scoorde se
ries van 64 en 85 en stond na 13 beurten
met 311 tegen 207 voor. Daarmee was hij
nog niet in veilige haven, want hy kreeg
zijn tweede inzinking in deze partij en
de jonge De Kleine, die de ware wed
strijdmentaliteit bezit, kwam zowaar nog
even dreigend opzetten. Metz won ten-
Van de Pol verpletterde Mol.
In de nacht van Donderdag op Vrijdag
heeft Van de Pol, na een pover begin
(40 caramboles in 7 beurten) zich in zijn
volle kracht getoond met een monumen
tale serie van 217 in zijn 8e beurt. Tech
nisch heeft hij wellicht nooit beter ge
speeld. lange en korte rappels, alle soor
ten massé's en iqué's. verzamelstoten als
de positie even verloren was gegaan,
trekballen over een kwart van het bil
jart, subtiele queuetikjes ter uitbuiting
van de cheval-positie, dit alles werd
met bewonderenswaardig meesterschap
gedemonstreerd, en schijnbaar met zo
veel gemak, dat het leek alsof hij niet
kon missen, doch de partij in een ruk
zou uitmaken. Een kets verbrak de be
tovering en maakte een einde aan deze
sublieme reeks. Ook in de verdere loop
van de partij, al had hij nog. 6 beurten
nodig voor de resterende 142 caramboles,
rees Van de Pol telkens tot grote hoogte
en imponeerde hij door een brio en een
vakmanschap waartoe geen van de ande
re deelnemers nog heeft kunnen reiken.
Mol deed tegen de Rotterdamse maes
tro wat hij kon, en dat was niet veel
want hij bleef op 31 staan. Deze match
werd gespeeld op het tweede biljart, dat
wil zeggen met andere ballen dan die
waarover 's middags geklaagd was.
Tweede winstparty voor Teegelaar.
Overigens gedroeg dit gewraakte ivoor,
nu het toneelpodium met gordijnen was
afgeschermd, zodat geen tochtje het bil
jart meer kon beroeren, zich naar beho
ren in de laatste partij van de tweede
ronde, die om over tweeën 's nachts haar
beslag kreeg. Het ging tussen Teegelaar
en Eichelsheim, die elkaar vinnig en met
vaak sterk spel bekampten. Teegelaar in
goede vorm (series van 60, 57 en 98)
haalde beide matchpunten binnen en is,
evenals Van de Pol nog ongeslagen.
Hij staat eerste in het klassement door
een iets beter algemeen gemiddelde.
De rangschikking nu er twee ronden
gespeeld zijn, luidt: 1. Teegelaar 4 match
punten, algemeen gemiddelde 21,05. 2.
Van de Pol 4—20.00. 3. Van Oosterhout 2
—20,76. 4. De Kleine 2—18,55. 5. De Ruy
ter 2—12,57. 6. Metz 2—12,12. 7. Eichels
heim 0—10,09. 8. Mol 0—9,31.
De uitslagen zijn:
De Ruyter
400
31
73
12.90
Mol
388
31
54
12.51
De Kleine
400
13
95
30.76
Van Oosterhout
306
13
113
23.53
Teegelaar
400
22
149
18.18
Metz
194
22
42
8.81
Eichelsheim
216
26
38
8.30
Van de Pol
400
26
87 v
15.38
De Ruyter
254
21
74
12.09
Van Oosterhout
400
21
104
19.04
De Kleine
342
27
62
12.66
Metz
400
27
84
14.81
Van de Pol
400
14
217
28.57
Mol
31
14
17
2.21
Teegelaar
400
16
98
25.—
Eichelsheim
208
16
71
13.—
Kauwgum hielp Broekman als kiesvulling
Moskou. Donderdagavond (Van een
speciale ANP-verslaggever) Op het
programma van Donderdag stond voor
de Nederlandse schaatsenrijders te Mos
kou een lichte training met verder vol
ledige rust. Excursies naar bezienswaar
digheden, waaraan Moskou zo rijk is,
konden door teamleider Klaas Schenk
niet worden aanvaard. Rust en nog eens
rust voor de leden van de ploeg was het
devies van deze dag. De drukte van de
millloenenstad, de taalmoeilijkheden, de
ongewone omstandigheden, dat alles
heeft mentaal grote invloed op de jon
gens, die door de spanning voor de ko
mende strijd toch al zo gevoelig en vaak
nerveus zijn. Het is daarom verstandig
geweest om de gehele Donderdag in
eigen sfeer door te brengen.
