y
Wie puzzelt met
DE CIRCUSBARO
In de Krantentuin
Dameshanden
Velen een .struikelblok
voor anderen
ZATERDAG 22 JANUARI 1955
DE LEIDSE COURANT
DF.RDE BLAD - PAGINA 1
Horizontaal: 1. het werk v. de re
gisseur, 5. overijling, 9. dikhuidig
zoogdier, 10. tangens (afk.), 12. af
korting van mangaan, 13. naschrift
(afk.), 14. pastoor (afk.), 15. boom,
17. plant van het geslacht der riet
gewassen, 19. zangstem, 20. sterk rie
kende actieve zuurstof, 22. grondstof
van het linnen, 23. look, 24. bij
woord, 25. oogopslag, 28. deel van een
huis, 31. zwemvogel, 32. tevens, 34.
rivier (Spaans), 35. muzieknoot, 36.
voorzetsel, 37. rivier in Azië, 39.
scheikundig teken van tin, 40. vogel,
42. niets (Lat.), 43. kleine lipbloe
mige plant.
Verticaal: 1. rede (Lat.), 2. ga
(Eng.), 3. zijtak Saaie, 4. slot, 5. li
chaamsdeel, 6. meisjesnaam, 7. at
mosfeer (afk.), 8. derde toon v. d.
toonladder, 11. R.K. geestelijke, de
grootste v. d. Vlaamse lyrische dich
ters, 14. vloertegel, 16. x-ivier in Ita
lië, 18. voegwoord, 19. telwoord» 21.
gril, 22. oude lap, 25. adellijke titel,
26. pers. voornaamwoord, 27. muziek
noot, 29. bijwoord, 30. ommegang,
32. merk van een auto, 33. jongens
naam, 36. mëlkschaap, 38. meisjes
naam, 40. Koninklijke Hoogheid
(afk.), 41. klasse (afk.).
OPLOSSING VORIGE WEEK.
Horizontaal: 1. boers, 4. gazon, 7.
pen, 8. vijl, -9. Kro, 10. ode, 11. log,
13. amper, 15. "som, 17. tenue, 19.
glooi, 22. wit, 24. straf, 26. Eva, 27.
uil, 28. griep, 30. dak, 32. abuis, 35.
beton, 37. Isa, 39. gamma, 40. eek,
42. gat, 43. Uri, 44. hof, 45. reu, 46.
terra, 47. tapijt.
Verticaal: 1. bijl, 2. eiker. 3. spons,
4. gnoom, 5. zeelt, 6. Niji, 3. vraag,
12. gleuf, 14. pro, 10. oei, 18. nar, 20.
lor, 21. iep, 22. wad, 23. tuk, 24. sla,
25. aai, 28. gebbe, 29. iet, 31. aas, 33.
Ulm, 34 slaaf, 36. neger, 37. intra,
38. acuut, 39. glimp, 41. kot, 44. hit.
Oplossingen tot en met Donderdag
a.s. aan het bureau van ons blad. Op
de enveloppe Puzzel vermelden. Si
garettenkoker, sieraad en boek zijn
beschikbaar gesteld. De taart werd
deze week gewonnen door Piet van
der Meer „Senbalalonevenko" Wijde
Aa, Woubrugge; het sieraad door
mevr. Swanen, Kapteijnstraat 7, Lei
den en het boek door J. Vermeulen,
Kaiserstraat 32A.
Aetherklanken
ZONDAG.
TELEVISIE-PROGRAMMA N.T.S.
16.2817.30 Intern, zwemfeest in
het Stedelijk Zwembad te Bochum.
HILVERSUM I, 402 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.30 IKOR.
12.00 AVRO. 17.00 VPRO. 17.30
VARA. 20.00—24.00 AVRO.
88.00 Nieuws en weerber. 8.18
Lichte muz. 8.50 Voor het platteland.
9.00 Sportmeded. 9.05 Gram. met
comm. 9.45 „Geestelijk leven", caus.
10.00 Voor de kinderen. 10.30 Jeugd
dienst. 12.00 Sportspiegel. 12.10 Lich
te muz. 12.35 „Even afrekenen, He
ren!" 12.45 Lichte muz. 13.00 Nieuws.