Kees Broekman had last van een kies.
Een vrouwelijke tandarts heeft hem
vanmorgen een noodvulllng gegeven,
maar toen hij tijdens de training in het
Dynamostadion plotseling moest afrem
men, omdat een der officials de baan
overstak, viel de vulling uit zijn mond.
Johnny Werket, het Amerikaanse
vriendje van Kees de vriendschap da
teert van de Olympische winterspelen te
Oslo gaf hem wat kauwgom teneinde
de open plek te vullen, een afdoend mid
del blijkbaar, want enkele uren later zat
deze tandtechnisch gezien wel zeer merk
waardige substantie nog op zijn plaats.
Sigge Ericsson hersteld.
selectiewedstrijden te Minneapolis, niet
geflatteerd is geweest. Het ijs was in het
Moskouse zonnetje en bij een tempera
tuur van ongeveer 8 graden onder nul
uitstekend. Toen de Nederlandse rijders
op de baan verschenen, werden de
de schijnwerpers aan de vier torenhoge
masten ontstoken, een licht sneeuwbuitje
trok over de baan en het sneeuwvrijma
ken van de reusachtige tribunes, dat
door enkele honderden soldaten werd
verricht, had onder deze omstandighe
den niet veel nut.
Styve spieren
Kees Broekman en Gerard Maarse
klaagden over enigszins stijve spieren,
vermoedelijk veroorzaakt door de oefe
ning van de vorige dag. Dit Moskouse ijs
is namelijk zo hard, dat bij het afzetten
meer inspanning van de spieren wordt
verlangd dan op een baan, waarop de
jongens gewoonlijk rijden. Deze extra
inspanning is waarschijnlijk de oorzaak
van de lichte stijfheid, welke echter na
de training volkomen door de Russische
masseuse, die haar vak voortreffelijk
verstond, werd weggewerkt
In de avonduren werd een bijeenkomst
in het „Huis der wetenschap" bezocht,
waar de Moskouse sportjeugd de deel
nemers aan de wereldkampioenschappen
op sportieve en prettige wijze ontving.
En daarna werden op een vroeg uur de
kamers in het Sovjetkajahotel weer op
gezocht, niet dan nadat Wim de Graaff
op de reusachtige gang van de tweede
etage enkele tientallen kamervrouwen
een banjoconcert had aangeboden van
populaire wijsjes, uit dankbaarheid voor
de vele goede zorgen, waarmede de Hol-
Sigge Ericsson, die in het Dynamosta
dion Zaterdag en Zondag tegen bijna 50
rijders wil proberen ook de wereldtitel
te veroveren, is geheel hersteld van zijn
griep. De Russische rijders hebben in deJ
vroege middaguren in het stadion, waar landse jongens hier worden omringd,
veel minder wind stond dan Woensdag,
getraind. Later op de dag kwamen, be
halve onze jongens, ook de Oostenrijkers
de Amerikanen, de Finnen en de Noren,
waarbij Finn Hodt er enkele rondjes van
38 sec. uitdraaide en Mac. Dermott liet
zien, dat zijn tijd van 42,8 sec. op de 500
meter, 8 dagen geleden 'gemaakt op de
met de leiders der ploegen in het Dyna
mostadion tezamen voor de groepsinde
ling en de loting. Op de 5000 meter zal
Kees Broekman in groep 1 worden ge
plaatst, Gerard Maarse in groep 2 en
Wim de Graaff in groep 3.
Donderdagavond werd In het Olym-
plsch Stadion te Amsterdam druk ge
traind doorhet Nederlandse hockey
team onder leiding van Chris Berger. Zo
als raen weet is voor de training van dit
team in de hockeytechnlek «en speciale
deskundige uit het buitenland naar ons
land gekomen In de persoon van Rex
Norrise die ook Woensdagavond aanwe
zig was, sy het dan als toeschouwer.
Onse foto toont hel team in aetle: op
de voorste ry v. J.n.r.: L. Muide en H.
Bouwman; tweede i*yJ. Gielen en W. v.
Beaumont; derde rij: Tolhoek en H. We
gener
Geheel rechts ziet men Chris Berger
met naast zich Rex Norris.
DE WERELDKAMPIOENSCHAPPEN
KllN STRIJDEN
Tenley Ailbrlght wereldkampioene
Het wereldkampioenschap kunstrijden
voor dames te Wenen, is gewonnen door
Tenley Allbright. die daarmede de titel,
welke zij in 1954 verloor aan de Duitse
rijdster Gundi Busch, terugwon.