13.05 Meded. of gram. 13.10 Voor de
militairen. 14.00 Boekbespr. 14.20
Omr. ork. en solist. 15.25 „Wee over
Westex-schouweiv', hoorspel. 15.50
Meisjeskoor. 16.15 Gram. 16.30 Sport-
revue. 17.00 Rep. 17.20 ,Van het ker
kelijk erf", caus. 17.30 Voor de jeugd.
17.50 Sportjourn. 18.15 Nieuws en
sportuitsl. 18.20 Lichte muz. 19.00
Radiolympus. 19.30 Cabaret. 20.00
Nieuws. 20.15 Lichte muz. 20.45 „De
ruwofschraal?i
(WIER
geeft handen om trots op te zijn.
Advertentie
verdwenen koning", hoorsp. 21.30
Lichte muz. 21.45 „Cavalleria Rusti-
cana", opera. 23.00 Nieuws. 23.15
24.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 m.
8.00 NCRV. 8.30 IKOR. 9.30 KRO.
17.00 NCRV. 19.45—24.00 KRO.
8.00 Nieuws en weerber. 8.15 Or-
gelconc. 8.30 Kerkdienst. 9.30 Nieuws
9.45 Gram. 9.55 Plechtige Hoogmis.
11.30 Gram. 11.45 Radio Philh. sex
tet. 12.20 Apologie. 12.40 Gevar. lied
jes. 12.55 „Hoe wordt de Kath. Kerk
bestuurd?", caus. 13.00 Nieuws en
Kath. nieuws. 13.10 Lunchconc. 13.40
Boekbespr. 13.55 Gram. 14.00 Voor de
kinderen. 14.30 „Wiener Octet". 15.25
„Wetenschap en leven", interv. 15.35
Gram. 16.10 „Katholiek Thuisfront
Overal!" 16.15 Sport. 166.30 Vespers.
17.00 Chr. Gereformeerde Kerkdienst
18.30 Vocaal ens. 18.45 Kamerork.
18.55 Kerkelijk nieuws. 19.00 Boek
bespr. 19.15 „Hex-r, auf Dich traue
ich", cantate. 19.30 „Waarheid en ver
beelding rondom het Nieuwe Testa
ment", caus. 19.45 Nieuws. 20.00 Ca
baret. 20.40 Act. 20.55 De gewone
man. 21.00 Symphonette ork. koren
en sol. 21.30 „Dood in de Jungle",
hoorsp. 22.15 Strijk-octet. 22.40 „Het
Getuigenis over Christus", caus. Aan
sluitend Avondgebed en liturg, kal.
22.00 Nieuws. 23.15 Radio Philh. ox*k.
23.40—24.00 Kamerkoor.
MAANDAG.
HILVERSUM I, 402 in.
7.00—24.00 AVRO.
7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym.
7.30 Gram. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram.
9.30 Voor de huisvrouw 9.40 Morgen
wijding. 10.00 Gram. 11.00 Voor de
vrouw. 11.15 Kamerork. 11.45 Voor
dracht. 12.00 Lichte muz. 12.30 Land
en tuinb, meded. 12.33 In 't spionne
tje. 12.38 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15
Meded. of gram. 13.20 Lichte muz.
13.55 Koersen. 14.00 „Onze tijd in
licht en donker", caus. 14.20 Piano
recital. 14.50 Hersengym. 15.10 Gram.
15.50 Wetenswaardigheden. 16.15
Gram. 17.30 „Uit de Jeugdbeweging"
17.45 Gram. 17.50 Mil. comm. 18.00
Nieuws. 18.15 Lichte muz. 18.45 „In
en om de Universiteit". 19.00 Ox-gel-
spel. 19.15 Muzikale caus. 19.45 Regc-
i-ingsuitz.: Landb. rubr.: Vx-aaggespr.
over de problemen bij de rassenkeu-
zf: van groentegewassen. 20.00 Nieuws
20.05 Radioscoop. 22.30 Viool en pia
no. 22.50 „Goede moed", caus. 23.00
Nieuws. 23.1524.00 Gram.