De Europese kamploeno Hanna Eigel
(Oostenrijk) werd bij het vrije rijden
overtroffen door de Amerikaanse Carol
Helss, aan wie zij de tweede plaats ach
ter Tenley Albright moest afstaan.
Het Nederlandse meisje Jean Haanap
pel heeft met haar „Klir" enkele plaat
sen in het eindklassement gewonnen. Zij
werd 15e met plaatscijfer 138 en 156.06
punten, terwijl Sjoukje Dijkstra 21e en
laatste werd met plaatscijfer 166 en
151,57 punten. De Oostenrijkse Hanna
Walter liep een blessure op, waardoor
zU de strijd moest staken.
De eindsuitslag luidde: 1. en wereld
kampioene: Tenley Albright (VS) plaats
cijfer 9190.96 pnt. 2. Carol Heiss <VS)
28—180,31. 3. Hnna Eigel (Oost.) 29—
179.78. 4. Ingrid Wendl (Oost.) 41—178,49
5. Erica Batchelor (GB) 43—177,56. 6.
Carol Jane Pachl (Canada) 58175.16.
VOETBAL
KON. NED. VOETBALBOND
Het le klas-programma
Eerste klasse A: ExcelsiorStormvo
gels. Holland SportZwolse Boys. Longa
Leeuwarden. VeendamNAC. Amster
damDOS. EmmaRoda Sport. Go
Ahead—MVV.
Eerste klasse B: Sparta—Brabantia.
RigtersbleekHeracles. Fortuna '54
Wageningen. EllnkwljkWillem II. DWS
—SVV. HeerenveenSittardia. EDO
ADO.
Eerste klasse C: Alkmaar—Haarlem.
VitesseFeijenoord. Rapid JCGVAV.
Hermes DVS—Blauw Wit.. PSV—EBOH.
Enschedese Boy»—iLimburgia. NOAD
NEC.
Eerste klasse D. HVC—AGOW. DFC
Xerxes. RBC-BVV. WV '03—Ajax. Dc
VolewijckersEnschede. Be QuickEind
hoven. VSVDe Graafschap.
Op 2 Maart a.s. zal het LSG 60 jaren
bestaan. Dit zal niet onopgemerkt voor
bijgaan.
Op Dinsdag 1 Maart zal het jubileum
op intieme wijze in „De Doelen worden
gevierd.
Op 5 Maart wordt een snelschaakwed
strijd gehouden. Daar te Leiden zelf, he
laas geen zaal beschikbaar is, zal deze
wedstrijd te Oegstgeest, in gebouw „Ire-
„NOTEBOOM'-WEDSTMJD L6G
Deze zal dit jaar worden gehouden op
25, 26 en 27 Maart. Om de Noteboombe-
ker strijden drs C. B. van den Berg
(houder) lid LSG; N. Cortlever (Am
sterdam) ir. L. J. Tummers (Eindhoven,
oud LSG-er) en prof. dr. A. W. Ham
ming (Utrecht). Verder de gebruikelijke
4-kampen op 26 en 27 Maart. Aanmelding
uiterlijk 17 Maart.
TAFELTENNIS
TREFFERS—LUCK RAECK
Een der meest interessante wedstrij
den in dit seizoen zal ongetwijfeld mor
gen worden verspeeld, tussen Treffers
en het Limburgse Luck Raeck. Temeer
nog daar de Trefferspeler W. Heems
kerk Zondag j.l. een overwinning wist te
behalen op de bekende topspeler Cou-
mans. Er is dus reden aan te nemen, dat
de spelers van Treffers niet kansloos be
hoeven te zijn. De Limburgse spelers,
fanatiek met een harde en felle aanval,
zullen alles in het werk stellen om de
sterke verdediging der Treffersspelers te
doorboren en daardoor juist belooft deze
avond een hoogtepunt te worden in dit
seizoen. Buiten de bekende speler Cou-
mans speelt voor Luck Raeck nog mee
Saelmans (een bekende reeds in de
Veen) en de Ned. Jeugdkampioen '53 Al-
bertz. Een ieder, die werkelijk van goed
tafeltennis wil genieten raden we dan
ook aan deze klassieke wedstrijd te gaan
zien. Aanvang 7 uur In de Pancratius-
zaal te Roelofarendsveen.
Zaterdag 3 uur trainen voor adspiranten
waarna junioren. Treffers 2 gaat probe
ren bij Batswlngers 2 enige puntjes te
bemachtigen.