Internationale Bidweek 1955
Groot is het getal der Katholieken, die de Kerk definitief de rug toekeren,
nog groter het getal dergenen, die haar heilzame leer niet of slecht beleven
en haar tot schande strekken. Waarom zijn ze afgedwaald? Op de eerste
plaats voorzeker, omdat ze Gods genadé" die ze toch in voldoende mate ont
vingen niet hebben willen beantwoorden, maar ook misschien, omdat ze
aanstoot namen aan het gedrag van geloofsgenoten, die het zo nauw niet
namen met de christelijke zedenleer Zo werden ze wederom op hun beurt
een stiuxikelblok voor anderen. Vele katholieken vergeten helaas, dat het
wangedrag van anderen nooit of nimmer onze eigen fouten kan goedpraten
en dat men xxiet katholiek moet zijn omdat een ander' 'net is, maar omdat
God het zo heeft gerwild. De Internationale Bid'week biedt ons de gelegen
heid om ons christelijk leven een revisie te doen ondergaan, zodat we in
de toekomst onze geloofsgenoten tot steun worden door ons goedo voorbeeld.
Bidden we gedurende deze week, dat onze diep ongelukkige afgedwaalde
broeders en zusters in het geloof tot inkeer mogen komen. Zij zijn dc eer
sten die recht hebben op ons gebed.
MAANDAG 24 Januari:
Bekering van de Joden.
De laatste tien jaren is het streven naar een nationale en godsdienstige
eenheid, naar een terukeer naar het aloude Land der Belofte onder de Joden
steeds sterker geworden. Ze hebben het vaderland van weleer teruggevon-
aen, maai* ze ervaren hoe verdeeld ze zijn onder elkaar op politiek maar
meer nog op godsdienstig gebied: men vindt onder hen de communistisch
getinte Hashomar Hatzain, de Revisionisten, de Mapaigroep, de „Genex'aal
Zionisten" en de orthodoxe Joden. Ze leven nu in het land,waar ze eertijds
de Messias verwachtten en waar Hij ook is gekomen. „Maar de zijnen ont
vingen Hem niet". Het Joodse volk in zijn geheel, ondanks de talrijke beke
ringen van het begin, heeft Hem niet herkend. Voor de rechterstoel van
Filatus riepen hun voorvaderen: „Moge zijn bloed over ons komenden over
onze kinderen". Laten wij bidden, vooral op deze dag, dat Jezus' Bloed
moge neerdruppelen over het Joodse volk als een „Doopsel van Verlossing"»
HILVERSUM II, 298 m.
7.0024.00 NCRV.
7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.10
„Een vaste burcht", caus. 7.13 Gewij
de muz. 7.30 Gram. 7.45 Een woord
voor de dag. 8.00 Nieuws en weex'ber.
8.15 Sportuitsl. 3.25 Gram. 9.00 Voor
de zieken. 9.30 Voor de vrouw. 9.35
..Mastklimmen". 10.05 Gram. 10.30
Morgendienst. 11.00 Gram. 1.20 Ge-
var. muz. 12.25 Voor boer en tuinder.
12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33
Gram 12.53 Gram. en act. 13.00
Nieuws. 13.15 Strijktrio. 13.45 Gram.
14.05 Schoolradio. 14.30 Gram. 14.45
Voor de vrouw. 15.15 Gram. 15.25
Viool en piano. 16.00 Bijbellezing.
16.30 Strijkkwart. 17.00 Vcor de kleu
ters. 17.15 Voor de jeugd. 17.30
Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Rege-
ringsuitz.: Rijksdelen Overzee: Cl.
Belloni: „Naar het witte hart van
Nieuw Guinea". 18.00 Kerkkoor.
18.20 Sport. 13.30 Gram. 18.40 Engel
se les. 19.00 Nieuws en weerber.
19.10 Orgelconc. 19.30 „Volk en
Staat", caus. 19.45 Kamermuz. 20.00
Radiokrant. 20.20 Koorzang. 20.40
„Tinnen soldaatjes", hoorsp. 21.25
Pianotrio. 21.50 Flitsen uit het leven
op Curagao. 22.15 Gr'am. 22.30 Piano
duo. $2.45 Avondoverdenking. 23.00
Nieuws. 23.1524.00 Gram.
De kinderen van de
„Hongerburcht"
(Vervolgverhaal door Tineke)
Op het ogenblik dat ons verhaal be
gint woonden in de Hongerburcht, Heri-
bald en de gravin met zijn beide kinde
ren Robert en Hildegard en de oude
graaf. De blinde Mechtildus was bij
graaf Bernard gaan wonen omdat Heri-
bald zo ruw en ongeduldig tegen haar
was en ook nog steeds jaloers was op
de prachtige schimmel. Bernard was
veel goediger van aard. Hij hield veel van
Mechtildus en zo vaak hij kon deed hij
haar een pleziertje. Wanneer Heribald
op reis was. en dat gebeurde nog al eens
leidde hij zijn blinde zus behoedzaam
de berg af en bracht haar op de Hon
gerburcht, alwaar ze altijd met gejuich
door de gravin, de kinderen en natuur
lijk op de eerste plaats door haar oude
vader, werd ontvangen. Dan beleefden
ze allemaal prettige dagen. Tante Meg-
gie, zoals de kinderen haar noemden,
kon prachtig vertellen en ze deed met
hen gezellige spelletjes. De kinderen
hadden geen hinder van de blindheid
van hun lieve tante, trouwens, ze hadden
haar nooit anders gekend, maar reeds
haar aanwezigheid bracht alom blijd
schap. De gravin leefde weer helemaal
op en de oude vader dacht weer aan
vroeger toen Mechtildus ook het zonne
tje in zijn huis geweest was. Wat was er
toch veel veranderd sinds Heribald maar
één verlangen had, de reizigers te be-
roven van hun geld en goed. Het sme
ken van de gravin, de vermanende
woorden van de oude vader, de tranen
van zijn beide kinderen en de gebeden
van Mechtildus, niets scheen te helpen i
om Heribald van zijn roof- en verniel-
tochten af te brengen. Als hij thuis was
leefde iedereen in angst en vrees. Wie
zouden nu weer zijn slachtoffers wor
den?
„Zeg Bernard, weet je zeker dat He
ribald vanmorgen vertrokken is?" vroeg
Mechtildus. toen ze zich klaarmaakte
om naar de Hongerburcht te gaan.
„Ja. zusje, ik heb hem zelf met enige
vrienden weg zien rijden", stelde graaf
Bernard haar gerust.
„O. waren er weer vrienden van hem
op bezoek, toen we gisteravond laat nog
dat uitbundige gezang hoorden. Ze zul
len zich zeker weer te goed gedaan heb
ben aan de wijn van de laatste oogst".
„Ach kind laten we er maar niet meer
over praten. Het is voor Caroline en de
kinderen al triest genoeg, dat Heribald
zo'n slecht leven leidt en onze oude va
der verouderd zienderogen van verdriet"
„En nu ga ik hun ook nog geen pret
tige boodschap brengen", zei Mechtildus
bedroefd.
„Ik denk dat Caroline het volkomen
met je eens is, maar de kinderen zullen
je missen, daar twijfel ik niet aan".
„Zou ik het dan alleen nog maar aan
hun moeder zeggen?"
„Doe, wat je goede hart je ingeeft en
bidt onderweg er nog maar eens voor",
vond de brave graaf Bernard.
„Zelf verheug ik me heel erg op mijn
intrede in het klooster maar nu ik het
hun ga vertellen valt het me toch zwaar"
„Kom Meggie zei Bernard, haar bij
haar kleine meisjesnaam noemend, „bijt
nog maar even door de zure appel heen,
je zult zien het valt allemaal wel mee.
Kom geef me een hand dan breng Ik je
naar het paard, dat al gezadeld en al, op
je staat te wachten".
Mechtildus besteeg zonder moeite
haar witte lievelingspaard en samen re
den ze in kalme draf de berg af.
„Moeder, kijk eens wie daar komen",
riep de kleine Hildegard uit, terwijl ze
haar moeder, die op een bank wat zat
uit te rusten, mee trok naar de poort.
Robert, die met de kipen bezig was,
kwam ook al aangelopen en alle drie
stonden ze bij de grote inrijpoort de weg
op te kijken, hun ogen met de handen
beschermend tegen dc felle zon.
„Ik zie het al, het is tante Meggi",
riep Hildegard, dansend om haar moe
der heen.
„Een oom Bernard rijdt naast haar",
zag Robert dadelijk.
„Mogen we ze tegemoet gaan", rieperi
ze allebei tegelijk en zonder haar ant
woord af te wachten renden ze al het
pad af.
De oude graaf, die wat in de tuin tus
sen de druivenstokken bezig was, liet
nu alles in de steek om ook te gaan kij
ken.