TNSA Door de vereniging TNSA is
een massa-kamp tegen Docos om de zil
veren wisselbeker. Docos, dat reeds twee
maal de beker wist te veroveren, tegen
TNSA één maal, kwam met zyn sterkste
troeven op „tafel".
Op de eerste tafel moest TNSA l, dit
maal bestaande uit de spelers Steenber
gen, Vijlbrief en de l'Ecluse de stryd
aanbinden tegen de tweede klassers v,
d. Berg, Visser en van Cassel. Dat Docoe
zich ondanks het verschil van twee klas
sen. tot het uiterste heeft moeten inspan
nen om de overwinning te behalen,
biykt wel uit de uitslag (64); hierdoor
kunnen we de komende promotiewed-
stryden, die TNSA zal moeten spelen,
met een gerust hart tegemoet zien.
De twee andere teams van TNSA gin
gen tegen de geroutineerde derde kla«-
sers eervol ten onder (beide 37), waar
door de wisselbeker ook dit keer weer
in de Potgieterslaan zyn standplaats zal
vinden.
Zaterdag a.s. worden de volgende com
petitiewedstrijden gespeeld: TNSA 1—
Hafa 1 en TNSA 3Steeds Hoger. Zien
TNSA 1 en 3 kans te winnen, dan kun
nen ze zich beide ongeslagen kampioen
noemen.
door
HENRY CAUVAIN
1)
EERSTE DEEL
Het was 3 Januari 1845," acht uur
in de avond, toen ik kennis maakte
met de heer Maximilien Heller.
Enige dagen tevoren was ik op
straat aangesproken door een myner
vrienden, Jules H., die mij na de ge
wone begroeting heel ernstig het vol
gende zei: „Beste dokter, ik ben reeds
enige tyd van plan geweest, U te ver
zoeken, mij een grote dienst te be
wijzen. Een van mijn voormalige con
fraters van de balie, Maximilien Hel
ler, die in uw buurt woont, is ziek
en zyn toestand maakt my ongerust.
Zyn vrienden en ik meenden eerst,
dat zijn ziekte veeleer van morele dan
van physieke aard was. Wij hebben
alles gedaan wat in ons vermogen
stond, om hem afleiding te bezorgen,
hem op te wekken en moed te geven
en om zyn vroeger zo helder en
schitterend brein nuttig voedsel te
schenken. Maar ik moet bekennen,
dat we niet zyn geslaagd, dat al onze
pogingen vruchteloos zijn gebleven,
't Is ons gebleken, dat wij zonder de
hulp der wetenschap niets vermogen
om hem te redden. Maar dokter, uw
autoriteit zal misschien datgene kun
nen doen, waartoe onze vriendschap
niet by machte bleek te zyn. Maxi
milien Heller is zeer energiek aange
legd; hij zal, geloof ik, niet toegeven,
als men hem niet door sterk overtui
gende motieven ertoe dwingt. Beste
vriend, ga hem dus op een avond,
als 't U gelegen komt, 'ns opzoeken,
en zie wat ge doen kunt voor de ar
me jongen. Ik zal er U heel dank
baar voor zijn".
Om aan 't verlangen van myn
vriend te voldoen, ging ik, zo wat een
week later, mijn nieuwe patient op
zoeken. Ik deed het niet gaarne, want
Maximilien Heller was my afgeschil
derd als een excentr'^k, knorrig, on-
hebbelyk mens. Hy woonde in een
kronkelige straat aan de Butte Saint-
Georges.
Een smal, maar overdreven hoog
buis, vijf verdiepingen en dan nog
twee zolderkamers boven elkaar,
gelijkvloers een fruitwinkel, met
groen geverfde gevel. Door een don
kere gang, met vermolmd hout be
vloerd, kwam men aan een trapje,
in 't half duister nauwelijks te onder
scheiden, zodat men byna onvermy-
delyk moest struikelen, 't Rumoer
van die val verwittigde de portier,
dat er zich een bezoeker meldde:
'n Slim uitgedacht middel, waardoor
men de kosten van een bel „bespaar
de". Ik was nog niet bekomen van
de schrik, toen ik een stem hoorde,
schel en onaamgenaam als die van
een heks; die stem kwam uit een
soort van hol onder de trap.
„Wat wilt ge? Wie moet ge heb
ben? riep men. Ik wendde het hoofd
van waar 't geluid scheen te komen
en antwoordde: „Is meneer Maximi
lien Heller thuis?