De kinderen bleven beneden in het dal
wachten, alwaar een beekje, vrolijk kab
belend, zijn weg zocht langs de gladge
slepen leisteenbrokken. De graaf had
zijn kinderen streng verboden het beek
je over te steken, want het was op som
mige laatsen zo smal. dat je er gemak
kelijk over kon springen. Ze zouden dan
Immers op het grondgebied van oom
Bernard komen en dat mocht nimmer
gebeuren, daarvoor was de graaf veel
te stijfhoofdig. Oom Bernard zou het wat
fijn gevonden hebben als de kinderen
eens wat afleiding en drukte zouden
brengen op zijn eenzame burcht. Door de
invloed van Mechtildus had hij zijn
rooftochten gestaakt en nu hij op voet
van oorlog leefde met zijn broer zou hij
er ook niet aan denken om met hem
mee te doen.
Het scherpe oor van Mechtildus had
al in de verte de stemmen van de kin
deren gehoord en een vrolijke opgewek
te glimlach verhelderde haar gelaat.
„De kinderen wachten ons al Bernard.
Ze zagen ons zeker aankomen".
„Dat heb je weer goed gehoord, zusje,
nog vóór mijn ogen ze kunnen zien.
hebben jouw scherpe oren, ze al gehoord
kom wat dichter naast me dan gaan we
de brug over en dan bind ik je paard
aan een boom. Het is veel aardiger voor
je om met de kinderen mee naar boven
te klimmen, je zult eens zien hoe voor
zichtig Robert en Hildegard je zullen
helpen. Tot straks dan. Meggie".
De kinderen waren al naar de brug
gehold en omhelsden weldra hun lieve
tante.
„Tante, hoelang blijft U? Tante gaat
U weer vertellen? Tante we hebben
kleine kuikentjes. Tante wij krijgen
een.'.,."
Zo praatten ze honderd uit en tante
had gewoon geen tijd om overal ant
woord op te geven.
De gravin was hen ook al tegemoet
gelopen en lachend bekeek ze van verre
het lieve tafereeltje: de twee voor hun
tante bezorgde wildebrassen en dc te
vreden glimlachende blinde. Oom Ber
nard voegde zich ook al gauw bij hen
zodat ze allen tezamen de oude graaf
verwelkomden. Iedereen voelde het nu
als een opluchting dat graaf Heribald op
reis was.
De tuinknecht was al druk doende
met gemakkelijke zetels op een bescha
duwde plek neer te zetten toen het ge
zelschap de binnenplaats opwandelde.
Natuurlijk was tante Mechtildus
middelpunt en het duurde dan ook niet
lang of Hildegard kwam al met een
kuikentje aan dragen, dat ze op de hand
van de blinde tante neerzette om het te
kunnen betasten. Gelukkig dat moeder
het nog bijtijds zag anders zou Robert
zijn groot lievelingskonijn boven op haar
schoot gezet hebben.
De heerlijke landwijn werd rondge
diend: de laatste nieuwtjes werden ver
teld en die waren maar heel schaaïs. Er
waren in die tijd nog geen kranten en
van een radio was helemaal geen sprake.
Ze moesten het nieuws horen van een
rondtrekkende gast en die was wat ge
loofwaardigheid betrof, ook niet altijd
betrouwbaar. Verder waren er nog zan
gers, minstrelen genoemd, die van
burcht tot burcht reisden om hun be
woners met liederen en gezangen een
avond te vermaken. Vooral in de win
ter waren de bezoekers schaars. De
burchten waren door sneeuw en ijs wei
nig toegangkelijk. Maar nu was het vol
op zomer en de somberste burchten
zagen er door het tegen de helling
groeiende geboomte nu ook aantrekke
lijk uit.
Het gesprek verstomde een weinig en
op dat ogenblik had Mechtildus gewacht
om haar „nieuws" te vertellen.
„Nu wij zo allemaal bij elkaar zijn",
begon de blinde een beetje plechtig, ze
dacht hierbij helemaal niet aan Heri
bald, „moet ik jullie een mededeling
doen. Misschien komt het voor jullie
heel onverwacht en misschien hebben
jullie het al geraden: ik ga tegen de
herfst naar het klooster, naar een abdij
in Limburg
(Wordt vervolgd)
PETER VERTELT WAT HIJ
VERLEDEN WEEK HEEFT
MEEGEMAAKT
„Zal je goed voor Papa bidden en O.L.
Heer bedanken dat we zo'n goede Papa
hebben", zei Mama toen we heel vroeg
met ons drietjes naar de H. Mis gingen
omdat mijn vader jarig was.
Het vorige jaar mocht ik nog niet mee.
Maar dit jaar hoor ik al zo'n beetje tot
de groten, dus mocht ik mee. Het was
koud en donker op straat maar in de
kerk waren de lampen aan en ook de
kaarsen. Papa en Mama gingen te Com
munie terwijl ik stil in de bank moest
blijven zitten. Maar het volgend jaar
dan mag ik ook te Communie gaan, dan
ben ik echt groot. Na de H. Mis begon
thuis al het feest met krentenbollen en
beschuit bij het ontbijt. Er stonden twee
vaasjes met bloemen op tafel en ook
twee pakjes met de cadeaux. We had
den niet zo erg veel tijd maar toch moes
ten de cadeautjes uitgepakt worden.
Papa was heel blij en keek verrast toen
hij mijn pakje uitpakte. Weet je wat er
in zat? Een nylonsnoer om mee te vis
sen; dat moet heel sterk zijn en dat mag
ook wel want mijn vader vangt zulke
kanjers! Nu hoop ik maar dat ik van de-
zomer mee mag vissen.
's Middags hebben we heel lekker ge-'
geten, vooral de pudding smaakte fijn
en ik kreeg een heel groot stuk.
's Avonds kwamen er veel mensen fe
liciteren en toen mocht ik meehelpen
koekjes presenteren en lepeltjes en scho«'
teltjes aangeven. Oma e« Opa bleven lo
geren en die hadden voor mij een nieirw
prentenboek meegebracht, waarin ik:
rustig ging lezen itx een hoekje bjj de
schemerlamp.
„Gos, 't is half tien en nog is Peter op"
hoorde ik mijn Moeder ineens zeggen,
terwijl ik mijn ogen haast niet meel
open kon houden.
„Je zou zo'n kind warempel vergeten.
Hij zit zó stil te lezen" zei tante Loes
met ene knipoogje naar mij.
Met een koekje en een snoepje moest
ik een, twee drie naar boven, nadat ik
eerst iedereen „goeden nacht" gezegd
had.
Ik vond o_pblijven eigenlijk niks fjjn
en was blij in mijn warme bed te liggen.
PETER
Correspondentie
Sj&ak van Haasterl, Zoetermeer. Dat
is een goed voornemen, Sjaak, om voor
taan geregeld met ons mee te doen en
dan je broertje en zusje ook. Dag kin-
ders.
Tonnv Beugelsdijk, Leiden. Je doet
toch niet alleen met de wedstrijden met
ons mee, Tonny. Ik hoop je nog dikwijls
terug te zien.
Rietje Opdam, Noordw.hout. Jammer
hé Rietje: deze keer niets gewonnen. De
moed echter niet opgeven. Heus, de kin
deren die steeds met ons mee doen, win
nen zeker wel eens iets.
Jaap Schrier, Leiden, heeft natuurlijk
al lang zitten kijken of zxjn verhaaltje
in de krantentuin stond. En ja hoor,
daar staat het vandaag:
VAN EEN KLEIN HAASJE
Op een mooie dag zat er een haasje
op het land te knabbelen aan een groe
ne kool, die lustte hij zo graag. Opeens
kwam daar de boer aan, die op de maai-
machine zat. Het koren moest gemaaid
worden en de kolen die aan de kanten
stonden konden net blijven staan. Het
haasje schrok hevig, maar 't was zó lek
ker dat hij door bleef knabbelen. De
maaimachine kwam al dichterbij en juist
wilde het haasje weglopen toen het net
te laat was. De uiteinden van dc scher
pe messen kwam vlak langs de kool en
tegen het pootje van het arme diertje.
Het was ernstig gewond. De boer zag
het bijtijds; stapte van de machine, nam
het haasje op en bracht het gewonde
diertje naar huis. Hij deed een verband
je om het pootje, zette het in een hokje
en gaf hem wat lekker eten. Na een
paar dagen was het pootje weer beter
en toen mocht het uit zijn hokje. Het
huppelde blij weg en ging zijn oude hol
letje opzoeken. Dc boer keek het na en
ging weer aan zxjn werk. Toen hij bij
het koolland kwam, nam hij een kool
en strooide de bladeren langs de x-and
van het bos. T Haasje zag de blaadjes en
at alles op. Voortaan kwam het haasje
iedere dag kijken of de boer iets ge
strooid had voor hem.