„Zesde verdieping, deur links!" zei
heel laconiek de onzichtbare concier
ge. Ik begon de smalle trap te be
klimmen en sukkelde voort tot de
zesde verdieping. Achterin het gange
tje zag ik een schijnsel, dat mij tot
gids strekte, 't Was 'n walmend l?mp-
je, aan 'n spijker pij de eerste deur
rechts hangende.
Daar moet het zyn, diacht ik. klop
te aan, zo zacht mogelyk.
„Binnen!" antwoordde een zwakke
stem. Ik stiet cle deur open, die enkel
met een klink gesloten was en trad
de kamer van de heer Heller binnen.
Geen bijster aangenaam schouw
spel! Byna kale muren, slechts hier
en daar met lappen behangselpapier
van de gemeenste soort bedekt Links
'n verschoten, vroeger rood gordijn,
dat blijkbaar een soort alkoof mas
keerde. In de kleine haard smeulde
'n turfvuurtje, en op een tafel, mid
den in 't kamertje, lagen boeken en
.japerassen in artistieke wanorde
loor elkaar.
Maximilien Heller lag achterover
in 'n ruime leuningstoel, dicht 'by
de haard met de voeten op het yzer.
Zijn lichaam, mager als een geraam
te, was in een wijde mantel gehuld.
Vóór hem op de hete as, zong een
blikken waterketeltje een duo met 'n
krekel, die achter de haardplaat ver
borgen zat. Maximilien verzwolg
ontzaglijke hoeveelheden koffie. Een
grote Kat, dia, eentonig spinnend, het
liédje meezong; richtte zich op en
kromde de rug, om tegen de indringer
te protesteren.
Maximilien roerde zich niet; zyn
ogen bleven op de zoldering gericht;
zijn witte handen met de dunne slan
ke vingers bewogen zich niet op de
brede stoelleuning.
Die ontvangst verwonderde mij;
ik aarzelde een ogenblik en deed toen
een paar stappen in de richting van
de patiënt. Maximilien wendae nu
't hoofd naar my toe. „Zijt ge 't dok
ter? Men heeft my van U gesproken.
Neem plaats. Maar, kan ik U wel een
stoel aanbieaen? Toch wel, ik geloof,
dat er nog een in die hoek staat".
Ik nam de stoel, die (hy my met de
vinger aanwees en ging naast hem
zitten.
"Die goede Jules!" ging hy voort.
„Hij heeft me onlangs lelyk ziek ge
vonden en wilde mij absoluut 'n dok
ter sturen, iemand van de universi
teit Ik veronderstel dat gij dat zyt".
Ik maakte glimlachend 'n kleine bui
ging.
„Ja, ik ben ziek, héél ziek.sinds
enige tyd zó duizelig en het licht is
'n foltering voor mij. En ik heb altyd
kouHy bukte zich, greep de
tang en i*akelde 't vuur een beetje op.
Er laaide 'n vlammetje omhoog, dat
'n ros schijnsel op 't gezicht van de
zonderlinge man wierp. Hij scheen
hoogstens dertig jaar oud te zijn;
maar de donkere kringen rond zijn
ogen, zijn bleke lippen, zyn gryzend
haar en 't beven van zyn ledematen,
maakten hem bijna tot een grijsaard.
Hy wierp zich weer loom achterover
in de zetel en stak my de hand toe:
„Koorts, nietwaar?" vroeg hy. Zyn
hand gloeide; zyn pols sloeg snel en
onregelmatig.
Ik stelde hem de gewone vragen:
hij antwoordde met zwakke stem,
zonder 't hoofd om te keren. Ik on
derzocht hem en daoht: voor de haai
en!
„Heel ziek, nietwaar? Hoelang heb
ik nog te leven?" Hij keek mij strak
aan.
„O ja't zit mij daar, daar",
antwoordde hy, de vinger aan het
voorhoofd brengend.
„Ik zal U een recept voorschrijven".
„Gaarne", klonk het verstrooid. Ik
ging naar de met boeken en manus
cripten overdekte tafel en schreef
by 't flauwe licht van een kaarsje,
haastig mijn recept. Maar ik was niet
weinig verwonderd, mijn patiënt
naast mij te zien.
Hij staarde met een eigenaardige
glimlach op de regels, die ik had ge
schreven. En hy nam 't velletje op,
bekeek 't geruime tyd, haalde toen
de schouders op en zei: „Altyd reme
dies! Altyd remedies! Dokter, ge
loofd gij waarlijk, dat zoiets mij kan
genezen?"
(VSordt vervolgd).