Willy van Fulpen. Boskoop. Dat is
verstandige praat Willy: niets winnen,
toch tevreden. Heb je deze keer weer
meegeda?m?
Jopie van Klink, Zoelerwoude. Wat
heb je een mooi Kerstfeest gevierd en
wat was het mooi bij jullie in de kerk.
Geen wonder dat je geen slaap had.
Krijg ik nog eens gauw zo'n gezellig
babbeltje van je. Dag Jopie.
dit jaar weer veel kinderen met ons
mee zullen doen. De kring kan nooit te
groot worden.
Q. v. d. Berg. N.w.hout. Nu je 10 jaar
geworden bent. hoor je voortaan bij de
groten. Fijn hé!
Gxjsbert Ploeg. Dat was een verrassing
Gijsbert, toen je dat pakje op Sinter
klaasavond kreeg.
Nettie, Ria en Hans de Water, Voor
hout, Van wie is nu eigenlijk het ver
haaltje?
ONGEHOORZAAMHEID GESTRAFT
„Moe mag ik gaan schaatsen?" vroeg
Jan.
„Nee Jan, dat gebeurt niet. Het ijs is
nog veel te slecht".
„Maar Piet mag ook", zeurde Jan ver
der.
„Dat hindert niet, jij mag niet en
daarmee uit. Ik moet vanmiddag bood
schappen doen en dan moet jij oppas-
's Middags ging moeder naar de krui
denier en toen zij weg was ging hij zijn
schaatsen zoeken. Juist kwam Piet aan
met de schaatsen bij zich.
„Mag jij gaan schatseu?" vroeg hij.
„Mag jij gaan schaatsen?" vroeg hij.
Moeder is weg".
Al gauw waren ze aan het schaatsen
op de vaart vlak bij en toen gebeurde
het: Jan reed in een wak.
Een man die juist langs kwam, haalde
hem er uit en bracht hem thuis.
Moeder was ook intussen thuis geko
men en was heel boos. Ze haalde schone
kleren voor hem en stopte hem in bed.
's Nachts werd hij erg ziek en toen de
dokter kwam constateerde hij longont
steking. Jan moest een poos in bed blij
ven. Dat was nu zijn verdiende strai'.
Anuie v. d. Berg, NoordwxJk. Dat zie
je nu maar Annie, het is echt niet zo
moeilijk om een verhaaltje te maken.
De meeste kinderen durven cr niet aan
te beginnen, maar het valt heus wel
mee. Je tekening met de kabouters was
heel aardig.
Anneke en Nellie v. d. Iloórn, Noord-
wfjk. Nellie, die voor het eerst met ons
meedoet, is natuui-lijk van harte wel
kom. Hier is het verhaaltje van Anneke.
HOE PETER EEN VRIENDJE KREEG
Peter woonde met zijn vader en moe
der aan de rand van het bos. Hij moest
iedere dag een heel eind lopen naar
school en dat helemaal alleen. Op een
Woensdagmorgen had het erg gesneeuwd
en hij moest weer alleen naar school.
Hij liep vlug want dan kon hij met dc
andere jongens sneeuwballen gooien en
een glijbaan maken of een sneeuwpop.
Hij begon te fluiten dan duurde het niet
zo lang. Nog één bospaadje dan was hij
er. Nu liepen er nog meer jongens dik
ingepakt te glijden. Peter ging ook glij
den en was nu vlug op school. De jon
gens waren op de speelplaats al aan hel
sneeuwballen gooien en Peter deed flink
mee. Hij zag Joop, die bij hem in de klas
zat en samen gingen ze een glijbaan ma
ken. 't Ging hegrlxjk. Toen wou Joop een
sneeuwpop maken en ze begonnen, maar
daar ging de schoolbel en ze zouden
het om twaalf uur afmaken. Peter vroeg
of Joop zijn vriendje wilde worden.
„Ja hoor", zei Joop. „dat zal mijn moe
der best goed vinden". Na die tijd zijn
het dikke vrienden geworden.
TANTE JO EN OOM TOON
(65)
(7ïmoet hem beslist teruq hebben')
Xjtont zonder hoed.
